Αντισώματα και Ανοσία: Διαλύοντας δύο ακόμη Μύθους.. Ακολουθεί ένα άκρως ενδιαφέρον άρθρο που ουσιαστικά ξεβρακώνει όλη την ιατρική και την φαρμακολογία.. Παρόλα αυτά το αν θα δεχτείτε όλα όσα διαβάσετε παρακάτω είναι στην διακριτική σας ευχέρεια και τονίζω ότι παρατίθενται δημοσιογραφικά… Στο τέλος υπάρχουν πολλές πηγές μέσα από τις οποίες μπορείτε να πραγματοποιήσετε την δική σας έρευνα και έτσι να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα..
Ο ορισμός του αντισώματος στην ιστοσελίδα MedlinePlus με τίτλο Antibody δηλώνει ότι: «Ένα αντίσωμα είναι μια πρωτεΐνη που παράγεται από το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος όταν ανιχνεύει επιβλαβείς ουσίες, που ονομάζονται αντιγόνα. Παραδείγματα αντιγόνων περιλαμβάνουν μικροοργανισμούς (βακτήρια, μύκητες, παράσιτα και ιούς) και χημικές ουσίες.»
Υποστηρίζεται ότι το ανοσοποιητικό σύστημα «θυμάται» κάθε αντιγόνο έτσι ώστε να μπορεί να προστατευθεί μέσω της παραγωγής των «σωστών αντισωμάτων» έναντι μιας περαιτέρω επίθεσης από αυτό το αντιγόνο. Αυτή η «προστασία» αναφέρεται ως «ανοσία», όπως εξηγείται στην ιστοσελίδα του CDC με τίτλο Immunity Types που αναφέρει:
«Η ανοσία σε μια ασθένεια επιτυγχάνεται μέσω της παρουσίας αντισωμάτων σε αυτήν την ασθένεια στον οργανισμό ενός ατόμου. Τα αντισώματα είναι πρωτεΐνες που παράγονται από τον οργανισμό για να εξουδετερώσουν ή να καταστρέψουν τοξίνες ή οργανισμούς που φέρουν ασθένειες. Τα αντισώματα είναι ειδικά για τη κάθε νόσο.»
Είναι σαφές ότι τα αντισώματα και η ανοσία αλληλοσυνδέονται άρρηκτα και ότι και τα δύο βασίζονται εξ ολοκλήρου στη «θεωρία των μικροβίων» (Germ Theory), αλλά, καθώς συζητάμε λεπτομερώς στο βιβλίο μας, What Really Makes You Ill? Why Everything You Thought You Knew About Disease Is Wrong, η «θεωρία των μικροβίων» δεν έχει αποδειχθεί ποτέ αληθινή.
Οι πρωτεΐνες που αναφέρονται ως «αντισώματα» δεν εμπλέκονται αποκλειστικά στις «μολυσματικές ασθένειες», υποστηρίζεται επίσης ότι παίζουν ρόλο σε καταστάσεις που αναφέρονται ως «αυτοάνοσες ασθένειες», όπως αναφέρει επίσης η ιστοσελίδα MedlinePlus Antibody :
«Τα αντισώματα μπορεί να παραχθούν όταν το ανοσοποιητικό σύστημα θεωρεί κατά λάθος τον υγιή ιστό μια επιβλαβή ουσία. Αυτό ονομάζεται αυτοάνοση διαταραχή.»
Και πάλι, όπως εξηγούμε λεπτομερώς στο βιβλίο μας, το ανθρώπινο σώμα απέχει πολύ από το να είναι ηλίθιο και σίγουρα δεν επιτίθεται «κατά λάθος» στον εαυτό του, για την ακρίβεια, δεν επιτίθεται καθόλου. Αντ’ αυτού, το ανθρώπινο σώμα είναι ένας εκπληκτικός αυτορρυθμιζόμενος οργανισμός που επιδιώκει συνεχώς να αποκαθιστά και να διατηρεί τη φυσική του κατάσταση, δηλαδή αυτή της υγείας.
Όχι μόνον η «θεωρία των μικροβίων» δεν είναι αποδεδειγμένη, αλλά έχει αποδειχθεί τεκμηριωμένα ψευδής, κάτι που αναπόφευκτα εγείρει θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με τα αντισώματα και την ανοσία. Η απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις απαιτεί μια πιο λεπτομερή συζήτηση για το πώς θεωρούνται ότι λειτουργούν τα αντισώματα.
Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα δήλωση στην ιστοσελίδα MedlinePlus Antibody είναι ότι:
«Κάθε τύπος αντισώματος είναι μοναδικός και υπερασπίζεται το σώμα έναντι ενός συγκεκριμένου τύπου αντιγόνου».
Επιπλέον, η προστασία έναντι κάθε «αντιγόνου» θεωρείται ότι σχετίζεται με την παρουσία και το επίπεδο αντισωμάτων στο σώμα, τα οποία λέγεται ότι μπορούν να μετρηθούν με μια δοκιμή τίτλων (titers) αντισωμάτων, όπως υποδεικνύεται από ένα άρθρο με τίτλο «Τι είναι ένας τίτλος αντισωμάτων;» (What is an Antibody Titer?) , που αναφέρει ότι:
«Μια εξέταση αίματος τίτλου αντισώματος γίνεται για να προσδιοριστεί η παρουσία (ποιοτική) και η ποσότητα (ποσοτική) αντισωμάτων στο αίμα.»
Από αυτήν τη δήλωση μπορεί να υποτεθεί ότι ένα υψηλό επίπεδο ενός συγκεκριμένου τύπου αντισώματος θα ήταν ενδεικτικό ενός υψηλού επιπέδου προστασίας έναντι ενός συγκεκριμένου οργανισμού που προκαλεί ασθένειες, αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Στην πραγματικότητα, ένα υψηλό επίπεδο αντισωμάτων μπορεί μερικές φορές να ερμηνευτεί από το ιατρικό κατεστημένο ως ένδειξη της παρουσίας λοίμωξης, όπως αναφέρει το άρθρο:
«Πρέπει να έχουμε υπόψη μας ορισμένα πράγματα κατά την ερμηνεία των αποτελεσμάτων των δοκιμών. Η υψηλή τιμή τίτλου δεν σημαίνει πάντα λοίμωξη. Ομοίως, η χαμηλή τιμή τίτλου δεν συνδέεται απαραίτητα με μόλυνση χαμηλού βαθμού ή καμία μόλυνση.
> Αντιφάσεις
Φαίνεται λοιπόν ότι δεν υπάρχει ενιαία, επίσημη ερμηνεία της παρουσίας αντισωμάτων, αλλά η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη, διότι το ιατρικό κατεστημένο προβάλλει εντελώς αντιφατικούς ισχυρισμούς για αυτό. Αυτό μπορεί να φανεί με την σύγκριση μεταξύ των εξηγήσεων που παρέχει το ιατρικό κατεστημένο για την παρουσία αντισωμάτων σε σχέση με τα εμβόλια και με τις εξετάσεις για τον «ιό» HIV.
Η ιστοσελίδα CDC Immunity Types δηλώνει ότι:
«Η ενεργή ανοσία προκύπτει όταν η έκθεση σε έναν παθογόνο οργανισμό ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα να παράγει αντισώματα κατά αυτής της ασθένειας.»
Ο επιδιωκόμενος σκοπός ενός εμβολίου θεωρείται. ότι παρέχει αυτόν τον τύπο ανοσίας ενθαρρύνοντας τον οργανισμό να παράγει αντισώματα, όπως υποδεικνύεται από την ιστοσελίδα του CDC με τίτλο « Κατανόηση του τρόπου λειτουργίας των εμβολίων» (Understanding How Vaccines Work) όπου αναφέρει:
«Τα εμβόλια βοηθούν στην ανάπτυξη ανοσίας μιμούμενα μια λοίμωξη.»
Αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι το ιατρικό κατεστημένο πιστεύει ότι τα αντισώματα είναι προστατευτικά.
Συγκρίνοντας, ωστόσο, σύμφωνα με την ιστοσελίδα Avert με τίτλο «Πώς λειτουργούν οι εξετάσεις HIV και τι εμπλέκεται ; »
«Ένα τεστ αντισωμάτων HIV αναζητά αυτά τα αντισώματα στο αίμα, σε στοματικό υγρό ή στα ούρα σας. Εάν βρεθούν αυτά τα αντισώματα, αυτό σημαίνει ότι το σώμα σας αντιδρά στη λοίμωξη από τον HIV και ότι έχετε τον HIV».
Αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι το ιατρικό κατεστημένο θεωρεί ότι τα αντισώματα υποδεικνύουν μόλυνση.
Αυτές οι ερμηνείες όμως αλληλοαποκλείονται. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι να προσδιοριστεί ποια από αυτές είναι σωστή, επειδή και οι δύο είναι λανθασμένες. Και οι δύο εξαρτώνται από την αναπόδεικτη και μοιραία ελαττωματική θεωρία των μικροβίων» (Germ Theory).
Είναι απόλυτα σαφές από τα παραπάνω ότι το ιατρικό κατεστημένο έχει πολύ χαμηλό επίπεδο κατανόησης σχετικά με τις πρωτεΐνες που αναφέρονται ως αντισώματα, κυρίως επειδή αυτές οι πρωτεΐνες μελετώνται σχεδόν αποκλειστικά σε σχέση με τον υποτιθέμενο ρόλο τους στις «μολυσματικές ασθένειες». Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κανείς δεν καταλαβαίνει αυτές τις πρωτεΐνες ή τον πραγματικό τους ρόλο μέσα στο σώμα.
> Σφαιρίνες (Globulins)
Η πρωτεΐνη που αναφέρεται ως «αντίσωμα» είναι επίσης γνωστή ως «ανοσοσφαιρίνη» (immunoglobulin- Ig), η οποία, σύμφωνα με την Wikipedia:
«… Είναι μια μεγάλη πρωτεΐνη σχήματος Υ που παράγεται κυρίως από κύτταρα πλάσματος και χρησιμοποιείται από το ανοσοποιητικό σύστημα για την εξουδετέρωση παθογόνων όπως παθογόνα βακτήρια και ιούς.»
Είναι, ωστόσο, πιο σωστό να αναφερόμαστε σε αυτές τις πρωτεΐνες απλά ως σφαιρίνες και όχι ως «ανοσοσφαιρίνες», επειδή η τελευταία ονομασία υποδηλώνει ότι παίζουν ρόλο στην ανοσία, αλλά, όπως συζητήθηκε παραπάνω, αυτό δεν ισχύει.
Σε ένα άρθρο με τίτλο «Ερμηνεύοντας εσφαλμένα τα αντισώματα» (Misinterpretation of antibodies), που δημοσιεύθηκε αρχικά στα Γερμανικά, ο Stefan Lanka. PhD αναφέρει ότι:
«Η αντίδραση του σώματος όταν τα κύτταρα διασπώνται είναι να σχηματίσουν σφραγιστικές ουσίες (σφαιρίνες), μικρά πρωτεϊνικά σώματα που αναπτύσσονται αμέσως στο οξύ, γίνονται επίπεδα και διασυνδέονται με τις ομάδες υδρόθειου, στις οποίες αποθηκεύεται ενέργεια, με άλλες πρωτεΐνες και πράγματα».
Πρέπει να σημειωθεί ότι εκατομμύρια κύτταρα πεθαίνουν καθημερινά. O κυτταρικός θάνατος είναι επομένως ένα φυσιολογικό μέρος της ανθρώπινης ζωής. Ωστόσο, τα κύτταρα μπορεί επίσης να πεθάνουν μέσω διεργασιών που δεν είναι φυσιολογικές και αυτές είναι σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα έκθεσης σε μια ποικιλία τοξικών ουσιών και επιδράσεων. Επομένως, ένα υψηλότερο από το κανονικό επίπεδο βλάβης και θανάτου των κυττάρων παρέχει μια πολύ σαφή εξήγηση για την παρουσία ενός υψηλού επιπέδου «σφαιρινών» που μπορεί να ανιχνευθεί από ένα «τεστ τίτλου αντισώματος», όπως εξηγεί ο Stefan Lanka:
«Η αύξηση (των «σφαιρινών») δεν είναι τίποτα περισσότερο από την αντίδραση του σώματος στη δηλητηρίαση [ανοσοενισχυτικά], όταν το σώμα δηλητηριάζεται, τρύπες σχίζονται στα κύτταρα από αυτά τα δηλητήρια και τα κύτταρα καταστρέφονται».
Το γεγονός ότι ένα υψηλό επίπεδο σφαιρινών προκύπτει λόγω της έκθεσης σε τοξίνες εξηγεί επίσης την παρουσία αυτών των πρωτεϊνών μετά τη χορήγηση ενός εμβολίου.
> Τύποι αίματος
Υπάρχει, ωστόσο, ένα περαιτέρω ζήτημα σχετικά με την ανίχνευση ορισμένων πρωτεϊνών και αντιγόνων στο αίμα που σχετίζεται με την ιδέα του ιατρικού κατεστημένου ότι οι άνθρωποι έχουν διαφορετικούς τύπους αίματος. Αυτή η «θεωρία» εξηγείται από την ιστοσελίδα του Ερυθρού Σταυρού με τίτλο Facts About Blood and Blood Types που αναφέρει:
«Οι τύποι αίματος καθορίζονται από την παρουσία ή την απουσία ορισμένων αντιγόνων – ουσιών που μπορούν να προκαλέσουν ανοσοαπόκριση εάν είναι ξένες προς το σώμα. Δεδομένου ότι ορισμένα αντιγόνα μπορούν να προκαλέσουν το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ασθενούς να επιτεθεί στο μεταγγισμένο αίμα, οι ασφαλείς μεταγγίσεις αίματος εξαρτώνται από την προσεκτικό προσδιορισμό του τύπου αίματος και τη διασταυρούμενη αντιστοίχιση».
Ο κύριος λόγος για τον προσδιορισμό του τύπου αίματος ενός ατόμου είναι για τις μεταγγίσεις αίματος. Υποστηρίζεται ότι είναι ζωτικής σημασίας να ταιριάξει το αίμα του δότη με του παραλήπτη προκειμένου να αποφευχθούν σοβαρές και συχνά θανατηφόρες αντιδράσεις λόγω του μεταγγιζόμενου αίματος. Πολλές τέτοιες αντιδράσεις αναφέρθηκαν ότι έχουν συμβεί προτού ανακαλυφθούν οι τύποι αίματος. Η πρακτική της αντιστοίχισης τύπων αίματος θεωρείται ότι έχει σώσει ζωές επειδή δεν υπάρχουν πλέον θανατηφόρες ανεπιθύμητες ενέργειες στο μεταγγιζόμενο αίμα, όμως αυτό δεν συμβαίνει.
> Παράγοντες Rhesus
Στο άρθρο της με τίτλο «Παράγοντας Rhesus»: Ανάλυση των ισχυρισμών για τον παράγοντα Rhesus» (‘Rhesus Factor’: Analysis of Rhesus Factor Claims), η οποία δημοσιεύθηκε επίσης αρχικά στα Γερμανικά, η Feli Popescu, δηλώνει ότι:
«Μια μετάγγιση αίματος, δηλαδή η εισαγωγή ξένου (νεκρού) κονσερβοποιημένου αίματος σε έναν ζωντανό οργανισμό, συχνά οδηγεί όχι μόνο σε αναφυλακτικό σοκ, αλλά επίσης, μεταξύ άλλων, σε αιμορραγία και νέκρωση σπλήνας. Τα συμπτώματα που προκύπτουν δεν έχουν καμία σχέση με τις «ομάδες αίματος.»
Ένας άλλος προσδιορισμός του τύπου αίματος ενός ατόμου περιλαμβάνει τον παράγοντα Rhesus, ο οποίος μπορεί να είναι είτε θετικός είτε αρνητικός ανάλογα με την παρουσία ή την απουσία μιας συγκεκριμένης πρωτεΐνης στην επιφάνεια των κυττάρων του αίματος.
Η ομάδα αίματος ενός ατόμου και ο παράγοντας Rhesus πιστεύεται ότι είναι «σταθεροί», αλλά, όπως αποκαλύπτει και η Feli Popescu στο άρθρο της, αυτό δεν ισχύει. Αναφέρεται σε μεθόδους που έχουν αναπτυχθεί που μπορούν να αλλάξουν τις ομάδες αίματος Α, Β και ΑΒ σε ομάδα αίματος Ο. Επιπλέον, δηλώνει ότι:
«Είναι πλέον γνωστό ότι μετά από μεταμοσχεύσεις βλαστικών κυττάρων οργάνων ή αίματος, μπορεί να πραγματοποιηθεί και μια« μετατροπή »από« rhesus-αρνητική »σε« rhesus-positive », καθώς και αλλαγή ομάδας αίματος με όλα τα σχετικά χαρακτηριστικά.»
Η αποκάλυψη ότι οι τύποι αίματος και οι παράγοντες Rhesus δεν είναι σταθερά είναι εντελώς εκπληκτική και εντελώς αντιφατική με την άποψη που διατυπώνεται από το ιατρικό κατεστημένο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι αναληθής.
> Σοβαρές επιπτώσεις
Μία από τις σημαντικότερες και σοβαρότερες συνέπειες αυτής της αποκάλυψης είναι για τις έγκυες γυναίκες, εάν ο παράγοντας Rhesus του αίματος του μωρού τους θεωρείται ότι διαφέρει από τον δικό τους, επειδή, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα της κλινικής Mayo με τίτλο Rh Factor blood test:
«Η εγκυμοσύνη σας χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα εάν είστε Rh αρνητικοί και το μωρό σας είναι θετικό σε Rh (ασυμβατότητα Rh).»
Αλλά για κάποιο ακατανόητο λόγο, αυτή η «ασυμβατότητα» δεν σχετίζεται με το πρώτο μωρό, αλλά μόνο με τα επόμενα μωρά.
Αυτή είναι μια ακόμα λανθασμένη ιδέα. Στο άρθρο της, η Feli Popescu δηλώνει ότι τα αποτελέσματα των τεστ είναι «αναξιόπιστα και επιστημονικά άχρηστα». Εξηγεί επίσης ότι πολλές γυναίκες είχαν εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα όταν χρησιμοποιήθηκαν διαφορετικά τεστ, μια κατάσταση που επιβεβαιώνεται από ένα άρθρο του 2012 με τίτλο: «Νέες εργαστηριακές διαδικασίες και αλλαγές στον τύπο αίματος Rh σε μια έγκυο γυναίκα» (New laboratory procedures and Rh blood type changes in a pregnant woman) , η περίληψη της οποίας αναφέρει:
«Η υποψηφιότητα μιας γυναίκας για ανοσοσφαιρίνη Rh εξαρτάται από το αν ο τύπος αίματος της είναι θετικός σε Rh (D αντιγόνο-θετικός) ή Rh-αρνητικός (D αντιγόνο-αρνητικός). Νέες μέθοδοι μοριακής διάγνωσης του τύπου αίματος έχουν εντοπίσει παραλλαγή D αντιγόνων, τα οποία μπορεί να αναφερθούν ως Rh-θετικά ή Rh-αρνητικά ανάλογα με την εργαστηριακή μέθοδο. “
Η λύση στο ασυμβίβαστο των τύπων αίματος του μωρού και της μητέρας περιλαμβάνει την «ανοσοσφαιρίνη rh», η οποία, σύμφωνα με την ιστοσελίδα NIH με τίτλο Rh Incompatibility , δηλώνει ότι:
«Η ανοσοποιητική σφαιρίνη Rh περιέχει αντισώματα Rh που προσκολλώνται στα θετικά Rh κύτταρα του αίματος σας».
Αυτή η «λύση» περιλαμβάνει την έγχυση ξένων πρωτεϊνών στο αίμα της μητέρας για να αποφευχθεί η «ασυμβατότητα» με το μωρό της. Όμως, αυτή η αντιληπτή «ασυμβατότητα» καθορίζεται μόνο ως αποτέλεσμα αυθαίρετων εργαστηριακών μεθόδων που παράγουν εξαιρετικά μεταβλητά αποτελέσματα.
Το πιο σημαντικό, ωστόσο, είναι το γεγονός ότι η ένεση οποιασδήποτε ξένης πρωτεΐνης στο σώμα, και συνεπώς στην κυκλοφορία του αίματος, έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει σοβαρές και ακόμη και θανατηφόρες αντιδράσεις. Στο βιβλίο του με τίτλο Natural Hygiene: Man’s Pristine Way of Life , ο Herbert Shelton εξηγεί ότι:
«Η πρωτεΐνη, τόσο ουσιαστική για τη ζωή όσο είναι, είναι ένα μολυσματικό δηλητήριο εάν εισάγεται απευθείας στο αίμα χωρίς πρώτα να υποστεί πέψη».
Μια αντίδραση σε μια ένεση πρωτεΐνης μπορεί να ερμηνευθεί ως «αυτοάνοση» αντίδραση, η οποία θεωρείται ότι υποδεικνύει ότι το σώμα έχει επιτεθεί στον εαυτό του, αλλά, όπως συζητήθηκε παραπάνω, αυτό δεν συμβαίνει.
Δυστυχώς, ενώ το ιατρικό κατεστημένο επιμένει να στηρίζει τη «θεωρία των μικροβίων» και την ύπαρξη «αντισωμάτων» ως μέρος των αμυντικών διαδικασιών του ανοσοποιητικού συστήματος, έτσι διαιωνίζει την παρανόησή του σχετικά με αυτές τις πρωτεΐνες. Θα συνεχίσει επίσης να προωθεί θεραπείες για άτομα που θεωρούνται «μολυσμένα» λόγω της παρουσίας αντισωμάτων και για την προώθηση εμβολίων για την ενίσχυση της παραγωγής αντισωμάτων για την προστασία των ανθρώπων από ασθένειες.
> Αληθινή ανοσία
Όσον αφορά την ανοσία, τα λόγια του Δρ, John Tilden MD φαίνεται να παρέχουν την καταλληλότερη περιγραφή. Στο βιβλίο του Impaired Health: Its Cause and Cure , δηλώνει ότι:
«Μπορεί ένα άτομο να γίνει άνοσο και ένα άλλο όχι; Το δίλημμα φαίνεται να διευθετείται πλήρως όταν γίνεται κατανοητό ότι η υγεία – πλήρης υγεία – είναι η μόνη αξιόπιστη αντίσταση στις ασθένειες, ότι οτιδήποτε βελτιώνει την υγεία, χτίζει ανοσία σε όλες τις επιδράσεις που δημιουργούν οι ασθένειες…
Θα πρέπει να είναι σαφές ότι, εκτός από το να είναι ο στρατός των μαχητών του σώματος, οι πρωτεΐνες που το ιατρικό κατεστημένο αποκαλεί εσφαλμένα «αντισώματα» αποτελούν ουσιαστικό μέρος των θεραπευτικών μηχανισμών του σώματος. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η επίτευξη υγείας δεν απαιτεί προσπάθειες για την «καταπολέμηση της νόσου», επειδή, όπως εξηγούμε λεπτομερώς στο βιβλίο μας, δεν υπάρχουν «ασθένειες», υπάρχουν μόνο συμπτώματα που αντιπροσωπεύουν τις προσπάθειες του σώματος να αποβάλει τις τοξίνες και να θεραπεύσει εαυτό. Η επίτευξη της υγείας συνεπώς απαιτεί προσπάθειες για την υποστήριξη των φυσικών αυτοθεραπευτικών διαδικασιών του σώματος, οι οποίες περιλαμβάνουν ελαχιστοποίηση ή, όπου είναι δυνατόν, αποφυγή έκθεσης σε τοξικές ουσίες.
Dawn Lester
5 Οκτωβρίου 2020
Διαβάστε το σχετικό άρθρο – Η Επιστήμη δεν ισούται πάντα με την αλήθεια, ειδικά όταν χρηματοδοτείται από την Μεγάλη Φαρμακοβιομηχανία!!!
“ΣΠΑΜΕ ΤΟ ΜΑΤΡΙΞ” ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΠΙΤΙ. Ένα εγχειρίδιο αφύπνισης… ΤΩΡΑ ΜΕ ΜΕΓΆΛΗ ΈΚΠΤΩΣΗ… Εάν ενδιαφέρεσαι για την απόκτηση του, επικοινώνησε μαζί μου μέσω του mail nikolaosgeor@gmail.com
Δικτυογραφία:
1.– Antibodies & Immunity: Dispelling Two More Myths – What Really Makes You Ill
Πηγές:
ΒΙΒΛΙΑ
LESTER, D. & Parker D. – What Really Makes You Ill? Why Everything You Thought You Knew About Disease Is Wrong
SHELTON, H. – Natural Hygiene: Man’s Pristine Way of Life.
TILDEN, J. – Impaired Health: Its Cause and Cure
ΑΡΘΡΑ
MedlinePlus definition of an antibody
https://medlineplus.gov/ency/article/002223.htm
Immunity Types
https://www.cdc.gov/vaccines/vac-gen/immunity-types.htm
What is an Antibody Titer?
https://www.news-medical.net/health/What-is-an-Antibody-Titer.aspx#
Understanding How Vaccines Work
https://www.cdc.gov/vaccines/hcp/conversations/understanding-vacc-work.html
How do HIV tests work and what’s involved?
https://www.avert.org/hiv-testing/whats-involved
Wikipedia definition of an antibody
https://en.wikipedia.org/wiki/Antibody
Article: The misinterpretation of antibodies – original in German
https://telegra.ph/Die-Fehldeutung-der-Antik%C3%B6rper-07-12
The misinterpretation of antibodies – English translation
https://whatreallymakesyouill.com/wp-content/uploads/2020/10/The-Misinterpretation-of-Antibodies-English-translation.pdf
Facts About Blood and Blood Types
https://www.redcrossblood.org/donate-blood/blood-types.html
Feli Popescu German article
https://whatreallymakesyouill.com/wp-content/uploads/2020/10/FeliPopescu-Rhesus-FaktorWissenschafftplus_2-2018.pdf
Feli Popescu translated article
https://whatreallymakesyouill.com/wp-content/uploads/2020/10/Rhesus-Factor-by-Feli-Popescu-English-translation.pdf
Rh factor blood test
https://www.mayoclinic.org/tests-procedures/rh-factor/about/pac-20394960
Sandler, Langeberg et al., New laboratory procedures and Rh blood type changes in a pregnant woman, Obstet Gynecol. 2012, 119(2 Pt. 2): 426-8
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22270426/
Rh Incompatibility
https://www.nhlbi.nih.gov/health-topics/rh-incompatibility
