Ιουδαϊσμός: Σατανισμός, Μαγεία και Μαύρη Μαγεία.. Η Καμπάλα κάνει αναφορά στις κακές δυνάμεις που θα ελέγξουν το Ισραήλ «στη μυστικότητα του απόκρημνου», όταν τα πνεύματα των πρώην ζηλωτών μετενσαρκωθούν στη γη, εγκαταλείποντας την εξορία τους μετά τον Δεύτερο Ναό για να κατοικήσουν ξανά στην Ιερουσαλήμ. Με καβαλιστικούς όρους, «οι κακές δυνάμεις συνδέονται με την αγιότητα».
…από τους Jonas E. Alexis, Eric Gajewski και Michael Hoffman
Jonas E. Alexis : Μόλις δημοσιεύσατε ένα άρθρο του Michael Hoffman, συγγραφέα του Judaism Discovered , και σχεδόν σίγουρα θα αναστατώσει τα φτερά των ανθρώπων επειδή πηγαίνει στον σκοτεινό κόσμο του Ιουδαϊσμού, της Καμπάλα και του Τεκτονισμού. Ο E. Michael Jones έχει ένα ολόκληρο κεφάλαιο αυτού του θέματος στη μελέτη του The Jewish Revolutionary Spirit and Its Impact on World History .
Σύμφωνα με τον Τζόουνς, οι Εβραίοι επαναστάτες χρησιμοποιούσαν μυστικές εταιρείες όπως ο Τεκτονισμός και ο Ροδόσταυρος για να καταρρίψουν τον Δυτικό Πολιτισμό κατά τη Γαλλική Επανάσταση. Ο ίδιος ο Βολταίρος ήταν Τέκτονας και βοηθούσε έμμεσα τον Ιουδαϊσμό όταν είπε: «Αφήστε τους πραγματικούς Φιλόσοφους να ενωθούν σε μια αδελφότητα όπως οι Ελευθεροτέκτονες. ας συγκεντρωθούν και ας υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον και ας είναι πιστοί στον σύλλογο». Ο Τζόουνς γράφει,
«Το θεολογικό θεμέλιο της Γαλλικής Επανάστασης γίνεται σαφές όταν ο Barruel εκθέτει το μασονικό τελετουργικό. Οι φιλόσοφοι ξεκίνησαν την επίθεσή τους στο αρχαίο καθεστώς ανατρέποντας τα ήθη, αλλά ο στόχος ήταν πάντα θεολογικός. Η επίθεση του Τεκτονισμού στον Χριστό εμπνεύστηκε από την Ταλμουδική λογοτεχνία στην Καμπάλα… Ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι τελικά ιουδαϊσμός».
Γίνεται πολύς ιουδαϊσμός σήμερα;
Eric Gajewski : Αυτό το άρθρο και η ανάλυση του κ. Hoffman είναι επίκαιρη. Πρέπει να καταλάβουμε ότι από την σκοπιά του Καθολικού το «Ισραήλ» ή η Σιών ήταν πάντα μια αναφορά στην Καθολική Εκκλησία και όχι κάποιου είδους «κράτος-μαριονέτα του Ισραήλ» που δημιουργήθηκε από εκείνους που πραγματικά μισούν τον Κύριό μας. Ο «μεσσίας» τους που θα έρθει δεν είναι δικός μας.
Ωστόσο, πόσοι υποτιθέμενοι Χριστιανοί γνωρίζετε ότι ακολουθούν αυτήν την αίρεση; Σίγουρα, η πλειοψηφία των «χριστιανών» στην Αμερική δεν το γνωρίζει. Τώρα, βλέπουμε στις ειδήσεις να γίνεται λόγος για έναν ανακατασκευασμένο τρίτο ναό. Βλέπεις πολλούς «Χριστιανούς» να ενθουσιάζονται επειδή νομίζουν ότι έρχεται η δεύτερη έλευση του Χριστού. Εεε… λάθος!
Ποιος κρύβεται πίσω από τη Νέα Παγκόσμια Τάξη; Η απάντηση γίνεται προφανής μετά από κάποια βασική μελέτη. Βγαίνουμε από μια αληθινά καθολική κοινωνία ακριβώς στην αγκαλιά του ίδιου του Αντίχριστου. Ας θυμηθούμε τα λόγια του Ραβίνου Γουάτον:
«Ο Ιουδαϊσμός είναι ο κομμουνισμός, ο διεθνισμός, η παγκόσμια αδελφότητα των ανθρώπων, η χειραφέτηση της εργατικής τάξης και της ανθρώπινης κοινωνίας. Είναι με αυτά τα πνευματικά όπλα που οι Εβραίοι θα κατακτήσουν τον κόσμο και την ανθρώπινη φυλή. Οι φυλές και τα έθνη θα υποταχθούν με χαρά στην πνευματική δύναμη του Ιουδαϊσμού και όλοι θα γίνουν Εβραίοι…».
Όλοι θα πρέπει να μπορούν να δουν τις κακές αρχές σε ισχύ και δεν θα πρέπει πλέον να εκπλήσσει κανέναν σε αυτό το σημείο να δει την περαιτέρω δίωξη του Καθολικισμού/Χριστιανισμού. Είναι καιρός να τραβήξετε μια γραμμή στην άμμο.
Michael Hoffman : Η Καμπάλα («υποδοχή»), είναι μια σειρά βιβλίων μαγείας και μυστικισμού. Ο κανόνας δεν έχει καθοριστεί αυστηρά αν και η ραβινική συναίνεση ονομάζει το Zohar ως τον πιο σημαντικό τόμο. Ένα άλλο βιβλίο, το Sefer Yetzirah είναι ένας οδηγός για τη μαύρη μαγεία στον Ιουδαϊσμό.
Οι σπουδές Zoharic στα αγγλικά έχουν προχωρήσει εκθετικά με την πρόσφατη δημοσίευση της μη λογοκριμένης μετάφρασης του Daniel Matt όλων των τόμων που παραδοσιακά συνδέονται με το Zohar.
Ο περιγραφικός όρος «σατανικός» είναι καταπονημένος σε αυτήν την εποχή του Διαδικτύου και των εκδόσεων «επιτραπέζιου υπολογιστή». Δεν προτείνουμε να το χρησιμοποιήσουμε τυχαία ή με ανακρίβεια. Η Καμπάλα είναι θεμελιωδώς σατανική στον θεολογικό της προσανατολισμό…
Η Καμπάλα αποδίδεται στον Ραβίνο Shimon ben Yoahi, ο οποίος έγραψε: «Ακόμα και οι καλύτεροι από τους εθνικούς πρέπει να σκοτωθούν».
Όπως το Ταλμούδ της Βαβυλώνας, λέγεται ότι προέρχεται από έναν Προφορικό Νόμο που ο Θεός έδωσε στον Μωυσή στο Σινά εκτός από τον Γραπτό Νόμο. Σε ένα κρυπτικό απόσπασμα από ένα βιβλίο της Καμπάλα (Tikkunei Zohar 1:27b), που είναι θαμμένο σε μια διπλή δέσμη, γίνεται αναφορά στο Mishnah (πρώτο βιβλίο του Ταλμούδ) που είναι στην πραγματικότητα «ο τόπος ταφής του Μωυσή». Επιπλέον, οι ραβίνοι συγγραφείς του Μισνά παραδέχονται ο ένας στον άλλον ότι οι διδασκαλίες και οι νόμοι τους έχουν «ελλιπή γραφική βάση».
Οι Ιουδαίοι υπό την καβαλιστική αιγίδα λέγεται ότι βρίσκονται υπό την κυριαρχία της sitra ahra («κακή κλίση»).
ΜΥΣΤΙΚΑ ΝΟΗΜΑΤΑ, SEX CULT
Η καμπαλιστική ερμηνεία της Παλαιάς Διαθήκης προτάσσει ένα μυστικό νόημα που μπορεί να διακριθεί με την ανάθεση σε κάθε λέξη της Εβραϊκής Βίβλου έναν αριθμό μέσω μιας διαδικασίας γνωστής ως gematria και στη συνέχεια συνδυάζοντας αυτούς τους αριθμούς που αντιστοιχούν σε γράμματα, δημιουργώντας μια νέα Βίβλο άγνωστη στις μάζες.
Η Καμπάλα κάνει αναφορά στις κακές δυνάμεις που θα ελέγξουν το Ισραήλ «στη μυστικότητα του απόκρημνου», όταν τα πνεύματα των πρώην ζηλωτών μετενσαρκωθούν στη γη, εγκαταλείποντας την εξορία τους μετά τον Δεύτερο Ναό για να κατοικήσουν ξανά στην Ιερουσαλήμ.
Με καμπαλιστικούς όρους, «οι κακές δυνάμεις συνδέονται με την αγιότητα».
Προφανώς, αυτό που αποκαλείται «άγιο» δεν συμφωνεί με καμία χριστιανική αντίληψη της αγιότητας, αλλά μάλλον με την ειδωλολατρική (ταντρική) αντίληψη ότι «η μόλυνση είναι πηγή αγιότητας». Το ότι η Ιερουσαλήμ είναι η πύλη προς την κόλαση γιορτάζεται με αυτή τη μυστικιστική καμπαλιστική έννοια, καθώς ήταν γνωστό και παραδεκτό από τον ραβίνο για αιώνες, ότι οι δυνάμεις του κακού είναι «πιο ισχυρές στη Γη του Ισραήλ, ιδιαίτερα στην Ιερουσαλήμ». «φοβερές δυνάμεις» που διευκολύνουν τη διαδικασία της λατρείας του δαιμονίου και την απόκτηση υλικής δύναμης στη γη.
Το Βαβυλωνιακό Ταλμούδ ισχυρίζεται ότι το απαγορευμένο δέντρο στον Κήπο από το οποίο έτρωγε ο Αδάμ ήταν ένα σύκο: «Ο Ραβίνος Νεεμίας υποστηρίζει ότι το δέντρο από το οποίο έφαγε ο Αδάμ ήταν η συκιά» (BT Berakoth 40a). Η Καμπάλα διδάσκει ότι τα φύλλα αυτής της συκής μετέφεραν δυνάμεις μαγείας (Zohar 1:56b Bereshit).
Κατά συνέπεια, στο ραβινικό μυαλό, οι ποδιές που φορούσαν ο Αδάμ και η Εύα, φτιαγμένες από τα φύλλα της συκιάς, ήταν ενδύματα που έδιναν στους χρήστες μαγικές δυνάμεις. Αυτές οι ποδιές φτιαγμένες από φύλλα συκής είχαν τη δύναμη να δώσουν στον φέροντα την ικανότητα να απολαμβάνει «τους καρπούς του μελλοντικού κόσμου» στο εδώ και στο τώρα. (ΒΤ Μπάβα Μετζιά 114β). Είναι με αυτή τη ραβινική αντίληψη που οι Ελευθεροτέκτονες και οι Μορμόνοι φορούν αυτές τις ποδιές στις δικές τους τελετουργίες.
Το Zohar αναφέρει ότι με μαύρη μαγεία, ο Αδάμ έκοψε στο μισό τη θεϊκή ενότητα του θεού και της θεάς. Ο Αδάμ ήταν παλαιότερα γίγαντας, αλλά μετά την αμαρτία του οι σωματικές του αναλογίες συρρικνώθηκαν από τον Θεό και «το όρθιο ανάστημά του μειώθηκε κατά εκατό πήχεις». (Ζοχάρ 1:53β). Στη γόνιμη ραβινική φαντασία, το μεγαλύτερο μέρος του Βιβλίου της Γένεσης, όταν λαμβάνεται κυριολεκτικά, είναι παραπλανητικό.
Στο Zohar 1:36a Bereshit, δίνεται μια αφήγηση για τον πειρασμό της Εύας στο Γένεση 3: 4-6: «Φάε από αυτό και θα είσαι πραγματικά σαν Ελοχίμ, γνωρίζοντας το καλό και το κακό». Μετά την παράθεση αυτού του κειμένου, ο Ζοχάρ αναφέρει ότι «ο Ραβίνος Γιεχούντα είπε: Δεν είναι αυτό που είπε το φίδι. Διότι αν είχε πει, «Με αυτό το δέντρο ο Πανάγιος δημιούργησε τον κόσμο», θα ήταν σωστή δήλωση.
Αυτό που είπε το φίδι ήταν στην πραγματικότητα αυτό: «Ο Μακάριος Άγιος έφαγε από αυτό το δέντρο και μετά δημιούργησε τον κόσμο… Φάε από αυτό και θα δημιουργήσεις κόσμους». τις λειτουργίες του σεφιρότ σε αρσενική και θηλυκή πλευρά. Το Zohar περιλαμβάνει πολλαπλές ερμηνείες που βασίζονται σε μια έννοια των «γεννητικών οργάνων» του Θεού.
Χρησιμοποιώντας μια φράση στον Ησαΐα, «ιδού τον Βασιλιά στην ομορφιά του», (33:17) ως εφαλτήριο, ο Ζοχάρ ερμηνεύει τη λέξη για το γιόφι, «ομορφιά» ως ευφημισμό για ένα θεϊκό μέλος. Ο Tikkuni Zohar ισχυρίζεται ρητά ότι η «θεϊκή εικόνα» που ο Θεός χάρισε στον άνδρα (αλλά όχι στη γυναίκα) ήταν το πέος (I: 62b, 94b). Ο Ζοχάρ ερμηνεύει επίσης ένα απόσπασμα από τον Ιώβ, «Με τη σάρκα μου βλέπω τον Θεό», ως αναφορά στο ανθρώπινο πέος στην «εικόνα του Θεού»… αυτός ο υπερφυσικός φαλλός είναι φανερός στο ένα ή στο άλλο από δύο άλλα σεφιρότα, το Tifferet …και Yesod…»
ΛΥΤΡΩΣΗ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ
Ο Ιουδαϊσμός διδάσκει κρυφά, όπως και οι απόκρυφες μυστικές κοινωνίες ανά τους αιώνες (στην εποχή μας, ο Ινδουιστικός Ταντρισμός και το Ordo Templi Orientis ή OTO), ότι ο μυστικιστής μπορεί να βρει λύτρωση μέσω μιας ηρωικής προθυμίας να κάνει το κακό για χάρη μιας επακόλουθης λυτρωτικής ανόδου στο υψηλότερο πνευματικό αγαθό. η βύθιση στο κατώτερο του χαμηλού γίνεται έτσι ένας δρόμος προς τη λύτρωση: «…η έννοια της κάθοδος του Ζαντίκ, που είναι περισσότερο γνωστή από την εβραϊκή φράση, Yeridah zorekh Aliyah, δηλαδή η κάθοδος για χάρη της ανάβασης, η παράβαση χάριν της μετάνοιας…Έχει δοθεί μεγάλη προσοχή σε αυτό το μοντέλο λόγω των ουσιαστικών του συγγενειών με τη Ζωχαρική και τη Λουριανή Καμπάλα… αυτό το μοντέλο ήταν πολύ σημαντικό στη χασιδική σκέψη…»
Με άλλα λόγια, το ραβινικό δόγμα ότι το κακό μπορεί να λυτρωθεί αν το ενστερνιστεί, κυκλοφορούσε στον πρώιμο χασιδισμό μέχρι που απείλησε να αποκαλύψει όλη την αλήθεια για τη ραβινική θρησκεία, μετά την οποία καθιερώθηκε ο έλεγχος των ζημιών μέσω του γνωστού συστήματος εξαπάτησης της επιτρεπόμενης προσομοίωσης μέσω αποκάλυψη.
Στην πρώτη θητεία του Χασιδικού Ιουδαϊσμού, η ιδρυτική εποχή του Baal Shem Tov (αρχές έως τα μέσα του 18ου αιώνα) και των μαθητών που ήρθαν αμέσως μετά, οι χειρότερες δεισιδαιμονίες και οι πιο σκοτεινές διαστάσεις του Βαβυλωνιακού Ιουδαϊσμού διαδόθηκαν στις μάζες των Ιουδαίων. τη διδασκαλία ότι ο «Εβραίος» επρόκειτο να εξαγοράσει τις 288 «άγιες σπίθες» που υπάρχουν σε πονηρές σκέψεις (mahashavot zarot) και πράξεις, διαλογιζόμενος πάνω σε αυτές και εφαρμόζοντάς τις, με φαινομενικό στόχο να τις «ανυψώσει».
Υπήρξε, ωστόσο, μια συνεχής κατακραυγή εναντίον αυτής της διδασκαλίας από τους ραβίνους της μη Χασιδικής, σχολής «Μιθναγδίμ», οι οποίοι παραπονέθηκαν πικρά ότι οι Χασιδίμ «…δημοφιλούσαν μυστικιστικές έννοιες που μέχρι τότε είχαν διατηρηθεί με ζήλο απόκρυψη από τους ραβίνους». Η καταγγελία από τους Μιθναγδίμ έχει παρουσιαστεί στον έξω κόσμο ως μια διαμαρτυρία αρχών ενάντια στον υπερβολικό μυστικισμό που «διαστρεβλώνει» την αυστηρή μωσαϊκή καθαρότητα του ραβινικού Ιουδαϊσμού.
Διάφορες μορφές μαύρης μαγείας (αυτό που ο Moshe Idel είναι στην ευχάριστη θέση να αποκαλεί «η αρχαία εβραϊκή μυστικιστική ανάβαση όπως εκτελείται από τους «απόγονους στη Μερκάβα»), δεισιδαιμονία, λατρεία θεών, μετενσάρκωση και ειδωλολατρία αποτελούν αδιαμφισβήτητα τον υπο-δημοσιευμένο, διαμορφωτικό πυρήνα του Οι προφορικές παραδόσεις του Ιουδαϊσμού και έχουν ασκήσει βαθιά επιρροή στους ραβίνους από την παραμονή τους στη Βαβυλώνα πριν από χίλια οχτώ εκατό χρόνια.
Ένα από τα παλαιότερα αποθετήρια της βαβυλωνιακής μαγείας στον Ιουδαϊσμό είναι τα κείμενα, Sifrei ha-Iyyun, το Sefer ha-Bahir και το Hilkoth Yesirah (επίσης γνωστό ως Sefer Yetzirah), περίπου το 200 μ.Χ. το παλαιότερο σωζόμενο αντίγραφο του τελευταίου είναι το Genizah ms., δέκατος αιώνας. «…η πρακτική που σχετίζεται με αυτή τη σχολή σκέψης είναι μαγική/θεουργική, συμπεριλαμβανομένης της προσπάθειας να φτιάξεις ένα golem».
Το «σκέλος της προηγούμενης παράδοσης είναι αυτό του μυστικισμού Merkavah. Ο Merkavah υποδηλώνει μια μορφή οραματικής μυστικιστικής πράξης που φτάνει πίσω στην ελληνιστική εποχή, αλλά ήταν ακόμα ζωντανή μέχρι τα τέλη της Βαβυλωνίας του δέκατου αιώνα… η παλιά Merkavah και η μαγική λογοτεχνία διατηρήθηκαν μεταξύ των αρχαιότερων Ασκεναζί Εβραίων…»
Ο καλύτερος τρόπος για να εξοικειωθούν οι αναγνώστες με την Καμπάλα είναι να διαβάσουν το Ζοχάρ στη μετάφραση του Ματ. Δύο αντιπροσωπευτικά αποσπάσματα από αυτόν τον τόμο είναι:
«Η κακή παρόρμηση είναι καλή, και χωρίς την κακή παρόρμηση, το Ισραήλ δεν μπορεί να επικρατήσει στον κόσμο» (Zohar 161a). και: «Το Ισραήλ πρέπει να κάνει θυσίες στον Σατανά ώστε να φύγει ανενόχλητος από την Ιερουσαλήμ».
Jonas E. Alexis: Αυτή η «κακή παρόρμηση» δεν έχει σβήσει ποτέ, και με την πάροδο των αιώνων έχει πηδήξει από τόπο σε τόπο και κίνηση σε κίνηση και έχει πάρει διαφορετικές μορφές και παραλλαγές.
Εκδηλώθηκε για λίγο στην Ισπανία του δέκατου τέταρτου αιώνα, όταν η τοκογλυφία χρησιμοποιήθηκε σε υπέρογκο ρυθμό, η οποία κατέληξε να καταστείλει τους αγρότες και να προκαλέσει αντιεβραϊκές αντιδράσεις στην περιοχή. Έστειλε σοκ σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης κατά τη διάρκεια της εξέγερσης των Χουσιτών τον δέκατο πέμπτο αιώνα. Έφτασε στο αποκορύφωμά της κατά τη διάρκεια της Εξέγερσης των Αγροτών τον δέκατο έκτο αιώνα, όταν οι ιουδαϊστές χριστιανοί κατέληξαν να αλείφουν περιττώματα σε σταυρούς και να βανδαλίζουν και να καταστρέφουν εκκλησίες και μοναστήρια.
Τον δέκατο έβδομο και τον δέκατο όγδοο αιώνα, το επαναστατικό πνεύμα παρήγαγε ψεύτικους Εβραίους μεσσίες όπως ο Shabbatai Zevi (1626-1676), ο οποίος πρωτοστάτησε στο κίνημα του Σαββατιανού και αργότερα παρήγαγε πιστούς μαθητές και λιγότερο γνωστούς μεσσίες όπως οι Barukhia Russo, Miguel Cardosoki, Mordeca, Lobele Prossnitz και Jacob Joseph Frank, συνδυάζοντας την καταστροφή στην καταστροφή.
Το επαναστατικό πνεύμα σάρωσε την Ευρώπη τον δέκατο ένατο αιώνα με την άνοδο του μαρξισμού, που ήταν το ιδεολογικό τέκνο του Καρλ Μαρξ και του Μωυσή Χες. Τον δέκατο ένατο αιώνα, εμφανίστηκε σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης και σε τμήματα της Αμερικής στη βιομηχανία του σεξ, η οποία ήταν σε μεγάλο βαθμό μια εβραϊκή επιχείρηση – μια επιχείρηση που προκάλεσε την αρνητική αντίληψη του Χίτλερ για τους Εβραίους.
Όπως είδαμε νωρίτερα, αυτή η ίδια «κακή παρόρμηση» σχεδόν κατέστρεψε το Βερολίνο στις δεκαετίες του 1920 και του 1930 μέσω ηθικής διαφθοράς και υποβάθμισης, αλλά… – πηγή
nikolaosanaximandros.gr – home
