Έρις; Ήδη ξέρεις! Το να έχει χιούμορ ένα κείμενο, αυτό δεν υποβαθμίζει την σοβαρότητα του, αντίθετα το κάνει πιο ευχάριστο στην ανάγνωση και ταυτόχρονα πιο εύπεπτο και ίσως και πιο κατανοητό στον αναγνώστη.. Ένα τέτοιο παράδειγμα έχουμε στο σημερινό μας άρθρο, όπου ο αρθρογράφος διαθέτει αυτό που προσωπικά αναφέρω ως σωστό και έξυπνο χιούμορ και έναν ιδιαίτερο τρόπο έκφρασης που τουλάχιστον εμένα μου αρέσει.. Από την άλλη το χιούμορ είναι ένας τέλειος τρόπος για να καταπιαστεί κάποιος με ένα πολύ σοβαρό θέμα, ελαφρύνοντας το ταυτόχρονα, με αποτέλεσμα, αντί να σκορπάει φόβο και άγχος σε όσους τον διαβάσουν, τους δίνει το δικαίωμα να προβληματιστούν μεν, αλλά διατηρώντας την θετική τους ενέργεια..
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΕΡΓΔΗΜΕΡΓ
Εισαγωγή
Πιστεύω πως ήδη βαρεθήκατε τις ίδιες καί τις ίδιες καί τις ίδιες βαρετές καί σιχαμερές εξαγγελίες από τηλεοράσεως, ότι δηλαδή δεν απαλλαγήκαμε απ’ τον κοροϊδοϊό… αλλ’ αυτός, εκεί που τον νομίζαμε πεθαμένον, βρυκολάκιασε καί θα μας ξαναφάει ζωντανούς.
Από φθινόπωρο, όμως· να μαζευτούμε πρώτα απ’ τις παραλίες. 🙂
Αυτή τη φορά, μας προέκυψε νέα παραλλαγή του κοροϊδοϊού, ονόματι «Έρις». Κι επειδή αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις, ξεκινάμε από την αναζήτηση του «νονού».
Ειρήσθω εν παρόδωι, ότι μυστακοφόρος τις προφέσσωρ της κομπογιαννιτικής χάρηκε τα μάλα, επειδή το όνομα της παραλλαγής αυτής του κοροϊδοϊού είναι παρμένο από την Ελληνική Μυθολογία. Σοβαρά, ρέ μπάρμπα; Έτσι χαίρεστε στη στοά σου, όταν μέσα στα τρέχοντα γεγονότα αναφέρονται αρχαιοελληνικά μυθολογικά ονόματα; Άντε ρέ! Κοίτα να δείς τί χάνουμε, που δεν γενήκαμε ποδίτσες! 🙂
. . . . . . . . . . .
β. Ποιανού είσ’ ισύ;
Πρίν δούμε, όμως, τον «ανάδοχο», οφείλουμε ν’ αναφέρουμε ότι η νέα παραλλαγή ήταν γνωστή από τα μέσα Φεβρουαρίου 2023 – λένε οι ειδήσεις. Με το τελείως χαζό όνομα EG.5.1 .(Το «ομηρικό» όνομα ήρθε αρκετά αργότερα – αλλά περί αυτού παρακάτω.)
Βέβαια, άλλες ειδήσεις μιλάνε γιά αρχές Ιουλίου 2023· αλλά, νά ‘ταν μόνον αυτή η ασυμφωνία (υποτίθεται μεγάλων σοβαρών διεθνών οργανισμών υγείας)…
. . . . . . . . . . .
[Εδώ φάγαμε στη μάπα «ειδικούς», που μίλαγαν σ’ ένα βοθροκάναλο καί λέγανε πχ ότι τα παιδιά πρέπει να φοράνε μάσκα, καί μόλις δύο ώρες αργότερα σε άλλο βοθροκάναλο λέγανε ότι τα παιδιά δεν πρέπει να φοράνε μάσκα!
Τώρα, θα μου πείς ένα ψεμματάκι πάνω, ένα κάτω, τί πειράζει; συνηθισμένοι είμαστε! 🙂 Μόνον οι κομπογιαννίτες «καθηγητές» επιμένουν να μην καταλαβαίνουν πόσο ρεζίλι γίνανε.
. . . . . . . . . . .
…Μέγα θέμα αυτό, αλλά δεν θα το ανοίξουμε, διότι μας πάει στη φιλοσοφία. Ένθα καί «χαίρε βάθος αμέτρητον!»
Παναπεί, μιλάω γιά το εξής ηθικό πρόβλημα: αν δίνανε σε κάποιον ένα σεβαστό ποσόν, φερ’ ειπείν ένα εκατομμύριο ευρά, θα καθότανε στην πλατεία Συντάγματος, να περνάει όλη η Ελλάδα καί να τον φτύνει;
Εγώ δεν θα το έκανα· αλλά, οι τηλεπροφέσσορες το έκαναν καί το κάνουν. Διότι, δεν νομίζω να προκαλούν (με τόσο θράσος) αμισθί όλη την Ελλάδα, όχι απλά να τους φτύσει, αλλά να τους σπάσει στο ξύλο!]
. . . . . . . . . . .
…Είναι η επαναλαμβανόμενη χοντρή καί παιδαριώδης ψευτιά του διεθνούς θιάσου ιατροσαλτιμπάγκων, που μ’ εξοργίζει.
Γιατί;
Διότι:
- Καί στις δύο θρυλούμενες ημερομηνίες, η «Έρις» υποτίθεται ότι πρώτα ανιχνεύθηκε σε ασθενείς κατά Ινδονησία μεριά. (Το άρθρο του συνδέσμου είναι μεταφρασμένο στα Αγγλικά με εργαλεία ΤΝ. Αλλά, πιστεύω να βγάζετε νόημα.)
Όλοι ξέρουμε, όμως, πόσο ενδιαφέρεται η δυτική «επιστήμη» γιά την υγεία των ξυπόλητων των τριτοκοσμικών χωρών! Ούουουου!!!… τί να σας πω! Εξαπανέκαθεν το ενδιαφέρον! Άσε που, όταν τα δυτικά ΜΜΕ σου μιλάνε γιά Ινδονησίες καί τα ρέστα, είναι σα να σου λένε: «- Τρέχα γύρευε!» Δηλαδή, μην ελπίζεις σε λογικό έλεγχο αυτών που μαθαίνεις.
[Μπερδεγουέη: πόσοι γνωρίζουν ότι εκεί κάτω υπάρχουν κάτι ορυχεία ιδιοκτησίας Κίσσινγκερ, τα οποία, όταν κάποια στιγμή κινδύνευσαν από κάτι επαναστάτες, τα προστάτεψαν μισθοφόροι με σφαγές του εντόπιου πληθυσμού; ]
Καί διότι:
- Η «Έρις» αυτή είναι κάτι σαν μικρός θεός! Έχει την ιδιότητα της πανταχού παρουσίας! 🙂 Γιά πότε βρέθηκε από την Ινδονησία στις ηπαπάρα, στην αγγλίτσα, στο οξαποδουήλ, είναι ένα μικρό θαύμα!
Όθεν, μονολεκτικώς το συμπέρασμα περί «Έριδος» καί επερχομένου φόβου καί τρόμου μην αρρωστήσουμε καί ψοφήσουμε στο άνθος της ηλικίας μας:
Μαλακίες!!!
. . . . . . . . . . .
γ1. Νονός – 1
Πάμε, τώρα, στον νονό.
Αλλά, πρώτα ας αναρωτηθούμε: καί γιατί θά ‘πρεπε να ονομαστεί «Έρις» η νέα παραλλαγή, κι όχι «Έμιλυ», ας πούμε; Καί πιό πρώτα, ας αναρωτηθούμε γιατί όνομα από έψιλον.
Χμ, στη δεύτερη ερώτηση είναι μάλλον εύκολη η απάντηση: επειδή είχε προηγηθεί η παραλλαγή Δέλτα του κοροϊδοϊού.
Κι αυτήν, τώρα, γιατί την είπαν «Δέλτα»;
Την (όντως έξυπνη) απάντηση την είχε δώσει ένας χρήστης του Τουΐττερ, καί την μετέφερα εδώ. (Ξαναμεταφέρω την εικόνα.)
Όμως, τότε, σχεδόν δύο χρόνια πρίν, δεν φαινόταν ποιό θα είναι το τετράγωνο. Έλα, όμως, που μέσα στο τετράγωνο του μεσαίου φύλακα εμφανίζεται αμυδρά ένα X!!!...
…Κι είναι ακριβώς ο νέος, άγνωστος ιός, γιά τον οποίο προετοιμάζουν εμβόλιο!!!
[Όχι, πείτε μου! Εκτός από παραδόπιστοι παλιάνθρωποι καί καφετζούδες της συμφοράς, δεν είναι καί τελείως μαλάκες; Ακόμη κι ως ψεύτες καί παραμυθάδες, είναι τελείως ξεφτιλισμένοι. Δεν πείθουν ούτε νήπια. Πώς προετοιμάζουν εμβόλιο -καί ούτε κάν φάρμακο!- γιά άγνωστο ιό; Στ’ όνειρό τους τον έβλεπαν;
Μόνο το καθυστερημένο, η Γκρέτα, τους πιστεύει.]
. . . . . . . . . . .
Ειρήσθω, βέβαια, ότι κι ο Ήλον Μάσκ άλλαξε το όνομα του Τουΐττερ σε Χ. (Αφού αγόρασε την πλατφόρμα.)
Δεν ξέρω αυτός που το πάει, αλλά εμείς εδώ (στην παλιά μορφή του ιστολογίου, την πρό του καλοκαιριού του 2018) είχαμε αποδείξει ότι το Χ είναι ο ουρανός ως έννοια. (Ο πλανήτης Ουρανός είναι το Ξ, αλλά του άλλαξαν επίτηδες θέση με το Χ, γιά να τονίσουν τη διαφορά των δύο εννοιών, που αποδίδονται με την ίδια λέξη.) Παραθέτω, όμως, πάλι το σχεδιάγραμμα:
Αλλά, γιατί τόση φασαρία πρόσφατα με το Χ; Τί δουλειά έχει ο ουρανός με τα ηλεκτρονικά social media καί τους ιούς; Δυστυχώς, δεν γνωρίζω.
Ωστόσο, η ονοματοδοσία των παραλλαγών του κοροϊδοϊού έχει καί την κανονική, αλφαβητική εκδοχή της, που επίσης την παρουσιάσαμε εδώ. (Με την επιφύλαξη, φυσικά, ότι δεν είναι ψευδής είδηση.) Όμως, αυτή: (α) δεν επαληθεύτηκε στην πράξη, (β) η βασισμένη στο (ντεμοντέ σήμερα) Squid Game ονοματοδοσία επικράτησε, προφανώς επειδή η εικόνα με τους ανθρωποκτόνους φύλακες υποβάλλει υποσυνειδήτως την ιδέα του θανάτου. Όθεν καί το ότι τα γράμματα (ονοματοδοσίας των παραλλαγών του κοροϊδοϊού) ξεκινάνε από το Δ (καί όχι το Α), καί ακολουθεί η «Έρις».
Ναί, αλλά ακόμη δεν γνωρίζουμε γιατί «Έρις», κι όχι πχ «Έμιλυ»! (Υπ’ όψιν, το όνομα Αιμίλιος κανονικά -παρ’ Ομήρωι- γράφεται Αιμύλιος, δηλαδή γλυκός. Εξ ού καί το άμυλο.) Δηλαδή, αντί γιά μιά γλυκειά γυναίκα, διάλεξαν μιά στρίγγλα! 🙂 Θα μπορούσε, βέβαια, να ονομαστεί καί -ξέρω ‘γώ- «Ελήνορ» (Ελεωνόρα), ώστε να μην έχουμε δίλημμα, αλλά αυτά θα μας τα απαντήσει ο ίδιος ο νονός.
. . . . . . . . . . .
γ2. Νονός – 2
Ποιός είναι;
Είναι αυτός εδώ ο μάλλον διεθνώς άγνωστος κύριος, ο Τ. Ράϋαν Γκρέγκορυ, εξελικτικός βιολόγος (συν μερικά ακόμη), καθηγητής σε κάποιο ινστιτούτο του πανεπιστημίου του Γκέλφ, στον Καναδά. Έδωσε το όνομα «Έρις» μ’ αυτήν εδώ την ανακοίνωση στο Τουΐττερ:
(Επίτηδες δεν βάζω σύνδεσμο, διότι δεν θέλω να τραβάω τον κάθε άσχετο εδώ.)
Ο ίδιος σε άλλες τέτοιες μικροαναρτήσεις του («τιτιβίσματα»), εξηγεί πως δεν θέλει να συγχέεται το όνομα που έδωσε με τη θεά των τσακωμών. Αλλά, συνεχίζει μιά «μόδα», η οποία θέλει την ονοματολογία των ιών ν’ ακολουθεί ονόματα από ουράνια σώματα!… εξ ού καί το «Έρις», λέει.
Ουράνια σώματα;! Εκπληκτικό; Χμ, αν το δούμε κάπως αλλοιώς, όχι καί τόσο. (Πρώτ’ απ’ όλα, ιδού πώς εμπλέκεται ο ουρανός, που λέγαμε πρίν!!! Αλλά, η συζήτηση γιά τις «προχωρημένες πίστες» του παιχνιδιού, παρακάτω.)
Όμως, πώς έχει η κατάσταση μέχρι στιγμής με τα ουράνια ονόματα των ιών; Μας το εξηγεί πάλι ο ίδιος:
Όμως, καταλαβαίνετε κι εσείς, όπως κι εγώ, ότι η κατάσταση πλέον αρχίζει να ξεφεύγει κατά πολύ από ένα απλό παιχνίδι λέξεων.
δ1. Και τό όνομα αυτής, «Έρις»! – Καί λοιπόν;
Τώρα, θα με ρωτήσεις γιατί να δώσουμε τόση σημασία στο ποιά ονόματα διαλέγουν οι αρχιεπιστήμονες αυτοί; Καί τί έγινε, δηλαδή, που ονόμασαν τη νέα παραλλαγή του κοροϊδοϊού «Έρις», κι όχι «Τσελιγκοπούλα», ας πούμε; Στο κάτω-κάτω, αν έχουν τόσο χρόνο να γράφουν «τιτιβίσματα» όλη μέρα (ο λεγάμενος είναι πολυγραφώτατος στο Τουΐττερ, όπως ίσως θα διαπιστώσετε – αν συμμετέχετε κι εσείς στο συγκεκριμένο μέσον), αυτό σημαίνει ότι στα σοβαρά θέματα της επιστήμης κάθονται καί τα ξύνουν, με το συμπάθειο.
Άρα, γιατί τελικώς να τους πάρουμε στα σοβαρά;
Η απάντηση είναι ότι οι επιστήμονες της καριέρας, καί δή στη Δύση, πρώτον είναι καί αποκρυφιστές (βλέπε πχ τον Νεύτωνα: μέγα μαθηματικό μυαλό, όμως κι άλλο τόσο μέγας αποκρυφιστής!), καί δεύτερον κατά 99.9% ποδίτσες. (Αλλοιώς, καθηγητική έδρα δεν έχει! Πολλώι δέ μάλλον βραβείο Νομπέλ.)
Καί δεν είναι μονάχα ο -ας πούμε- εκβιασμός, «γίνε ποδίτσας, γιά να σε προωθήσουμε στο καθηγητηλίκι». Δεν είναι μονάχα ότι το ποδιτσαριό είναι σήμα κατατεθέν των «καλών νοικοκυραίων» στις αγγλόφωνες χώρες. Είναι καί το απλό ερώτημα:
Ποιός κατέχει καί ποιός εφαρμόζει την εκάστοτε προχωρημένη γνώση;
Εσύ κι εγώ, μωρέ; Ήηηηηη…
Βλέπετε, λοιπόν, ότι η γνώση χειραγωγείται αγρίως. Στον λαουτζίκο θα φτάσει μόνον όση καί όποια επιτρέπεται, κι η υπόλοιπη κάθε φορά θα θάπτεται υπό έλεγχο. Καί ποιός καλύτερος έλεγχος, από το να μπάζεις τους καριερίστες επιστήμονες σχεδόν εκβιαστικώς σε μιά παγκόσμια «αδελφότητα» (χειραγωγούμενη από πονηρούς, βεβαίως-βεβαίως), όπου δίνουν όρκους σιωπής καί υπακοής ακόμη καί σε τενεκέδες (αλλά με μεγαλύτερο βαθμό στην «αδελφότητα») ;
Ή ανάποδα, διά του (αντι)παραδείγματος: πρόσφατα ζήσαμε όλοι μας την παγκόσμια εκστρατεία παραλογισμού, όπου λαδοπόντικες «επιστήμονες» βάλθηκαν να μας πείσουν ότι γιά μιά ασθένεια χρειάζεται εμβόλιο, κι όχι φάρμακο· κι ότι, αν σου λένε τα ΜΜΕ ότι κινδυνεύεις να πεθάνεις, τότε όντως κινδυνεύεις να πεθάνεις! Κι ότι, ακόμη κι αν δεν έχεις κανένα σύμπτωμα ασθένειας, τότε πάλι είσαι ασθενής!!!
[Τώρα, βέβαια, κάτι τέτοια καμώματα μπορούν να τους μπούν βαθειά στον πισινό, των «μπιστημόνωνε», άσχετο αν το καταλαβαίνουν οι ίδιοι, ή όχι. Με την ίδια λογική ( ; ), εγώ λέω ότι άπαντες είναι τρελλοί γιά εγκλεισμό σε ίδρυμα, ζουρλομανδύα καί ενέσεις.
«- Μά, τί λες, ρέ Εργοδότη; Δεν έχουν παρουσιάσει συμπτώματα παράνοιας!»
Τί σημασία έχει; Είναι ασυμπτωματικοί φρενοβλαβείς!
Έχω δίκιο, καί να μην ακούω παράπονα από κανέναν! Άλλως τε, αυτοί δεν μας τα έμαθαν αυτά τα παπατζηλίκια; Να τα λουστούν τώρα! Το κακό είναι πως εμείς οι έξω της «μπιστήμης» είμαστε μόνοι μας καί ασυντόνιστοι, καί η φωνή μας δεν ακούγεται. Δεν ανήκουμε σε «αδελφότητες», βλέπεις.]
Καί ότι, ακόμη καί νομπελίστες (Λύκ Μοντανιέ) πρέπει να βγάλουν το σκασμό, όταν μιλάνε οι πληρωμένοι κομπογιαννίτες καί οι ημιαγράμματοι αρδ.
[Το «- Σκάσε καί μή σκέφτεσαι!», το καθ’ ημάς: «- Πετάει ο γάϊδαρος;» «- Πετάει, πολυχρονεμένε μου σουλτάνε, αφού το λες εσύ!», είναι …διαχρονική αξία. Δεν εφαρμόζεται μονάχα στην εποχή μας, έχει εφαρμοστεί καί παλιότερα – με καταστροφικά αποτελέσματα.
Είπαμε! Η γνώση χειραγωγείται αγρίως. Με τη διαφορά ότι παλιότερα σου κόβαν το κεφάλι, έτσι κι αμφισβητούσες την «επιστήμη» του κάθε σουλτάνου. Σήμερα, οκέϋ, μπορείς πάλι να βρεθείς δολοφονημένος (αν ξέρεις πολλά), αλλά μπορεί καί -ας πούμε- να τη γλυτώσεις με εισαγωγή στο ψυχιατρείο. Ή στη φυλακή. Αρκεί να το βουλώσεις! Όπως ο -καί φίλος του Μοντανιέ- Ζάν Μπερνάρ Φουρτιγιάν.
Έ, όσο να πείς, όμως, βελτιωθήκαμε από τη βαρβαρότητα του Μεσαίωνα! 🙂 🙂 ]
Πώς, λοιπόν, όλοι αυτοί (αρδ + «μπιστήμονες») συγκρότησαν την παγκόσμια χορωδία των παραφώνων; από μόνοι τους, κι όχι βάσει σχεδίου καί εντολών; Ας είναι καλά το Διαδίκτυο, που τους ξεμπρόστιασε – αν καί βλέπετε πως δεν άλλαξαν χαβά, κι ούτε πρόκειται.
[Σημείωση: ο Μοντανιέ -προς τιμήν του, βεβαίως- έφερε αντίρρηση στην παγκόσμια ψευτιά του κοροϊδοϊού, αν καί νομπελίστας· παναπεί, ωφελημένος τα μάλα από το κατεστημένο. Όμως, ούτε γιά χάρη του αναιρώ κάτι, απ’ όσα είπα παραπάνω γιά τη «συνομοταξία» αυτή των καριεριστών.]
. . . . . . . . . . .
Συνεπώς, υπ’ αυτό το πρίσμα των ανωτέρω λεχθέντων -καί μόνον υπ’ αυτό- θα εξετάσουμε στο εξής την ονοματοδοσία της νέας παραλλαγής του κοροϊδοϊού. Το «παιχνιδάκι» αυτό με τα ονόματα, τα ουράνια σώματα, τα σύμβολα, μόνον αθώο δεν είναι.
Το καλό της υποθέσεως είναι ότι το «παιχνιδάκι» έχει μονάχα ένα επίπεδο ερμηνείας, άντε δύο. Άρα, είναι πανεύκολο στην κατανόησή του από τους «ψαγμένους», σαν καί τη μεγαλειότητά μου. Τα παραπάνω επίπεδα περιπλέκουν πολύ την ιστορία, καί δεν ελέγχονται, γι’ αυτό καί δεν εφαρμόζονται.
«- Γιατί, ρέ Εργοδότη; τόσο χαζοί είναι οι μπιστήμονες, που δεν μπορούν να κατανοήσουν συμβολισμό καί πλέγμα τριών (καί περισσοτέρων) επιπέδων;»
Όχι, δεν λέω αυτό. Αλλά, αφ’ ενός αυτοί που τους κάνουν κουμάντο δεν είναι τόσο έξυπνοι – καί το ζητούμενο πάντα είναι ο έλεγχος των «υφισταμένων». (Πώς μπορείς να ελέγξεις εξυπνότερους από σένα; ) Αφ’ ετέρου, τα πολλά επίπεδα συμβολισμού / πλέγματος μπορεί μεν να δείχνουν έξυπνο σχεδιασμό (βλέπε πχ τον ακόμη σήμερα άσπαστο κώδικα των χειρογράφων του Τζών Ντήη), αλλά αυτά, όσο προχωράνε, απευθύνονται σε όλο καί λιγώτερους· καί μετά, αν γιά τόσο πολύ προχωρημένα μυστικά της ιεραρχίας αρχίσουν οι «ενοχλητικές» ερωτήσεις από όντως έξυπνους «υφισταμένους», τί γίνεται;
Το κακό, τώρα, της υποθέσεως είναι ότι ελάχιστοι από μας, τα παγκόσμια Ζά, μπαίνουν κάθε φορά στον κόπο να την ψάξουν τη δουλειά.
[Αν έψαχναν λιγάκι, θα έβλεπαν καί τί τους έρχεται κατακέφαλα στο άμεσο μέλλον. Ναί, ξέρω, μας τα λένε στα ίσα τί σκοπεύουν να μας κάνουν· αλλά εννοώ όσα δεν μας τα λένε στα ίσα, αλλά με υπονοούμενα.]
Όμως, αυτό ακριβώς θα κάνουμε εμείς.
. . . . . . . . . . .
δ2. Καί το όνομα αυτής, «Έρις»! – Δηλαδή;
Αφού, λοιπόν, ο «νονός» μας είπε στα ίσα ότι πήρε έμπνευση από τον ομώνυμο αστεροειδή, τότε ας δούμε τί συνεπάγεται αυτό. Μόνο, προσέξτε: την παραίνεση να μή συγχέουμε το όνομα της νέας ιοπαραλλαγής με τα καμώματα της αρχαίας θεάς του τσακωμού, λέω να την πετάξουμε στα σκουπίδια. Διότι μου θυμίζει τους Φοίνικες, που λέγαν στους πάντες να μην ταξιδεύουν πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες, διότι εκεί «υπάρχουν τέρατα».
Θα εξηγήσω αμέσως τί σημαίνει αυτό.
Κατ’ αρχήν, ο αστεροειδής (καλύτερα: πλανήτης-νάνος) Έρις (καί συγνώμη που δεν βρήκα λήμμα στα Ελληνικά), επί ενάμισυ χρόνο (ανακαλύφθηκε στις αρχές του 2005 από επεξεργασία φωτογραφήσεων του 2003 – αν καί είχε φωτογραφηθεί από το 1954!) μέχρι το 2006 ονομαζόταν «Ζήνα». (Ναί, από το όνομα της ατρόμητης τηλεοπτικής πολεμίστριας!) Πράγμα που ενισχύει τη σχέση με πόλεμο… καί γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο Τρωϊκός ξεκίνησε από το χρυσό μήλο της Έριδος.
[Βρέ μανία, μ’ αυτά τα αναθεματισμένα φρούτα, τα μήλα!… Ξεπέσαμε απ’ τον Παράδεισο γιά χάρη μήλου, πλακωθήκαμε με τους Τρώες (αν κι αυτό το μήλο δεν τρωγότανε), άντε να δούμε τί άλλο μας περιμένει με δαύτα!
Η πλάκα είναι, ότι στο Πήλιο -ένθα καί το περιστατικό με το μήλο της Έριδος- έχει φιρίκια, όχι κανονικά μήλα! 🙂 …αν καί υπάρχει ολόκληρο χωριό «Μηλιές»!]
Κι εφ’ όσον, πού μας πάει, πού μας φέρνει… καταλήγουμε στο περιστατικό με το χρυσό μήλο, σχεδόν αναγκαστικά πρέπει να ψάξουμε στον ουρανό καί την «παρέα» της Έριδος! Δηλαδή, πρέπει να ψάξουμε τουλάχιστον γιά τις τρείς θεές των αυτοσχεδίων «καλλιστείων»: Ήρα, Αθηνά, Αφροδίτη. Οπωσδήποτε θα ψάξουμε καί τον Πάρη, διότι τυγχάνει καί αστεροειδής (3317-Πάρης).
Εδώ, παρένθεση αναγκαία: λέω να πάμε με προσεκτικά βήματα καί να μην περιπλέξουμε την εικόνα, διότι θα μπλέξουμε αγρίως. Κοτζάμ γάμος (Πηλέα-Θέτιδας) έγινε τότε, με προσκεκλημένον ολόκληρο τον Όλυμπο! Προσκεκλημένοι επίσης ήταν ο Πάρις καί αρκετοί ακόμη… που μάλλον βρήκαν ευκαιρία να φάνε καί να πιούν τζάμπα! lol!!! Απρόσκλητα άτομα ήταν η Έρις, καί (δυστυχώς) ο -κολλητός του Πηλέα- Ιάσων με τη Μήδεια, λόγωι εξορίας στην Κόρινθο. Τέλος πάντων, ας μην το επεκτείνουμε ψάχνοντας τους εκλεκτούς προσκεκλημένους στον ουρανό, διότι δεν θα τελειώσουμε ποτέ.
. . . . . . . . . . .
Η ημερομηνία καί η ώρα κάτω από το «τιτίβισμα» περί Έριδος, μας λύνει τα χέρια στο ψάξιμο! (Νά ‘σαι καλά, ρέ Τουΐττερ!) Τις θέτουμε, λοιπόν, στο Stellarium, δηλώνοντας καί ως τόπο το Γκέλφ του Καναδά, ώστε να δούμε πώς ήταν ο ουρανός από πάνω τη στιγμή της ανακοινώσεως του ονόματος. (Διότι «αυτοί» τηρούν πάντα κάτι τελετουργικά, πχ το: «Όπως επάνω, έτσι καί κάτω!»)
Μόνο, λάβετε υπ’ όψιν σας ότι στο Stellarium δεν μπορούμε (στις μέχρι τώρα εκδόσεις του) να έχουμε εμφάνιση περισσοτέρων του ενός ζητουμένων ουρανίων σωμάτων, άρα θα κάνω μιά απεικονιστική σύνθεση, ώστε να έχουμε την Έριδα καί τις τρείς θεές μας μαζί επί οθόνης. Κι επειδή το Stellarium δεν τα πάει καλά με τους αστεροειδείς, κι επειδή προγράμματα που τα πάνε καλά (όπως το Cartes du Ciel) δεν εγκαθίστανται εύκολα στο Linux, τότε τη θέση του Πάρη θα την λάβουμε από εδώ (είναι ο πράσινος τροχός), αφού ρυθμίσουμε ημερομηνία καί τόπο:
Επίσης, η ώρα κάτω από τα «τιτιβίσματα» είναι η τοπική ώρα Ελλάδος. Δηλαδή, την περίοδο που διανύουμε, η θερινή. Άρα, πρέπει να βάλουμε στο Stellarium την αντίστοιχη τοπική ώρα του Γκέλφ.
Υπ’ όψιν, ο Καναδάς έχει κι αυτός θερινή ώρα, αλλά ας μην το πολυσκοτίζουμε: αυτή την εποχή, το Γκέλφ είναι εφτά (7) ώρες πίσω από την Ελλάδα. Δηλαδή, η ανακοίνωση έγινε στις 13:49′ τοπική ώρα Γκέλφ.
Λοιπόν, η τελική σύνθεση είναι η εξής:
(Πατήστε στην εικόνα, γιά μεγέθυνση σε πραγματικό μέγεθος.)
Μάλιστα! Μάλιστα!… Οι τρείς θεές πολύ ψηλά στον ορίζοντα («θεές, αφού!» – μΠαόκειος σύνταξις! 🙂 ), η Έρις «κρυμμένη» στον αστερισμό του Κήτους (κοντά στις -19 μοίρες 47′ υπό τον ορίζοντα), κι ο Πάρης ακόμη πιό χαμηλά υπό τον ορίζοντα, στα πόδια του Υδροχόου, καί σχεδόν σε αντίθεση με τη θεά Αθηνά. (Η οποία, ως αστεροειδής, δεν αναγράφεται ως «Αθηνά», αλλά ως «Παλλάς».)
. . . . . . . . . . .
Παρενθετικώς: σημειώστε ότι, επειδή δεν έχω εμπιστοσύνη ότι κυκλοφορεί ειλικρίνεια 100% στις ανθρώπινες σχέσεις (θα ήμουν ηλίθιος, αν την είχα την εμπιστοσύνη αυτή), έψαξα εκτενώς το Διαδίκτυο γιά να δω αν υπήρχαν άτομα, που ανέφεραν το όνομα «Έρις» (γιά τον κοροϊδοϊό) πρίν την 1η Αυγούστου 2023. (Αυτός είναι ένας λόγος, που άργησα τόσο πολύ αυτό το άρθρο, αν καί ο βασικός του σκελετός ήταν ήδη έτοιμος εδώ καί μέρες.)
Δεν βρήκα.
Καταλαβαίνετε, όμως, ότι, αν έβρισκα, τότε (α) θα τους έπιανα τους αρδ καί τους «μπιστήμονες» στα ψέμματα (καί στα πράσσα), (β) θα καταλαβαίναμε όλοι ότι έπεσε σύρμα μέσα στην «αδελφότητα» (από τους πολύ «άνωθεν» «αδελφούς»), καί απλώς ο Καναδός λεβέντης ανακοίνωσε στο πόπολο μιά ήδη ειλημμένη απόφαση. Γι’ αυτό έψαχνα με τόση επιμονή, μήπως καί βγάλω λαβράκι.
Όμως, όχι· ο παπαγαλισμός της λέξης από κομπογιαννίτες καί αρδ άρχισε σαφώς μετά την 1η Αυγούστου του 2023. Έ, εντάξει, οφείλω να παραδεχθώ ότι σε κάποια θέματα είναι προσεκτικοί οι «αδελφοί»! 🙂
Όσους ιστοτόπους τυχόν σας βγάλουν τα ψαχτήρια γιά «Έρις» πρό της 1ης 8ου 2023, να ξέρετε ότι «βλέπουν» τη ροή τρεχουσών ειδήσεων σε κάποιο παραθυράκι («γκάτζετ») του ιστοτόπου που βγάζουν στα αποτελέσματα – καί όχι μέσα στο κυρίως κείμενο. Μην ψάχνετε κι εσείς όσα ήδη έψαξα εγώ, τζάμπα κόπος.
. . . . . . . . . . .
Η παραπάνω απεικονιστική σύνθεση του ουρανού τη στιγμή του «τιτιβίσματος» ίσως να μή λέει πολλά. Όμως, πολλά λένε:
- Πρώτα, η ημερομηνία της ανακοινώσεως.
Σας έχω εξηγήσει ότι γιά μας οι ημερομηνίες των παγανιστικών γιορτών των Κελτών δεν λένε πολλά, αλλά γι’ «αυτούς» είναι σημαντικές ακόμη καί σήμερα. Η 1η Αυγούστου αποκαλείται Λού(γκ)νασα(ντ), καί… γιά ρίξτε μιά ματιά σ’ ένα κουκλάκι από άχυρο, που έχει η Γουΐκι στο άρθρο της!
- Ακόμη κάτι, που λέει πολλά, είναι το ερώτημα πότε του ήρθε η ιδέα, του επιστήμονά μας!
Διότι, μή νομίζετε ότι το εμπνεύστηκε εκείνη τη στιγμή!
Δεν ξέρω αν συνέλαβε την ιδέα από μόνος του, ή αν ήταν μετά από συζήτηση με άλλους ομοϊδεάτες του, πάντως στο όνομα κατέληξε (κατέληξαν; ) δύο μέρες πρίν. Το Σάββατο, 29 Ιουλίου 2023.
Γιατί;
Διότι τότε ακριβώς συνέβησαν δύο αστρονομικά γεγονότα με ισχυρό συμβολισμό. Ας τα δούμε στην απεικόνιση του ουρανού πάνω από το Γκέλφ· χωριστά, όμως, διότι δεν θα τα χωρέσει μία εικόνα.
Πρώτα, η διέλευση της Σελήνης ακριβώς μπροστά από το Γαλαξιακό κέντρο. (Αυτό βρίσκεται στην περιοχή κάτω ακριβώς από το «κομμένο» πόδι του «Οφιούχου» καί μπροστά στην αιχμή του βέλους του Τοξότη.) Προσέξτε την ώρα!…
Η Σελήνη τότε βρισκόταν κάτω από τον ορίζοντα· ανέτειλε στις 18:50′ (πάντα σε τοπική θερινή ώρα).
Μετά, η συζυγία του Ερμή με τον Βασιλίσκο. Γιά να είμαστε ακριβείς, αυτή συνέβη την προηγούμενη μέρα, την Παρασκευή, 28 Ιουλίου 2023, περίπου στις 6:18′ το απόγευμα τοπική θερινή ώρα, καί πάνω από τον ορίζοντα. (Γιά προσέξτε πάλι την ώρα!)
Αλλά, μέσα σε μιά μέρα, εξακολουθούσε κάλλιστα να ισχύει. Ο Ερμής δεν είχε προχωρήσει, παρά ελάχιστα.
Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι ουσιαστικώς το αγαπημένο άστρο «αυτών», ο Βασιλίσκος, είναι που έδωσε την ιδέα, που πέρασε μέσα από το «ραφινάρισμα» του Ερμή. Η δέ Σελήνη πήρε δύναμη από το Γαλαξιακό κέντρο, γιά να περάσει την ιδέα στα πλήθη. Στο συλλογικό υποσυνείδητο.
Μπορεί να πέφτω κι έξω, αλλά ο συγκεκριμένος συμβολισμός υπαγορεύει ακριβώς το συμπέρασμα που διατύπωσα.
. . . . . . . . . . .
Επειδή τα ψάχνω όλα, καλού-κακού έριξα καί μιά ματιά στο μαγαζί των «αδελφών» της περιοχής. Αλλά, σαρπράϊζ!!!
«- Τί σαρπράϊζ, ώ βλακίστατε Εργοδότα;»
Περίμενα μονάχα ένα ποδιτσομάγαζο! Αλλά, έλα που συνολικώς είναι πέντε, ζωή νά ‘χουνε! lol!!! Απλώς, μαζεύονται σε έναν χώρο, εκ περιτροπής.
«- Έ, καί πού βρίσκεις το παράξενο;»
Τί ρωτάς κι εσύ!… Ουσιαστικά, πρόκειται γιά χωριό! Πόσες στοές νά ‘χει;
[…Άσχετο… Στην Ουκρανία, συνεχίζουν να λειτουργούν οι στοές; Κι αν ναί, γιατί δεν τις έβαλαν στο σημάδι οι Ρώσσοι;
…Καλά, μή με κοιτάτε έτσι! Μου κατεβαίνουν κάτι περίεργα στη γκλάβα, ώρες-ώρες.
Συνεχίζουμε.]
Ουδέν σχόλιον, όμως, γιά τον χώρο – τουλάχιστον όπως φαίνεται απέξω. (Από μέσα, αγνοώ.) Οι χαρτοπαικτικές λέσχες, φερ’ ειπείν, κατά κανόνα είναι καλύτερες σε εμφάνιση! Αλλά ίσως μειονεκτούν στο ότι δεν έχουν πιτσαρία -ή ζαχαροπλαστείο- στο ισόγειο, όπως στο ποδιτσομάγαζο του Γκέλφ! 🙂 Οπότε, άμα βαρυούνται οι μασώνοι τα πολλά-πολλά «ουζαί ουζαί ουζαί», ρίχνουν καί καμιά παραγγελιά σε μία απ’ όλα μέγεθος γίγας, καί μπύρες! 🙂 (Ή καί κατεβαίνουν αυτοπροσώπως να χλαπακιάσουν. Το πνεύμα επάνω, στον όροφο, το σώμα κάτω, στο ισόγειο. Άκρως συμβολικό, έ; Ακαλόε! 🙂 )
Τώρα, ως ερευνητής περίμενα να διαβάσω το ωρολόγιο πρόγραμμα λειτουργίας τους, καί να περιλαμβάνει Σάββατο, ή έστω καί Παρασκευή.
[Καταλαβαίνετε το γιατί περίμενα αυτές τις μέρες· τα αστρονομικά φαινόμενα, που ήδη περιγράψαμε, υπέθεσα πως τα «υποδέχτηκαν» εν χορώι οι «αδελφοί». Άλλως τε, στις μέρες μας είναι πανεύκολο να βρείς ένα καλό αστρονομικό πρόγραμμα, ακόμη καί δωρεάν, να το σκαλίσεις λίγο, καί να δείς πότε λαμβάνουν χώραν τα αστρονομικά φαινόμενα που θέλεις. Ώστε, αν είσαι μέλος τελετουργικής σέχτας, να προετοιμαστείς να κάνεις τα δικά σου τη μέρα καί την ώρα του συγκεκριμένου αστρονομικού φαινομένου.
Το σκεπτικό μου απεδείχθη τελικώς εσφαλμένο, αλλά οκ.]
Δεν βρήκα ώρες, αλλά διάβασα πως οι συνεδριάσεις τους γίνονται από Δευτέρα έως Πέμπτη.
[Εδώ, στον Βόλο, απ’ όσα διαπίστωσα εδώ καί χρόνια, γίνονται Τρίτη απόγευμα, επειδή η στοά βρίσκεται στην οδό Ερμού, στα όρια της κεντρικής αγοράς, καί τα καταστήματα είναι ανοικτά το απόγευμα της Τρίτης. Όθεν, έχει πάρει το μάτι μου κόσμο να μπαίνει μέσα στη στοά τέτοια ώρα τις Τρίτες.]
Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες της λειτουργίας των στοών (καθ’ ό «βέβηλος» – δηλαδή απ’ τους απόξω! lol!!!), αλλά ευλόγως υποθέτω -γενικεύοντας απ’ όσα διάβασα γιά τις στοές του Γκέλφ- ότι δεν συνεδριάζουν από Παρασκευή έως καί Κυριακή (παρεκτός από έκτακτες περιπτώσεις, πχ εθνικές γιορτές κτλ), γιά να μην προσβάλουν τις αργίες των τριών μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών.
Τέλος πάντων, τις ανωτέρω πληροφορίες τις πήρα από ‘δώ, καί -αφού δεν είχαν συνεδρίαση- φαίνεται πως ο ερίφης αποφάσισε γιά το όνομα μόνος του. Επίσης, η συγκεκριμένη ιστοσελίδα μας πληροφορεί ότι οι στοές του Γκέλφ ακολουθούν …σχολικό πρόγραμμα: κατεβάζουν ρολά από Ιούνιο μέχρι καί Αύγουστο, καθώς καί τον Δεκέμβριο.
Όχι συνεδριάσεις το καλοκαίρι, όχι συνεδριάσεις τις συγκεκριμένες μέρες της εβδομάδας (Π/Σ/Κ)… Εντάξει, μόνος του το σκέφτηκε. Τώρα, αν από τις 29/7ου, έως τη μέρα της ανακοίνωσης, την 1η/8ου, πήρε έγκριση από κάποιους, δεν το γνωρίζω.
. . . . . . . . . . .
ε1. Το χρυσό μήλο – εγκυκλοπαιδικώς
Εκείνο που λείπει από την παρούσα ιστορία μας, όμως, είναι το χρυσό μήλο της μανδάμ Έριδος.
Έ, πού ‘ν’ το γιά; 🙂 Δεν θά ‘πρεπε να υπάρχει; Αφού η Μυθολογία μας είναι σαφέστατη!
Υπάρχει καί παραϋπάρχει, αλλά πρώτα χρειάζεται μία εισαγωγή γιά να το δεί ο «αμύητος». Πάντα είναι πιό εύκολο να δείς, αν ξέρεις τί ψάχνεις.
. . . . . . . . . . .
i. Τα πολύ βασικά σύμβολα
Όταν σε Μυθολογίες, «Παλαιές Διαθήκες», καί τα ρέστα λέμε «μήλο», εννοούμε την πεντάλφα. (Το λημματάκι της Γουΐκι λέει όσα θα σας παραθέσω κι εγώ, αλλά μή βιάζεστε! Εγώ θα σας τα πω καλύτερα!)
Γνωμάρα μου, αλλά δεν βλέπω κι άλλη εξήγηση: η πεντάλφα καί η σβάστικα είναι δύο πανίσχυρα σύμβολα, τα οποία τα εφηύραν οι σοφοί που επιβίωσαν μετά από τον Κατακλυσμό. (Μάλλον του Δευκαλίωνα, ίσως καί κάποιου προηγούμενου. Ουδόλως αποκλείεται.) Πανίσχυρα, πού; στο ότι έχουν την ικανότητα να ξαναβάλουν μπρός το ανθρώπινο μυαλό προς την πρόοδο, ακόμη κι όταν έχουν χαθεί όλα.
- Η μεν πεντάλφα δίνει την αφορμή να ξεκινήσει κάποιος (πάλι) τη μαθηματική σκέψη, ακόμη κι αν τυγχάνει πρωτόγονος.
- Η δέ σβάστικα δίνει την αφορμή να σκεφτεί κάποιος ως φυσικός. (Είναι σαφέστατη συμβολική εικόνα γιά κάτι, που γυρίζει γύρω-γύρω – εποχές, άστρα, κτλ.)
Έτσι, ώστε σιγά-σιγά καί μπουσουλώντας, να ξαναβρεί η αποδεκατισμένη ανθρωπότητα τον δρόμο προς τον Παράδεισο της τεχνολογίας.
. . . . . . . . . . .
ii. Μήλο μου κόκκινο
Τώρα, γιατί «μήλο»; Διότι το συνηθισμένο μήλο έχει ένα περικάρπιο, που είναι μιά κανονικώτατη πεντάλφα. (Κάτω αριστερά στο σκίτσο της Γουΐκι… αλλά μή μου πήτε πως ποτέ δεν κόψατε ένα μήλο στον «ισημερινό» του, καί δεν είδατε την πενταλφική συμμετρία του περικαρπίου του!)
Επειδή, όμως, τα Μαθηματικά της πεντάλφας μας λένε ότι:
- πεντάλφα,
- χρυσός αριθμός φ («χρυσό μήλο Έριδος»;… πάλι η έννοια του χρυσού μπροστά μας!),
- ακολουθία Φιμπονάτσι
είναι συνώνυμα, τότε ως τέταρτο συνώνυμό τους στον συμβολισμό προστίθεται καί το μήλο.
Γενικά μιλώντας, δεν είναι μονάχα το μήλο, που παρουσιάζει μαθηματικά πεντάλφας. Όλη η Φύση κινείται επάνω σ’ αυτό το σκεπτικό! Από τα καβούκια των σαλιγκαριών, μέχρι το DNA, μέχρι το μακροκοσμικό DNA / κηρύκειο (τά ‘παμε αυτά, θυμηθήτε τα ξεκινώντας από εδώ), μέχρι ό,τι θες! Καμιά φορά, η μαμά Φύση μας κάνει καί προχωρημένα κολπάκια, όπως πχ με τις διπλές (αριστερόστροφη – δεξιόστροφη) ακολουθίες σπειρών Φιμπονάτσι στο ηλιοτρόπιο!
Αλλά, πιό εύκολο είναι να συνοψίσεις αυτές τις έννοιες στη δισύλλαβη λέξη «μήλο».
. . . . . . . . . . .
iii. Η αμαρτία – 1
Καί η αμαρτία, πού κολλάει σ’ όλ’ αυτά; Είναι αμαρτία η γνώση (των Μαθηματικών ιδιοτήτων της πεντάλφας – κι όχι μόνον) ;
Γιά ηλίθιους φανατικούς (βλέπε πχ Ίσις μούσλιμζ, σαρία, Πάκια, κτλ δίποδα του είδους), ναί.
Γιά μας τους υπόλοιπους, σαφώς όχι… αν καί χάθηκε ολόκληρος Παράδεισος μ’ αυτά καί μ’ αυτά! 🙂
Η εξήγηση που έχω βρεί, λέει ότι οι γνώσεις ναί μέν οδηγούν σε τεχνολογικές κορυφώσεις, αλλά δυστυχώς όχι απαραίτητα καί σε ηθικές κορυφώσεις. (Σκεφθήτε πχ σήμερα ποιοί παλιάνθρωποι έχουν στα χέρια τους πυρηνικό οπλοστάσιο!) Οπότε, εκεί επέρχεται το σημείο θραύσεως της ανθρωπότητας, καί ο πολιτισμός μηδενίζεται μετά από μιά τεράστια καταστροφή. (Κατακλυσμός, ή οι παγκόσμιες καταστροφές της Μυθολογίας των Μάγιας, κτλ.) Καί μετά, φτού κι απ’ την αρχή στον ανήφορο οι επιβιώσαντες!
Οπότε, οι όντως σοφοί κάθε εποχής γνωρίζουν τις καταστροφές αυτές, των οποίων η ανάμνηση είναι πάντα επώδυνη. (Οι αρχαίοι ημών θυμόντουσαν τρείς Κατακλυσμούς, όχι έναν. Οι δέ Μάγιας άλλες τρείς παγκόσμιες καταστροφές – καί τώρα, λέει, περιμένουν την τέταρτη, «της φωτιάς». Πυρηνικά; το πιθανώτερο.) Έ, λοιπόν, αυτό δεν απέχει πολύ από το να χαρακτηρίσεις «αμαρτία» την κατάχρηση των γνώσεων, διότι αυτή η κατάχρηση ξανα-οδηγεί τον πολιτισμό στον γκρεμό καί την εκμηδένιση!
Αυτή είναι η εξήγηση.
. . . . . . . . . . .
iv. Αφροδίτη
Καί η Αφροδίτη; Αυτή, τώρα, πού κολλάει σ’ αυτά όλα;
Η Αφροδίτη, ως πλανήτης, σχηματίζει ευθεία τριών σημείων με τη Γή πίσω της καί τον Ήλιο μπροστά της πέντε φορές μέσα σε οκτώ χρόνια. Τα δε σημεία των συναντήσεων αυτών σχηματίζουν στον ουρανό μιά σχεδόν τέλεια πεντάλφα… παρά δύο μέρες! (Αυτό συμβαίνει, επειδή οι τροχιές Γής καί Αφροδίτης δεν είναι τέλειοι κύκλοι.) Το φαινόμενο προφανώς το είχαν παρατηρήσει / σκεφτεί οι αρχαίοι ημών, ίσως καί να το ήξεραν από προηγούμενη φάση τεχνολογικώς προχωρημένου πολιτισμού (πρό Κατακλυσμού, δηλαδή), οπότε η πεντάλφα / μήλο συνδέθηκε με την θεά Αφροδίτη.
Προσέξτε κάτι: η Αφροδίτη σχηματίζει ευθεία τριών σημείων επίσης με Ήλιο καί Γή μπροστά της. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται «ανώτερη συζυγία» (superior conjunction) Ηλίου-Αφροδίτης, αλλά εδώ δεν μας ενδιαφέρει. Αυτό με την πεντάλφα είναι η «κατώτερη συζυγία» (inferior conjunction) Ηλίου-Αφροδίτης, όπου η Αφροδίτη είναι στην πλησιέστερη θέση της ως προς τη Γή. (Στην ανώτερη συζυγία, βρίσκεται στην πλέον απομακρυσμένη θέση της από τη Γή.)
[Δες εδώ, έχει κι ένα ωραίο σχηματάκι γιά τις συζυγίες· συν φωτογραφίες, γιά να καταλάβουμε τί σημαίνει αστρονομικώς η εκάστοτε όψη της Αφροδίτης, που βλέπουμε στον ουρανό παρατηρώντας από τη Γή.]
Η αλήθεια είναι ότι οι αρχαίοι ημών μίλησαν κυρίως συμβολικά γιά το θέμα αυτό. Όμως οι μεταγενέστεροι, πχ οι μεσαιωνικοί παπάδες, τα βρήκαν αυτά στα συγγράμματα της Αλεξανδρινής βιβλιοθήκης, καί επεξέτειναν κατά πολύ το σκεπτικό τους, χαρακτηρίζοντας τελεσιδίκως τη θεά μας «αμαρτωλή» καί «πόρνη». Βάλε στην εικόνα καί την πεντάλφα, παναπεί τις γνώσεις που οδηγούν στην καταστροφή ξανά καί ξανά, καί θεριεύει ο χαρακτηρισμός της αμαρτωλής στο μή παρέκει!
[Έμ κι αυτή; τά ‘θελε η καμπούρα της! Έχει άπειρες απεικονίσεις ξεβράκωτη, κι άλλο που δεν ήθελαν οι παπάδες! Αντιπαράδειγμα προς αποφυγήν η θεά, τζίζ κακά! Δεν είναι κορίτσι γιά σπίτι! Καρα-lol!!!
Τώρα, βέβαια, η συμπεριφορά των παπάδων αιτιολογείται. Αλλά ο οποιοσδήποτε «καθημερινός» άντρας, αν τη γυναίκα τη θέλει μονάχα ντυμένη καί μονάχα από μακριά, πρέπει να πάει να τον κοιτάξει ψυχίατρος.]
Δυστυχώς, ελάχιστοι απ’ όσους ξιφουλκούν κατά της θεάς μας, θυμούνται ότι έχει καί δύο άλλες ιδιότητες, που αντιστοιχούν στο πνευματικό κάλλος: η Αφροδίτη είναι επίσης καί Ουρανία, καί Αποστροφία. (Δεν επεκτείνομαι σε θεολογικά θέματα, ξεφεύγουμε.)
. . . . . . . . . . .
v. Η αμαρτία – 2
Επειδή ο πλανήτης Αφροδίτη είναι πολύ λαμπρός, προφανώς ζωντάνευε στη φαντασία των ανθρώπων την εικόνα του ακόμη λαμπρότερου πάλαι ποτέ πλανήτη Φαέθωνα. Κι επειδή είπαμε, οι γνώσεις οδηγούν στην καταστροφή, άρα πεπτωκώς, άρα Εωσφόρος… χαρακτηρισμός, που μεταφέρθηκε στην Αφροδίτη. Είναι καί που η Αφροδίτη επί αρκετές μέρες στον κύκλο της ανατέλλει πρίν τον Ήλιο, άρα «Αυγερινός», άρα οκ ο χαρακτηρισμός «Εωσφόρος» (αυτός που φέρνει την Ηώ, δηλαδή την αυγή).
Άρα, νά ‘την πάλι η αμαρτία μπροστά μας!
Καί πού τον ήξεραν τον Φαέθωνα οι Αλεξανδρινοί; Απλούστατα, από βιβλιογραφία που δεν διαθέτουμε πλέον εμείς. Καί, προφανώς, το ιερατείο μας επί Ελληνιστικής Εποχής είχε αποδεσμεύσει κάποιες μέχρι τότε κρυφές γνώσεις… επίσης προφανώς κτηθείσες σε ακόμη (πολύ) παλαιότερες εποχές.
Αυτόν τον συσχετισμό (Αφροδίτη = Εωσφόρος) τον έκαναν πρώτοι κάτι μισότρελλοι της Ελληνιστικής εποχής, κάτι «Γνωστικοί» καί διάφοροι άλλοι τέτοιοι – καί επέμεναν σ’ αυτόν. (Αυτοί είχαν την πετριά ότι Ο Θεός -που όλοι εννοούμε ως δημιουργό του Σύμπαντος- δεν ήταν καλός, άρα καλός ήταν ο οξαποδώ.) Τέλος πάντων, σήμερα αυτός ο συσχετισμός έχει ατονήσει· τρελλός είναι πλέον όποιος βλέπει «αμαρτίες» φορτωμένες σ’ ένα άστρο. Αλλά γιά την έρμη τη θεά, ισχύει ακόμη σήμερα το ότι είναι πολύ ευκολώτερο ν’ απαλλαγεί από τα ρούχα της, παρά από τον χαρακτηρισμό της ως αμαρτωλής!…
