Κορυφαίος επιστήμονας του κλίματος καταδικάζει τον “γκεμπελικό” συναγερμό για το κλίμα… και τις “γελοίες” απόπειρες δαιμονοποίησης του διοξειδίου του άνθρακα.. Η θέρμανση με διοξείδιο του άνθρακα είναι λογαριθμική λόγω του “κορεσμού” εντός του υπέρυθρου φάσματος και οποιοσδήποτε μελλοντικός διπλασιασμός του αερίου στην ατμόσφαιρα θα σχετίζεται με την ίδια θέρμανση περίπου 1°C.
Αυτό το αποτέλεσμα δεν θεωρείται αμφιλεγόμενο, υποστηρίζει ο ατμοσφαιρικός επιστήμονας και ομότιμος καθηγητής Richard Lindzen του MIT – αν και μπορεί να σημειωθεί ότι είναι, καθώς υπονομεύει μοιραία την πολιτική “καθιερωμένη” επιστημονική έννοια της καταστροφικής ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη. Ο καθηγητής Lindzen σημειώνει ότι η παρούσα “παράλογη επιστημονική αφήγηση” μας αφήνει με ένα οιονεί θρησκευτικό κίνημα – πάνω από όλα αυτά ήταν η “συνεχής γκεμπελική επανάληψη από τα μέσα ενημέρωσης του κλιματικού συναγερμού”.
Σε ένα έγγραφο που δημοσιεύτηκε από το Global Warming Policy Foundation (GWPF), ο Lindzen προειδοποιεί ότι εκτός και εάν ξυπνήσουμε από τον παραλογισμό της αφήγησης που δίνει κίνητρα, “αυτή είναι πιθανό να είναι μόνο η αρχή των καταστροφών που θα ακολουθήσουν από την τρέχουσα παράλογη δαιμονοποίηση του CO2”. Αυτές οι καταστροφές, φυσικά, περιλαμβάνουν την “παρακολούθηση” των δυτικών ενεργειακών συστημάτων, που οδηγεί σε μειωμένη ικανότητα αντίθεσης στη ρωσική επιθετικότητα.
Ο Λίντζεν υπήρξε επί μακρόν επικριτής της πολιτικής αφήγησης για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Στο έγγραφο του GWPF, σημειώνει τα λόγια από το 1961 του αείμνηστου Προέδρου των ΗΠΑ Αϊζενχάουερ:
Η προοπτική κυριαρχίας των μελετητών του έθνους από την ομοσπονδιακή απασχόληση, τις κατανομές έργων και τη δύναμη του χρήματος είναι πάντα παρούσα και πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Ωστόσο, σεβόμενοι την επιστημονική έρευνα και την ανακάλυψη, όπως θα έπρεπε, πρέπει επίσης να είμαστε σε εγρήγορση για τον ίδιο και αντίθετο κίνδυνο να γίνει η ίδια η δημόσια πολιτική δέσμια μιας επιστημονικής-τεχνολογικής ελίτ.
Ο Λίντζεν έχει προειδοποιήσει εδώ και καιρό για τους κινδύνους της πολιτικοποιημένης επιστήμης, σημειώνοντας πρόσφατα ότι η IPCC που υποστηρίζεται από τον ΟΗΕ “ελέγχεται από την κυβέρνηση και εκδίδει μόνο ευρήματα που υπαγορεύονται από την κυβέρνηση”. Μαζί με τον συνάδελφο ατμοσφαιρικό επιστήμονα καθηγητή William Happer του Πρίνστον, είπε σε μια πρόσφατη έρευνα της κυβέρνησης των ΗΠΑ ότι η τρέχουσα βιβλιογραφία για την επιστήμη του κλίματος ήταν “ένα αστείο”. Ήταν “αξιολόγηση από φίλους, όχι από ομοτίμους“, πρόσθεσαν.
Φυσικά, οι δεσμοί μεταξύ της κλιματικής επιστήμης και των πολιτικών που παρέχουν επιχορηγήσεις είναι γνωστοί. Το 2013, ο τότε επικεφαλής της IPCC, Rajendra Pachauri, δήλωσε στον Guardian:
“Είμαστε ένα διακυβερνητικό όργανο και κάνουμε αυτό που θέλουν οι κυβερνήσεις του κόσμου να κάνουμε. Εάν οι κυβερνήσεις αποφασίσουν ότι πρέπει να κάνουμε τα πράγματα διαφορετικά και να καταλήξουμε σε ένα πολύ διαφορετικό σύνολο προϊόντων, θα ήμασταν στη διάθεσή τους”.
Επιστήμονες όπως ο Lindzen που όπως είδαμε αυξάνονται σε αριθμό, έχουν ένα διανοητικό πρόβλημα να ρίχνουν όλες ή τις περισσότερες αλλαγές στην παγκόσμια θερμοκρασία στις ιδιότητες ενός μόνο ατμοσφαιρικού αερίου. Ο Lindzen είναι δυσαρεστημένος με αυτό που αποκαλεί “μονοδιάστατη” άποψη του παγκόσμιου κλίματος και με τον τρόπο με τον οποίο το φαινόμενο του “θερμοκηπίου” και ο ρόλος του CO2 κυριαρχούν στην αφήγηση της υπερθέρμανσης.
Σημειώνει ότι η Γη έχει πολλά κλιματικά καθεστώτα και υπήρξαν “βαθιές” αλλαγές στη θερμοκρασία μεταξύ των τροπικών και των πολικών περιοχών κατά τη διάρκεια χιλιετιών. Κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων, η θερμοκρασία στις τροπικές περιοχές παρέμεινε ελάχιστα αλλαγμένη, μια κατάσταση που παρατηρούμε στο τρέχουσα καταγραφή του κλίματος.
Ο Λίντζεν ανήκει σε μεγάλο βαθμό στη σχολή σκέψης της κλιματικής επιστήμης που υποστηρίζει ότι οι αλλαγές θερμοκρασίας προκαλούνται από δυναμικές ροές θερμότητας στην ατμόσφαιρα και τους ωκεανούς που προκαλούνται από γεωγραφικές διαφορές στις θερμοκρασίες ή “βαροκλινική αστάθεια” για να δώσουμε έναν επιστημονικό όρο. Οι αλλαγές στη μέση θερμοκρασία “οφείλονται κυρίως σε αλλαγές στη διαφορά μεταξύ τροπικού και πόλου και όχι σε αλλαγές στο φαινόμενο του θερμοκηπίου”, προτείνει.
Για τον Lindzen, είναι “παράλογο” να υποθέσει κανείς ότι ο παράγοντας ελέγχου για τις αλλαγές θερμοκρασίας στο περίπλοκο τρισδιάστατο κλίμα είναι η μικρή συμβολή του CO2. Σημειώνει τα στοιχεία από τον πυρήνα πάγου της Ανταρκτικής Vostok, που έδειξαν ότι η ψύξη προηγήθηκε των μειώσεων του CO2 κατά τη διάρκεια των κύκλων παγετώνων των τελευταίων 700.000 ετών. Για την παλαιοκλιματική καταγραφή που χρονολογείται πριν από 600 εκατομμύρια χρόνια, “δεν υπάρχει καμία ένδειξη για καμία απολύτως συσχέτιση με το διοξείδιο του άνθρακα”, πρόσθεσε.
Το διοξείδιο του άνθρακα σημειώνεται ότι είναι μια “ιδιαίτερα γελοία” επιλογή ως ρύπος. Ο πρωταρχικός του ρόλος είναι ως λίπασμα για τα φυτά και επί του παρόντος, προσθέτει, “σχεδόν όλα τα φυτά στερούνται CO2”. Επιπλέον, εάν αφαιρούσαμε λίγο περισσότερο από το 60% του CO2, οι συνέπειες θα ήταν τρομερές, “δηλαδή ο θάνατος από την πείνα για όλο το ζωικό βασίλειο”.
Όχι ότι μια τέτοια πτώση θα είχε μεγάλη επίδραση στην παγκόσμια θερμοκρασία, σύμφωνα με τον Lindzen, με λιγότερο από μια-δυο ποσοστιαίες μονάδες αλλαγές στον προϋπολογισμό ακτινοβολίας, που θα οδηγούσαν σε πτώση 1°C. Άλλωστε, καταλήγει, μια μείωση κατά 30% της ηλιακής ακτινοβολίας πριν από περίπου 2,5 δισεκατομμύρια χρόνια δεν οδήγησε σε μια Γη πολύ πιο κρύα από ό,τι είναι σήμερα.
“ΣΠΑΜΕ ΤΟ ΜΑΤΡΙΞ” ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΠΙΤΙ. Ένα εγχειρίδιο αφύπνισης… ΤΩΡΑ ΜΕ ΜΕΓΆΛΗ ΈΚΠΤΩΣΗ… Εάν ενδιαφέρεσαι για την απόκτηση του, επικοινώνησε μαζί μου μέσω του mail nikolaosgeor@gmail.com
