“97% συναίνεση” – Ποια συναίνεση; Η κλιματική αλλαγή είναι το πιο επικίνδυνο παιχνίδι εξουσίας της εγκληματικής Παγκόσμιας Κυβέρνησης..
*του Gregory Wrightstone – Εκτελεστικός Διευθυντής της CO2 Coalition*
Πιθανότατα έχετε ακούσει ότι το 97% των επιστημόνων συμφωνεί για την κλιματική αλλαγή που προκαλείται από τον άνθρωπο. Μπορεί επίσης να έχετε ακούσει ότι όσοι δεν πιστεύουν στο μάντρα της κλιματικής αποκάλυψης είναι “αρνητές της επιστήμης”. Η αλήθεια είναι ότι πολύ περισσότερο από το 3% των επιστημόνων είναι δύσπιστοι για τη γραμμή για το κλίμα. Πάρα πολύ περισσότερο…
Οι πολλοί επιστήμονες, μηχανικοί και εμπειρογνώμονες στον τομέα της ενέργειας που αποτελούν τον “Συνασπισμό CO2” συχνά ερωτώνται κάτι που μοιάζει με το εξής:
“Λοιπόν, πιστεύετε στην κλιματική αλλαγή;” Η απάντησή μας; “Ναι, φυσικά και την πιστεύουμε: συμβαίνει εδώ και εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια”.
Είναι σημαντικό να κάνετε τις σωστές ερωτήσεις. Το ερώτημα δεν είναι: “Συμβαίνει η κλιματική αλλαγή;” Το πραγματικό ερώτημα μεγάλης σημασίας είναι:
“Η κλιματική αλλαγή τώρα καθοδηγείται κυρίως από ανθρώπινες ενέργειες”; Αυτό το ερώτημα θα πρέπει να ακολουθείται από το: “είναι το μεταβαλλόμενο κλίμα μας ωφέλιμο ή επιβλαβές για τα οικοσυστήματα και την ανθρωπότητα;”
Υπάρχουν κάποιες επιστημονικές αλήθειες που είναι ποσοτικοποιήσιμες, αποδεικνύονται εύκολα και με τις οποίες, είμαι βέβαιος, συμφωνεί τουλάχιστον το 97% των επιστημόνων. Εδώ είναι δύο:
- Η συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα αυξάνεται τα τελευταία χρόνια.
- Οι θερμοκρασίες, όπως μετρώνται με θερμόμετρα και δορυφόρους, αυξάνονται γενικά για περισσότερα από 150 χρόνια.
Αυτό που είναι αδύνατο να ποσοτικοποιηθεί, είναι το πραγματικό ποσοστό της θέρμανσης που αποδίδεται στο αυξημένο ανθρωπογενές CO2. Δεν υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη ή μέθοδος, που να μπορεί να προσδιορίσει πόσο μεγάλο μέρος της θέρμανσης που είχαμε από το 1900 προκλήθηκε άμεσα από εμάς.
Γνωρίζουμε ότι η θερμοκρασία έχει μεταβληθεί πολύ κατά τη διάρκεια των χιλιετιών. Γνωρίζουμε επίσης ότι σχεδόν όλο αυτό το διάστημα, η υπερθέρμανση και η ψύξη του πλανήτη οδηγούνταν εξ ολοκλήρου από φυσικές δυνάμεις, οι οποίες δεν έπαψαν να λειτουργούν στις αρχές του 20ού αιώνα.
Ο ισχυρισμός ότι οι περισσότερες σύγχρονες θερμοκρασίες αποδίδονται σε ανθρώπινες δραστηριότητες είναι επιστημονικά αβάσιμος. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρουμε. Πρέπει να είμαστε σε θέση να διαχωρίσουμε αυτό που γνωρίζουμε από αυτό που είναι μόνο εικασία.
Ποια είναι η βάση για την έννοια της “συναίνεσης 97%”; Είναι αλήθεια;
Αν πράγματι το 97% όλων των επιστημόνων πίστευε αληθινά ότι οι ανθρώπινες δραστηριότητες προκαλούσαν τη μέτρια αύξηση της θερμοκρασίας που έχουμε δει τα τελευταία 150 χρόνια, θα ήταν λογικό να το σκεφτεί κάποιος όταν προσδιορίζει τι να πιστέψει. Ωστόσο, θα έκανε λάθος.
Η επιστήμη, σε αντίθεση με τη θρησκεία (*0minus: και την “εΜπιστήμη” να προσθέσω εγώ*), δεν είναι ένα σύστημα πεποιθήσεων. Οι επιστήμονες, όπως και οποιοσδήποτε άλλος, θα πουν ότι πιστεύουν πράγματα (είτε τα πιστεύουν, είτε όχι) για κοινωνική ευκολία, πολιτική σκοπιμότητα ή οικονομικό κέρδος. Για αυτόν και άλλους καλούς λόγους, η επιστήμη δεν βασίζεται στις πεποιθήσεις των επιστημόνων.
Είναι μια πειθαρχημένη μέθοδος έρευνας, με την οποία οι επιστήμονες εφαρμόζουν την προϋπάρχουσα θεωρία στην παρατήρηση και τη μέτρηση, ώστε να αναπτύξουν ή να απορρίψουν μια θεωρία, ώστε να μπορούν να ξεδιαλύνουν όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρα και με βεβαιότητα τη διάκριση ανάμεσα σε αυτό που ο Έλληνας φιλόσοφος Αναξίμανδρος ονόμασε “αυτό που είναι και αυτό που δεν είναι”.
Ο Abu Ali Ibn Al-Haytham, ο φυσικός φιλόσοφος του Ιράκ του 11ου αιώνα που ίδρυσε την επιστημονική μέθοδο στην Ανατολή, έγραψε κάποτε:
“Ο αναζητητής της αλήθειας [η όμορφη περιγραφή του για τον επιστήμονα] δεν θέτει την πίστη του σε καμία απλή συναίνεση, όσο σεβαστή ή διαδεδομένη κι αν είναι. Αντίθετα, υποβάλλει ό,τι έχει μάθει από αυτή σε ερώτηση, επιθεώρηση και έρευνα. Ο δρόμος προς την αλήθεια είναι μακρύς και σκληρός, αλλά αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε”.
Ο μακρύς και σκληρός δρόμος προς την επιστημονική αλήθεια, δεν μπορεί να ακολουθηθεί από την τετριμμένη σκοπιμότητα μιας απλής καταμέτρησης μεταξύ εκείνων που ζουν από την κρατική χρηματοδότηση. Επομένως, το γεγονός και μόνο ότι οι ακτιβιστές για το κλίμα βρίσκουν τους εαυτούς τους τόσο συχνά να απευθύνονται σε μια φανταστική (όπως θα δούμε) “συναίνεση”, είναι μια κόκκινη σημαία. Είναι πολύ λιγότερο σίγουροι για τις υποτιθέμενες επιστημονικές αλήθειες στις οποίες προσκολλώνται, από όσο θα ήθελαν να πιστεύουμε. Η “Συναίνεση”, εδώ, είναι δεκανίκι για την κουτσή επιστήμη.
Ποια είναι, λοιπόν, η προέλευση της έννοιας της “συναίνεσης 97%”; Υποστηρίζεται από έρευνες και δεδομένα;
Η πρώτη απόπειρα τεκμηρίωσης μιας “συναίνεσης” για την κλιματική αλλαγή ήταν μια εργασία του 2004 που αναφέρθηκε από τον Αλ Γκορ στο υποτιθέμενο μη μυθιστορηματικό βιβλίο του, “An Inconvenient Truth” (Ο Γκορ παρακολούθησε μάθημα φυσικών επιστημών στο Χάρβαρντ, αλλά πήρε βαθμό Δ για αυτό).
Η συγγραφέας της αναφερόμενης εργασίας, Ναόμι Όρεσκες, ισχυρίστηκε ότι το 75% από τις σχεδόν 1.000 εργασίες που είχε αναθεωρήσει σχετικά με το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, συμφωνούσε με την πρόταση “συναίνεσης” που ευνοείται από την IPCC:
“Το μεγαλύτερο μέρος της παρατηρούμενης θέρμανσης τα τελευταία 50 χρόνια είναι πιθανό να οφείλεται στην αύξηση των συγκεντρώσεων αερίων θερμοκηπίου”.
Κανένας, υποστήριξε, δεν διαφώνησε με αυτή τη λογική.
Η μελέτη της Oreskes ήρθε στην προσοχή του Klaus-Martin Schulte, ενός διαπρεπούς χειρουργού από το Λονδίνο, ο οποίος είχε αρχίσει να ανησυχεί για τις αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία των ασθενών του από την πίστη τους στην αποκαλυπτική υπερθέρμανση του πλανήτη.
Ο καθηγητής Schulte αποφάσισε να ενημερώσει το έργο της Oreskes. Ωστόσο, διαπίστωσε ότι μόνο το 45% από πολλές εκατοντάδες έγγραφα ενέκρινε τη θέση της “συναίνεσης”. Και κατέληξε:
“Φαίνεται να υπάρχει μικρή βάση στην επιστημονική βιβλιογραφία με κριτές για τον βαθμό συναγερμού σχετικά με το θέμα της κλιματικής αλλαγής που εκφράζεται στα μέσα ενημέρωσης και από πολιτικούς, μεταφέρεται πλέον στον ιατρικό κόσμο και βιώνεται από ασθενείς”.
Το κύριο έγγραφο που συχνά διατυπώνεται προς υποστήριξη της έννοιας της “συναίνεσης 97%” γράφτηκε από τον Τζον Κουκ και την εύθυμη ομάδα εξτρεμιστών του για το κλίμα. Δημοσιεύτηκε το 2013, είναι το έργο με τις περισσότερες αναφορές για το θέμα της κλιματικής συναίνεσης και το έχουν κατεβάσει περισσότερες από 1,3 εκατομμύρια φορές.
Ο Cook διαχειρίζεται έναν ιστότοπο για το κλίμα, ο οποίος είναι ένα πλήθος ρητορικής για τον κλιματικό φόβο που ειδικεύεται σε επιθέσεις —συχνά προσωπικές και μοχθηρές σε τόνους— εναντίον όλων όσων έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικοί στο να οδηγήσουν άλλους να απομακρυνθούν από το δόγμα της επικείμενης κλιματικής καταστροφής.
Το έργο αυτοχαρακτηρίστηκε ως “ένα έργο “επιστήμης των πολιτών” από εθελοντές που συνεισέφεραν στον ιστότοπο”. Η ομάδα αποτελούνταν από 12 ακτιβιστές για το κλίμα, που δεν άφησαν τις κλιματικές προκαταλήψεις τους στο σπίτι. Αυτοί οι εθελοντές, πολλοί από τους οποίους δεν είχαν εκπαίδευση στις θετικές επιστήμες, είπαν ότι είχαν “εξετάσει” περιλήψεις από 11.944 επιστημονικές μελέτες σχετικές με την κλιματική αλλαγή ή την υπερθέρμανση του πλανήτη, που δημοσιεύτηκαν κατά τη διάρκεια των 21 ετών 1991 – 2011, για να αξιολογήσουν τον βαθμό στον οποίο υποστήριζαν τη “συναινετική άποψη” για την κλιματική αλλαγή. Όπως έλεγε η εργασία του Κουκ:
“Αναλύσαμε ένα μεγάλο δείγμα της επιστημονικής βιβλιογραφίας για την παγκόσμια CC [κλιματική αλλαγή], που δημοσιεύτηκε σε μια περίοδο 21 ετών, προκειμένου να προσδιορίσουμε το επίπεδο επιστημονικής συναίνεσης ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα είναι πολύ πιθανό να προκαλεί το μεγαλύτερο μέρος της τρέχουσας GW (ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη, ή AGW)”.
Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα,
“Μεταξύ των περιλήψεων που εξέφρασαν μια θέση για την AGW [ανθρωπογενής υπερθέρμανση του πλανήτη], το 97,1% ενέκρινε την επιστημονική συναίνεση. … Μεταξύ των εργασιών που εκφράζουν μια θέση για την AGW, ένα συντριπτικό ποσοστό (97,2% με βάση αυτοαξιολογήσεις, 97,1% με βάση αφηρημένες αξιολογήσεις) υποστηρίζει την επιστημονική συναίνεση για την AGW”.
Η εργασία υποστήριξε —ψευδώς, όπως αποδείχθηκε— ότι το 97% των εργασιών που εξέτασαν οι κριτές είχαν ρητά υποστηρίξει την άποψη ότι οι άνθρωποι προκαλούν την πλειονότητα της υπερθέρμανσης των τελευταίων 150 ετών.
Όταν κάποιος κοιτάξει τα δεδομένα, διαπιστώνει ότι 7.930 από τις μελέτες δεν πήραν καμία απολύτως θέση για το θέμα και αυθαίρετα αποκλείστηκαν από την καταμέτρηση για αυτό το λόγο. Αν απλώς προσθέσουμε όλα τα έγγραφα που εξετάστηκαν, το 97% που διεκδικούν ο Κουκ και οι συν-συγγραφείς του πέφτει στο 32,6%.
Μια πιο προσεκτική ματιά στο έγγραφο αποκαλύπτει ότι το λεγόμενο “97%” περιελάμβανε τρεις κατηγορίες έγκρισης της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τον άνθρωπο (Σχήμα 1). Μόνο η πρώτη κατηγορία κατέληξε σε μια ρητή δήλωση ότι οι άνθρωποι είναι η κύρια αιτία της πρόσφατης θέρμανσης. Η δεύτερη και η τρίτη κατηγορία θα περιελάμβαναν τους περισσότερους σκεπτικιστές της καταστροφικής ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης, συμπεριλαμβανομένων των επιστημόνων του “Συνασπισμού CO2”, οι οποίοι αποδέχονται ότι η αύξηση του CO2 προκαλεί πιθανώς κάποια, πιθανώς μέτρια, αύξηση της θερμοκρασίας, μια ποσότητα που είναι πιθανό να καταστεί ασήμαντη από φυσικές αιτίες του θερμότερου καιρού. Μόνο ρίχνοντας ένα φαρδύ δίχτυ θα μπορούσε ο Κουκ να συμπεράνει ότι υπάρχει οποιουδήποτε τύπου “συναίνεση”.
Η αγνωτολογία ορίζεται ως:
“η μελέτη του τρόπου με τον οποίο προκύπτει η άγνοια μέσω της κυκλοφορίας παραπληροφόρησης που υπολογίζεται να παραπλανήσει”.
Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο David Legates και οι συν-συγγραφείς του (2015) περιγράφουν την εργασία του Cook και παρόμοιες προσπάθειες να προωθήσουν ψευδώς την έννοια της ευρείας επιστημονικής συναίνεσης γύρω από το θέμα μιας διαφαινόμενης, ανθρωπογενούς, κλιματικής αποκάλυψης.
Εξέτασαν τις πραγματικές εργασίες που χρησιμοποίησε ο Κουκ και διαπίστωσαν ότι μόνο το 0,3% των 11.944 περιλήψεων και το 1,6% του μικρότερου δείγματος που απέκλειε εκείνες τις εργασίες που δεν εξέφραζαν γνώμη ενέκρινε την ανθρωπογενή υπερθέρμανση του πλανήτη όπως την όρισαν.
Είναι αξιοσημείωτο ότι ανακάλυψαν ότι ο Κουκ και οι βοηθοί του είχαν σημειώσει οι ίδιοι μόνο 64 έγγραφα —ή το 0,5% των 11.944 που είπαν ότι είχαν εξετάσει— δηλώνοντας ρητά ότι η πρόσφατη θέρμανση ήταν κυρίως ανθρωπογενής (Σχήμα 2). Ωστόσο δήλωσαν, τόσο στην ίδια την μελέτη, όσο και στη συνέχεια, ότι είχαν βρει μια “συναίνεση 97%”, λέγοντας ότι η πρόσφατη θέρμανση ήταν κυρίως ανθρωπογενής.
“Η αγνωτολογία έχει την ισχυρή δυνατότητα για κακή χρήση, με την οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια “κατασκευασμένη” συναινετική άποψη για να καταπνίξει τη συζήτηση και την κριτική σκέψη».
– Legates 2013
Φαίνεται ότι ο Κουκ και οι συνεργάτες του χειραγώγησαν τα δεδομένα για να παρουσιάσουν μια εντελώς αναληθή αφήγηση συντριπτικής υποστήριξης για την καταστροφική υπερθέρμανση που προκαλείται από τον άνθρωπο.
Σημειώστε ότι η επίσημη θέση της “συναίνεσης” – αν και υποστηρίχθηκε από μόλις το 0,3% των 11.944 εγγράφων που εξετάστηκαν – δεν λέει τίποτα περισσότερο από το ότι η πρόσφατη αύξηση της θερμοκρασίας ήταν κυρίως ανθρωπογενής. Ακόμα κι αν αυτό συνέβαινε -και η συντριπτική πλειοψηφία των επιστημόνων δεν έχει άποψη για αυτό το ερώτημα, γιατί είναι πέρα από τις σημερινές μας γνώσεις να απαντήσουμε – δεν θα έδειχνε ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι επικίνδυνη.
“Αν πείτε ένα ψέμα αρκετά μεγάλο και συνεχίσετε να το επαναλαμβάνετε, οι άνθρωποι τελικά θα το πιστέψουν”.
– Γιόζεφ Γκέμπελς
Από τις πληροφορίες που μόλις εξετάσαμε, το ποσοστό των επιστημόνων που συμφωνούν με την έννοια της ανθρωπογενούς καταστροφικής υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι σημαντικά μικρότερο από αυτό που διαφημίζεται. Έχουν γίνει αρκετές αμερόληπτες προσπάθειες για να εκτιμηθεί ποιος μπορεί να είναι ο πραγματικός αριθμός. Μία από τις μεγαλύτερες αναφορές σχετικά με την κλιματική αλλαγή ήταν η αναφορά του Όρεγκον, που υπογράφηκε από περισσότερους από 31.000 Αμερικανούς επιστήμονες, συμπεριλαμβανομένων 9.029 κατόχων διδακτορικών διπλωμάτων, αμφισβητώντας την έννοια του ανθρωπογενούς κλιματικού συναγερμού (Εικόνα 3).
Πιο πρόσφατα, το 2016, το Πανεπιστήμιο George Mason (Maibach 2016) ερεύνησε περισσότερα από 4.000 μέλη της Αμερικανικής Μετεωρολογικής Εταιρείας και διαπίστωσε ότι το 33% πίστευε ότι η κλιματική αλλαγή δεν συνέβαινε, ήταν κατά το ήμισυ ανθρωπογενής, ήταν κυρίως φυσική ή δεν γνώριζαν. Σημαντικό είναι ότι μόνο το 18% πίστευε ότι θα μπορούσε να αποφευχθεί ένα μεγάλο μέρος ή ολόκληρη η πρόσθετη κλιματική αλλαγή.
Η επιστήμη δεν προχωρά μέσω της συναίνεσης και ο ισχυρισμός της συναίνεσης δεν έχει θέση σε καμία ορθολογική επιστημονική συζήτηση. Ρωτάμε: Τι μας λένε τα δεδομένα; Τι σημαίνουν; Μπορούμε να αναπαράγουμε τα αποτελέσματα; Εάν εκείνοι που προωθούν τον φόβο του ανθρωπογενούς κλίματος πρέπει να καταφύγουν σε μια προφανώς εσφαλμένη συναινετική γνώμη, αντί να υποστηρίξουν τα πλεονεκτήματα της επιστήμης, δεν έχουν ήδη παραδεχτεί ότι το επιχείρημά τους δεν μπορεί να κερδηθεί μέσω ανοιχτής συζήτησης;
“Το έγγραφο 97% ανοησίας του Cook δείχνει ότι η κλιματική κοινότητα έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει, για να εξαλείψει την κακή έρευνα και την κακή συμπεριφορά. Αν θέλετε να πιστεύετε ότι οι ερευνητές του κλίματος είναι ανίκανοι, προκατειλημμένοι και μυστικοπαθείς, η εργασία του Κουκ είναι μια εξαιρετική περίπτωση”.
— Καθηγητής Ρίτσαρντ Τολ
“Ας είμαστε ξεκάθαροι: το έργο της επιστήμης δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη συναίνεση. Η συναίνεση είναι υπόθεση της πολιτικής. Η επιστήμη, αντίθετα, απαιτεί μόνο έναν ερευνητή που τυχαίνει να έχει δίκιο, πράγμα που σημαίνει ότι έχει αποτελέσματα που είναι επαληθεύσιμα με αναφορά στον πραγματικό κόσμο. Κατά την επιστήμη η συναίνεση είναι άσχετη. Αυτό που έχει σημασία είναι τα αναπαράξιμα αποτελέσματα. Οι μεγαλύτεροι επιστήμονες στην ιστορία είναι σπουδαίοι, ακριβώς επειδή έσπασαν τη συναίνεση.
Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως η επιστήμη της συναίνεσης. Αν είναι συναίνεση, δεν είναι επιστήμη. Αν είναι επιστήμη, δεν είναι συναίνεση. Τέλος“.
— Μάικλ Κράιτον
Διαβάστε – Πρωταθλητές οι Έλληνες εφοπλιστές στη μεταφορά ρωσικών καυσίμων – παρά το εμπάργκο
