Πως η τοποθέτηση της Αμερικής στην Δύση αντί της Ανατολής, παραχάραξε την ιστορία. Είναι όντως αυτή που ξέρουμε η Ανατολή;;; Αντίστοιχα είναι αυτή η Δύση που ξέρουμε;;; Γιατί έπρεπε σώνει και καλά να μας επιβάλουν πως η Αμερική είναι στην Δύση;;; Ποια συμφέροντα εξυπηρέτηση αυτός ο “ορισμός” και ποια ιστορικά δεδομένα απέκρυψε;;; Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο ακολουθεί που αν και μεγάλο συστήνω να το διαβάσετε…
Γράφει ο Thanasis Alampasis: “Ο Μεσημβρινός του Γκρίνουιτς και η θερινή ώρα επινοήθηκαν για την παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας ότι ο Αλέξανδρος ανακάλυψε την Αμερική… [γυρίζουμε τα ρολόγια δυόμισι χιλιάδες χρόνια πίσω]
Όταν το 1492 ο Κολόμβος ανακάλυψε δήθεν την Αμερική και η αναγεννησιακή Ευρώπη παραχάραξε την ιστορική αλήθεια επιβάλλοντας ως παγκόσμιο χαρτογραφικό στάνταρ την Αμερική στη Δύση, δεν υπήρχε ιδιαίτερο πρόβλημα γιατί τα μηχανικά και τα ηλεκτρικά ρολόγια δεν είχαν ακόμη εφευρεθεί· ο χρόνος δεν μετρώνταν σε ώρες, για τον απλό λόγο ότι οι διεθνείς μεταφορές και το εμπόριο μετρώνταν σε μήνες εξαιτίας της τεχνολογικής υστέρησης στις μεταφορές · η ατμομηχανή θα εμφανίζονταν 200 χρόνια μετά τον Κολόμβο, αργότερα ο σιδηρόδρομος και τα ατμόπλοια, και μετά το αεροπλάνο, σε ένα χρονικό εύρος 400 – 500 χρόνια μετά τον Κολόμβο. Έτσι για τουλάχιστον 350 χρόνια μετά τον Κολόμβο, ουδέν πρακτικό ζήτημα ανακύπτει από την τοποθέτηση της Αμερικής στη Δύση αντί της Ανατολής όπου ο Πτολεμαίος την τοποθέτησε. Όμως στα 350 αυτά χρόνια κύλησε πολύ νερό στο μύλο της προόδου.
Το μεγάλο πρόβλημα σε σχέση με την τοποθέτηση της Αμερικής στη Δύση προέκυψε με την έλευση του σιδηροδρόμου και του ατμόπλοιου. Τότε τα μηχανικά ρολόγια εισήλθαν μαζικά στις ανθρώπινες κοινωνίες αντικαθιστώντας τα ηλιακά ρολόγια. Το 1840, δηλαδή 350 χρόνια μετά την τοποθέτηση στους χάρτες της Αμερικής στη Δύση, κατασκευάστηκε το πρώτο ηλεκτρικό ρολόι. Το 1855 ανακαλύφθηκε το σύστημα για να κουρδίζει και να τοποθετείται το ρολόι στην ώρα. Και το 1900 εμφανίζονται τα ρολόγια χειρός φέρνοντας τη μεγάλη επανάσταση στη μέτρηση και οργάνωση του Χρόνου.
Σε αυτό το χρονικό σημείο που η βιομηχανία αναπτύσσεται αλματωδώς και το διεθνές εμπόριο αλλά και τα μεγάλα ταξίδια γίνονται ρουτίνα, οπότε και οι κοινωνίες άρχισαν να λειτουργούν μαζικά με ώρες, λεπτά και δευτερόλεπτα, έπρεπε να οριστεί ένα Διεθνές Σύστημα Ωριαίων Ζωνών για κάθε χώρα. Αλλά το πρόβλημα παρέμενε. Μετά από 350 χρόνια που η Αμερική τοποθετείται στη Δύση οι χάρτες δεν μπορούσαν να αλλάξουν. Η αλήθεια θα αποκαλύπτονταν: η Αμερική βρίσκεται εκεί που την τοποθέτησε ο Πτολεμαίος, στην Ανατολή, εκεί που την ανακάλυψε ο Αλέξανδρος ο Μέγας.
Εδώ λοιπόν ετέθη το μεγάλο ερώτημα. Αν η Αμερική βρίσκεται αληθώς στην Ανατολή του χάρτη και όχι στη Δύση που η χριστιανική Ευρώπη την τοποθέτησε, από πού θα ξεκινούσαν οι 24 παγκόσμιες Ωριαίες Ζώνες; Για να παραμείνει η Αμερική στα δυτικά του χάρτη θα έπρεπε να κατασκευαστεί μία τεχνητή ανατολή του Ηλίου που θα υπηρετεί το χαρτογραφικό αφήγημα “Η Αμερική ανήκει εις την Δύσην”.
Και επειδή για τη συγκάλυψη ενός ψεύδους απαιτείται νέο και μεγαλύτερο ψεύδος, σε αυτό ακριβώς το σημείο, το έτος 1880 η Ευρώπη έπρεπε να συσκοτίσει για μια ακόμη φορά την ιστορική αλήθεια. Το 1880 αναγνωρίζεται διεθνώς ο Μεσημβρινός τού Γκρίνουιτς ως Πρώτος Μεσημβρινός τής Γης, και η ώρα Γκρήνουιτς στην Αγγλία ως σημείο αναφοράς για την παγκόσμια ώρα, με έναν και μοναδικό σκοπό: η Αμερική να μείνει στο άκρο δυτικό των χαρτών για να μη συσχετιστεί από κανέναν με την Καττίγαρα στα ανατολικά του Πτολεμαϊκού χάρτη. Νά πώς έχουν τα πράγματα.
Ο Πτολεμαϊκός χάρτης είναι ένας επίπεδος χάρτης της Γης (όπως οι Google maps και οι έντυποι άτλαντες). Οι χάρτες που χρησιμοποιούμε σήμερα όπως οι έντυποι άτλαντες και οι ψηφιακοί, π.χ. Google maps, βασίζονται επακριβώς στην Πτολεμαϊκή χαρτογραφία. Στον Πτολεμαϊκό χάρτη οι συντεταγμένες του Βορρά-Νότου (γεωγραφικά πλάτη) μετρώνται όπως στους σύγχρονους χάρτες, από τον Ισημερινό.
Οι συντεταγμένες Ανατολής-Δύσης (γεωγραφικά μήκη) στο Πτολεμαϊκό χάρτη μετρώνται προς τα ανατολικά, με σημείο εκκίνησης το δυτικό άκρο του χάρτη, τον Μεσημβρινό που διέρχεται από τις Νήσους των Μακάρων (0° οι Κανάριοι Νήσοι στον Ατλαντικό Ωκεανό), φτάνοντας μέχρι το δυτικό άκρο ξηράς τα Καττίγαρα (τη σημερινή Αμερική) και ο κύκλος των 360° κλείνει και πάλι στις Κανάριες Νήσους (Νήσοι των Μακάρων). Οι μεσημβρινοί του Πτολεμαίου είναι σε μοίρες και λεπτά (360° ο κύκλος της Γης και 60 λεπτά σε μια μοίρα). Οι μεσημβρινοί αυτοί στον Πτολεμαϊκό χάρτη είναι οι ίδιοι που χρησιμοποιούνται και σήμερα. Ο Πτολεμαίος χωρίζει τη Γη σε 360 μεσημβρινούς (π.χ. ο 36ος βρίσκεται στις 36 μοίρες από τον Πρώτο Μεσημβρινό των Κανάριων Νήσων στις 0 μοίρες).
Όπως και στους σύγχρονους χάρτες, κάθε μεσημβρινός στον Πτολεμαϊκό χάρτη διατρέχει το ένα ημισφαίριο, και διερχόμενος από τους Πόλους καταλήγει ως Πρώτος Αντιμεσημβρινός στις 180 μοίρες αντίθετα στο άλλο ημισφαίριο, σχηματίζοντας έναν μεγάλο κύκλο στην επιφάνεια της Γης. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Πτολεμαϊκός χάρτης εκτείνεται σε 360 μοίρες σε έναν νοητό κύκλο· ο χάρτης ξεκινά από το δυτικό άκρο από τις 0 μοίρες που βρίσκεται ο Κύριος ή Πρώτος Μεσημβρινός στις Νήσους των Μακάρων στον Ατλαντικό Ωκεανό ( 0° οι Κανάριες Νήσοι ως πρώτος Πτολεμαϊκός Μεσημβρινός/ σήμερα: 13° Δυτικός με σύστημα αναφοράς ως Πρώτου Μεσημβρινού τον Γκρίνουιτς), και ο κύκλος της Γης κλείνει στο ανατολικό άκρο τού χάρτη στον Ατλαντικό Ωκεανό στις 360 μοίρες και πάλι, στις Κανάριες Νήσους.
Μέχρι και το 1550 μ.Χ. δηλαδή 1500 χρόνια χαρτογραφίας μετά τον Πτολεμαίο, οι ευρωπαϊκοί χάρτες τηρούν το Ελληνικό/Πτολεμαϊκό πρότυπο: εκτείνονται από τη Δύση προς την Ανατολή σε ενιαίο εύρος 360° με Πρώτο Μεσημβρινό τις Νήσους των Μακάρων. Μέχρι και 40 χρόνια μετά την “ανακάλυψη” της Αμερικής από τον Κολόμβο, το 1541 ο φλαμανδός Γεράρδος Μερκάτορ και ο Ορτέλιος το 1570, οι δύο σημαντικότεροι χαρτογράφοι της Ευρώπης, δημοσιεύουν τους χάρτες τους ακολουθώντας πιστά το Πτολεμαϊκό χαρτογραφικό πρότυπο:
οι χάρτες τους ξεδιπλώνονται από Δύση προς Ανατολή, με τους μεσημβρινούς να μετριούνται από 0° έως 360° και όχι από 180° Δυτικά έως 180° Ανατολικά όπως γίνεται σήμερα [Wikipedia: Prime meridian]. Αυτό αλλάζει περί το έτος 1600, δηλαδή 100 χρόνια μετά την “ανακάλυψη” της Αμερικής από τον Κολόμβο, όταν ως Πρώτο Μεσημβρινό καθεμία από τις αποικιοκρατικές ευρωπαϊκές δυνάμεις της Αναγέννησης χρησιμοποιούν τον μεσημβρινό που διέρχεται από τις πρωτεύουσές τους. Επιπλέον αλλάζουν την αρίθμηση του Πτολεμαίου από 0°-360° εφαρμόζοντας αρίθμηση από 180° Δυτικά έως 180° Ανατολικά.
Οι σύγχρονοι χάρτες χρησιμοποιούν την ίδια αυτή Πτολεμαϊκή χαρτογραφική τεχνική, με την Αμερική όμως ανάποδα στο χάρτη. Με την επιπλέον διαφορά ότι δεν εκτείνονται σε 360° με αρίθμηση 0° έως 360°, αλλά εκτείνονται σε 360° χωρίζοντας τη Γη στη μέση, 180° Δυτικά τού Γκρίνουιτς και 180° Ανατολικά του Γκρίνουιτς, πρακτική που υιοθετήθηκε περί το 1600, περίπου 100 χρόνια μετά την ανακάλυψη της Αμερικής από τον Κολόμβο.. Σήμερα όλοι οι χάρτες χωρίζονται σε 360 μεσημβρινούς που εκτείνονται σε 360 μοίρες · σημειώνεται ότι στην πλειοψηφία των σύγχρονων χαρτών δεν εμφανίζονται όλοι οι 360 μεσημβρινοί, αλλά εμφανίζονται με 30° εύρος (δηλαδή 0° Γκρίνουιτς, 30° , 60°, 90°, 120°, 150°, 180° δυτικά τού Γκρίνουιτς, και στο άλλο ημισφαίριο αντίθετα 150° ,120°, 90° , 60° , 30° ανατολικά τού Γκρίνουιτς, καταλήγοντας στις 0° Γκρίνουιτς).
Σύμφωνα με το δυτικό πρότυπο, ο χάρτης ξεκινά από τα δυτικά από τον Βερίγγειο Πορθμό στην Αμερική και ο νοητός κύκλος των 360° κλείνει και πάλι στον Βερίγγειο Πορθμό στη Σιβηρία, στο φυσικό σύνορο με την Αμερική. Αντίθετα, κατά το κινέζικο και ιαπωνικό πρότυπο, ο χάρτης ξεκινά δυτικά από τις Αζόρες και ο νοητός κύκλος των 360° κλείνει και πάλι στις Αζόρες, τοποθετώντας την Αμερική στο άκρο ανατολικό τμήμα του χάρτη· οι κινεζικοί χάρτες αναγνωρίζουν τύποις τον Γκρίνουιτς ως Πρώτο Μεσημβρινό, ωστόσο δεν χωρίζουν τη Γη στη μέση με τον Γκρίνουιτς, ενώ κρατούν την αρίθμηση των 180° δυτικά τού Γκρίνουιτς και 180° ανατολικά του Γκρίνουιτς.
Βλέπουμε λοιπόν ότι η μόνη διαφορά του Πτολεμαϊκού χάρτη με τους σύγχρονους (εκτός της τοποθέτησης της Αμερικής ανάποδα) είναι η εξής μία: ενώ και ο Πτολεμαϊκός χάρτης και οι σύγχρονοι χάρτες εκτείνονται σε νοητό κύκλο 360° , ο Πτολεμαϊκός χάρτης απλώνεται από Δυτικά προς Ανατολικά ξεκινώντας από τον Πρώτο Μεσημβρινό (0° στις Νήσους των Μακάρων/Κανάριες Νήσους), ενώ οι σύγχρονοι χάρτες — που επέβαλαν ως παγκόσμιο στάνταρτ οι ευρωπαίοι αμέσως μετά την “ανακάλυψη” της Αμερικής από τον Κολόμβο — απλώνονται εκατέρωθεν του Πρώτου Μεσημβρινού τού Γκρίνουιτς · αντί να ξεκινούν από τις 0° στον Πρώτο Μεσημβρινό τού Γκρίνουιτς, ξεκινούν από τον Βερίγγειο Πορθμό που χωρίζει την Αμερική (Αλάσκα) από την Ασία (Σιβηρία)· απλώνονται Δυτικά του Γκρίνουιτς μέχρι την Αμερική, και ανατολικά του Γκρίνουιτς μέχρι τη Σιβηρία το ανατολικότερο άκρο της Ασίας. Δηλαδή οι σύγχρονοι χάρτες κόβουν τη Γη στη μέση χωρίζοντας τη Γη σε ανατολικό και Δυτικό ημισφαίριο (εντάσσοντας την Αμερική στη… Δύση), ενώ ο Πτολεμαϊκός χάρτης απλώνεται ενιαία σε 360° παραλείποντας να χωρίσει τη Γη σε ανατολικό και δυτικό ημισφαίριο.
Πώς και οι Έλληνες, οι θεμελιωτές κάθε επιστήμης, παρέλειψαν να χωρίσουν τη Γη σε Δύση και Ανατολή; Γιατί συμβαίνει αυτό με τους σύγχρονους χάρτες, ο Κόσμος μας να χωρίζεται σε Δύση και Ανατολή; Γιατί η Γη κόπηκε στη μέση από τον Μεσημβρινό του Γκρίνουιτς, χωρίζοντας τη Γη σε ανατολικό και δυτικό ημισφαίριο και τοποθετώντας την Αμερική δυτικά, ενώ κατά τους κινεζικούς χάρτες η Αμερική τοποθετείται στην Ανατολή, άρα — σύμφωνα με την κινεζική οπτική — δεν είναι ο Γκρίνουιτς που ορίζει τον Ανατολικό και Δυτικό Κόσμο;
Γιατί οι κινεζικοί χάρτες δε χωρίζουν τη Γη σε ανατολικό και δυτικό ημισφαίριο; Αν και υπάρχουν άπειροι νοητοί κύκλοι μεσημβρινών — ένας περνά από το σπίτι σου, άλλος από το σπίτι μου, άλλος από το Αστεροσκοπείο τού Γκρίνουιτς, άλλος από το Αστεροσκοπείο των Παρισίων, των Αθηνών, της Νέας Υόρκης, της Σαγκάης κλπ, θεωρητικά δηλαδή από κάθε κόκκο άμμου γης περνά ένας μεσημβρινός που ως αντιμεσημβρινός καταλήγει σε κάποιον κόκκο άμμου στο άλλο ημισφαίριο — εντούτοις ένας ορίζεται ως Πρώτος: του Γκρίνουιτς. Γιατί ορίστηκε ο Γκρίνουιτς ως Πρώτος, κατά τρόπο που χωρίζει τη Γη σε Δύση και Ανατολή και εντάσσει την Αμερική στη Δύση; Η απάντηση είναι απροσδόκητη.
Δεν νοείται ανατολικό και δυτικό ημισφαίριο. Και ο Μεσημβρινός τού Γκρίνουιτς ορίστηκε ως πρώτος με έναν μόνο σκοπό: να εντάξει την Αμερική στα δυτικά τής Ευρώπης ώστε ποτέ κανείς να μη συσχετίσει τα Καττίγαρα στα ανατολικά του Πτολεμαϊκού χάρτη με την Αμερική του… Κολόμβου! Έτσι λοιπόν ο μεσημβρινός τού Γκρίνουιτς διερχόμενος από τον Βόρειο Πόλο περνά από τον Βερίγγειο Πορθμό (Νησιά τού Διομήδη), τον Πορθμό που αποτελεί το φυσικό όριο μεταξύ Ασίας και Αμερικής. Έτσι, ο μεσημβρινός τού Γκρίνουιτς φέρνει την Αμερική στο ημισφαίριο του Λονδίνου (στο “δυτικό” ημισφαίριο).
Για να μπορέσει όμως τεχνικά να γίνει αυτό θα έπρεπε οι σύγχρονοι χάρτες να μην εκτείνονται από Δύση προς Ανατολή ξεκινώντας από τον Πρώτο Μεσημβρινό από τις 0° (Γκρίνουιτς) και κλείνοντας τον νοητό γήινο κύκλο στις 360° (γιατί τότε ο χάρτης θα ξεδιπλώνονταν από το Λονδίνο 0° προς ανατολάς και ο νοητός κύκλος 360° θα έκλεινε και πάλι στο Λονδίνο, άρα η Αμερική θα εξακολουθούσε να είναι στο άκρο ανατολικό τού χάρτη), αλλά να εκτείνονται μεν από Δύση προς Ανατολή (δείχνοντας την Αμερική στη Δύση), πλην όμως ο Πρώτος Μεσημβρινός των 0° (Γκρίνουιτς) να βρίσκεται στη μέση, και ο κύκλος 360° να κλείνει από 0° έως 180° Ανατολικά, και από 0° έως 180° Δυτικά ! Γιατί αν ο χάρτης ξεκινούσε από τις 0° (Γκρίνουιτς) και ξεδιπλώνονταν από τη Δύση προς την Ανατολή, η Αμερική θα ήταν στο άκρο ανατολικό μέρος του χάρτη.. Και η Αμερική έπρεπε πάση θυσία να παραμείνει στα δυτικά του χάρτη.
Τούτων δοθέντων, ο χωρισμός των χαρτών στα δύο, με τον Γκρίνουιτς στη μέση, έχει το εξής αποτέλεσμα: για τον μεσημβρινό π.χ. που διέρχεται από τη Ρόδο, ενώ σε έναν σύγχρονο χάρτη αριθμείται ως “23ος ανατολικά” , δηλαδή “23 μοίρες ανατολικά του Γκρίνουιτς (ως Πρώτου Μεσημβρινού)”, στον χάρτη τού Πτολεμαίου ο εν λόγω Μεσημβρινός θα ονομαζόταν “36ος μεσημβρινός”, δηλαδή 36 μοίρες από τον Πρώτο Μεσημβρινό των Κανάριων Νήσων που βρίσκονται στις 0°.
Με το τέχνασμα αυτό, ένας σύγχρονος χάρτης δείχνει την ίδια Γη με τον Πτολεμαϊκό χάρτη, με τη διαφορά ότι έχει αλλάξει τη θέση τής Αμερικής παίρνοντάς την από την Ανατολή και βάζοντάς την στη Δύση! Με αυτόν τον τρόπο η χριστιανική αναγεννησιακή Ευρώπη επέτυχε την αποσυσχέτιση των Καττίγαρων του Πτολεμαϊκού χάρτη με την Αμερική του… Κολόμβου! Για να ισχύει όμως η εν λόγω παραδοχή πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα αν νοείται ή όχι ανατολικό και δυτικό ημισφαίριο.
Νοείται ανατολικό και δυτικό ημισφαίριο; Η έννοια της γεωγραφικής Ανατολής και Δύσης υπάρχει αληθινά; Για να απαντηθεί το παραπάνω ερώτημα θα πρέπει να απαντήσουμε “Γιατί ο Μεσημβρινός τού Γκρίνουιτς ορίστηκε ως Κύριος ή Πρώτος” χωρίζοντας τη Γη σε ανατολικό και δυτικό ημισφαίριο”. Η προφανής απάντηση είναι ότι ο Πρώτος Μεσημβρινός συνδέεται με την ανατολή και δύση του Ηλίου χωρίζοντας τη Γη σε δύο ημισφαίρια. Εδώ ανακύπτει το μείζον εξής ζήτημα.
Σε ποιο σημείο της Γης δύει και ανατέλλει ο Ήλιος; Η απάντηση είναι “παντού και πουθενά”. Και στην ερώτηση αν υπάρχει κάποιο σημείο στη Γη που ο Ήλιος ανατέλλει πρώτα, και κάποιο σημείο που ο Ήλιος δύει τελευταία, η απάντηση είναι “κανένα”. Και τούτο, διότι η γη έχει γεωειδές σχήμα, είναι δηλαδή περίπου τέλεια σφαίρα· και η σφαίρα δεν έχει αρχή και τέλος. Έτσι λοιπόν κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου, σε δύο σημεία τής Γης που βρίσκονται πάνω στον ίδιο μεσημβρινό συμβαίνουν ταυτόχρονα μία ανατολή και μία δύση του Ηλίου. Όταν στον Μεσημβρινό που διέρχεται από τον Παρθενώνα της Ακρόπολης των Αθηνών ο Ήλιος δύει , στον Αντιμεσημβρινό αυτόν, στο άλλο ημισφαίριο, ταυτόχρονα ο Ήλιος ανατέλλει.
Ένα δευτερόλεπτο μετά, όταν στον Μεσημβρινό που διέρχεται από τον Ναό τού Ποσειδώνα στο Σούνιο ο Ήλιος δύει, στον Αντιμεσημβρινό αυτόν, στο άλλο ημισφαίριο, ταυτόχρονα ο Ήλιος ανατέλλει, κ.ο.κ. . Βλέπουμε λοιπόν ότι όπως η Γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της, κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου ένας μεσημβρινός — από τους άπειρους που διέρχονται κι από τον τελευταίο κόκκου άμμου σε κάθε σημείο τής Γης — μπαίνει στη ζώνη του Ηλιακού φωτός οπότε και συμβαίνει το ουράνιο φαινόμενο τής ανατολής τού Ηλίου, και την ίδια ταυτόχρονα στιγμή, στο ακριβώς πίσω σημείο τής Γης (στον Αντιμεσημβρινό αυτόν, δηλαδή στις -180°) συμβαίνει το ουράνιο φαινόμενο της δύσης του Ηλίου διότι το σημείο αυτό της Γης εξέρχεται της ζώνης του Ηλιακού φωτός.
Των πραγμάτων ούτως εχόντων, ο Πρώτος Μεσημβρινός (Γκρίνουιτς) δεν σχετίζεται με την ανατολή και δύση του Ηλίου. Και επειδή ο Πρώτος Μεσημβρινός (Γκρίνουιτς) δεν διαθέτει κάποιο φυσικό προνόμιο αλλά ο καθορισμός του είναι καθαρά πολιτικό ζήτημα, μέχρι το 1884 που συγκλήθηκε στην Ουάσιγκτον η διεθνής διάσκεψη με εκπροσώπους από 25 έθνη για τον καθορισμό του Γκρίνουιτς ως διεθνώς αποδεκτού ως Πρώτου Μεσημβρινού, κάθε πρωτεύουσα χρησιμοποιούσε τον δικό της ως Πρώτο Μεσημβρινό· η Γαλλία χρησιμοποιούσε τον μεσημβρινό των Παρισίων ως Πρώτο, η Γερμανία του Βερολίνου, η Ισπανία της Μαδρίτης, και η Δανία της Κοπεγχάγης. Τούτων δοθέντων, ως Πρώτο Μεσημβρινό θα μπορούσαμε να ορίσουμε τον Μεσημβρινό που περνά από τον Παρθενώνα των Αθηνών, καθόσον όταν στον μεσημβρινό που περνά από τον Παρθενώνα ο Ήλιος ανατέλλει, πάνω στον ίδιο αυτόν αντιμεσημβρινό, στις -180° στο άλλο ημισφαίριο ο Ήλιος δύει…
Αν λοιπόν ο Πρώτος Μεσημβρινός δεν σχετίζεται με την ανατολή και τη δύση τού Ηλίου και δεν έχει από τη Γη κάποιο φυσικό προνόμιο, γιατί ορίστηκε ως Πρώτος; Και πώς σχετίζεται με την ώρα, ώστε ως παγκόσμιο σύστημα αναφοράς να τίθεται η “Ώρα Γκρίνουιτς”; Η απάντηση έχει ως εξής.
Η Γη περιστρέφεται μια φορά κάθε 24 ώρες ως προς τον Ήλιο. Καθώς η Γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της ο ουράνιος θόλος φαίνεται να στρέφεται από την Ανατολή στη Δύση, δηλαδή η Γη περιστρέφεται αριστερόστροφα. Σύμφωνα με το Πτολεμαϊκό χαρτογραφικό πρότυπο που υιοθετείται απαράλλακτο και σήμερα, εξαιτίας της περιστροφής τής Γης η γήινη επιφάνεια χωρίζεται σε 24 Ζώνες Ώρας (ανά 15°) ή ωριαίες άτρακτοι που αντιστοιχούν σε περιοχές της Γης που έχουν διαφορετική ώρα (24 Ωριαίες Ζώνες Χ 15° κάθε Ωριαία Ζώνη = 360° ο κύκλος τής Γης), άρα οι Ζώνες Ωρας είναι 24 στο σύνολο, όσες και οι ώρες μιας πλήρους ημέρας. Εξάλλου, κάθε σύγχρονος χάρτης χωρίζεται σε μεσημβρινούς με 30° εύρος (δηλαδή 0° , 30° , 60°, 90°, 120°, 150°, 180°, και στο άλλο ημισφαίριο αντίθετα 150° ,120°, 90° , 60° , 30° και 0°, ενώ σε κάποιους χάρτες οι μεσημβρινοί εμφανίζονται ανά 15° ώστε να δείχνουν τις Ωριαίες Ζώνες) .
Κάθε κράτος ακολουθεί την επίσημη Ζώνη Ώρας (ανά 15°) που επιλέγει, με αρκετά κράτη ωστόσο να αγνοούν επιδεικτικά τους καθιερωμένους ωριαίους μεσημβρινούς εξαιτίας του παγκόσμιου στάνταρ που επέβαλε ως Πρώτο τον μεσημβρινό του Γκρίνουιτς στο Λονδίνο (π.χ. η Κίνα αγνοεί τον Γκρίνουιτς ως Πρώτο Μεσημβρινό και εφαρμόζει δικό της ωριαίο σύστημα με Πρώτο Μεσημβρινό τις Αζόρες).
Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Ήλιος δύει και ανατέλλει παντού στην κόσμο, ότι σε κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου γίνεται σε δύο σημεία της Γης μία ανατολή και μία δύση του Ηλίου ταυτόχρονα, άρα ο Ήλιος ανατέλλει και δύει άπειρες φορές τη μέρα στη Γη, γι’αυτό και το ουράνιο φαινόμενο της ανατολής και δύσης τού Ηλίου ουδόλως συνδέεται με τον Πρώτο Μεσημβρινό (Γκρίνουιτς). Τούτου δοθέντος, ούτε η παγκόσμια ώρα συνδέεται με την Ώρα Γκρίνουιτς.
Θα μπορούσε κάλλιστα να συμφωνηθεί ότι Πρώτος Μεσημβρινός που ο Ήλιος ανατέλλει και δύει και που συνδέεται με την διεθνές σύστημα αναφοράς για την παγκόσμια ώρα, είναι ο μεσημβρινός που περνά από το σπίτι σου.. Και επειδή οι Αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν ότι δεν υπάρχουν ανατολικό και δυτικό ημισφαίριο, γι’αυτό και ο Πτολεμαϊκός χάρτης δε χωρίζει τη Γη σε ανατολικό και δυτικό ημισφαίριο. Και επειδή δεν υπάρχει ανατολικό και δυτικό ημισφαίριο, γι’αυτό και ο Πτολεμαϊκός χάρτης απλώνεται ενιαία σε 360° παραλείποντας να χωρίσει τη Γη στα δύο. Ωστόσο.
Αν και ο Ήλιος ανατέλλει και δύει άπειρες φορές τη μέρα στη Γη, και το ουράνιο φαινόμενο της ανατολής και δύσης του Ηλίου συμβαίνει σε όλους μεσημβρινούς της Γης (ο Ήλιος δύει και ανατέλλει καθημερινά σε άπειρους μεσημβρινούς της Γης), εντούτοις η Ώρα Γκρίνουιτς προκρίθηκε ως παγκόσμιο σύστημα αναφοράς, πράγμα που σημαίνει ότι ο Γκρίνουιτς συνδέθηκε με την ανατολή και τη δύση τού Ηλίου, άρα οι ημέρες, οι μήνες τα χρόνια, οι αιώνες και οι χιλιετίες, αλλάζουν με βάση τον μεσημβρινό τού Γκρίνουιτς. Πράγματι. Η ημερομηνία (συμφωνήθηκε να) αλλάζει στον Αντιμεσημβρινό τού Γκρίνουιτς ( – 180° στο άλλο ημισφαίριο) που διέρχεται από τον Βερίγγειο Πορθμό και διασχίζοντας κάθετα τον Ειρηνικό Ωκεανό διέρχεται από τον Νότιο Πόλο. Η γραμμή αυτή ονομάζεται “Διεθνής Γραμμή Ημερομηνίας” (International Date Line). Η ημέρα συμφωνήθηκε να αλλάζει σε Ώρα Γκρίνουιτς 00:00.
Περαιτέρω, από τα σημεία που ο Γκρίνουιτς διέρχεται ως Αντιμεσημβρινός από τον Ειρηνικό Ωκεανό, συμβαίνει το εξής φαινομενικά παράδοξο που οφείλεται στη “Διεθνή Γραμμή Ημερομηνίας” (International Date Line) : σε κάθε γεωγραφικό σημείο τού Πρώτου Μεσημβρινού, π.χ. στον Βερίγγειο Πορθμό, περνώντας κάποιος τη νοητή γραμμή και κινούμενος προς την Ασία (Σιβηρία) βρίσκεται σε ημερομηνία Σιβηρίας στο “αύριο” (το ρολόι στο σημείο αυτό της Ασίας/Σιβηρίας πρέπει να ρυθμιστεί 12 ώρες μπροστά), ενώ κινούμενος από τον Βερίγγειο Πορθμό προς την Αμερικανική ήπειρο (στην Αλάσκα) βρίσκεται σε ημερομηνία Αλάσκας στο “σήμερα” (το ρολόι στο σημείο αυτό της Αλάσκας/Αμερικής πρέπει να ρυθμιστεί 12 ώρες πίσω).
Αν υποθετικά κάποιος σταθεί πάνω στην International Date Line στα Νησιά του Διομήδη στον Βερίγγειο Πορθμό, και με το ένα πόδι πατά στη μεριά της Σιβηρίας, και με άλλο πόδι στη μεριά τής Αλάσκας, βρίσκεται ταυτόχρονα στο σήμερα και στο αύριο. Αυτό συμβαίνει γιατί πάνω σε αυτή τη νοητή γραμμή τού Γκρίνουιτς ως Αντιμεσημβρινού (συμφωνήθηκε να) ανατέλλει ο Ήλιος, οπότε εκεί (συμφωνήθηκε να) αρχίζουν οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια, οι αιώνες και οι χιλιετίες. Να λοιπόν πώς γράφτηκε η Ιστορία.
Η μεγάλη αγωνία τής χριστιανικής αναγεννησιακής Ευρώπης ήταν να μη γίνει ποτέ η συσχέτιση της Καττίγαρας (Αμερική) που βρίσκεται στα ανατολικά τού Πτολεμαϊκού χάρτη, με την Αμερική τού… Κολόμβου, για να μην αποκαλυφθεί ότι ο Αλέξανδρος ο Μέγας ανακάλυψε την Αμερική. Και ναι μεν η χριστιανική αναγεννησιακή Ευρώπη άλλαξε τη θέση τής Αμερικής στο χάρτη τοποθετώντας την Δυτικά, επιπλέον δε, ο Πρώτος Μεσημβρινός των 0° (Γκρίνουιτς) βρίσκεται πλέον στη μέση του χάρτη και ο γήινος κύκλος των 360° αντί να ξεδιπλώνεται από τις 0° έως τις 360°, σπάει στα δύο, από 0° έως 180° Ανατολικά, και από 0° έως 180° Δυτικά, τέχνασμα με το οποίο ένας σύγχρονος χάρτης δείχνει την ίδια Γη με τον Πτολεμαϊκό χάρτη, με τη διαφορά ότι έχει αλλάξει τη θέση τής Αμερικής παίρνοντάς την από την Ανατολή και βάζοντάς την στη Δύση!
Όταν λοιπόν στα τέλη του 17ου αι. , 350 χρόνια μετά την “ανακάλυψη” της Αμερικής από τον Κολόμβο ανακαλύφθηκαν τα ρολόγια, και οι σιδηρόδρομοι και τα ατμόπλοια δημιούργησαν την ανάγκη παγκόσμιας ρύθμισης της ώρας σε Ζώνες, η Αμερική έπρεπε να παραμείνει στα δυτικά των παγκόσμιων χαρτών.
Για να συσκοτιστεί λοιπόν η αλήθεια και να παραμείνει η Αμερική στον Δυτικό (δήθεν) κόσμο ως ανακάλυψη (τάχα) της Αναγεννησιακής Ευρώπης και του Κολόμβου προσωπικά, έπρεπε (Α) η Αμερική να εξακολουθήσει να παραμείνει τοποθετημένη στα δυτικά τής Ευρώπης στον χάρτη και όχι ανατολικά όπου πραγματικά βρίσκεται και όπου την έχει τοποθετήσει ο Πτολεμαίος και οι κινέζοι στους χάρτες τους· γι’ αυτό ο Πρώτος Μεσημβρινός (Γκρίνουιτς) θα ορίζονταν με γνώμονα η Αμερική να παραμείνει δυτικά (Β) να ρυθμιστεί το πρόβλημα της Ρωσικής — εκείνη την εποχή — Αλάσκας, που επειδή ο Πρώτος Μεσημβρινός συμφωνήθηκε να διέρχεται από τον Βερίγγειο Πορθμό, η Ρωσία θα είχε ταυτόχρονα δύο ημερομηνίες : “σήμερα” στην ρωσική Ασία/Σιβηρία και “αύριο” στην ρωσική Αμερική/ Αλάσκα, και (Δ) να ρυθμιστεί η διαταραχή που επιφέρει η ψευδής τοποθέτηση της Αμερικής στα δυτικά τού χάρτη, με την κατασκευή μιας νέας (ψευδούς) ώρας – της θερινής ώρας.
(Α) Δοθέντος ότι ο Πρώτος Μεσημβρινός θα ορίζονταν με γνώμονα η Αμερική να παραμείνει δυτικά στο χάρτη, για αυτό το σκοπό το 1884 συγκλήθηκε στην Ουάσιγκτον διεθνής διάσκεψη με εκπροσώπους από 25 έθνη για τον καθορισμό ενός διεθνώς αποδεκτού ως Πρώτου Μεσημβρινού και να συμφωνηθούν δύο τόποι που ο Ήλιος ανατέλλει και δύει! Δηλαδή θα επιλέγονταν μία από τις δισεκατομμύρια “ανατολές” και “δύσες” του Ήλιου που λαμβάνουν χώρα καθημερινά σε κάθε γωνιά της Γης, για να δημιουργηθεί μια τεχνητή (συμφωνημένη από όλους) ανατολή και δύση τού Ηλίου ως παγκόσμιο στάνταρτ, με αποκλειστικό σκοπό η Αμερική να παραμείνει στα δυτικά του χάρτη. Ως νέο σημείο αναφοράς των Ζωνών Ώρας, ο Πρώτος Μεσημβρινός (γεωγρ. μήκος 0°) ορίστηκε αυτός που περνά από το Βασιλικό Αστεροσκοπείο του Γκρίνουιτς στο Λονδίνο (Ηνωμένο Βασίλειο) που ως αντιμεσημβρινός διέρχεται από τον Βερίγγειο Πορθμό. Ο αντιμεσημβρινός του Γκρίνουιτς ορίστηκε ως International Date Line όπου (συμφωνήθηκε να) ανατέλλει ο Ήλιος και να αλλάζει η ημερομηνία στις 00:00 Ώρα Γκρίνουιτς.
Έκτοτε η ώρα Γκρίνουιτς χρησιμοποιείται για να αναφερθεί μια “βασική ώρα” με την οποία όλες οι άλλες ζώνες ώρας είναι σχετικές. Στον καθορισμό ως Πρώτο Μεσημβρινό, του μεσημβρινου τού Γκρίνουιτς στο Λονδίνο, αντέδρασαν μεταξύ άλλων χωρών η Γαλλία και η Ισπανία. Η Ισπανία και η Γαλλία , μεγάλες πρώην αποικιοκρατικές δυνάμεις και ανταγωνίστριες με την πρώην αποικιοκρατική Αγγλία, παρότι ο Πρώτος Μεσημβρινός, ο Μεσημβρινός Γκρίνουιτς, περνά (και) από τις χώρες τους, εντούτοις Γαλλία και Ισπανία αρνούνται μέχρι σήμερα την Ώρα Γκρίνουιτς και χρησιμοποιούν την ώρα των 15 μοιρών ανατολικά (+ 1 ώρα, δλδ Ώρα Κεντρικής Ευρώπης) αντί των 0 μοιρών (ώρα 0, δλδ Ώρα Γκρίνουιτς).
Στο σημείο αυτό η αγγλική Wikipedia δίνει μία σημαντική πληροφορία: η Γαλλία υποστήριξε ως Πρώτο Μεσημβρινό τον Μεσημβρινό στις Νήσους των Μακάρων στις Αζόρες (τις Αζόρες χρησιμοποιούν οι κινεζικοί και ιαπωνικοί χάρτες για το ξεδίπλωμα των χαρτών τους από 0° ως 360°), αλλά τελικά το Παρίσι απείχε και συνέχισε να χρησιμοποιεί τον μεσημβρινό των Παρισίων μέχρι το 1911. Πράγματι. Το Παρίσι ορθώς αντέδρασε διότι η Γεωγραφία επιτάσσει ο Πρώτος Μεσημβρινός να διέρχεται όχι από το Αστεροσκοπείο τού Γκρίνουιτς στο Λονδίνο αλλά από το Paris Observatory (Αστεροσκοπείο των Παρισίων).
Και τούτο, διότι ο Πρώτος Μεσημβρινός — που με γνώμονα την κίβδηλη ένταξη της Αμερικής στο Δυτικό ημισφαίριο όφειλε να αποκόπτει την Αμερική από την Ασία και γι’αυτό και συμφωνήθηκε να διέρχεται από τον Βερίγγειο Πορθμό μεταξύ Αλάσκας και Σιβηρίας — , δίνει γεωγραφικό προβάδισμα στο Αστεροσκοπείο των Παρισίων κατά 2° και 20′ έναντι του Αστεροσκοπείου τού Γκρίνουιτς, που μεταφράζεται σε 170,7 χλμ που το Αστεροσκοπείο των Παρισίων είναι εγγύτερα στον Πρώτο μεσημβρινό που διέρχεται από τα Νησιά τού Διομήδη στον Βερίγγειο Πορθμό, απόσταση που μπορούσε να υπολογιστεί με μεγάλη ακρίβεια από τη Γεωδαισία του έτους 1884.
Εντούτοις η Αγγλία κατάφερε να επιβάλλει τον Γκρίνουιτς ως Πρώτο Μεσημβρινό διότι την εποχή εκείνη ήταν κυρίαρχη στο παγκόσμιο σύστημα ισχύος, ούσα η ισχυρότερη αυτοκρατορία και ο απόλυτος κυρίαρχος των θαλασσών, λόγος για τον οποίο ο Γκρίνουιτς χρησιμοποιούνταν από τη συντριπτική πλειοψηφία της ναυτιλίας. Τούτων δοθέντων, η Γαλλία υπέστη πολιτικά από την Αγγλία τρώση του διεθνούς κύρους της αποτυγχάνοντας να κατοχυρώσει τον Πρώτο Μεσημβρινό στο Αστεροσκοπείο των Παρισίων.
(Β) Εντωμεταξύ, ένα ακόμη πρόβλημα, το “πρόβλημα Ρωσική Αλάσκα”, έπρεπε να επιλυθεί για να γίνει Πρώτος Μεσημβρινός ο Γκρίνουιτς. Ο Γκρίνουιτς ως αντιμεσημβρινός διέρχεται από τον Βερίγγειο Πορθμό (εκεί που βρίσκονται τα Νησιά τού Διομήδη) που αποτελεί το φυσικό όριο Ασίας και Αμερικής · από την ασιατική μεριά του Βερίγγειου Πορθμού είναι η ρωσική Σιβηρία, και από την πλευρά της αμερικανικής ηπείρου του Βερίγγειου Πορθμού είναι η Αλάσκα. Το πρόβλημα ωστόσο ήταν ότι το Βόρειο άκρο τής Αμερικής, η Αλάσκα, ήταν Ρωσική επικράτεια…
Άρα η μεθόδευση για τον καθορισμό ως Πρώτο Μεσημβρινό αυτόν του Γκρίνουιτς, έπρεπε να συμφωνήσει και η Ρωσία. Και τούτο, για έναν ακόμη λόγο. Αν η Ρωσία εξακολουθούσε μετά τον καθορισμό του Μεσημβρινού τού Γκρίνουιτς ως Πρώτου να κατέχει την Αλάσκα, δοθέντος ότι ο Πρώτος Μεσημβρινός ορίζει τη “Διεθνή Γραμμή Ημερομηνίας” (International Date Line) όπου αλλάζει η ημέρα (και η ημερομηνία), πρόσθετα δε η αχανής Ρωσία σε εκείνο τον χρόνο εκτεινόταν από την Ουκρανία μέχρι την Αλάσκα βαθιά στην αμερικανική ήπειρο, αυτό σημαίνει ότι η Ρωσία θα είχε ταυτόχρονα δύο ημερομηνίες· επειδή ο Πρώτος Μεσημβρινός/International Date Line συμφωνήθηκε να διέρχεται από τον Βερίγγειο Πορθμό, η Ρωσία θα είχε ταυτόχρονα ημερομηνία “σήμερα” στην ρωσική Ασία/Σιβηρία και “αύριο” στην ρωσική Αμερική/ Αλάσκα, πράγμα αδύνατον.
Σε απόλυτη σύμπνοια η Ρωσία με τις μεγάλες αποικιοκρατικές δυνάμεις της Ευρώπης και με τις ΗΠΑ, συμφώνησαν να εμφανιστούν ως… πωλητές της Αλάσκας στις ΗΠΑ! Για να μην κινηθούν υποψίες περί κοινής συμφωνίας για τον Πρώτο Μεσημβρινό τού Γκρίνουιτς, λίγα χρόνια πριν ξεκινήσει η δημόσια συζήτηση για τον Γκρίνουιτς, και 17 χρόνια πριν την επίσημη ανακήρυξή του ως Πρώτο Μεσημβρινό το έτος 1884, η Αλάσκα το 1867 πουλήθηκε (!) από τη Ρωσία στις ΗΠΑ, από τον τσάρο Αλέξανδρο Β΄ έναντι του ποσού των 7.200.000 δολαρίων και το 1959 ανακηρύχθηκε ομόσπονδη πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Γ) Ως προελέχθη, ο Αντιμεσημβρινός τού Γκρίνουιτς που διέρχεται από τον Βερίγγειο Πορθμό αποτελεί την International Date Line που διασχίζει νότια τον Ειρηνικό Ωκεανό όπου (συμφωνήθηκε να) αλλάζει η ημέρα και η ημερομηνία. Το τελευταίο λοιπόν πρόβλημα που έπρεπε να επιλυθεί ήταν ότι ο Μεσημβρινός τού Γκρίνουιτς δεν διέρχεται ακριβώς από τον Βερίγγειο Πορθμό αλλά διέρχεται 512,6 χιλιόμετρα εντός της Σιβηρίας, δηλαδή μέσα από την Ασία, με αποτέλεσμα αφενός να αποτυγχάνει να χωρίσει την Ασία από την Αμερική και να εντάξει (μόνο) την Αμερική στο “δυτικό” ημισφαίριο, και αφετέρου η ημέρα και η ημερομηνία να αλλάζουν όχι στον Ειρηνικό Ωκεανό αλλά στη Ρωσία, δημιουργώντας και πάλι το πρόβλημα στη Ρωσία, η Ρωσία στη Σιβηρία να έχει ταυτόχρονα “σήμερα” και “αύριο”.
Για τον λόγο αυτό αποφασίστηκε η γραμμή να παρεκκλίνει από τη Σιβηρία κατά 512,6 χιλιόμετρα προς την Αμερική ώστε να περάσει από τα Νησιά τού Διομήδη που βρίσκονται ακριβώς στο μέσον τού Βερίγγειου Πορθμού (τα Νησιά του Διομήδη στον Βερίγγειο Πορθμό βρίσκονται στις 168,51 μοίρες Ανατολικά τού Γκρίνουιτς, ενώ για να ήταν ακριβής ο Γκρίνουιτς θα έπρεπε τα Νησιά του Διομήδη να ήταν ακριβώς στις 180 μοίρες). Η διαφορά αυτή 180° μείον 168,51° δίνει 11,49 μοίρες απόκλιση, που χιλιομετρικά ισούται με 512,6 χιλιόμετρα παρέκκλισης του Γκρίνουιτς από τη φυσική του διαδρομή. Όμως οι 11,49 μοίρες απόκλισης του Γκρίνουιτς στον Βερίγγειο Πορθμό είναι σχεδόν οι 15° κάθε μίας από τις 24 Ωριαίες Ζώνες (υπενθυμίζεται ότι η περιστροφή της Γης γύρω από τον άξονά της είναι 15 μοίρες την ώρα, γι’αυτό και ανά 15 μοίρες αλλάζει η Ζώνη Ώρας από χώρα σε χώρα).
Επομένως η παρέκκλιση του Γκρίνουιτς κατά 11,49 δημιουργεί στρέβλωση στον υπολογισμό της — σωστής ώρας για όσους υιοθετούν τον Γκρίνουιτς ως παγκόσμιο σύστημα αναφοράς — κατά μία σχεδόν ώρα, γιατί απλά ο Μεσημβρινός τού Γκρίνουιτς που είναι ταυτόχρονα και International Date Line τραβήχτηκε μία ώρα πίσω!
Αυτός είναι ο λόγος που αλλάζει η ώρα. Η ώρα Γκρίνουιτς είναι στην International Date Line τραβηγμένη μία ώρα πίσω για να… βάλει την Αμερική στο δυτικό ημισφαίριο τού χάρτη! Και γι’αυτό κάθε Άνοιξη γυρίζουμε τα ρολόγια μας μία ώρα μπροστά.
Έτσι λοιπόν με γελοίες δικαιολογίες (τάχα της εξοικονόμησης ενέργειας) εφευρέθηκε η θερινή ώρα οπότε και υποχρεωνόμαστε την 27η Μαρτίου κάθε έτους να γυρίζουμε τα ρολόγια μας μία ώρα μπροστά. Σε απόλυτη σύμπνοια οι μεγάλες δυνάμεις συμφώνησαν να μην είναι η Αγγλία η πρώτη που θα εφαρμόσει τη θερινή ώρα. Έτσι λοιπόν η θερινή ώρα (αγγλικά: Daylight Saving Time, DST, μτφ: Ώρα Οικονομίας Ηλιακού Φωτός) εφαρμόστηκε πρώτη φορά από την γερμανική κυβέρνηση και μάλιστα κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 1916 (στην Ελλάδα η θερινή ώρα εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το 1932). Έκτοτε η θερινή ώρα εφαρμόζεται την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου, για 7 μήνες, και η χειμερινή (ή ηλιακή ώρα) ξεκινάει την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου, με εφαρμογή για 5 μήνες.
Το αποτέλεσμα είναι, η Ευρωπαϊκή χριστιανική αυτοκρατορία (Ευρώπη, Ρωσία, ΗΠΑ και Καναδάς) να είναι οι μόνες στον Κόσμο που την Άνοιξη γυρίζουν τα ρολόγια τους μία ώρα μπροστά (Ασία, Αφρική, Αυστραλία και Λατινική Αμερική αρνούνται στη συντριπτική πλειοψηφία τους τη θερινή ώρα και εφαρμόζουν σε ετήσια βάση είτε τη χειμερινή / Ηλιακή ώρα είτε ανεξάρτητα συστήματα καθορισμού ώρας – βλ. Wikipedia: Daylight Saving Time).
Χαρακτηριστικό είναι ότι η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας συνεπής στο Ελληνικό Πτολεμαϊκό χαρτογραφικό στάνταρ, εκτός ότι στους κινεζικούς άτλαντες την Αμερική τοποθετεί στο άκρο ανατολικό σημείο του χάρτη, το σημαντικότερο είναι ότι η Κίνα — η οποία αγνοεί παντελώς τον μεσημβρινό Γκρίνουιτς — ως Πρώτο Μεσημβρινό χρησιμοποιεί τον αληθώς Πρώτο Μεσημβρινό, τις Μυθολογικές Νήσους των Μακάρων που διέρχεται από τις Αζόρες · η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας χρησιμοποιεί μία ενιαία ζώνη ώρας (UTC+08:00) για ολόκληρη τη χώρα (οι +8 ώρες που αποτελεί το κινέζικο στάνταρ Ωριαίας Ζώνης, είναι οι 8 Ωριαίες Ζώνες από τις Αζόρες ως την Κίνα).
Στο ερώτημα γιατί η Κίνα χρησιμοποιεί ως Πρώτο Μεσημβρινό τον Μεσημβρινό που διέρχεται από τις Αζόρες (είναι ο 31ος Μεσημβρινός Δυτικά του Γκρίνουιτς, που διέρχεται 70 χιλιόμετρα από τις ακτές του βορειότερου νησιού Κόρβο των Αζορών, και που ως Αντιμεσημβρινός είναι ο 149ος Ανατολικά του Γκρίνουιτς που διέρχεται από τη Ρωσία, την Ιαπωνία, τα νησιά Παπούα στον Ειρηνικό και από το άκρο τής Αυστραλίας), η απάντηση έχει ως εξής:
Η Κίνα ξεδιπλώνει τον χάρτη σύμφωνα με το Πτολεμαϊκό χαρτογραφικό πρότυπο· Πρώτος Μεσημβρινός είναι οι Νήσοι των Μακάρων, δηλαδή οι Αζόρες, όπως και στον Πτολεμαϊκό χάρτη. Ο εν λόγω Μεσημβρινός των Αζορών έχει μια μοναδικότητα, ένα φυσικό προνόμιο που τον κατατάσσει Πρώτο. Όταν το 1493 ο Χριστόφορος Κολόμβος διέπλευσε τον Ατλαντικό, στο δρόμο για τα Ελληνικά Καττίγαρα, περνώντας από το ύψος των Αζορών ανέφερε ότι η πυξίδα έδειχνε βόρεια και έτσι οι Αζόρες ορίστηκαν ως Μεσημβρινός Μηδενικής Μαγνητικής Απόκλισης. Το νησί São Miguel (25,5°W) στις Αζόρες εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται για τον ίδιο λόγο ως Πρώτος φυσικός Μεσημβρινός μέχρι το 1594 από τον Christopher Saxton (Wikipedia: prime meridian | 31st meridian west).
Όταν έφτασε στην Κίνα ο Matteo Ricci και δημιούργησε το έτος 1602 τον πρώτο χάρτη για τους κινέζους, γνώριζε την ανακάλυψη που έκανε το 1493 ο Κολόμβος, ότι δηλαδή ο Μεσημβρινός Μηδενικής Μαγνητικής Απόκλισης βρίσκεται στις Αζόρες. Έτσι ο πρώτος κινεζικός άτλαντας σχεδιάστηκε με έσχατο δυτικό άκρο τής Γης τις Νήσους των Μακάρων (Αζόρες) και ανατολικό άκρο ξηράς την Καττίγαρα (Αμερική). Οι κινεζικοί άτλαντες εξακολουθούν μέχρι σήμερα να ακολουθούν το Ελληνικό Πτολεμαϊκό χαρτογραφικό πρότυπο· αν και αγνοούν πλήρως τον μεσημβρινό του Γκρίνουιτς ως Πρώτο, εντούτοις τον αποτυπώνουν στους χάρτες τους για να καλύψουν την παραχάραξη της Ιστορίας από τους ευρωπαίους.
Σε κατακλείδα, οι κινεζικοί άτλαντες δεν τιμούν τον Πτολεμαίο και τους Έλληνες μόνο, αλλά και τον Κολόμβο· αυτή ήταν η μεγάλη ανακάλυψη του σπουδαίου θαλασσοπόρου Χριστόφορου Κολόμβου: η ανακάλυψη του Πρώτου Μεσημβρινού στις Αζόρες, στον οποίο (Μεσημβρινό των Αζορών) δόθηκε από τη Γαία το φυσικό προνόμιο της Μηδενικής Μαγνητικής Απόκλισης. Η ανακάλυψη αυτή του Κολόμβου σώζεται αυτούσια στους κινεζικούς άτλαντες.
Στο ερώτημα αν είναι ο Γκρίνουιτς ψευδο-Πρώτος Μεσημβρινός κι αν ο Γκρίνουιτς είναι ύβρις για την ιστορική αλήθεια, η απάντηση είναι αρνητική. Ύβρη διέπραξε έναντι της ιστορικής αλήθειας η Ευρώπη – η αναγεννησιακή Ευρώπη. Ύβρη διέπραξε η Ευρώπη όταν αμέσως μετά την “ανακάλυψη” της Αμερικής από τον Κολόμβο άλλαξε τη θέση της Αμερικής βάζοντάς την στα δυτικά στο χάρτη, γυρίζοντας τον Κόσμο ανάποδα.
Τότε η Ευρώπη διέπραξε την ύβρη να αλλάξει την Πτολεμαϊκή αρίθμηση στους επίπεδους χάρτες από 0° – 360° με 0° τον Πρώτο Μεσημβρινό, σε 0° – 180° Δυτικά και 0° – 180° Ανατολικά τού Πρώτου Μεσημβρινού, άρα με τον Πρώτο Μεσημβρινό τοποθετημένο στη μέση του χάρτη, εξαπατώντας την ανθρωπότητα. Το 1884 που οι Άγγλοι επέβαλαν τον Γκρίνουιτς τον επέβαλλαν γιατί είχαν τη δύναμη να το κάνουν. Ο Γκρίνουιτς δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο, ούτε είναι από τη Γαία εξοπλισμένος με κάποια φυσική υπεροχή. Ο Γκρίνουιτς έχει την αξία που έχει ο μεσημβρινός που περνά από το σπίτι σου· θα μπορούσες κι εσύ να επιβάλλεις το δικό σου μεσημβρινό ως Πρώτο αν είχες τη δύναμη να το κάνεις.
Τούτων δοθέντων ο Γκρίνουιτς δεν είναι ύβρις στον Πτολεμαϊκό χάρτη που ξεδιπλώνεται σε 360°, που ξεκινά και τελειώνει στο Λονδίνο. Ύβρις είναι ο αναγεννησιακός ευρωπαϊκός χάρτης με τον Γκρίνουιτς στη μέση, που βάζει την Αμερική στο δυτικό ημισφαίριο, αλλά γι’αυτό δεν φταίει ο Γκρίνουιτς · κάλλιστα θα μπορούσε να ήταν το Παρίσι ή Μαδρίτη που κονταροχτυπήθηκαν για τον Πρώτο Μεσημβρινό. Εξιλέωση της Ευρώπης, ο ενάρετος Αμέριγκο Βεσπούτσι και ο αγαθός μοναχός Matteo Ricci. Σώζοντας οι δυο τους ψήγματα ιστορικής αλήθειας, ο πρώτος δίδοντας το όνομά του στην Αμερική, και ο δεύτερος δίδοντάς μας τους κινεζικούς άτλαντες.
Έτσι λοιπόν γράφτηκε η Ιστορία. Αυτός ο τρόπος προκρίθηκε ως βέλτιστος για τη συγκάλυψη της ιστορικής αλήθειας, της ανακάλυψης της Αμερικής από τον Αλέξανδρο δύο χιλιετίες πριν τον Κολόμβο. Με την πλαστογράφηση της Ιστορίας η χριστιανική αναγεννησιακή Ευρώπη είχε να επιδείξει επιτεύγματα έναντι των Ελλήνων. Με την παραποίηση της αλήθειας η Ευρώπη θα αποδείκνυε ότι είχε κάνει ένα βήμα πέρα από τους Έλληνες. Ότι δεν είναι οι Έλληνες το κέντρο του Κόσμου ούτε το θεμέλιο του δυτικού πολιτισμού. Ότι ο χριστιανισμός υπερέχει του Ολύμπιου Πανθέου. Και ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό ήταν ένας: να επιβάλλουμε ως παγκόσμιο χαρτογραφικό στάνταρ την Αμερική στη Δύση και να γυρίζουμε τα ρολόγια μας μία ώρα μπροστά κάθε Άνοιξη.
Ωστόσο το πρόβλημα στη “Δύση” παραμένει.
Αν Ευρώπη και Αμερική είναι Δύση,
Αν η Δύση βρίσκεται εκεί που ο Ήλιος δύει,
Αν η Νύξ (νύκτα) έρχεται με τη δύση τού Ηλίου,
Τότε γιατί όταν στην Ευρώπη ο Ήλιος έχει δύσει και η νύκτα έχει έρθει, η Αμερική έχει μέρα;
Και ανάποδα:
Αν η Ανατολή είναι εκεί που ανατέλλει ο Ήλιος,
Αν η Ιαπωνία είναι η “χώρα τού Ανατέλλοντος Ηλίου”,
Τότε γιατί στους ιαπωνικούς χάρτες, οι ιάπωνες τοποθετούν την Αμερική ανατολικά τής Ιαπωνίας;
Γιατί η Αμερική είναι ανατολικότερα του ιαπωνικού ανατέλλοντος Ηλίου;
Η απάντηση είναι απλή. Δεν υπάρχει δυτικό και ανατολικό ημισφαίριο. Ο Ήλιος δύει και ανατέλλει σε κάθε σημείο τής Γης άπειρες φορές τη μέρα. Η “Δύση” και η “Ανατολή” απετέλεσε πολιτικό κατασκεύασμα της Ευρώπης για την παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας.
«οὐδὲν ἕρπει ψεῦδος εἰς γῆρας χρόνου» = το συρόμενο κατά γης βδελυρό ψεῦδος, ουδεμία διανύει απόσταση σε μεγάλο βάθος χρόνου (Σοφοκλέους Ινχευταί).
Τονίζουμε ξανά:
Δοθέντος λοιπόν ότι η φυσική γραμμή τού Γκρίνουιτς διέρχεται όχι από τον Βερίγγειο Πορθμό αλλά από τη Σιβηρία, για να λυθεί το πρόβλημα αυτό ο Γκρίνουιτς Τ Ρ Α Β Ή Χ Τ Η Κ Ε 12 μοίρες ή 550 χλμ προς τον Βερίγγειο Πορθμό , που σημαίνει ότι τραβήχτηκε περίπου 45 λεπτά της ώρας προς τον Βερίγγειο Πορθμό. Γι’αυτό και η απάτη της θερινής ώρας (η απάτη καλύφθηκε με νέα απάτη, το αφήγημα τάχα της εξοικονόμησης μιας ώρας ενέργειας!).
Το παράδοξο με την τεράστια παρέκκλιση του Γκρίνουιτς στο μέσο του Ειρηνικού Ωκεανού που φτάνει μέχρι τη Νήσο Caroline από όπου (συμφωνήθηκε να) ανατέλλει ο Ήλιος, δηλαδή να ξεκινούν οι μέρες, τα χρόνια, οι χιλιετίες ( καθότι o Γκρίνουιτς στον Ειρηνικό Ωκεανό είναι η International Dãte Line και η Caroline Island η αληθής — συμφωνημένη από τη διεθνή κοινότητα — Νήσος του Ανατέλλοντος Ηλίου), έχει την εξής εξήγηση:
Η Κίνα α ρ ν ή θ η κ ε να εισαγάγει την Ώρα Γκρίνουιτς καθότι ως Πρώτο Μεσημβρινό χρησιμοποιεί όχι τον Γκρίνουιτς αλλά τον Πτολεμαϊκό : τον Μεσημβρινό των Νήσων των Μακάρων στις Αζόρες. Αυτό όμως έχει ως συνέπεια η Κίνα να έχει τεράστια διαφορά ώρας με την Ευρώπη και τα Καττίγαρα (που χρησιμοποιούν τον Γκρίνουιτς) με αποτέλεσμα το 24ωρο να μην είναι το ίδιο 24ωρο για όλους (το Λονδίνο έχει τρεις περίπου ώρες διαφορά από τις Αζόρες, συνεπώς η Κίνα, που χρησιμοποιεί ως Πρώτο τις Αζόρες, θα είχε τρεις ώρες διαφορά από την Ώρα Γκρίνουιτς), πράγμα που θα επέφερε το χάος.
Για να καλυφθεί λοιπόν αυτή η ανισορροπία έπρεπε η International Dãte Line (δηλαδή ο Γκρίνουιτς στον Ειρηνικό Ωκεανό) να τραβηχτεί προς τα Καττίγαρα (Αμερική) τόση απόσταση όση η απόσταση Λονδίνο – Αζόρες! Δηλαδή η τεράστια αυτή παρέκκλιση του Γκρίνουιτς από τον Βερίγγειο Πορθμό μέχρι την Caroline Island είναι η απόσταση από τις Δυτικές Αζόρες μέχρι το Λονδίνο.
Επειδή όμως με τη Γεωγραφία δε μπορείς να τα βάλεις, το πρόβλημα εξακολουθεί να υπάρχει…
Η Caroline Island, ήτοι η Νήσος τού Ανατέλλοντος Ηλίου, βρίσκεται πάνω στον 150th meridian west (150ος Δυτικός Μεσημβρινός) ο οποίος ΕΊΝΑΙ Ο ΊΔΙΟΣ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΌΣ ΠΟΥ ΔΙΈΡΧΕΤΑΙ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΡΩΤΕΎΟΥΣΑ ΑΝΚΟΡΑΤΖ ΤΗΣ Α Λ Ά Σ Κ Α Σ , ΔΗΛΑΔΉ Η ΑΛΆΣΚΑ ΕΊΝΑΙ ΕΠΊΣΗΣ Η ΧΏΡΑ ΤΟΥ ΑΝΑΤΈΛΛΟΝΤΟΣ ΗΛΊΟΥ..
