Παράξενη επιστήμη: Μπορούμε να επηρεάσουμε το παρελθόν; Και Εφόσον είμαστε όλοι συνδεδεμένοι μεταξύ μας σε απόσταση και χρόνο, μήπως… αυτό σημαίνει ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας μπορούν να επηρεάσουν γεγονότα στο παρελθόν μας, καθώς και όσα επιθυμούμε στο μέλλον μας; Πότε ανταποκρίνεται το Κβαντικό πεδίο;;
Τον Ιούλιο του 2000, ο ισραηλινός γιατρός Leonard Leibovici διεξήγαγε μια διπλά τυφλή, τυχαιοποιημένη και ελεγχόμενη δοκιμή στην οποία συμμετείχαν 3.393 νοσοκομειακοί… ασθενείς, χωρισμένοι σε μια ομάδα ελέγχου και σε μια ομάδα “μεσολάβησης”.. Στόχος του ήταν να διαπιστώσει αν η προσευχή θα μπορούσε να έχει επίδραση στην υγεία τους…
Τα πειράματα προσευχής αποτελούν σπουδαία παραδείγματα της νοητικής που επηρεάζει την ύλη από απόσταση. Αλλά μείνετε μαζί μου εδώ, γιατί όλα δεν είναι πάντα αυτό που φαίνεται.
Ο Leibovici επέλεξε ασθενείς που είχαν υποστεί σήψη (μια μόλυνση) ενώ νοσηλεύονταν στο νοσοκομείο. Καθόρισε τυχαία τους μισούς ασθενείς να προσευχηθούν γι’ αυτούς, ενώ για τους άλλους μισούς δεν προσευχήθηκαν.
Συνέκρινε τα αποτελέσματα σε τρεις κατηγορίες: πόσο καιρό διαρκούσε ο πυρετός – διάρκεια του πυρετού, τη διάρκεια της παραμονής στο νοσοκομείο και πόσοι πέθαναν ως αποτέλεσμα της λοίμωξης. Οι προσευχηθέντες επωφελήθηκαν από μια προγενέστερη μείωση του πυρετού και μικρότερο χρόνο νοσηλείας- η διαφορά στον αριθμό των θανάτων μεταξύ των ομάδων που προσευχήθηκαν και των ομάδων που δεν προσευχήθηκαν δεν ήταν στατιστικά σημαντική, αν και καλύτερη στην ομάδα που προσευχήθηκε.
Αυτή είναι μια ισχυρή απόδειξη των ωφελειών της προσευχής και του πώς μπορούμε να στείλουμε μια πρόθεση στο κβαντικό πεδίο μέσω της σκέψης και των συναισθημάτων μας. Ωστόσο, υπάρχει ένα επιπλέον στοιχείο σε αυτή την ιστορία που πρέπει να γνωρίζετε. Αλήθεια διαβάζοντας μέχρι εδώ προσέξατε και αν προσέξατε σας έκανε εντύπωση ότι τον Ιούλιο του 2000, ένα νοσοκομείο είχε περισσότερες από 3.000 περιπτώσεις μόλυνσης ταυτόχρονα; Ήταν ένα πολύ κακώς αποστειρωμένο μέρος, ή μήπως κάποιο είδος μόλυνσης ήταν ανεξέλεγκτο;
Ποια είναι η αλήθεια;;; Στην πραγματικότητα, αυτοί που προσεύχονταν δεν προσεύχονταν για ασθενείς που είχαν μολυνθεί το 2000. Αντιθέτως, εν αγνοία τους, αυτοί προσεύχονταν για λίστες ανθρώπων που είχαν νοσηλευτεί στο νοσοκομείο από 1990 έως 1996 – τέσσερα έως δέκα χρόνια πριν από το πείραμα!
Οι ασθενείς που δέχτηκαν την προσευχή έγιναν πράγματι καλύτερα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 από το πείραμα… που διεξήχθη χρόνια αργότερα. Επιτρέψτε μου να το πω αλλιώς: οι ασθενείς για τους οποίους προσευχήθηκαν το 2000, όλοι παρουσίασαν μετρήσιμες αλλαγές στην υγεία, αλλά οι αλλαγές αυτές είχαν αρχίσει να επιδρούν χρόνια πριν.
Μια στατιστική ανάλυση αυτού του πειράματος απέδειξε ότι τα αποτελέσματα αυτά ξεπερνούσαν κατά πολύ τη σύμπτωση. Αυτό αποδεικνύει ότι η εσωτερική μας… οι προσδοκίες μας, οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας και οι προσευχές μας δεν επηρεάζουν μόνο το παρόν ή το μέλλον μας, αλλά μπορούν πραγματικά να επηρεάσουν και το παρελθόν μας.
Τώρα, αυτό οδηγεί στο ερώτημα: αν προσευχόσασταν (ή εστιάζατε σε μια πρόθεση) για μια καλύτερη ζωή για τον εαυτό σας, θα μπορούσε αυτό να επηρεάσει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον σας; Ο κβαντικός νόμος λέει ότι όλες οι δυνατότητες υπάρχουν ταυτόχρονα. Η σκέψη μας και τα συναισθήματά μας επηρεάζουν όλες τις πτυχές της ζωής, πέρα από τόσο στο χώρο όσο και στο χρόνο.
Σκέψεις + Συναισθήματα παράγουν αποτελέσματα δοκιμαστικού σωλήνα
Επικοινωνούμε με το κβαντικό πεδίο κυρίως μέσω της σκέψης και τα συναισθήματά μας. Δεδομένου ότι οι σκέψεις μας είναι οι ίδιες ενέργεια – όπως γνωρίζετε, οι ηλεκτρικές ώσεις που παράγει ο εγκέφαλος
μπορούν εύκολα να μετρηθούν από συσκευές όπως η EEC7 – είναι ένα από τα από τα κύρια μέσα με τα οποία στέλνουμε σήματα στο πεδίο.
Πριν μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες για το πώς λειτουργεί αυτό, θέλω να μοιραστώ μαζί σας μια αξιοσημείωτη μελέτη που δείχνει πώς οι σκέψεις μας και τα συναισθήματα επηρεάζουν την ύλη.
Ο κυτταρικός βιολόγος Glen Rein, Ph.I., συνέλαβε μια σειρά από προ πειραμάτων για να ελέγξει την ικανότητα των θεραπευτών να επηρεάζουν τα βιολογικά συστήματα. Από το γεγονός ότι το DNA είναι πιο σταθερό από ουσίες όπως τα κύτταρα ή τα βακτηριακά κύτταρα tures, αποφάσισε να βάλει τους θεραπευτές να κρατούν δοκιμαστικούς σωλήνες που περιείχαν DNA.
Η μελέτη αυτή έλαβε χώρα στο HeartMath Research Center στην Καλιφόρνια. Οι άνθρωποι εκεί έχουν διεξάγει εξαιρετική έρευνα σχετικά με τη φυσιολογία των συναισθημάτων, τις αλληλεπιδράσεις καρδιάς-εγκεφάλου και πολλά άλλα. Ουσιαστικά, αυτοί και άλλοι έχουν τεκμηριώσει μια συγκεκριμένη σύνδεση μεταξύ των συναισθηματικών μας καταστάσεων και των καρδιακών μας ρυθμών.
Όταν έχουμε αρνητικά συναισθήματα (όπως θυμό και φόβο), οι καρδιακοί μας ρυθμοί γίνονται ακανόνιστοι και αποδιοργανωμένοι. Αντίθετα, τα θετικά συναισθήματα (η αγάπη και η χαρά, για παράδειγμα) παράγουν ιδιαίτερα οργανωμένους, συνεκτικούς παλμούς που οι ερευνητές του HeartMath αναφέρουν ως καρδιακή συνοχή.
Στο πείραμα του Dr. Rein, μελέτησε αρχικά μια ομάδα δέκα ατόμων που ήταν καλά εξασκημένοι στη χρήση τεχνικών που η Heart-Math, που διδάσκει για την οικοδόμηση της συνοχής με επίκεντρο την καρδιά.
Εφάρμοσαν τις τεχνικές για να παράγουν ισχυρά, ανεβασμένα συναισθήματα όπως η αγάπη και η εκτίμηση, και στη συνέχεια, για δύο λεπτά, κράτησαν φιαλίδια που περιείχαν δείγματα DNA που αιωρούνταν σε απιονισμένο νερό. Όταν τα δείγματα αυτά αναλύθηκαν, δεν είχαν σημειωθεί στατιστικά σημαντικές αλλαγές.
Μια δεύτερη ομάδα εκπαιδευμένων συμμετεχόντων έκανε το ίδιο πράγμα, αλλά αντί να δημιουργούν απλώς θετικά συναισθήματα (ένα συναίσθημα) αγάπης και εκτίμησης, διατηρούσαν ταυτόχρονα μια πρόθεση (ως σκέψη) να είτε να τυλίξουν είτε να ξετυλίξουν τις κλωστές του DNA. Αυτή η ομάδα παρήγαγε στατιστικά σημαντικές αλλαγές στη διαμόρφωση (σχήμα) των δειγμάτων DNA. Σε ορισμένες περιπτώσεις το DNA τυλίχθηκε ή ξετυλίχθηκε ως και σε ποσοστό 25 τοις εκατό!
Μια τρίτη ομάδα εκπαιδευμένων ατόμων είχε σαφή πρόθεση να αλλάξει το DNA, αλλά τους δόθηκε εντολή να μην εισέλθουν σε θετικό συναίσθημα. Με άλλα λόγια, χρησιμοποιούσαν μόνο τη σκέψη (intention) για να επηρεάσουν την ύλη. Το αποτέλεσμα; Καμία αλλαγή στα δείγματα DNA.
Η θετική συναισθηματική κατάσταση στην οποία εισήλθε η πρώτη ομάδα δεν έκανε τίποτα από μόνη της στο DNA. Η σαφώς διατυπωμένη πρόθεση στην σκέψη μιας άλλης ομάδας σκέψη, χωρίς να συνοδεύεται από συναίσθημα, επίσης δεν είχε καμία επίδραση.
Μόνο όταν τα υποκείμενα διατηρούσαν τόσο αυξημένα συναισθήματα όσο και σαφείς στόχους σε ευθυγράμμιση ήταν σε θέση να παράγουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
Μια σκόπιμη σκέψη χρειάζεται έναν ενεργοποιητή, έναν καταλύτη -και αυτή η ενέργεια είναι ένα αυξημένο συναίσθημα. Η καρδιά και το μυαλό εργάζονται μαζί… Συναισθήματα και σκέψεις ενοποιούνται σε μια κατάσταση ύπαρξης. Αν μια κατάσταση της ύπαρξης μπορεί να τυλίξει και να ξετυλίξει κλώνους DNA σε δύο λεπτά…
τι λέει αυτό για την ικανότητά μας να δημιουργούμε την πραγματικότητα;
Αυτό που αποδεικνύει το πείραμα HeartMath είναι ότι το κβαντικό πεδίο δεν ανταποκρίνεται απλά στις επιθυμίες μας – τα συναισθήματά μας ως απλά αισθήματα. Επίσης Δεν ανταποκρίνεται απλώς στους στόχους μας- στις σκέψεις μας.
Ανταποκρίνεται μόνο όταν αυτά τα δύο είναι ευθυγραμμισμένα ή συνεκτικά -δηλαδή όταν εκπέμπουν το ίδιο σήμα. Όταν συνδυάζουμε ένα ανεβασμένο συναίσθημα με μια ανοιχτή καρδιά και μια συνειδητή πρόθεση
με καθαρή σκέψη, δίνουμε σήμα στο πεδίο να ανταποκριθεί με εκπληκτικούς τρόπους…
Το κβαντικό πεδίο δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που θέλουμε.. Ανταποκρίνεται στο ποιος είμαστε.
Φωτογραφία από Karin Henseler από το Pixabay
