Maurice Strong, ο νονός της “κλιματικής αλλαγής”.. Νονός όπως το αφεντικό του εγκλήματος… Ο Άνθρωπος που εφηύρε την Κλιματική Αλλαγή και επηρέασε την Ατζέντα της Μεγάλης Επαναφοράς του Schwab.. Σύμφωνα με προσωπικότητες του Great Reset, όπως ο Bill Gates, ο Πρίγκιπας Κάρολος, ο Michael Bloomberg, ο Mark Carney και ο Klaus Schwab, η ανθρωπότητα αναμένεται να λύσει τη διπλή απειλή της Covid και της υπερθέρμανσης του πλανήτη με μια επαναστατική σαρωτική μεταρρύθμιση.
Σε εμάς τους πληβείους έχουν πει ότι το μόνο που πρέπει να κάνουμε για να επανεκκινήσουμε την οικονομία, είναι να επανασυνδέσουμε τα πάντα σχετικά με τη συμπεριφορά, την αξία, τα οικονομικά και την ηθική μας για να απελευθερώσουμε τον πολιτισμό από τον άνθρακα κάτω από ένα νέο παγκόσμιο καθεστώς κεντρικών τραπεζιτών και νέων πράσινων ψηφιακών νομισμάτων, όπως περιγράφεται από το Green Horizon, τη Σύνοδο Κορυφής στις 9-10 Νοεμβρίου 2020.
Η Σύνοδος φιλοξενήθηκε από την City of London Corporation, σε συνεργασία με το Green Finance Institute και με την υποστήριξη του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (“WEF”): “Ήρθε η ώρα να επαναφέρουμε τη σχέση μεταξύ χρηματοδότησης και πραγματικής οικονομίας. Είναι καιρός η δημόσια και η ιδιωτική χρηματοδότηση να υποστηρίξουν τη μετάβαση σε ένα βιώσιμο και ανθεκτικό μέλλον για όλους”.
Ήταν σε αυτήν την εκδήλωση που ο κεντρικός ομιλητής Mark Carney ανακοίνωσε ότι η συνολική καθαρή μηδενική μετάβαση αντιπροσωπεύει “τη μεγαλύτερη εμπορική ευκαιρία της εποχής μας”:
Η κλιματική αλλαγή, η κρίση που περιλαμβάνει ολόκληρο τον κόσμο και από την οποία κανείς δεν θα μπορέσει να απομονωθεί… 126 κυβερνήσεις έχουν πλέον δεσμευτεί στο net zero, συμπεριλαμβανομένων τριών παγκόσμιων γίγαντων – Κίνα, Ιαπωνία και Νότια Κορέα, τις τελευταίες εβδομάδες… Δεδομένης της γενικής αλλαγής των οικονομικών και κοινωνικών παραγόντων και αξιών από την Covid… Οι επιχειρήσεις όλων των βαθμίδων αναγνωρίζουν όλο και περισσότερο τις μεταβαλλόμενες προτιμήσεις των καταναλωτών και οι νέες κλιματικές πολιτικές δημιουργούν τη μεγαλύτερη εμπορική ευκαιρία της εποχής μας… Στόχος μας για το COP26 είναι να οικοδομήσουμε το πλαίσιο έτσι ώστε η κάθε οικονομική απόφαση να μπορεί να λάβει υπόψη την κλιματική αλλαγή.
Υπάρχει ένα καταστροφικό σχέδιο για τον μετασχηματισμό του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος υπό το πρόσχημα της “κλιματικής αλλαγής” και θα πρέπει να μας ανησυχεί η “πράσινη” χρηματοπιστωτική απάτη που βρίσκεται σε εξέλιξη. Δεν είναι απλώς μια οικονομική απάτη, αλλά μια από τις μεγαλύτερες αρπαγές φυσικών πόρων γης στην ιστορία του πλανήτη μας.
Σε ένα άρθρο του 2019, ο Paul Gallagher περιέγραψε τον Carney ως τον κεντρικό τραπεζίτη με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο. Κατείχε τις υψηλότερες θέσεις στις παγκόσμιες κεντρικές τράπεζες στο συντομότερο χρονικό διάστημα και είναι πιθανώς πιο υπεύθυνος από κάθε άλλο πρόσωπο –εκτός από πιθανώς τον δισεκατομμυριούχο συνεργάτη του Michael Bloomberg– για την τρέχουσα έξαρση των περιβαλλοντικών επιθέσεων στη σύγχρονη βιομηχανική κοινωνία.
Ο Καναδός οικοφασίστας Mark Carney, πρώην Διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του WEF και είναι ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ για τη Δράση για το Κλίμα και τα Οικονομικά. Φαίνεται να έχει πολλά κοινά με τον Καναδό οικοφασίστα Maurice Strong – “εφευρέτη της κλιματικής αλλαγής” – ο οποίος ήταν συνιδρυτής του WEF και αρχιτέκτονας της Agenda 21, που οδήγησε στην άσχημη αδελφή της, Agenda 2030.
Maurice Strong, ο νονός της “κλιματικής αλλαγής”
Μετά τον θάνατό του το 2015, η Telegraph χαιρέτισε τον Maurice Strong ως τον άνθρωπο που εφηύρε την κλιματική αλλαγή: “μέχρι σήμερα, η παγκόσμια κλιματική πολιτική εξακολουθεί να διαμορφώνεται από την ατζέντα του Maurice Strong, ενός Καναδού πολυεκατομμυριούχου”. Αλλά για όσους έχουν κοιτάξει πίσω από το πέπλο της προπαγάνδας των εταιρικών μέσων ενημέρωσης, είναι γνωστός ως ο “Νονός της κλιματικής αλλαγής” – Νονός, όπως το αφεντικό του εγκλήματος.
Μεταξύ άλλων, ο Στρονγκ ήταν Γενικός Γραμματέας της πρώτης Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και τον Πληθυσμό το 1972, Πρόεδρος του Ιδρύματος Ροκφέλερ, επικεφαλής της Παγκόσμιας Τράπεζας, επικεφαλής του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και αφοσιωμένος σοσιαλιστής και παγκοσμιοποιητής.
Ήταν επίσης ένας από τους μέντορες του Klaus Schwab. Ο άλλος μέντορας του Schwab ήταν ο Henry Kissinger. Ο Κίσινγκερ στρατολόγησε τον Σβάμπ μέσω του “Διεθνούς σεμιναρίου”, ενός προγράμματος που χρηματοδοτούνταν από τη CIA στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και τον σύστησε στον Κεν Γκάλμπρεϊθ. Ο Γκάλμπρεϊθ ήταν Καναδός-Αμερικανός οικονομολόγος, διπλωμάτης, διαμορφωτής δημόσιας πολιτικής και διανοούμενος του Χάρβαρντ. Ο Κίσινγκερ και ο Γκάλμπρεϊθ ήταν η πραγματική κινητήρια δύναμη και βοήθησαν τον Σβάμπ να δημιουργήσει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.
Σχετικά με το θάνατο του Strong το 2015, ο Schwab έκανε τις ακόλουθες παρατηρήσεις:
Ο Strong ήταν ο μέντοράς μου από τη δημιουργία του Φόρουμ: ένας υπέροχος φίλος, ένας απαραίτητος σύμβουλος και, για πολλά χρόνια, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματός μας. Χωρίς αυτόν, το Φόρουμ δεν θα είχε αποκτήσει τη σημερινή του σημασία.
Το παρακάτω βίντεο κλιπ, που προέρχεται από το ντοκιμαντέρ του CBC του 2004 “Life and Times”, υπογραμμίζει την ιλιγγιώδη ταχύτητα με την οποία ο Στρονγκ ανέβηκε στην εξουσία, καθώς και τις πολλές “ελίτ” διασυνδέσεις του. Στην ενότητα περιγραφής του YouTube, ο Matthew D. Jarvie έγραψε:
Παρά το γεγονός ότι είχε λίγη εκπαίδευση και σχεδόν καθόλου διαπιστευτήρια, ο Στρονγκ ανέβηκε γρήγορα στις τάξεις της εξουσίας, αφού ελέγχθηκε από τον βασιλιά της παγκοσμιοποίησης Ντέιβιντ Ροκφέλερ στα μέσα της δεκαετίας του ’40, στα κεντρικά γραφεία των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη, αφού ο Στρονγκ βρήκε δουλειά εκεί με τη βοήθεια ανθρώπων που είχαν διασυνδέσεις με τον ΟΗΕ.
Αυτό το κλιπ ρίχνει μια ματιά σε μια από τις κορυφαίες προσωπικότητες του κόσμου πίσω από την ατζέντα της Νέας Παγκόσμιας Τάξης και σε κάποιον που βρίσκεται στην κορυφή της υπερθέρμανσης του πλανήτη/παγκόσμιας φορολογίας/απάτης της μίας παγκόσμιας κυβέρνησης… Ενώ το ντοκιμαντέρ ρίχνει ένα απίστευτα ευνοϊκό και λαμπερό φως στον Strong, όσοι έχουν κάνει την έρευνα και έχουν μελετήσει το υπόβαθρο και τις συσχετίσεις του Strong, καταλαβαίνουν ότι αυτό απλά δεν ισχύει.
Το 1947, ο Maurice Strong πήρε την πρώτη του δουλειά ως υπάλληλος στα Ηνωμένα Έθνη στη Νέα Υόρκη. Εκεί, έγινε φίλος με τον Ντέιβιντ Ροκφέλερ, ο οποίος βοήθησε στην προώθηση του Στρονγκ και του παρείχε ένα δίκτυο επαφών με επιρροή. Το 1966, ο Στρονγκ έγινε επικεφαλής του Καναδικού Οργανισμού Διεθνούς Ανάπτυξης (“CIDA”).
Το 1971, ενώ ήταν ακόμη επικεφαλής του Καναδικού Οργανισμού Διεθνούς Ανάπτυξης, ο Maurice Strong έγινε ιδρυτικό μέλος του “1001 Nature Trust”, το οποίο ήταν μια ελίτ διεθνής οργάνωση που δημιουργήθηκε από τον Πρίγκιπα Bernhard της Ολλανδίας και τον πρίγκιπα Philip Mountbatten. Το “1001 Trust” συνεργάστηκε με την άλλη μυστική λέσχη του Πρίγκιπα Μπέρνχαρντ, γνωστή ως “Bilderberg Group”, την οποία ίδρυσε το 1954 και σχεδιάστηκε για να χρηματοδοτήσει το αναδυόμενο νέο οικολογικό κίνημα. Και τα 1001 μέλη πλήρωσαν 10.000$ για τη συμμετοχή τους, η οποία συγκεντρώθηκε για τη χρηματοδότηση του Παγκόσμιου Ταμείου Άγριας Ζωής και άλλων πράσινων οργανώσεων.
Ο Στρονγκ ήταν το πιο δραστήριο και σημαντικό μέλος της Επιτροπής Brundtland, μιας επιτροπής που ίδρυσε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1983 για να προωθήσει τη “βιώσιμη ανάπτυξη”. Βοήθησε στην εκπόνηση της έκθεσης της Επιτροπής του 1987, “Our Common Future”, η οποία, ως αποτέλεσμα της επιρροής του Strong, έδωσε μεγάλη έμφαση στους κινδύνους της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής –την κλιματική αλλαγή που προκαλείται από τον άνθρωπο– και τις αρετές του σοσιαλιστικού αναδιανεμισμού. Σύμφωνα με μια αναφορά στο American Thinker, η έκθεση Brundtland:
- ήταν ένα κάλεσμα για κοινωνική και οικονομική ισότητα μέσα σε ένα απλό μαρξιστικό διαλεκτικό πλαίσιο.
- [υποστήριξε ότι] ο ανταγωνισμός μεταξύ καπιταλιστή και προλετάριου εργάτη αντικατοπτρίζει τον ανταγωνισμό μεταξύ βιομηχανοποιημένων και αναπτυσσόμενων εθνών.
- αναγνώρισε [τον Πρώτο Κόσμο] ως τον κύριο ένοχο πίσω από την υπανάπτυξη του Τρίτου Κόσμου [και] την υποβάθμιση του περιβάλλοντος·
- [υποστήριξε ότι] περισσότερα χρήματα στον αναπτυσσόμενο κόσμο από τα πλούσια δυτικά έθνη [ήταν] η λύση και
- θα είχε τόση επιρροή, που οι δυτικές κυβερνήσεις θα προσπαθούσαν να αντιστρέψουν τις επιπτώσεις της Βιομηχανικής Επανάστασης στις χώρες τους μέσω περιορισμών στις εκπομπές CO2 και αυξανόμενης εξάρτησης από αναξιόπιστα βιοκαύσιμα και πράσινες τεχνολογίες.
Το 1988, ο Strong έπεισε το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (“UNEP“) και τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (“WMO“) να συμφωνήσουν στο σχηματισμό ενός “διακυβερνητικού μηχανισμού” για την παρακολούθηση της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη, προτείνοντας συστάσεις πολιτικής για τον ΟΗΕ και τις Δυτικές κυβερνήσεις. Αυτή η οργάνωση ήταν η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (“IPCC”).
Μέσω της IPCC και άλλων οργάνων του ΟΗΕ, τεράστια χρηματικά ποσά μεταφέρθηκαν από τη Δύση σε χώρες του τρίτου κόσμου. Το 2010 ιδρύθηκε το Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα (“GCF”). Σκοπός του ήταν να προωθήσει τον στόχο του ΟΗΕ για σοσιαλιστική αναδιανομή στο όνομα της βιώσιμης ανάπτυξης.
Το 1990 ένας Καναδός ρεπόρτερ, ο Daniel Wood, πήρε συνέντευξη από τον Strong. Οι παρατηρήσεις του Strong περιελάμβαναν:
Δεν είναι η μόνη ελπίδα για τον πλανήτη να καταρρεύσουν οι βιομηχανοποιημένοι πολιτισμοί; Δεν είναι δική μας ευθύνη να το πετύχουμε;
Ο Glenn Beck του Fox News τόνισε αυτό το σχόλιο το 2010 κατά τη διάρκεια του Μέρους 1 μιας σειράς με τίτλο “Exposing Crime Inc.
Όπως συνοψίζεται στην Έκθεση Geller, ο Strong πήγε στον ιστότοπό του για να αντιμετωπίσει το ζήτημα και έγραψε:
Μια ιδιαίτερα ανέντιμη δήλωση… που αναφέρεται σε μια φανταστική αφήγηση που δηλώθηκε ξεκάθαρα ότι ήταν ένα ακραίο σενάριο για το τι θα μπορούσε να συμβεί μέχρι το έτος 2030, αν αποτυγχάναμε να ενεργήσουμε.
Σε μια συνέντευξη, ο Guardian ρώτησε τον Strong για τον Glenn Beck, που αφιέρωσε μια εκπομπή για να του επιτεθεί. Ο Strong απάντησε:
Ξέρεις τι; Πραγματικά δεν έχω δει αυτή την παράσταση. Αλλά δεν θα κάναμε αυτή τη συζήτηση αν δεν μου είχε επιτεθεί. Δεν πρόκειται ποτέ να μείνω απρόσβλητος από την κριτική.
Το 1993, ο Strong ήταν ένας από τους βασικούς διοργανωτές και ο Πρόεδρος της Συνόδου Κορυφής για τη Γη του ΟΗΕ το 1992 που πραγματοποιήθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Ένα από τα σημαντικότερα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής ήταν το έγγραφο της “Ατζέντας 21”, του οποίου ο Strong ήταν ένας από τους συντάκτες.
Από την έναρξή της το 1992 της Συνόδου Κορυφής των Ηνωμένων Εθνών για τη Γη, 50.000 αντιπρόσωποι, αρχηγοί κρατών, διπλωμάτες και μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) χαιρέτησαν την “Ατζέντα 21” ως “το συνολικό σχέδιο για την αναδιοργάνωση της ανθρώπινης κοινωνίας”. Το έγγραφο 350 σελίδων, 40 κεφαλαίων, η “Ατζέντα 21” ήταν αρκετά λεπτομερές και ξεκάθαρο ως προς τον σκοπό και τους στόχους του. Μας προειδοποίησαν ότι η αναδιοργάνωση θα υπαγορευόταν μέσω ολόπλευρων πολιτικών που επηρεάζουν κάθε πτυχή της ζωής μας, χρησιμοποιώντας την προστασία του περιβάλλοντος απλώς ως δικαιολογία για να τραβήξουν τα συναισθήματά μας και να μας κάνουν να παραδώσουμε οικειοθελώς τις ελευθερίες μας.
Το τμήμα I περιγράφει λεπτομερώς τις “Κοινωνικές και Οικονομικές Διαστάσεις” του σχεδίου, συμπεριλαμβανομένης της αναδιανομής του πλούτου για την εξάλειψη της φτώχειας, τη διατήρηση της υγείας μέσω εμβολιασμών και της σύγχρονης ιατρικής και τον έλεγχο του πληθυσμού.
Για να εισαγάγει το σχέδιο, ο Πρόεδρος του Earth Summit, Maurice Strong διακήρυξε με τόλμη: “Ο τρέχοντας τρόπος ζωής και τα πρότυπα κατανάλωσης της εύπορης μεσαίας τάξης – που περιλαμβάνουν την πρόσληψη κρέατος, τη χρήση ορυκτών καυσίμων, τις συσκευές, τον κλιματισμό και τη στέγαση στα προάστια – δεν είναι βιώσιμα”. Φυσικά, σύμφωνα με το σχέδιο, εάν δεν είναι “βιώσιμο” πρέπει να σταματήσει.
Το Green New Deal αποκαλύπτει τη γυμνή αλήθεια της Ατζέντας 21, Κέντρο Αμερικανικής Πολιτικής, 25 Φεβρουαρίου 2019
Το American Policy Center σημείωσε επίσης ότι η Ατζέντα 21 συνοψίστηκε στα δικαιολογητικά έγγραφα ως εξής:
Η αποτελεσματική εκτέλεση της Ατζέντας 21 θα απαιτήσει έναν βαθύ αναπροσανατολισμό όλης της ανθρώπινης κοινωνίας, σε αντίθεση με οτιδήποτε έχει βιώσει ποτέ ο κόσμος. Απαιτεί μια σημαντική αλλαγή στις προτεραιότητες τόσο των κυβερνήσεων, όσο και των ατόμων και μια άνευ προηγουμένου αναδιάταξη ανθρώπινων και οικονομικών πόρων. Αυτή η αλλαγή θα απαιτήσει να ενσωματωθεί η ανησυχία για τις περιβαλλοντικές συνέπειες κάθε ανθρώπινης δράσης στην ατομική και συλλογική λήψη αποφάσεων σε κάθε επίπεδο.
Όπως αναφέρθηκε το 2019 από τους The Times of India, το συγκεκριμένο θέμα του κλιματικού συναγερμού προέκυψε ως μέρος της Λέσχης της Ρώμης του 1968 και της έκθεσής της το 1973 με τίτλο “Limits of Growth”.
Ένας από τους συνεργάτες της Λέσχης της Ρώμης ήταν ο Maurice Strong, ο οποίος έπαιξε έναν ιδιαίτερα ύπουλο ρόλο στη δημιουργία μιας σειράς υστεριών κατά των φτωχών… Έτρεφε μια αποστροφή για τους ανθρώπους. Στην αυτοβιογραφία του το 2000, ονειρευόταν την ημέρα που τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού θα μπορούσαν να εξαφανιστούν.
Ο Strong υποστηρίχθηκε ευρέως από χιλιάδες ανθρώπους με επιρροή, ομοϊδεάτες, πολλοί από τους οποίους είναι εξαιρετικά ισχυροί σήμερα: για παράδειγμα, ο William Nordhaus … [ο οποίος] ξεκίνησε μια δια βίου εστίαση στο CO2 και έχει προτείνει εδώ και πολύ καιρό έναν φόρο άνθρακα, χωρίς ποτέ να μπει στον κόπο να ελέγξει εάν το CO2 είναι πράγματι ρύπος.
Η Λέσχη της Ρώμης και οι συνεργαζόμενες οργανώσεις της παραμένουν ενεργές και λειτουργούν στο παρασκήνιο. Υπάρχει ένα ισχυρό δίκτυο ανθρώπων που είναι αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουν τον κλιματικό συναγερμό και την προπαγάνδα κατά των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών ως εργαλεία για τον περιορισμό της αγροτικής παραγωγικότητας και την καταστολή της χρήσης ενέργειας από τους φτωχούς. Ο Αλ Γκορ είναι ίσως ο πιο γνωστός, αλλά η ομάδα περιλαμβάνει αναρίθμητους “επιστήμονες” που είναι πρόθυμοι να παραποιούν δεδομένα. Τα email του Climategate δείχνουν πώς αυτοί οι “επιστήμονες” λειτουργούν στη σκιά για να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα και να παραπλανήσουν το κοινό.
Κοιτάζοντας πίσω από τις σκηνές της καλά ενορχηστρωμένης κλιματικής υστερίας, οι Times of India. 25 Αυγούστου 2019
Πριν από δεκατέσσερα χρόνια, στο παρακάτω βίντεο, ο Matthew D. Jarvie τόνισε τη σύνδεση μεταξύ του περιβαλλοντικού κινήματος και εκείνων που προσπαθούν να επιφέρουν ένα νέο σύστημα ελέγχου στον κόσμο. Ο Jarvie ξεκίνησε αναφέροντας αξιόλογα μέλη της Λέσχης της Ρώμης. Το πρώτο μέλος που ονόμασε ήταν ο Maurice Strong.
Πηγές:
- Maurice Strong, Ανακαλύψτε τα Δίκτυα
- Maurice Strong and the Roots of the Great Reset Agenda, Matthew Ehret, 25 Νοεμβρίου 2020
- Matthew Ehret: How the Unthinkable Becase Thinkable, The Exposé, 1 Μαρτίου 2022
- Meet Maurice Strong: Globalist, Oligarch, “Environmentalist”, The Corbett Report, 31 Ιανουαρίου 2016
- The Rhodes Scholars Guiding Biden’s Presidency, Μάθιου Εχρέτ, 26 Μαρτίου 2022
- Η μετάβαση από τη χρήση της Covid στη χρήση της Κλιματικής Αλλαγής ως αιτιολόγησης για την εφαρμογή της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης και του “ψηφιακού μετασχηματισμού” της οικονομίας και της κοινωνίας βρίσκεται σε καλό δρόμο, The Exposé, 19 Οκτωβρίου 2021
