Εγώ, ως ανεμβολίαστος και επομένως διωκόμενος, δεν έχω την μεγαλοψυχία να γεφυρώσω το χάσμα το οποίο εσύ ο εμβολιασμένος συνέβαλες στο να δημιουργηθεί. Ξεκίνα εσύ να γκρεμίζεις το τοίχος της ντροπής που έχτισες με πρόφαση το ανύπαρκτο τοίχος ανοσίας. Ξεκίνα έστω με μια συγγνώμη. Κάνε όσα εμβόλια θες, δικό σου πρόβλημα, δικιά σου κι η ζωή, αλλά αρνήσου τα μέτρα και τους διαχωρισμούς.
Ακολουθεί ένα ανθρώπινο κείμενο που μπορεί να βοηθήσει κάποιους ανθρώπους έστω και την τελευταία στιγμή να παράξουν επιτέλους δίκαιο. Να βγούνε έξω από το καβούκι του εγωκεντρισμού τους και να παραδεχτούν ότι έπεσαν θύματα ενός οργανωμένου εγκλήματος. Δεν είναι κακό να πέσουμε θύματα… Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες που λέμε. Το κακό και το άδικο είναι να μην μπορούμε να το αντιληφθούμε, αλλά χειρότερο ακόμα είναι να το έχουμε αντιληφθεί αλλά να μην έχουμε το σθένος και κυρίως την ανθρωπιά να το παραδεχτούμε….
Το να έχει τη δύναμη να παραδεχτεί κάποιος ότι έσφαλε ή ότι πιάστηκε κορόϊδο, είναι από τα σπουδαιότερα χαρακτηριστικά ενός πραγματικού ανθρώπου. Το να μπορείς να διορθώσεις ένα δικό σου λάθος σε κάνει καλύτερο άνθρωπο… Για να το διορθώσεις όμως θα πρέπει να το δεις. Και εφόσον το δεις να το παραδεχτείς… Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα για πολλούς γύρω μας…. Γιατί εκτός από ανθρωπιά μιλάμε και για παιδεία… Πάμε να διαβάσουμε μαζί αυτό το κείμενο/έκκληση που ακολουθεί…
Νικόλαος Αναξίμανδρος: Συγγραφέας- ερευνητής. Ακολουθείστε με στα social media
Γράφει ο Πέτρος Αργυρίου
Είμαι διαφορετικός από εσένα. Μη φανταστείς τίποτε δραματικό, όπως σε κάναν να φαντάζεσαι, αλλά είμαι διαφορετικός από εσένα. Λιγάκι καλύτερος από εσένα. Δεν το κάνω θέμα, δεν ζητάω προνόμια επειδή είμαι λίγο καλύτερος από εσένα. Να σου εξηγήσω το γιατί κιόλας, γιατί φαντάζομαι ότι μυρίζεσαι κάποια αναίτια αλαζονεία, μια κάποια μπόχα σνομπισμού.
Όταν ήρθε η πανδημία, εγώ κι άλλοι, πήραμε τα ρίσκα μας. Ήξερα ποια ήταν αυτά κατά μέσους όρους, γιατί έψαξα εξονυχιστικά όταν εσύ ζούσες φυλακισμένος μέσα στο φόβο. Τα πήρα. Κι εσύ πήρες τα ρίσκα σου, όταν ήρθε εσπευσμένα το “εμβόλιο”. Αλήθεια το σέβομαι αν ήσουν ανάμεσα σε αυτούς που δόλια εξαναγκάστηκαν, ή ανάμεσα στους ευπαθείς γιατί είχες μεγαλύτερα ρίσκα από μένα από τον ιό. Αλλά οι περισσότεροι από εσάς που σπεύσατε να το κάνετε, δεν ήσασταν στους ευπαθείς. Θα το σεβόμουν αν ήξερες τα ρίσκα που πήρες κάνοντας το.
Αλλά δεν τα ήξερες. Κανείς δεν τα ήξερε. Ακόμη και σήμερα, δεν έχουμε την ίδια βεβαιότητα και γνώση που έχουμε για τα ρίσκα που παίρνει κάποιος που εκτίθεται στον ιό ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟΣ. Οπότε φίλε μου, πήγες στα τυφλά. Κουτουρού. Το μόνο που είχες είναι διαβεβαιώσεις απόλυτης ασφάλειας οι οποίες, ακόμη κι εσύ γνωρίζεις ότι δεν ισχύουν. Με άλλα λόγια, εξαπατήθηκες. Άλλο σου πούλησαν άλλο σου πάσαραν.
Άκου να δεις τώρα φάση: Εγώ κόλλησα, ασθένησα, το πέρασα. Το ανοσοποιητικό μου ωριμάζει διαρκώς ως προς τον ιό, εξελίσσεται ως προς τον ιό, όπως και ο ιός εξελίσσεται απέναντι στο ανοσοποιητικό μου. Το δικό σου, όχι και τόσο. Χρειάζεται service και update από τις εταιρίες. Μπορώ να ξανακολλήσω αλλά θα το περάσω ηπιότερα από εσένα και θα μεταδώσω λιγότερο από εσένα γιατί έχω αντισώματα στο ανώτερο αναπνευστικό μου -μιας και μου πουλούσες ηθική και βιολογική ανωτερότητα, το ανώτερο αναπνευστικό είναι λέξη ταιριαστή.
Εσύ, θα κολλήσεις, θα ξανακολλήσεις, θα κολλήσεις κι άλλους εμβολιασμένους, θα τους ξανακολλήσεις και θα συνεχίσεις να συντηρείς την ενδημική φάση, μέχρι να φτάσεις στο σημείο να το περάσεις όπως εγώ, ωσάν να ήσουν ανεμβολίαστος και να αναπτύξεις το πλήρες φάσμα της φυσικής ανοσίας. Που στο εύχομαι ολόψυχα.
Είμαι λιγάκι καλύτερος από εσένα λοιπόν, όσον αφορά τους κορονοϊούς. Τους ξέρω πολύ καλύτερα από εσένα. Αλλά δεν θα το πάρω και πάνω μου. Γιατί μπορεί να είσαι βιολογικά ανώτερος από μένα σε χίλια δυο άλλα και μπράβο σου. Δεν τρέχει και κάτι γιατί είμαστε φθαρτοί και στο τέλος της ημέρας θα μας φάει όλους το χώμα. Δεν είμαι βλέπεις ναζί, όπως αρκετοί από εσάς γίνατε αιφνίδια. Δεν ζητάω τον διωγμό σας, τον αποκλεισμό σας όπως λυσσαλέα ζητούσες εσύ γιατί κάποιοι αρνήθηκαν τον φασισμό σας και τον αντίστροφο ναζισμό σας.
Στις δημοκρατίες, το να είσαι βιολογικά καλύτερος σε κάτι από κάποιον άλλο, δεν αποτελεί κριτήριο. Το αντίθετο. Φροντίζουμε τους βιολογικά υποδεέστερους. Σε τρομάζει το πως μιλάω; Είναι η δικιά σου η φωνή αυτή. Αυτά σε βάλαν να σκέφτεσαι. Αυτά έπραξες. “Καλύτερος, υπεύθυνος, ανώτερος, προνομιούχος”. Με αυτά φούσκωνε το τρομαγμένο σου στήθος με αναίτια και δανεική περηφάνια. Με μια διαφορά όμως. Αυτά που σου λέω, έχουν βιολογική βάση.
Εγώ, ως διωκόμενος, δεν έχω την μεγαλοψυχία να γεφυρώσω το χάσμα στο οποίο εσύ συνέβαλες να δημιουργηθεί. Ξεκίνα εσύ να γκρεμίζεις το τοίχος της ντροπής που έχτισες με πρόφαση το ανύπαρκτο τοίχος ανοσίας. Ξεκίνα έστω με μια συγγνώμη. Κάνε όσα εμβόλια θες, δικό σου πρόβλημα, δικιά σου κι η ζωή, αλλά αρνήσου τα μέτρα και τους διαχωρισμούς.
Αδίκησες. Μαζικά. Εσύ πρέπει να επανορθώσεις. Όχι εγώ. Εγώ είμαι ένας απλός ανεμβολίαστος. Όπως ήμουν, είμαι αν και η αλήθεια είναι πως πρέπει να καταπολεμήσω το δηλητήριο του μίσους που ενστάλαξες μέσα μου. Εσύ άλλαξες. Και σίγουρα, όχι προς το καλύτερο. Ακόμη και τώρα, δεν είναι αργά να θυμηθείς ποιος ήσουν πριν γίνεις κάτι άλλο, πολύ χειρότερο. Ή μήπως ακόμη νομίζεις ότι η ζωή μας έγινε τόσο πολύ χειρότερη, επειδή γεμίσαμε με πολύ καλύτερους ανθρώπους;”
“ΣΠΑΜΕ ΤΟ ΜΑΤΡΙΞ” ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΠΙΤΙ. Ένα εγχειρίδιο αφύπνισης… ΤΩΡΑ ΜΕ ΜΕΓΆΛΗ ΈΚΠΤΩΣΗ… Εάν ενδιαφέρεσαι για την απόκτηση του, επικοινώνησε μαζί μου μέσω του mail nikolaosgeor@gmail.com
Φωτογραφία από Gerd Altmann από το Pixabay
