Η σκοτεινή κληρονομιά της ιατρικής: Όταν οι «θεραπείες» σκότωσαν περισσότερους από ό,τι θεράπευσαν … Το ιατρικό ιστορικό είναι γεμάτο με επιβλαβείς, κυρίαρχες πρακτικές όπως οι θεραπείες με υδράργυρο, η αφαίμαξη, οι λοβοτομές και η συνταγογράφηση ηρωίνης, οι οποίες κάποτε εγκρίνονταν από αξιόπιστους θεσμούς, αλλά αργότερα αποκαλύφθηκαν ως επικίνδυνες.
Αυτές οι επικίνδυνες πρακτικές συχνά επέμεναν πολύ καιρό μετά την αναγνώριση των κινδύνων τους, καθοδηγούμενες από οικονομικά κίνητρα, θεσμική αδράνεια και τυφλή πίστη στην ιατρική αυθεντία και όχι στα αποδεικτικά στοιχεία. Το ίδιο μοτίβο ηθικής που υπερισχύει του κέρδους και της εξουσίας συνεχίζεται σήμερα, με σύγχρονες παραλληλίες που παρατηρούνται στην υπερσυνταγογράφηση οπιοειδών, στα αντικαταθλιπτικά που συνδέονται με την αυτοκτονία και στις φαρμακευτικές εταιρείες που αποκρύπτουν τους κινδύνους των ναρκωτικών.
Η αδυναμία της ιατρικής να λαμβάνει υπόψη τις σημερινές συνήθεις θεραπείες, οι οποίες θα μπορούσαν να γίνουν σκάνδαλα του αύριο, οδηγώντας σε αυξανόμενη δυσπιστία του κοινού απέναντι στις ρυθμιστικές αρχές και το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης. Η αντιμετώπιση του προβλήματος απαιτεί μια στροφή προς τον σκεπτικισμό και την αυτονομία του ασθενούς, δίνοντας έμφαση στην ανάγκη για διαφάνεια, την απόρριψη του καταναγκασμού και την προτίμηση για ολιστικές θεραπείες που υποστηρίζουν την έμφυτη θεραπεία του σώματος έναντι των εταιρικών συμφερόντων.
Επί αιώνες, το ιατρικό επάγγελμα έχει υποστηρίξει θεραπείες που – αντί να θεραπεύουν – προκάλεσαν πόνο, αναπηρία και θάνατο. Από την εισπνοή υδραργύρου μέχρι τις λοβοτομές, η ιστορία είναι γεμάτη με επικίνδυνες παρεμβάσεις που κάποτε χαιρετίζονταν ως ανακαλύψεις – μόνο και μόνο για να αποκαλυφθούν ως θανατηφόρες απάτες.
Σήμερα, καθώς η εμπιστοσύνη στη σύγχρονη ιατρική διαβρώνεται εν μέσω αντιπαραθέσεων για τα εμβόλια, τα φαρμακευτικά προϊόντα και τη θεσμική διαφθορά, αυτές οι ιστορικές αποτυχίες εγείρουν επείγοντα ερωτήματα. Πόσες τρέχουσες ιατρικές πρακτικές θα καταδικάσουν οι μελλοντικές γενιές; Και γιατί η ιατρική επαναλαμβάνει τόσο συχνά τα σοβαρότερα λάθη της;
Η λίστα με τα θανατηφόρα ιατρικά λάθη είναι μεγάλη και ανησυχητική. Τον 18ο και 19ο αιώνα, οι γιατροί συνταγογράφησαν ατμούς υδραργύρου για παθήσεις που κυμαίνονταν από τη σύφιλη έως τη φυματίωση, αγνοώντας τις νευροτοξικές τους επιδράσεις. Η αφαίμαξη, που εφαρμοζόταν εδώ και χιλιετίες, αποδυνάμωνε τους ασθενείς μέχρι θανάτου, με την ψευδή πεποίθηση ότι η αποστράγγιση του «κακού αίματος» αποκαθιστούσε την ισορροπία.
Η τρυπανίωση – η διάτρηση οπών σε κρανία για την «απελευθέρωση κακών πνευμάτων» – σκότωσε αμέτρητα θύματα της μεσαιωνικής άγνοιας. Ακόμα και στον 20ό αιώνα, οι γιατροί πραγματοποιούσαν περιττές υστερεκτομές για «υστερία», λοβοτομούσαν ψυχικά ασθενείς σε φυτικές καταστάσεις και ακτινοβολούσαν όσους έπασχαν από ακμή, αφήνοντάς τους ουλές και καρκινικούς.
Ίσως το πιο σοκαριστικό είναι το πόσο πολλές από αυτές τις πρακτικές επέμειναν πολύ καιρό αφότου έγιναν γνωστοί οι κίνδυνοί τους. Οι κρέμες ομορφιάς με αρσενικό, που προωθούνταν κατά τη βικτωριανή εποχή, δηλητηρίαζαν γυναίκες που αναζητούσαν άψογο δέρμα. Το αέριο μουστάρδας – ένα χημικό όπλο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου – επαναχρησιμοποιήθηκε ως «θεραπεία» για τη φυματίωση, καίγοντας τους πνεύμονες των ασθενών αντί να τους θεραπεύσει.
Τα τσιγάρα διατίθεντο στην αγορά από τους γιατρούς ως φάρμακα για το άσθμα και τη βρογχίτιδα – μια απάτη που η Big Tobacco αργότερα χρησιμοποίησε ως όπλο. Ακόμη και η ηρωίνη, που τώρα είναι συνώνυμη με τον εθισμό, κάποτε συνταγογραφούνταν ως κατασταλτικό του βήχα για παιδιά. Σύμφωνα με τη μηχανή αναζήτησης Enoch του BrightU.AI , η ηρωίνη προστέθηκε σε σιρόπια για το βήχα στις αρχές του 20ού αιώνα επειδή ο γερμανικός χημικός γίγαντας Bayer την διαφήμισε ψευδώς ως μια μη εθιστική εναλλακτική λύση στη μορφίνη.
Όταν η θεραπεία πονάει: Μήπως οι σημερινές θεραπείες είναι σκάνδαλα του αύριο;
Αυτές οι φρικαλεότητες δεν ήταν περιθωριακά πειράματα, αλλά η κυρίαρχη ιατρική, που υποστηρίχθηκε από έγκριτα ιδρύματα και αξιόπιστους γιατρούς. Η επιμονή τους αποκαλύπτει ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο. Τα οικονομικά κίνητρα, η θεσμική αδράνεια και η τυφλή πίστη στην εξουσία συχνά υπερισχύουν των αποδεικτικών στοιχείων και της ηθικής.
Οι ίδιες δυνάμεις επιμένουν και σήμερα. Οι σύγχρονοι επικριτές επισημαίνουν τα υπερσυνταγογραφούμενα οπιοειδή, τα αντικαταθλιπτικά που συνδέονται με την αυτοκτονία και τις επιθετικές θεραπείες για τον καρκίνο που βλάπτουν περισσότερο παρά βοηθούν. Η φαρμακευτική βιομηχανία, με το ιστορικό της στην απόκρυψη των κινδύνων των φαρμάκων και στη δωροδοκία των ρυθμιστικών αρχών, απηχεί τα ίδια κίνητρα κέρδους που κάποτε προωθούσαν τα τονωτικά αρσενικού και τις θεραπείες με υδράργυρο.
Το μάθημα είναι σαφές. Η ιατρική δεν είναι αλάνθαστη και οποιεσδήποτε «τυπικές» θεραπείες του σήμερα μπορεί να γίνουν τα σκάνδαλα του αύριο. Καθώς η δυσπιστία αυξάνεται προς οργανισμούς όπως η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) και τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) – που κατηγορούνται για κανονιστική κατάληψη από τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες – οι ασθενείς στρέφονται όλο και περισσότερο σε φυσικές εναλλακτικές λύσεις, από τη φυτική ιατρική μέχρι τα πρωτόκολλα αποτοξίνωσης. Η άνοδος της ολιστικής υγείας αντανακλά την επιθυμία για θεραπείες που υποστηρίζουν την έμφυτη θεραπεία του σώματος, αντί να καταστέλλουν τα συμπτώματα με τοξικές χημικές ουσίες.
Η ιστορία δείχνει ότι η πρόοδος στην ιατρική δεν προέρχεται από την τυφλή υπακοή στην εξουσία, αλλά από τον αδιάκοπο σκεπτικισμό. Τα ίδια ιδρύματα που κάποτε ενέκριναν τις λοβοτομές και το σιρόπι για τον βήχα με ηρωίνη, τώρα προωθούν εμβόλια mRNA και αντικαταθλιπτικά με αμφισβητήσιμα μακροπρόθεσμα αρχεία ασφάλειας.
Το παρελθόν μας προειδοποιεί: Όταν το κέρδος και η εξουσία υπαγορεύουν τη φροντίδα, οι ασθενείς πληρώνουν το τίμημα. Το μέλλον της ιατρικής εξαρτάται από την απαίτηση διαφάνειας, την απόρριψη του καταναγκασμού και την προτεραιότητα στην πραγματική θεραπεία έναντι των εταιρικών συμφερόντων. Μέχρι τότε, ο κύκλος των θανατηφόρων «θεραπειών» θα συνεχιστεί – και το ίδιο θα συμβεί και με τα θύματα.
