Το τέρας που ζει στις υπόγειες στοές του Αγίου Όρους.. Το άρθρο έχει να κάνει με μια μαρτυρία ενός ανθρώπου που συνάντησε αυτό το τέρας κάτω από το Άγιο Όρος και μας περιγράφει την εμπειρία του.. Προσωπικά δεν θα πάρω θέση για το αν είναι αληθινά όσα διαβάσετε ή όχι, αλλά είχα την παρόρμηση να το αναδείξω αυτό.. Και όταν έχω παρόρμηση για κάτι απλά το κάνω χωρίς δεύτερη σκέψη… Ειδικά όταν αυτό είναι πολύ κοντά σε όσα έχω μάθει και κατανοήσει…
Όσον αφορά την δική μου εμπειρία, τα βιώματα αλλά και τις πληροφορίες που έχω πάρει, λίγα μοναστήρια είναι καθαρά από μαύρες οντότητες… Πολύ λίγα που μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού… Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν δεν μου έκανε καμία εντύπωση αυτή η πληροφορία/μαρτυρία… Και εύχομαι να μην σας κάνει ούτε και εσάς εντύπωση.. Αυτά συμβαίνουν και μάλιστα πολύ πιο έντονα από ότι θα διαβάσετε εδώ σε αυτό το άρθρο.. Δείτε τι έχει να μας πει ο αρθρογράφος και τα συμπεράσματα δικά σας..
Τίτλος του άρθρου – Ο Εριχθόνιος Ζει σε Υπόγειες Στοές του Αγίου Όρους
Άγιον Όρος. Ένας τόπος μυστηριακός που κρατά καλά κρυμμένα τα μυστικά του. Ένας τόπος αρχαίας δύναμης, άβατος και απροσπέλαστος για όσους έχουν δεθεί στην γκρίζα ψευδαίσθηση του ανθρωποκεντρικού μικρόκοσμού τους.
Ένας τόπος που ακροβατεί ανάμεσα στην άφθαρτη πνευματικότητα και την πρόσκαιρη υλιστική καθημερινότητα. Εκεί όπου οι προσευχές, οι στερήσεις και οι αγρυπνίες συναντούν τα ιερά σκάνδαλα και τον άκρατο πλουτισμό, ίσως να περιφέρεται ένα μυθικό πλάσμα ακόμα και στις μέρες μας.
Ο λόγος για ένα άρθρο του συγγραφέα – ερευνητή κ. Λίτσα στο περιοδικό ¨Τρίτο μάτι¨ (τεύχος 101, Φεβρουάριος 2002) όπου περιγράφει το οδοιπορικό του στο Άγιο Όρος. Σε μία παράγραφο του άρθρου του περιγράφει την κατάβαση του σε κάποιες υπόγειες στοές μοναστηριού και την συνάντηση του με ένα γιγαντόσωμο ανθρωπόμορφο πλάσμα. Παρακάτω το επίμαχο κείμενο.
«Είχαμε μόλις προσπεράσει μία εγκάρσια σήραγγα στη δική μας και σταθήκαμε για ένα λεπτό να συζητήσουμε – χαμηλόφωνα από ένστικτο – για το αν θα συνεχίζαμε την κατηφορική μας πορεία και για πόσο όταν ακούσαμε έναν απροσδιόριστο στην αρχή ήχο, ο οποίος φαινόταν ότι πλησίαζε από τη μία μεριά της σήραγγας που μόλις είχαμε προσπεράσει, προς τον δικό μας διάδρομο.
»Σε λίγα δευτερόλεπτα ο ήχος έγινε πιο ευδιάκριτος και στιγμές αργότερα τελείως ξεκάθαρος: η δυνατή σφυρικτή ανάσα ενός μεγάλου ζώου και ο ήχος από πλαδαρές σάρκες που μετακινούντο στον πέτρινο διάδρομο! Αυτόματα συνεννοηθήκαμε με το βλέμμα, όπως μόνο δύο σύντροφοι σε παλαιούς αγώνες μπορούν να συνεννοηθούν και εγώ έπεσα μπρούμυτα στο δάπεδο του διαδρόμου ενώ ο Βασίλης όρθιος κολλούσε τη ράχη του και όλο του το σώμα, στον ένα από τους δύο τοίχους που μας πλαισίωναν. Έτσι σε μια βιαστική επιπόλαιη ματιά, στο αμυδρό φως, ο διάδρομος μπορούσε να δείχνει κενός, με ελάχιστα μικρότερων διαστάσεων διατομή.
»Και τότε τον είδαμε! Πρόβαλε ολόκληρος με μακριά μαλλιά και γένια, ψηλός όσο το κεφάλι του να αγγίζει σχεδόν την οροφή του διαδρόμου, φαρδύς τόσο όσο σχεδόν και η σήραγγα, με το στήθος του να ανεβοκατεβαίνει σαν τεράστιο φυσερό, όπως ανέπνεε βαθιά και ρυθμικά! Πέρασε βιαστικά από μπροστά μας, μόλις 8-10 μέτρα μακριά και χώθηκε στη συνέχεια του δρόμου του, γενόμενος άφαντος ενώ για δέκατα του δευτερολέπτου προλάβαμε να δούμε τις ουρές από τα φίδια που είχε για πόδια από τους μηρούς και κάτω, να σέρνονται πίσω από το πελώριο σώμα του Γίγαντα!»
Πραγματικότητα ή φαντασία; Τα συμπεράσματα δικά σας.
Ιωάννης Καρυοφυλάκης
“ΣΠΑΜΕ ΤΟ ΜΑΤΡΙΞ” ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΠΙΤΙ. Ένα εγχειρίδιο αφύπνισης… Εάν ενδιαφέρεσαι για την απόκτηση του, επικοινώνησε μαζί μου μέσω του mail nikolaosgeor@gmail.com
Διαβάστε επίσης το άρθρο – Ο Άνθρωπος Που Ήρθε Από Το Παρελθόν. Μία Πραγματική Περίπτωση Χρονοταξιδιώτη..
1 σχόλιο
Κατ αρχάς δεν νομίζω ότι υπάρχει μόνο ένα απ αυτά τα όντα, αλλά ολόκληρη αποικία. Μάλιστα ένας Γέροντας στην Κερασιά του Αγίου Όρους ο π. Μόδεστος μου είχε πεί κάποτε ότι κάτω από το Άγιον Όρος υπάρχουν δράκοι και μια μέρα όταν οι μοναχοί ξεφύγουν από την ορθή πίστη αυτοί θα βγούνε και θα κυνηγάνε τους μοναχούς. Όταν γράφτηκε το άρθρο είχα βρεί τον κ. Λίτσα και μου είχε πει ότι το μοναστήρι κάτω από το οποίο ξεκινάνε οι σήραγγες είναι η μονή Μεγίστης Λαύρας. Έκτοτε πήγα στην Μονή και άρχισα να ψάχνω για την είσοδο της σπηλιάς. Δυστυχώς δεν κατάφερα να βρώ κάποια είσοδο που να χωράει άνθρωπο όπως περιγράφει ο κ. Λίτσας. Βρήκα όμως μια μικρή τρύπα (που χωράει πχ μια γάτα) απο την οποία έβγαινε μέσα στο καλοκαίρι κρύος αέρας, πράγμα που σημαίνει ότι πίσω από αυτήν πρέπει να υπάρχει μια μεγάλη σπηλιά. Επίσης ένας μοναχός που έπιασα φιλία μου είπε ότι πράγματι υπάρχουν αυτές οι στοές κάτω από τα υπόγεια της μονής. Δυστυχώς όμως όσο και αν τον πίεσα δεν δέχτηκε να μου τις δείξει. Τέλος δίπλα στο σημείο που έβγαινε ο κρύος αέρας υπήρχε ένα προσκυνητάρι με μια επιγραφή που έγραφε ότι σε εκείνο το σημείο έβγαιναν τα δαιμόνια που πείραζαν τον Άγιο Αθανάσιο και αυτός τα έδιωχνε χτυπώντας τα με την μαγκούρα του. Επίσης κάποιος από ένα άλλο μοναστήρι μου είπε ότι στα “αφορισμένα” την περιοχή μεταξύ Μεγίστης Λαύρας και Ρουμάνικης Σκήτης, έχουν αρχίσει να εμφανίζονται στην επιφάνεια τέτοια όντα, δηλαδή μισό άνθρωποι μισό ερπετά. Μάλιστα μου λέει ότι πρόσφατα ένας μοναχός είχε πάει να κυνηγήσει αγριογούρουνα, και μέσα στο δάσος του εμφανίστηκε ένα τέτοιο όν. Του μίλησε με ανθρώπινη φωνή λέγοντάς του “άν μπορείς χτύπα με με το όπλο”. Ο μοναχός από τον τρόμο του πέταξε κάτω το όπλο και άρχισε να τρέχει για να γλιτώσει. Τώρα τι είναι αυτά τα όντα; Πιστεύω ότι είναι ερπετοειδή που ζούσαν στη γη προτού έρθουν οι Ελοχίμ οι οποίοι πρίν από περίπου 800.000 χρόνια έφτιαξαν εμάς. Για το τι είναι ακριβώς θα πρότεινα να διαβάσετε το παρακάτω άρθρο
https://katohika.gr/katohika/lacerta-i-sinenteuksi-mias-erpetoeidous/