17.9 C
Αθήνα
Τρίτη, 19 Μαρτίου 2024, 13:53
ΑΠΟΨΕΙΣΡΟΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝΥΓΕΙΑ

Άνθρωποι Υπεράνθρωποι και Φοβάνθρωποι

Άνθρωποι Υπεράνθρωποι και Φοβάνθρωποι. Ένα κείμενο που μας ήρθε μέσω μέιλ, γραμμένο από τον antreas manuel. Και μπορώ να πω ότι φωτογραφίζει τι ακριβώς έχει γίνει τα τελευταία δύο χρόνια τουλάχιστον στους ανθρώπους. Μέσω σάτιρας, αλλά και βγάζοντας ίσως και κάποια επιθετικότητα, όποιος το διαβάσει θα καταλάβει ότι λέει αλήθειες. Έχει έναν πολύ δυνατό τρόπο σκέψης που θα σας κρατήσει το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος, μιας και είναι μεγάλο ως κείμενο… Και έχει εννέα πράξεις… Οι πράξεις του θεάτρου του παραλόγου που ζήσαμε τα δύο τελευταία χρόνια… Πάμε να το απολαύσουμε μαζί….


[          Πρόλογος          ]

Κατά την άποψη του κάθε είδους Ανθρωπόμορφης Σαύρας , «εν αρχή είν ο ….. ΦΟΒΟΣ». Ναι , ο φόβος ! Στα πρωτόγονα τμήματα του ανθρώπινου εγκεφάλου που λειτουργούν τα πρωτεύοντα  επίπεδα νοητικών λειτουργιών ή αν θέλετε κατά κάποιους «ερπετοειδής εγκέφαλος» , μια από τις βασικές λειτουργίες του είναι ο φόβος!

Ανά τους αιώνες κάθε Επικυρίαρχος «που σέβεται τον εαυτό του» (σχήμα οξύμωρο) βασίζεται ακριβώς εκεί για να μπορέσει να επιβληθεί .  Ιερατείο , φόβος του θανάτου. Εργασία , φόβος της επιβίωσης , φόβος του θανάτου . Υγεία , φόβος απώλειας του πολύτιμου αγαθού , φόβος του θανάτου .

Ήταν λοιπόν ο φόβος για υγεία και ο φόβος για την απώλεια μια επίπλαστης ελευθερίας ή καθημερινής ρουτίνας και ο φόβος που προκαλείται από της έλλειψη γνώσης που έκανε αυτομάτως τους ανθρώπους ανά τον κόσμο να παραδώσουν τα κλειδιά του κόσμου σε αυτούς που νόμιζαν ότι θα τους σώσουν. Έτσι παραδώσανε  στις κυβερνήσεις και τους «επιστήμονες» ένα είδος σιωπηρής συγκατάθεσης παράδοσης της εξουσίας στα χέρια τους , με σκοπό την σωτηρία .

[          Η δημιουργία του Φοβανθρώπου          }

Ξαφνικά άνθρωποι με κλειστά μάτια φόρεσαν μια μάσκα , όχι αυτή που όλοι βλέπαμε να φοράνε, αλλά μια άλλου είδους μάσκα , που ενσωματώνεται , κολλάει «οργανικά» , αν το θέλετε , πάνω στο πρόσωπο , ένα προσωπείο , εκείνο του Φοβανθρώπου. Όταν κανείς βάλει το προσωπείο του Φοβανθρώπου , παύει να είναι Άνθρωπός (Άνω Θρώσκω , κοιτάω ψηλά)  και μετατρέπεται σε υποχείριο.

Τα κοινό χαρακτηριστικό των υποχειρίων είναι η ανυπαρξία μιας πολύ βασικής χαρακτηριστικής  διεργασίας του  Ανθρώπου που λέγεται κριτική σκέψη. Έτσι, με κλειστά όλα τα νοητικά τους φίλτρα αποδέχονται άκριτα ότι τους πει ο Επικυρίαρχος.

[          Πράξη πρώτη : Εγκλεισμός          ]

Ο Επικυρίαρχος στην αρχή έκλεισε τον Φοβάνθρωπο φυλακή. Ήταν μια ιδιόρρυθμη φυλακή, γιατί όχι μόνο ο χώρος της φυλακής αυτής ήταν οικείος , αλλά πολλές φορές , ο φόβος ήταν τέτοιος που έκανε τον Φοβάνθρωπο να επιθυμεί ο ίδιος να μείνει έγκλειστος προκείμενου να γλυτώσει από τον Αόρατο Εχθρό.

Επειδή όμως ο Επικυρίαρχος δεν ήθελε να νοιώθει ο Φοβάνθρωπος ότι είναι πραγματικά φυλακισμένος , του επέτρεπε να βγαίνει από την φυλακή του για να μπορεί να αγοράζει τρόφιμα , και να ξεμουδιάζει για λίγο από τον εγκλεισμό. Με αλλά λόγια του επέτρεψε να προαυλίζεται. Ο προαυλισμός αυτός βέβαια ήταν κατόπιν αιτήματος αδείας, όχι από τον Επικυρίαρχο , αλλά από τον Φόβο που είχε εγκαταστήσει μέσα στον Φοβάνθρωπο.

Δηλαδή ο Φοβάνθρωπος έστελνε SMS ζητώντας άδεια από τον εαυτό του, είτε υπέγραφε μια δήλωση μετανοίας επειδή δεν έστελνε SMS , ζητώντας συγγνώμη από τον Επικυρίαρχο που δεν ενημέρωνε τον εαυτό του με SMS για να προαυλιστεί. Ωστόσο για να μπορέσει να προαυλιστεί , ο Φοβάνθρωπος ήταν υποχρεωμένος να φέρει το προστατευτικό φίμωτρο. Αυτό δεν προστάτευε τον Φοβάνθρωπο από τον Αόρατο Εχθρό , αλλά τον Επικυρίαρχό από τις  αντιρρήσεις που μπορεί να εξέφραζε ο Φοβάνθρωπος.

Βέβαια για όσους δεν φοβόντουσαν τόσο τον Αόρατο Εχθρό , είχε φροντίσει ο επικυρίαρχος να φοβούνται τον λήσταρχο Prostimo. Ο Prostimo ήταν ένας ιδιότυπος ληστής. Δεν έμπαινε ποτέ σε σπίτια , αλλά λήστευε Ανθρώπους και Φοβανθρώπους στο δρόμο. Αν κάποιος ήταν έξω από την φυλακή του χωρίς την άδεια του εαυτού του ή χωρίς το προστατευτικό φίμωτρο ,  τότε ο Prostimo του έπαιρνε τα λεφτά. Όχι δεν του τα άρπαζε. Αντ’ αυτού του έδινε ένα χαρτάκι που έλεγε ότι πρέπει να του δώσει. Ήταν ένα μαγικό χαρτάκι , έλεγε ότι έπρεπε να δώσεις τα χρήματα  και με κάποιο μαγικό τρόπο προσπερνούσε την άμυνες Ανθρώπων και Φοβανθρώπων και εκείνοι έδιναν τα λεφτά στον ληστή χωρίς βία.  

Η κατάσταση αυτή έλαβε χώρα δύο φορές. Τούτο έγινε προς γνώση και συμμόρφωση των Φοβανθρώπων , γιατί ο Επικυρίαρχος ήθελε να καταστήσει σαφές το μήνυμα των εγκλεισμών για την επόμενη φάση που θα ακολουθούσε, αφού «Επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως…».

[           Πράξη δεύτερη : Επιζήτηση της Σωτηρίας          ]

Αφού λοιπόν οι Φοβάνθρωποι πήραν το «μάθημα» τους και αφού μπούχτισαν από δύο επαναλαμβανόμενους εγκλεισμούς διαρκείας , είχε φτάσει η ώρα για τις «σχολικές διακοπές» του Φοβανθρώπου. Ο Επικυρίαρχος αποφάσισε πως το υποχείριο του ήταν έτοιμο για την «επόμενη πίστα».  Έτσι τερμάτισε τους εγκλεισμούς και αφού με αυτούς φόβισε ακόμα περισσότερο τα ήδη φοβισμένα υποχείρια, άφησε να ζητήσουν τα ίδια να εισέλθουν στην επόμενη φάση , εκείνη της «Σωτηρίας».

Ο Επικυρίαρχος δεν εμφανιζόταν ποτέ ο ίδιος. Έτσι έβαζε τους εκπροσώπους του να επικοινωνούν την θέληση του. Είχε διαλέξει μια ομάδα άβουλων όντων που ομοίαζαν με ανθρώπους αλλά μέσα στο κεφάλι τους είχαν άχυρα, τους γνωστούς Αχυράνθρωπους.

Ως Αρχηγός των Αχυράνθρωπων είχε οριστεί το ζαβό και ελαφρόμυαλο τεκνό της Αγίας Οικογενείας Δημητρίου και Παναγιωτάκη. Φανατικός και εμμονικός υπέρμαχος της «Σωτηρίας» χωρίς ωστόσο να γνωρίζει το γιατί, όντας ελαφρόμυαλος. Η εμμονή του δεν πήγαζε από την γνώση αλλά από τυφλή του αφοσίωση στον Επικυρίαρχο που του είχε τάξει πέρα από πλούτη και κάτι το οποίο δεν μπορούσε κανείς να αγοράσει. Ήταν η υπόσχεση ότι θα του έδινε μια θέση στο παλάτι του Επικυρίαρχου, όμως δεν ήξερε ότι αυτή θα ήταν εκείνη του σφουγγοκωλάριου.

Δεξί χέρι του Αρχηγού των Αχυράνθρωπων ήταν ο Υπουργός Σωτηρίας που ήταν πάντα στο πλευρό του Επικυρίαρχου. Στην αρχή Υπουργός  ήταν ο Ηλίας, γιος της Κικής, ο όποιος το μόνο που ήξερε να κάνει ήταν να τρέχει πάνω κάτω σε ένα παρκέ χτυπώντας μια μπάλα. Επειδή όμως το άχυρο που είχε στον κεφάλι του δεν βοηθούσε ώστε να προχωρήσει το σχέδιο του Επικυρίαρχου απομακρύνθηκε και την θέση του έλαβε ένας που το όνομα του ήταν Αθάνατος αλλά κάποτε τον είχε «πλευρίσει» ο θάνατος.

Τότε, που είχε γνωρίσει τον θάνατο από κοντά, τον επισκέφτηκε ο Επικυρίαρχος και του πρότεινε μια συμφωνία. Σε αντάλλαγμα για να ζήσει έπρεπε να υπηρετήσει πιστά τον Επικυρίαρχο ακόμα και αν αυτό πήγαινε κόντρα σε όσα μέχρι τότε υποστήριζε, ακόμα και αν αυτό θα τον εξέθετε και τον έκανε μισητό και ρεζίλι. Και έτσι έγινε, γιατί όταν κάνεις συμφωνία με τον Επικυρίαρχο του ανήκεις. Δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Ο Υπουργός είχε γίνει ο θεματοφύλακας της «Σωτηρίας» και του σχεδίου του Επικυρίαρχου.

Καθημερινοί εκφραστές του αφηγήματος του Επικυρίαρχου , κατά εντολή του των Αχυράνθρωπων, ήταν τα «Ανθρωπόμορφα Περιττώματα» , οι Ιερείς της Σωτηρίας ,  και οι μεγάλοι των 3ΜΒ0Λ-10 Διδάσκαλοι, Βασίλειος Πόρτας και Αλέκτωρ Μπούρδας , γνωστοί όλοι ως Κήρυκες της Ανοησίας.

Βλέπετε , όσο τα υποχείρια ήτανε σε εγκλεισμό, υπήρχε ένα «κουτάκι» μέσα σε κάθε κελί της φυλακής , που κάθε μέρα,  όλη ,την ώρα , έβγαινε ένα «Ανθρωπόμορφο Περίττωμα» , όπου βασιζόμενο στα λεγόμενα των Ιερέων της Σωτηρίας και των αδιαμφισβήτητων δηλώσεων των Μεγάλων Διδασκάλων , κήρυτταν τον καθαγιασμένο λόγο της Επικυρίαρχης Σωτηρίας .Οι Φοβάνρωποι άκουγαν με ευλαβική προσοχή τους Κήρυκες της Ανοησίας να μιλούν για «Σωτηρία» και πίστευαν κάθε τους λέξη . Τα Ανθρωπόμορφα Περιττώματα καθημερινώς επαναλάμβαναν ξανά και ξανά τις ίδιες λέξεις  :

Αρρώστια , Αντισηπτικό, Μάσκα,  Μέτρα , Prostimo , Θάνατος , Κοινωνική Ευθύνη , ΣΩΤΗΡΙΑ , 3ΜΒ0Λ-10 ,ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ , ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Ο Φοβάνθρωπος , τον τελευταίο καιρό άκουγε όλο και πιο δυνατά τις τέσσερις τελευταίες λέξεις :

ΣΩΤΗΡΙΑ, 3ΜΒ0Λ-10 ,ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ , ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

ΣΩΤΗΡΙΑ, 3ΜΒ0Λ-10 ,ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ , ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

ΣΩΤΗΡΙΑ, 3ΜΒ0Λ-10 ,ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ , ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Ήταν φανερό πως ο Επικυρίαρχος του έδειχνε τον δρόμο για να μην ξαναβιώσει τον εγκλεισμό. Και για να είναι σίγουρος ότι κατάλαβε σωστά , έβαλε εκείνο το «Ανθρωπόμορφο Περίττωμα» να του εξηγήσει πως : ΣΩΤΗΡΙΑ = 3ΜΒ0Λ-10 = ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ = ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Οι Φοβάνθρωποι λοιπόν , μόλις  «απελευθερώθηκαν» από τον εγκλεισμό τους, έτρεξαν να λάβουν την «Σωτηρία» που απλόχερα είχε ετοιμάσει για εκείνους ο Επικυρίαρχος. Μάλιστα δήλωνε πως η «Σωτηρία» είναι για όλους , σε αφθονία, αφού είχε προμηθευτεί ικανοποιητικές ποσότητες «Σωτηρίας»  που φτάνανε να καλύψουνε τρεις φορές τον πληθυσμό.

Βέβαια αυτόν τον όρο 3ΜΒ0Λ-10 δεν πολυκαταλάβαιναν τι είναι γιατί το αντιλαμβανόντουσαν ως όρο σαν «ΤΡΙΜΒ-μηδεν-Λ-10»  αλλά υποσυνείδητα τον είχαν δέσει με τις άλλες τρεις έννοιες, Σωτηρία , Υπεράνθρωπος , Ελευθερία. Έτσι οδηγήθηκαν στο να πιστεύουν ότι είναι κάτι τι το σωτήριο που θα τους ωφελήσει, θα τους κάνει άτρωτους στον Αόρατο Εχθρό και θα τους απελευθερώσει από τους εγκλεισμούς.

[          Πράξη τρίτη : Μετάληψη          ]

Ο Επικυρίαρχος με το τέλος των εγκλεισμών δημιούργησε τους λεγόμενους Οίκους Σωτηρίας , όπου με θρησκευτική ευλάβεια ο κάθε «πιστός» Φοβάνθρωπος , πήγαινε να λάβει την «Σωτήρια» του και να γίνει άτρωτος, να αναβαθμιστεί  σε Υπεράνθρωπο. Έτσι όχι μόνο κέρδιζε την Ελευθερία του , αλλά ταυτόχρονα αναβαθμιζόταν κοινωνικά και εκτελούσε το χρέος του στην κοινωνία , ικανοποιώντας το περί κοινωνικής ευθύνης αίσθημα απέναντι στην κοινωνία των Φοβανθρώπων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στους τοίχους και στις εισόδους των «Οίκων Σωτηρίας» ήταν γραμμένο με μεγάλα γράμματα το σλόγκαν «ΒΑΛΕ ΑΝΤΗΛΙΑΚΟ ΕΣΥ, ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΩ ΕΓΩ». Μπορείς να πεις ότι η όλη διαδικασία με τους Οίκους Σωτηρίας ήταν σαν ένα «Καθαρτήριο» , μια ιεροτελεστία , όπου εξαγνιζόταν το «Προπατορικό Αμάρτημα» του να είσαι Άνθρωπος και να βαφτίζεσαι επίσημα «Πιστός Φοβάνθρωπος» . Το μέσο «κάθαρσης» , αυτό το καινούριο που άκουγαν συνέχεια οι Φοβάνθρωποι αλλά κανείς δεν καταλάβαινε τι είναι , ήταν το 3ΜΒ0Λ-10.   

Μάζες Φοβανθρώπων , κατέκλυζαν τους «Οίκους Σωτηρίας» κατά χιλιάδες κάθε μέρα. Πρέπει να πέρασαν πολλά εκατομμύρια από αυτά μέρη . Ο Επικυρίαρχος είχε ηδονιστεί , αν μπορούμε να το πούμε έτσι, από την προσέλευση των εκατομμυρίων Φοβανθρώπων. Κάθε Φοβάνθρωπος με την ολοκλήρωση της μετάληψης της «Σωτηρίας» μέσω του 3ΜΒ0Λ-10 έπαιρνε και το «αντίδωρο» ελευθερίας , ένα σηματάκι , κάτι σαν κονκάρδα , που αποτελείτο από κάτι ασπρόμαυρα τετραγωνάκια που το είχε πάντα μαζί του για να δηλώνει την συμμόρφωσή του στις επιταγές του Επικυρίαρχου και πως πλέον έχει το δικαίωμα να απολαύσει την «ελευθερία» του ως αναβαθμισμένο μέλος μιας κοινωνίας Υπεράνθρωπων. Αυτό ήταν το λεγόμενο «Πάσο» , «Freedom Passed» ή κατά άλλους «Το Χάραγμα του Ανόητου». Όμως τι είδους ελευθερία ήταν αυτή ;

Ο Φοβάνθρωπος αποδείχτηκε πραγματικά ανεύθυνος γιατί το μονό που κοίταξε ήταν πως θα επιλέξει τον εύκολο δρόμο για να σώσει το τομάρι του, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που θα έχει στην κοινωνία η υποταγή του, μια υποταγή που τον κατέστησε βαρίδι σε βάρος όσων  θέλησαν να μείνουν Άνθρωποι, ένα βαρίδι που τους τράβηξε τους Ανθρώπους στον πάτο του βούρκου που δημιούργησε ο Επικυρίαρχος . Ο Φοβάνθρωπος , εν αγνοία του, έγινε και ο ίδιος βαρίδι του εαυτού του, γιατί ο θησαυρός και οι υποσχέσεις της πολυδιαφημιζόμενης «Σωτηρίας», όπως θα αποδειχτεί αργότερα, κατέληξε να είναι επιζήμια και απειλητική για αυτόν, αφού λειτουργώντας παντελώς  επιπόλαια, ανώριμα και άκριτα, εμπιστευόμενος επαγγελματίες ψεύτες, κατέληξε ασυναίσθητα να σκάψει τον δικό του λάκκο…

Τούτο μαρτυρά το κείμενο της υπεύθυνης δήλωσης που συνυπέγραφε ο λήπτης της «Σωτηρίας» :

  • «Πιστεύω εις έναν Ιό που κάνεις δεν τον έχει δει, δεν έχει αποδειχθεί, ούτε ποτέ απομονωθεί, παρά μονό εξομοιωθεί.
  • Και εις έναν Επικυρίαρχο τον πατήρ του ιού του κοροϊδογενή, του εξ’ εργαστηρίου γεννηθέντα προ πολλών των χρονών.
  • Ο Πανόπτης Οφθαλμός, εκ του πονηρού, την τάξη από του χάους με την Σωτηρία παρά των σκευασμάτων έδωκεν.
  • Το δη ημάς τους Φοβανθρώπους και δια την ημετέραν Σωτηρίαν,  ραδιούργον σκεύασμα εποίησεν και εις τα σώματα μας εγχύθηκε.
  • Τους αρνούντες σταυρωθέντα υπέρ κερδών και στιγματίσοντες αυτούς δια παντός.
  • Οίος χλευάζει το θείον τούτο σκεύασμα της Σωτηρίας, της ζωής του εσταί τέλος.
  • Και οι λήπτες εισέρχονται εις Νέαν Τάξη Πραγμάτων μετά περιορισμένων των ελευθεριών και φέροντες το Χάραγμα του Ανοήτου.
  • Παραχωρώ το σώμα μου εις το σκεύασμα το άγιον, το Σωτήριον, το πειραματικόν, του εξ’ Επικυρίαρχου εκπορευόμενο, το συν Κυβερνόντων και Ερπετοομίλων συνδοξαζόμενο, το διαλαλήσας δια των ψευτοϊατρών και των κοινωνικών προγραμματιστών.
  • Δια μιαν καθολικά χρηματίζουσαν και δογματική επιστήμη, που το αφήγημα εστήριξε, ομολογώ εν σύριγγα εις δήλωσαν υποταγής. Προσδοκώ θάνατο λογικής και υποταγή εις τους αιώνας των αιώνων.
  • Αναγνωρίζω δε πως μετά τη λήψη της Σωτηρίας, τα όποια αποτελέσματα της καθίστανται μόνιμα , δια βίου και μη αναστρέψιμα. Ο Επικυρίαρχος ουδεμία ευθύνη φέρει για τυχόν παρενέργειες περιλαμβανομένου και του θανάτου, απαλλάσσοντας τον από κάθε ευθύνη. Μετά λόγου αγνοίας φέρω πλήρη ευθύνη της μαλακίας που ετοιμάζομαι να τελέσω.

Ο υπογράφων»

Υπάρχει βλέπετε, ένα όριο που πιο μαλάκας, πεθαίνεις. Ε μαντέψτε, το όριο αυτό ξεπεράστηκε και κάποιοι Φοβάνθρωποι που υπέγραψαν το παραπάνω μας «αποχαιρέτησαν» δια παντός…

[          Πράξη τέταρτη : Οι αντιφρονούντες          ]

Όταν ξεκίνησαν οι εγκλεισμοί υπήρχαν κάποιοι Άνθρωποι που αρνήθηκαν να φοβηθούν και δεν φόρεσαν την μάσκα του Φοβανθρώπου . Δεν έγιναν ποτέ Φοβάνθρωποι. Επίσης κατά την διάρκεια των εγκλεισμών πολλοί ήταν εκείνοι που έβγαλαν την μάσκα του φόβου και αποτίναξαν από πάνω τους τον Φοβάνθρωπο γιατί συνειδητοποίησαν πως ότι τα επιχειρήματα του Επικυρίαρχου αντίβαιναν την κοινή λογική, υπέπιπταν σε αντιφάσεις και οποιοσδήποτε με στοιχεία τολμούσε να τα αμφισβητήσει, έμπαινε στο περιθώριο . Σύντομα έγινε αντιληπτό ότι ο Επικυρίαρχος δεν νοιάστηκε , δεν νοιάζεται και δεν θα νοιαστεί ποτέ για το καλό ούτε του Ανθρώπου ούτε του Φοβανθρώπου. Ποσό δε μάλλον, γινόταν φανερό ότι ο φόβος και οι εγκλεισμοί  ήταν το μέσο πίεσης που θα ανάγκαζαν τον κόσμο να πάει στο επόμενο στάδιο εκείνο της «Σωτηρίας».

Όσοι δεν δέχτηκαν να γίνουν Φοβάνθρωποι και να λάβουν την «Σωτηρία» μέσω του 3ΜΒ0Λ-10 ήταν εκείνοι που βρέθηκαν στο στόχαστρο των Επικυρίαρχων. Βλέπετε Άνθρωποι που τολμούν να σκέφτονται και να αμφισβητούν , επικαλούνται την λογική εμπρός στον παραλογισμό, δεν έχουν καμία θέση στον κόσμο του Επικυρίαρχου γιατί πολύ απλά του χαλάνε την σούπα. Όταν έχεις έστω και λίγους αμφισβητίες γύρω από ένα ψέμα, είναι βέβαιο πως κάποια στιγμή το ψέμα θα αποκαλυφθεί γιατί πολύ απλά όλοι, θα αρχίσουν αργά ή γρήγορα, να το αμφισβητούν. Γιατί ότι είναι αληθινό , δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθεί.

Έτσι λοιπόν ο Επικυρίαρχος ξεκίνησε μια χυδαία προπαγάνδα εναντίων τους.

Βάζοντας μπροστά τα Ανθρωπόμορφα Περιττώματα, τους Κήρυκες της Επικυρίαρχης Σωτηρίας, ξεκίνησαν χαρακτηρίζοντας τους αντιρρησίες ως τρελούς και παρανοϊκούς που δεν επιθυμούν να μετατραπούν σε Υπεράνθρωπους . Τους κατηγόρησαν ως ανεύθυνους γιατί ο Απλός Άνθρωπος θέτει σε κίνδυνο την κοινωνία των Υπεράνθρωπων. Προσπαθούσαν να πείσουν πως η «Σωτηρία» που προσφέρει το 3ΜΒ0Λ-10 είναι για το καλό των απλών Ανθρώπων και όποιος αρνείται να μετατραπεί σε Υπεράνθρωπο είναι αιρετικός, κοινωνικά ανεύθυνος, δεν έχει καμία θέση στην κοινωνία και πρέπει να περιορίζεται ή και να φυλακίζεται!  Είναι, δηλαδή ,  επί της ουσίας Υπάνθρωπος. Έφτασε μάλιστα σε σημείο ο Αρχηγός των Αχυρανθρώπων να βγαίνει σε δημόσιο διάγγελμα και να «εξορκίζει» τους αντιφρονούντες αντιμετωπίζοντας τους ως δαιμονισμένους, αναφωνώντας τρις «3ΜΒ0Λ-1αστήτε, 3ΜΒ0Λ-1αστήτε, 3ΜΒ0Λ-1αστήτε»

[          Πράξη πέμπτη : Διαιρεί και βασίλευε          ]

Κατά τον τρόπο αυτό ξεκίνησε ο διαχωρισμός των Ανθρώπων σε Υπεράνθρωπους και Υπάνθρωπους. Οι Φοβάνθρωποι που βαφτιστήκαν Υπεράνθρωποι , λόγο της απουσίας κριτικής σκέψης και της αλαζονείας τους , έγιναν θύματα της ρητορικής των Κηρύκων της Επικυρίαρχης Σωτηρίας. Έτσι λοιπόν όντας αλαζόνες και γεμάτοι με το μίσος που τους ποτίσανε, άρχισαν να χλευάζουν του συνανθρώπους τους. Ξαφνικά ο άλλοτε συνάνθρωπος άρχιζε να αντιμετωπίζεται ως σκουπίδι που φέρει την ένδειξη ΨΕΚ και του «Αρνητή» του Υπερανθρωπισμού , αρνούμενοι ωστόσο να κατανοήσουν οι Φοβάνθρωποι πως ΨΕΚ είναι τα αρχικά των λέξεων Ψευδώς Ενημερωμένη Κοινωνία και θα έπρεπε να είναι χαρακτηρισμός που αφορά τους ίδιους  .

Επειδή όμως το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και ξεκίνησε να διαφαίνεται πως η «Σωτηρία» που υποσχέθηκε ο Επικυρίαρχος , έγινε μάλλον «Σωτήρης» αφού όχι μόνο αποδείχτηκε «τραβεστί»  γιατί οι Υπεράνθρωποι άρχισαν να χάνουν τις δυνάμεις τους  , αλλά για κάποιους η «Σωτηρία» αποτέλεσε πύλη εισόδου για τον άλλο κόσμο , αφού δεν περίμεναν ποτέ πως θα τους «λύτρωνε» από το «βάσανο της ζωής».

Ο Επικυρίαρχος τότε αποφάσισε να κλιμακώσει το σχέδιο του για να καλύψει το σαθρό αφήγημα του. Επειδή , λοιπόν, είχε ήδη εμφανίσει τις πρώτες ρωγμές και ξεκινούσε να «μπάζει» , έπρεπε να στρέψουν αλλού την προσοχή ώστε Άνθρωποι και Φοβάνθρωποι να εμπλακούν σε ένα άνευ προηγουμένου γαϊτανάκι  ,όπου ο ένας θα κυνηγάει την ουρά του άλλου . Εμμένοντας στην ρητορική του διαίρει και βασίλευε , αποφάσισαν πως έπρεπε με κάποιο τρόπο να «επιβραβεύσουν» όσους συμμορφώθηκαν και να τιμωρήσουν τους «απίστους».  

Έτσι έθεσαν σε ισχύ το «Πάσο» ή αλλιώς «Πιστοποιητικό Υποταγής» που έδινε μονό σε όσους είχαν μεταλάβει την «Σωτηρία» τις ελευθέριες που τους αφαιρέθηκαν κατά τους εγκλεισμούς , κατά τι όμως μειωμένες. Δικαιωματικά λοιπόν , ο Επικυρίαρχος επιβράβευε τους Φοβανθρώπους για την συμμόρφωση τους  γιατί δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται το ίδιο κάποιος που δηλώνει υποταγή με κάποιον ανυπότακτο ή «άπιστο».  Οι Φοβάνθρωποι αναπτερώθηκαν και ένοιωσαν για μια ακόμα φορά Υπεράνθρωποι , βίωσαν την ανωτερότητα που προσφέρει η υποταγή , ανέβηκαν κοινωνικά πολλές σκάλες συγκρινόμενοι με τα αντικοινωνικά μιάσματα, που δεν θέλησαν να λάβουν την «Σωτηρία» .

Ήταν πια ιδιαιτέρως προνομιούχοι : Μπορούσαν να φάνε στην ταβέρνα , να απολαύσουν τον καφέ στην καφετέρια , να διασκεδάσουν , να πάνε στο γήπεδο , να μπορούν να προσέρχονται στα γυμναστήρια. Μπορούσαν και πάλι να απολαμβάνουν όλα εκείνα που τους αφαίρεσαν οι εγκλεισμοί. Είχαν και πάλι την «ελευθερία» τους ή μάλλον, σχεδόν την ελευθερία τους.

Ο Επικυρίαρχος είχε διεστραμμένα γούστα. Πέρα από το να καταναλώνει το αίμα των Ανθρώπων, αρέσκεται στο να αφοδεύει  πάνω στους Φοβανθρώπους και έπειτα να τους προσφέρει ένα μαντήλι να καθαριστούν παριστάνοντας ότι νοιάζεται, αφού πρώτα τους είχε χρεώσει το μαντήλι χρυσάφι.

Βλέπετε ο Επικυρίαρχος για να τους δώσει αυτές τις «καταπληκτικές» ελευθερίες τους υποχρέωνε σε ένα είδος ασυνειδήτου αυτοεξευτελισμού , απαιτώντας την επίδειξη του «Πιστοποιητικό Υποταγής» πριν από κάθε έκφραση ελευθερίας. Οι  περισσότεροι εκ των Φοβανθρώπων ήταν τόσο υπερόπτες και κοντόφθαλμοι που όπου πήγαιναν κράδαιναν με περηφάνια το «Πιστοποιητικό Υποταγής» , ως άλλοι ιθαγενείς που τους δόθηκαν χάντρες και καθρεφτάκια. Είχαν την εντύπωση ότι επιδείκνυαν μια απόδειξη του ποσό έξυπνη επιλογή έκαναν λαμβάνοντας την «Σωτηρία» , πόσο ανώτεροι ένιωθαν έναντι κάποιων συνανθρώπων τους, αφού θεωρούσαν τους εαυτός τους αναβαθμιζομένους τόσο κοινωνικά όσο και σωματικά , αισθανόμενοι άτρωτοι απέναντι στον Αόρατο Εχθρό.

Μόνο που δεν συνειδητοποιούσαν πως αυτό που κράδαιναν με περηφάνια δεν ήταν τίποτε άλλο από το «Πιστοποιητικό του Κορόϊδου» που έφερε το Χάραγμα του Ανόητου. Ο Επικυρίαρχος είχε επισήμως ονομάσει το πιστοποιητικό αυτό ως Freedom Passed που οι Φοβάνθρωποι εσφαλμένα το εκλάμβαναν ως πάσο ελευθερίας , διότι στην πραγματικότητας σήμαινε «η Ελευθερία που Πέρασε» – και δεν θα ξανάρθει.   

Στον αντίποδα , οι αντιρρησίες δεν δικαιούνταν καμία από τις παραπάνω «ελευθερίες» καθώς αποκλείονταν αυτομάτως από όλα τα προαναφερόμενα. Οι «Αρνητές της Σωτηρίας» , ήταν η  ντροπή της κοινωνίας των Φοβανθρώπων που ένοιωθαν Υπεράνθρωποι. Κατά τον Επικυρίαρχο θεωρήθηκε ύβρις να αρνείται κάνεις το θείο δώρο της «Σωτηρίας» αφού αυτός έχει πάντα αγαθές προθέσεις και κάνει τα πάντα για την προστασία μας. Έτσι λοιπόν επικαλούμενος την προστασία των «Αρνητών» θεσμοθέτησε μια ιδιότυπη τιμωρία λέγοντας πως επειδή οι Αρνητές δεν είναι Υπεράνθρωποι και δεν μπορούν ως κοινοί θνητοί να αντιμετωπίσουν τον Αόρατο Εχθρό , θα πρέπει υποχρεωτικά να πληρώνουν για την «προστασία» τους. Όποιος αρνηθεί να πληρώσει την «προστασία» θα έρθει αντιμέτωπος με τα μαγικά χαρτάκια του Λήσταρχου Prostimo.

[          Πράξη έκτη : Τιμωρία          ]

Στην αρχή η τιμωρία αυτή αφορούσε μόνο όσους εργάζονταν. Αυτούς τους επέβαλαν αναγκαστική προστασία λέγοντας τους πως αν πληρώνουν το χαράτσι προστασίας, μία και μετά δύο φορές την εβδομάδα, ο Αόρατος Εχθρός θα έκανε τα στραβά μάτια για μία εβδομάδα και θα τους άφηνε να εργαστούν. Επιπλέον με την καταβολή του αντιτίμου τους χορηγούσανε ένα χαρτί που είχε κάτι ασπρόμαυρα τετραγωνάκια όπως το  «Πιστοποιητικό Υποταγής» , που όμως ήταν μια δήλωση ταπείνωσης και άφεσης αμαρτιών προς τον Επικυρίαρχο.

Το πιστοποιητικό αυτό ονομάστηκε το «Χάραγμα του Αμετανόητου» ή αλλιώς «Πιστοποιητικό Αμετανόητου»  και ήταν ένας τρόπος ώστε ο Επικυρίαρχος να σταμπάρει και ταμπελοποιεί τους «Αρνητές».  Βέβαια το χαρτί αυτό για να στο χορηγήσουν έπρεπε πρώτα να σου εισάγουν ένα μαρκούτσι στην μύτη ή στο στόμα, γεγονός που είχε καθαρά συμβολικό χαρακτήρα, καθώς λειτουργούσε ως άλλος φαλός που επισφράγιζε την ασέλγεια και ταπείνωση του Επικυρίαρχου πάνω στο σώμα σου. Μάλιστα τα Ανθρωπόμορφα Περιττώματα , μέσα από τα «κουτάκια» τους, χλεύαζαν τους αντιρρησίες λέγοντας πως είναι τόσο ηλίθιοι που προτιμούν να ταπεινώνονται περιμένοντας σε ουρές για να πληρώσουν για να τους εισάγουν το μαρκούτσι , από το να μεταλάβουν την «Σωτηρία» του 3ΜΒ0Λ-10 και να σταματήσει το μαρτύριο τους.

Την τιμωρία αυτή μετά την επέκτειναν και σε όσους «Αρνητές» ήθελαν απλώς να αγοράσουν κάτι από ένα κατάστημα, όπου απαιτούσαν και εκεί ως απαραίτητη προϋπόθεση για την είσοδο στον χώρο , το «Πιστοποιητικό Αμετανόητου»

Τα μαρτύρια όμως , των Ανθρώπων δεν σταμάτησαν εκεί. Ο Επικυρίαρχος αποφάσισε να τιμωρήσει κάποιους πολύ συγκεκριμένους «Αρνητές» με την παραδειγματική τιμωρία της Αναστολής. Η Αναστολή ήταν μια τιμωρία για τους αρνητές της «Σωτηρίας» που η δουλειά τους ήταν να σώζουν άλλους Ανθρώπους. Ο Επικυρίαρχος υποστήριζε πως αυτοί που σώζουν ζωές , δηλαδή είναι εν ειδή σωτήρες , δεν γίνεται να απαρνιόνται την μετάληψη της ίδιας τους της ουσίας , της «Σωτηρίας».  Εάν επιλέξουν να αρνηθούν την «Σωτηρία» είναι σαν να αρνούνται αυτό που υπηρετούν και άρα δεν έχουν δικαίωμα να το υπηρετούν, γιατί δεν πλέον δεν θα σώζουν.

Και αφού δεν σώζουν , τότε σίγουρα θα βλάπτουν. Έτσι προκείμενου ο Επικυρίαρχος να «προστατέψει» την κοινωνία από τα βλαπτικά ένστικτα των συγκεκριμένων «Αρνητών» , τους  την τιμώρησε με το να τους αναστέλλει την ζωή , τοποθετώντας τους σε έναν «εξωδιαστατικό» , απομονωμένο χώρο , όπου δεν υφίστανται , αλλά και υφίστανται ταυτόχρονα , κάτι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Ο Επικυρίαρχος μάλιστα είπε πως όποιος από αυτούς μετανοήσει και δεχθεί να γίνει Φοβάνθρωπος , μεταλαμβάνοντας την «Σωτηρία» και την ταπείνωση που αυτό συνεπάγεται , θα λήξει το μαρτύριο του.

Ο Επικυρίαρχος , με την πράξη του αυτή , ήθελε να στείλει ένα μήνυμα ισχύος σε όποιον τολμάει και αψηφά το αφήγημα της «Σωτηρίας». Με την αυστηρότητα αυτή θέλησε να παραδειγματίσει για το τι συμβαίνει σε όσους εναντιώνονται στην θέληση του. Πίστευε πως έτσι , μεγάλη μερίδα των συγκεκριμένων «Αρνητών», κυριευόμενοι από τον φόβο της Αναστολής,  θα δήλωναν υποταγή και πλέον ταπεινωμένοι, θα μετατρέπονταν σε Φοβανθρώπους.

Γελάστηκε όμως γιατί δεν κατάλαβε πως μέσα στην ψυχή των συγκριμένων «Αρνητών» κατοικεί ο πραγματικός Υπεράνθρωπος, εκείνος που αποτινάσσεται από επάνω του το κύριο στοιχείο του Φοβανθρώπου , τον Φόβο.  Εκείνος που διακρίνει αν η «Σωτηρία» που εμπορεύεται ο Επικυρίαρχος είναι γιαλατζί ή όχι και δεν διστάζει να γίνει ασπίδα για όλη κοινωνία ακόμα και αν του αναστείλουν την ζωή , αν τον τιμωρήσουν τοποθετώντας τον μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας , γιατί ξέρει πως αν λάβει την «Σωτηρία» του Επικυρίαρχου , τότε δεν έχει καμία σωτηρία ούτε ο ίδιος , ούτε η κοινωνία που υπηρετεί και όλοι θα οδηγηθούν μόνιμα στη «φθορά».

Ο Επικυρίαρχος γελάστηκε όμως και για έναν άλλο λόγο , γιατί πίστευε πως από το «εξωδιαστατικό» αυτό περιθώριο , τον απομονωμένο εκείνο χώρο της Αναστολής  που τους έβαλε, ότι όσο και να φωνάζουν δεν θα ακούει κανείς . Και αυτό ήταν ένα μεγάλο σφάλμα γιατί οι φωνές ακούστηκαν αφού δεν ήταν οι «αρνητές» της «Σωτηρίας» που έβλαψαν την κοινωνία αλλά η ίδια η «Σωτηρία». Και η τιμωρίας της Αναστολής δεν ήταν για να σώσουν την κοινωνία από την «αυτοκαταστροφική» φύση των «Αρνητών», αλλά για να σώσουν τον Επικυρίαρχο από την Αλήθεια. Και αυτό φάνηκε στην συνέχεια.

[          Πράξη έβδομη : Ρωγμές στο αφήγημα          ]

Η «Σωτηρία» για υπόσχεση για μια καλύτερη ζωή ξεκίνησε σιγά άλλα σταθερά να καταρρέει.  Πρώτα από την λέξη «υπόσχεση» , που έγινε ψέμα , μετά από την λέξη  «καλύτερη» που για πολλούς έγινε χειρότερη και τέλος για την λέξη  «ζωή» που σε κάποιους χάθηκε. Οι Φοβάνθρωποι που λογίζονταν ως Υπεράνθρωποι άρχισαν  να χάνουν μέρα με την μέρα τις δυνάμεις τους. Λίγο – λίγο  ξηλωνόταν η κάπα από την στολή τους , χανόταν η δύναμη τους , ώσπου κάποια μέρα δεν μπορούσαν να «πετάξουν». Στην αρχή οι Φοβάνθρωποι , βλέποντας τις δυνάμεις τους να τους εγκαταλείπουν δεν μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν τι τους συνέβη.

Ήταν πλέον πιο ευάλωτοι στον Αόρατο Εχθρό. Θεωρούσαν πως ο Επικυρίαρχος είχε πράξει σωστά με την «Σωτηρία» και δεν θα μπορούσε να είναι λάθος. Η ανωτερότητα που τους είχε υποσχεθεί είχε αρχίσει να εξατμίζεται και κάτι σε αυτή την «Σωτηρία» έδειχνε να αλλάζει φύλο και να γίνεται «Σωτήρης». Και ενώ διαφαινόταν ότι ήταν μια τραβεστί «Σωτηρία» , εκείνοι εθελοτυφλούσαν και αναρωτιόντουσαν  πως γίνεται ενώ έχαναν τις δυνάμεις τους, οι «αρνητές» να έμεναν αλώβητοι. Ίσως με κάποιο μαγικό τρόπο να τους έκλεβαν τις δυνάμεις.

Σύντομα άρχισε να γίνεται αντιληπτό από τους Φοβανθρώπους πως δεν ήταν οι «Αρνητές» που γίνονταν δυνατότεροι , αλλά οι Φοβάνθρωποι γινόντουσαν πιο αδύναμοι απέναντι στον Αόρατο Εχθρό γιατί είχε βρει τρόπο να προσπερνά τις άμυνες τους. Τότε ήταν που ο Επικυρίαρχος, επειδή δεν μπορούσε αποκρύψει ότι πίσω από το λαμπερό θηλυκό προσωπείο της «Σωτηρίας» που είχε αρχίζει να  ξεφλουδίζει και από πίσω διαφαινόταν ένα αξύριστο ημιαρρενωπό πρόσωπο , ξεκίνησε να μιλάει για έξτρα ενισχυτικές δόσεις «Σωτηρίας».

Αυτό ήταν ένα σοκ για πολλούς από τους Φοβανθρώπους, που είχαν αρχίσει να συνειδητοποιούν ότι κάτι δεν πάει καλά. Αναρωτιόντουσαν οι Φοβάνθρωποι τι είδους «Σωτηρία» είναι αυτή που έχει ημερομηνία λήξης. Κάποιοι από αυτούς φοβήθηκαν πιο πολύ και έσπευσαν να μεταλάβουν λίγη ακόμα «Σωτηρία» για να θωρακιστούν απέναντι στον Αόρατο Εχθρό. Κάποιοι άλλοι όμως μπήκαν σε διαδικασία αμφισβήτησης γιατί άρχισαν να καταλαβαίνουν πως κάθε άλλο παρά «Σωτήρια» ήταν . Φυσικά υπήρχαν και αρκετοί που δεν κατάλαβαν τίποτα , γιατί ακολουθούσαν τυφλά τις προσταγές του Επικυρίαρχου αποδεικνύοντας καθημερινά την υποταγή τους σε αυτόν.   

[          Πράξη όγδοη : Η κλιμάκωση της Ύβρεως          ]

Ωστόσο σε αυτό το σημείο η φθορά του αφηγήματος της «Σωτηρίας» ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής για τον Επικυρίαρχο. Έτσι σε μια σπασμωδική κίνηση να γυρίσει το παιχνίδι υπέρ του έπαιξε το τελευταίο χαρτί εκείνο του «60+» .

Με πρόσχημα το κοινωνικό καλό και την προστασία όλων εκείνων που δεν είχαν λάβει μέχρι εκείνη την ώρα καμία δόση «Σωτηρίας» και ήταν άνω των 60 ετών, αποφάσισε ότι «για το καλό τους» , υποχρεωτικά, θα πρέπει να σωθούν από τον Αόρατο Εχθρό  λαμβάνοντας μία «Σωτηρία» που όμως δεν τους θωράκιζε έναντι του. Εάν δεν ακολουθούσαν την οδό αυτή της ταπείνωσης θα έρχονταν αντιμέτωποι με τον Λήσταρχο Prostimo.

Μπροστά στην απειλή του Λήσταρχου Prostimo, κάποιοι λίγοι, λύγησαν και μετατράπηκαν σε Φοβάνθρωπους , χωρίς όμως να νοιώσουν Υπεράνθρωποι , μάλλον ένοιωθαν ταπεινωμένοι. Οι περισσότεροι όμως όχι μόνο δεν ενέδωσαν στον εκβιασμό , αλλά δεν δέχθηκαν να πληρώσουν τα μαγικά χαρτάκια του Λήσταρχου Prostimo.

[          Πράξη ένατη : Η πτώση          ]

Η ήττα από αυτήν την κίνηση για τον Επικυρίαρχο ήταν το τελικό χτύπημα. Παρότι το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας μετέλαβε την «Σωτηρία» , το ποσοστό που αντιστάθηκε ήταν πολύ παραπάνω από ότι εκείνος υπολόγιζε. Ήταν αρκετό ώστε και σε συνδυασμό με τις σπασμωδικές κινήσεις του Επικυρίαρχου να δημιουργήσει τεράστια αμφισβήτηση και κύμα αντιδράσεων σε μεγάλη μερίδα Φοβανθρώπων. Ήδη κοιτούσαν πίσω και μετάνιωναν για την επιλογή τους συνειδητοποιώντας πως δεν έγιναν ποτέ στα αλήθεια Υπεράνθρωποι και πως η ελευθερία που τους παραχωρήθηκε ήταν μια ηχώ ελευθερίας , μια ξεφτισμένη φωτογραφία μιας ελευθερίας που κάποτε είχαν.

Κάποιοι από αυτούς είχαν την δύναμη να πετάξουν την μάσκα του Φοβανθρώπου και να παραδεχτούν το λάθος τους. Άλλοι πάλι δεν πέταξαν την μάσκα του Φοβανθρώπου όχι από φόβο για τον Αόρατο Εχθρό ή τον Επικυρίαρχο, αλλά γιατί φοβήθηκαν να παραδεχτούν το λάθος τους και κρύφτηκαν πίσω από την μάσκα αυτή.

Ο Επικυρίαρχός πλέον είχε υποστεί μεγάλες απώλειες . Το ύπουλο σχέδιο «Σωτηρία» ναυάγησε και μαζί με αυτό είχε αρχίσει να μπάζει νερά και ο ίδιος. Επ’ ουδενεί, δεν υπήρχε περίπτωση να παραδεχτεί την ήττα του, πόσο μάλλον δε , να παραδοθεί. Έτσι η τελευταία πράξη του έργου είναι να στρέψει την προσοχή αλλού «βυθίζοντας το πλοίο» με την ελπίδα ότι θα τους τραβήξει όλους κάτω.

Έτσι η εκδικητική μανία του Επικυρίαρχου ήταν τέτοια που δεν έβλεπε ότι πυροβολούσε τα πόδια του. 

Για αυτό και αποφάσισε πως η κοινωνία έπρεπε να πληρώσει την Ρήτρα της Ντροπής που δεν κατάφερε ολοκληρωτικά να βάλει την φασιστική μάσκα του Φοβανθρώπου. Η Ρήτρα της Ντροπής ήταν μια τιμωρία που αφορούσε όλους , υπάκουους και μη , λήπτες της «Σωτηρίας» και «Αρνητές», Ανθρώπους και Φοβανθρώπους.

Ο Επικυρίαρχος ήθελε να κάνει την κοινωνία να υποφέρει χωρίς να χύσει μισή σταγόνα αίμα. Ήταν για αυτόν κάτι σαν παιχνίδι, κάτι σαν πρόκληση. Αυτό ήθελε να κάνει με την «Σωτηρία», στερώντας τον Άνθρωπο το πολύτιμο αγαθό της υγείας και αρρωσταίνοντας τον. Ανά τους αιώνες είχε χυθεί πολύ ανθρώπινο αίμα από τον Επικυρίαρχο, αλλά προσφάτως ανακάλυψε ότι είναι πιο αποδοτικό να κάνεις κάποιον να υποφέρει χωρίς να τον ακουμπήσεις, γεμίζοντας τον  αρνητικά συναισθήματα.

Γνώριζε επίσης  πως η σύγχρονη κοινωνία είχε μια τεράστια εξάρτηση , που δεν είχε τους προηγούμενους αιώνες, εκείνη της ενέργειας. Αφού απέτυχε με την «Σωτηρία», το  τελευταίο πράγμα που μπορούσε να κάνει  πριν ο ίδιος εκπέσει, ήταν να κάνει αυτήν την εξάρτηση τόσο απρόσιτη και ακριβή για την κοινωνία, που επειδή οι άνθρωποι θα ήταν εξαρτημένοι θα έδιναν όλα τους τα χρήματα εκεί γινόμενοι φτωχότεροι. Και αυτό γιατί γνώριζε ότι φτώχεια και στέρηση ίσον δυστυχία.

Και η δυστυχία είναι το νέκταρ που θρέφει τον Επικυρίαρχο. Ήταν μια σπασμωδική κίνηση που πίστευε ότι ίσως κάνει τους ανθρώπους να ξεχάσουν την αποτυχία της «Σωτηρίας» και ίσως έτσι να πετύχαινε ότι δεν πέτυχε με την «Σωτηρία».

Όμως ο λογισμός αυτός ως μια σπασμωδική κίνηση απελπισίας σύντομα θα αποδεικνυόταν λάθος γιατί δεν καταλάβαινε ότι έτσι πυροβολούσε τα πόδια του που πλέον ήταν πήλινα. Ήταν τόσο αλαζόνας που δεν καταλάβαινε πως η δύναμη της εξουσίας του εξαρτιόνταν από την βιωσιμότητα των Ανθρώπων που πήγαινε να καταστρέψει, αφού καταστρέφοντας αυτούς κατέστρεφε και την βασιλεία του.

Επίλογος

Αν μεγάλο μέρος της κοινωνίας αδυνατεί να δει πως τίποτε, ποτέ δεν έγινε για να ευημερεί, πως ό,τι έχει γίνει, είναι εναντίον της, πως ο Επικυρίαρχος είναι Δυνάστης και όχι Σωτήρας, τότε πως θα καταλάβει ότι ο Φασισμός έρχεται στην αρχή για λίγους και μετά για όλους; Και πώς θα διακρίνει τον κίνδυνο έτσι ώστε να μην αφεθεί στη δίνη του καραβιού του Επικυρίαρχου που βουλιάζει; Θα τα αντιληφθεί έγκαιρα ώστε να μπορέσει επιτέλους να αποδράσει από έναν πλανήτη Φυλακή; 

Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα την έχει μόνο η εξέλιξη των γεγονότων. Προσωπικά, θα επιλέξω το αισιόδοξο σενάριο , εκείνο που λέει όπου ότι μετά την Ύβρη έρχεται πάντα η Νέμεση , όσο και αν αυτή αργεί. Είναι κάτι το νομοτελειακό και θα συμβεί. Είναι πλέον φανερό ότι η εξέλιξη των γεγονότων μονό τυχαία δεν είναι και αυτό είναι κάτι που μπορεί με λίγο κόπο να το κατανοήσει και ο πλέον αδαής. Η ζωή σε αυτόν τον πλανήτη δεν μπορεί να συνεχιστεί ούτε με όρους βίας , ούτε με όρους βιασμού , ούτε εκβιασμού και διαχωρισμού , ούτε με την ταπείνωση του Ανθρώπου , ούτε με υποταγή , ούτε όρους φτώχειας και εξαθλίωσης. Όποιος δεν κατάλαβε το ξυπνητήρι που χτυπάει πάνω από δύο χρόνια τώρα , είναι βαθιά νυχτωμένος. Τα γεγονότα αυτά, ασχέτως καταγωγής, ακόμα και αν ο σκοπός τους ήταν η βλάβη και όχι η αφύπνιση, έχουν μετατραπεί καθαρά στο τελευταίο.

Το σπήλαιο που είμαστε έγκλειστοι έχει αρχίσει να κλυδωνίζεται και παντού ανοίγονται ρωγμές από τις οποίες εισέρχεται το φως τους Ηλίου. Κάποιοι φοβούνται το φως γιατί δεν το έχουν δει ποτέ. Άλλοι παρότι δεν το είχαν δει το υποδέχονται ως λύτρωση από το τέλμα του σπηλαίου. Κάποιοι θα το ακολουθήσουν και θα γλιτώσουν από την κατάρρευση του σπηλαίου και κάποιοι φοβισμένοι θα κουλουριαστούν στο σπήλαιο κινδυνεύοντας να του καταπλακώσει . Το αν θα σπάσουμε τις αλυσίδες και θα αναρριχηθούμε στο φως ή θα αφήσουμε το σπήλαιο να μας χωνέψει , είναι καθαρά απόφαση του καθενός από εμάς, όπως απόφαση είναι να βοηθήσουμε , εάν το θέλουν , και εκείνους που είναι κουλουριασμένοι και κινδυνεύουν από την κατάρρευση του σπηλαίου.  

Ακούστε τι έχω να σας πω στο βίντεο: Γιατί παίρνει τόσο πολύ; Γιατί δεν μπορώ να δω κανένα στοιχείο ότι το σχέδιο λειτουργεί;


Νικόλαος Αναξίμανδρος: Συγγραφέας- ερευνητής. Ακολουθείστε με στα social media


Διαβάστε: Ένας Ολιστικός Τρόπος Για Την Επιδιόρθωση Του DNA Και Τη Μείωση Της Βλάβης Από Την Ακίδα…

ΣΠΑΜΕ ΤΟ ΜΑΤΡΙΞΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΠΙΤΙ. Ένα εγχειρίδιο αφύπνισης… ΤΩΡΑ ΜΕ ΜΕΓΆΛΗ ΈΚΠΤΩΣΗ… Εάν ενδιαφέρεσαι για την απόκτηση του, επικοινώνησε μαζί μου μέσω του mail nikolaosgeor@gmail.com

Advertisement

Σχετικές αναρτήσεις

Πόσο η Big Pharma αρρωσταίνει τους υγιείς ανθρώπους και αυτό το αποκαλεί φάρμακο! – (Ντοκιμαντέρ)

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ

Το πέπλο που σε προστατεύει από την «πραγματικότητα» σηκώνεται.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ

Η Kate Middleton δολοφονήθηκε στο “Illuminati Blood Sacrifice”

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ