ΗΠΑ και Γαλλία τα έχουν βρει μπαστούνια στην περίπτωση του Νίγηρα.. Η αλαζονεία τους είναι ο βασικός λόγος που την πάτησαν και κατά πως φαίνεται χάνουν πλέον μια αγελάδα που τους παρείχε πλούσιο γάλα για πολλά χρόνια… Η φτωχοποίηση του Αφρικάνικου λαού και οι πολύ άσκημες συνθήκες διαβίωσης στις οποίες οι αποικιοκράτες τους είχαν υποχρεώσει να ζουν, κάποτε θα γυρνούσε μπούμερανγκ εναντίον τους.. Και αυτό έχει γίνει τώρα….
Το μεγάλο μυστικό όμως είναι το γιατί αυτό έγινε τώρα… Ένας καταπιεσμένος λαός για να μπορέσει να ξεφύγει από την μπότα του κατακτητή του, θα πρέπει να βρει κάπου να ακουμπήσει για να αποτολμήσει οποιαδήποτε εξέγερση.. Και αυτή τη στιγμή ο Νίγηρας, όπως και άλλες πολλές χώρες της Αφρικής έχουν βρει που θα ακουμπήσουν και σε ποιον θα στηριχθούν για να μπορέσουν να τα βάλουν με τους αιμοδιψείς κατακτητές τους.. Και το έχουν βρει βέβαια στο όνομα της Ρωσίας..
Μια τεράστια επανάσταση που θα φέρει τα πάνω κάτω στον πλανήτη εξελίσσεται στην Αφρική.. Μπορεί ο Νίγηρας να είναι τώρα στην πρώτη γραμμή αντίστασης, αλλά το έδαφος έχει ήδη προετοιμαστεί και θα ακολουθήσουν και άλλα κράτη της Αφρικής… Ήδη οι Wagner είναι στον Νίγηρα… Και αν χρειαστεί θα προστρέξουν και άλλες Ρώσικες δυνάμεις εκεί… Ο πόλεμος κλιμακώνεται και πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα… Πάμε να δούμε τι γράφει ένας Ινδός διπλωμάτης.. Να ξέρετε κάτι όμως.. Όλα όσα βλέπουμε να διαδραματίζονται τώρα στην Αφρική έχουν ήδη σχεδιαστεί και πολλά χρόνια πριν και απλά τώρα ήρθε η ώρα να εφαρμοστούν… Το σχέδιο της απελευθέρωσης του πλανήτη είναι τεράστιο και εμείς παρακολουθούμε τώρα να εξελίσσεται η επόμενη φάση του..
γράφει ο M. K. Bhadrakumar, συνταξιούχος Ινδός διπλωμάτη που υπηρέτησε στη Ρωσία, τη Νότια Κορέα, τη Σρι Λάνκα, τη Δυτική Γερμανία, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν και το Ουζμπεκιστάν, πριν συνταξιοδοτηθεί ως πρέσβης της Ινδίας στην Τουρκία.
Οι νεοαποικιακές δυνάμεις έχουν εμπλακεί σε ένα διπλωματικό και στρατιωτικό αδιέξοδο που πηγάζει από μια θεμελιώδη έλλειψη κατανόησης
Το στρατιωτικό πραξικόπημα στον Νίγηρα έχει διαρκέσει πάνω από τρεις εβδομάδες. Η στρατιωτική κυβέρνηση εδραιώνει την κυριαρχία της, έχοντας κερδίσει το πάνω χέρι στο σκιώδες παιχνίδι με την Οικονομική Κοινότητα Δυτικοαφρικανικών Κρατών (ECOWAS) που υποστηρίζεται από πρώην αποικιακές δυνάμεις που ρημάζουν αυτό το απελπιστικά φτωχό δυτικοαφρικανικό κράτος, πλούσιο όμως σε ορυκτό πλούτο – Γαλλία, Γερμανία και Ιταλία – και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι προοπτικές αποκατάστασης του φιλοδυτικού προέδρου του Νίγηρα Μοχάμεντ Μπαζούμ φαίνονται αμυδρές. Είναι ένας εθνοτικός Άραβας με μικρή βάση εξουσίας σε μια κατά κύριο λόγο αφρικανική χώρα, προερχόμενος από τη μεταναστευτική φυλή Ouled Slimane, η οποία έχει ιστορικό ως πέμπτη φάλαγγα της Γαλλίας στην περιοχή του Σαχέλ που βρίσκεται σε αγώνα με τον αρχαίο λαό των Τουαρέγκ, τη μεγάλη ομάδα των Βερβερίνων που κατοικεί κυρίως στη Σαχάρα σε μια τεράστια περιοχή που εκτείνεται από τη Λιβύη έως την Αλγερία, τον Νίγηρα, το Μάλι, την Μπουρκίνα Φάσο και τη βόρεια Νιγηρία.
Η ECOWAS έχασε την πρωτοβουλία μόλις οι πραξικοπηματίες αψήφησαν την προθεσμία της 6ης Αυγούστου για την απελευθέρωση του Μπαζούμ και την επαναφορά του στην υπηρεσία του υπό την απειλή στρατιωτικής δράσης. Μάλιστα, οι πραξικοπηματίες ηγέτες απείλησαν έκτοτε με θράσος την επισκέπτρια αναπληρώτρια υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαντ (η οποία, ως γνωστόν, χορογράφησε και πλοήγησε τη μετάβαση μετά το πραξικόπημα στην Ουκρανία το 2014) ότι θα εξοντώσουν φυσικά τον Μπαζούμ αν πιέσει τον φάκελο.
Το πραξικόπημα στον Νίγηρα ήταν μια ταπεινωτική οπισθοδρόμηση και για τη Γαλλία και ένα τρομερό δράμα για τον πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος βρισκόταν στην παγκόσμια σκηνή ως παθιασμένος υποστηρικτής της εθνικής κυριαρχίας της Ουκρανίας, υποστηρίζοντας τη θέση «αυτό δεν είναι μια εποχή πολέμου», για να μιλήσει και να δράσει σε μια αντίθετη κατεύθυνση για τον Νίγηρα. Ο Μακρόν ενθαρρύνει την ECOWAS να εισβάλει στον Νίγηρα και να διασώσει τον Μπαζούμ, αλλά αυτό φαίνεται μια όλο και πιο μάταιη προσπάθεια.
Για τον Μακρόν προσωπικά, αυτό ήταν ένα τρομερό γεγονός, καθώς έχασε τον καλύτερο υποστηρικτή του στην Αφρική για τις νεοαποικιακές πολιτικές της Γαλλίας. Παρερμήνευσε το ρεύμα που βρισκόταν πίσω από το πραξικόπημα και πόνταρε ότι ο στρατός του Νίγηρα θα διασπαστεί. Σίγουρα, η υπερβολική αντίδρασή του έγινε μπούμερανγκ, καθώς οι ηγέτες του πραξικοπήματος κατήργησαν εν μία νυκτί τα στρατιωτικά σύμφωνα με το Παρίσι. Και η λανθάνουσα εχθρότητα προς τη Γαλλία έχει αυξηθεί λόγω των ληστρικών πολιτικών της στον Νίγηρα.
Η Γαλλία έχει παραχωρήσει την ηγεσία της αναδυόμενης κατάστασης στην Ουάσινγκτον. Όπως το θέτει ο πολιτικός επιστήμονας και καθηγητής στο Γαλλικό Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών, Bertrand Badi, αυτό «είναι μια πολύ σημαντική ταπείνωση στο αφρικανικό πλαίσιο και δείχνει ότι ο ίδιος [ο Μακρόν] έκανε λάθος στους υπολογισμούς του». Ο Badi συνέχισε να κάνει μια ενδιαφέρουσα επισήμανση ότι ουσιαστικά, η Γαλλία απέτυχε να «απαλλαγεί από όλη την αποικιακή της ιστορία».
«Το μεγάλο δράμα της Γαλλίας είναι ότι δεν ξέρει πώς να γυρίσει σελίδα, στην αδυναμία της Γαλλίας να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό της… Η Γαλλία, από την ανεξαρτησία των αφρικανικών κρατών, ακολουθεί μια διπλωματία του δασκάλου που βασίζεται στον πειρασμό να δίνει μαθήματα και να μοιράζει τιμωρίες». Ο Badi κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Γαλλία μάλλον δεν κατάλαβε ότι οι αφρικανικές κοινωνίες έχουν αλλάξει από τότε.
Όχι μόνο η Γαλλία, αλλά και οι δυτικές δυνάμεις στο σύνολό τους δεν κατανοούν ότι οι αφρικανικοί λαοί έχουν μια ιδιαίτερα πολιτικοποιημένη νοοτροπία, χάρη στα βίαια, σκληρά μαχόμενα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η Αφρική προσαρμόστηκε γρήγορα στον χώρο που της ανοίγεται στο πολυπολικό περιβάλλον για να διαπραγματευτεί με τους πρώην αποικιοκράτες αφέντες της. Η εξυπνάδα με την οποία ενεργούν οι πραξικοπηματίες ηγέτες στη Νιαμέι κόβει την ανάσα.
Ο στρατηγός Abdourahmane Tchiani, τιτλούχος επικεφαλής του πραξικοπήματος, αρνήθηκε να συναντήσει τη Nuland. Η ίδια και άλλοι Αμερικανοί αξιωματούχοι ζήτησαν να δουν προσωπικά τον Μπαζούμ όταν επισκέφθηκαν τον Νίγηρα τη Δευτέρα, αλλά η απάντηση ήταν αρνητική. Ακόμα και με ένα παχυλό ποσό 200 εκατομμυρίων δολαρίων ετήσιας αμερικανικής βοήθειας να διακυβεύεται, οι στρατηγοί του Νίγηρα δεν ενδιαφέρθηκαν για την προσφορά της Νούλαντ.
Αντ’ αυτού, έπρεπε να καθίσει απέναντι στο τραπέζι και να διαπραγματευτεί με τον διοικητή των Ειδικών Δυνάμεων Επιχειρήσεων του Νίγηρα και έναν από τους ηγέτες του πραξικοπήματος, τον ταξίαρχο Moussa Salaou Barmou, ο οποίος υπηρετεί ως επικεφαλής του υπουργείου Άμυνας. Ο Barmou φοίτησε στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Άμυνας των ΗΠΑ και εκπαιδεύτηκε στο Fort Benning της Τζόρτζια. Ωστόσο, επιλέχθηκε για να απειλήσει τη Νούλαντ ότι ο ανατραπείς πρόεδρος θα εκτελεστεί εάν οι γειτονικές χώρες επιχειρήσουν στρατιωτική επέμβαση για την αποκατάσταση της εξουσίας του. Ο Αμερικανός γερουσιαστής Chris Murphy παρατήρησε αργότερα ειρωνικά: «Πρόκειται για μια ανησυχητική τάση και ένα σημάδι του πόσο κακώς έχουν κατανεμηθεί οι δαπάνες μας για την εθνική ασφάλεια στην [αφρικανική] ήπειρο».
Το The Intercept αποκάλυψε έκτοτε ότι ο Barmou δεν ήταν ο μόνος εκπαιδευμένος από τις ΗΠΑ στρατηγός του Νιγηριανού που συμμετείχε στο πραξικόπημα. «Δύο εβδομάδες μετά το πραξικόπημα του Νίγηρα, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ εξακολουθεί να μην έχει παράσχει κατάλογο των στασιαστών που συνδέονται με τις ΗΠΑ, αλλά ένας διαφορετικός Αμερικανός αξιωματούχος επιβεβαίωσε ότι υπάρχουν «πέντε άτομα που έχουμε εντοπίσει ότι έχουν λάβει [αμερικανική στρατιωτική] εκπαίδευση»», ανέφερε το ερευνητικό ειδησεογραφικό πρακτορείο.
Οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν μια δύσκολη κατάσταση στον Νίγηρα. Η απλή αλήθεια είναι ότι, αν η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν έχει χαρακτηρίσει επίσημα την κατάληψη της εξουσίας από τον στρατό ως πραξικόπημα, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ένας τέτοιος χαρακτηρισμός δεν θα επιτρέψει την παροχή περαιτέρω βοήθειας ασφαλείας στον Νίγηρα. Οι ΗΠΑ έχουν στρατιωτική παρουσία 1.100 ανδρών στη χώρα και, το σημαντικότερο, μια βάση μη επανδρωμένων αεροσκαφών, γνωστή ως αεροπορική βάση 201, κοντά στην Αγκαντέζ στο κεντρικό Νίγηρα, η οποία κατασκευάστηκε με κόστος άνω των 100 εκατομμυρίων δολαρίων και χρησιμοποιείται από το 2018 για επιχειρήσεις στο Σαχέλ.
Οι ΗΠΑ βρίσκονται τόσο πολύ πίσω από την πλάτη τους, ώστε σε δημοσίευμα του Reuters αναφέρεται ότι «ένας από τους Αμερικανούς αξιωματούχους δήλωσε ότι αν [οι Ρώσοι ιδιωτικοί στρατιωτικοί εργολάβοι] μαχητές της Wagner εμφανιστούν στον Νίγηρα, αυτό δεν σημαίνει αυτόματα ότι οι αμερικανικές δυνάμεις θα πρέπει να αποχωρήσουν. Ο αξιωματούχος δήλωσε ότι ένα σενάριο όπου μερικές δεκάδες δυνάμεις του Wagner θα εγκατασταθούν στην πρωτεύουσα του Νίγηρα, Νιαμέι, είναι απίθανο να επηρεάσει τη στρατιωτική παρουσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Αλλά αν χιλιάδες μαχητές του Βάγκνερ εξαπλωθούν σε όλη τη χώρα, μεταξύ άλλων κοντά στο Αγκαντέζ, θα μπορούσαν να προκύψουν προβλήματα λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια του αμερικανικού προσωπικού… Ανεξάρτητα από αυτό, οι ΗΠΑ θα θέσουν ψηλά τον πήχη για οποιαδήποτε απόφαση αποχώρησης από τη χώρα» .
Αυτή η παλικαριά δεν παραβλέπει το γεγονός ότι η Ομάδα Βάγκνερ (της οποίας οι αναφερόμενες επιχειρήσεις σε διάφορες αφρικανικές χώρες, αν και σε λίγες περιπτώσεις επιβεβαιώνονται από τις αντίστοιχες κυβερνήσεις και σχεδόν ποτέ δεν σχολιάζονται από το Κρεμλίνο, αποτελούν πηγή μεγάλης ανησυχίας και εικασιών από δυτικούς σχολιαστές και αξιωματούχους) τελεί υπό κυρώσεις από τις ΗΠΑ – καθώς και από την Αυστραλία, τον Καναδά, την Ιαπωνία, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρωπαϊκή Ένωση – ως ξένη «τρομοκρατική οργάνωση» στο ίδιο επίπεδο με το Ισλαμικό Κράτος.
Το καλό είναι ότι σε αυτή την παράξενη κατάσταση, οι ΗΠΑ δεν μπορούν επίσης να αντέξουν μια στρατιωτική επέμβαση στον Νίγηρα από την ECOWAS, για να μην καταστεί η στρατιωτική τους παρουσία αφόρητη σε μια τόσο χαοτική ατμόσφαιρα. Βέβαια, οι πραξικοπηματίες ηγέτες στο Νιαμέι ήταν αρκετά έξυπνοι ώστε να μην προβάλουν μέχρι στιγμής κανένα αίτημα για την απομάκρυνση των αμερικανικών στρατευμάτων από τον Νίγηρα.
Όσον αφορά τη βάση μη επανδρωμένων αεροσκαφών, ο κορυφαίος ειδικός σε θέματα Αφρικής στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών στην Ουάσιγκτον, Κάμερον Χάντσον, επίσης πρώην αξιωματούχος των ΗΠΑ, εκτιμά ότι είναι πιθανό η Ουάσιγκτον να προσπαθήσει να συνεχίσει να χρησιμοποιεί την εγκατάσταση, ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι επικεφαλής του Νίγηρα. Τώρα, αυτό δεν είναι πραγματικά προβληματικό, αφού ο ίδιος ο χάρτης του Πενταγώνου για το δίκτυο των 29 αμερικανικών βάσεων σε όλη την Αφρική δείχνει ότι τα ίχνη αυτά απέχουν πολύ από το να βρίσκονται σε παρθένες, λιλιπούτειες δημοκρατίες.
Μετάφραση από το πρωτότυπο: Καταχανάς (Γ. Μεταξάς)
RT OP-ED
