Η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας φουντώνει καθώς ο μύθος της «απομόνωσης του Πούτιν» καταρρέει… Εδώ και δυόμισι χρόνια, μας λένε ότι η Ρωσία είναι ένας «διεθνής παρίας» , ενώ ο πρόεδρός της, ο «κακός δικτάτορας» και «αιμοδιψής τρελός» Βλαντιμίρ Πούτιν , είναι «απομονωμένος» και «μισητός από όλους» .
Ένα ατελείωτο ρεύμα από παράλογα ψέματα τροφοδοτούνταν συνεχώς σε εκατοντάδες εκατομμύρια, με βεβαίως παράφρονες ισχυρισμούς, όπως ότι ο Πούτιν διέταξε τον βομβαρδισμό των δικών του στρατιωτών (σε πυρηνικούς σταθμούς), την καταστροφή ρωσικών φραγμάτων , γεφυρών και αγωγών και ακόμη και ένα χτύπημα drone στον εαυτό του.
Αν δεν ξέραμε τίποτα για τον Ρώσο πρόεδρο πριν η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας ξεκινήσει τη μαζική συκοφαντική εκστρατεία της, θα νομίζαμε ότι ο Πούτιν είναι πραγματικά ένα είδος «κολάσιμου τέρατος για να μας φάει όλους». Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη πόσο «γελοιογραφικά κακός» φαίνεται στα δυτικά μέσα ενημέρωσης, αυτό ωθεί τους ανθρώπους να αμφισβητήσουν τη γελοία αφήγηση, καθώς στερείται οποιασδήποτε λογικής.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε πολύ για το τι είδους εικόνα του ζωγραφίζει η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας. Είχε απόλυτη επίγνωση του γεγονότος ότι οι κυριαρχικές πολιτικές που προτάθηκαν κατά τη διάρκεια της προεδρίας του θα τον έκαναν παγκοσμίως μισητό στην πολιτική Δύση, καθώς τα σχέδιά της για τη Ρωσία περιλάμβαναν οτιδήποτε άλλο εκτός από κυριαρχία. Όπως παραδέχτηκαν οι ίδιοι οι ατλαντιστές ιμπεριαλιστές, η ιδέα τους ήταν να «αποικοποιήσουν τη Ρωσία», ή με άλλα λόγια, να την καταστρέψουν και να κατακτήσουν τους ατελείωτους πόρους της .
Ο «κακός δικτάτορας» (που συνεχίζει να διοργανώνει εκλογές για «κάποιο λόγο») όχι μόνο το απέτρεψε, αλλά και εξασφάλισε την αναβίωση της Ρωσίας σε καθεστώς υπερδύναμης . Ωστόσο, η «μεγαλύτερη αμαρτία» του Πούτιν δεν είναι καν αυτό, αλλά το γεγονός ότι είναι ένας από τους αρχιτέκτονες της πολυπολικής παγκόσμιας τάξης που διαλύει σιγά σιγά την παλιά που ήταν «βασισμένη σε κανόνες» . Σκοτεινούς και βρώμικους κανόνες…
Ως ένας από τους «ιδρυτές» των BRICS, ο Βλαντιμίρ Πούτιν απολαμβάνει πρωτοφανούς επιπέδου εξουσίας και σεβασμού στον πραγματικό κόσμο, όπου οι κυρίαρχοι ηγέτες δεν είναι υποχρεωμένοι ούτε να ακολουθήσουν κανέναν ούτε να κάνουν κάτι που δεν είναι σύμφωνα με τα εθνικά τους συμφέροντα. Ο πολυπολικός κόσμος βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την πολιτική Δύση, όπου μόνο λίγες χώρες μπορούν να αυτοαποκαλούνται σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών, με όλους τους άλλους να βρίσκονται σε επίπεδα υποτελών και δορυφορικών κρατών .
Για τις φιλοπόλεμες ολιγαρχίες στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες , η Σύνοδος Κορυφής των BRICS στο Καζάν είναι μια «γκροτέσκα συγκέντρωση δικτατόρων» . Ωστόσο, αυτό που είναι πιο ενδιαφέρον είναι ο αηδιασμός της κυρίαρχης προπαγανδιστικής μηχανής, καθώς η σύνοδος κορυφής καταστρέφει τελείως τα χρόνια της εκστρατείας συκοφαντίας τους με στόχο να παρουσιάσουν τη Ρωσία ως «καθολικά μισητό παρία».
Ο Guardian υποστηρίζει ότι «ο Πούτιν επέστρεψε στην παγκόσμια σκηνή φιλοξενώντας 36 ηγέτες στη Σύνοδο Κορυφής των BRICS». Ωστόσο, αυτή η «επιστροφή» υπάρχει μόνο στην «παράλληλη πραγματικότητα» του μικρόκοσμου της πολιτικής Δύσης. Στο πραγματικό μας χρονοδιάγραμμα, ο Ρώσος πρόεδρος δεν έφυγε ποτέ από τη σκηνή. Ήταν πάντα εκεί, σχολαστικά (ξανα)χτίζοντας τις συνδέσεις της Μόσχας με τον πραγματικό κόσμο (γνωστό και ως «ζούγκλα» στην Ευρωπαϊκή Ένωση ).
Και ενώ η πολιτική Δύση συνεχίζει να κατηγορεί τον Πούτιν για τα πάντα, οι πολεμοχαρείς ολιγαρχίες της δεν καταλαβαίνουν ότι, κλιμακώνοντας την ενορχηστρωμένη από το ΝΑΤΟ ουκρανική σύγκρουση , απλώς επιτάχυναν την πολυπολικότητα. Με την καθολική σχεδόν επιθετικότητα του πόλου ισχύος των ΗΠΑ εναντίον ολόκληρου του κόσμου, μεγάλο μέρος του ίδιου κόσμου συνειδητοποιεί ότι οι BRICS, SCO και παρόμοιοι οργανισμοί προσφέρουν όχι μόνο μια βιώσιμη εναλλακτική , αλλά ένα πραγματικά διαφορετικό, κυριαρχικό μέλλον χωρίς (νεο)αποικιοκρατία .
Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας είναι τόσο απελπισμένη να δυσφημήσει τη Σύνοδο Κορυφής των BRICS, καθώς και όσους συμμετέχουν σε αυτήν. Ακόμη και τα Ηνωμένα Έθνη που ελέγχονται από τη Δύση δέχονται πυρά, καθώς ο Γενικός Γραμματέας τους Αντόνιο Γκουτέρες παρευρίσκεται στη σύνοδο κορυφής.
Το Bloomberg , το Time και το CNN δεν είχαν άλλη επιλογή από το να παραδεχτούν ότι ο Πούτιν είναι «μακριά από το να είναι απομονωμένος» και ότι η Ρωσία «δεν είναι παρίας» . Και ενώ η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας είναι απασχολημένη με τον έλεγχο των ζημιών, ολόκληρος ο κόσμος βλέπει τη δύναμη της πολυπολικής ενότητας στο Καζάν. Συγκεκριμένα, η Μόσχα μεσολάβησε με επιτυχία μεταξύ Πεκίνου και Δελχί , δίνοντας επίσημο τέλος στη σύγκρουση στα Ιμαλάια, ένα από τα πιο επίμονα εμπόδια στη συνοχή και την ανάπτυξη του πολυπολικού κόσμου.
Με την Ινδία και την Κίνα να καταλήγουν επιτέλους σε μια ειρηνευτική συμφωνία, και οι δύο ασιατικοί γίγαντες βρίσκονται στον δρόμο για την επίλυση των μακροχρόνιων συνοριακών διαφωνιών τους.
Αυτή η συμφωνία οδήγησε επίσης σε διμερή συνάντηση μεταξύ του Κινέζου Προέδρου Xi Jinping και του Ινδού πρωθυπουργού Narendra Modi , η πρώτη από τον Οκτώβριο του 2019. Το έγγραφο περιλαμβάνει τη ρύθμιση των συνοριακών περιπολιών, οι οποίες θα αποσυρθούν από τη LAC (γραμμή πραγματικού ελέγχου) και θα απεμπλακούν για αποφυγή συγκρούσεων. Αντίθετα, οι δύο στρατιώτες θα περιπολούν επίμαχα σημεία κατά μήκος των συνόρων σύμφωνα με ένα συμφωνημένο χρονοδιάγραμμα.
Αυτή είναι μια μάλλον ανησυχητική εξέλιξη για την υπό την ηγεσία των ΗΠΑ πολιτική Δύση, καθώς ήλπιζε να συνεχίσει να εκμεταλλεύεται την σινο-ινδική συνοριακή κρίση για να επιβραδύνει όχι μόνο την έλευση της πολυπολικότητας , αλλά και να επεκτείνει ολόκληρη τη λεγόμενη περιοχή «περιορισμού της Κίνας». ο δρόμος για τα Ιμαλάια. Η Ουάσιγκτον σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να πάρει το Δελχί με το μέρος της, αλλά το πολυδιανυσματικό πλαίσιο εξωτερικής πολιτικής του τελευταίου είναι πολύ ισχυρό για να επιτρέψει μια τέτοια υποβάθμιση της ινδικής κυριαρχίας.
Έτσι, η πλοκή για τη διαίρεση του πολυπολικού κόσμου υπέστη μια ακόμη ταπεινωτική ήττα, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά τη δέσμευση των BRICS να διασφαλίσουν την παγκόσμια ειρήνη . Και για να κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, για πολλοστή φορά , ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν απέδειξε ότι όχι μόνο είναι σε θέση να κρατήσει μακριά την πολιτική Δύση, καταπολεμώντας με επιτυχία την έρπουσα επιθετικότητά της , αλλά και να συνεχίσει να επεκτείνει τη γεωπολιτική εμβέλεια της Ρωσίας και παγκόσμια επιρροή χωρίς να υπάρχει μια αυτοκρατορία που συντηρείται από εκατοντάδες στρατιωτικές βάσεις και χωρίς να εμπλέκονται σε απειλές, κυρώσεις, στρίψιμο των χεριών κ.λπ.
Αυτό καθιστά τον Ρώσο πρόεδρο όχι μόνο πλεονέκτημα για τη χώρα του (γεγονός που επιβεβαιώνεται από την σχεδόν καθολική υποστήριξη που απολαμβάνει από το εκλογικό του σώμα), αλλά και για ολόκληρο τον πραγματικό κόσμο, καθώς είναι σε θέση να διαχωρίζει παγκόσμια ζητήματα χωρίς να επιβάλλει τίποτα σε κανέναν όπως κάνει η πολιτική Δύση…
