Έντρομο το σκοτάδι παρεκκλίνει της πορείας συγκρούεται και γίνεται σκόνη απ’ το άκουσμα της μυστικής σονάτας του σεληνόφωτος. Στη σχόλη της απλωμένης μόλυνσης κυριαρχούν τα όπλα της καλοσύνης, στην όμορφη εικόνα της ξαστεριάς ετούτη η βροντερή σιωπή τινάζει το σεντόνι με τις σκοτεινές νότες…, θέλει να το στρώσει και να το στολίσει με νέες, τέλειες, ισόρροπες σε αρχική αρμονία… Ένα ακόμα υπέροχο αλλά ταυτόχρονα κείμενο από τον αδελφό μου Γεώργιο Τσοπανίδη σας έχω σήμερα.
Ο οποίος όπως έχουμε πει ξέρει πολύ καλά τι γράφει και τι μηνύματα θέλει να δώσει. Όλο το κείμενο είναι ένα μήνυμα, το οποίο πρέπει να το αποκωδικοποιήσετε. Ακόμα και η φωτο που συνοδεύει το κείμενο είναι σημαντική και έχει άμεση σχέση με όσα θέλει να μας πει. Ταυτόχρονα κάθε λέξη και φράση είναι συχνότητες που πρέπει να λάβουμε, οι οποίες και θα μας οδηγήσουν σε φωτεινά μονοπάτια. Διαβάστε το και δεύτερη φορά, ακόμα και περισσότερες.. Κάθε φορά που το διαβάζετε, όλο και κάτι καινούριο θα λαμβάνετε. Πάμε να το δούμε μαζί λοιπόν.
Νικόλαος Αναξίμανδρος: Συγγραφέας- ερευνητής. Ακολουθείστε με στα social media
Γράφει ο Γεώργιος Τσοπανίδης
“Σβήνει η μνήμη η παλιά, εκείνη που αναβίωνε μόνο καημούς και θλιβερές θύμησες σαν σε σοκάκι κακοτράχαλο και λογισμό μέσα στην σιωπή. Το μαύρο σύννεφο κατρακύλησε με βουή, χάθηκε με ταραχή στο ακυβέρνητο παλιού χρόνου. Επιγραφές και αποκυήματα νοσηρής φαντασίας, ανερμάτιστες αυταπάτες καήκαν σε τούτη την ώρα. Έντρομο το σκοτάδι παρεκκλίνει της πορείας συγκρούεται και γίνεται σκόνη απ’ το άκουσμα της μυστικής σονάτας του σεληνόφωτος. Στη σχόλη της απλωμένης μόλυνσης κυριαρχούν τα όπλα της καλοσύνης, στην όμορφη εικόνα της ξαστεριάς ετούτη η βροντερή σιωπή τινάζει το σεντόνι με τις σκοτεινές νότες…, θέλει να το στρώσει και να το στολίσει με νέες, τέλειες, ισόρροπες σε αρχική αρμονία…
Όμορφη ακρογιαλιά ετούτο το πεντάγραμμο, ταπεινό και μεγαλειώδες, τα πικραμένα πρόσωπα με μιας φωτίστηκαν στο άκουσμα της μέρας. Η νέα ζήση απλώνεται ηχηρή, οι μέρες τρέχουν αβίαστα σε τούτη την παράσταση σαν σύμβολα, σαν εικόνες παρελαύνουν κάτω απ’ το κύμα με τις οπτασίες.
Η αγκαλιά γοργόνας σε κρυστάλλινα νερά πλημμυρίζει με ευτυχία την νέα ζήση και την πλάση. Μια Μυθωδία ξεπηδά από αρχαία παρτιτούρα και οι ώρες θέλουν να πετάξουν, να σμίξουν μέσα στην πτήση της ιδεατής πραγματικότητας του φωτός, εκεί που αντανακλώνται μέσα απ’ τις στήλες αρχαίου γλύπτη. Η ακρόαση απ’ τους ήχους των πλήκτρων των ψυχών φτάνει στην καρπερή στιγμή του σκιρτήματος απ’ το άγγιγμα της αρχέγονης δημιουργίας.”
Πολύ όμορφα λόγια που μας ταξίδεψαν όπως μόνον ο φίλος μου ο Γεώργιος μπορεί να μας ταξιδέψει. Με κωδικούς συνεχώς που ο καθένας θα πρέπει να αποκωδικοποιήσει μόνος του. Κάθε φορά που θα διαβάζετε αυτό το κείμενο, όλο και κάτι νέο θα ανακαλύπτετε, όλο και κάποια φράση επιπλέον θα αποκωδικοποιήσετε… Και αυτό είναι το σημαντικό και όχι να σας γράψω τα δικά μου συμπεράσματα… Πόσο μάλλον να μας εξηγήσει ο ίδιος ο Γιώργος τι εννοεί σε κάθε του φράση. Αυτό θα ήταν μασημένη τροφή και δεν το θέλουμε…. Εύχομαι να μπορέσατε να αποκωδικοποιήσετε τα περισσότερα έστω από όσα ο Γιώργος θέλει να μας πει. Και έτσι να λάβατε αυτά που πρέπει από το κείμενο του. Αλλά ακόμα και αν δεν τα καταφέρατε, μόνο που το διαβάσατε πήρατε τις συχνότητες που είναι απαραίτητες στις μέρες μας… Έρρωσθε αδέλφια μου.
Διαβάστε: Νέα μερομήνια και αλλαγή. Η ώρα της καταιγίδας θα περάσει
“ΣΠΑΜΕ ΤΟ ΜΑΤΡΙΞ” ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΠΙΤΙ. Ένα εγχειρίδιο αφύπνισης… ΤΩΡΑ ΜΕ ΜΕΓΆΛΗ ΈΚΠΤΩΣΗ… Εάν ενδιαφέρεσαι για την απόκτηση του, επικοινώνησε μαζί μου μέσω του mail nikolaosgeor@gmail.com
