Το ανατριχιαστικό σχέδιο με το οποίο τα παιδιά μας υποβάλλονται σε πλύση εγκεφάλου για να αποδεχτούν το δυστοπικό αύριο των 15λεπτων πόλεων… Δεν έχει σημασία αν τελικά καταφέρουν να το εφαρμόσουν, γιατί δεν πρόκειτε.. Όμως το παλεύουν και έχουν βάλει στόχο τα παιδιά… Και αυτός ο στόχος είναι πανεύκολος για αυτούς λόγω κυρίως της τεχνολογίας και της εκπαίδευσης που ελέγχουν ακόμα… Όμως επειδή αυτή η μάχη μαίνεται τώρα και ο εχθρός βασίζεται στην άγνοια των περισσοτέρων ανθρώπων και δη στην άγνοια και στον έλεγχο του τρόπου σκέψης της νεολαίας, είναι καλό και άκρως απαραίτητο να υπάρξουν πολλές φωνές που αντιδρούν σε όλο αυτό.. Φωνές που διαδίδουν την αλήθεια και μάλιστα κάτω από κάθε κόστος…
Οι γονείς πρέπει να μιλάμε συνεχώς με τα παιδιά μας.. Να συζητάμε μαζί τους και να αφουγκραζόμαστε τους προβληματισμούς και τις ανάγκες τους.. Τότε θα μπορούμε να αντιληφθούμε ποιες από αυτές τις ανάγκες είναι όντως δικές τους και ποιες έχουν δημιουργηθεί μέσω της πλύσης εγκεφάλου που τους γίνεται… Αν το καταφέρουμε αυτό, θα βρούμε και τον τρόπο να το καταπολεμήσουμε.. Αν αντίθετα τα αφήσουμε τα παιδιά μας στην τύχη τους, να είστε σίγουροι ότι αυτή δεν θα είναι μαζί τους…
Είναι η εποχή που τίποτα δεν πρέπει να αφήνεται στην τύχη.. Τίποτα απολύτως, πόσο μάλλον τα παιδιά μας και το μέλλον τους.. Η δύναμη του καθεστώτος από πάντα βασιζόταν στον έλεγχο τους επάνω μας.. Όσο περισσότερους ελέγχουν, τόσο πιο δυσκολοκατάβλητοι γίνονται από τις δυνάμεις που τώρα τους πολεμούν… Είναι άκρως απαραίτητο να ασχοληθούμε με τα παιδιά και να τα πάρουμε μαζί μας.. Να μην τα αφήσουμε να γίνουν ο μελλοντικός στρατός του καθεστώτος….
Διαβάστε: ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ… ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΟΝΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ..
Η σκόπιμη πρωτοβουλία για την εισαγωγή πόλεων 15 λεπτών θα διευκολύνει τους παίκτες της μεγάλης σκακιέρας στις προσπάθειές τους να χειραγωγήσουν τα πιόνια με απόλυτη εξουσία. Αυτό είναι το τερατώδες, δυστοπικό μέλλον στο οποίο θέλουν να οδηγήσουν τον κόσμο μας. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν πρόκειται για φυσική εξέλιξη αλλά για μια προμελετημένη μεταμόρφωση.
Μια προσεκτική εξέταση του δημόσιου λόγου δείχνει ένα περίεργο μοτίβο. Οι φωνές που αμφισβητούν αυτή την αφήγηση λογοκρίνονται άμεσα ή απαξιώνονται. Δεν είναι περίεργο ότι άτομα που τολμούν να αντικρούσουν αυτήν την « κλιματική έκτακτη ανάγκη » αντιμετωπίζουν τόσο σκληρή αντίσταση; Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο αξιότιμος φυσικός Dr. John Clauser, ο οποίος με θάρρος δήλωσε ότι « η κλιματική αλλαγή δεν είναι κρίση ». Η άμεση αντίδραση ήταν τρομακτική, ακόμη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) ακύρωσε την ομιλία του.
Ενώ οι μάζες αναγκάζονται σε μια ελεγχόμενη, μινιμαλιστική ύπαρξη, οι ενορχηστρωτές αυτής της αφήγησης συνεχίζουν να διατηρούν τον πολυτελή τρόπο ζωής τους. Οι ίδιοι άνθρωποι που μας προτρέπουν να εγκαταλείψουμε τις ανέσεις της σύγχρονης ζωής, να τρώμε έντομα αντί για κρέας και να περιορίσουμε τα ανθρακικά μας αποτυπώματα, είναι αυτοί που ζούνε μέσα στην χλιδή…
Ο σκοπός πίσω από αυτό το μεγάλο όραμα, υποστηρίζει ο Δρ Κλάουζερ, δεν είναι να σωθεί ο πλανήτης, αλλά να εδραιωθεί η εξουσία, να μειωθεί ο παγκόσμιος πληθυσμός και να μειωθεί το βιοτικό επίπεδο για την πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού. « Κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει πραγματική κλιματική κρίση. Υπάρχει, ωστόσο, ένα πραγματικό πρόβλημα με την παροχή αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου στον μεγαλύτερο πληθυσμό του κόσμου και μια σχετική ενεργειακή κρίση. ” Δηλώνει ο καθηγητής…
Οι πιθανές συνέπειες αυτής της ενορχηστρωμένης μεταμόρφωσης είναι τρομερές. Με την εισαγωγή πρωτοβουλιών όπως οι « πόλεις των 15 λεπτών », οδεύουμε προς μια πραγματικότητα όπου οι άνθρωποι θα είναι απλώς υποκείμενα στον κρατικό έλεγχο, χωρίς ιδιωτικότητα ή ελευθερία μετακίνησης. Η ιδέα των «πόλεων 15 λεπτών» είναι ότι όλα όσα χρειάζεται κάποιος για μια αξιοπρεπή ζωή θα βρίσκονται σε ακτίνα 15 λεπτών, μειώνοντας έτσι την ανάγκη για μεταφορά και ελαχιστοποιώντας υποτιθέμενα τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Αυτό το δυστοπικό σενάριο δεν είναι απλώς αποκύημα παρανοϊκής φαντασίας. Τα συγκεκριμένα σχέδια για τον έλεγχο του εφοδιασμού μας σε τρόφιμα βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη. Η απλή σκέψη ότι η πρόσληψη κόκκινου κρέατος περιορίζεται από ένα κυβερνών όργανο είναι αρκετή για να προβληματίσει. Τι προμηνύει αυτό για το μέλλον της ανθρωπότητας, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης;
Η στόχευση των νεότερων μας γενεών για την προώθηση αυτής της ατζέντας προκαλεί μεγάλη ανησυχία. Σύμφωνα με τα λόγια της Nicole Schwab, είναι οι πιο πιθανό να αποδεχτούν αυτή τη νέα πραγματικότητα. Όπως δηλώνει, “Και ένα από τα βασικά σημεία προβληματισμού εδώ είναι επίσης η δέσμευση της νεολαίας, και για μένα, πάλι, επιστρέφω σε αυτή τη μετατόπιση στη νοοτροπία της γενιάς της αποκατάστασης, μπορούμε να αντιληφθούμε τους εαυτούς μας ως ανθρώπους;” Από αυτή την άποψη, είναι σαφές ότι το πεδίο μάχης για το μέλλον βρίσκεται τώρα στο μυαλό των νέων μας.
Εάν επιτρέψουμε αυτό να προχωρήσει ανεξέλεγκτα, κινδυνεύουμε να βυθίσουμε τον κόσμο μας σε ένα μέλλον που χαρακτηρίζεται από τεράστια μείωση των προσωπικών ελευθεριών, μέχρι και αύξηση του κρατικού και εταιρικού ελέγχου.
Είναι αυτός ο κόσμος που θέλουμε για εμάς και τους απογόνους μας; Θα προσέξουμε τις προειδοποιητικές φωνές που προειδοποιούν για τους κινδύνους αυτού του σχεδιασμένου μετασχηματισμού; Ή θα επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να παρασυρθούμε σε αυτή τη μεγάλη αφήγηση της « κλιματικής έκτακτης ανάγκης», χωρίς να αμφισβητήσουμε ποιον ωφελεί πραγματικά και ποιο θα είναι το κόστος για εμάς και κυρίως τα παιδιά μας;
Ως συνειδητά και ενημερωμένα άτομα, έχουμε τη δύναμη να αποφασίζουμε για τη μοίρα μας. Δεν είμαστε αβοήθητοι περαστικοί, αλλά ενεργοί συμμετέχοντες στη διαμόρφωση του μέλλοντος. Το ερώτημα παραμένει – τι είδους μέλλον θέλουμε να δημιουργήσουμε; Τα παιδιά μας και τα μάτια μας λοιπόν… Θα καταστρέψουμε το βαθύ κράτος … Ξέρουμε που είναι θαμμένα τα σώματα
