Καναδοί γιατροί κάνουν ευθανασία σε «άχρηστους» πολίτες για να μαζέψουν όργανα για τους «άξιους»… Κάνουν ευθανασία σε πολίτες που θεωρούνται «μη χρήσιμοι» για τη συγκομιδή των οργάνων τους για όσους κρίνονται
«πιο άξιοι», σύμφωνα με πολλούς καταγγέλλοντες με ειδικές ανάγκες από το σύστημα δημόσιας υγείας του Καναδά που αντιστάθηκαν στην πίεση του κράτους για ευθανασία.
Οι πληροφοριοδότες, οι δημόσιες ομιλίες και οι αναφορές ρίχνουν φως σε αυτήν την ανησυχητική κατάσταση, καθώς οι υποστηρικτές της ιατρικής ελευθερίας προειδοποιούν για αυξανόμενους δεσμούς μεταξύ του προγράμματος Canadian Medical Assistance in Dying (MAID) και της αμφιλεγόμενης πρακτικής της συλλογής οργάνων. Η παγκόσμια αγορά οργάνων είναι ένα προσοδοφόρο εμπόριο στη μαύρη αγορά, με τα όργανα που αποτελούν αντικείμενο διακίνησης να αποτελούν έως και το 10% όλων των μεταμοσχεύσεων παγκοσμίως. Ένα μόνο νεφρό μπορεί να κοστίσει από 50.000 έως 120.000 δολάρια.
Ο Καναδάς είναι η κορυφαία χώρα για δωρεές οργάνων μέσω ευθανασίας. Ωστόσο, το εθνικό του σύστημα υγείας είχε έλλειψη οργάνων τον Δεκέμβριο του 2022, με περισσότερους από 3.700 ασθενείς να περιμένουν μεταμόσχευση. Οι υγειονομικοί υπάλληλοι προσπαθούν να κλείσουν κενά σαν αυτά σκοτώνοντας ασθενείς για να συλλέξουν τα όργανά τους, είπαν στο The Federalist υποστηρικτές κατά της ευθανασίας.
Ο ανάπηρος πληροφοριοδότης Ρότζερ Φόλεϊ, ο οποίος λέει ότι έχει πιεστεί να αποδεχθεί την ευθανασία τέσσερις φορές, είπε στον Ομοσπονδιακό Σίμπαλντ ότι οι γιατροί μπορεί να συλλέγουν όργανα από ζωντανούς ασθενείς.
«Η δήλωσή του είναι: «Θα το κάνουμε ούτως ή άλλως, θα αφήσουμε τους γιατρούς να το κάνουν. Και αφού αρχίσουν να το κάνουν, αν υπάρξει ποτέ καταγγελία, τότε θα πάει στα δικαστήρια και μετά τα δικαστήρια μπορούν να αποφασίσουν αν αυτό είναι σωστό ή λάθος», είπε ο Φόλεϊ. «Μπορεί να κάνουν ήδη ευθανασία με τη συλλογή οργάνων, απλά δεν το γνωρίζουμε».
Ονόμασε το MAID μια «ανήθικη πρακτική» λόγω «περιφρόνησης για τα άτομα με αναπηρία και τους ευάλωτους».
«Αυτή η ολίσθηση οδηγεί όχι μόνο στη διεύρυνση των κριτηρίων επιλεξιμότητας, αλλά και σε μεθόδους συλλογής οργάνων ευθανασίας», είπε ο Φόλεϊ. «Η ανθρώπινη φυλή δεν είναι αρκετά ώριμη ώστε να νομιμοποιηθεί οπουδήποτε η ευθανασία και η υποβοηθούμενη αυτοκτονία. Η εστίαση θα πρέπει να είναι στη βελτίωση της υποστήριξης για τη ζωή των ευάλωτων ατόμων και στη βελτίωση της παρηγορητικής φροντίδας στο τέλος της ζωής τους».
Η Χέδερ Χάνκοκ, μια άλλη ασθενής με αναπηρία που λέει ότι οι γιατροί την πίεσαν να δεχτεί το MAID, είπε στον Ομοσπονδιακό ότι τα θύματα ευθανασίας είναι ένα άλλο μέσο για τους γιατρούς να αποκτήσουν όργανα.
«Ξαφνικά οι μεταμοσχεύσεις οργάνων αυξήθηκαν από τότε που εμπλέκεται η MAID. Οι νέοι ασθενείς είναι επιλέξιμοι για δότες», είπε η Hancock. Είπε επίσης ότι η δολοφονία ασθενών βοηθά στη χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος υγείας του Καναδά.
“Η MAID είναι μια τεράστια επιχείρηση που βγάζει χρήματα – τώρα εξοικονομούν χρήματα για μελλοντική υγειονομική περίθαλψη”, δήλωσε ο Hancock. « Μας αρνούνται κυριολεκτικά την υγειονομική περίθαλψη και αντ’ αυτού μας προσφέρουν MAID».
Η Angelina Ireland είναι εκτελεστική διευθύντρια της Delta Hospice Society, μιας μονάδας φροντίδας στο τέλος της ζωής της που η καναδική κυβέρνηση έκλεισε επειδή δεν τερμάτισε τους ασθενείς της. Η ομάδα τώρα τάσσεται κατά της ευθανασίας. Η Ιρλανδία είπε ότι ο κανόνας του νεκρού δωρητή είναι «όλα υπό αμφισβήτηση».
«Τώρα μιλούν για «προθανάτιες» παρεμβάσεις για τη συλλογή οργάνων των ληπτών MAID», είπε η Ireland. «Αυτό είναι το ερώτημα — τι στο διάολο συμβαίνει;»
Η Ireland είπε ότι υπάρχει «πολύ περιθώριο για κατάχρηση». Ανέφερε και το βιβλίο « Η Κόκκινη Αγορά », το οποίο εντόπισε την εμπορία ανθρώπων και τη συλλογή οργάνων σε όλο τον κόσμο.
«Μπορείς να πάρεις μεγάλα, τεράστια ποσά στην παγκόσμια αγορά», είπε. «Έχουμε ανοιχτεί σε μερικά φρικτά πράγματα».
Η εμπορία οργάνων προκύπτει από μια «απελπισμένη ανάγκη για χειρουργικές επεμβάσεις μεταμόσχευσης οργάνων» και παίρνει τη μορφή μιας « επικερδούς , διεθνικής εγκληματικής επιχείρησης», σύμφωνα με τη Βιβλιοθήκη του Καναδικού Κοινοβουλίου. Τα όργανα που αποτελούν αντικείμενο εμπορίας αποτελούν έως και το 10 τοις εκατό των μεταμοσχεύσεων οργάνων παγκοσμίως, λέει η μελέτη. Ένα νεφρό όπως είπαμε, μπορεί να κυμαίνεται από 50.000 $ έως 120.000 $.
«Οι αγοραστές είναι συνήθως πλούσιοι από ανεπτυγμένες χώρες όπως ο Καναδάς», σύμφωνα με τη βιβλιοθήκη. Το δίκτυο συχνά περιλαμβάνει έναν μεσίτη μεταξύ αγοραστή και πωλητή, έναν «τοπικό υπεύθυνο προσλήψεων» και «επαγγελματίες υγείας και τοπικά νοσοκομεία που εκτελούν την παράνομη αφαίρεση οργάνων».
«Είναι η «καναδική σφαγή» — μια συστηματική εξάλειψη των αδύναμων, ασθενών, ηλικιωμένων και ευάλωτων μέσω του κρατικού προγράμματος ευθανασίας που ονομάζεται MAID», είπε η Ιρλανδία. «Η κυβέρνηση έχει πάρει το πιο ιερό δικαίωμα από τους πολίτες της, τη δύναμη να τους σκοτώνει».
Είπε ότι ενώ ορισμένοι Αμερικανοί παραπονιούνται για την ιδιωτική υγειονομική περίθαλψη, η κοινωνικοποιημένη ιατρική έχει επίσης σοβαρά προβλήματα .
«Σε ένα δημόσιο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, υπάρχει ένα εντελώς νέο σύνολο μαφιόζων που αποφασίζουν να πάρουν το σώμα και την ψυχή ενός ατόμου», είπε Η Ireland. «Δεν υπάρχει προσφυγή και δικαιοσύνη».
Ωστόσο, ακαδημαϊκοί και επαγγελματίες υγείας στον Καναδά προσπαθούν να δικαιολογήσουν την πρακτική της θανάτωσης ηλικιωμένων και ανάπηρων ατόμων προς όφελος εκείνων που κρίνονται χρήσιμοι από το κράτος.
«Η καλύτερη χρήση των οργάνων μου, εάν πρόκειται να λάβω έναν ιατρικά υποβοηθούμενο θάνατο, μπορεί να είναι να μην με σκοτώσει πρώτα και μετά να ανακτήσει τα όργανά μου, αλλά να είναι ο τρόπος θανάτου μου – όπως θεωρούμε ιατρικά τον θάνατο τώρα – για να ανακτήσω τα όργανά μου», δήλωσε ο Rob Sibbald, ηθικολόγος του Κέντρου Επιστημών Υγείας του Λονδίνου στο Οντάριο. Ο Federalist αναφέρει :
Άλλοι Καναδοί γιατροί ασπάστηκαν δημόσια τον «θάνατο από δωρεά» και μια μελέτη κυκλοφόρησε νωρίτερα αυτό το έτος που διερευνά προγράμματα ευθανασίας όπως το MAID ως μέσο συλλογής οργάνων. Ο Καναδάς νομιμοποίησε την ευθανασία το 2016 και από τότε ο αριθμός των Καναδών που χρησιμοποιούν το MAID για να αυτοκτονήσουν έχει αυξηθεί σημαντικά .
Η βιογραφία του Sibbald λέει ότι συνδιευθύνει την «καναδική μονάδα του Διεθνούς Δικτύου της έδρας της UNESCO στη βιοηθική». Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, πρότεινε να θολώσουν οι γραμμές στον «κανόνα του νεκρού δότη», μια μακροχρόνια οδηγία ιατρικής δεοντολογίας που απαιτεί οι δότες να πεθαίνουν από άλλη φυσική αιτία πριν οι γιατροί συλλέξουν τα όργανά τους.
«Έχουμε επενδύσει τόσο πολύ σε αυτόν τον κανόνα νεκρών δωρητών», είπε ο Sibbald. «Αυτός ο κανόνας έχει εδραιωθεί τόσο πολύ στην ιατρική κοινότητα που τον θεωρούμε θεμελιώδη αρχή. … Και νομίζω ότι είναι εξίσου πιθανό να υπάρχουν άνθρωποι που αμφισβητούν αυτήν την αξία τώρα. Και ξέρω ότι ίσως δεν υπάρχει όρεξη να πάω εκεί, αλλά εγείρει το ερώτημα — είναι ο κανόνας του νεκρού δότη;»
Ο Sibbald είπε ότι η «καλύτερη χρήση» οργάνων από ασθενείς που «θα λάβουν ιατρικά υποβοηθούμενο θάνατο» θα μπορούσε να είναι η συγκομιδή τους όσο το θύμα είναι ζωντανό.
«Αν, για να ανταποκριθείς στον ορισμό σου για τον κανόνα του νεκρού δότη, πρέπει να με θεωρήσεις νεκρό μόλις με βάλεις για πρώτη φορά κάτω και δεν έχεις σκοπό να με φέρεις πίσω — τότε εντάξει, μπορώ να δεχτώ ότι αν αυτές είναι οι αξίες μου », είπε.
Ο ηθικολόγος φάνηκε να υπονοεί ότι οι γιατροί πρέπει να πάρουν αυτή την απόφαση μόνοι τους, ζητώντας συγχώρεση αντί για άδεια.
«Νομίζω ότι νομικά, ναι, χρειαζόμαστε μια απάντηση, και θα φτάσουμε σε αυτό», είπε ο Sibbald. «Αλλά από τις πιθανές λύσεις στα ρεαλιστικά μας ζητήματα, μπορούμε να συνεχίσουμε να επιτρέπουμε στους γιατρούς να αποφασίζουν και να αφήνουμε τη σύγκρουση να πάει στα δικαστήρια».
