Αλληλεγγύη στην οικογένεια υγειονομικού σε αναστολή που έφυγε από τη ζωή.. Ζούμε την εποχή που περισσότερο από ποτέ, Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, είναι απαραίτητο συστατικό όχι μόνο του Έθνους μας, αλλά της ίδιας της ύπαρξης όλων μας…
Γράφει η Καλλιόπη Σουφλή
Σήμερα, επιτρέψτε μου να ξεκινήσω διαφορετικά…όχι μέσα από πολιτικά γεγονότα, αλλά από αυτά που θεωρώ τα πιο συγκλονιστικά στοιχεία της ίδιας μας της ύπαρξης…
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ…
Όταν λίγες μέρες πριν αναρτούσα αυτό το θέμα με τίτλο: “ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΑΣ. ΕΙΣΤΕ ΕΚΠΤΩΤΟΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΘΕΙΤΕ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ.”
Επιστολή ΧΑΣΤΟΥΚΙ στον Θ. Πλεύρη και μήνυμα στον ελληνικό λαό… που έφτασε μέχρι στιγμής κοντά στις 2.500 θεάσεις, ήξερα πως άλλο ένα δράμα διαδραματίζεται σε μια γωνιά της Ελλάδας, όπου η οικογένεια του Νίκου Μπαφατάκη, του αγωνιστή υγειονομικού σε αναστολή, ζούσε το δικό της δράμα… και δεν ήταν μόνο η τραγική και ανεπάντεχη απώλεια του συζύγου και πατέρα τους…
Ήταν ο τρόμος και η αγωνία για την επόμενη μέρα…
Κι ήταν τα στοιχεία αυτά που μου μετέφερε μια άλλη υγειονομικός, η Κατερίνα Τσανακλίδου… κι ένοιωσα πως δεν είχα δικαίωμα να μείνω αμέτοχη σε μια μεγάλη ανθρώπινη τραγωδία…
Κι όπως έγραψε στην επιστολή της η Άννα Παπαδημητρίου:
“Η γενναιότητα της ψυχής τους υπερέβη την ανθρώπινη τους διάσταση. ‘Ο, τι διδάσκετε στα δικά μας παιδιά, θα μείνει για πάντα χαραγμένο στις καρδιές όλων μας. Ενός λεπτού σιγή για τη ΧΡΥΣΑΝΘΗ που δεν άντεξε…
Ενός λεπτού σιγή για τη ΜΑΡΙΑ και το ΝΙΚΟ που λύγισε στο τέλος η καρδιά τους. Ενός λεπτού σιγή για τη ΔΕΣΠΟΙΝΑ και για όσους Υγειονομικούς σε αναστολή που πιθανόν έφυγαν από την ζωή και δεν το γνωρίζουμε. Η ανάμνηση όλων τους θα μείνει για πάντα ζωντανή στις καρδιές μας…”…
Ιστορίες Ανθρώπων που έδιναν και συνεχίζουν να δίνουν αγώνα για περισσότερο απο δέκα πέντε μήνες, προκειμένου να επιστρέψουν στις εργασίες τους από τις οποίες διώχθηκαν ΠΑΡΑΝΟΜΑ…
Κάποιοι δεν άντεξαν… τους πρόδωσε η καρδιά τους κι έφυγαν, αφήνοντας πίσω τους οικογένειες χωρίς ούτε ένα πόρο ζωής…
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, πρέπει να σταθούμε στο πλευρό τους… Πρέπει να αποδείξουμε πως δεν ξεχάσαμε τι σημαίνει ΑΝΘΡΩΠΙΑ… Σήμερα, ζητώ απ’ όλους εσάς, να στηρίξουμε την οικογένεια του αείμνηστου ΝΙΚΟΥ ΜΠΑΦΑΤΑΚΗ… Το ποιός ήταν ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΦΑΤΑΚΗΣ, θα το διαβάσετε στο συγκλονιστικό γράμμα του γιού του Χρυσόστομου…
Ζούμε την εποχή που περισσότερο από ποτέ, Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, είναι απαραίτητο συστατικό όχι μόνο του Έθνους μας, αλλά της ίδιας της ύπαρξης όλων μας…
Η αλληλεγγύη στις ημέρες μας αποκτά ιδιαίτερη σημασία, γιατί στην κρίση των ημερών, στην ανεργία και στην έλλειψη βασικών στοιχείων επιβίωσης, η αλληλεγγύη μπορεί να μας κρατήσει όρθιους. Να παραμείνουμε άνθρωποι με αξιοπρέπεια, όλοι μας.
Η Αλληλεγγύη ας είναι το βασικό μήνυμα των Χριστουγέννων και των ημερών… Γιατί το χέρι “παλεύει” καλύτερα όταν γίνεται ΓΡΟΘΙΑ… Ας γίνουμε ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ, για την οικογένεια του ΝΙΚΟΥ ΜΠΑΦΑΤΑΚΗ… Ας αφήσουμε τις καρδιές μας να μιλήσουν σ’ ένα χτύπο…γιατί το βάθος της αγάπης, εξαρτάται από το πλάτος της ψυχής μας…
Ακολουθεί ο τραπεζικός λογαριασμός στην EUROBANK
