Νοσοκόμα αποκαλύπτει τα θανατηφόρα Νοσοκομειακά Πρωτόκολλα.. Το Children’s Health Defense πήρε συνέντευξη από την Gail McCrae, η οποία ήταν νοσοκόμα κατά τη διάρκεια της εποχής του COVID και εργαζόταν στην περιοχή Bay της Καλιφόρνια, η οποία ήταν είναι γνωστό ότι είναι ένας από τους πιο αυστηρά συμμορφούμενους πληθυσμούς στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όπως λέει η Gail, «Ήμασταν συμμορφωμένοι, όχι μόνο με τα lockdown και την κάλυψη, αλλά και με τις ενέσεις Covid».
Ως νοσοκόμα, έβλεπε ότι μας έλεγαν ψέματα όταν ανακοινώθηκε για πρώτη φορά ο COVID, επειδή τα νοσοκομεία έκλεισαν, οι προαιρετικές χειρουργικές επεμβάσεις σταμάτησαν και το νοσοκομείο στο οποίο εργαζόταν ήταν εντελώς άδειο, αλλά οι εκπομπές ειδήσεων έλεγαν στο κοινό ότι ήταν γεμάτοι και πνιγμένοι.
Από εδώ είχαμε δείξει τι ακριβώς παίζεται με το άρθρο: “Το πρωτόκολλο του θανάτου: Με αυτόν τον τρόπο τα νοσοκομεία οδηγούν στον θάνατο ανθρώπους και παίρνουν χιλιάδες δολάρια το κεφάλι..” Ένα άρθρο με μεγάλες αποκαλύψεις για το τι γινόταν τότε στα νοσοκομεία.. Και έρχεται για να τα επιβεβαιώσει αυτά η συγκεκριμένη νοσοκόμα…
Νοσοκόμα αποκαλύπτει τα θανατηφόρα Νοσοκομειακά Πρωτόκολλα
Η McCrae και άλλοι συνάδελφοι από όλη την πολιτεία της Καλιφόρνια δεν κατακλύζονταν ποτέ κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους του Covid το 2020, το νοσοκομείο άρχισε να γεμίζει με ασθενείς με γρίπη τον χειμώνα του 2020/21, ωστόσο, αυτό συνέβαινε κάθε χρόνο για ολόκληρα δώδεκα χρόνια που εργαζόταν στο πλαίσιο της οξείας φροντίδας. Δεν ήταν τίποτα ασυνήθιστο.
Αυτό ειδοποίησε την ΜακΚρέι για το γεγονός ότι «υπήρχαν πράγματα που δεν έπρεπε να συμβούν» όπως ισχυρίστηκε. Και τότε συνειδητοποίησε ότι όταν έπρεπε να πει στα μέλη της οικογένειας ότι δεν μπορούσαν να βρεθούν στο κρεβάτι των αγαπημένων τους που πέθαιναν λόγω της πολιτικής τους απομόνωσης, γι’ αυτήν ήταν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και παραβίαση του όρκου της.
«Το ήξερα αμέσως, ότι δεν έπρεπε να γίνεται έτσι». είπε, «Απομονώνουμε ανθρώπους στη φυλακή, τους βάζουμε στο μπρίκι, όταν κάνουν κάτι λάθος, για να τους βασανίσουμε, και αυτό ένιωθα ότι με αναγκάζανε να κάνω όταν έπρεπε να πω στα μέλη της οικογένειας των ασθενών μου ότι δεν μπορούσαν να έρθουν στο νοσοκομείο για να βρεθούν κοντά στους ετοιμοθάνατους αγαπημένους τους».
Η νοσοκόμα ήξερε ότι έπρεπε να αναλύσει κριτικά αυτό που της έλεγαν να κάνει, όπως η χορήγηση του Remidisvir, το οποίο ήξερε ότι ήταν ένα φάρμακο έγκρισης πειραματικής χρήσης και το μόνο φάρμακο που επιτρεπόταν να δώσει σε ασθενείς που νοσηλεύονταν με «Covid .»
Ωστόσο, το Remidisvir είναι αντιϊκό και γνώριζε από την εκπαίδευση της στη νοσηλευτική στο πτυχίο της ότι ένα αντιϊκό δεν θα έπρεπε να χορηγείται περισσότερο από 24 έως 48 ώρες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων για μια ιογενή λοίμωξη. Αλλά συνήθως οι ασθενείς δεν το έπαιρναν πριν από τις δέκα και δώδεκα ημέρες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων, που κάνει περισσότερο κακό παρά καλό.
Δυστυχώς, λέει ότι θα ρωτούσε τους συναδέλφους της, “γιατί δίνουμε αυτό το φάρμακο;” και “γιατί εμείς το κάνουμε αυτό;” Και τα μάτια τους θα γυάλιζαν. Έτσι, μπορεί να υποτεθεί, πιθανώς όπως πολλές άλλες νοσοκόμες, ήξερε ότι ήταν λάθος, αλλά το έκανε ούτως ή άλλως;
Έτσι, στην κοινότητά μου όταν ανακοινώθηκε για πρώτη φορά ο COVID και έκλεισαν τα νοσοκομεία και σταμάτησαν τις προαιρετικές χειρουργικές επεμβάσεις, το νοσοκομείο μας άδειασε εντελώς και τότε είδα πραγματικά για πρώτη φορά ότι μας έλεγαν ψέματα επειδή στο κοινό έλεγαν στις ειδήσεις ότι τα νοσοκομεία ήταν γεμάτα και κατακλυσμένα, που όμως δεν ήταν.
Είχα συναδέλφους σε όλη την πολιτεία της Καλιφόρνια που εργάζονταν σε μονάδες σε όλο το νοσοκομείο στο πλαίσιο οξείας περίθαλψης και ούτε μία φορά κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους του COVID το 2020, τον χειμώνα του 2021, τα νοσοκομεία μας κατακλύστηκαν.
Θα έλεγα ότι τον χειμώνα του 2020 και του 2021, όταν αυτό συμβαίνει κάθε χρόνο, έρχονται άνθρωποι με γρίπη και γεμίζουν τα νοσοκομεία. Συμβαίνει κάθε χρόνο. Αυτό το κάνω για 12 ολόκληρα χρόνια που εργάζομαι στην οξεία φροντίδα.
Δεν ήταν λοιπόν ασυνήθιστο. Δεν μας κατατρόπωσαν και στο κοινό έλεγαν ψέματα. Αυτό μου άνοιξε πραγματικά τα μάτια στο γεγονός ότι συνέβαιναν πράγματα που δεν έπρεπε να συμβούν.
Και μετά με την κυκλοφορία των απομονώσεων ξεκίνησαν και τα πρωτόκολλα για τον COVID και δεν παρατήρησα αμέσως τη βλάβη αυτών των πρωτοκόλλων μέχρι που έπρεπε να πω στα μέλη της οικογένειας ότι δεν μπορούσαν να έρθουν στο κρεβάτι των αγαπημένων τους που πέθαιναν.
Αυτό για μένα ήταν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και παραβίαση του όρκου μου που ήξερα αμέσως ότι δεν έπρεπε να είχε συμβεί. Απομονώνουμε τους ανθρώπους στη φυλακή. Τους βάζουμε στο μπρίκι όταν έχουν κάνει κάτι λάθος για να τους βασανίσουν. Και αυτό ένιωθα ότι με αναγκάζανε να κάνω όταν έπρεπε να πω στα μέλη της οικογένειας των ασθενών μου όταν δεν μπορούσαν να έρθουν στο νοσοκομείο για να είναι κοντά στα αγαπημένα τους πρόσωπα που πέθαιναν.
Αυτά λοιπόν τα είδη παραβιάσεων που αναγνώριζα, ήταν νομίζω και αυτά που με βοήθησαν πραγματικά να αποδεχτώ ότι έπρεπε να αναλύσω πιο κριτικά τι μου έλεγαν να κάνω και τι συνέβαινε γύρω μου στο νοσοκομείο.
Έτσι, αφού πέρασα αυτά τα δύο πράγματα στην αρχή του lockdown για τον COVID, με βοήθησε πραγματικά να σταματήσω και να σκεφτώ πότε μου έλεγαν να κάνω πράγματα.
Όπως το επόμενο πράγμα ήταν η χορήγηση του Remdesivir.
Αυτό ήταν ένα φάρμακο έγκρισης πειραματικής χρήσης. Ήταν το μόνο φάρμακο που επιτρεπόταν να χορηγήσουμε σε ασθενείς που νοσηλεύονταν με COVID. Και ήταν ένα αντιϊκό. Και είχα διδαχτεί στο προπτυχιακό μου πρόγραμμα, το πτυχίο μου για τη νοσηλευτική, ότι δεν χορηγείτε ένα αντιικό φάρμακο για περισσότερες από 24 έως 48 ώρες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων για μια ιογενή λοίμωξη.
Και έτσι αυτό το φάρμακο χορηγούνταν σε ασθενείς που νοσηλεύονταν με COVID συνήθως όχι πριν από 10 έως 12 ημέρες μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων. Αν ρωτούσα λοιπόν τους συναδέλφους μου, γιατί δίνουμε αυτό το φάρμακο; Αν ρωτούσα τους διαχειριστές, το νοσοκομείο μου, γιατί το κάνουμε αυτό; Τα μάτια τους θα γυάλιζαν.
Και θα τους έλεγα ότι έχουμε στοιχεία που δείχνουν ότι η χορήγηση αντιικών φαρμάκων περισσότερες από δύο ημέρες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων έχει προκαλέσει περισσότερο κακό παρά καλό. Η ανάλυση κινδύνου οφέλους δεν συσχετίζεται. Και επιπλέον, αυτό ήταν ένα προϊόν πειραματικής χρήσης. Και ήξερα ότι κάθε μία από αυτές τις δόσεις ήταν πάνω από 3.000 $.
Λοιπόν, αυτό ήταν μια άλλη τεράστια κόκκινη σημαία.
Επιπλέον, το επόμενο μέρος των πρωτοκόλλων για τον COVID που με ενοχλούσε τόσο πολύ ήταν το γεγονός ότι κατά την έναρξη της νοσηλείας για τον COVID, υπήρχε μια ομάδα ειδικών πνευμονολόγων που πήγαν ενώπιον του Κογκρέσου και τους έδειξαν πόσο αποτελεσματικά είναι τα στεροειδή υψηλής δόσης για τη θεραπεία ασθενών που είχαν COVID.
Και όχι μόνο αγνοούσαμε αυτές τις συστάσεις για υψηλές δόσεις στεροειδών, αλλά στην πραγματικότητα εμποδίζαμε τη χρήση τους από τα νοσοκομεία μας. Έχουμε λοιπόν ασθενείς που έρχονται και φοβούνται μέχρι θανάτου από τα μέσα ενημέρωσης. Απομονώνονται από τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Κάνουν θεραπείες με στεροειδή.
Θα πω λοιπόν ένα ακόμη πράγμα για αυτά τα στεροειδή, γιατί αυτό είναι πολύ σημαντικό. Ο COVID, ό,τι κι αν ήταν, ιός, ό,τι κι αν ήταν ο COVID, προκάλεσε περισσότερη φλεγμονή από ό,τι είχαμε δει ποτέ στο νοσοκομείο.
Υπάρχει λοιπόν μια εργαστηριακή τιμή, που ονομάζεται CRP και, ακόμη και με τη γρίπη και τέτοια πράγματα, δεν είχαμε δει ποτέ τον φλεγμονώδη δείκτη της CRP να πηδά τόσο ψηλά όσο κάναμε με τον COVID. Έτσι, για να πουν η κυβέρνηση και το CDC και αυτές οι οργανώσεις τριών γραμμάτων στους επαγγελματίες ότι δεν μπορούσαν να χορηγήσουν στεροειδή, που είναι η καλύτερη θεραπεία για μια φλεγμονώδη διαδικασία, ήταν απολύτως εγκληματικό. Δεν μπορείτε να αποκλείσετε τα στεροειδή για την πιο φλεγμονώδη διαδικασία ασθένειας που έχει δει ποτέ η ανθρωπότητα.
Έχουμε λοιπόν απομόνωση ασθενών, τρομοκρατία από τα ΜΜΕ, παρακράτηση στεροειδών και χορήγηση Remdesivir.
Αυτά ήταν τα πράγματα που πήγαινα στη δουλειά και έπρεπε να τα καταφέρω εκεί που ένιωθα κάθε μέρα ότι παραβαίνω τον όρκο μου ως ασκούμενος. Και τελικά, μόνο μετά την προβολή των πλάνων δεν μπορούσα να κάνω πια τη δουλειά μου. Αυτό λοιπόν ήταν το επόμενο μέρος αυτού που είδα.
Έτσι, όπως είπα προηγουμένως, εργάστηκα στο Bay Area της Καλιφόρνια για έναν οργανισμό που ονομάζεται Kaiser Permanente και έχουν ένα πλήρες φάσμα φροντίδας. Η δομή τους έχει ρυθμιστεί στο σημείο όπου λαμβάνετε την πρωτοβάθμια περίθαλψη σας, την οξεία φροντίδα σας, γνωρίζετε τους παιδίατρους, όλα τα φάρμακα και τα εμβόλιά σας όλα στον ίδιο οργανισμό.
Έτσι, και το εμβόλιο κατά του COVID, το χορηγούσαν στο νοσοκομείο μου. Έτσι, όταν τον Φεβρουάριο, κυκλοφόρησαν τα πλάνα, αυτά τα πλάνα στους ασκούμενους τον Ιανουάριο του 2021. Αλλά δεν τα κυκλοφόρησαν στο κοινό παρά κοντά στα τέλη Φεβρουαρίου.
Έτσι, στις αρχές Μαρτίου, άρχισα να παρατηρώ ότι το νοσοκομείο μου ήταν γεμάτο και αυτό είναι ασυνήθιστο γιατί γνωρίζουμε ότι έτσι λειτουργεί το νοσοκομείο, είναι νεκρό το καλοκαίρι και είναι γεμάτο το χειμώνα. κύκλος
Και έτσι άρχισα να παρατηρώ στις 21 Μαρτίου ότι ήταν πολύ περίεργο που άρχισα να παίρνω όλες αυτές τις κλήσεις για να έρθω στη δουλειά επειδή το νοσοκομείο ήταν υποστελεχωμένο και δεν έβγαινε η δουλειά. Εκείνη την εποχή ήμουν στο μεταπτυχιακό για το πτυχίο διπλής νοσοκόμας. Θα έκανα λοιπόν τρεις εβδομάδες στο νοσοκομείο και μετά θα έπαιρνα λίγο χρόνο και θα μελετούσα για το σχολείο μου.
Μέχρι τον Ιούνιο, όταν πήγα στο νοσοκομείο, ήμουν εκεί για τρεις εβδομάδες. Τρεις εβδομάδες από τον Μάρτιο έως τον Απρίλιο και μετά άλλες τρεις εβδομάδες από τα μέσα Ιουνίου έως τις αρχές Ιουλίου και δούλευα ασταμάτητα.
Θα δούλευα διπλά βασικά σε κάθε βάρδια. Έπαιρνα τηλεφωνήματα τρεις φορές, μερικές φορές τέσσερις φορές την ημέρα για να έρθω στη δουλειά, επειδή ήταν τόσο υποστελεχωμένο στο νοσοκομείο. Και τότε τον Ιούνιο, ο διευθυντής μου με πλησίασε και μου είπε, Γκέιλ, αυτό το νοσοκομείο είχε τρεις φορές περισσότερες εισαγωγές από ό,τι είχαμε ποτέ από τότε που το νοσοκομείο άνοιξε τις πόρτες του. Αυτό είναι μια αύξηση 300% των νοσηλειών που σχετίζονται άμεσα με την έναρξη αυτών των βολών.
Σε πειράζει να ρωτήσω αυτό που έλεγες; Έλεγες καρδιακή πάθηση, θρόμβους αίματος ή λέγατε COVID;
Έτσι κατά τη διάρκεια αυτής της εβδομάδας, ήταν τέλος Ιουνίου. Ήταν γύρω στις 28 εκείνου του μήνα όταν με πλησίασε ο διευθυντής μου και μου είπε αυτό. Και κατά τη διάρκεια αυτής της εβδομάδας, είχα αναφέρει ότι εργαζόμουν διπλά βασικά σε κάθε βάρδια που δούλευα και λόγω της θέσης μου στο μεταπτυχιακό σχολείο κατείχα τη θέση που ονομαζόταν μεροκάματο.
Αυτό σημαίνει, λοιπόν, ότι πολλές φορές, όταν έρχομαι στη δουλειά, καταλήγω να συμπληρώνω. Θα επιπλέω οπουδήποτε με χρειαστούν στο νοσοκομείο.
Έτσι, σε εκείνη τη βάρδια, όταν ο διευθυντής μου μού είπε ότι είχαμε τρεις φορές περισσότερες εισαγωγές από ό,τι είχαν δει ποτέ, ήταν εκείνη η μέρα, την επόμενη μέρα μπήκα και δούλεψα ένα διπλό και μοίρασα αυτές τις 16 ώρες σε δύο διαφορετικές μονάδες.
Και έλαβα αναφορά για κάθε ασθενή και στις δύο αυτές μονάδες. Και αυτό ήταν πραγματικά που με χτύπησε, ότι επρόκειτο δηλαδή για τραυματισμούς από ένεση, γιατί είναι περίπου 30 ασθενείς ανά μονάδα. Έλαβα αναφορά για κάθε ένα που ήταν εκεί για κάποιον περίεργο θρόμβο που δεν είχα ακούσει ποτέ, ένα εγκεφαλικό, ένα έμφραγμα.
Είχα δει μέχρι εκείνη την ημέρα τέσσερις ασθενείς με ταχεία εμφάνιση Guillain-Barre Σε ολόκληρη την καριέρα μου, είχα δει δύο, 10 χρόνια ως νοσοκόμα σε οξεία φροντίδα.
Είχα φροντίσει δύο ασθενείς με Guillain-Barre μέσα σε λίγες εβδομάδες, είχα δει τέσσερις και είχα την ευκαιρία να ρωτήσω απευθείας δύο από αυτούς τους ασθενείς ποια νόμιζαν ότι ήταν η αιτία της έναρξης του Guillain-Barre τους και δύο από αυτούς μου είπαν ότι είχαν λάβει αυτά τα εμβόλια για τον COVID μέσα σε 24 ώρες από την έναρξη των συμπτωμάτων και έτσι από εκεί πλησίασα τους διευθυντές μου και είπα ότι έλαβα αναφορά σε δύο μονάδες γεμάτες ασθενείς που έχουν όλα τα πιο περίεργα συμπτώματα και πολλά από αυτά επιβεβαιώνουν ότι μόλις έκαναν αυτά τα εμβόλια για τον COVID.
Πώς μπορώ να το αναφέρω; Και η απάντηση του άμεσου διευθυντή μου ήταν ότι δεν μπορούμε να τα αναφέρουμε γιατί δεν μπορούμε να αποδείξουμε ότι η αιτία ήταν τα εμβόλια…
Μια από τις συναδέλφους μου που ήταν στην πραγματικότητα η νοσοκόμα στην κλινική ενέσεων COVID, με πλησίασε μια μέρα και δεν θα έρθει δημόσια να το πει αυτό γιατί φοβάται μην χάσει τη δουλειά της. Αλλά είχε ζητήσει το ίδιο πράγμα από τον μάνατζέρ της και της είπαν ότι εάν ανέφερε ένα μόνο ανεπιθύμητο συμβάν θα απολυόταν.
Οπότε δεχόμασταν συνεχώς πιέσεις να μην αναφέρουμε. Όλες οι ανησυχίες μου σχετικά με τα πρωτόκολλα COVID για τους νοσηλευόμενους ασθενείς δεν αντιμετωπίστηκαν. Ανέφερα πολλές φορές ότι ένιωθα ότι παραβαίναμε τους όρκους μας. αγνοήθηκα.
Έτσι, ήταν λίγο μετά από εκείνη την ώρα, στις 21 Ιουνίου, όταν μου επιδόθηκε η διαδικασία νομικών εγγράφων σε πολλά μέλη του νοσοκομείου μου και με απέλυσαν ως αντίποινα επειδή προσπάθησα να τους ζητήσω να λογοδοτήσουν για όσα έβλεπα. Αλλά, αναρωτήθηκα πολύ, νομίζω ότι πραγματικά ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να προσέξω εδώ είναι ότι οι άνθρωποι μου λένε, ω, σαν να ξέρεις γιατί βγαίνεις μπροστά και οι συνάδελφοί σου όχι;
Και θέλω πραγματικά να αναγνωρίσω εδώ πώς είναι που κατέληξα σε αυτή τη θέση γιατί νομίζω ότι παρατήρησα όταν συνέβαιναν όλα αυτά, ότι πιθανότατα ήταν περίπου το 30% των συναδέλφων μου που έβλεπαν αυτό που έβλεπα.
Και είναι, είναι σαν αυτή η προσοχή στη λεπτομέρεια, η κριτική σκέψη, η ικανότητα να αναλύεις πραγματικά σε βάθος αυτό που βλέπεις και μετά να συνεχίζεις να ψάχνεις γιατί συνέβη.
Και υπάρχουν λοιπόν αυτού του είδους οι δεξιότητες σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν πήγα σε δημόσιο σχολείο στο γυμνάσιο και μου το θύμισε πραγματικά αυτό.
Όλη αυτή η κατάσταση στα πατώματα του COVID, μου θύμισε πώς ένιωθα στο γυμνάσιο όταν έκανα εκπαίδευση στο σπίτι και δεν ήμουν με το πλήθος. Και είδα αυτό να συμβαίνει με τους συναδέλφους μου, τους είδα να θέλουν να είναι με το πλήθος. Δεν ήθελαν όμως να κουνήσουν τη βάρκα.
Δεν ήθελαν να θέσουν σε κίνδυνο το εισόδημά τους, είχαν στεγαστικά δάνεια και έτσι επέλεξαν να κάνουν ό,τι ήταν εύκολο και να συνεχίσουν, και θα τους έλεγα ότι αυτό είναι κάτι που βρήκα ότι είναι το πιο ισχυρό από όλα. Πάντως αυτό που μου έχει συμβεί τα τελευταία δύο χρόνια είναι ότι είμαι ελεύθερη. Ξέρετε ότι κοιτάζω τους συναδέλφους μου και το ξέρω – πούλησαν τις ψυχές τους.
Ξέρετε, κάνουν αυτά τα πράγματα. Θέτουν σε κίνδυνο την ηθική και τα ήθη τους. Είναι, για μένα, απλά, ήταν τόσο ενδυναμωτικό, γιατί ξέρω ότι τα παιδιά μου βλέπουν έναν ηγέτη και θα ενθαρρυνθούν από αυτό που με έχουν δει να κάνω. Και, στο τέλος της ζωής, στο τέλος της ημέρας, αυτά είναι τα πράγματα που έχουν σημασία. Ο μισθός μου, είναι άσχετος.
Και έτσι νομίζω ότι αυτό είναι πραγματικά το κέρδος που έχω αποκομίσει από όλα αυτά είναι πόσο ελεύθερη νιώθω και πόσο χαρούμενη είμαι που μπορώ να δείξω στα παιδιά μου πώς να ζουν ελεύθερα.
Στη συνέχεια, η Gail McCrae λαμβάνει ερωτήσεις από τον συνεντευκτή του Children’s Health Defense. (Δείτε X βίντεο παρακάτω)
Συνεντευκτής – Σας ευχαριστούμε για αυτό. Έχω μερικές ερωτήσεις, αν είναι εντάξει, σχετικά με αυτά που έχουμε δει ταξιδεύοντας.
GM – Ναι.
Int. – Προσπαθώ λοιπόν να καταλάβω στο μυαλό μου τι συμβαίνει γιατί έχουμε πολλά άτομα, αμέτρητα άτομα, που κάθονται εκεί που μας λέτε για το πώς είναι ανεμβολίαστα, και ο καθένας ανεμβολίαστος, είχε αυτό το νοσοκομειακό πρωτόκολλο λυγισμένο μέχρι θανάτου. Σωστά, το ξέρουμε.
Έχετε δει μερικά από τα χαρτιά. Ξέρεις για ποιο πράγμα μιλάω. Έπειτα προσπαθώ να μάθω, γιατί ξέρουμε ότι τα νοσοκομεία είναι γεμάτα από εμβολιασμένους…
Τι είδες εκεί; αυτό μας είπε ότι ήταν νοσοκόμα ΜΕΘ και μας είπε ότι το σύστημα τιμολόγησης δεν σας επιτρέπει να κωδικοποιήσετε κάποιον, έτσι και αν είχατε πάρει ένα Pfizer, ένα Moderna, ένα Johnson & Johnson είστε ακόμα ταξινομημένοι ως μη εμβολιασμένοι, οπότε ξέρεις ότι θα μπορούσες να ήσουν αυτή είναι μια κατηγορία μη εμβολιασμένων, απλά δεν έχουμε γνωρίσει κανέναν ακόμα και μετά το σύστημα τιμολόγησης δεν τους άφηνε να βάλουν, μη εμβολιασμένους σε διασωλήνωση… Μόνον εμβολιασμένοι διασωληνώνονταν… Όμως όταν πέθαιναν στη διασωλήνωση τους χαρακτήριζαν ως μη εμβολιασμένους…
GM – Ναι, οπότε στην πραγματικότητα είχαμε συνομιλίες, υπήρχε μια ομάδα υποστήριξης στην κοινότητά μου για επαγγελματίες που αποξενώνονταν και υφίσταντο διακρίσεις, γιατί με τον ίδιο τρόπο που οι ασθενείς είχαν υποστεί διακρίσεις επειδή επέλεξαν να μην κάνουν αυτές τις βολές, τα μέλη του προσωπικού το αντιμετώπιζαν επίσης και αυτό ήταν στην πραγματικότητα ένα από τα πράγματα που προέκυψαν όταν μαζευτήκαμε και αρχίσαμε να μιλάμε.. Ήταν το πώς παρατηρήσαμε τα συστήματα τεκμηρίωσης για την αναγνώριση ατόμων που είναι εμβολιασμένα ή μη στην κοινότητά μου.
Έτσι, απολύθηκα τον Οκτώβριο της 21ης. Έτσι, πέρασαν έξι μήνες όπου ήμουν κατά διαστήματα στο νοσοκομείο και μάρτυρας πώς είχαν αλλάξει το σύστημα της Epic. Έτσι, το νοσοκομείο μου χρησιμοποίησε το Epic και στο νοσοκομείο μου συγκεκριμένα θα ερχόταν οποιοσδήποτε ασθενής είχε διαγνωστεί με COVID το γράφημα θα γίνονταν αυτόματα ως μη εμβολιασμένοι και δεν μας εκπαίδευσαν πώς να το αλλάξουμε ήταν μια κόκκινη γραμμή που πέρασε στην κορυφή του γραφήματος που είπε ανεμβολίαστος και δεν μας έμαθαν πώς να το αλλάξουμε αυτό.
Λοιπόν, θα σας πω με βεβαιότητα ότι όταν μέσα σε μια εβδομάδα από την έναρξη αυτών των εμβολίων που κυκλοφόρησαν στο κοινό, εργαζόμουν στις μονάδες COVID, το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών με COVID ήταν εμβολιασμένοι. Δεν υπήρξε ποτέ φορά που το νοσοκομείο μου είχε μια μονάδα γεμάτη με μη εμβολιασμένους ασθενείς όταν αυτά τα εμβόλια κυκλοφόρησαν.
Το θέμα ήταν ότι τα συστήματα υπολογιστών μας είχαν χειραγωγηθεί για να προωθηθεί αυτή η ατζέντα. Αυτό έγινε στο Kaiser Permanente στην Καλιφόρνια, στους Οργανισμούς Υγείας Sutter. Είχα έναν συνάδελφο με τον οποίο μίλησα και ο οποίος εργαζόταν για αυτό το νοσοκομείο και το επικό σύστημά τους είχε ρυθμιστεί με ένα αναπτυσσόμενο μενού όπου βρισκόταν, υπήρχαν μόνο δύο επιλογές για να επιλέξει όταν διαγνώστηκε ασθενής με COVID.
Υπήρχαν δύο επιλογές στο σύστημά της που μπορούσε να επιλέξει ότι αυτός ο ασθενής δεν ήταν εμβολιασμένος ή ότι η κατάσταση εμβολιασμού του ήταν άγνωστη, επομένως κάθε ασθενής που είχε COVID αναγκαζόταν να τεκμηριώσει αυτούς τους ασθενείς ως άγνωστους, το οποίο για μένα το ξέρεις και μετά όταν είδα πώς Τα μέσα ενημέρωσης το έριξαν για να πουν ότι όλοι οι ασθενείς που νοσηλεύτηκαν ήταν ανεμβολίαστοι, έτσι το έκαναν.
Χειροποίησαν τα συστήματα χαρτογράφησης μας και δεν δίδαξαν στο προσωπικό πώς να αλλάζει τα γραφήματα για να παράγει αληθή στοιχεία.
Αυτό που θα κατέληγε να συμβεί είναι ότι αυτοί οι ασθενείς που είχαν πραγματικά εμβολιαστεί με τον COVID, θα προσπαθούσαμε να πηγαίναμε και να βάζαμε σημειώσεις ότι ήταν εμβολιασμένοι και ότι είχαν COVID, αλλά για να σας πω την αλήθεια πολλά μέλη του προσωπικού δεν θα το έκαναν «Ακόμα και να ρωτήσω ποια ήταν η κατάσταση εμβολιασμού του ασθενούς, απλώς θα υπέθεταν ότι ήταν ανεμβολίαστος επειδή αυτό μας έλεγαν.
Είναι ότι μόνο μη εμβολιασμένοι ασθενείς νοσηλεύονταν με COVID, αλλά αυτό δεν συνέβη ποτέ. Έτσι, ήταν άνθρωποι σαν εμένα που στην πραγματικότητα ρώτησαν και που στην πραγματικότητα προσπάθησαν να ανακαλύψουν την αλήθεια αυτού που συνέβαινε.
Ξέρετε, θα το φωνάζαμε από τις στέγες, αλλά εννοώ ότι όλα αυτά αγνοούνταν και λογοκρίνονταν. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο μέρος όλων αυτών είναι ότι άνθρωποι σαν εμένα που ήταν εκεί λέγοντας την αλήθεια. Ξέρετε, απολυθήκαμε όλοι και απομακρυνθήκαμε από το γήπεδο, ή φύγαμε επειδή δεν μπορούσαμε να το διαχειριστούμε ηθικά. Έτσι, τώρα έχουμε μείνει με ιατρικές εγκαταστάσεις γεμάτες από ανθρώπους που δεν έχουν τη ραχοκοκαλιά να σταθούν όρθιοι και να κάνουν το σωστό.
Και έτσι ανησυχώ πολύ για το μέλλον της ιατρικής σε αυτή τη χώρα, επειδή έχουμε ποινικοποιήσει και πειθαρχήσει όλους τους επαγγελματίες που ήταν στην πραγματικότητα εκεί για να προστατεύσουν τους ασθενείς και τις οικογένειές μας. Είναι ένα επικίνδυνο μέρος. Δεν θα πήγαινα ένα μέλος της οικογένειας σε νοσοκομείο.
INT. – Σας ευχαριστούμε γι’ αυτό. Ευχαριστώ που μίλησες τόσο ειλικρινά και που είσαι τόσο γενναία. Είναι τόσο σημαντικό αυτό. Εκτιμώ πραγματικά όλα όσα έχετε κάνει και εξακολουθείτε να κάνετε για εμάς.
GM – Απολύτως.
Όλη τη συνέντευξη μπορείτε να τη δείτε σε αυτό το X βίντεο παρακάτω.
