ANOIΞΑΝ ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΤΗΣ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ. Ο πόλεμος αυτός είναι πόλεμος ΝΟΗΣΗΣ. Πάρτε το χαμπάρι επιτέλους. Έβγαλε μαλλιά η γλώσσα μας να το λέει. Ο πόλεμος αυτός έχει έναν κανόνα: Αρπάζουμε την κάθε ευκαιρία και την γυρνάμε υπέρ μας. Δεν είναι εύκολο το να σταθούμε όρθιοι για τα δικαιώματά μας, αλλά είναι… ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ. ΜΟΝΟ ΝΑ ΞΕΒΟΛΕΥΤΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, ΝΑΙ;
Γράφει η Ioulia Mike. ” ANOIΞΑΝ ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΤΗΣ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ. Ο Καναδάς χρησιμοποιείται για ξέπλυμα μετρητών, ναρκωτικών, όπλων, παιδιών, οργάνων κ.λπ. Ο Καναδάς είναι η παιδική τους χαρά. Ο Καναδάς είναι ο βάλτος. Και αν νομίζετε ότι είμαστε καλύτεροι από τη διαφθορά που έρχεται στο φως στην Ελλάδα…..ξανασκεφτείτε το.
ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΟΥ ΚΑΝΑΔΑ.
ΑΝ ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΤΙ, ΣΩΣΤΑ ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ. Ο Τζάστιν ή Ζυστέν Πιέρ Τζέιμς Τρυντώ είναι Καναδός πολιτικός και πρωθυπουργός της χώρας. Είναι ο πρώτος γιος πρώην πρωθυπουργού που εξελέγη στη θέση αυτή, καθώς είναι ο μεγαλύτερος γιος του Πιέρ Έλιοτ Τρυντώ. Στις ομοσπονδιακές εκλογές του 2021 ο Τριντό εξασφάλισε και τρίτη θητεία για την δεύτερη κυβέρνηση μειοψηφίας με επικεφαλής τον ίδιο, κερδίζοντας 158 έδρες, χάνοντας όμως τη λαϊκή ψήφο και λαμβάνοντας το χαμηλότερο ποσοστό σε εθνικές εκλογές για οποιοδήποτε κυβερνών κόμμα στην καναδική ιστορία].
ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΥΝΤΟ, ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑ:
Ο καλύτερος φίλος του Justin Trudeau είναι ο Christopher Charles Ingvaldson. Ο Ingvaldson είναι καταδικασμένος παιδόφιλος και έχει δεσμούς με τη σεξουαλική εμπορία παιδιών.
Eδώ γίνεται πόλεμος και υπάρχουν ακόμα κάποιοι που λένε: “βλέπω στημένο το ένα, στημένο τ’ άλλο”. Εδώ ο κόσμος βράζει και κάποιοι λένε: “ας περιμένουμε να δούμε πριν βγάλουμε συμπεράσματα”. Τί να δείτε μωρέ; Εκατομμύρια κόσμου τόσους μήνες στους δρόμους και ακόμα δεν είδατε; Και αυτοί “στημένοι” είναι; Πόσο ακόμα χρόνο νομίζετε ότι έχετε για να δείτε; Το σύμπαν που βράζει δεν το νιώθετε; Το μέσα σας;
Το σύστημα πάντα μας ήθελε στους δρόμους για να τρώμε το ξύλο της αρκούδας, να διχαζόμαστε, για να μας αποσπάει τη προσοχή από άλλα. Λες και δεν τα ξέρουμε. Τώρα θα τα μάθουμε. Άδεια ράφια θέλει, λουκέτα αντί επιχειρήσεις θέλει, meta θέλει και κόσμο να πεινάει. Μα αυτά κατακαημένε, θα τα έχεις έτσι και αλλιώς. Οπότε διαλέγεις: ή θα βγεις και θα σηκώσεις ανάστημα και θα κερδίσεις ή τα χάνεις όλα. Μονόδρομος σου είναι.
Οι προθέσεις του κόσμου είναι αυτές που πρέπει να είναι. Αλλά τί να κάνουμε. Σε έναν πόλεμο, τις προθέσεις του ενός μπορεί να τις γυρίσει ο άλλος υπέρ του. Να τις εκμεταλλευτεί προς το δικό του συμφέρον. Και μετά τούμπαλιν πάλι. Αυτό δεν κάνουμε και εμείς; Με τα δικά τους “όπλα” δεν τους πολεμάμε τόσο καιρό; Με τα social media δεν δικτυωνόμαστε; Με τα δικά τους λεγόμενα δεν τους τρέχουμε στη δικαιοσύνη;
Ο πόλεμος αυτός είναι πόλεμος ΝΟΗΣΗΣ. Πάρτε το χαμπάρι επιτέλους. Έβγαλε μαλλιά η γλώσσα μας να το λέει. Ο πόλεμος αυτός έχει έναν κανόνα: Αρπάζουμε την κάθε ευκαιρία και την γυρνάμε υπέρ μας. Δεν είναι εύκολο το να σταθούμε όρθιοι για τα δικαιώματά μας, αλλά είναι…ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ.ΜΟΝΟ ΝΑ ΞΕΒΟΛΕΥΤΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, ΝΑΙ;
Mε όλα αυτά που βλέπω να γράφονται περί φορτηγατζήδων και Καναδά και σικέ αγώνα (κατόπιν ή ταυτόχρονα της “εορτής”), απλά θυμάμαι λίγο την ιστορία μας… Θυμάμαι λοιπόν έναν τυπάκο που το όνομά του το ξέρει μέχρι και το τελευταίο παιδάκι στην Αφρική: Λεωνίδας. Αυτό το τυπάκι έχει γυριστεί και ταινία. Έχουν γραφτεί και χιλιάδες βιβλία για την μάχη που έδωσε.
Ο λόγος που το τυπάκι αυτό το ξέρουν όλοι, το παραδέχονται και πάντα θα το κάνουν, είναι πως είχε το ψυχικό σθένος να τα βάλει με εκατομμύρια αντιπάλων, ενώ διέθετε μόνο 6.000 (298 πεζοί) στρατιώτες. Το τυπάκι αυτό, έκανε όμως και κάτι άλλο, που λίγοι, ως η ιστορία έχει αποδείξει, τόλμησαν να κάνουν. Ως γνήσιος “συνωμοσιολόγος” της εποχής, ήξερε από το Μαντείο των Δελφών πως θα πεθάνει και όλα τα “σημάδια”, του έδειχναν πως ο θάνατος του δεν θα ήταν… μάταιος.
Είμαι σίγουρη, πως αν το τυπάκι αυτό ήξερε για το φίδι που έτρεφε στον κόρφο του, τον προδότη Εφιάλτη, περισσότερο μαχητικός και στρατηγικός θα ήταν. Δεν θα τα παρατούσε. Ούτε αυτός, ούτε ο στρατός του. Πολλά για αυτά δεν ξέρω. Γυναίκα είμαι, με τα πιάτα μου, τη λάντζα μου, το παιδί μου και την τρέλα μου με τη δουλειά μου. Όμως ένα ξέρω, που δεν χρειάζεται να είσαι μονιμάς στρατιωτικός για να το ξέρεις: πως αυτός που θέλει να είναι ελεύθερος, κάνει τα πάντα για να είναι.
Και δεν κοιτάει κανέναν “Εφιάλτη” που θέλει να τον προδώσει, να τον μπλοκάρει, να το αποδομήσει, να τον… να τον…. Αυτός που θέλει να είναι ελεύθερος, ξέρει την ώρα του αγώνα, πως και ο εχθρός έχει τα δικά του πλάνα, αλλά ταυτόχρονα είναι και έτοιμος να πολεμήσει. Γιατί πάνω και πέρα απ’ όλα, ξέρει πως ακόμα και αν πεθάνει την ώρα της μάχης, ο θάνατός του δεν θα είναι μάταιος.
Γυρίζοντας λοιπόν στο τώρα, ο πόλεμος είναι πρωτίστως νόησης. Αίματα, σπαθιά και κανόνια δεν υπάρχουν. Το πολύ πολύ ένα button από τους άλλους και καθαρίσαμε με και χωρίς εισαγωγικά. Εμείς έχουμε ΕΝΑ ΥΠΕΡΌΠΛΟ. Έχω αναφερθεί σε αυτό σε άλλη μου ανάρτηση: Ψυχικό σθένος. Όταν το έχεις, ΕΧΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ! Σε αυτό αναφερόταν ο Χριστός, σε αυτό αναφερόταν ο Αριστοτέλης και μύριοι άλλοι. Και αυτό θέλουν να μας πάρουν. Γιατί είναι το μόνο που δεν έχουν!
Γιατί είναι το μόνο που τους χαλάει τη “σούπα”. Γιατί είναι το μόνο που πάντα τους την χάλαγε! Και όχι μόνο πίστη στον Θεό, αλλά και εμπιστοσύνη! Εμπιστοσύνη πως δεν θα σε αφήσει, ό,τι μα ό,τι και αν συμβεί. Όποιος λοιπόν δύο χρόνια τώρα, βλέποντας και διαβάζοντας για όλα αυτά που επιθυμούν να (μας) κάνουν, θεώρησε ποτέ, πως δεν θα υπάρξει επισιτιστική κρίση, δολιοφθορά του τίμιου αγώνα των λαών, αποδόμηση, προπαγάνδα, δυσκολίες, ας γυρίσει πλευρό. Εγώ πάω να γυρίσω στη λάντζα μου”. ΙΟΥΛΙΑ
