Η Παρακμή της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας.. Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες συγκρούονται με τη Ρωσία και την Κίνα για να αποτρέψουν μια πολυπολική οργάνωση του κόσμου και να διατηρήσουν την ηγεμονία τους, εξασθενούν εκ των έσω. Ένας γιος του Προέδρου Μπάιντεν έχει αναλάβει περισσότερη εξουσία από έναν γερουσιαστή. Ταξιδεύει με επίσημα αεροπλάνα, σαν να έχει εντολή από τον πατέρα του, να υπογράφει προσωπικά συμβόλαια χωρίς κανείς να ξέρει τι πιστεύει ο πρόεδρος.
Αλλά αυτό το άτομο δεν έχει ιδιαίτερες δεξιότητες, είναι απλώς ένας φανατικός που κάνει μια ζωή patachon. Κανείς δεν ξέρει ποιος διαπραγματεύεται τα συμβόλαια που υπογράφει και από ποια ωφελείται. Το μεγαλείο της αμερικανικής δημοκρατίας έχει εξαφανιστεί υπέρ των ανθρώπων που ούτε εκλέγονται ούτε καν διορίζονται.
Από τον Τιερί Μεισάν
Τα τελευταία έξι χρόνια, έχω δημοσιεύσει διάφορα άρθρα, πολύ πιο μπροστά από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, προειδοποιώντας για τη διαίρεση των Αμερικανών πολιτών και την άνοδο της μισαλλοδοξίας στη χώρα τους. Προέβλεψα το αναπόφευκτο ενός εμφυλίου πολέμου και τη διάλυση του ομοσπονδιακού κράτους.
Στην πραγματικότητα, παρακολουθούμε την άνοδο νέων μορφών διαχωρισμού, έχουμε ήδη γίνει μάρτυρες αδιαφανών προεδρικών εκλογών, κατάληψης του Καπιτωλίου και έρευνας του πρώην προέδρου της χώρας. Είναι νεκρή η δημοκρατία των ΗΠΑ; Πώς θα συνεχιστεί αυτό το βασικό φαινόμενο;
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ
Πρώτα από όλα, πρέπει να παρατηρήσουμε τη δημογραφική και κοινωνιολογική αλλαγή της χώρας.
Ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν στις ΗΠΑ έχει αυξηθεί από 252 εκατομμύρια όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση το 1991 σε 331 σήμερα, σχεδόν το ένα τρίτο περισσότερο. 79 εκατομμύρια για την ακρίβεια. Την ίδια στιγμή, η μεσαία τάξη των ΗΠΑ συνέχισε να συρρικνώνεται. Αντιπροσώπευε το 70% των Αμερικανών στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αν και τα στατιστικά κριτήρια δεν είναι πλέον συναινετικά, φαίνεται ότι σήμερα αντιπροσωπεύει λιγότερο από 45%. Ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων έχει εξαπλασιαστεί από το 1991, ενώ ο μέσος πλούτος έχει αυξηθεί πολύ λίγο σε σταθερά δολάρια.
Οι θεσμοί των ΗΠΑ βασίζονται στην αρχή της διάκρισης των εξουσιών που ορίζει ο Μοντεσκιέ. Είναι θέμα εξισορρόπησης των αποφάσεων με διάκριση μεταξύ της Εκτελεστικής, της Νομοθετικής και της Δικαιοσύνης. Το σύστημα λειτουργεί μόνο εάν όλοι οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων μοιράζονται τα ίδια ενδιαφέροντα. Αυτό δεν μπορεί πλέον να ισχύει από την παγκοσμιοποίηση, δηλαδή από τη βιομηχανική μετεγκατάσταση στην Ασία και την εξαφάνιση των μεσαίων στρωμάτων που αυτή προκάλεσε.
Επομένως, οι κοινωνιολογικές συνθήκες δεν επιτρέπουν πλέον τη λειτουργία του δημοκρατικού συστήματος.
Οι Αμερικανοί γνωρίζουν αυτές τις ανατροπές αφού, από το κίνημα Occupy Wall Street το 2011, πολλοί πολιτικοί λόγοι αμφισβήτησαν τη δύναμη του πλουσιότερου 1% της κοινωνίας. Δηλαδή για τον πληθυσμό του οποίου το ετήσιο εισόδημα είναι πέντε φορές υψηλότερο από αυτό του μέσου όρου.
Ένα θεμελιώδες πρόβλημα προέκυψε κατά τις προεδρικές εκλογές του 2020. Σήμερα, τουλάχιστον το ένα τρίτο των ψηφοφόρων πιστεύει ότι τα αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν δεν αντικατοπτρίζουν τη λαϊκή βούληση. Τα δύο στρατόπεδα αλληλοπροσβάλλουν συνεχώς, υποστηρίζουν στοιχεία, αλλά το πρόβλημα δεν είναι η καταμέτρηση, είναι η αδιαφάνεια της καταμέτρησης. Μία από τις θεμελιώδεις αρχές των δημοκρατιών είναι η διαφάνεια των εκλογών. Αυτά όμως δεν τα απογυμνώνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα οι πολίτες δημόσια, αλλά οι δημόσιοι υπάλληλοι, ακόμη και από υπεργολαβικές εταιρείες. Αυτή τη φορά ήταν από μηχανές και, συχνά, από αξιωματούχους κεκλεισμένων των θυρών.
Όσον αφορά το τέλος της διάκρισης των εξουσιών, το πιο εκπληκτικό θα ήταν οι διαδικασίες για την απόλυση του αρχηγού της εκτελεστικής εξουσίας από το νομοθετικό σώμα με βάση κατηγορίες για προδοσία, οι οποίες έχουν πλέον ακυρωθεί. Καθώς όμως η αποτυχία αυτών των κατηγοριών δεν λύνει το κοινωνιολογικό πρόβλημα, γινόμαστε τώρα μάρτυρες έρευνας του ίδιου πρώην προέδρου και της επόμενης κατηγορίας του για προδοσία.
Αυτή τη φορά, η Δικαιοσύνη κρύβεται πίσω από μια παρεκκλίνουσα ερμηνεία του Νόμου που τον κάνει να διώξει το άτομο που έχει την εξουσία να αποχαρακτηρίσει αυτό που ήθελε, επειδή ξέχασε να αποχαρακτηρίσει ορισμένα προσωπικά έγγραφα. Η τρελή φύση αυτών των υποθέσεων δεν ξεφεύγει από τους απλούς πολίτες που απομακρύνονται από τους άλλοτε δημοκρατικούς θεσμούς.
Η κατάρρευση της δημοκρατίας των ΗΠΑ εκδηλώθηκε με την κατάληψη του Καπιτωλίου από έναν εξαγριωμένο όχλο στις 6 Ιανουαρίου 2021. Τώρα γνωρίζουμε ότι δεν είχε πρόθεση να ανατρέψει το Κογκρέσο, αλλά ότι η αστυνομία, συμπεριφερόμενη ως το κατασταλτικό όργανο μιας δικτατορίας, είχε δεν επεδίωξε να διατηρήσει την τάξη, αλλά να τιμωρήσει τους πολίτες που διαμαρτυρήθηκαν. Μόνο αφού η αστυνομία έριξε έναν διαδηλωτή που ανέβαινε στην πρόσοψη αρκετούς ορόφους, προκαλώντας τον θάνατό του, που το εξοργισμένο πλήθος εξαπέλυσε επίθεση στις Κοινοβουλευτικές Συνελεύσεις.
ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ;
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να σταματήσει αυτό το φαινόμενο όσο παραμένει η σημερινή κοινωνιολογική σύνθεση των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι υποθέσεις διαφθοράς δείχνουν ότι, αντίθετα, θα μεγαλώσει. Πράγματι, δεν πρόκειται πλέον για ανώτερους δημοσίους υπαλλήλους που κάνουν κατάχρηση της εξουσίας τους, αλλά για άτομα ούτε εκλεγμένα ούτε καν διορισμένα, που μονοπωλούν μια εξουσία μεγαλύτερη από αυτή ενός γερουσιαστή.
Θυμηθείτε την υπόθεση Μπάιντεν: κατά τη διάρκεια της προεδρικής εκστρατείας του 2020, η New York Post αποκάλυψε ότι ένας υπολογιστής που ανήκε σε ένα από τα παιδιά του Δημοκρατικού υποψηφίου είχε κατασχεθεί από το FBI. Η ταμπλόιντ υποστήριξε ότι τα αρχεία που κατασχέθηκαν αποδεικνύουν τόσο τη διαλυμένη ζωή του νεαρού άνδρα (που δεν ήταν μυστήριο), όσο και τη διαφθορά του και του πατέρα του.
Αμέσως πραγματοποιήθηκε μια τεράστια επιχείρηση για να σωθεί η τιμή του υποψηφίου Τζο Μπάιντεν. Αφενός το FBI αρνήθηκε να αξιολογήσει περαιτέρω τον υπολογιστή, αφετέρου προσωπικότητες από την Κοινότητα Πληροφοριών των ΗΠΑ διέδιδαν τη φήμη ότι επρόκειτο για ρωσική παραπληροφόρηση κερδοφόρα για τον υποψήφιο Τραμπ [ 1 ] . Τελικά, οι κατηγορίες της Post αγνοήθηκαν από τα μέσα ενημέρωσης και ο υποψήφιος Μπάιντεν ανακηρύχθηκε νικητής.
Δύο χρόνια αργότερα, οι ισχυρισμοί της Post αποδείχθηκαν αληθινοί, νέα έγγραφα ήρθαν στο φως και το ρωσικό υπουργείο Άμυνας κατέσχεσε περισσότερα κατά τη διάρκεια της επιχείρησης του στην Ουκρανία. Τώρα φαίνεται ότι:
Ο Χάντερ Μπάιντεν, ο οποίος εξιστόρησε την περίοδο του ναρκωτικού του, είναι στην πραγματικότητα ακόμα εθισμένος στα ναρκωτικά. Περιβάλλεται από μια καμαρίλα νεαρών ανδρών που μοιράζονται τον εθισμό του στην κοκαΐνη και με τους οποίους οργανώνει ωραία πάρτι. Χωρίς ηθική κρίση για αυτές τις δραστηριότητες, ο καθένας μπορεί να δει ότι ο Χάντερ Μπάιντεν δεν είναι σε θέση να διευθύνει εταιρείες.
Ωστόσο, ο Hunter Biden έχει ιδρύσει ή έχει αναλάβει τον έλεγχο διαφόρων μεγάλων εταιρειών (Eudora Global; Owasco; Oldaker, Biden and Belair LLP; Paradigm Global Advisors; Rosemont Seneca Advisors; Seneca Global Advisors).
Ενώ ο πατέρας του ήταν αντιπρόεδρος και ο Τζον Κέρι υπουργός Εξωτερικών, ο Χάντερ Μπάιντεν ίδρυσε μια εταιρεία με τον θετό γιο του Κέρι, Κρίστοφερ Χάιντς. Ο τελευταίος άρχισε να δραστηριοποιείται στην Ουκρανία, για λογαριασμό του Υπουργείου Άμυνας, γραμματέας του οποίου ήταν τότε ο Ashton Carter. Επρόκειτο επίσημα για την αξιολόγηση των υπολειμμάτων των σοβιετικών στρατιωτικών βιολογικών προγραμμάτων, εκτός αν επρόκειτο για παράνομη έρευνα στην Ουκρανία στις ΗΠΑ, όπως υποστηρίζουν οι Ρώσοι.
Ο Χάντερ Μπάιντεν και ο θείος του, Τζέιμς Μπάιντεν, συνεργάζονταν με μια κινεζική κρατική εταιρεία πετρελαίου, την CEFC. Έτσι ο Χάντερ έλαβε 3,8 εκατομμύρια δολάρια, παρόλο που δεν έχει εξειδίκευση σε θέματα πετρελαίου.
Ο Χάντερ Μπάιντεν έγινε διευθυντής της δεύτερης εταιρείας πετρελαίου της Ουκρανίας, της Burisma, αν και δεν έχει κανένα προσόν για αυτήν. Αμειβόταν με 50.000 δολάρια το μήνα.
Εδώ και χρόνια, ο Χάντερ Μπάιντεν ταξιδεύει μόνιμα με επίσημα αεροπλάνα, άσχετα με την ιδιότητά του ως γιου του προέδρου, κάτι που του επιτρέπει μόνο να συνοδεύει τον πατέρα του στο αεροπλάνο του.
Τελικά, ο Χάντερ Μπάιντεν ηγείται ή συμμετέχει σε πολλές εταιρείες. Εκπροσωπεί επίσημα το Υπουργείο Άμυνας και ανεπίσημα τουλάχιστον τον πατέρα του. Λαμβάνει μεγάλα ποσά για δουλειά που αδυνατεί να κάνει.
Ακόμη και αν υποτεθεί ότι ο πρόεδρος Μπάιντεν δεν εμπλέκεται στις υποθέσεις του γιου του, καλύπτει τη σύγχυση που έχει μεταξύ των προσωπικών του υποθέσεων και της πολιτικής καριέρας του πατέρα του. Του επιτρέπει να απολαμβάνει τα επίσημα μέσα για τις απάτες του.
Επί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο Καλιγούλας είχε διορίσει πρόξενο του αλόγου του. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο αντιπρόεδρος Μπάιντεν είχε καλύψει τις απάτες του γιου του. Σήμερα, έχοντας γίνει πρόεδρος, δεν έχει πια όλο του το κεφάλι και ο γιος του εκμεταλλεύεται την ευκαιρία για να συνεχίσει τις επιχειρήσεις διεκδικώντας την υποστήριξή του.
Αυτοί οι καταλογισμοί δεν είναι πλέον φήμες. Αυτά είναι γεγονότα που τεκμηριώνονται από εκθέσεις της Γερουσίας.
Η ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΟΥ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Άλλες περιοχές του κόσμου βλέπουν διαφορετικά την αποδυνάμωση του ομοσπονδιακού κράτους. Για τους Ρώσους, που έχουν βιώσει αρκετές επαναστάσεις και τη διάλυση της ΕΣΣΔ, οι παρεξηγήσεις μεταξύ των πολιτών των ΗΠΑ θα οδηγήσουν σε έναν εμφύλιο πόλεμο στο εσωτερικό μεσοπρόθεσμα. Αυτό θα οδηγήσει σε διχοτόμηση των Ηνωμένων Πολιτειών σε ανεξάρτητες χώρες, περισσότερο ή λιγότερο ομοιογενείς εθνικά.
Αντίθετα, για τους Κινέζους, που έχουν βιώσει αρκετές φορές την αποδυνάμωση της μοναρχίας τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αντέξουν, αλλά θα βυθιστούν σε μια μορφή αναρχίας. Τα ομόσπονδα κράτη θα πάρουν την αυτονομία τους και δεν θα υπακούουν πλέον πραγματικά στο ομοσπονδιακό κράτος.
Σε κάθε περίπτωση, μόνο οι Δυτικοί φαντάζονται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να είναι δημοκρατία και ότι έτσι θα παραμείνουν.
Ο Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ, ο γιος του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ασχολείται με το θέμα των γελοιοτήτων του Χάντερ Μπάιντεν στο βιβλίο του Liberal Privilege: Joe Biden and the Democrats’ Defense of the Indefensible , Gold Standard Publishing (2020).
Η έρευνα της New York Post κατέληξε σε ένα άλλο βιβλίο: Laptop From Hell: Hunter Biden, Big Tech, and the Dirty Secrets the President Tried to Hide από τη Miranda Devine, Post Hill Press (2021).
Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές στην Επιτροπή Εσωτερικής Ασφάλειας παρουσίασαν δύο εκθέσεις: 1- Χάντερ Μπάιντεν, Μπουρίσμα και Διαφθορά: Ο αντίκτυπος στην πολιτική της κυβέρνησης των ΗΠΑ και συναφείς ανησυχίες . Επιτροπή Γερουσίας των ΗΠΑ για την Εσωτερική Ασφάλεια και τις Κυβερνητικές Υποθέσεις 2- Έκθεση Πλειοψηφικού Προσωπικού Συμπληρωματική Επιτροπή Οικονομικών . Επιτροπή Εσωτερικής Ασφάλειας και Κυβερνητικών Υποθέσεων. 18 Νοεμβρίου 2020
Φωτογραφία από Ronile από το Pixabay
