ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Στα άδυτα της παράνομης πορνείας – Μία γυναίκα ΑΠΟΚΑΛΎΠΤΕΙ.. Στην Ελλάδα που ανθεί η ανεργία, η ακρίβεια και η διαφθορά, η παράνομη πορνεία κατέχει την πρώτη θέση επιλογής των γυναικών της «διπλανής πόρτας»…
Σχόλιο Αναξίμανδρος: Είναι πολλά τα δεδομένα πλέον και δυστυχώς όχι μεμονωμένα… Κάτι σαν τσουνάμι που παρασύρει τα παιδιά μας να πράττουν και να φέρονται πολύ μακριά από ότι η ηλικία τους ορίζει.. Παρασυρμένα τα περισσότερα από την ανέχεια στις οικογένειες τους και δεχόμενα καθημερινά τις σειρήνες πολλών “θέλω” κυλάνε εκεί που κανείς γονιός δεν θα ήθελε να κυλήσει το παιδί του…
Το καθεστώς έχει φροντίσει για δυο πράγματα.. Πρώτα στερεί τα προς το ζην από τις οικογένειες και μετά επιβάλει μέσω συνεχών διαφημίσεων και προβολών, έναν τρόπο ζωής που χρειάζεται τα χρήματα… Καμία σκέψη του Κράτους και των παγκοσμιοποιητών να στρέψουν τα παιδιά μας προς την πνευματική τους ανέλιξη.. Αντίθετα τα στρέφουν προς την ύλη και κατεπέκτασιν προς την ακολασία, δημιουργώντας τους επόμενους εξαρτώμενους σκλάβους..
Δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα από το να βλέπεις ανήλικα κοριτσάκια να κάνουν πιάτσα και να μπαίνουν σε αυτοκίνητα αγνώστων προκειμένου να τους εξυπηρετήσουν με το ανάλογο αντίτιμο, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν κάποια ψεύτικα θέλω τους και να νοιώσουν μια οικονομική ανεξαρτησία… Και δυστυχώς δεν περιορίζεται εκεί το πράγμα… Όταν μπλέκεις με τα πίτουρα, σε τρώνε οι κότες… Και οι κότες στην προκειμένη περίπτωση έχουν πολλά πρόσωπα, βρώμικα και επικίνδυνα πρόσωπα….
Ρεπορτάζ: Καταχανάς (Γ. Μεταξάς)
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Στα άδυτα της παράνομης πορνείας – Μία γυναίκα ΑΠΟΚΑΛΎΠΤΕΙ..
Έχοντας φτάσει πλέον στο 2023, θα περίμενε κανείς ότι η «κοινωνική ευθύνη» θα είχε αποδόσει καρπούς. Κάθε άλλο όμως! Η κοινωνική αδιαφορία που επιδεικνύουν οι κυβερνήσεις της χώρας εδώ και μισό αιώνα, το μόνο που έχουν καταφέρει είναι να οδηγήσουν τους πολίτες στην οικονομική και ηθική εξαθλίωση. Αυτό το παγιωμένο καθεστώς όμως, έχει και τις συνέπειές του.
Μία από αυτές τις συνέπειες, είναι και η παράνομη πορνεία, η οποία πλέον ανθεί για τα καλά στη χώρα μας κι έχει εξαπλωθεί από το βορειότερο άκρο της Ελλάδας, ως το νοτιότερο. Το χειρότερο όμως είναι ότι αυτή η συνέπεια έχει προχωρήσει και στις νεαρές ηλικίες. Το ισχυρότερο σοκ, που με παρακίνησε να διεξάγω αυτήν την έρευνα, το έπαθα όταν όντας υπεύθυνος ασφαλείας σε γνωστό καφέ – μπαρ – εστιατόριο της περιοχής μου, άκουσα κορίτσι ανήλικο σε σχολική εκδήλωση λυκείου να ζητάει από συμμαθητή της να την κεράσει μια μπύρα με αντάλλαγμα… στοματικό σεξ!
Ευτυχώς ο νεαρός – προς τιμήν του – αρνήθηκε την προσφορά της. Έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να πάρει κάποιος αλκοολούχο ποτό όντας κάτω των 18 ετών. Τουλάχιστον όχι στο δικό μας μαγαζί. Όσο για μένα, της είπα κάποιες συμβουλές και της ζήτησα να αποχωρήσει από το μαγαζί. Ήμουν σίγουρος ότι οι συμβουλές μου πήγαν στο βρόντο, οπότε προτίμησα να μη βρίσκεται εκεί, για ευνόητους λόγους.
Όπως βλέπουμε στον παραπάνω πίνακα, η Ελλάδα βρίσκεται στη δεύτερη θέση στην ευρωζώνη ως προς την ανεργία. Το επίσημο ποσοστό ωστόσο, είναι εντελώς πλασματικό, διότι από αυτό απουσιάζουν οι στρατεύσιμοι, οι φοιτητές κι εκείνοι που βρίσκουν απασχόληση μέσω vouchers για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Επίσης, ως κανονικά εργαζομένους θεωρούν κι εκείνους που εργάζονται με μερική απασχόληση (part time) γιά 3εις ή 4εις ώρες τη μέρα. Επίσης, το Σύστημα μετράει μόνο εκείνους που έχουν κάρτα ανεργίας. Με λίγα λόγια, τα πραγματικά ποσοστά ανεργίας, είναι πολύ μεγαλύτερα. Πολύ πιθανό να είμαστε η χώρα με τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας. Εάν σε αυτά προσθέσουμε το ολοένα κι αυξανόμενο κόστος ζωής, μπορούμε να καταλάβουμε γιατί ολοένα και περισσότερες γυναίκες στρέφονται στην παράνομη πορνεία.
Στην Ελλάδα, η πορνεία είναι νόμιμη στην ηλικία των 18 ετών. Τα άτομα που ασχολούνται με την πορνεία πρέπει να εγγραφούν στην τοπική νομαρχία και να φέρουν ιατρική κάρτα που ενημερώνεται κάθε δύο εβδομάδες. Οι ελληνικές αρχές αποφάσισαν να εφαρμόσουν νόμο του 1999 που ορίζει ότι όλοι οι οίκοι ανοχής πρέπει να έχουν άδειες. Υπολογίζεται ότι λιγότερες από 1.000 γυναίκες απασχολούνται νόμιμα ως ιερόδουλες και περίπου 20.000 γυναίκες, οι περισσότερες ξένης καταγωγής, ασχολούνται με την παράνομη πορνεία. (πηγή: Wikipedia)
Για να μπορέσω να κάνω το ρεπορτάζ, κίνησα ορισμένα «νήματα» ώστε να έρθω σε επαφή με άτομα του χώρου. Αν και αρχικά τα στόματα ήταν κλειστά, στη συνέχεια άνοιξαν επιφυλακτικά προκειμένου να μου δώσουν σχετικές πληροφορίες, αλλά με το σταγονόμετρο. Μόνο μία κοπέλα δέχτηκε να μου παραχωρήσει συνέντευξη, υπό τον όρο βέβαια να μην αποκαλύψω ούτε τα πραγματικά της στοιχεία, ούτε το όνομα με το οποίο εργάζεται. Έτσι, για τις ανάγκες του ρεπορτάζ, θα την ονομάσω «Χαρά».
Πριν πάμε όμως στη «Χαρά», θα πάμε να δούμε τι έμαθα από τους ανθρώπους με τους οποίους μίλησα.
Υπάρχουν πολλά είδη παράνομης πορνείας. Υπάρχουν τα γνωστά «μασάζ» με «χαρούμενο τέλος» («happy ending»), υπάρχει το γνωστό μας «πεζοδρόμιο» κι από εκεί και πέρα, υπάρχουν διάφορα σπίτια, στούντιο αλλά και ξενοδοχεία όπου φιλοξενούνται (με το αζημίωτο) οι κοπέλες. Ακόμη, στον κατάλογο μπορούμε να προσθέσουμε τα τηλεφωνικά ραντεβού (βίζιτες) αλλά και τους διάφορους οίκους ανοχής που πολύ συχνά απασχολούν μη νόμιμες κοπέλες λόγω… φόρτου εργασίας. Η γκάμα είναι αρκετά μεγάλη.
Στη χώρα μας, ως «προαγωγοί» ασχολούνται άντρες και γυναίκες, αν και το μεγαλύτερο ποσοστό είναι άντρες. Σε όλη αυτήν την πληθώρα «προαγωγών», συναντάμε Έλληνες, τσιγγάνους, γύφτους, αλβανούς, βούλγαρους, Ρώσους, γεωργιανούς και ρουμάνους. Το τελευταίο διάστημα, με την έξαρση της λαθρομετανάστευσης, έχει προστεθεί κι ένα ποσοστό νιγηριανών και πακιστανών. Η ποικιλία είναι αρκετά μεγάλη.
Οι κοπέλες που απασχολούνται στο χώρο, προέρχονται κι εκείνες από διάφορες χώρες. Το άσχημο στην όλη κατάσταση, είναι ότι πολλές κοπέλες, κυρίως αλλοδαπές, εργάζονται υπό καθεστώς βίας, όπου οι μαστροποί τους κατάσχουν τα διαβατήρια, τις χτυπούν ανελέητα, δεν τους δίνουν αρκετό φαγητό και φυσικά δεν τους δίνουν ούτε χρήματα και δεν τους επιτρέπουν να βγουν από το «σπίτι» κολαστήριο. Πολλές από αυτές τις κοπέλες, καταλήγουν νεκρές από διάφορες αιτίες.
Στο δικό μας ρεπορτάζ, καταφέραμε και βρήκαμε την «καλή πλευρά» (αν υπάρχει τέτοια) της παράνομης πορνείας, όπου οι κοπέλες δουλεύουν αυτοβούλως. Κοπέλες της «διπλανής πόρτας» που συνήθως δεν πάει το μυαλό μας ότι μπορεί να κάνουν αυτό το επάγγελμα. Συναντήσαμε διάφορες ηλικίες, από 17 έως και 53ων ετών. Φοιτήτριες, νοικοκυρές, μερικώς απασχολούμενες σε άλλα επαγγέλματα, ελεύθερες, χωρισμένες και παντρεμένες. Πολλές εξ αυτών, μητέρες με παιδιά. Ελληνίδες κι αλλοδαπές. Όλες είχαν τη δική τους ιστορία και τη δική τους οπτική. Κοινή συνισταμένη όλων: το οικονομικό πρόβλημα.
Η «Χαρά», η κοπέλα που δέχτηκε να μου παραχωρήσει συνέντευξη, είναι μία κοπέλα παντρεμένη με παιδιά, που μεγάλωσε στην επαρχία. Είχε την ατυχία να περάσει δύσκολα παιδικά χρόνια, που με το γάμο της δεν άλλαξαν και πολύ. Όπως μας είπε η ίδια, τόσο τα οικονομικά προβλήματα, όσο και η ανεργία αλλά και η συμπεριφορά του συζύγου της, ήταν εκείνα που την ώθησαν να πάρει την απόφαση να εκδίδεται παράνομα. Μία πολύ δύσκολη απόφαση για εκείνη που αναγκάστηκε να «ποδοπατήσει» την αξιοπρέπειά της και τις ηθικές αναστολές, καθώς το να βρει μία αξιοπρεπή δουλειά στην επαρχία, είναι σχεδόν ακατόρθωτο. Ειδικά όταν δεν υπάρχει μεταφορικό μέσο και πρέπει να βασίζεσαι σε μία συγκοινωνία που δεν επαρκεί.
Πάμε να δούμε αυτά που μας είπε η «Χαρά» και συνεχίζουμε στο ρεπορτάζ.
Η συνέντευξη
Ερώτηση: Αρχικά, σ’ ευχαριστώ πολύ που δέχτηκες να πραγματοποιηθεί αυτή η συνέντευξη. Δεσμεύομαι ότι τα πραγματικά σου στοιχεία δε θα βγουν στη δημοσιότητα, αλλά και δεν πρόκειται να διατεθούν σε οποιαδήποτε Αρχή ακόμη κι αν υπάρξει σχετική εισαγγελική παραγγελία.
Ως πρώτο ερώτημα, θα ήθελα να σε ρωτήσω πόσον καιρό βρίσκεσαι στο χώρο.
Απάντηση: Θα ήθελα κι εγώ να σας ευχαριστήσω για τη συνέντευξη και τη διακριτικότητά σας. Σ’ αυτόν τον χώρο βρίσκομαι περίπου δέκα χρόνια. Όχι τακτικά βέβαια, αλλά γνωρίζω το χώρο αρκετά καλά.
Ερώτηση: Φαντάζομαι ότι το να κρατάς κρυφή αυτήν τη δραστηριότητα τόσον καιρό, είναι κάτι το ψυχοφθόρο. Πώς σε κάνει να αισθάνεσαι όλο αυτό;
Απάντηση: Το ένστικτο της επιβίωσης δεν μου επιτρέπει να βάζω συναισθήματα, μοιρολατρίες και κλάψες. Σίγουρα είναι ψυχοφθόρο κι ο ανταγωνισμός σήμερα, είναι μεγαλύτερος αφού σε όλη τη χώρα ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών βρίσκεται σ’ αυτήν την κατάσταση όπως η δική μου. Θελω να πω πως οι περισσότερες κοπέλες που ή σπουδάζουν,ή είναι παντρεμένες, ή είναι χωρισμένες, ψάχνουν έναν εύκολο τρόπο ώστε να καλύπτουν άλλες ανάγκες του σπιτιού η των παιδιών τους, ή να έχουν λούσα (οι πιτσιρίκες πιο πολύ). Όπως και να ‘χει, πάντα υπάρχει κίνητρο για να το κάνεις!
Ερώτηση: Ένα ερώτημα που τίθεται, είναι αυτό της ηθικής πλευράς. Όχι τόσο το θέμα της πορνείας καθ’ εαυτή, αλλά το γεγονός ότι όντας έγγαμη αποφάσισες να κάνεις αυτό το επάγγελμα. Υπήρχαν φορές που ένοιωσες άσχημα γι’ αυτό; Αν ναι, τι σε ώθησε να συνεχίσεις;
Άσχημα νοιώθει κανείς όταν αναγκάζεται από τις οι συνθηκες περισσότερο. Θέλω να πω όταν δεν υπάρχουν γερές βάσεις, φροντίδα, κατανόηση, αγάπη κλπ σε ένα γάμο ή άλλη νόμιμη συμβίωση, τότε υπάρχουν κι αυτές οι επιλογές. Συνεχίζεις για οικονομικούς λόγους καθαρά. Η αδιαφορία του συντρόφου κι η βίαιη συμπεριφορά του, ποτέ δεν ήταν επιλογή μου. Είναι ξεκάθαρα ένας τρόπος επιβίωσης για να καλύψω δικά μου έξοδα και έξοδα των παιδιών μου.
Ερώτηση: Έχεις παιδιά (δε θα πούμε το πόσα για ευνόητους λόγους). Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου σε σχέση με αυτά;
Απάντηση: Αγαπάω πολύ τα παιδιά μου. Προσπαθώ όσο μπορώ να μην τους λείψει τίποτε. Αυτό που με τρομάζει, είναι μην μάθουν τι δουλειά κάνω. Κάτι τέτοιο θα με διαλύσει τελείως.
Ερώτηση: Τι ήταν εκείνο που σε ώθησε σε αυτό το επάγγελμα;
Απάντηση: Κυρίως τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζω. Ένας μισθός δεν φτάνει για να θρέψει μια οικογένεια, ειδικά αυτές τις εποχές. Μου ήταν δύσκολο να το αποφασίσω, αλλά όπως είπα και πριν, η αδιαφορία του συζύγου μου, ο χαρακτήρας του κι η συμπεριφορά του απέναντί μου ήταν εκείνα που βοήθησαν να πάρω αυτήν την απόφαση.
Ερώτηση: Για όσο διάστημα εργάζεσαι, πόσους πελάτες δέχεσαι κατά μέσο όρο;
Απάντηση: Να πω ότι δεν είμαι τακτική σε αυτόν το χώρο. Δουλεύω για λίγες ημέρες κι όχι απαραίτητα κάθε μήνα, για να μη δίνω στόχο. Υπάρχουν μέρες που μπορεί να έχω 6 πελάτες και μέρες που μπορεί να έχω και 14εις ή 15. Δεν υπάρχει κάτι στάνταρ.
Ερώτηση: Με ποιον τρόπο βρίσκεις πελάτες;
Απάντηση: πάντα υπάρχουν χώροι συγκεκριμένοι που έρχονται πελάτες. Υπάρχουν διάφορα σπίτια, ή στούντιο ή ακόμη και ξενοδοχεία που μπορείς να δουλέψεις. Αν κάποια κοπέλα θέλει, μπορεί να έχει και πελατολόγιο που μπορεί να κάνει. Αλλά εγώ δε ρισκάρω κάτι τέτοιο στην κατάστασή μου.
Ερώτηση: Κατά κύριο λόγο, τι είδους πελάτες έρχονται;
Κυρίως είναι άνθρωποι παντρεμένοι. Καθημερινοί άνθρωποι που ψάχνουν να ικανοποιήσουνε τις ανάγκες τους. Δεν είναι άτομα που κάνουν χρήση ουσιών ή οτιδήποτε τέτοιο. Έχει από τον πιο φτωχό μέχρι και τον πιο πλούσιο. Άλλωστε, όταν είσαι σε χώρο, τα ραντεβού τα κλείνει εκείνος που έχει το χώρο. Πάντα προσέχει ποιον θα φέρει για πελάτη.
Ερώτηση: Σου έχει συμβεί ποτέ να πέσεις σε πελάτη που να είναι γνωστός σου; Αν ναι, ποια ήταν η αντίδρασή σας;
Απάντηση: Βεβαίως! Αρκετές φορές. Κι οι δύο κάνουμε ότι δεν ξέρουμε ο ένας τον άλλο. Δε ρισκάρει κανείς μας να εκτεθεί.
Ερώτηση: Το γεγονός ότι εργάζεσαι επί της ουσίας αυτόνομα, σε εκθέτει σε πολλούς κινδύνους. Υπήρχε κάποια περίπτωση που να φοβήθηκες για την ασφάλειά σου;
Απάντηση: Οχι! Δε φοβήθηκα ποτέ. Δεν έμπλεξα ποτέ με τη νύχτα ή με «νονούς» και προστασία. Δουλεύω σε χώρο συγκεκριμένο που δεν μπλέκονται άλλοι παράγοντες!
Ερώτηση: Επειδή υπάρχουν πάντα κι οι «άτυχες» στιγμές σε αυτόν το χώρο, υπήρχαν φορές που να έκανε έλεγχο η αστυνομία;
Απάντηση: Υπήρχαν! Βέβαια! Μια φορά έτυχε να έρθει η Ασφάλεια σε ένα στούντιο που εργαζόμουν και να πηδήξουν από τον 6ο όροφο κάποια κορίτσια για να γλυτώσουν τον έλεγχο και το αυτόφωρο. Πάντα υπάρχει αυτός ο κίνδυνος.
Ερώτηση: Ένα από τα σοβαρά προβλήματα του χώρου, είναι το θέμα της υγείας. Ποια μέτρα λαμβάνεις πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την επαφή με τον πελάτη; Πραγματοποιείς τακτικά εξετάσεις;
Απάντηση: Εγώ προσωπικά έχω εμμονή με την καθαριότητα. Φροντίζω να είμαι συνέχεια καθαρή. Κάνω συχνά εξετάσεις και η πράξη γίνεται πάντα με προστασια. Δε δέχομαι κανέναν πελάτη χωρίς προφυλακτικό. Και πάντα πλένομαι στην ευαίσθητη περιοχή και κάνω ντουζ πριν και μετά την επαφή.
Ερώτηση: Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 5 χρόνια από τώρα;
Απάντηση: Σε 5 χρόνια, ε; Αν όλα πάνε καλά, με φαντάζομαι με μια καλύτερη ζωή, χωρίς να βρίσκομαι σε αυτόν το χώρο και έναν νέο σύντροφο που να με καταλαβαίνει. Θέλω καποια ονειρα που έχω, να πραγματοποιηθούν. Αν όχι όλα, τουλάχιστον κάποια από αυτά που επιθυμώ εδώ και δεκαετίες να γίνουν.
Ερώτηση: Έχεις κάποιο όνειρο που θα ήθελες πολύ να πραγματοποιηθεί; Αν ναι, ποιο είναι αυτό;
Απάντηση: Να εχω οικονομικη ασφαλεια. Και μια νόμιμη επαγγελματική ίσως δραστηριότητα που να με διευκολύνει στη ζωή μου.
Ερώτηση: Ως ενεργό μέλος του κοινωνικού συνόλου, φαντάζομαι ότι έχεις άποψη περί της πολιτικής. Τι πιστεύεις για την πολιτική ζωή της Ελλάδας σήμερα;
Απάντηση: Μεγάλο κεφάλαιο αυτό φίλε μου. Μπάζει από παντού. Από πού να το πιάσεις; Ανύπαρκτο κράτος. Μόνο την πάρτη τους κοιτάνε. Κανείς δε νοιάζεται για το λαό. Γίναμε έρμαια στην καθημερινή μας ζωή. Δεν έχεις χρόνο να αντιδράσεις για τίποτα. Σε αναγκάζουν να τρέχεις για την επιβίωση και να μην μπορείς να δεις τι γίνεται.
Ερώτηση: Δε θα σε ρωτήσω για το οικογενειακό σου περιβάλλον, καθώς αυτό μπορεί να δημιουργήσει υποψίες για το ποια είσαι. Θα ήθελα μόνο, με μία λέξη ή φράση, να μας περιγράψεις τα παιδικά σου χρόνια και γενικώς τη ζωή σου πριν το γάμο σου.
Απάντηση: Δύσκολα παιδικά χρόνια. Η ζωη μου πριν το γάμο, ως νεα, ήταν κάπως ανέμελη στη νιότη, αλλά πάντα με άγχος γιατί οι δυσκολίες ήταν παρούσες.
Ερώτηση: Έχοντας αποκτήσει εμπειρίες στη ζωή σου, ποιο είναι το μήνυμα που θα ήθελες να δώσεις σε γυναίκες που σκέφτονται να ξεκινήσουν αυτό που κάνεις;
Απάντηση: Αν το κάνουν καθαρά για να έχουν μια οικονομική ανεξαρτησία επειδή θέλουν να ζουν σα κοκέτες, καλύτερα να μην το κάνουν. Αν πάλι υπάρχουν ανάγκες παιδιών για να καλύψουν και δεν έχουν άλλη επιλογή γιατί είναι μόνες τους, ας το κάνουν. Αλλά η συμβουλή μου είναι να έχουν μια ειδικότητα και μ’ αυτήν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους Αυτός ο χώρος δεν είναι για όλες και δεν είναι για πάντα.
Ερώτηση: Κλείνοντας αυτήν την συνέντευξη, θα ήθελα δυο λόγια προς όλους εκείνους που θα διαβάσουν αυτό το άρθρο. Άντρες και γυναίκες. Δηλαδή, τι θα ήταν εκείνο που θα ήθελες να πεις στην κοινωνία;
Απάντηση: Πολλά θα ήθελα να πω. Αλλά με λίγες λέξεις πιστεύω και θα πω ότι όλα είναι επιλογές μας και ζούμε με αυτές. Οπότε καλό είναι να προσέχουμε τις επιλογές μας.
Κατακλείδα: Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που δέχτηκες να γίνει αυτή η συνέντευξη. Εύχομαι τα όνειρά σου να γίνουν πραγματικότητα και σύντομα ν’ αποκτήσεις αυτά που επιθυμείς. Να είσαι πάντα καλά!
Απάντηση: Κι εγώ ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε να πω μερικά πράγματα. Ήταν ενδιαφέρουσες οι ερωτήσεις σας και τις απάντησα με μεγάλη μου χαρά. Σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας. Εύχομαι κι εγώ σ’ εσάς και στην ιστοσελίδα σας, κάθε επιτυχία.
Τόσο η «Χαρά» όσο κι οι περισσότερες κοπέλες που βρέθηκαν να κάνουν αυτήν τη δουλειά, έχουν ως όνειρο να μπορέσουν ν’ απεμπλακούν από το χώρο. Μπορεί να είναι θέμα επιλογών, όπως αναφέρει κι η ίδια, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι τους αρέσει. Και θα τονίσω εδώ ότι εμείς δεν μπορούμε να κρίνουμε κανέναν για τις επιλογές του στη ζωή του. Έτσι, δεν μπορούμε να κρίνουμε ούτε τη «Χαρά», ούτε τις άλλες κοπέλες. Ήταν επιλογή τους, όσο κι αν μας δυσαρεστεί ή μας ξενίζει. Κι αυτό κυρίως απευθύνεται στους «υπέρμαχους της ηθικής» που θα σπεύσουν να κατηγορήσουν αυτές τις κοπέλες. Σε αυτούς θα πω τα εξής:
- Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλλέτω
- Μην κρίνετε ίνα μην κριθείτε
- Μην κοιτάτε την καρφίτσα στο μάτι του άλλου, αλλά το κοντάρι στο δικό σας μάτι και
- Ο καθ’ ένας έχει την ψυχή του χώρια. Κι η Οσία Μαρία η Αιγυπτία ήταν αμαρτωλή, αλλά αγίασε…
Στη συνέχεια του ρεπορτάζ, μάθαμε ότι τα ποσά ποικίλουν. Όλα εξαρτώνται από το πού εργάζεται η κάθε κοπέλα. Για παράδειγμα, εάν εργάζεται σε ξενοδοχείο επαρχιακό, η συνηθισμένη τιμή είναι 50€ για τον πελάτη. Από αυτά, ο ξενοδόχος κρατάει τα 25€ δεδομένου ότι εκείνος βρίσκει την πελατεία και τα άλλα 25€ τα παίρνει η κοπέλα. Με μία διαφορά: Τα πρώτα 50€ τα κρατάει ο ξενοδόχος για το δωμάτιο.
Η ίδια τιμή πάνω κάτω, με τις ίδιες συνθήκες παίζει και στα στούντιο και τα σπίτια. Αντίθετα, στους οίκους ανοχής που η «ταρίφα» είναι στα 20€ συνήθως, οι κοπέλες παίρνουν τα 10€. Η διαφορά όμως εδώ είναι το μέγεθος της πελατείας το οποίο μπορεί να φτάσει και τους 25 ή 30 πελάτες ανά κοπέλα. Αντίθετα, στη «βίζιτα» οι τιμές ξεκινούν από τα 50€ και ανεβαίνουν. Για την ακρίβεια… εκτοξεύονται όταν η κοπέλα είναι γνωστή αθλήτρια ή μοντέλο ή καλλιτέχνις. Γιατί ναι, υπάρχουν κι αυτά! Έχουν αναφερθεί και τιμές που μπορούν να φτάσουν και τα 1.200€ την ώρα ή και παραπάνω, ανάλογα τον πελάτη. Αν πάμε και σε «συνεδρίες BDSM» (σαδομαζοχισμού), η τιμή ανεβαίνει γενικώς. Σε όλες τις περιπτώσεις.
Ποια είναι η σημαντικότερη διαφορά μεταξύ οίκου ανοχής και στούντιο ή σπιτιού ή ξενοδοχείου; Στον οίκο ανοχής, δεν υπάρχει η πολυτέλεια επιλογής πελάτη. Αντίθετα, στις άλλες περιπτώσεις, οι κοπέλες δουλεύουν κυρίως με Έλληνες πελάτες κι όλη η πελατεία επιλέγεται προσεκτικά. Να τονίσω εδώ ότι δεν αναφέρομαι στις περιπτώσεις που οι κοπέλες εξαναγκάζονται δια της βίας να εκδίδονται. Εκεί επικρατούν άλλες συνθήκες που δε θα αναφέρουμε εδώ.
Ένα από τα τραγικά της υπόθεσης που βρήκαμε κατά την έρευνα, ήταν το θέμα με τις φοιτήτριες. Καθώς οι πλειοψηφία τους σπουδάζει μακρυά από το σπίτι τους κι άρα μακρυά από κάθε γονικό έλεγχο, το να εκδίδονται είναι πιο εύκολο. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό το τραγικό. Τα κυκλώματα που κανονίζουν την πελατεία στις φοιτήτριες, ξεκινάνε μέσα από τα ίδια τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Συνήθως πρόκειται για κοπέλες που διανύουν το τελευταίο έτος σπουδών. Αυτές, έχουν «δικτυωθεί» κατάλληλα με «προσαγωγούς» και παίρνουν το ποσοστό τους.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι κοπέλες που εκδίδονταν οι ίδιες τα προηγούμενα χρόνια και πήραν τη θέση κάποιας άλλης κοπέλας που πήρε το πτυχίο της κι έφυγε. Σε άλλες περιπτώσεις, είναι κοπέλες που τις πλησίασαν «προαγωγοί» εξωσχολικοί και δέχτηκαν και να εκδίδονται οι ίδιες, αλλά και να στέλνουν κι άλλες κοπέλες.
Εδώ υπάρχουν δύο κατηγορίες. Η μία έχει να κάνει με κοπέλες που έχουν χαμηλό οικονομικό υπόβαθρο κι είναι δύσκολο να συντηρηθούν όντας φοιτήτριες. Η άλλη κατηγορία, είναι οι κοπέλες που δεν έχουν ιδιαίτερο οικονομικό πρόβλημα, αλλά επιθυμούν το «κάτι παραπάνω» που δεν μπορεί ή δε θέλει η οικογένεια να παρέχει. Και στις δύο περιπτώσεις, για να δικαιολογηθεί το ποσό που ξοδεύει μία κοπέλα, η δικαιολογία είναι ότι «εργάζεται ως σερβιτόρα».
Και μη βιαστεί κάνεις… Πολλές κοπέλες φοιτήτριες όντως εργάζονται ως σερβιτόρες ή barwomen και τα βγάζουν πέρα με αυτόν το μισθό, χωρίς να εμπλέκονται σε παράνομη πορνεία.
Ένα θέμα που ανακύπτει, είναι το «τι κάνει η αστυνομία»; Εδώ βρίσκεται το μεγάλο αγκάθι της ελληνικής κοινωνίας…
Στις συνομιλίες μας, τόσο με κοπέλες, όσο και με «προσαγωγούς», δύο ήταν τα βασικά συμπεράσματα, τα οποία ήταν αναμενόμενα κατά την άποψή μου και δε μου προκάλεσαν σοκ. Απλά απογοήτευση, για πολλούς λόγους.
Το πρώτο συμπέρασμα ήταν ότι το κράτος το συμφέρει η παράνομη πορνεία. Μπορεί μεν να υπάρχουν διαφυγόντα κέρδη από τη φορολογία, αλλά από την άλλη κρατιέται ο δείκτης ανεργίας σε χαμηλά επίπεδα, δεδομένου ότι δεν μπορεί μία κοπέλα να εκδώσει κάρτα ανεργίας ως παράνομη ιερόδουλη. Έτσι, τα κρατικά ταμεία κερδίζουν τα επιδόματα που θα τους έδιναν. Από την άλλη, η αγορά κινείται. Φυσικά δε λείπουν και τα σχετικά κονδύλια, που τελικά αντί να καταλήξουν στην πάταξη της παράνομης πορνείας, καταλήγουν σε «μεγάλες τσέπες». Τουλάχιστον αυτά ισχυρίστηκαν όσοι μιλήσαμε.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι υπάρχουν (σιγά το νέο) κι οι επίορκοι αστυνομικοί, οι οποίοι παίρνουν το μερίδιό τους προκειμένου να κάνουν τα «στραβά μάτια», ή να προειδοποιούν όταν επίκειται έφοδος. Κι αυτοί οι αστυνομικοί δεν είναι και λίγοι. Βλέπετε, ο μισθός τους είναι τέτοιος που τους οδηγεί στην δωροληψία.
Αν μετράει η άποψή μου, επιτρέψτε μου να σας πω τις δικές μου σκέψεις…
Όπως είχαμε δει και στα χρόνια της ΕΣΣΔ (Σοβιετική Ένωση), η εξαθλίωση και το χαμηλό βιοτικό επίπεδο, αύξησαν κατακόρυφα την παράνομη πορνεία. Αυτό ακριβώς συνέβη στην Ελλάδα, απ’ όταν η χώρα μπήκε στα Μνημόνια. Η μείωση των μισθών, η αύξηση της ανεργίας, η αύξηση των τιμών, οδήγησαν στην άνθηση της παράνομης πορνείας. Ήταν κάτι το αναπόφευκτο.
Πριν λοιπόν το κράτος αποφασίσει να πατάξει την παράνομη πορνεία, θα πρέπει αρχικά να πατάξει την ανεργία και την ακρίβεια. Θα πρέπει να ανέβει το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων κατακόρυφα. Αν γίνει αυτό, η παράνομη πορνεία θα μειωθεί από μόνη της.
Για να μην παρεξηγηθώ, θα τονίσω ότι εκείνο που επιβάλλεται να παταχθεί άμεσα, είναι ο εξαναγκασμός σε πορνεία από τα διάφορα κυκλώματα που κρατούν ομήρους άτυχες κοπέλες για «σκλάβες του σεξ». Και σ’ αυτό οφείλουμε όλοι να βοηθήσουμε, είτε καλώντας για καταγγελία στο:
1109
είτε υποβάλλοντας καταγγελία στην ιστοσελίδα:
Φυσικά, πάντα υπάρχει κι η κλήση στο 100, ή το 112, ή τα τηλέφωνα του Τμήματος Ηθών:
- Αττική: 2106476631
- Θεσσαλονίκη: 2310388362
