16 C
Αθήνα
Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024, 5:15
ΑΠΟΨΕΙΣΔΙΕΘΝΗΡΟΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ

Πως το όνειρο των Δημοκρατικών να τελειώσουν τον Τραμπ μπορεί να γίνει ο εφιάλτης τους

Πως το όνειρο των Δημοκρατικών να τελειώσουν τον Τραμπ μπορεί να γίνει ο εφιάλτης τους.. Η ιστορία… Ένας δικαστής στη Φλόριντα απέρριψε την Πέμπτη μια έφεση του υπουργείου Δικαιοσύνης, εμποδίζοντάς του να συνεχίσει την επανεξέταση απόρρητων αρχείων που κατασχέθηκαν από το FBI από το κτήμα του Ντόναλντ Τραμπ στη Φλόριντα. Αντίθετα, ο ομοσπονδιακός δικαστής Aileen Cannon τάχθηκε στο πλευρό του πρώην προέδρου διορίζοντας τον ανώτερο περιφερειακό δικαστή Raymond Dearie ως «ειδικό κύριο» για να ελέγχει τα αρχεία που κατασχέθηκαν από το FBI.

Στην έφεσή της κατά της εντολής της δικαστή Aileen Cannon για τον διορισμό ειδικού Δικαστή, η κυβέρνηση Μπάιντεν λαμβάνει τη θέση ότι ο νυν πρόεδρος μπορεί να παραιτηθεί από τις αξιώσεις εκτελεστικού προνομίου από τον προκάτοχό του, ακόμη και αν ο προκάτοχός του είναι πιθανό να είναι υποψήφιος εναντίον του στις επόμενες εκλογές. Λοιπόν, ας δούμε πώς θα είχε γίνει αυτό αν το παπούτσι ήταν στο άλλο πόδι.

Φανταστείτε αν ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είχε προσπαθήσει να παραιτηθεί από το εκτελεστικό προνόμιο του προκατόχου του, σχετικά με την απόφαση του Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα να επιτρέψει στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να καταδικάσει το Ισραήλ για τη συνεχιζόμενη «κατοχή» του Δυτικού Τείχους και των δρόμων προς το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο και το Νοσοκομείο Hadassah. Πολλοί στην κυβέρνηση Ομπάμα αντιτάχθηκαν σε αυτό το μονόπλευρο ψήφισμα ως αντι-ισραηλινό και ήθελαν οι Ηνωμένες Πολιτείες να ασκήσουν βέτο, όπως είχαν ασκήσει βέτο σε προηγούμενα ψηφίσματα κατά του Ισραήλ. Όμως ο Ομπάμα έδωσε εντολή στην εκπρόσωπό του στον ΟΗΕ, Σαμάνθα Πάουερς, να μην ασκήσει βέτο.

Ο Τραμπ ήξερε ότι θα ήταν υποψήφιος εναντίον του αντιπροέδρου του Ομπάμα και ότι θα μπορούσε να αποκτήσει εκλογικό πλεονέκτημα εάν το Κογκρέσο διεξήγαγε ακροάσεις για την αμφιλεγόμενη απόφαση Ομπάμα. Τι συμβουλή έδωσε ο Μπάιντεν στον Ομπάμα; Είναι αλήθεια ότι ο Πάουερς ήθελε να ασκήσει βέτο στο ψήφισμα, αλλά ο Ομπάμα το απαγόρευσε για να εκδικηθεί τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου για την ομιλία του που εναντιώθηκε στη συμφωνία με το Ιράν;

Η αποκάλυψη αυτών των προνομιακών διαπραγματεύσεων μπορούσε κάλλιστα να είχε βλάψει τον Μπάιντεν όσον αφορά τους φιλο-ισραηλινούς ψηφοφόρους.

Τι θα γινόταν αν ο Ομπάμα είχε κληθεί από μια επιτροπή του Κογκρέσου να παραδώσει όλες τις εσωτερικές επικοινωνίες – γραπτές και προφορικές – σχετικά με την απόφασή του και διεκδικούσε εκτελεστικό προνόμιο; Και τι θα γινόταν αν τότε ο Πρόεδρος Τραμπ είχε παραιτηθεί από το προνόμιο του Ομπάμα;

Ένα πράγμα ξέρουμε να είμαστε σίγουροι: πολλοί από τους ακαδημαϊκούς «ειδικούς» και τους «ειδήμονες» των μέσων ενημέρωσης που υποστηρίζουν τώρα το επιχείρημα ότι ένας νυν πρόεδρος μπορεί να παραιτηθεί από το εκτελεστικό προνόμιο του προκατόχου του θα προέβαλαν ακριβώς το αντίθετο επιχείρημα. Θα έλεγαν —όπως λέω τώρα— ότι οι πρόεδροι θα ήταν απρόθυμοι να έχουν εμπιστευτικές επικοινωνίες με τους βοηθούς τους, αν γνώριζαν ότι αυτές οι επικοινωνίες θα μπορούσαν να δημοσιοποιηθούν από τον διάδοχό τους προκειμένου να αποκτήσουν κομματικό εκλογικό πλεονέκτημα. Θα σήμαινε ουσιαστικά το τέλος του εκτελεστικού προνομίου, το οποίο έχει τις ρίζες του στο άρθρο II του Συντάγματος.

Ο οπλισμός του Συντάγματος και του νόμου για κομματικό πλεονέκτημα έχει γίνει τόσο διάχυτος, ειδικά στον ακαδημαϊκό κόσμο και τα μέσα ενημέρωσης, που δεν είναι πλέον δυνατή η πρόβλεψη της θέσης που θα λάβουν πολλοί ειδικοί βάσει ουδέτερων αρχών ή προηγούμενων, καθώς αυτά έχουν σταματήσει. να αποτελέσουν τη βάση για τις θέσεις τους. Οι ακριβείς προβλέψεις σήμερα απαιτούν από εμάς να γνωρίζουμε ποια άτομα ή μέρη θα βοηθηθούν ή θα πληγωθούν από συγκεκριμένα αποτελέσματα. Η υποκρισία βασιλεύει. Και όσοι ασχολούνται με αυτό δεν ντρέπονται καν όταν αποκαλύπτονται τα διπλά τους μέτρα και σταθμά. Η τρέχουσα «αρχή» είναι ότι οι στόχοι αγνοούν τα μέσα, ειδικά αν ο σκοπός είναι το τέλος του Τραμπ.

Ούτε οι Δημοκρατικοί είναι το μόνο ένοχο κόμμα. Ίσως το πιο κραυγαλέο παράδειγμα κομματικής υποκρισίας ήταν ο τρόπος με τον οποίο η Ρεπουμπλικανική Γερουσία αντιμετώπισε την υποψηφιότητα του Merrick Garland το 2016 και τον διορισμό της Amy Coney Barrett το 2020 ως δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Οι Ρεπουμπλικάνοι αρνήθηκαν να δώσουν ακρόαση στη Γκάρλαντ το 2016, επειδή ήταν πολύ κοντά στις εκλογές, αλλά στη συνέχεια έσπευσαν να υποδείξουν τον Μπάρετ λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές του 2020. Όποτε τους ζητήθηκε να δικαιολογήσουν το προφανές διπλό τους μέτρο, η μόνη απάντησή τους ήταν «γιατί μπορούμε».

Το «Επειδή μπορούμε» έχει γίνει η σημερινή μάντρα και των δύο πλευρών. Οι ουδέτερες αρχές, οι οποίες ισχύουν εξίσου, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το κομματικό πλεονέκτημα, είναι για τους μοχθηρούς, όχι για αρχηγούς κομμάτων ή άλλους κυβερνητικούς αξιωματούχους. Το «το κάνουν και αυτοί» έχει γίνει η δικαιολογία de jure. Και τα δύο κόμματα το κάνουν, αλλά αυτό δεν είναι έγκυρη δικαιολογία ακόμη και στην πολιτική hardball. Δύο συνταγματικές παραβιάσεις δεν ακυρώνουν η μία την άλλη. Μόνο χειρότερα κάνουν τα πράγματα.

Το εκτελεστικό προνόμιο είναι σημαντικό και για τα δύο μέρη — και για το συνταγματικό κράτος δικαίου.

Στη σημερινή κομματική νίκη των Δημοκρατικών, εάν το επιχείρημά τους για παραίτηση γίνει αποδεκτό, θα γίνει σύντομα η απώλεια τους εάν οι Ρεπουμπλικάνοι πάρουν τον έλεγχο.

Προσοχή λοιπόν τι επιθυμείτε. Το σημερινό όνειρο μπορεί κάλλιστα να γίνει ο εφιάλτης του αύριο.

Διαβάστε επίσης – Ανακόπηκε Η Προέλαση Των Ουκρανών … Στήνουν Νέα Fake Bucha Στο Izyum – H Ουκρανία Μπορεί Να Τελειώσει Άμεσα

zerohedge

Advertisement

Επισκεφτείτε το κανάλι μου στο youtube αν ψάχνετε πραγματικά να βρείτε την αλήθεια… Η Ενημέρωση που δεν θα ακούσετε ποτέ από τα κυρίαρχα ΜΜΕ… Υποστηρίξτε αυτόν τον αγώνα με την εγγραφή, τα κόσμια σχόλια και τα λάικ σας…

Advertisement

Σχετικές αναρτήσεις

ΟΙ ΦΘΙΝΟΥΣΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ Τεχνητή Νοημοσύνη / AI

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ

Στραγγίζουμε το βάλτο παγκοσμίως!

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ

Η Βασιλική Οικογένεια και η Εμπορία Παιδιών.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ