Εφιάλτης στην Καραϊβική! ΡΩΣΙΚΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΠΛΟΙΑ κοντά στις ακτές των ΗΠΑ! Τις επόμενες μέρες ρωσικά πυρηνικά πολεμικά πλοία θα φτάσουν στο λιμάνι της Κούβας για επίσημη επίσκεψη και κάποιες ασκήσεις.
Άλλες φορές το θέμα θα έμοιαζε σαν απλή πρόκληση, αλλά μετά τις επανειλημμένες κλιμακώσεις της σύγκρουσης στην Ουκρανία που προκλήθηκαν από την ενίσχυση της προμήθειας πυραύλων από χώρες του ΝΑΤΟ και την εξουσιοδότηση που δόθηκε από ορισμένες από αυτές, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, να τους χρησιμοποιήσουν στο εδάφη της Ρωσίας από τα οποία προέρχονται οι επιθέσεις κατά του στρατού του Κιέβου, αυτή η «απροσδόκητη κίνηση» αντιπροσωπεύει έναν κίνδυνο που φέρνει στο νου την Κρίση των πυραύλων στην Καραϊβική τον Οκτώβριο του 1962.
Μόνο κανονικές ασκήσεις για την Κούβα
Μολονότι τα κύρια μέσα ενημέρωσης του Ατλαντικού προσπάθησαν να το υποβαθμίσουν ως «ψυχοπαθητικό» –ένας δηλαδή απλός ψυχολογικός εκφοβισμός με επιδείξεις στρατιωτικών μυών– θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τις τελευταίες ημέρες ο Ντμίτρι Σουσλόφ, αναπληρωτής διευθυντής των ερευνητικών προγραμμάτων του Συμβουλίου για την εξωτερική Πολιτική και υπεράσπιση της Μόσχας, είχε συμβουλεύσει το Κρεμλίνο να αξιολογήσει μια επίδειξη πυρηνικής επίθεσης για να τρομοκρατήσει την Ουκρανία και τους αντιπάλους στο ΝΑΤΟ.
Τα κύρια επίσημα ρωσικά μέσα ενημέρωσης προσπαθούν επίσης να υποβαθμίσουν την απειλή κάνοντας το ασυνήθιστο γεγονός να εμφανίζεται ως μια απλή διεθνής διπλωματική συνάντηση εντός των ενόπλων δυνάμεων.
Στις 12-17 Ιουνίου 2024 θα πραγματοποιηθεί επίσημη επίσκεψη στο λιμάνι της Αβάνας από ομάδα τεσσάρων πλοίων του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού», ανέφερε σε ανακοίνωσή τους οι Ένοπλες Δυνάμεις της Κούβας.
Η ομάδα αποτελείται από τη φρεγάτα The Admiral Gorshkov, το πυρηνικό υποβρύχιο The Kazan, το δεξαμενόπλοιο Akademik Pashin και το ρυμουλκό διάσωσης The Nikolay Chiker, μετέδωσε το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS.
«Αυτή η επίσκεψη πηγάζει από τις ιστορικές φιλικές σχέσεις μεταξύ Κούβας και Ρωσίας και είναι αυστηρά σύμφωνη με τους διεθνείς κανόνες», επεσήμανε το κουβανικό υπουργείο Άμυνας. «Κανένα από τα πλοία δεν φέρει πυρηνικά όπλα, επομένως ο ελλιμενισμός τους στη χώρα μας δεν αποτελεί απειλή για την περιοχή».
Αλλά ακόμη και στην κουβανική κρίση του 1962, το Κρεμλίνο αρνήθηκε αρχικά την εγκατάσταση πυραύλων μόλις 140 χιλιόμετρα από τις ακτές των Ηνωμένων Πολιτειών…
«Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους, οι Ρώσοι ναυτικοί θα ακολουθήσουν ένα πρόγραμμα δραστηριοτήτων που περιλαμβάνει επισκέψεις ευγένειας στον διοικητή του κουβανικού ναυτικού και τον κυβερνήτη της Αβάνας. Θα επισκεφθούν επίσης μέρη ιστορικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος», δήλωσε ο κουβανικός στρατός.
Το Φάντασμα των Πυρηνικών Πυραύλων στην Καραϊβική
Ο ναυτικός ελιγμός, ωστόσο, προστίθεται σε αυτόν που ξεκίνησε τον περασμένο Μάρτιο με την ανάπτυξη στον Ατλαντικό Ωκεανό 11 πυρηνικών υποβρυχίων εξοπλισμένων με τον νέο πολύ ισχυρό πύραυλο Bulava με πολύ μεγάλο βεληνεκές έως 9 χιλιάδες χιλιόμετρα και ικανό να μεταφέρει έως και 10 ατομικές κεφαλές.
Δεν πρέπει επίσης να λησμονηθεί ότι πριν από λίγους μήνες η Ρωσία ανακοίνωσε ότι εξόπλισε ακριβώς τη φρεγάτα Admiral Gorshkov με τον υπερηχητικό πύραυλο κρουζ Zircon , ο οποίος μπορεί να εκτοξευτεί από ναυτικές μονάδες, υποβρύχια και επιφάνειες και ικανός να φέρει ατομική κεφαλή 350 κιλών. .
Με εμβέλεια μεταξύ 400 και 1.000 χιλιομέτρων, τα Zircons μπορούν να πετάξουν με ταχύτητα 9.800 km/h (8 Μαχ) ενώ αποφεύγουν τα αμυντικά συστήματα. Χρησιμοποιήθηκαν με επιτυχία από το Ρωσικό Ναυτικό στην Ουκρανία, αλλά φυσικά χωρίς πυρηνικό εκρηκτικό.
«Τα σχέδια της Ρωσίας να πραγματοποιήσει στρατιωτικές ασκήσεις στην Καραϊβική έχουν προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον και αναταραχή στη διεθνή κοινότητα. Οι ασκήσεις αποτελούν μέρος της στρατηγικής της Μόσχας να προβάλει τη δύναμή της παγκοσμίως και αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό βήμα ως απάντηση στις προσπάθειες των ΗΠΑ να υποστηρίξουν την Ουκρανία», αναφέρει ο ρωσικός στρατιωτικός γεωπολιτικός ιστότοπος Avia.Pro.
Τι συμβαίνει όμως αυτή τη στιγμή;;; Διαβάστε παρακάτω…
Η απειλή του Πούτιν για τις χώρες του ΝΑΤΟ
Σύμφωνα με πληροφορίες που αναφέρει ο ιστότοπος, «Ρωσικά πολεμικά πλοία σκοπεύουν να σταματήσουν στην Κούβα και τη Βενεζουέλα, γεγονός που υπογραμμίζει τους στενούς δεσμούς της Μόσχας με αυτές τις χώρες. Μετά το τέλος των ασκήσεων, προγραμματίζεται να αφήσουν τα πλοία στην περιοχή μέχρι το τέλος του καλοκαιριού για να πραγματοποιήσουν άλλους στρατιωτικούς ελιγμούς το φθινόπωρο. Αυτή η απόφαση είναι ένα σαφές μήνυμα προς τη Δύση ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της οπουδήποτε στον κόσμο».
Σε μια πρόσφατη μεγάλη συνάντηση με ξένα μέσα ενημέρωσης, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είπε ότι η Μόσχα μπορεί να αρχίσει να προμηθεύει όπλα σε χώρες που βρίσκονται σε πόλεμο με κράτη που προμηθεύουν όπλα στην Ουκρανία.
«Αν κάποιος πιστεύει ότι είναι δυνατό να προμηθεύει τέτοια όπλα σε μια ζώνη μάχης για να χτυπήσουν το έδαφός μας και να μας δημιουργήσουν προβλήματα, τότε γιατί δεν έχουμε και εμείς το δικαίωμα να προμηθεύουμε τα όπλα μας της ίδιας κατηγορίας σε εκείνες τις περιοχές του κόσμου όπου γίνονται επιθέσεις? Οι χώρες που το κάνουν αυτό εναντίον της Ρωσίας το κάνουν σε ευαίσθητους στόχους; Η απάντηση θα μπορούσε να είναι ασύμμετρη. Θα το σκεφτούμε», υπογράμμισε ο πρόεδρος.
Τις προηγούμενες ημέρες, ο Ρώσος πρεσβευτής στον ΟΗΕ Vasilij Nebenzia είχε αναφέρει στο Συμβούλιο Ασφαλείας ότι ο στρατός του Κιέβου χρησιμοποιούσε πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς που προμήθευε το ΝΑΤΟ για μήνες για να «εξολοθρεύσει τον άμαχο πληθυσμό των παραμεθόριων περιοχών» όπως στο Belgorod.
Αυτή η συνοριακή περιοχή χτυπήθηκε για πολλοστή φορά τις τελευταίες ημέρες από αμερικανικής κατασκευής εκτοξευτές πυραύλων HIMARS με το χειροκρότημα των ΜΜΕ του Ατλαντικού που την αναγνώρισαν ως την πρώτη «επίσημη» επίθεση στη Ρωσία αφού ο Λευκός Οίκος έδωσε το πράσινο φως στη χρήση τέτοιων όπλων.
Ο απόστρατος συνταγματάρχης και στρατιωτικός παρατηρητής Βίκτορ Μπαράνετς σημείωσε ότι τα λόγια του Πούτιν δεν είναι απλώς μια προειδοποίηση, αλλά μια πραγματική κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση , αναφέρει σε άλλο άρθρο του Avia.Pro.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι διαπραγματεύσεις διεξάγονται εδώ και πολύ καιρό μεταξύ Ρωσίας και Βενεζουέλας, και μεταξύ Ρωσίας και Κούβας για την επιστροφή στην Κούβα μετά την αναχώρηση. Οι Κουβανοί και η Βενεζουέλα, σύμφωνα με τον ίδιο, έχουν ήδη αρχίσει να αλλάζουν τις πολιτικές τους και φοβούνται λιγότερο τις αμερικανικές επιταγές.
«Εάν οι Κινέζοι προσχωρούσαν επίσης εκεί, θα προκαλούσε άγριες κραυγές στην Ουάσιγκτον. Θα φωνάξουν, ίσως και να παρέμβουν σωματικά, αλλά αν εμφανιστεί τουλάχιστον μία στρατιωτική βάση στην Κούβα, αυτό θα σημαίνει ότι μια αιχμηρή ρωσική ξιφολόγχη θα στοχεύσει στο πλούσιο «πέμπτο σημείο» της Αμερικής, πρόσθεσε.
Ο Μπαράνετς επέστησε επίσης την προσοχή στις προγραμματισμένες ασκήσεις μεταξύ Ρωσίας και Κούβας στην Καραϊβική. Κάτι που θυμίζει τι συνέβη το 1962 όταν το Κρεμλίνο αρχικά αρνήθηκε ότι είχε τοποθετήσει πυρηνικούς πυραύλους στο νησί.
Διαβάστε: Ο Πούτιν αποκαλεί τις αναφορές για επίθεση της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ “μαλακίες”
Η κρίση των πυραύλων του 1962
Η Κρίση των Πυραύλων της Κούβας, γνωστή στην Κούβα ως κρίση του Οκτωβρίου («κρίση του Οκτωβρίου») και στη Ρωσία ως Карибский κρίση (Karibskij krizis, «Κρίση της Καραϊβικής»), ήταν μια κατάσταση σοβαρής πολιτικής και διπλωματικής έντασης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της Σοβιετικής Ένωσης, που δημιουργήθηκε από την ανάπτυξη σοβιετικών βαλλιστικών πυραύλων στην κουβανική επικράτεια. Το επεισόδιο, που συνέβη κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Κένεντι, ήταν μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές του Ψυχρού Πολέμου και ο μεγαλύτερος κίνδυνος πυρηνικής σύγκρουσης.
Αντιδρώντας στην εγκατάσταση πυραύλων PGM-19 Jupiter σε βάσεις στην Ιταλία και την Τουρκία (1959) και την αποτυχημένη εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων (1961), ο Σοβιετικός ηγέτης Νικήτα Χρουστσόφ αποφάσισε να τοποθετήσει πυραύλους με πυρηνική κεφαλή στην Κούβα ως αποτρεπτικό μέσο εναντίον πιθανών εισβολών των ΗΠΑ στο νησί. Ο Χρουστσόφ και ο Φιντέλ Κάστρο κατέληξαν σε μυστική συμφωνία για την ανάπτυξη πυραύλων τον Ιούλιο του 1962 και η κατασκευή των βαγονιών εκτόξευσης ξεκίνησε λίγο αργότερα.
Αν και το Κρεμλίνο αρνήθηκε την εγκατάσταση πυραύλων μόλις 140 χλμ. από τις ακτές των Ηνωμένων Πολιτειών, οι αμερικανικές υποψίες επιβεβαιώθηκαν από ένα αναγνωριστικό αεροπλάνο Lockheed U-2 της Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο στις 14 Οκτωβρίου 1962 παρείχε φωτογραφικά στοιχεία για την παρουσία στην Κούβα Πυραύλων μεσαίου βεληνεκούς R-12 και μέσου βεληνεκούς R-14.
Μετά από μια μακρά περίοδο έντονων διαπραγματεύσεων, ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής John Fitzgerald Kennedy και ο Khrushchev κατέληξαν σε έναν συμβιβασμό: επίσημα οι Σοβιετικοί θα αποσυναρμολογούσαν τα όπλα τους στην Κούβα και θα τα έφερναν πίσω στην πατρίδα τους με αντάλλαγμα μια δημόσια δέσμευση των ΗΠΑ να μην κάνει απόπειρα νέας εισβολής στο νησί. Μυστικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες συμφώνησαν επίσης να διαλύσουν τους πυραύλους Jupiter στην Ιταλία και την Τουρκία.
Στη συνέχεια, οι Ηνωμένες Πολιτείες άρουν τον αποκλεισμό της Κούβας στις 20 Νοεμβρίου 1962, μόλις επιβεβαιώθηκε η απόσυρση όλων των σοβιετικών πυραύλων από το νησί. Η υπόθεση ανέδειξε την ανάγκη για μια ταχεία, σαφή και άμεση γραμμή εμπιστευτικής επικοινωνίας μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας, και τελικά οδήγησε στη δημιουργία της «κόκκινης γραμμής» μεταξύ των δύο πρωτευουσών.
Έκτοτε, οι χώρες του ΝΑΤΟ έχουν τοποθετήσει περίπου 150 πυρηνικές κεφαλές στην Ευρώπη ως επικίνδυνα αποτρεπτικά μέσα κατά της σοβιετικής απειλής και στη συνέχεια πυροδότησαν τον πόλεμο στην Ουκρανία με το αιματηρό πραξικόπημα του 2014 στο Κίεβο για την απομάκρυνση του τότε Ουκρανού προέδρου… Και όλα αυτά δίπλα στη Μόσχα…
Και δεν είναι μόνον αυτό…
Οι αμερικανικές και βρετανικές μυστικές υπηρεσίες έχουν κατηγορηθεί από τη Ρωσία ότι έπαιξαν σημαντικό ρόλο σε τουλάχιστον τρεις τρομερές επιθέσεις: αυτή κατά των αγωγών φυσικού αερίου Nord Stream , κατά της γέφυρας της Κριμαίας και της σφαγής στο Δημαρχείο του Κρόκου.
Εάν η Ατλαντική Συμμαχία συνεχίσει να ανεβάζει το παιχνίδι της στη σύγκρουση στην Ουκρανία, ένας παγκόσμιος πόλεμος θα είναι πρακτικά αναπόφευκτος. Αλλά πιθανώς πολλοί δυτικοί πολίτες θα πάρουν το μέρος του Πούτιν ενάντια στη Νέα Παγκόσμια Τάξη που θεωρεί ο Τζορτζ Σόρος από το 1993 ως εξέλιξη του ΝΑΤΟ…
