Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΟ ΙΡΑΚ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΛΟΓΩ ΜΙΑΣ ΑΣΤΡΙΚΗΣ ΠΥΛΗΣ ; – AΣΤΡΙΚΕΣ ΠΥΛΕΣ στην ΕΛΛΑΔΑ -Κόλπος του ADEN-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ.. Ένα μυστήριο που ξεκίνησε από την αρχαιότητα και παραμένει μέχρι σήμερα είναι οι αστρικές πύλες! Περίεργες κατασκευές που λένε ότι οδηγούν σε άλλες διαστάσεις ή τοποθεσίες και σε άλλους χρόνους. Τί πραγματικά συμβαίνει με αυτές τις χωροχρονικές πύλες;
Ας δούμε ένα βιντεάκι που αναρτήθηκε εχθές, με τίτλο “Πού υπάρχουν αστρικές Πύλες;”
Ας διαβάσουμε ένα αρθράκι του Γάλλου ρεπόρτερ Mack Lamoureux (ViceNews) (ο οποίος είναι σκεπτικιστής απέναντι στο θέμα), αρθράκι του 2018, με τίτλο…
Υπάρχουν Άνθρωποι που Πιστεύουν ότι η Εισβολή στο Ιράκ Έγινε Λόγω μιας Αστρικής Πύλης
Λέγονται πολλές ιστορίες ως προς το γιατί η Αμερική και η παρέα της εισέβαλαν στο Ιράκ. Όπλα μαζικής καταστροφής, πετρέλαιο, για να δείξουν στον κόσμο πόσο μεγάλο και δίκαιο είναι το πουλί τους – ξεχάστε τα όλα αυτά, ο λόγος είναι οι αστρικές πύλες. Ναι, οι αστρικές πύλες. Τα stargate, που λέμε στο χωριό μου.
Σοβαρά, αυτή η θεωρία είναι εντυπωσιακά δημοφιλής και έχει εμπνεύσει πολλά άρθρα και άθλια βιντεάκια στο YouTube το ένα μετά το άλλο, με εκατοντάδες χιλιάδες views. Μέχρι και στο History Channel έδειξαν κάτι σχετικό.
Για όσους δεν ξέρουν, σύμφωνα με το Χόλιγουντ, οι αστρικές πύλες είναι αρχαίοι εξωγήινοι μηχανισμοί που επιτρέπουν στον χρήστη να τηλεμεταφερθεί αυτόματα από τη μία στην άλλη, ασχέτως απόστασης – που αν το καλοσκεφτείς, είναι απίστευτα cool.
Όσο για εσάς που γράφετε σχόλια στο Facebook του τύπου «μα, γιατί γράφετε τέτοια;», πρώτον θεωρώ τον εαυτό μου λίγο ιστορικό των παράξενων πραγμάτων του Ίντερνετ και δεύτερον είμαι εδώ, για να υπηρετώ τους ανθρώπους. Τέλος πάντων, εφόσον ξέρουμε ότι η καινούργια ηγεσία της Αμερικής λατρεύει τις θεωρίες συνωμοσίας (όπως ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι απάτη των Κινέζων και πιστεύει ότι «ειδήσεις = Infowars»), αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στα πιο σημαντικά «εναλλακτικά στοιχεία» που κυκλοφορούν στο Ίντερνετ.
Η θεωρία Πόλεμος στο Ιράκ για την Αστρική Πύλη πάει την ιδέα ένα βήμα παραπέρα και την περιορίζει στη βάση ότι μια από τις τεχνολογίες που δόθηκε στους Σουμέριους ήταν οι αστρικές πύλες.
Χωρίς άλλη καθυστέρηση, ας ρίξουμε μια ματιά σ’ αυτήν τη θεωρία. Ξεκινώντας, θα πρέπει να σας πω να σταματήσετε να σκέφτεστε τον Richard Dean Anderson και αντ’ αυτού να φέρετε στο μυαλό σας το ένα επεισόδιο του Ancient Aliens ( Αρχαίοι Εξωγήινοι) που είδατε κατά λάθος.
Καταρχάς, πρέπει να πάμε πίσω και να μιλήσουμε για τους Σουμέριους, που ζούσαν στην αρχαία Μεσοποταμία, μια περιοχή που καλύπτει κομμάτι του σύγχρονου Ιράκ. Οι Σουμέριοι ήταν από τους πρώτους πολιτισμούς (γύρω στο 3.000 π.Χ.) και για ένα διάστημα λάτρευαν τους Ανουνάκι, τις θεότητές τους.
Αν, όμως, δεν ήταν θεοί; Αν ήταν εξωγήινοι;
Έτσι, χωρίς να μπω πολύ βαθιά στο θέμα (δεν θέλω να θυμώσουν μαζί μου όσοι πιστεύουν πραγματικά), η θεωρία, που προέρχεται από συγγραφείς όπως ο Zecharia Sitchin, υποστηρίζει ότι οι Ανουνάκι δεν ήταν θεοί, αλλά εξωγήινοι που έδωσαν τεχνολογία στους Σουμέριους. Αυτή η τεχνολογία ήταν που έκανε την κοινωνία τους τόσο προηγμένη τότε.
Σ’ αυτό το σημείο ξεκινάει να γίνεται τρελό το πράγμα. Ουσιαστικά, η θεωρία Πόλεμος στο Ιράκ για την Αστρική Πύλη πάει την ιδέα ένα βήμα παραπέρα και την περιορίζει στη βάση ότι μια από τις τεχνολογίες που δόθηκε στους Σουμέριους ήταν οι αστρικές πύλες και η θέση τους ήταν από τους βασικούς λόγους για τον επί χρόνια αλληλοσπαραγμό στη Μέση Ανατολή. Μίλησα με τον Δρ Michael Salla, που έγραψε ένα αναλυτικό άρθρο για τη θεωρία το 2003, ώστε να μάθω περισσότερα.
Προτού περάσουμε στις λεπτομέρειες, έπρεπε να μάθω αν οι αστρικές πύλες ήταν τόσο cool, όσο τις παρουσίαζε το Χόλιγουντ.
«Είναι σαν ένα μέσο ακαριαίου ταξιδιού στον χωροχρόνο, όπου οι άνθρωποι τηλεμεταφέρονται από το ένα μέρος στο άλλο», λέει ο Salla.
Ναι, πολύ cool.
Η αστρική πύλη απ’ ό,τι φαίνεται βρίσκεται στη Νασιρίγια, μια πόλη περίπου 370 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Βαγδάτης, στην αρχαία πόλη Ουρ. Εκεί υπάρχει το μεγάλο Ζιγκουράτ, ένας τεράστιος ναός που όπως σωστά μαντέψατε διέθετε αστρική πύλη. Σύμφωνα με μερικές θεωρίες υπάρχει επίσης μια αστρική πύλη στην πόλη της Βαγδάτης, σε ένα από τα υπόγεια των παλατιών του Hussein– όπου μάλλον έκανε μερικά πολύ μυστήρια πράγματα.
«Η κυβέρνηση Bush αναγνώριζε ότι ο Hussein είχε μερικές πολύ σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την αρχαία ιστορία του πλανήτη» – Δρ Michael Salla
Ενώ οι τοποθεσίες και οι αριθμός των αστρικών πυλών είναι συζητήσιμες, όλοι οι υποστηρικτές των θεωριών συμφωνούν σε ένα πράγμα, ότι ο Πόλεμος του Ιράκ δεν ήταν η πρώτη φορά που μια ξένη δύναμη έδειξε ενδιαφέρον γι’ αυτές. Σύμφωνα με μια άποψη που ακούγεται σαν πολύ ωραία ιδέα κάποιου fan για ένα καινούριο Ιντιάνα Τζόουνς, οι Ναζί πολεμούσαν τους Βρετανούς στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο για το ποιος θα αποκτήσει τον έλεγχο της αστρικής πύλης.
Πάμε τώρα μπροστά αρκετές δεκαετίες: σύμφωνα με κάποιους υποστηρικτές αυτών των θεωριών ο Saddam τη δεκαετία του ’80 ξεκίνησε την αποκατάσταση του ναού, προκαλώντας ανησυχία στον κόσμο (δηλαδή στους Ιλουμινάτι). Παραδόξως, οι θεωρίες δεν αναφέρονται στον πρώτο Πόλεμο του Ιράκ, αλλά μετά από χρόνια ο Hussein είτε μπορούσε να κάνει την αστρική πύλη να λειτουργήσει είτε έμαθε κάτι σημαντικό από αυτό και η παντοδύναμη Αμερική θορυβήθηκε.
«Η κυβέρνηση Bush αναγνώριζε ότι ο Hussein είχε μερικές πολύ σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την αρχαία ιστορία του πλανήτη», είπε ο Salla. «Είτε τεχνολογία είτε κείμενα που την επιβεβαίωναν και σκόπευε να τα κυκλοφορήσει».
«Νομίζω πως αυτός ήταν σε μεγάλο βαθμό ο λόγος που η κυβέρνηση Bush πήγε στο Ιράκ, για να μην αφήσει τον Hussein να αποκαλύψει αυτές τις πληροφορίες και επίσης να αποκτήσουν οι ίδιοι τον έλεγχό τους».
Ο Salla μού είπε ότι ενώ δεν ήταν το πρώτο άτομο που έγραψε για τη θεωρία αυτήν, ήταν ο πρώτος που έγραψε το 2003 ένα αναλυτικό άρθρο σχετικά. Από τότε, είπε ότι πολλοί έχουν δουλέψει την ιδέα και εμφανίστηκαν πολλοί με πληροφορίες, που επιβεβαίωσαν τη θεωρία.
«Ουσιαστικά, όλο και περισσότεροι άνθρωποι λένε ότι έχουν συμμετάσχει σε απόρρητα προγράμματα όπου αυτές οι τεχνολογίες χρησιμοποιούνται τακτικά και ότι υπάρχουν σε όλον τον πλανήτη, το Ιράκ είναι μόνο ένα από τα πολλά μέρη», είπε ο Salla.
«Υπάρχουν σε μέρη όπως το Ιράν και η Συρία και γι’ αυτό η Αμερική πιέζει να μπει στο Ιράν και να παρέμβει στον πόλεμο της Συρίας – και αυτό είναι πολύ σημαντικό ως προς το τι οδηγεί την παγκόσμια σύρραξη».
Όσον αφορά το γιατί δεν το ξέρουν όλοι αυτό, η κυβέρνηση τα καταφέρνει εξαιρετικά στο να κρατάει μυστικά. Σύμφωνα με τον Salla, όποιος το ερευνά είτε δυσφημίζεται με character assassination είτε του λένε να κρατήσει το στόμα του κλειστό.
«Αν ένα μέλος του Κογκρέσου θέλει να ερευνήσει το θέμα, σε περίπτωση που το κάνει, τον πλησιάζουν και εφαρμόζουν το κλασικό κόλπο με το καρότο και το μαστίγιο και οι περισσότεροι δέχονται το καρότο και παίρνουν προαγωγή»
Υπάρχει η ελπίδα, όμως, ότι τα sites που καλύπτουν αυτές τις θεωρίες είναι μόλις ένα κλικ μακριά από το Infowars και δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε τον Πρόεδρο Trump να βάζει έναν από τους ικανούς υποτακτικούς του να του το διαβάσει, προτού βάλει να δει Ancient Aliens. Φανταστείτε να κάθεται στον χρυσό του θρόνο, να σκύβει μπροστά σαν πεινασμένο νεογέννητο πουλί, το Ancient Aliens να καθρεφτίζεται στο μάτι του και εκείνος να κουνάει το κεφάλι σοβαρός.
Μπορείτε να το φανταστείτε, έτσι;
Επομένως, τα πρόσφατα σχόλια του Προέδρου Trump για το πώς οι ΗΠΑ έπρεπε να είχαν κλέψει το πετρέλαιο του Ιράκ και η δήλωσή του ότι «ίσως να μας δοθεί μια άλλη ευκαιρία» αφορούν αυτήν την καταπληκτική τεχνολογία τηλεμεταφοράς.
Ίσως ο Πρόεδρος Trump να είναι τελικά ο Αμερικανός ηγέτης που θα βρει μια αστρική πύλη και θα μάθει τις πραγματικές δυνάμεις του σύμπαντος.
Μόνο ο χρόνος θα δείξει.
Ας διαβάσουμε τώρα ένα αρθράκι που βρήκαμε στο ploumistos.com. Είναι γραμμένο πριν το 2020 και έχει τίτλο…
Ποιες είναι και πού βρίσκονται οι Ενεργειακές Πύλες στην Ελλάδα; – Υπάρχει χρονοπύλη;
Γύρω από τη Γη υπάρχει ένα ηλεκτρομαγνητικό πλέγμα, τα κομβικά σημεία….
του οποίου βρίσκονται σε γεωμετρικές αποστάσεις μεταξύ τους. Τα ελληνικά ιερά βρίσκονται σε γεωμετρικές αποστάσεις μεταξύ τους γιατί είναι χτισμένα σε κομβικά σημεία του ηλεκτρομαγνητικού πλέγματος της Γης.
Τα κομβικά σημεία και οι γραμμές, οι οποίες ονομάζονται τελλουρικά ρεύματα, του ηλεκτρομαγνητικού πλέγματος της Γης συμπίπτουν με περιοχές, όπως:
● Περιοχές ηλεκτρομαγνητικών διαταραχών.
● Περιοχές όπου το γεωμαγνητικό πεδίο και η ηλιακή ακτινοβολία έχουν μέγιστη ή ελάχιστη ένταση.
● Περιοχές πλούσιες σε ορυκτά, μεταλλεύματα και πετρέλαιο.
● Περιοχές της ατμόσφαιρας με υψηλή ή χαμηλή βαρομετρική πίεση.
● Πλανητικές ζώνες με έντονη σεισμική δραστηριότητα.
● Κεντρικά σημεία ωκεάνιων ρευμάτων και δινών.
● Πορείες μεταναστεύσεως πτηνών, ζώων και ψαριών.
● Τόπους αναπαραγωγής ζωντανών πλασμάτων.
● Κέντρα συγκεντρώσεως ανθρώπινου πληθυσμού.
● Περιοχές αναδείξεως θρησκειών, φιλοσοφιών, επιστημών, τεχνών και κτισμάτων ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής.
Τα κομβικά αυτά σημεία είναι ισχυρά ηλεκτρομαγνητικά πεδία, τα οποία, σύμφωνα με τον λεξαριθμικό κώδικα της ελληνικής γλώσσας, όταν μεταβάλλονται δημιουργούν ανοίγματα στον χωροχρόνο που ονομάζονται χρονοπύλες, ή αστροπύλες, ή ενεργειακές πύλες, ή ενεργειακοί δίαυλοι.
Τα σημεία του ηλεκτρομαγνητικού πλέγματος της Γης παρουσιάζουν ιδιαίτερα ισχυρές ηλεκτρομαγνητικές διαταραχές.
Τα σημεία αυτά είναι:
- Στον Ειρηνικό Ωκεανό,
- έξω από την Ιαπωνία,
- στη νότια περιοχή του Θιβέτ,
- στα σύνορα της Ινδίας και της Κίνας,
- στη Μεσόγειο θάλασσα,
- ανάμεσα στη Λιβύη και στην Κρήτη,
- στον Ατλαντικό Ωκεανό,
- ανάμεσα στη Φλόριντα,
- στη νήσο Μπαχάμες και στη νήσο Βερμούδες (το σημείο αυτό είναι γνωστό ως Τρίγωνο των Βερμούδων),
- στον Ειρηνικό Ωκεανό,
- έξω από το Σαν Φραντζίσκο,
- στον Ειρηνικό Ωκεανό,
- μεταξύ Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας,
- στον Ινδικό Ωκεανό,
- δυτικά της Αυστραλίας και νότια της Ινδίας, στη θαλάσσια περιοχή,
- νότια του ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας,
- στον Ατλαντικό Ωκεανό,
- έξω από την Ουρουγουάη,
- στον Ειρηνικό Ωκεανό, έξω από τη νήσο του Πάσχα,
- στον Βόρειο Πόλοκαι στον Νότιο Πόλο.
Στα σημεία αυτά εξαφανίζονται πλοία και αεροπλάνα και συχνά παρατηρείται μία φωτεινή πρασινωπή ομίχλη. Μία τέτοια φωτεινή πρασινωπή ομίχλη παρατηρήθηκε και στο πείραμα της Φιλαδέλφειας, κατά το οποίο εξαφανίστηκε και επαναϋλοποιήθηκε το πολεμικό πλοίο Eldridge.
Η ιστορία σχετικά με το πείραμα της Φιλαδέλφειας ξεκινάει όταν το αμερικανικό ναυτικό έκανε πειράματα σχετικά με τη δημιουργία ενός ισχυρού ηλεκτρομαγνητικού πεδίου γύρω από τα πολεμικά πλοία, ώστε οι εχθρικές τορπίλες όχι μόνο να μην έφταναν ποτέ στο μεταλλικό τους περίβλημα, αλλά και να γύριζαν από εκεί που ήρθαν.
Στα πειράματα που πραγματοποίησε το αμερικανικό ναυτικό ένας τεράστιος ηλεκτρομαγνήτης, ο οποίος φορτιζόταν από τις ηλεκτρογεννήτριες του πλοίου, άλλαζε τη μαγνητική συμπεριφορά του πλοίου, παραπλανώντας τις τορπίλες. Τότε παρατηρήθηκε για πρώτη φορά μία φωτεινή πρασινωπή ομίχλη λόγω του ιονισμού των μορίων της ατμόσφαιρας από ισχυρά ηλεκτρομαγνητικά πεδία.
Ο επόμενος στόχος του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού ήταν να κάνει τα πολεμικά πλοία αόρατα από τα εχθρικά ραντάρ, με τη δημιουργία ενός ισχυρού ηλεκτρομαγνητικού πεδίου που θα τα εξαφάνιζε από το ορατό φάσμα του φωτός. Όμως, το αποτέλεσμα του πειράματος, που έγινε στη ναυτική βάση της Φιλαδέλφειας το 1943 πάνω στο πλοίο Eldridge, ήταν να εξαφανιστεί το πλοίο από το λιμάνι της Φιλαδέλφειας και να επαναϋλοποιηθεί την ίδια σχεδόν στιγμή στο λιμάνι του Νόρφολκ της Βιρτζίνια, 350 χιλιόμετρα νοτιότερα. Αμέσως μετά το πλοίο ξαναεμφανίστηκε στο λιμάνι της Φιλαδέλφειας. Λίγο πριν εξαφανιστεί το πλοίο, εμφανίστηκε μία φωτεινή πρασινωπή ομίχλη, η οποία κάλυψε ολόκληρο το πλοίο. Από τα παραπάνω προκύπτει, λοιπόν, ότι τόσο η εξαφάνιση του πλοίου Έλντριντζ, η οποία συνοδεύτηκε από μία φωτεινή πρασινωπή ομίχλη, όσο και οι εξαφανίσεις πλοίων και αεροπλάνων σε σημεία του ηλεκτρομαγνητικού πλέγματος της Γης που παρουσιάζουν ιδιαίτερα ισχυρές ηλεκτρομαγνητικές διαταραχές, οι οποίες επίσης συνοδεύονται από μία φωτεινή πρασινωπή ομίχλη, συνδέονται με το άνοιγμα χωροχρονικών πυλών.
ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΙΕΡΑ
Τα ελληνικά ιερά βρίσκονται σε γεωμετρικές αποστάσεις μεταξύ τους. Ως προς την περίπτωση ο Αριστοτέλης αναφέρει (Πολιτικά, βιβλίον 7, παράγραφος 1331): «Οι οίκοι οι καθιερωμένοι για τη λατρεία των θεών αρμόζει όπως βρίσκονται όχι μόνο στην κατάλληλη θέση, αλλά και στην ίδια, εκτός εκείνων των οποίων τη θέση ορίζει ο Νόμος χωριστά, ή κάποιο μαντείο πυθόχρηστο. Ακόμη τα ιερά των αγροτικών περιοχών πρέπει να βρίσκονται συμμετρικά κατανεμημένα, άλλα αφιερωμένα στους θεούς, άλλα στους ήρωες».
ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ
Σύμφωνα με την Ιλιάδα του Ομήρου, μέσω των ουράνιων διαύλων μετακινούνται οι θεοί με τα ιπτάμενα άρματά τους (ραψωδία Ε, στίχοι 749-751): «Αυτόματες οι πύλες μυκήθηκαν τ’ ουρανού, που τις έχουν οι Ώρες, γιατί σ’ αυτές έχει ανατεθεί τον μεγάλο ουρανό και τον `Ολυμπο, ν’ ανοίγουν με πυκνό νέφος και να κλείνουν». Ως προς την περίπτωση, χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία του Θεόφιλου Καΐρη για αγνώστης ταυτότητας ιπτάμενα αντικείμενα που είδε τον Απρίλιο του 1822 στην περιοχή του Ολύμπου, την οποία κατέγραψε στο ημερολόγιό του: «Εφθάσαμεν εις τόπον ονομαζόμενον Μπούρσανη, όπου εμείναμε και το υπόλοιπον της νυκτός. Είδομεν δε και περίεργον βολίδος φαινόμενον, της οποίας η φαινομένη διάμετρος ήταν ως σπιθαμιαία. Διηρέθη εις δύο σφαίρας και η μεν μείζων ην λαμπρά και κυανώδης και ταχύτατη, η δε μικρά ην πυρώδης, διήρκεσε δε ως τρία δεύτερα».
Επίσης, σύμφωνα με το Βιβλίο της Γενέσεως, μέσω των ουράνιων διαύλων οι θεοί έρχονται σε επαφή με τους ανθρώπους (Γένεσις, κεφάλαιον 28, στίχοι 10-19): «Ο Ιακώβ έφυγε από τη Βέερ Σεβά και πήγαινε προς τη Χαρράν. Όταν έδυε ο ήλιος έφτασε σ’ έναν τόπο όπου και έμεινε για να διανυκτερεύσει. Έβαλε ένα λιθάρι για προσκέφαλό του και κοιμήθηκε εκεί. Στον ύπνο του τη νύχτα είδε μία σκάλα, που στηριζόταν στη γη και η κορυφή της άγγιζε τον ουρανό. Πάνω της ανέβαιναν και κατέβαιναν άγγελοι του Θεού. Κι ο Κύριος στάθηκε πάνω της και του είπε, ‘‘Εγώ είμαι ο Κύριος, ο Θεός των πατέρων σου Αβραάμ και Ισαάκ. Αυτή τη χώρα που κοιμάσαι θα τη δώσω σε σένα και στους απογόνους σου.
Πλήθος θα είναι οι απόγονοί σου όπως οι κόκκοι της σκόνης στη γη. Θα επεκταθείς δυτικά και ανατολικά, βόρεια και νότια, και θα ευλογηθούν στο πρόσωπό σου και μέσω των απογόνων σου όλα τα έθνη της γης. Εγώ θα είμαι μαζί σου και θα σε φυλάω όπου κι αν πηγαίνεις, και θα σε φέρω πίσω σ’ αυτήν εδώ τη χώρα. Δεν θα σε αφήσω ώσπου να πραγματοποιήσω την υπόσχεσή μου’’. Ο Ιακώβ ξύπνησε τρομαγμένος και είπε, ‘‘Αλήθεια, ο Κύριος είναι σ’ αυτόν τον τόπο κι εγώ δεν το ήξερα! Τί φοβερός τόπος! Εδώ δεν είναι παρά ο οίκος του Θεού, κι αυτή είναι η πύλη του ουρανού’’. Το πρωί που σηκώθηκε, πήρε το λιθάρι που το είχε για προσκέφαλό του, το έστησε ως ιερή στήλη, κι έχυσε λάδι πάνω στην κορυφή της. Και ονόμασε τον τόπο εκείνο Βαιθήλ (Οίκος Θεού), ενώ πρωτύτερα ονομαζόταν Λουζ».
Όπου υπάρχουν ναοί, θέατρα, ασκληπιεία, πυραμίδες, συγκεκριμένες εκκλησίες, ιερές στήλες ή πέτρες και ιερά σπήλαια υπάρχουν κομβικά σημεία του ηλεκτρομαγνητικού πλέγματος της Γης. Τα ιερά χτίστηκαν σε κομβικά σημεία του ηλεκτρομαγνητικού πλέγματος της Γης, είτε μετά την επαφή ανθρώπων με θεούς σε τέτοια σημεία, όπως στην περίπτωση του Ιακώβ, είτε μετά από υπόδειξη των Μαντείων, όπως αναφέρει ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά (βιβλίον 7, παράγραφος 1331), τα οποία ήταν κι αυτά χτισμένα σε τέτοια σημεία ώστε να υπάρχει επικοινωνία με τους θεούς.
Όσον αφορά την ύπαρξη κομβικών σημείων σε ιερά σπήλαια, χαρακτηριστική είναι η αναφορά του Ευαγγελιστή Ιωάννη στην ύπαρξη χρονοπύλης εντός του σπηλαίου της Πάτμου (Αποκάλυψις Ιωάννου, κεφάλαιον 4, στίχος 1): «Ύστερα απ’ αυτά, είδα πύλη ανοιχτή στον ουρανό. Και η φωνή που άκουσα προηγουμένως ν’ αντηχεί σαν σάλπιγγα απευθύνθηκε σ’ εμένα και μου είπε, ‘‘Ανέβα εδώ πάνω για να σου δείξω τί θα συμβεί στο μέλλον’’».
Ενώ όσον αφορά την ύπαρξη κομβικών σημείων σε συγκεκριμένες εκκλησίες χαρακτηριστικά είναι τα εξής παραδείγματα: Στην κορυφή της πυραμίδας του Ταϋγέτου βρίσκεται το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, στο οποίο εμφανίζεται γύρω στα μεσάνυχτα, μεταξύ 10 και 1, μία φωτεινή σφαίρα.
Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι η πύλη του Ταϋγέτου, εντός της οποίας επιτυγχάνεται και η αθανασία του ανθρώπινου σώματος, βρίσκεται εντός της πυραμίδας και ότι Λακωνία σημαίνει κωνικός λίθος (λάας = λίθος + κώνος). Κάτω από το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία στον Υμηττό, υπάρχει ένα βάραθρο, το οποίο παλαιότερα φαινόταν να φωτίζεται.
Το εκκλησάκι του Αγίου Παταπίου στα Γεράνεια όρη είναι χτισμένο σε ένα σπήλαιο από όπου εμφανίζονταν φώτα. Η Παναγία η Τρυπητή στο Αίγιο χτίστηκε στο σημείο όπου είχε δει ένας Γάλλος ναυτικός μέσα στη νύχτα να βγαίνει μέσα από τη γη ένα φως όταν ναυάγησε εκεί.
Στη μέση του χωριού Πέτρα της Λέσβου υπάρχει ένας τεράστιος βράχος, πάνω στον οποίο είναι χτισμένο το εκκλησάκι της Παναγίας της Πέτρας. Το εκκλησάκι αυτό είναι χτισμένο πάνω σε μία τρύπα που οδηγεί βαθιά μέσα στον βράχο και χτίστηκε εκεί γιατί τις νύχτες εμφανιζόταν από το βάθος της τρύπας ένα λαμπρό φως.
Τώρα, ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Ι. Γιαννόπουλου: “ΑΠΟΡΡΗΤΟΣ ΦΑΚΕΛΟΣ: ΚΟΙΛΗ ΓΗ”. Με τίτλο (όπως δόθηκε από το antexeistinalitheia.gr.) …
Αστρικές πύλες στα έγκατα της Γης
Το περιστατικό διαδραματίζεται μέσα στη σπηλιά του Δίστομου στη Βοιωτία, κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, από μια ερευνητική ομάδα Γερμανών, με αρχηγό τον Georg Müller.
Ο Georg Müller, κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, συμμετείχε σε ερευνητικές αποστολές που επιχειρούσε ο Γερμανικός στρατός μέσω της “Εταιρείας Θούλη” για την ανακάλυψη της υποχθόνιας ενέργειας Βριλ. Σε κάποιες μάλιστα από αυτές τις αποστολές έρευνας, είχε συμμετάσχει και ο γνωστός Curt Waldheim.
«…Τα όργανα έδειχναν ότι βρισκόντουσαν σε βάθος 1.000 μέτρων περίπου και είχαν διανύσει πάνω από 20 χιλιόμετρα.
«…Η σπηλιά στο Δίστομο φαίνεται ότι είχε όλα τα προσόντα μιας σπηλιάς με μεγάλο ενδιαφέρον, σπανιότητα, μυστήριο και με απρόσμενα ερευνητικά αποτελέσματα.
«…Η ομάδα, όταν επρόκειτο να προχωρήσει σε κάποιο καινούριο τμήμα της σπηλιάς, όπως τώρα, ακολουθούσε πάντα την ίδια τακτική: ο επικεφαλής έστελνε έναν ‘πρόσκοπο’, συνήθως τον δεύτερο, αυτόν δηλαδή που ήταν και ιεραρχικά μετά από εκείνον (τον Müller).
«…Στην προκειμένη περίπτωση και ομάδα, αυτός που συνήθως έκανε αυτές τις αναγνωρίσεις ήταν ο Χανς, Αυστριακός κι αυτός, από το Τιρόλο, αθλητής ορειβάτης από πριν τον πόλεμο.
«Αντάλλαξε μια-δυο προτάσεις με τον Georg, στερέωσε το φανάρι του και έχοντας το σακίδιό του και μια κουλούρα ορειβατικό σκοινί, προχώρησε προς την αρχή της διόδου.
«…Ο Χανς δρασκελίζει άνετα το άνοιγμα και προχωράει στο μικρό διάδρομο. Μόλις που είχε προλάβει να διανύσει γύρω στο ενάμισι μέτρο, όταν συμβαίνει κάτι που κάνει τον Georg Müller αρχικά και μετά τους άλλους να μείνουν άναυδοι από έκπληξη.
«Ταυτόχρονα με το βάδισμα του Χανς αντιλαμβάνονται όλοι κάποιον ευδιάκριτο φωτισμό να έρχεται ή μάλλον να ‘ανάβει’ ακριβώς στην έξοδο του διαδρόμου, ακριβώς στο σημείο στο οποίο πλησιάζει ο Χανς.
«Ένας φωτισμός θαμπού πράσινου φωτός που δημιουργεί μια ‘οθόνη’, ένα ‘παραπέτασμα’ που γεμίζει την έξοδο στο τέλος του διαδρόμου.
«Ο Georg Müller και οι άλλοι έχουν εν τω μεταξύ πεταχτεί όρθιοι, βλέποντας τον Χανς να διασχίζει αυτήν την πράσινη οθόνη χωρίς δυσκολία, ίσως από κεκτημένη ταχύτητα ‒ίσως δηλαδή δεν προλαβαίνει να σταματήσει παρά την έκπληξή του‒ και να χάνεται από τα μάτια τους!
«Υποθέτουν ότι ήδη έχει περάσει στο χώρο μετά το διάδρομο και περιμένουν κάποια κίνηση ή κάποια λόγια εκ μέρους του. Ταυτοχρόνως η πράσινη οθόνη εξακολουθεί να λάμπει και να σκεπάζει την πλευρά μέσα στην οποία βρίσκεται τώρα –λογικά– ο Χανς.
«Την επόμενη στιγμή, η οθόνη εξαφανίζεται, ‘σβήνει’ εντελώς! Στα μάτια τους εμφανίζεται και πάλι το σκοτεινό άνοιγμα στο τέλος του διαδρόμου, στο οποίο ορμούν μεμιάς! Οι φακοί όλων των μελών της ομάδας προσπαθούν να διαπεράσουν το σκοτάδι της άλλης πλευράς. Το όνομα του Χανς είναι στα στόματα όλων. Τον φωνάζουν συνεχώς. Τίποτε!
«…Ο Χανς πέρασε μια ‘πύλη’ που τον οδήγησε κάπου αλλού. Στο άγνωστο! Σ’ αυτό ακριβώς που ερευνούν. Μα πώς είναι δυνατόν; Και όμως! Η εξαφάνισή του είναι πραγματική και οριστική.
«…Αργότερα, ένας από τους βιολόγους της ομάδας, σε συνεννόηση με τον Georg Müller δοκιμάζει κάτι άλλο: παίρνει ένα αδιάβροχο, το τυλίγει γύρω–γύρω σαν μπάλα, μπαίνει πολύ προσεκτικά στο άνοιγμα και αρχίζει να προχωρά πραγματικά με βήμα σημειωτόν.
«Έχει σχεδόν διασχίσει όλο το διάδρομο, όταν ξαφνικά η φωτεινή ‘οθόνη’ εμφανίζεται ξανά. Στηριζόμενος στον πλαϊνό τοίχο του διαδρόμου, πετά με μια απότομη κίνηση, το αδιάβροχο στο κέντρο της ‘οθόνης’.
«Το αδιάβροχο ‒μπάλα‒ βρίσκει την ‘οθόνη’ στο κέντρο και τη διαπερνά. Σε λίγο, όπως και την πρώτη φορά, η οθόνη εξαφανίζεται, αλλά το ίδιο και το αδιάβροχο. Σίγουρα ακολούθησε το δρόμο του Χανς, γιατί δεν βρίσκεται στην άλλη πλευρά.»
Κάπου αλλού… ένα παρόμοιο περιστατικό.
Shigatse
«…Η σπηλιά που ήταν στους λόφους που περιστοιχίζουν την κωμόπολη Shigatze του Θιβέτ, κάτω από την οποία ‒σύμφωνα με τους μύθους της περιοχής‒ βρίσκεται η θρυλική πόλη Shamballah (Σαμπάλα). Εκτός των κινδύνων που ανέφερα πιο πάνω, ήταν γεμάτη γαλαρίες που βρίσκονταν σε διαφορετικά επίπεδα, η διαφορά μεταξύ των οποίων, πολλές φορές, ήταν πάνω από 15 μέτρα.
«…Προχωρούσαν για όλους αυτούς τους λόγους με βήμα σημειωτόν.
«…Συνέχισαν να προχωρούν, πάντοτε ανεβοκατεβαίνοντας, μέχρι που έφτασαν σε ένα επίπεδο που όλα ήταν διαφορετικά. Το σκοτάδι αρχίζει να μην είναι τόσο πυκνό· στο βάθος φαίνεται μια ανταύγεια που σε λίγο αποδεικνύεται αρκετά έντονη ώστε να φωτίσει μια όμορφη υπόγεια λίμνη.
«Δεν είναι προετοιμασμένοι να την περάσουν, αλλά προχωρώντας γύρω της, βρίσκουν ένα πλεούμενο που θυμίζει βάρκα.
«…Όταν φθάνουν απέναντι, αντικρίζουν ένα είδος χλωρίδας, που δεν έχει όμως το συνηθισμένο πράσινο χρώμα, αλλά ένα λαμπερό ανοιχτό καφέ. Ακολουθούν το μονοπάτι ‒το μοναδικό που μπόρεσαν να εντοπίσουν– που τους οδηγεί σε μια πέτρινη πύλη.
«Στο πλάι της υπάρχει μια κορνίζα με ένα περίεργο αντικείμενο που μοιάζει με τον δίσκο που ρίχνουν οι αθλητές.
«…Επιχειρούν να περάσουν την πύλη η οποία δεν έχει τίποτε να την κλείνει, είναι συνεχώς ανοιχτή. Παρόλο όμως που προσπαθούν –όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά– δεν τα καταφέρνουν. Είναι σαν να έχει το άνοιγμα μια αόρατη ή διάφανη πόρτα, την οποία δεν μπορούν να διακρίνουν, αλλά παρ’ όλα αυτά, η προσπέλαση είναι αδύνατη».
Πάμε τώρα.. σε αρθράκι του 2017, στο μπλογκ spiritearth.gr, με τίτλο…
Το μυστήριο με τις αρχαίες «πύλες» που βρίσκονται στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον πλανήτη!
Η πύλη της Νάξου (Πορτάρα) σύμφωνα με τους καθηγητές τις αρχαιολογίας R.Desborough και R. Popham πρέπει να ήταν αντίγραφο μιας αρχαιότερης κατασκευής ενώ η ηλικία της, δεν ξεπερνά το 500 π.Χ.
Εν συνεχεία, η κυρίως υπεύθυνη για τις ανασκαφές στο νησί, Χρυσούλα Καρδάρα διορθώνει τους δύο καθηγητές, ανακαλύπτοντας ναΐσκο του θεού Απόλλωνα, υποθέτοντας έτσι ότι η Πύλη αποτέλεσε αρχικό μέρος του ναού.
Η χρονολόγηση της δε, τοποθετεί το μνημείο στο 350 π.Χ.
Το 1977 όμως, δημοσιεύει μια νέα μελέτη με τίτλο «Απλώματα Νάξου» προκαλώντας σάλο (σε σημείο να χάσει την δουλειά της!) αφού ισχυρίστηκε ότι, τόσο η Πύλη όσο και τα ευρεθέντα αγγεία δεν διαθέτουν ομοιότητες με τους πολιτισμούς της Ηπειρωτικής Ελλάδας.
Όσον αφορά στην τεχνοτροπία της Πύλης, υποστήριξε ότι δεν έχει στην πραγματικότητα στοιχεία κλασικής περιόδου αλλά είναι αντίγραφο αντίστοιχων πυλών της περιόδου πριν από την έκρηξη του ηφαιστείου της Θύρας, δηλαδή πολύ πριν το 1613 π.χ!!! (θυμίζει την αιγυπτιακή πύλη του Αμπού Σιμπέλ)
Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά η Καρδάρα υπερασπίστηκε έμμεσα την παρουσία της Ατλαντίδας στις Κυκλάδες, θεωρία την οποία διάνθισε αργότερα ο καθηγητής Σπυρίδωνας Μαρινάτος.
Για την Πύλη της Νάξου η πλέον συμβατική θεώρηση, την περιγράφει σαν κομμάτι του ενός – μάλλον – ανολοκλήρωτου ναού αφιερωμένου στον Απόλλωνα.
Τα αρχαιολογικά στοιχεία επιβεβαιώνουν την παρουσία ενός μικρού ναού στο νησάκι, κανένας επιστήμονας όμως δεν μπόρεσε να εξηγήσει πως μια τεράστια πύλη με ύψος 6 μέτρα και πλάτος 3,5 αποτέλεσε είσοδο σε ένα ναΐσκο!
Κάπως έτσι, οι αρχαιολόγοι προχώρησαν στη θεωρία πως ήταν κάποτε ένα ναυτικό παρατηρητήριο. Πρόκειται όμως για μια εντελώς αντιεπιστημονική θέση!
Αφού, όχι μόνο οι ορμίσκοι κοντά στη Πύλη είναι εντελώς ακατάλληλοι για προσάραξη πλοιαρίων αλλά και καμιά έρευνα ή ανασκαφή δεν έδειξε ποτέ οποιαδήποτε σύνδεση μεταξύ της Πύλης και θάλασσας!
Επίσης, γεγονός αδιαμφισβήτητο, κάθε ναυτικό ακρωτήριο διέθετε αποθήκες για τα εμπορεύματα. Ευτυχώς ή δυστυχώς, οι αρχαίες αποθήκες δεν υπάρχουν κοντά στην Πύλη αλλά αντιδιαμετρικά στην άλλη άκρη του νησιού.
Αν στραφούμε για λίγο στους Ασσύριους, θα δούμε πως είχαν τη συνήθεια να υψώνουν ναούς και διοικητικά κέντρα με την προσθήκη γιγαντίων πυλών στις εισόδους. Η Πύλη της Χατούσας είναι εμφανές παράδειγμα!
Η συγκεκριμένη πύλη διακοσμείται με λέοντες και γρύπες, στοιχείο που όπως διδάσκει η ακαδημαϊκή αρχαιολογία δεν είναι παρά μυθολογική απήχηση των θρησκευτικών πιστεύω των Ασσυρίων.
Ο ερευνητής Robert Bauval διαρκώς επισημαίνει την αξία του αστερισμού του Λέοντα ως κύριου «συστατικού» της αρχαίας σκέψης. Συγκεκριμένα, η Πύλη της Χατούσας είναι προσανατολισμένη προς τον αστερισμό του Λέοντα, όπως ακριβώς υποδεικνύει και η θέση της Πύλης της Νάξου. Ουσιαστικά κάνουμε λόγο για μια αστρική λατρεία των μεσογειακών πολιτισμών!
Ο Αndrew Collins στο βιβλίο του The Cygnus Mystery θεωρεί πως πίσω από την τεχνοτροπία του Gobekli Tepe κρύβεται η λατρεία του αστερισμού του Κύκλου.
Επίσης ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Oklahoma, Mike Xu βρίσκει ομοιότητες μεταξύ των αστρονομικών γνώσεων του πολιτισμού των Ολμέκων μ αυτές του Gobekli Tepe τονίζοντας την αξία του αστερισμού του Λέοντα στους αρχαίους πολιτισμούς.
Με τις διαπιστώσεις του καθηγητή Xu περνάμε στην αμερικάνικη ήπειρο: στην περιοχή του Cuzco του Περού και κατά την διάρκεια του εορτασμού του θεού ήλιου Ind Raymi (στις 24 Ιουνίου) οι πιστοί χορεύουν τελετουργικά γύρω από τιςπύλες του αρχαίου οχυρού Sacsahuaman και εδώ ξανά η λατρεία του αστερισμού του Λέοντα αλλά υπό διαφορετική ονομασία!
Κάπου αλλού τώρα, στην Περιοχή του Wyoming με την ονομασία MatoTeepee, υψώνεται ο «Οφθαλμός των Θεών». Σε παράδοση της φυλής των Αrapacho Iνδιάνων υπάρχει καταγεγραμμένα ο θρύλος της ύπαρξης μίας πύλης πάνω εκεί στον λόφο. Η λατρεία του Λέοντα ξανά!
Είναι σύμπτωση άραγε που και η Αιγυπτιακή Σφίγγα προσανατολίζεται προς τον ίδιο τον αστερισμό; Τι μας δείχνουν όλες αυτές οι ομοιότητες; Την ύπαρξη ενός παγκόσμιου πολιτισμού με τις ίδιες θρησκευτικές και τεχνογνωσιακές καταβολές. Ίσως ένας ανώτερος τεχνολογικά πολιτισμός.
Ο συγγραφέας Richard Leviton στο έργο του Stars on the Earth ισχυρίζεται πως όλες αυτές οι λίθινες πόρτες δεν είναι απλά θρησκευτικές προεκτάσεις του ψυχισμού των πιστών αλλά πύλες ικανές να μας μεταφέρουν υλικά σε άλλους διαστρικούς κόσμους!
Μάλιστα, υπάρχουν χαρακτηριστικές ομοιότητες που συνδέουν τις πύλες σ ένα ενιαίο σύνολο.
Στην μακρινή Κένυα και στο όρος Kere Nyaga υψώνονται δύο πύλες οι οποίες μεταφραζόμενες σημαίνουν «τα ανοίγματα προς τον ουρανό».
Στο Ιράν υπάρχει ένας λόφος Ushi darena o οποίος μεταφράζεται ως «Ο λόφος του φωτός», διότι στην κορυφή του υπάρχουν απομεινάρια πύλης με την ίδια ονομασία. Στην Τανζανία υπάρχει η πύλη OI Doinyo Lengai ( Το πέρασμα στη γη των θεών).
Σχετικά με την Πύλη της Νάξου, ο Leviton τόνισε ότι η λατρεία του Απόλλωνα στο νησί αποδεικνύει τη θεωρία του, ότι πάλι μια θεά του Φωτός συνδέεται με την ανέγερση πυλών!
Στην ραχοκοκαλιά των Άνδεων 3.825 μέτρα πάνω από την στάθμη της θάλασσας στην αρχαία πολιτεία Tiahuanaco της Βολιβίας, βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα αρχαιολογικά αινίγματα του πλανήτη.
Οι διαστάσεις αυτού του μεγαλιθικού μνημείου (3*4 μέτρα) μπορεί να μην προκαλούν το θαυμασμό, ασφαλώς όμως η κατασκευή του από ένα και μοναδικό λίθο που ζυγίζει κάτι παραπάνω από 10 τόνους προκαλεί έκπληξη.
Βλέπετε η πύλη του Ηλίου δεν κατασκευάστηκε και τοποθετήθηκε στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα (γεγονός που θα απλοποιούσε το μυστήριο) παρά σε τόπο που οι αρχαιολόγοι αγνοούν, όπως επίσης δεν γνωρίζουν την ημερομηνία κατασκευής, αυτούς που τη δημιούργησαν και φυσικά τον ίδιο το σκοπό της!
Έχουν ειπωθεί πολλά για την πύλη του Ηλίου. Ανθρώπινες φιγούρες, ελέφαντες, κόνδορες και άλλα μυστηριώδη πουλιά υπάρχουν σμιλεμένα στην επιφάνεια της πύλης ενώ στο επίκεντρο στέκει μια καλοσχεδιασμένη μορφή που κάποιοι αναγνωρίζουν σ αυτή τον ηλιακό θεό Viracocha.
Σύμφωνα με τους τοπικούς θρύλους από το βυθό της λίμνης Titicscs δίπλα στην πόλη Τiahuanaco ήταν που αναλήφθηκε ο Viracocha μεγαλοπρεπής με κεραυνούς στα χέρια και δάκρυα βροχής να δακρύζουν από τα μάτια του. Ο θεός έκλαψε για την πορεία της ανθρωπότητας που έπλασε αλλά αποφάσισε να μην ξεκάνει αυτό που είχε δημιουργήσει.
Στην Αρχαία πόλη Tiahuanaco, λοιπόν πάνω στα ψηλά βουνά βρίσκεται η πύλη του Ηλίου να αγναντεύει σιωπηλά την εμφάνιση του θεού. Κάποιοι λένε ότι η πύλη αναγέρθηκε μερικές εκατονταετίες μετά τον Χριστό. Κάποιοι άλλοι όμως, όπως οπ Γερμανός μηχανικός Arthur Posnansky, υπολογίζουν πως η αληθινή της ηλικία ξεπερνά τα 15 χιλιάδες χρόνια!
Βέβαια οι αποτυχημένες προσπάθειες του Posnasky για τον αποσυμβολισμό της πύλης τον οδήγησαν στο να δηλώσει πως πρόκειται απλά για ένα είδος τέχνης.
Αντίθετα, ο καθηγητής Schindler Bellamy δημοσίευσε το 1956 μια 400σέλιδη εργασία με την οποία όχι μόνο συμφωνούσε με τους υπολογισμούς του Posnasky αλλά επιπλέον υποστήριζε πως είχε κατορθώσει να διαβάσει τα σύμβολα συμπεραίνοντας πως η πύλη του Ηλίου ήταν ημερολόγιο που υπολόγιζε την κίνηση της Γης όταν ακόμη δεν υπήρχε η σελήνη που έχουμε σήμερα!
Το εκπληκτικό αυτό πόρισμα έκαναν αργότερα συγγραφείς όπως ο Εριχ Φον Ντάινικεν να μιλήσουν για επαφή του πολιτισμού του Tiahuanaco με εξωγήινους.
Μήπως ο φωτοβόλος θεός Viracocha που βγήκε από την λίμνη, ήταν ένα υποβρύχιο UFO;
H πύλη του Ηλίου ή El Hijo (ό υιός) όπως αποκαλείται από τους κατοίκους της Βολιβίας είναι το μοναδικό μεγαλιθικό μνημείο σε τόσο μεγάλο ύψος κι αυτό από μόνο του είναι αρκετά αξιοπερίεργο.
Όσον αφορά δε την αρχαία πολιτεία στην οποία βρίσκεται, το πραγματικό της όνομα δεν είναι Tiahuanaco αλλά Tiwanaku λέξη που σχετίζεται με τον όρο taypiqala ( στη διάλεκτο Aymara των Άνδεων) που σημαίνει « λίθος στο κέντρο», υπονοώντας πως για τους κατοίκους ο τόπος αυτός ήταν το κέντρο του κόσμου!
Παρόλα αυτά, κανείς δεν γνωρίζει το αρχικό όνομα της περιοχής, καθότι η γλώσσα αυτών που κατοικούσαν κάποτε εκεί ψηλά στις Άνδεις έχει σβήσει, μαζί με σχεδόν κάθε άλλο ίχνος τους.
Ο πολιτισμός της Tiahuanaco άκμασε και παράκμασε εντελώς ξαφνικά. Μάλιστα όταν ο Γερμανός αρχαιολόγος Max Uhe εξερεύνησε την περιοχή την περίοδο 1860-1901, συμπέρανε πως ο πολιτισμός που δημιούργησε την πύλη ήταν κοιτίδα των υπολοίπων των πολιτισμών του Νέου Κόσμου!
Πρόκειται για ένα μάλλον ρομαντικό πόρισμα καθότι η σύγχρονη, αρχαιολογική σκαπάνη έχει δείξει πως τα χαμηλότερα επίπεδα του Tiahuanaco χρονολογούνται γύρω στο 500 π.χ ενώ η πύλη θεωρείται πως είναι ακόμα νεώτερη, ανήκει δηλαδή στον 8 αιώνα μ.Χ.
Σύμφωνα με τον ερευνητή W.Perry και το έργο του The children of the sun το Tiahuanaco ήταν αποικία των Αιγύπτιων. Ο Perry υποστηρίζει ότι η γυναίκα Φαραώ Hatshepsut oοργάνωσε το 1470 αποστολή στην μυθική Πουντ ( Αμερική;)με σκοπό την εύρεση νέων κοιτασμάτων χαλκού και αργυρού.
Φτάνοντας έτσι στην περιοχή μετέπειτα Tiahuanaco, ανέγειρε εκτός των άλλων οικοδομημάτων και το περίφημο μεγαλιθικό μνημείο χαλκεύοντας τη μορφή του ηλιακού θεού Ρα.
Ο Ρα λοιπόν και όχι ο Viracocha είναι σχεδιασμένος πάνω στην πύλη, ενώ ο τρόπος με τον οποίο είναι κομμένοι οι λίθοι του Tiahuanaco σημειώνει ο perry θυμίζουν έντονα το ναό Pakhet στην περιοχή Minya της Αιγύπτου.
Μια διαφορετική προσέγγιση τώρα παντρεύει το μυστήριο της πύλης του Ηλίου με αυτό της Ατλαντίδας, χάρη στο θεό Viracocha που φιγουράρει μεγαλοπρεπώς στο κέντρο του μνημείου.
Άλλοι πάλι λένε ότι ο Viracocha ήταν μια βόμβα υδρογόνου και ότι τα «αρδευτικά κανάλια» της περιοχής χρησιμοποιήθηκαν ως αγωγοί μεταφοράς γεωμαγνητικής ενέργειας…καθώς και τα μεγάλα δίδυμα αγάλματα που βρίσκονται στο Tiahuanaco είναι οπλισμένα με φλογοβόλο!
Τέλος, ο David Flynn ισχυρίζεται ότι ο περίγυρος χώρος του Τiahunaco, εφόσον το παρατηρήσουμε από ψηλά, αποτελείται από δεκάδες πετρογλυφικά μια ξεχασμένης εποχής των γιγάντων.
Και με τον όρο γίγαντες δεν εννοεί κάποιους ευμεγέθεις ανθρώπους αλλά μεταφορικά, μια τεχνολογικά εξελιγμένη κοινωνία.
Δανειζόμενος μάλιστα αρκετά στοιχεία από το σύμβολο του Προμηθέα ισχυρίζεται πως το Tiahuanaco ως πολιτισμός υπήρξε ο γεννήτορας των μυθολογικών παραδόσεων της υφηλίου.
Ο μύθος δε της υπερτεχνολογικά ανεπτυγμένης Ατλαντίδας προέρχεται από τη συγκεκριμένη τοποθεσία ενώ η μορφή του μυστηριώδους θεού στην πύλη είναι ένας από τους ανωτέρους ιερείς – επιστήμονες του χαμένου πολιτισμού.
spiritearth.gr
Και θα κλείσουμε το θέμα αυτό, το οποίο δεν καλύπτεται φυσικά ούτε με δεκάδες ακόμα άρθρα κι αν βρίσκαμε.. με ένα βιντεάκι του 2016, όπου ακούμε τον σχωρεμένο Παναγιώτη Τουλιάτο να μιλάει για τον κόλπο του Άντεν και γιατί ο Μ.Αλέξανδρος, στην επιστροφή από την εκστρατεία του μέχρι τις Ινδίες, πήγε από την θανατηφόρο έρημο της Γεδρωσίας (Μπαλουχιστάν).
Κ-Τ
ΤΟ ΆΡΘΡΟ ΤΟ ΒΡΉΚΑΜΕ ΣΤΟΝ ΔΙΟΔΟΤΟ
