Οι ανεμβολίαστοι θα δικαιωθούν: Αφιέρωμα στους Πολίτες ήρωες της εποχής μας.. Αρκετοί μετά από αυτήν την φουρτούνα που περάσαμε, βγαίνουν απογοητευμένοι και μιλάνε για μεγάλο ποσοστό κοιμισμένων ανθρώπων που έτρεξαν και έκαναν το εμβόλιο.. Όσοι το λένε αυτό βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο.. Γιατί αντί να κοιτούν το πόσοι εμβολιάστηκαν, θα έπρεπε να κοιτάνε το πόσοι δεν το έκαναν αυτό το εμβόλιο… Και αυτό το ποσοστό είναι συγκλονιστικά μεγάλο αν αναλογιστούμε την πίεση και τον τρόμο που υποστήκαμε όλη αυτήν την περίοδο… Και με αυτόν τον τρόπο γεννήθηκαν πολεμιστές και ήρωες!!!
Και από μόνο του αυτό μας λέει ένα και μόνο πράγμα… Ότι η αφύπνιση της ανθρωπότητας και ταυτόχρονα η ποιότητα των αφυπνισμένων είναι μεγαλύτερη από ποτέ… Που σημαίνει ότι υπάρχει ανέλιξη σοβαρή, η οποία κάνει και τρέμουν κάποια ερπετά… Όφειλα να το τονίσω αυτό… Και καλό είναι να αρχίσουμε επιτέλους να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο, στέλνοντας πολύ θετική ενέργεια στον πλανήτη, κάτι που είναι από τα ουκ άνευ αυτής της μάχης των μαχών στην οποία λαμβάνουμε μέρος…
Ο πόλεμος αυτός είναι νόησης.. Και με νόηση θα κερδηθεί.. Κερδίζεται ήδη!!!
Το έπος του COVID-19 χρησιμεύει ως μια έντονη υπενθύμιση της δυναμικής ισχύος που υπαγορεύει την πραγματικότητά μας. Τι κι αν οι πραγματικοί ήρωες αυτού του παραμυθιού είναι οι ανεμβολίαστοι; Οι αφανείς πολεμιστές που, παρά την περιφρόνηση και τις διακρίσεις, μπορεί να σταμάτησαν τη διολίσθησή μας σε έναν πιο καταπιεστικό κόσμο;
Μια χρονιά που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στα χρονικά της ιστορίας. Σηματοδότησε την αρχή μιας εποχής όπου ο κόσμος έτρεμε κάτω από το βάρος μιας νέας απειλής – μιας μικροσκοπικής νέμεσης που ονομαζόταν COVID-19. Η δήλωση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την πανδημία δεν ήταν απλώς ένας συναγερμός για την υγεία. Ήταν το όπλο εκκίνησης για έναν έντονο ψυχολογικό πόλεμο που διεξάγεται κατά της ανθρωπότητας. Ο φόβος έγινε το κυρίαρχο συναίσθημα.
Κάθε γωνιά του δρόμου, κάθε κανάλι ειδήσεων, κάθε πλατφόρμα μέσων κοινωνικής δικτύωσης, πλημμύρισε από μηνύματα που μας παρότρυναν να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και τους αγαπημένους μας. Το εμβόλιο, που χαιρετίστηκε ως το ελιξίριο της ζωής, έγινε το επίκεντρο αυτής της παγκόσμιας αφήγησης. Οι δουλειές, οι σχέσεις, ακόμη και οι βασικές πολιτικές ελευθερίες συνδέθηκαν με το καθεστώς εμβολιασμού.
Ωστόσο, μέσα σε αυτή τη φουρτούνα του εξαναγκασμού, αναδύθηκε μια γενναία φυλή. Επρόκειτο για άτομα που για διάφορους λόγους επέλεξαν να μην εμβολιαστούν. Όχι από άγνοια, αλλά από πεποίθηση. Η ανθεκτικότητά τους δεν ήταν απλώς μια πράξη περιφρόνησης. Ήταν μια ασπίδα ενάντια σε έναν τρομακτικό αυταρχισμό που προσπαθούσε να ακυρώσει την ατομική επιλογή.
Το δράμα κλιμακώθηκε όταν οι ανεμβολίαστοι άρχισαν να είναι οι ‘άλλοι’. Ωθούμενοι στο περιθώριο της κοινωνίας, ρίχτηκαν ως κακοί, ως προάγγελοι του θανάτου. Ο δημόσιος λόγος είχε μια απόκοσμη χροιά, που θύμιζε τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της ανθρώπινης ιστορίας. Λέξεις όπως «ψεκασμένοι» άρχισαν να βγαίνουν στην επιφάνεια, προκαλώντας πολλούς να ανατριχιάσουν στη σκέψη για το πού θα μπορούσαμε να κατευθυνθούμε.
Αυτή η αφήγηση δεν είναι απλώς ένας φόρος τιμής στους ανεμβολίαστους. Είναι ένας χαιρετισμός στο πνεύμα τους, στην αποφασιστικότητά τους. Με το να μην υποκύψουν, ενήργησαν ως φρουροί που αντιστέκονταν απέναντι στην βαριά τυραννία. Κάθε φορά που ο κόσμος προσπάθησε να τους εγκυβωτίσει, να τους κάνει στερεότυπα ή να τους εξοστρακίσει, εκείνοι απαντούσαν με ένα σθένος που δεν ήταν τίποτα λιγότερο από ηρωικό.
Ήταν το προπύργιο ενάντια σε μια αόρατη, ύπουλη δύναμη που απειλούσε να δεσμεύσει τις ελευθερίες μας.
Ωστόσο, μέσα σε αυτήν την καταιγίδα, αναδύεται μια αναμφισβήτητη αλήθεια. Μια αλήθεια που αναγκάζει ακόμη και τους πιο ένθερμους αρνητές να αναλογιστούν την πρόοδο που έχει σημειωθεί. Και σε αυτόν τον προβληματισμό, εμφανίζεται ένα κοινό συναίσθημα: «Ουάου. Είμαι τόσο ευγνώμων για την πρόοδο που έχουμε κάνει».
Καθώς βρισκόμαστε σε αυτή τη διασταύρωση, κοιτάζοντας πίσω στις δοκιμασίες και τις πιέσεις του παρελθόντος, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε και να θυμηθούμε τον ρόλο των μη εμβολιασμένων. Οι επιλογές τους, είτε συμφωνεί κανείς μαζί τους είτε όχι, μπορεί χωρίς να το συνειδητοποιούμε, να μας απομάκρυναν από ένα πολύ πιο σκοτεινό πεπρωμένο. Είναι, στην ουσία, οι αφανείς ήρωες της εποχής μας, που αξίζουν σεβασμού και κατανόησης.
nikolaosanaximandros.gr – Φωτογραφία από Colin Behrens από το Pixabay
