Δορυφορικά δεδομένα θερμοκρασίας δείχνουν ότι σχεδόν όλες οι προβλέψεις από τα κλιματικά μοντέλα… τα τελευταία 40 χρόνια ήταν λανθασμένες.. Μια σημαντική έρευνα για την ακρίβεια των κλιματικών μοντέλων διαπίστωσε ότι σχεδόν όλες οι προηγούμενες προβλέψεις θερμοκρασίας μεταξύ 1980-2021 ήταν υπερβολικές σε σύγκριση με ακριβείς δορυφορικές μετρήσεις.
Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν πρόσφατα από τον καθηγητή Nicola Scafetta, φυσικό από το Πανεπιστήμιο της Νάπολης. Αποδίδει τις ανακρίβειες σε μια περιορισμένη κατανόηση της Ευαισθησίας του Κλίματος Ισορροπίας (ECS), τον αριθμό των βαθμών Κελσίου που η θερμοκρασία της Γης θα αυξηθεί με τον διπλασιασμό του διοξειδίου του άνθρακα.
Οι επιστήμονες έχουν περάσει δεκαετίες προσπαθώντας να βρουν έναν ακριβή αριθμό ECS, χωρίς αποτέλεσμα. Οι τρέχουσες εκτιμήσεις κυμαίνονται από 0,5°C έως περίπου 6-7°C. Χωρίς να γνωρίζουμε αυτό το ζωτικής σημασίας σχήμα, η λεγόμενη “καθιερωμένη” επιστημονική αφήγηση σχετικά με την κλιματική αλλαγή που προκαλείται από τον άνθρωπο παραμένει μια εν πολλοίς πολιτική εφεύρεση και όχι μια αξιόπιστη επιστημονική πρόταση.
Ο καθηγητής Scafetta έχει πραγματοποιήσει εκτεταμένη εργασία στα κλιματικά μοντέλα και είναι επί μακρόν επικριτής των αποτελεσμάτων και των προβλέψεών τους. Σε προηγούμενη εργασία του, είπε ότι πολλά από τα κλιματικά μοντέλα θα πρέπει “να απορριφθούν και να μην χρησιμοποιηθούν από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής”. Μαζί με περίπου 250 καθηγητές, έχει υπογράψει την Παγκόσμια Διακήρυξη για το Κλίμα, η οποία δηλώνει ότι δεν υπάρχει έκτακτη ανάγκη για το κλίμα και σημειώνει επίσης ότι τα κλιματικά μοντέλα “δεν είναι εύλογα ως παγκόσμια εργαλεία”.
Η τελευταία δουλειά του Scafetta ομαδοποίησε 38 μεγάλα κλιματικά μοντέλα σε χαμηλές, μεσαίες και υψηλές τιμές ECS, που κυμαίνονται μεταξύ 1,8°C και 5,7°C. Διαπίστωσε ότι τα μοντέλα στη μεσαία και υψηλή κατηγορία “έτρεξαν” σε πάνω από 95% και 97% των περιπτώσεων αντίστοιχα. Τα χαμηλότερα μοντέλα λέγεται ότι τα πήγαν καλύτερα σε σύγκριση με την υπερθέρμανση του πλανήτη που υπολογίστηκε για την περίοδο από τα κύρια σύνολα δεδομένων επιφάνειας 0,52-0,58°C. Ωστόσο, τα δορυφορικά δεδομένα του UAH έδειξαν αύξηση της θερμοκρασίας έως και 30% λιγότερο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, υποδηλώνοντας ότι ακόμη και τα μοντέλα χαμηλής θερμοκρασίας παρήγαγαν “υπερβολική θέρμανση” από το 1980-2021.
Σύμφωνα με τον Scafetta, αυτά τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο αριθμός ECS θα μπορούσε να είναι τόσο χαμηλός όσο 1,2-2°C. Ιδιαίτερη ανησυχία εκφράζεται για τα αρχεία επιφανειακής θερμοκρασίας που “φαίνεται να επηρεάζονται σοβαρά από προκαταλήψεις μη κλιματικής θέρμανσης”. Ο Scafetta καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα επιφανειακά αρχεία θερμοκρασίας είναι πιθανό να επηρεαστούν από προκαταλήψεις της θέρμανσης, όπως το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας λόγω της επεκτεινόμενης αστικής ανάπτυξης και υπόκεινται σε φυσικές ταλαντώσεις που δεν αναπαράγονται από κλιματικά μοντέλα.
Και καταλήγει: “Η υπερθέρμανση του πλανήτη που αναμένεται για τις επόμενες δεκαετίες μπορεί να είναι ακόμη πιο μέτρια από ό,τι προβλέπεται από τα χαμηλά ECS-GCM [Μοντέλα Παγκόσμιας Κυκλοφορίας] και θα μπορούσε εύκολα να πέσει σε ένα ασφαλές εύρος θερμοκρασίας όπου οι πολιτικές προσαρμογής του κλίματος θα επαρκούν”.
Το έργο του Scafetta είναι ζωτικής σημασίας για την παροχή μιας ρεαλιστικής εικόνας του κυρίαρχου ρόλου που διαδραματίζουν τα κλιματικά μοντέλα στην προώθηση της πολιτικής ατζέντας του Net Zero. Πολλοί από τους διαρκώς προωθούμενους κλιματικούς φόβους (θερμογεδδών) χρησιμοποιούν προβλέψεις που βασίζονται σε υψηλές τιμές ECS. Οι υψηλότερες τιμές κρύβονται πίσω από κάθε δήλωση γραφειοκρατών, πολιτικών, πράσινων ακτιβιστών και δημοσιογράφων ότι οδεύουμε προς αύξηση 2-3°C της παγκόσμιας θερμοκρασίας στο εγγύς μέλλον. Ελλείψει οριστικού αριθμού ECS, αυτές οι προβλέψεις είναι εικασίες.
Στην πραγματικότητα, μόλις ο αριθμός ECS πέσει σε περίπου 1°C, μετακινείται στην περιοχή του περιθωρίου σφάλματος. Ωστόσο, πολλοί επιστήμονες έχουν σταματήσει λίγο πολύ να προσπαθούν να υπολογίσουν τον ECS, καθώς η μέτρηση της μη γραμμικής ατμόσφαιρας αποδεικνύεται τόσο δύσκολη όσο ποτέ. Η ατμόσφαιρα είναι ένα χαοτικό σύστημα με πολλές ισχυρές επιρροές που αντιδρούν απρόβλεπτα μεταξύ τους. Οι τεράστιες μεταφορές θερμότητας που προφανώς διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο κλίμα δεν είναι απολύτως κατανοητές. Οι πρόσφατες προτάσεις ότι οι μοντελιστές μπορούν να “αποδώσουν” μεμονωμένα καιρικά φαινόμενα στην κλιματική αλλαγή που προκαλείται από τον άνθρωπο είναι αναπόδεικτες και δεν είναι κάτι περισσότερο από αποκυήματα υπερβολικά ενεργητικής φαντασίας που καθοδηγείται από την ατζέντα. Επιπλέον, είναι πιθανό το διοξείδιο του άνθρακα να “κορεσθεί” πέρα από ορισμένα επίπεδα και η επίδρασή του ως αέριο θερμοκηπίου να μειώνεται γρήγορα.
Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι τα τελευταία 20 χρόνια, η υπερθέρμανση του πλανήτη έχει αρχίσει να εξαντλείται. Τα τελευταία δορυφορικά δεδομένα του UAH Σεπτεμβρίου, που θεωρούνται σε ορισμένους επιστημονικούς κύκλους ως η πιο ακριβής μέτρηση που έχουμε, δείχνουν ότι η τρέχουσα στάση έχει επεκταθεί σε οκτώ χρόνια. Όμως, ενώ τα δορυφορικά δεδομένα είναι κοινά και ανεκτίμητα σε πολλά γεωγραφικά πεδία, αυτά τα αποτελέσματα θερμοκρασίας είναι λιγότερο ευπρόσδεκτα. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί.
Ο Scafetta υπολογίζει ότι τα αποτελέσματα από την έναρξη των καταγραφών γύρω στο 1980 είναι 30% χαμηλότερα από τα σύνολα δεδομένων θερμοκρασίας επιφάνειας. Όπως συμβαίνει, οι δύο προσαρμογές από το 2013 από το Μετεωρολογικό Γραφείο του Ηνωμένου Βασιλείου στο παγκόσμιο ρεκόρ θερμοκρασίας της επιφάνειας HadCRUT έχουν αυξήσει την πρόσφατη θέρμανση κατά παρόμοιο ποσοστό. Παρόμοιες προσαρμογές προς τα πάνω υπάρχουν και στα άλλα μεγάλα παγκόσμια σύνολα δεδομένων. Μια προηγούμενη παύση θερμοκρασίας από περίπου το 1998-2010 δεν είναι πλέον ορατή σε αυτά τα αρχεία.
Οι ισχυρισμοί για χρόνια θερμότητας “ρεκόρ” και ολοένα υψηλότερες θερμοκρασίες λαμβάνονται αποκλειστικά από τα αρχεία επιφανείας. Το δορυφορικό αρχείο αγνοείται σε μεγάλο βαθμό. Γίνονται ακόμη και προσπάθειες να ακυρωθούν τα άβολα στοιχεία, με το Google AdSense πρόσφατα να κόβει τα έσοδα από διαφημίσεις στον ιστότοπο του Δρ. Roy Spencer, του κύριου Επιστήμονα Έρευνας στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Huntsville, ενός από τους κύριους μεταγλωττιστές του δορυφορικού αρχείου UAH. Το αρχείο, φυσικά, είναι ένα ζωτικό μέρος της εργασίας του καθηγητή Scafetta που διερευνά την ακρίβεια των κλιματικών μοντέλων.
Διαβάστε επίσης – Όταν το πράσινο γίνεται καφέ – και κανείς δεν το παρατηρεί
