Έχεις γράμμα από την ελίτ… Ένα μήνυμα από τις ελίτ για εμάς τους ανθρώπους… Μου φαίνεται ότι η Υπερτάξη και οι εκπρόσωποί τους —Νταβός, η Λέσχη της Ρώμης, το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων κ.ο.κ.— υπήρξαν εξαιρετικά ανέντιμοι στις προθέσεις τους για την ανθρωπότητα. Επιφανειακά, τα ιδανικά τους φαίνονται ευχάριστα και ουτοπικά. Είναι οι ίδιες γραμμές που όλοι έχουμε ακούσει στο παρελθόν. Προσπαθούν να κάνουν τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος, να ξαναχτίσουν καλύτερα , ή έτσι λένε.
Αυτή η βελούδινη επιφανειακή ατζέντα ουτοπικής ώθησης έχει σκοπό να απομακρύνει τα αδιάκριτα βλέμματα από την αληθινή, αντι-ανθρώπινη ατζέντα τους, η οποία αποκαλύπτεται από μια πιο προσεκτική ανάγνωση των κειμένων τους, τα οποία καταδεικνύουν ένα έντονο μίσος για τα ανθρώπινα όντα. Οι άνθρωποι αναπαράγονται πάρα πολύ, χρησιμοποιούμε πάρα πολλούς πόρους, καταπονούμε τον πλανήτη σε οριακό σημείο. Διαβάστε τις δηλώσεις του David Rockefeller, του Aurelio Peccei, του πρίγκιπα Φίλιππου και ούτω καθεξής, και είναι το ίδιο συναίσθημα, ξανά και ξανά. Η ίδια η ανθρωπότητα είναι ο εχθρός για αυτούς.
Κι όμως, όταν γίνονται συνεντεύξεις για αυτά τα θέματα, οι λεγόμενες Ελίτ μαζεύονται. Δεν υπάρχει τίποτα να δείτε εδώ, γυρίστε και επιστρέψτε σε ό,τι κάνατε πριν. Ξέρουν ότι αν σου έλεγαν πώς ένιωθαν πραγματικά για σένα, θα ήσουν πολύ οργισμένος.
Τώρα, δεν έχω τη συνήθεια να βάζω λόγια στο στόμα των ανθρώπων, αλλά επειδή έχουμε να κάνουμε με έναν αντίπαλο που επιλέγει τη σιωπή και το σκοτάδι, του οποίου την ατζέντα γνωρίζω καλά αφού κάποτε είχα ερευνήσει πολύ για αυτήν, νομίζω ότι είναι δίκαιο. να επιχειρήσω να γράψω έναν μονόλογο που αποτυπώνει την ουσία της Υπερτάξεως και την άποψή τους.
Λοιπόν, ορίστε. Ο κόσμος, από την οπτική γωνία της Υπερτάξεως, σε μορφή σάτιρας. Και πρέπει να τονίσω, αυτό το κείμενο που ακολουθεί είναι σατιρικό.
Μην μπερδεύετε τις πράξεις μας με σκληρότητα. Προσπαθήσαμε πολύ σκληρά για να σας κάνουμε να αλλάξετε προτού αποφασίσουμε ότι θα έπρεπε απλώς να σκοτωθείτε.
Προσπαθήσαμε να σας κάνουμε να αλλάξετε την παιδική σας συμπεριφορά. Όλοι μας ταιριάζουμε ως βιολί, μέχρι τα βαθιά γεράματα, αλλά εσύ, Τζο, χαραμίζεις τον εαυτό σου σαν ιπποπόταμοι. Είναι πραγματικά δυνατόν ένας άντρας να φάει είκοσι χοτ ντογκ στη σειρά; Ρωτήστε τον μέσο Αμερικανό, που έχει πλέον το μέγεθος μιας μικρής συγκυριαρχίας. Δοκιμάσαμε τα πάντα. Προσφέραμε ευανάγνωστα διαγράμματα πυραμίδας τροφίμων με εικόνες κινουμένων σχεδίων των πραγμάτων που τοποθετείτε συχνά στο αναστατωτικά μεγάλο στόμα σας.
Σου είπαμε να κάνεις πιο υγιεινή διατροφή, να κόψεις το κρέας και τα επιδόρπια, αλλά δεν μπορούσες να συγκρατηθείς. Πηγαίνετε κατευθείαν στο ντελικατέσεν, κάθε φορά, και ζητάτε μισό κιλό σαλάμι για να το βάλετε στο στομάχι σας, χωρίς να σας απασχολεί η καούρα, το αέριο και το λίπος που αναπόφευκτα θα δημιουργήσει στο σώμα σας. Αυτός είναι ο λόγος που, φυσικά, είστε ένα θηρίο που δεν αισθάνεται καθόλου και πρέπει να σκοτωθείτε.
Κάτι δεν πάει καλά στον εγκέφαλό σου. Κάτι βαθύ και αρχέγονο. Ένα μέρος της ανθρωπότητας που είναι συνηθισμένο στη σπανιότητα, που σε γεμίζει με ντοπαμίνη κάθε φορά που ένα ζαχαρούχο ντόνατ αγγίζει τη γλώσσα σου. Ελπίζαμε ότι το gamification και άλλες συμπεριφορικές παρεμβάσεις θα σας βοηθούσαν να κάνετε δίαιτα και να ασκείστε πιο συχνά, αλλά αντίθετα, αγανακτούσατε με τις πατερναλιστικές προσπάθειες να ελέγξετε τη ζωή σας και γεμίζατε με γκριμάτσες τα πρόσωπά σας σαν κακομαθημένα παιδιά.
Ελπίζαμε επίσης ότι τα σπορέλαια και άλλα δηλητήρια που εισαγάγαμε στην προσφορά τροφίμων τον περασμένο αιώνα θα σκότωναν τους χειρότερους από εσάς—τους πιο συχνούς παραβάτες, που προσβάλλουν την ήρεμη αξιοπρέπεια του φαγητού με τα τηγανητά Twinkies τους και άλλες φρικτές εφευρέσεις— αλλά σαν σκληραγωγημένοι αρουραίοι σε μια κυψέλη, επιζήσατε μυστηριωδώς, φρικτά. Τι χρειάζεται για να σας βάλει κάτω; Δεν μπορούμε απλά να καθίσουμε και να επιτρέψουμε σε εσάς τους μιγάδες να φάτε τον πλανήτη.
Τι περιμένεις να κάνουμε; Τι θα κάνατε αν ήσασταν στη θέση μας, βλέποντας αυτό το άσεμνο θέαμα κατανάλωσης, ανησυχώντας για το μέλλον των παιδιών σας, ενώ η Γη βυθίζεται σε ένα κύμα από πολύ μεγάλες, πολύ παχιές ακρίδες; Δεν θα τους σκότωνες αμέσως; Δεν θα τριγυρνούσατε να τα πατήσετε με μεγάλα παπούτσια κλόουν και να τα τσακίσετε κάτω από τα πόδια σας; Έχεις καθόλου νόημα; Το νόημα να συνειδητοποιήσεις ότι πρέπει να σκοτωθείς;
Δεν έχετε κανέναν έλεγχο παρορμήσεων, και γι’ αυτό αγοράζετε τα άσκοπα σκουπίδια που βγάζουν οι βιομηχανίες μας. Εμείς όμως για εμάς έχουμε τεχνίτες και που φτιάχνουν τα ντουλάπια, τα ρολόγια και τα κομοδίνα μας από σπάνια σκληρά ξύλα από σχεδόν εξαφανισμένα είδη δέντρων. Εσείς με τι συμβιβάζεστε; Κινέζικο κόντρα πλακέ δεμένο με αρσενικό και φορμαλδεΰδη; Πότε ήταν η τελευταία φορά που είδατε ένα πραγματικό έπιπλο; Αν απαντήσετε ότι ήταν πρόσφατα, τότε είτε λέτε ψέματα είτε είστε βλάκες. Και γιατί το ξέρουμε αυτό;;; Γιατί τα βγάλαμε όλα από την αγορά. Δεν τους αξίζεις. Αντίθετα, σου αξίζει ο θάνατος.
Κοίτα εσένα, στα ανόητα, άγευστα αυτοκίνητά σου. Μποτιλιαρίσματα στους δρόμους. Κλείνοντας το δρόμο μου. Δεν χρειάζεσαι αυτοκίνητα. Χρειάζεσαι μια βόλτα, με ένα λουρί στο λαιμό σου. Θα σας τροφοδοτήσουμε την ψευδαίσθηση μιας ουτοπίας ηλεκτρικών αυτοκινήτων με την ελπίδα ότι θα εγκαταλείψετε εντελώς τα αυτοκίνητα, και αν δεν το κάνετε, θα σταματήσουμε να συντηρούμε τους δρόμους και θα αυξήσουμε την τιμή της βενζίνης και αφήστε τη φύση να ακολουθήσει την πορεία της. Ας ελπίσουμε ότι όσοι από εσάς είναι αρκετά χαζοί για να αγοράσετε ένα Tesla ή ένα Volt, θα πυρποληθούν σε κάποιο.
Έχουμε τα παιδιά σας να πηδάνε μπροστά από ασθενοφόρα και να τα παρακαλούν να σβήσουν τις μηχανές τους και να σταματήσουν να χρησιμοποιούν καύσιμα. Ας ελπίσουμε ότι οι διαδηλωτές θα χτυπηθούν και ο ασθενής πεθαίνει καθοδόν προς το νοσοκομείο, σκοτώνοντας και τους δύο στη διαδικασία.
Ακόμα κι αν δεν ίσχυαν όλα αυτά, μόνο από μια ματιά στις αστικές συγκινήσεις σου, στα ριάλιτι σου, στο καθημερινό άγευστο μελόδραμά σου , είναι σαφές για εμάς ότι πρέπει να σκοτωθείς. Και όχι λίγοι από εσάς. Πρέπει να σκοτωθείτε ομαδικά. Πρέπει να υποβληθείτε σε βιομηχανική επεξεργασία. ζαλισμένοι και σφαγμένοι σαν τα βοοειδή. Αυτό το έργο είναι δύσκολο.
Είστε τόσοι πολλοί επειδή έχετε αναπαραγωγική ακράτεια. Προσφέρουμε αντισυλληπτικά, αναπαραγωγική υγειονομική περίθαλψη, κόλαση, σας πληρώνουμε καλά χρηματικά ποσά για να σκοτώνετε ο ένας τον άλλον με όπλα τελευταίας τεχνολογίας, κι όμως, είστε ακόμα πάρα πολλοί. Αποδεχτήκαμε αυτήν την ιδέα, για λίγο, έστω και μόνο επειδή θα σας έκλεινε το στόμα για λίγο καθώς χτίζαμε σιγά σιγά μια φυλακή γύρω σας, τούβλο τούβλο, χρησιμοποιώντας τους καρπούς της δικής σας εργασίας για να το κάνετε αυτό, ενώ ελπίζουμε ότι η δουλειά θα σου έσπαγε την πλάτη και θα σε σκότωνε..
Μετά, άρχισες να βγάζεις άλλους περίεργους ήχους, όπως το δικαίωμα επισκευής . Είσαι τρελός? Ήταν τα χρήματά μας, οι πόροι μας, που αγόρασαν την πολύ ακριβή έρευνα που αφορά τα καταναλωτικά αγαθά, και εσείς—τι—απλώς θέλετε να τα κρατήσετε για πάντα; Ίσως έχετε ένα νόημα. Εξάγουμε πάρα πολύ λάδι από το έδαφος και το μετατρέπουμε σε πλαστικά σφαιρίδια για να σας διασκεδάσουμε και να σας κρατήσουμε μακριά για λίγο ακόμα. Τα σκουπίδια που φτιάχνεις στοίβες ψηλά σε χωματερές, χαλώντας παρθένα θέα που θα μπορούσα να απολαμβάνω κυνηγώντας μικρά παιδιά σαν θηράματα.
Ωστόσο, ας μην κοροϊδευόμαστε. Δεν θα σας αφήσουμε να μας κόψετε το εισόδημα. Θα σας κάνουμε να πληρώσετε χρήματα για να χαϊδέψετε τα πράγματα που κατέχουμε, και θα σας δώσουμε δωρεάν χρήματα για να το κάνετε, για όσο διάστημα μας υπακούετε. Γνωρίζουμε ότι θα αποδεχτείτε αυτήν την άδικη συμφωνία, επειδή, όπως καθορίσαμε προηγουμένως, δεν έχετε κανέναν έλεγχο παρορμήσεων. Θα αξιοποιήσετε την ευκαιρία για δωρεάν χρήματα και δωρεάν ντοπαμίνη όπως τα σκυλιά σκλάβων, ακόμη και με πολλές χορδές. Με τον καιρό, αυτή η εξάρτηση από εμάς θα σας σκοτώσει, όπως ελπίζουμε.
Στην πραγματικότητα, καθώς περιπλανιόμουν στο Bohemian Grove ενώ είχα πολύ κοκαΐνη και ντυνόμουν με τις ρόμπες και το καπέλο μου, σκεφτόμουν πόσοι από εσάς πρέπει να σκοτωθούν.
Οι αριθμοί δεν αρκούν. Είστε πάρα πολλοί για να μπείτε στον κόπο να μετρήσετε. Ένας άνθρωπος, δύο άνθρωποι, τρεις άνθρωποι. Δεν πειράζει. Βγάλτε τα πόδια από τον ένα, ξεκοιλιάστε τον δεύτερο και βομβαρδίστε τον τρίτο. Τι διαφορά έχει? Οι θυσίες πρέπει να γίνουν.
Τι έλεγα κιόλας; Ω ναι. Πρέπει να σκοτωθείς.
Πρόσφατα, με πλησίασε μια νεαρή γυναίκα στο δρόμο και μου είπε: Είσαι ο Τζέικομπ Ρότσιλντ; Μοιάζεις κάπως στον Τζέικομπ Ρότσιλντ .. Δεν είμαι αυτός, αλλά λόγω των υπαινιγμών της για την υποχώρηση της γραμμής των μαλλιών μου, ήμουν πολύ αναστατωμένος για να πω οτιδήποτε, παρ’ όλα αυτά. Ενώ οι σωματοφύλακές μου έσφιγγαν τα σαρκώδη χέρια τους πάνω από την κάμερά της, έβαλα το κεφάλι μου ανάμεσα στους ώμους μου και σιωπηλά τράπηκα μακριά, με την περηφάνια μου να πληγωθεί βαθιά. Πρέπει να βρω ένα μέσο για να τη σκοτώσω αργότερα..
Είμαι θεός! Είμαι σημαντικός! Είμαι πολύ σημαντικός για να χρησιμοποιώ τα μέσα μαζικής μεταφοράς και να κάθομαι ώμο με ώμο με τα ζώα! Αυτά είναι για τα βοοειδή! Ποιο μέσο να διαλέξω σήμερα, για να επισκεφτώ τις Ελβετικές Άλπεις; Για να δοκιμάσω τον καθαρό αέρα του βουνού; Ω! Η οικειότητα του vintage Learjet μου!
Φέρτε τους εφήβους… χρειάζομαι ψυχαγωγία καθώς αποφασίζω πώς πρέπει να σκοτωθεί η πλειοψηφία των ανθρώπων σε αυτόν τον πλανήτη!
Αυτό ήταν το σατιρικό μας κείμενο για σήμερα και ελπίζω να σας διασκέδασε.. Ή μάλλον να διασκέδασε όσους γνωρίζουν και να προβλημάτισε τους υπόλοιπους… Άλλωστε αυτός ήταν και ο λόγος που το έβαλα… Κατά τα άλλα πως πάμε;;; Η οικογένεια καλά;;;; Πάντα καλά…
