Όλο και περισσότεροι από εμάς απομακρυνόμαστε από την εξαπάτηση — όχι σε υποχώρηση, αλλά σε δημιουργία. Αποσυνδεόμαστε από τα ψέματα. Συντονιζόμαστε σε κάτι ανώτερο.
Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν ξεκίνησε με βόμβες. Ξεκίνησε με ένα ψέμα. Ο πραγματικός παγκόσμιος πόλεμος ξεκίνησε τη στιγμή που εξαπολύθηκε η ψυχολογική επιχείρηση Covid — όχι ως ιός, αλλά ως πνευματικό όπλο. Ποτέ δεν αφορούσε μόνο τα lockdown, τις μάσκες ή τις υποχρεώσεις. Αφορούσε τον έλεγχο, τον φόβο και τον ψυχολογικό πόλεμο σε παγκόσμια κλίμακα.
Είμαστε μάρτυρες ενός συστήματος που βρίσκεται στην τελική φάση του θανάτου του. Προσπαθεί απεγνωσμένα να επιβιώσει με κάθε μέσο — πόλεμο, λογοκρισία, ψηφιακές αλυσίδες, ιατρική τυραννία. Ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας, και όσο βαθύτερη είναι η κρίση του, τόσο πιο βίαια αντιδρά. εν πρόκειται μόνο για γεωπολιτική κατάρρευση. Είναι ηθική κατάρρευση. Πνευματική κατάρρευση. Και είναι εξαντλητικό.
Εμείς που μπορούμε να δούμε πέρα από τη διαστρέβλωση, πέρα από το Matrix, το νιώθουμε στα κόκαλά μας. Την αντιστροφή της αλήθειας. Την εξύμνηση του κακού. Την παραμόρφωση της ομορφιάς, της καλοσύνης, ακόμα και της ίδιας της ζωής σε κάτι συνθετικό και κούφιο.
Το σύστημα δεν θέλει να αντικατασταθεί. Αν καταρρεύσει, θέλει να πάρει τα πάντα μαζί του. Καμένη γη. Ολική εξάλειψη. Χωρίς επιζώντες. Επειδή ξέρει ότι όταν οι άνθρωποι είναι πραγματικά ελεύθεροι, η ψευδαίσθηση δεν ισχύει πλέον.
Αλλά ξέρουν ότι έχουν ήδη χάσει. Αυτό που βλέπουμε είναι απελπισμένες προσπάθειες να διατηρηθεί ένα σύστημα που είναι έτοιμο να καταρρεύσει.
Τα παιδιά του Θεού ξυπνούν και αυτό είναι ασταμάτητο.
Αρχίζουμε να θυμόμαστε πώς έπρεπε να είναι αυτός ο κόσμος. Όχι μια φυλακή αλγορίθμων, φαρμάκων και ατελείωτων πολέμων, αλλά μια ζωντανή, αναπνέουσα δημιουργία, γεμάτη αρμονία, κοινότητα, αγάπη και αλήθεια.
Όλο και περισσότεροι από εμάς απομακρυνόμαστε από την εξαπάτηση — όχι σε υποχώρηση, αλλά σε δημιουργία. Αποσυνδεόμαστε από τα ψέματα. Συντονιζόμαστε σε κάτι ανώτερο.
Δεν θέλουμε να παλέψουμε για τα απομεινάρια ενός κόσμου που πεθαίνει. Θέλουμε να χτίσουμε έναν καινούργιο — από μέσα προς τα έξω.
Το Matrix πρόκειται να καταρρεύσει και μπορεί να γίνει πολύ τρομακτικό, αλλά η νέα ζωή γεννιέται πάντα από τον πόνο. Έτσι, θα γίνουμε μάρτυρες της κατάρρευσης του ψεύτικου Matrix, ενώ θα αρχίσουμε να χτίζουμε έναν καινούργιο κόσμο γύρω μας, ριζωμένο στην εμπιστοσύνη, στην ειλικρίνεια και σε ευθυγράμμιση με το πώς τα πράγματα έπρεπε πάντα να είναι.
Τελικά θυμόμαστε ποιοι είμαστε.
Και δεν πρόκειται να γυρίσουμε πίσω.
Γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι αυτό που είδαμε στο Φόρντοου μπορεί να μην ήταν μια κλιμάκωση, αλλά μια παράσταση. Μια μεγαλοπρεπής, πολύ δαπανηρή επίδειξη δύναμης που είχε ως στόχο όχι τόσο να καταστρέψει την πυρηνική ικανότητα του Ιράν, όσο να δημιουργήσει την εντύπωση ότι το έκανε.
Παρά τα αρχικά πρωτοσέλιδα που ισχυρίζονταν ότι το πυρηνικό πρόγραμμα «εξαλείφθηκε», από τότε έχουμε μάθει πολλά σημαντικά γεγονότα:
– Η επίθεση προκάλεσε ελάχιστες ζημιές. Καμία κατάρρευση, καμία ένδειξη πυρκαγιάς, καμία σημαντική διαταραχή.
– Σύμφωνα με πληροφορίες, το Ιράν προειδοποιήθηκε εκ των προτέρων – όχι μόνο για την επίθεση, αλλά και για τα όριά της.
– Το Φόρντοου και άλλες εγκαταστάσεις εκκενώθηκαν και προστατεύτηκαν την κατάλληλη στιγμή. Η πραγματική υποδομή παραμένει άθικτη.
Ποιος ήταν λοιπόν ο σκοπός;
Από αυτή την οπτική γωνία, η κίνηση του Τραμπ αρχίζει να μοιάζει με μια προσπάθεια να δημιουργήσει ένα τέλος. Με την οργάνωση μιας ορατής πράξης αντιποίνων, μπορεί να πει:
«Το κάναμε. Η πυρηνική απειλή εξουδετερώθηκε. Τελείωσε. Τα υπόλοιπα είναι στο χέρι του Ισραήλ».
Αυτό επαναφέρει την μπάλα στο γήπεδο του Νετανιάχου – και ενδεχομένως δίνει στον Τραμπ έναν τρόπο να αποσυνδέσει τις ΗΠΑ από περαιτέρω κλιμάκωση χωρίς να φανεί αδύναμος.
Αλλά εδώ είναι το πρόβλημα:
Εμείς το βλέπουμε. Ο κόσμος το βλέπει.
Και το Ισραήλ θα το δει επίσης.
Γι’ αυτό περιμένω μια νέα προπαγανδιστική εκστρατεία — ισχυρισμούς ότι η επίθεση «απέτυχε», ότι το πρόγραμμα του Ιράν παραμένει ανέπαφο, ότι «πρέπει να γίνουν περισσότερα». Διότι για το Τελ Αβίβ, το θέμα δεν ήταν ποτέ μόνο οι στροβίλοι. Ήταν η αλλαγή του καθεστώτος και η πλήρης κατάρρευσή του.
Υπό αυτό το πρίσμα, ο Τραμπ μπορεί να πρέπει να κάνει μια πολύ τολμηρή κίνηση — μια προσπάθεια να βγει από αυτόν τον πόλεμο μέσω της εικόνας και όχι της καταστροφής.
Αλλά το αν θα λειτουργήσει είναι άλλο θέμα.
Όσο πιο προφανές είναι το τέχνασμα, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να το πουλήσεις.
Και η μηχανή που ο Τραμπ προσπαθεί να σταματήσει είναι πολύ, πολύ καλή στο να ξαναβάζει τους πολέμους σε κίνηση
ΠΗΓΗ : Laura Aboli
