Οι 25 Κανόνες της Παραπληροφόρησης … «Ο συνειδητός και ευφυής χειρισμός των οργανωμένων συνηθειών και των απόψεων σχετικά με τις μάζες είναι ένα σημαντικό στοιχείο στη δημοκρατική κοινωνία. Εκείνοι που χειρίζονται αυτόν τον απαρατήρητο μηχανισμό της κοινωνίας αποτελούν μια αόρατη κυβέρνηση που αποτελεί την πραγματική δύναμη που κυβερνά ολόκληρη τη χώρα.
»Κυβερνόμαστε, τα μυαλά μας είναι φορμαρισμένα, οι προτιμήσεις είναι ήδη διαμορφωμένες, οι ιδέες μας είναι προτεινόμενες, κατά ένα μεγάλο μέρος από τα άτομα δεν έχουμε ακούσει ποτέ για αυτά. Αυτό είναι ένα λογικό αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο η δημοκρατική κοινωνία μας οργανώνεται. Οι τεράστιοι αριθμοί των ανθρώπινων όντων πρέπει να συνεργαστούν κατά αυτόν τον τρόπο εάν πρόκειται να ζήσουν μαζί ως ομαλά λειτουργούσα κοινωνία. Οι αόρατοι κυβερνήτες μας είναι, σε πολλές περιπτώσεις, απληροφόρητοι της ταυτότητας των συντροφικών μελών τους στο εσωτερικό γραφείο.
»Η οργάνωση της δημοκρατίας είναι τέτοια, ώστε τα μυαλά των πολιτών να μπαίνουν σε καλούπια. Η καλή διακυβέρνηση μπορεί να πουληθεί προς μια κοινωνία, ακριβώς όπως και κάθε άλλο αγαθό.
»Ο μέσος πολίτης είναι ο πιο ευαίσθητος αισθητήρας που υπάρχει επί της γης. Ο ίδιος του ο νους είναι το μεγαλύτερο φράγμα ανάμεσα σ’ αυτόν και την πραγματικότητα. Μέσα στο μυαλό του υπάρχουν στεγανά διαμερίσματα, αδιαπέραστα από τη λογική. Η τάση του για απόλυτες απόψεις είναι το εμπόδιο που τον κάνει να μην λειτουργεί με βάση τη σκέψη και την εμπειρία του, αλλά μόνο με μαζικές αντιδράσεις»
… από τα βιβλία του Edward Louis Bernays «Προπαγάνδα», «Κατασκευάζοντας την Συναίνεση», «Αποκρυσταλλώνοντας την Κοινή Γνώμη»
Σήμερα η Προπαγάνδα διεξάγεται μονίμως. Παντού και πάντοτε. Προς κάθε κατεύθυνση. Όλοι μας είμεθα μόνιμοι στόχοι της Προπαγάνδας. Αυτή, αποτελεί πια ένα συστατικό στοιχείο της σύγχρονης ζωής, ένα σταθερό θεσμό της. Η Προπαγάνδα είναι ένα μόνιμο φαινόμενο όλων των κοινωνιών τού αιώνα μας. Η πιο μόνιμη απ όλες τις Προπαγάνδες είναι η κομμουνιστική, η πρώτη άλλωστε πού πραγματικά έγινε μόνιμος θεσμός ενός κινήματος και ενός τρόπου ζωής. Το πρώτο γνώρισμα της Αγκιτάτσιας είναι η μονιμότητά της. Διεξάγεται παντού και πάντα. Με όλα τα μέσα. Σε όλους τούς χρόνους. Σε όλους τούς χώρους. Προς κάθε κατεύθυνση. Ακολουθεί τον πολίτη από την ώρα πού θα γεννηθεί ως τον θάνατό του. Μπορούμε να πούμε ότι η Προπαγάνδα είναι μία Αγκιτάτσια μονίμως δ ι ε ξ α γ ό μ ε ν η.
Από το βιβλίο ‘Εικοσιπέντε Τρόποι για να Καταπνίξετε την Αλήθεια’: Οι κανόνες της παραπληροφόρησης (περιλαμβάνει τα 8 χαρακτηριστικά ενός παραπληροφορητή) του H. Michael Sweeney. Αυτοί οι 25 κανόνες βρίσκονται παντού στα μέσα ενημέρωσης, στις πολιτικές συζητήσεις, στις τηλεοπτικές εκπομπές, στα σχόλια σε ένα ιστολόγιο.
1. Μην ακούς το κακό, μην βλέπεις το κακό, μην μιλάς για το κακό. Ανεξάρτητα από το τι γνωρίζετε, μην το συζητάτε – ειδικά αν είστε δημόσιο πρόσωπο, παρουσιαστής ειδήσεων κ.λπ. Αν δεν αναφερθεί, δεν συνέβη, και δεν χρειάζεται ποτέ να ασχοληθείτε με τέτοια θέματα.
2. Γίνετε δύσπιστοι και αγανακτισμένοι. Αποφύγετε τη συζήτηση βασικών θεμάτων και αντ’ αυτού επικεντρωθείτε σε δευτερεύοντα ζητήματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αναδείξουν το θέμα ως επικριτικό για κάποια άλλη ομάδα ανθρώπων. Αυτό είναι επίσης γνωστό ως το τέχνασμα “Πώς τολμάς!”.
3. Δημιουργήστε φήμες που διακινούν φήμες. Αποφεύγετε την συζήτηση θεμάτων περιγράφοντας όλες τις κατηγορίες, ανεξάρτητα από τον τόπο διεξαγωγής ή τα αποδεικτικά στοιχεία, ως απλές φήμες και άγριες κατηγορίες. Άλλοι υποτιμητικοί όροι που αποκλείουν αμοιβαία την αλήθεια μπορούν επίσης να λειτουργήσουν. Αυτή η μέθοδος λειτουργεί ιδιαίτερα καλά με έναν σιωπηλό Τύπο, επειδή ο μόνος τρόπος με τον οποίο το κοινό μπορεί να μάθει τα γεγονότα είναι μέσω τέτοιων “αμφισβητήσιμων φημών”. Εάν μπορείτε να συνδέσετε το υλικό με το Διαδίκτυο, χρησιμοποιήστε αυτό το γεγονός για να το πιστοποιήσετε ως “άγρια φήμη” που δεν μπορεί να έχει καμία βάση στην πραγματικότητα.
4. Χρησιμοποιήστε έναν ‘αχυράνθρωπο’. Βρείτε ή δημιουργήστε δηλαδή ένα φαινομενικό στοιχείο του επιχειρήματος του αντιπάλου σας, το οποίο μπορείτε εύκολα να καταρρίψετε για να κάνετε τον εαυτό σας να φανεί καλός και τον αντίπαλο να φανεί κακός. Είτε επινοήστε ένα ζήτημα που μπορείτε με ασφάλεια να υποθέσετε ότι υπάρχει με βάση τη δική σας ερμηνεία των επιχειρημάτων/κατάσταση του αντιπάλου/αντιπάλου, είτε επιλέξτε την πιο αδύναμη πτυχή των πιο αδύναμων κατηγοριών. Ενισχύστε τη σημασία τους και καταστρέψτε τις με τρόπο που να φαίνεται ότι καταρρίπτει όλες τις κατηγορίες, πραγματικές και κατασκευασμένες, ενώ στην πραγματικότητα αποφεύγετε την συζήτηση των πραγματικών ζητημάτων.
5. Παραπλανήστε τους αντιπάλους με χαρακτηρισμούς και γελοιοποίηση. Αυτό είναι επίσης γνωστό ως το πρωταρχικό τέχνασμα επίθεσης στον αγγελιοφόρο, αν και υπάρχουν και άλλες μέθοδοι που χαρακτηρίζονται ως παραλλαγές αυτής της προσέγγισης. Συνδέστε τους αντιπάλους με αντιδημοφιλείς τίτλους όπως “παλαβούς”, “δεξιούς”, “φιλελεύθερους”, “αριστερούς”, “τρομοκράτες”, “συνωμοσιολόγους”, “ριζοσπάστες”, “πολιτοφύλακες”, “ρατσιστές”, “φανατικούς θρησκευτικούς”, “σεξουαλικά παρεκκλίνοντες” “ψεκασμένους”, “αντιεμβολιαστές”, “αρνητές” κ.ο.κ. Αυτό κάνει τους άλλους να αποφεύγουν την υποστήριξη (των αντιπάλων σας) από φόβο μήπως αποκτήσουν την ίδια ταμπέλα, και εσείς αποφεύγετε να ασχοληθείτε με τα συγκεκριμένα θέματα.
6. Χτύπημα και φυγή (Hit and Run). Σε οποιοδήποτε δημόσιο φόρουμ, κάντε μια σύντομη αληθοφανή κι ευπρεπή επίθεση στον αντίπαλό σας ή στην θέση του αντιπάλου και στην συνέχεια εξαφανιστείτε πριν προλάβει να απαντήσει, ή απλά αγνοήστε οποιαδήποτε απάντηση. Αυτό λειτουργεί εξαιρετικά καλά στο Διαδίκτυο και σε περιβάλλοντα επιστολών προς τον συντάκτη, όπου μπορεί να ζητηθεί μια σταθερή ροή νέων ταυτοτήτων χωρίς να χρειάζεται να εξηγήσετε το σκεπτικό της κριτικής – απλά κάντε μια κατηγορία ή μία επίθεση, χωρίς ποτέ να συζητήσετε τα θέματα αυτά και χωρίς ποτέ να απαντήσετε σε οποιαδήποτε επακόλουθη απάντηση, διότι αυτό θα τιμούσε την άποψη του αντιπάλου.
7. Αμφισβητήστε τα κίνητρα. Διαστρεβλώστε ή ενισχύστε οποιοδήποτε γεγονός που θα μπορούσε να θεωρηθεί, έτσι ώστε να υπονοηθεί ότι ο αντίπαλος λειτουργεί με βάση μια κρυφή προσωπική ατζέντα ή μία προκατάληψη. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγεται η συζήτηση των ζητημάτων και αναγκάζεται ο κατήγορος να βρεθεί σε θέση άμυνας.
8. Επικαλεστείτε την εξουσία. Διεκδικήστε για τον εαυτό σας ή συσχετίστε τον εαυτό σας ως την ‘αυθεντία’ και παρουσιάστε το επιχείρημά σας με αρκετή ‘ορολογία’ και ‘λεπτομέρεια’ για να καταδείξτε ότι είστε “αυτός που ξέρει” και απλά πείτε ότι, δεν είναι έτσι, χωρίς να συζητάτε θέματα ή να αποδεικνύετε συγκεκριμένα ‘γιατί’ ή να παραθέτεται πηγές.
9. Παίξτε τον χαζό. Ανεξάρτητα από τα στοιχεία ή τα λογικά επιχειρήματα που προσφέρονται, αποφύγετε να συζητάτε θέματα με δικαιολογία ότι δεν έχουν κάποια αξιοπιστία ή νόημα, δεν παρέχουν κάποια απόδειξη, δεν έχουν λογική ή δεν υποστηρίζουν ένα συμπέρασμα. Συγχέετε τις πληροφορίες καλά για το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα.
10. Συνδέστε τις κατηγορίες του αντιπάλου με παλιές ειδήσεις. Παράγωγο του αχυράνθρωπου συνήθως, σε κάθε θέμα μεγάλης κλίμακας και μεγάλης προβολής, είναι πως κάποιος θα προβεί νωρίς σε κατηγορίες οι οποίες μπορούν να αντιμετωπιστούν ή είχαν ήδη αντιμετωπιστεί εύκολα. Όπου μπορεί να προβλεφθεί, βάλτε τη δική σας πλευρά να εγείρει ένα αχυράνθρωπο ζήτημα και να το αντιμετωπίσει από νωρίς ως μέρος των αρχικών σχεδίων έκτακτης ανάγκης. Οι μεταγενέστερες κατηγορίες, ανεξάρτητα από την εγκυρότητα ή το νέο έδαφος που αποκαλύπτεται, μπορούν συνήθως να συσχετιστούν με την αρχική κατηγορία και να απορριφθούν ως απλή αναμόχλευση χωρίς να χρειάζεται να αντιμετωπιστούν τρέχοντα ζητήματα – τόσο το καλύτερο όταν ο αντίπαλος είναι ή ήταν αναμεμειγμένος με την αρχική πηγή.
11. Καθιέρωση και στήριξη σε εφεδρικές θέσεις. Χρησιμοποιώντας ένα ήσσονος σημασίας θέμα ή στοιχείο των γεγονότων, πάρτε τον “ανώτερο δρόμο” και “ομολογήστε” με ειλικρίνεια ότι έγινε κάποιο αθώο λάθος, εκ των υστέρων, αλλά ότι οι αντίπαλοι εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία για να τα μεγεθύνουν όλα και να υπονοήσουν μεγαλύτερες εγκληματικότητες που, “απλά δεν είναι έτσι”. Άλλοι μπορούν να το ενισχύσουν αυτό για λογαριασμό σας, αργότερα. Αν γίνει σωστά, αυτό μπορεί να συγκεντρώσει συμπάθεια και σεβασμό για το “ξεκαθάρισμα” και την “παραδοχή” των λαθών σας, χωρίς να αντιμετωπίσετε πιο σοβαρά ζητήματα.
12. Τα αινίγματα δεν έχουν λύση. Αντλώντας από την συνολική εικόνα των γεγονότων, γύρω από το έγκλημα και το πλήθος των παικτών και των γεγονότων, παρουσιάστε την όλη υπόθεση ως πολύ περίπλοκη για να λυθεί. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όσοι κατά τα άλλα παρακολουθούν την υπόθεση να αρχίσουν να χάνουν το ενδιαφέρον τους πιο γρήγορα, χωρίς να χρειάζεται να αντιμετωπιστούν τα πραγματικά ζητήματα.
13. Η λογική της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων. Αποφεύγετε την συζήτηση των ζητημάτων με συλλογισμούς προς τα πίσω με μια φαινομενικά επαγωγική λογική με τρόπο που παρακάμπτει κάθε πραγματικό ουσιαστικό γεγονός.
14. Απαιτήστε ολοκληρωμένες λύσεις. Αποφεύγετε τα θέματα απαιτώντας από τους αντιπάλους να λύσουν πλήρως το συγκεκριμένο έγκλημα, ένα τέχνασμα που λειτουργεί καλύτερα για τα στοιχεία που πληρούν τις προϋποθέσεις του κανόνα 10.
15. Προσαρμόστε τα γεγονότα σε εναλλακτικά συμπεράσματα. Αυτό απαιτεί δημιουργική σκέψη, εκτός εάν το έγκλημα σχεδιάστηκε με απρόβλεπτα συμπεράσματα.
16. Εξαφάνιση αποδεικτικών στοιχείων και μαρτύρων. Αν δεν υπάρχουν, δεν είναι γεγονός και δεν θα χρειαστεί να ασχοληθείτε με το θέμα.
17. Αλλαγή του θέματος. Συνήθως σε συνδυασμό με ένα από τα άλλα τεχνάσματα που αναφέρονται εδώ, βρείτε έναν τρόπο να παρακάμψετε τη συζήτηση με καυστικά ή αμφιλεγόμενα σχόλια, με την ελπίδα να στρέψετε την προσοχή σε ένα νέο, πιο διαχειρίσιμο θέμα. Αυτό λειτουργεί ιδιαίτερα καλά με συντρόφους που μπορούν να “διαφωνήσουν” μαζί σας για το νέο θέμα και να πολώσουν την αρένα της συζήτησης, προκειμένου να αποφύγουν τη συζήτηση πιο βασικών θεμάτων.
18. Συναισθηματοποιήστε, ανταγωνιστείτε και προκαλέστε τους αντιπάλους. Αν δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε άλλο, χλευάστε και κοροϊδέψτε τους αντιπάλους σας και παρασύρετέ τους σε συναισθηματικές αντιδράσεις, οι οποίες τείνουν να τους κάνουν να φαίνονται ανόητοι και υπερβολικά παρακινημένοι και γενικά να καθιστούν το υλικό τους κάπως λιγότερο συνεκτικό. Όχι μόνο θα αποφύγετε να συζητήσετε τα θέματα σε πρώτη φάση, αλλά ακόμη και αν η συναισθηματική τους αντίδραση αντιμετωπίζει το θέμα, μπορείτε να αποφύγετε περαιτέρω τα θέματα εστιάζοντας στη συνέχεια στο πόσο “ευαίσθητοι είναι στην κριτική”.
19. Αγνοήστε τις αποδείξεις που παρουσιάζονται, απαιτήστε αδύνατες αποδείξεις. Πρόκειται ίσως για μια παραλλαγή του κανόνα “παριστάνουμε τους χαζούς”. Ανεξάρτητα από το υλικό που μπορεί να παρουσιαστεί από έναν αντίπαλο σε δημόσια φόρουμ, ισχυριστείτε ότι το υλικό είναι άσχετο και απαιτήστε αποδείξεις που είναι αδύνατο να βρει ο αντίπαλος (μπορεί να υπάρχουν, αλλά να μην είναι στη διάθεσή του, ή μπορεί να είναι κάτι που είναι γνωστό ότι καταστρέφεται ή παρακρατείται με ασφάλεια, όπως ένα φονικό όπλο). Για να αποφύγετε εντελώς την συζήτηση θεμάτων μπορεί να χρειαστεί να αρνηθείτε κατηγορηματικά και να ασκήσετε κριτική στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ή στα βιβλία ως έγκυρες πηγές, να αρνηθείτε ότι οι μάρτυρες είναι αποδεκτοί, ή ακόμη και να αρνηθείτε ότι οι δηλώσεις που γίνονται από κυβερνητικές ή άλλες αρχές έχουν οποιοδήποτε νόημα ή σημασία.
20. Ψευδείς αποδείξεις. Όποτε είναι δυνατόν, εισαγάγετε νέα στοιχεία ή ενδείξεις που έχουν σχεδιαστεί και κατασκευαστεί για να έρχονται σε σύγκρουση με τις παρουσιάσεις του αντιπάλου ως χρήσιμα εργαλεία για την εξουδετέρωση ευαίσθητων θεμάτων ή την παρεμπόδιση της επίλυσης. Αυτό λειτουργεί καλύτερα όταν το έγκλημα σχεδιάστηκε με απρόβλεπτα για το σκοπό αυτό και τα γεγονότα δεν μπορούν εύκολα να διαχωριστούν από τα κατασκευάσματα.
21. Καλέστε ένα μεγάλο σώμα ενόρκων, έναν ειδικό εισαγγελέα ή άλλο εξουσιοδοτημένο ερευνητικό όργανο. Υπονομεύστε την διαδικασία προς όφελός σας και εξουδετερώστε αποτελεσματικά όλα τα ευαίσθητα ζητήματα χωρίς ανοιχτή συζήτηση. Μόλις συγκληθεί, τα αποδεικτικά στοιχεία και οι μαρτυρίες απαιτείται να είναι απόρρητα όταν αντιμετωπίζονται σωστά. Για παράδειγμα, αν σας ανήκει ο εισαγγελέας, μπορεί να διασφαλίσει ότι ένα ‘Μεγάλο Δικαστήριο’ δεν ακούει κανένα χρήσιμο στοιχείο και ότι τα στοιχεία είναι σφραγισμένα και μη διαθέσιμα στους επόμενους ερευνητές. Μόλις επιτευχθεί μια ευνοϊκή ετυμηγορία (συνήθως, αυτή η τεχνική εφαρμόζεται για να βρεθεί αθώος ο ένοχος, αλλά μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την απόκτηση κατηγοριών όταν επιδιώκεται η ενοχοποίηση ενός θύματος), το θέμα μπορεί να θεωρηθεί επισήμως λήξαν.
22. Κατασκευή μιας νέας αλήθειας. Δημιουργήστε τους δικούς σας εμπειρογνώμονες, ομάδες, συγγραφείς, ηγέτες ή επηρεάστε τους υπάρχοντες που είναι πρόθυμοι να σφυρηλατήσουν νέο έδαφος μέσω επιστημονικών, ερευνητικών ή κοινωνικών ερευνών ή μαρτυριών που καταλήγουν ευνοϊκά. Με αυτόν τον τρόπο, αν πρέπει πραγματικά να ασχοληθείτε με θέματα, μπορείτε να το κάνετε με κύρος.
23. Δημιουργήστε μεγαλύτερους περισπασμούς. Αν τα παραπάνω δεν φαίνεται να αποδίδουν για να αποσπάσετε την προσοχή από τα ευαίσθητα ζητήματα ή για να αποτρέψετε την ανεπιθύμητη κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης των ασταμάτητων γεγονότων, όπως οι δίκες, δημιουργήστε μεγαλύτερες ειδήσεις (ή αντιμετωπίστε τις ως τέτοιες) για να αποσπάσετε την προσοχή των πλήθους.
24. Σιωπή των επικριτών. Αν οι παραπάνω μέθοδοι δεν επικρατήσουν, εξετάστε το ενδεχόμενο να απομακρύνετε τους αντιπάλους από την κυκλοφορία με κάποια οριστική λύση, ώστε να απομακρυνθεί εντελώς η ανάγκη αντιμετώπισης των θεμάτων. Αυτό μπορεί να γίνει με τον θάνατό τους, την σύλληψη και την κράτησή τους, τον εκβιασμό ή την καταστροφή του χαρακτήρα τους με την δημοσιοποίηση εκβιαστικών πληροφοριών ή απλώς με τον κατάλληλο εκφοβισμό με εκβιασμούς ή άλλες απειλές.
25. Εξαφάνιση. Αν είστε βασικός κάτοχος μυστικών ή αλλιώς υπερβολικά ‘φωτισμένος’ και νομίζετε ότι η ατμόσφαιρα γίνεται πολύ καυτή, για να αποφύγετε τα θέματα, απλώς εξαφανιστείτε.
***
@Ηώ Αναγνώστου /miastala.com / 2015
***
Παλαιότερα προσέφεραν άρτο και θεάματα στον όχλο για να τον ελέγχουν,
σήμερα προσφέρουν μόνον θέαμα…
Μπορείτε να βρείτε εκατοντάδες ασκήσεις και τεχνικές στην ΤΡΙΛΟΓΙΑ
Η ΥΨΗΛΗ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ
ΗΩ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ —— ΠΗΓΉ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
