Ο Σουηδός ηγέτης ζητά τη διάλυση της ΕΕ: «Το ευρωπαϊκό σχέδιο έχει αποτύχει τελείως»… Ο Gustav Kasselstrand, επικεφαλής της σουηδικής εθνικιστικής Εναλλακτικής για τη Σουηδία (AfS), ζήτησε την πλήρη διάλυση της ΕΕ, κατηγορώντας το ευρωπαϊκό εγχείρημα ως ολοκληρωτική αποτυχία σε ένα προκλητικό άρθρο με τίτλο «Μη μιλάς για την Ευρώπη – είναι παγίδα».
Το κατεστημένο της ΕΕ βρίσκεται σε σοκ. Αυτό για το οποίο ήταν τόσο σίγουροι τα τελευταία χρόνια και αυτό που προσπάθησαν να πείσουν εμάς τους πολίτες με την εξουσία τους, δεν ισχύει πλέον. Κρίση κηρύσσεται. Τώρα η ΕΕ εφαρμόζει επείγοντα μέτρα πολιτικής και αστρονομικές κοινές επενδύσεις, συμπεριλαμβανομένης της παραβίασης των δημοσιονομικών κανόνων, προκειμένου να συνάψει γρήγορα δάνεια πολλών χιλιάδων δισεκατομμυρίων στο πρόγραμμα «ReArm Europe».
Αλλά τι είδους κρίση έχει συμβεί στην πραγματικότητα που προκαλεί αυτά τα μέτρα πανικού;
Έχει συμβεί κάτι απρόβλεπτο; Ναι και όχι.
Για τη Σουηδία και το υπόλοιπο πολιτικό κατεστημένο της ΕΕ, είναι οπωσδήποτε ένα «γεγονός του μαύρου κύκνου»: ένα γεγονός που προκαλεί απόλυτη έκπληξη, έχει τεράστιες συνέπειες και το οποίο στη συνέχεια, με την αρρωστημένη ωχρότητα του προβληματισμού, αρχίζει να αναλύεται και να εξηγείται ορθολογικά από εκείνους που δεν το είδαν ποτέ να έρχεται.
Αλλά για όσους δεν έχουν ασχοληθεί με την ύπνωση των τελευταίων ετών, δεν έχει συμβεί τίποτα δραματικό. Αυτό που συνέβη ήταν ακόμη πιο πιθανό παρά απίθανο.
Ο στενότερος σύμμαχος της ΕΕ και το μεγαλύτερο κράτος μέλος του ΝΑΤΟ, διεξήγαγε εκλογές kai η τάξη και η εξουσία μετατοπίστηκε από τον Τζο Μπάιντεν στον Ντόναλντ Τραμπ. Αυτό έχει συμβεί.
Τίποτα δραματικό πραγματικά. Ήταν όμως αρκετό για να καταρρεύσει ολόκληρη η αφήγηση.
Έκτοτε η κρίση κλιμακώθηκε. Ο Ντόναλντ Τραμπ ξεκίνησε το έργο που πάντα έλεγε ότι θα ξεκινήσει, δηλαδή τη διαμεσολάβηση για την ειρήνη στην Ουκρανία. Ήταν μια από τις σημαντικότερες προεκλογικές υποσχέσεις του στους Αμερικανούς. Η τήρηση της υπόσχεσής του από τον Τραμπ περιγράφεται ως προδοσία και προδοσία, ενάντια στην Ουκρανία, ενάντια στην ΕΕ και ενάντια σε «ολόκληρη την παγκόσμια τάξη πραγμάτων που βασίζεται σε κανόνες», όπως συνήθως αποκαλείται.
Θυμάμαι ότι είδα τη συνέντευξη του Όλιβερ Στόουν με τον Βλαντιμίρ Πούτιν το 2017. Ο Ρώσος πρόεδρος εξήγησε τις απόψεις του για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ:
“Υπάρχει ένα περίεργο πράγμα στη χώρα σας. Οι πρόεδροι αλλάζουν, αλλά οι πολιτικές παραμένουν οι ίδιες. Ξέρετε γιατί; Επειδή η δύναμη της γραφειοκρατίας είναι πολύ ισχυρή. Ένα άτομο εκλέγεται, έρχεται με τις ιδέες του, αλλά μετά οι άνθρωποι έρχονται με χαρτοφύλακες, καλοντυμένους, με σκούρα κοστούμια – όχι σε αντίθεση με εμένα, αλλά αντί να έχουν μια κυρίαρχη γραμμή, κοιτάζουν προς το νέο σύστημα Το Oric είναι διαφορετικό, αλλά στην πράξη οι αποφάσεις είναι οι ίδιες: επεμβάσεις, κυρώσεις, στρατιωτική παρουσία».
Ποτέ δεν εμπιστεύτηκα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ή οποιαδήποτε άλλη χώρα θα βοηθούσαν μια ευρωπαϊκή χώρα σε πόλεμο. Στο φρούριο Suomenlinna έξω από το Ελσίνκι, ο Augustin Ehrensvärd σκάλισε ένα μήνυμα στις μελλοντικές γενιές Σουηδών και Φινλανδών: «Στο εξής, σταθείτε εδώ μόνοι σας και μην βασίζεστε σε ξένη βοήθεια». Το μήνυμα δεν μπορεί να παρερμηνευτεί. Και η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα χωρών που έχουν υποσχεθεί αιώνια πίστη η μια στην άλλη, αλλά όπου αυτή που δέχεται επίθεση παραμένει μόνη της. Είναι περισσότερο ο κανόνας παρά η εξαίρεση. Έτσι λειτουργεί ο κόσμος.
Τώρα αυτή η συνειδητοποίηση έχει αρχίσει να ξημερώνει και στους ηγέτες της ΕΕ. Ίσως οι ΗΠΑ να μην είναι ο καλύτερος φίλος μας τελικά. Και τώρα το κατεστημένο της ΕΕ θέλει να ξεχάσουμε όλα όσα λένε εδώ και χρόνια, δηλαδή ότι είμαστε ασφαλείς μέσω του Άρθρου 5: Οι συλλογικές αμυντικές εγγυήσεις του ΝΑΤΟ, που ήταν το ίδιο το θεμέλιο και το μόνο “USP” – μοναδικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα – με το οποίο πούλησαν την ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η πριμαντόνα της ΕΕ Ursula von der Leyen, χωρίς καμία έρευνα ή δημόσια συζήτηση, κατέληξε στο «ReArm Europe». 8.800 δισ. SEK, εκ των οποίων 1.650 δισ. SEK σε δάνεια, θα χρησιμοποιηθούν για «αμυντικές επενδύσεις με στόχο την ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων της Ευρώπης».
Πολλοί πιστεύουν ότι ακούγεται καλό: ότι η Ευρώπη γίνεται πιο ανεξάρτητη από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά μην εξοφλήσετε αυτή την ευρωπαϊκή κουβέντα που διαλαλούν οι ηγέτες της ΕΕ. Η Ευρώπη είναι ένας πολιτισμός χιλιάδων ετών, η ΕΕ είναι μια πολιτική ένωση που, με γενναιόδωρη ερμηνεία, υπάρχει εδώ και περίπου μισό αιώνα και κλονίζεται στα θεμέλιά της. Η Ευρώπη και η ΕΕ είναι αντίθετες. Η ΕΕ είναι ο κεντρικός έλεγχος, η Ευρώπη είναι η διαφορετικότητα. Καθώς η ΕΕ γίνεται ισχυρότερη, η Ευρώπη γίνεται πιο αδύναμη. Τα έθνη και η ιδιαιτερότητά τους είναι η ίδια η ουσία της Ευρώπης και αυτό που συνέβαλε στο να είναι η Ευρώπη η πιο ιστορικά επιτυχημένη και συναρπαστική ήπειρος του κόσμου.
Είναι εντελώς παράλογο και ανακριβές να συγκρίνουμε την Ευρώπη με τις ΗΠΑ, τη Ρωσία ή την Κίνα – σαν να ήταν η Ευρώπη ένα κράτος ή μια ομοσπονδία. Δεν ήταν ποτέ.
Αντλώντας έμπνευση από το AfD της Γερμανίας, το FPÖ της Αυστρίας και το Εθνικό Συλλαλητήριο της Γαλλίας, ο σκεπτικιστής προς το ΝΑΤΟ ηγέτης υποστηρίζει ότι ο πατριωτικός τόνος της ΕΕ είναι προσχηματικός – μια πονηρή κίνηση για να συγκαλύψει μια βαθύτερη ατζέντα απογύμνωσης των εθνών από την κυριαρχία τους και σύσφιξης της λαβής των Βρυξελλών στην εξουσία.
Για τον Kasselstrand, η ατζέντα που ακολουθούν οι ελίτ της ΕΕ δεν θα ενισχύσει την Ευρώπη. Αντίθετα, θα υπονομεύσει και θα αποδυναμώσει την αληθινή δύναμή του—τα διαφορετικά, κυρίαρχα έθνη του.
«Τώρα, το κατεστημένο της ΕΕ θέλει να ξεχάσουμε όλα όσα έχουν πει εδώ και χρόνια, συγκεκριμένα ότι είμαστε ασφαλείς χάρη στο Άρθρο 5: τις συλλογικές αμυντικές εγγυήσεις του ΝΑΤΟ, που ήταν το θεμέλιο και το μοναδικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που πωλήθηκε μέσω του ΝΑΤΟ», σημειώνει ο Kasselstrand.
Ο απώτερος στόχος τους, υποστηρίζει, δεν είναι η ευρωπαϊκή κυριαρχία αλλά η δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. Ο Kasselstrand υποστηρίζει ότι είναι λάθος να συγκρίνουμε την Ευρώπη με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Ρωσία ή την Κίνα, καθώς η Ευρώπη δεν είναι ένα ενιαίο κράτος ή ομοσπονδία, αλλά μια συλλογή πολλών εθνών, το καθένα με τις δικές του μοναδικές κουλτούρες και ταυτότητες.
«Πολλοί άνθρωποι βρίσκουν ελκυστικό να ακούν ότι η Ευρώπη γίνεται πιο ανεξάρτητη από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά μην παρασύρεστε από τη ρητορική που προωθούν οι ηγέτες της ΕΕ», συνέχισε ο Kasselstrand. «Η Ευρώπη είναι ένας πολιτισμός που εκτείνεται σε χιλιετίες, ενώ η ΕΕ είναι μια πολιτική ένωση που, στην καλύτερη περίπτωση, υπάρχει μόνο μισό αιώνα και κλονίζει τα ίδια τα θεμέλια της Ευρώπης».
“Η ΕΕ αντιπροσωπεύει τον συγκεντρωτισμό, ενώ η Ευρώπη ορίζεται από την ποικιλομορφία της. Καθώς η ΕΕ ενισχύεται, η Ευρώπη αποδυναμώνεται. Ο μοναδικός χαρακτήρας κάθε έθνους είναι η ουσία της Ευρώπης και αυτό που την έχει κάνει την πιο ιστορικά επιτυχημένη και συναρπαστική ήπειρο στον κόσμο.”
«Οι ηγέτες της ΕΕ δεν είναι ανόητοι: χρησιμοποιούν την Ευρώπη ως εργαλείο προώθησης για μια ολοένα πιο στενή ΕΕ. Γι’ αυτό και αυτοί και οι υποστηρικτές τους μιλούν τώρα μόνο για «Ευρώπη». Έχει θετική απήχηση στους περισσότερους Ευρωπαίους, ενώ η ΕΕ όχι, αλλά η πραγματική ατζέντα πίσω από την ReArm Europe είναι να κάνει το επόμενο βήμα στην πορεία της ΕΕ προς την κατεύθυνση της αυτοκρατορίας.
Όπως και άλλοι αντι-παγκοσμιοποιητές πολιτικοί σε όλη την Ευρώπη, ο ηγέτης του AfS υποστηρίζει ότι η ΕΕ, η οποία είχε αρχικά σχεδιαστεί ως μια οικονομική ένωση επικεντρωμένη στην ελεύθερη κυκλοφορία, έχει εξελιχθεί σε κάτι εντελώς διαφορετικό, με ένα φαινομενικά διευρυνόμενο εύρος εξουσιών και ευθυνών.
Επισημαίνει ότι ενώ η ΕΕ έχει εδώ και καιρό μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, οι Βρυξέλλες στοχεύουν τώρα να δημιουργήσουν μια ενοποιημένη άμυνα της ΕΕ. Θεωρεί το «ReArm Europe» ως ένα σημαντικό και δυνητικά επικίνδυνο βήμα προς αυτόν τον στόχο.
Χωρίς καμία δημόσια συζήτηση, είπε ο Κάσελστραντ, η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ξεκίνησε την πρωτοβουλία «ReArm Europe », η οποία διαθέτει 800 δισεκατομμύρια ευρώ για «αμυντικές επενδύσεις που στοχεύουν στην ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων της Ευρώπης».
«Ακολουθώντας τη θεωρία του «βρασμένου βάτραχου», η θερμοκρασία πρέπει να αυξάνεται σιγά-σιγά, ώστε ο βάτραχος να μην καταλάβει ότι ψήνεται μέχρι να είναι πολύ αργά. Ομοίως, η στροφή προς μια κοινή άμυνα της ΕΕ ξετυλίγεται σταδιακά, βήμα προς βήμα».
“Ποιος είναι λοιπόν ο πραγματικός σκοπός των επενδύσεων; Λαμβάνουμε την απάντηση αν δούμε τη γέννηση του ευρωπαϊκού κινήματος. Ο εμπνευστής Winston Churchill εξήγησε στη Ζυρίχη το 1946 και στο Συνέδριο της Χάγης το 1948 ότι ο στόχος είναι “Μια Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης!” και ότι “δεν μπορούμε να αρκεστούμε σε τίποτα λιγότερο από μια ένωση για ολόκληρη την Ευρώπη!”
Συμπερασματικά, ο Kasselstrand δηλώνει ότι η ελευθερία της Ευρώπης βασίζεται στην απελευθέρωση των εθνικών κρατών από τη σιδερένια λαβή της ΕΕ.
«Μόνο όταν τα ευρωπαϊκά έθνη απελευθερωθούν από το πουλόβερ της ΕΕ προκύπτει η πραγματική ευρωπαϊκή ανεξαρτησία: μια ανεξαρτησία που εκδηλώνεται με μια μοναδική ποικιλομορφία φωνών και θελήσεων».
photo By Frankie Fouganthin – Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=122878066
