Γιατί η ήττα του Ισραήλ είναι επικείμενη.. Οι αδιάκοπες προσπάθειες του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου να περιθωριοποιήσει, αν όχι να διαγράψει εντελώς την παλαιστινιακή υπόθεση, απέτυχαν εντελώς.
Η παράδοξη φράση «τρέχοντας προς τα εμπρός» είναι ένας από τους πιο εύστοχους χαρακτηρισμούς που απεικονίζει την κατάσταση των ισραηλινών υποθέσεων τώρα. Φαίνεται ότι όλα όσα έκανε το Ισραήλ τον περασμένο χρόνο είναι μια απλή προσπάθεια να αρνηθεί, να αποσπάσει την προσοχή ή να ξεφύγει από επικείμενα μελλοντικά σενάρια – όλα αυτά είναι ζοφερά.
Πράγματι, το τελευταίο έτος έχει αποδείξει επανειλημμένα ότι η στρατιωτική υπεροχή του Ισραήλ δεν είναι πλέον σε θέση να κερδίζει πολέμους ή να αποφασίζει πολιτικά αποτελέσματα.
Επιπλέον, η γενοκτονία στη Γάζα και η ραγδαία κλοπή παλαιστινιακής γης στη Δυτική Όχθη έχουν αποκαλύψει, όπως ποτέ άλλοτε, το άσχημο πρόσωπο της σιωνιστικής αποικιοκρατίας εποίκων. Μόνο εκείνοι που είναι πλήρως κατηχημένοι ή δεν δίνουν προσοχή εξακολουθούν να υποστηρίζουν ότι το Ισραήλ υπερασπίζεται κάθε είδους ηθικά ιδεώδη ή είναι «φως για τα έθνη».
Επίσης, οι αδιάκοπες προσπάθειες του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου να περιθωριοποιήσει, αν όχι να διαγράψει εντελώς την παλαιστινιακή υπόθεση, απέτυχαν εντελώς. Τα βάσανα, η αντίσταση και η υπερηφάνεια του παλαιστινιακού λαού έχουν κάνει την υπόθεσή του παγκόσμια, και αυτή τη φορά, αμετάκλητα.
Ωστόσο, παρά όλα αυτά, οι Ισραηλινοί ηγέτες συνεχίζουν να παρασύρουν τον λαό τους σε ατελείωτες αναζητήσεις προς αυθαίρετους προορισμούς, δίνοντας υποσχέσεις για «ολική νίκη» και άλλα παρόμοια.
Η παρακολούθηση των δηλώσεων των Ισραηλινών ηγετών και των συνομιλιών των μέσων ενημέρωσης στον δεξιό ισραηλινό Τύπο θα άφηνε κάποιον σε σύγχυση.
Ενώ πάνω από 55.000 Ισραηλινοί στρατιώτες προσπάθησαν , αλλά απέτυχαν, κατά τη διάρκεια αρκετών εβδομάδων να υποτάξουν οριστικά τη βόρεια Γάζα, οι Ισραηλινοί ηγέτες εποίκων είναι απασχολημένοι με σχέδια για δημοπρασία ακινήτων, προβλέποντας νέους οικισμούς και παραλιακά θέρετρα μέσα στην κατεστραμμένη Λωρίδα.
Η ισραηλινή εφημερίδα Haaretz ανέφερε στις 21 Οκτωβρίου ότι το Ισραήλ θέλει να χτίσει πολλά οικιστικά τετράγωνα μέσα στη Γάζα. Αλλά πώς μπορεί το Ισραήλ να προστατεύσει αυτές τις περιοχές κατά τη διάρκεια μηνών και ετών, όταν δεν μπορούσαν να προστατεύσουν το ίδιο το νότιο Ισραήλ μόλις πριν από ένα χρόνο;
Στη Δυτική Όχθη, όπου μια ένοπλη εξέγερση έχει εκδηλωθεί , αλλά δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί σε μαζική κλίμακα λόγω του « συντονισμού ασφαλείας » μεταξύ του Ισραήλ και της Παλαιστινιακής Αρχής, η δεξιά κυβέρνηση του Νετανιάχου κάνει λόγο για πλήρη προσάρτηση.
«Το 2025 θα είναι, με τη βοήθεια του Θεού, το έτος κυριαρχίας στην Ιουδαία και τη Σαμάρεια», δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών Bezalel Smotrich, αναφερόμενος στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Είτε το Ισραήλ μετατρέψει την de facto προσάρτηση της Δυτικής Όχθης σε de jure προσάρτηση είτε όχι, θα αλλάξει ελάχιστα το νομικό καθεστώς της Δυτικής Όχθης σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, ως παράνομα κατεχόμενο παλαιστινιακό έδαφος. Το ίδιο ισχύει και για την παλαιστινιακή πόλη της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, η οποία προσαρτήθηκε επίσημα από την ισραηλινή Κνεσέτ το 1980, βάσει του λεγόμενου «Νόμου της Ιερουσαλήμ».
Λίγοι στη διεθνή κοινότητα είναι πρόθυμοι να δεχτούν το σχέδιο του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη, ούτως ή άλλως, καθώς –εκτός από την Ουάσιγκτον– εξακολουθούν να αρνούνται να αναγνωρίσουν την κυριαρχία του Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ. Στην πραγματικότητα, ισχύει το αντίθετο, όπως καθορίστηκε από το Διεθνές Δικαστήριο της Δικαιοσύνης στις 19 Ιουλίου. Η απόφαση, η οποία υποστηρίχθηκε από διεθνή συναίνεση, έκρινε ότι «το κράτος του Ισραήλ υποχρεούται να θέσει τέρμα στην παράνομη παρουσία του τα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη όσο το δυνατόν γρηγορότερα». Στις 17 Σεπτεμβρίου, τα Ηνωμένα Έθνη υιοθέτησαν πλήρως την απόφαση του ICJ.
Πέρα από αυτό, με την προσάρτηση της Δυτικής Όχθης, το Ισραήλ θα είχε πυροβολήσει το έλεος στην Παλαιστινιακή Αρχή, μετατρέποντας έτσι ολόκληρη τη Δυτική Όχθη σε πλατφόρμα της παλαιστινιακής λαϊκής αντίστασης. Πώς θα μπορούσε το Ισραήλ να αντέξει αυτό το νέο πολεμικό μέτωπο, όταν ήδη παλεύει, αν όχι με απόλυτη αποτυχία, να εξασφαλίσει οποιεσδήποτε νίκες στη Γάζα και στο Νότιο Λίβανο;
Σε ένα πρόσφατο άρθρο, ο Ισραηλινός ιστορικός Ilan Pappe έγραψε για το «Fantasy Israel», μια πολιτική κατασκευή δεκαετιών που πίστευε ότι «η Δύση υποστηρίζει το Ισραήλ επειδή τηρεί ένα δυτικό «σύστημα αξιών» που βασίζεται στη δημοκρατία και τον φιλελευθερισμό».
Αυτό το φανταστικό Ισραήλ καταρρέει εδώ και χρόνια, πολύ πριν από τον τρέχοντα πόλεμο στη Γάζα – αν και ο γενοκτονικός πόλεμος επιτάχυνε αυτή τη διαδικασία. Η κατάρρευση του Fantasy Israel «έχει αποκαλύψει ρωγμές στην κοινωνική συνοχή και στην ετοιμότητα πολλών Ισραηλινών να αφιερώσουν τόσο χρόνο και ενέργεια στη στρατιωτική θητεία όσο έκαναν στο παρελθόν», υποστηρίζει ο Pappe.
Το Ισραήλ βρίσκεται τώρα υπό τον έλεγχο μιας διαφορετικής φυλής πολιτικών, οι οποίοι είναι οπλισμένοι με μια τεράστια και αυξανόμενη υπερ-δομή μιας εξίσου κλειστής και εξτρεμιστικής πνευματικής βάσης. Αυτή η ομάδα παλεύει με μια εντελώς διαφορετική σειρά ψευδαισθήσεων, καθώς συνεχίζει να πείθει τον εαυτό της ότι κερδίζει, ενώ δεν είναι. ότι μπορούν να επιβάλουν τη θέλησή τους στους Παλαιστίνιους και στον υπόλοιπο κόσμο, όταν δεν μπορούν. ότι η συνέχιση του πολέμου θα τους επέτρεπε να τελειώσουν μια δουλειά που, στο μυαλό τους, θα έπρεπε να είχε τελειώσει εδώ και πολύ καιρό: την ολοκληρωτική καταστροφή του παλαιστινιακού λαού.
Δεδομένου ότι αυτό το πλήθος υποκινείται από εξτρεμιστικές θρησκευτικές ιδεολογίες, δεν είναι σε θέση να συμμορφωθεί με οποιαδήποτε μορφή ορθολογικής σκέψης, ακόμη και αυτή που προέρχεται από καλά θεωρούμενα Σιωνιστικά πρόσωπα μέσα στο ίδιο το Ισραήλ.
«Αυτός ο πόλεμος στερείται ξεκάθαρου στόχου και είναι προφανές ότι τον χάνουμε αναμφίβολα»,
δήλωσε ο πρώην αναπληρωτής επικεφαλής της Μοσάντ Ραμ Μπεν-Μπαράκ κατά τη διάρκεια συνέντευξης στο δημόσιο ραδιόφωνο του Ισραήλ στις 18 Μαΐου.
Τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία για τον Νετανιάχου και τους δεξιούς υπουργούς του, φυσικά. Συνεχίζουν να αναφέρονται και να ανακυκλώνουν παλιά θρησκευτικά δόγματα, ενώ προσεύχονται ένθερμα για θαύματα. Με αυτόν τον τρόπο, επιμένουν στην ανακατασκευή ενός νέου «Φανταστικού Ισραήλ», το οποίο, φυσικά, πρόκειται να καταρρεύσει, όπως κάνουν συχνά οι φαντασιώσεις.
