Διαίρεση, διαίρεση, διαίρεση… Πολύ σημαντικό κείμενο είναι αυτό που ακολουθεί.. Είναι γραμμένο από Αμερικάνα πατριώτισσα και θεωρώ ότι πιάνει την ουσία.. Ποια είναι αυτή;;; Ότι είμαστε όλοι μαζί σε αυτό και καλό θα είναι οι οποιεσδήποτε διαφορές μας στο πως εκλαμβάνουμε την επιστροφή του Τραμπ αλλά και τον ίδιο να μένουν εκεί και να μη μας διαιρούν, κάνοντάς το πιο εύκολο για τον κοινό μας εχθρό…
Από την Lauri Aboli
Όταν ξεκίνησα το κανάλι μου το 2021, ο κύριος στόχος μου ήταν να εκπαιδεύσω τους ανθρώπους για τα εμβόλια mRNA με την ελπίδα ότι θα μπορούσα να σώσω μερικές ζωές (ελπίζω να το έχω κάνει). Τότε, υπήρχαν δύο πλευρές: οι πιστοί του Covid και οι σκεπτικιστές του Covid, οι vaxxers και οι anti-vaxxers, οι συμμορφωμένοι και οι επαναστάτες.
Ο διχασμός ήταν μνημειώδης και οι αντιπαραθέσεις ήταν άγριες, ακόμη και μεταξύ μελών της ίδιας οικογένειας. Ο ψυχολογικός εφιάλτης στον οποίο υποβληθήκαμε όλοι μας ήταν τρελός, αλλά με κάποιο τρόπο επιβιώσαμε.
Με τον καιρό και την προοπτική, νομίζω ότι πολλοί από εκείνους που εξοστράκισαν εντελώς ανθρώπους σαν εμένα, συνειδητοποίησαν ότι πραγματικά προσπαθούσαμε απλώς να τους προειδοποιήσουμε από το επικείμενο κακό.
Για ένα διάστημα, καθώς περισσότεροι άνθρωποι ξύπνησαν, αισθάνθηκαν λιγότερο εχθρικά και υπήρχε λιγότερη ντροπή για το καπέλο. Φαινόταν ότι τελικά χτίζαμε έναν τρομερό στρατό αφυπνισμένων ψυχών, έτοιμων να τα βάλουν με τις ψυχοπαθείς εξουσίες.
Αλλά η 7η Οκτωβρίου συνέβη με τραγικό τρόπο και ξαφνικά ο «στρατός» μας χωρίστηκε στα δύο: στους Σιωνιστές και στους αντισιωνιστές. Η καρδιά μου βυθίστηκε, ήταν καταστροφικό να βλέπω τη διαίρεση ανάμεσά μας. Ένιωθα ότι κινούμασταν προς τα πίσω, πέφτοντας σε παλιά μοτίβα κατήχησης και θρησκευτικού δόγματος που κρατούσαν την ανθρωπότητα διαιρεμένη από αμνημονεύτων χρόνων.
Με κάποιο τρόπο όμως, υπήρχε ένα πράγμα που κρατούσε πολλούς στην επιφάνεια: η ελπίδα ότι με την επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο, τα πράγματα θα άρχιζαν με κάποιο τρόπο να ξετυλίγονται και να μπαίνουν στη θέση τους: στην ειρήνη, την ηρεμία και την ευημερία.
Λοιπόν, ήταν μόλις η δεύτερη μέρα του Τραμπ στον Λευκό Οίκο και άρχισε η περαιτέρω διαίρεση ανάμεσά μας. Αυτή τη φορά μεταξύ εκείνων που είναι πεπεισμένοι ότι ο Τραμπ είναι απλώς ένας ακόμη «ΑΥΤΟΣ», δηλαδή η άλλη πλευρά του ίδιου κακού νομίσματος, και εκείνων από εμάς που, δικαίως ή αδίκως, αισθάνονται ότι παρά τα όσα τα πράγματα φαίνονται επιφανειακά, εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι μια δύναμη του καλού και είμαστε πρόθυμοι να του δώσουμε μια ευκαιρία που του αξίζει.
Για όσους πιστεύουν ότι ο Τραμπ μας εξαπατά, μη φοβάστε, θα το δούμε και θα το κρίνουμε αυτό, παρακολουθώντας όμως τα πράγματα με προσοχή. Αλλά νομίζω ότι είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα αυτά που φαίνονται, ότι βρισκόμαστε στη μέση ενός πολύ περίπλοκου υβριδικού πολέμου και ότι κάθε κίνηση έχει πολλαπλούς στόχους, οπότε είναι συχνά σχεδόν αδύνατο να μαντέψουμε γιατί ορισμένα πράγματα που δεν μας αρέσουν μπορεί να είναι απαραίτητα να γίνουν ή να ειπωθούν.
Θα είμαι ο πρώτος που θα αναγνωρίσει αν κάνω λάθος για τον Τραμπ, αλλά προς το παρόν εξακολουθώ να αισθάνομαι μέσα μου ότι πρέπει να περιμένουμε και να δούμε πριν κρίνουμε πολύ αυστηρά ορισμένα γεγονότα.
Παρ’ όλα αυτά, είναι οδυνηρό να μας βλέπω διχασμένους για άλλη μια φορά. Σημαίνει τόσα πολλά για μένα όταν είμαστε όλοι στην ίδια σελίδα! Μπορώ μόνο να ελπίζω ότι έχουμε αποκτήσει αρκετή σοφία και πνευματική ωριμότητα ώστε να είμαστε σε θέση να συζητήσουμε τις διάφορες πιθανότητες με ανοιχτό μυαλό και καλή καρδιά.
Στο τέλος της ημέρας, είμαστε μαζί σε αυτό και κανένας από εμάς δεν είναι μυημένος στην πλήρη αλήθεια για οτιδήποτε.
Απλά προσπαθούμε να καταλάβουμε τα πράγματα καθώς προχωράμε και είναι ένα απίστευτο ναρκοπέδιο εκεί έξω! Ας αφήσουμε λοιπόν ο ένας τον άλλον λίγο χαλαρό, ας συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε, αλλά ας μην επιτρέψουμε τη διαίρεση στις τάξεις μας.
Μην ξεχνάτε ότι πάνω απ’ όλα αναζητούμε τα ίδια πράγματα: ΑΛΗΘΕΙΑ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Σχόλια Αναξίμανδρου: Αυτό ήταν το κείμενο και ελπίζω να μίλησε μέσα σας… Είμαστε μαζί σε αυτό αδέλφια μου.. Μην το ξεχνάτε ποτέ… Και έχουμε τον ίδιο εχθρό, είτε μπορούμε να τον δούμε είτε όχι… Να σεβόμαστε όλες τις απόψεις, ακόμα και αν αυτές μας βρίσκουν εντελώς αντίθετους με απώτερο σκοπό να μην είμαστε διαιρεμένοι… Άλλωστε σε αυτήν τη λογική του παραλόγου που παρακολουθούμε, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι μπορεί να τα βλέπει και να τα καταλαβαίνει όλα..
Ο χρόνος ίσως για πρώτη φορά είναι μαζί μας αδέλφια μου.. Το νερό έχει μπει ήδη στο αυλάκι και εμείς θα πρέπει να κάνουμε αυτό που είναι το σημαντικότερο όλων… ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ!!!! Και να περιμένουμε στο τέλος να κρίνουμε τον οποιονδήποτε, χωρίς να βιαζόμαστε να βγάζουμε συμπεράσματα… ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ Η ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ… Μόλις 8 μέρες είναι Πρόεδρος ο Ξανθός… Και αν αποδειχθεί στο μέλλον ότι κάναμε λάθος για αυτόν, τότε και εγώ μαζί σας να τον κρίνουμε και να τον κατακρίνουμε…
