Η Disney παραδέχεται πως η αφύπνιση των ανθρώπων της έχει κοστίσει τεράστια χρηματικά ποσά… Παραδέχτηκε ότι ειδικά η πρόσφατη στροφή της προς τις ακροαριστερές πολιτικές και κοινωνικές ιδεολογίες κόστισε στην εταιρεία τεράστια χρηματικά ποσά. Στις πρόσφατες καταθέσεις της SEC, η Disney αναγνωρίζει ότι η αφύπνιση κοστίζει στην εταιρεία και στους μετόχους.
Το Thehill.com αναφέρει: Στην ετήσια έκθεσή της για την SEC , η Disney αναγνωρίζει ότι «αντιμετωπίζουμε κινδύνους που σχετίζονται με την κακή ευθυγράμμιση με τα γούστα και τις προτιμήσεις του κοινού και των καταναλωτών για ψυχαγωγία, ταξίδια και καταναλωτικά προϊόντα».
Σε ένα σιωπηρό νεύμα προς τον Smith, η εταιρεία παρατηρεί ότι «η επιτυχία των επιχειρήσεών μας εξαρτάται από την ικανότητά μας να δημιουργούμε συνεχώς συναρπαστικό περιεχόμενο» και ότι «Γενικά, τα έσοδα και η κερδοφορία μας επηρεάζονται αρνητικά όταν οι προσφορές και τα προϊόντα ψυχαγωγίας μας, καθώς και Οι μέθοδοι μας για να κάνουμε τις προσφορές και τα προϊόντα μας διαθέσιμα στους καταναλωτές, δεν επιτυγχάνουν επαρκή αποδοχή από τους καταναλωτές. Επιπλέον, οι αντιλήψεις των καταναλωτών για τη θέση μας σε θέματα δημόσιου ενδιαφέροντος, συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών μας για την επίτευξη ορισμένων περιβαλλοντικών και κοινωνικών στόχων μας, συχνά διαφέρουν ευρέως και ενέχουν κινδύνους για τη φήμη και τις επωνυμίες μας».
Η Disney και άλλες εταιρείες έχουν αγνοήσει προηγουμένως τις αντιδράσεις των καταναλωτών σχετικά με τις εταιρικές καμπάνιες, όπως η αντίθεση της Disney στον νόμο περί γονικών δικαιωμάτων στην εκπαίδευση της Φλόριντα . Οι εταιρικοί αξιωματούχοι κάποτε απέφευγαν τις πολιτικές αντιπαραθέσεις και επικεντρώνονταν στην πώληση των προϊόντων και των υπηρεσιών τους παρά στις απόψεις τους.
Η Disney φέρεται να έχει χάσει ένα δισεκατομμύριο δολάρια μόνο σε τέσσερις από τις πρόσφατες αποτυχίες ταινιών της που «ξύπνησαν», παραγωγές που κατήγγειλαν οι κριτικοί ως προωθητικές πολιτικές ατζέντες ή ιστορίες . Ωστόσο, μέχρι τώρα, η εταιρεία συνέχιζε να κυκλοφορεί ταινίες με χαμηλές επιδόσεις καθώς τα έσοδα έχουν μειωθεί. Επιπλέον, τα αστέρια της Disney επιμένουν να κακολογούν τις μυθικές ιστορίες της και να υπονομεύουν τις νέες παραγωγές της. Η εταιρεία παραδέχεται ότι έχει υποστεί συνεχιζόμενη διολίσθηση στις «εντυπώσεις» (δηλαδή, η τηλεθέαση) κατά 14 τοις εκατό.
Για τους μετόχους, μπορεί να φαίνεται αδιανόητο ότι τα στελέχη επιχειρήσεων θα ανταλλάσσουν τα κέρδη με πολιτικές ή κοινωνικές ατζέντες. Ωστόσο, χρησιμεύει ως σκεπτικό για μεμονωμένα εταιρικά στελέχη που είναι επαγγελματικά προηγμένα όταν υπερασπίζονται τέτοιους σκοπούς. Για παράδειγμα, το στέλεχος μάρκετινγκ της Bud Light, η ομάδα του οποίου επέβλεπε την καταστροφική συνεργασία του με τον τρανς ακτιβιστή Dylan Mulvaney , πήρε άδεια, σύμφωνα με μια αναφορά την Παρασκευή.
Η Alissa Heinerscheid προσλήφθηκε για να ανανεώσει το μάρκετινγκ της Bud Light τον Ιούνιο του 2022 με το όραμα να ανανεώσει την εικόνα της. Αλλά αυτό πήρε μια καταστροφική τροπή την 1η Απριλίου, όταν ανακοινώθηκε η συνεργασία με τον Mulvaney, προκαλώντας μποϊκοτάζ και έχασε 6 δισεκατομμύρια δολάρια από την αξία της εταιρείας .
Πράγματι, η Bud Light δεν έχει ακόμη ανακάμψει από την απώλεια δισεκατομμυρίων σε κέρδη, μερίδιο αγοράς και συνολική αξία αγοράς.
Η ίδια τάση εμφανίζεται και στα μέσα ενημέρωσης. Η εμπιστοσύνη του κοινού στους δημοσιογράφους έχει πέσει σε ιστορικό χαμηλό. Ωστόσο, τα στελέχη των μέσων ενημέρωσης συνεχίζουν να επιμένουν στη δημοσιογραφία υπεράσπισης του βαθέως κράτους, εγκαταλείποντας την αντικειμενικότητα. Όπως δήλωσε η πρώην συγγραφέας των New York Times, Nikole Hannah-Jones, « όλη η δημοσιογραφία είναι ακτιβισμός ».
Με την πτώση των συνδρομών και τις αντιδράσεις του κοινού, οι δημοσιογράφοι συνεχίζουν να βλέπουν το λεπτό κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται.
Και πάλι, ενώ η δημοσιογραφία υπεράσπισης δεν είναι πιο δημοφιλής από τις αφυπνιστικές εταιρικές ατζέντες, αυτό παραμένει «μεγιστοποιώντας τον πλούτο» για μεμονωμένους δημοσιογράφους, οι οποίοι μπορούν να λάβουν επαίνους από τους αριστερούς, κάνοντας βήματα επιζήμια για το επάγγελμά τους στο σύνολό του. Για κάθε άτομο, η πτώση των εσόδων των μέσων ενημέρωσης αντισταθμίζεται από την ατομική πρόοδο που συνοδεύει την υπεράσπιση της αντικειμενικότητας.
Το ίδιο ισχύει και με τον ακαδημαϊκό χώρο, όπου τα πανεπιστήμια και τα κολέγια επικρίνονται δριμύτατα για τη μισαλλοδοξία τους σε αντίθετες απόψεις και για την εκκαθάριση των σχολών από συντηρητικούς ή ελευθεριακούς καθηγητές. Περίπου το ήμισυ αυτής της χώρας έχει συντηρητικές ή ελευθεριακές απόψεις. Ωστόσο, τα μέλη ΔΕΠ έχουν ελάχιστα κίνητρα να θέσουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο απαιτώντας περισσότερη πνευματική ποικιλομορφία ή ανοχή απόψεων.
Κάθε μία από αυτές τις ιστορίες παρακμής αντιπροσωπεύει μια παραλλαγή ενός άλλου οικονομικού μοντέλου που ονομάζεται « τραγωδία των κοινών », όπου ο καθένας παίρνει προσωπικές αποφάσεις προς το δικό του άμεσο πλεονέκτημα που τελικά σκοτώνει τον ίδιο τον πόρο που συντηρεί τον καθένα.
Όλες αυτές οι εταιρικές, δημοσιογραφικές και ακαδημαϊκές προσωπικότητες ενεργούν για το άμεσο προσωπικό τους πλεονέκτημα σε βάρος των εταιρειών και των ιδρυμάτων τους.
Για να είμαστε δίκαιοι για τη Disney, υπάρχει ένα εκφραστικό στοιχείο στα προϊόντα της. Οι ταινίες είναι καλλιτεχνικές δημιουργίες που τονίζουν ορισμένα κίνητρα και αξίες. Κάποτε, αυτές οι αξίες περιλάμβαναν κάποιες που τώρα θεωρούνται προσβλητικές, συμπεριλαμβανομένων των ρατσιστικών τροπών.
Το ερώτημα είναι η ισορροπία και ο βαθμός της πολιτικής και κοινωνικής ατζέντας. Τα προϊόντα της Disney θεωρούνται πλέον από πολλούς συντηρητικούς ως κενό σήμα αρετής και ατελείωτες προσπάθειες κατήχησης των παιδιών. Επιπλέον, όταν η εταιρεία δηλώνει δημόσια την αντίθεσή της σε ένα δημοφιλές νομοσχέδιο για τα γονικά δικαιώματα στη Φλόριντα, απομακρύνεται από το εμπορικό σε ένα πολιτικό επίκεντρο.
Αυτό είναι το πρόβλημα με το αόρατο χέρι. Μπορείτε να φέρετε ταινίες στο κοινό, αλλά δεν μπορείτε να τις κάνετε να πουληθούν. Κάποτε μια ακαταμάχητη και ενωτική μάρκα, η μάρκα της Disney συνδέεται πλέον αρνητικά με τον ακτιβισμό από έναν σημαντικό αριθμό καταναλωτών. Η εταιρεία αναφέρει τώρα ακόμη και μείωση των εσόδων αδειοδότησης από προϊόντα που σχετίζονται με τα Star Wars, Frozen, Toy Story και Mickey and Friends — εμβληματικές και κάποτε απαράδεκτες εταιρικές εικόνες.
Το ερώτημα είναι πόσο καιρό μπορεί η Disney (ή οι μέτοχοί της) να ανεχθούν την πτώση των εσόδων που συνδέονται με την «κακή ευθυγράμμισή της με το κοινό». Είναι μια τεράστια εταιρεία και μπορεί να χάσει δισεκατομμύρια πριν αντιμετωπίσει οποιεσδήποτε πραγματικά τρομερές αποφάσεις. Ωστόσο, ακόμη και ο Διευθύνων Σύμβουλος της Disney, Bob Iger, φαίνεται τώρα να επιδιώκει να « ηρεμήσει τα πράγματα » μετά από χρόνια πολιτιστικών πολέμων.
Ο Iger έχει αποδεχτεί ότι μια εταιρεία πρέπει πράγματι να πουλάει προϊόντα για να επιβιώσει. Όπως έγραψε ο Smith, «Δεν περιμένουμε το δείπνο μας από την καλοσύνη του χασάπη, του ζυθοποιού ή του αρτοποιού, αλλά από το σεβασμό τους στο δικό τους συμφέρον».
