SARS-COV-2: Καταρρίπτεται Ιστορικά πως ο κορώνα ήταν ένας νέος και κυρίως θανατηφόρος ιός… Ένα άρθρο που μας ήρθε μέσω μέιλ και δεν σας κρύβω πως έχει πολύ σοβαρή επιχειρηματολογία όσον αφορά το ότι ο SARS-COV-2 δεν ήταν νέος ιός όπως μας είπανε, αλλά ο οργανισμός μας τον ήξερε και μπορούσε να προστατευτεί κατά ένα μεγάλο μέρος από αυτόν… Πάμε να δούμε τι όμορφα μας λέει αυτό το άρθρο και ο καθένας από εσάς ας βγάλει τα συμπεράσματα του.. Το άρθρο θα ολοκληρωθεί σε τρία πολύ ενδιαφέροντα μέρη.. Μείνετε συντονισμένοι..
Έχουμε Μια νέα προοπτική για έναν όχι και τόσο νέο ιό (I).. Μύθος για τον ιό – Αν ο SARS-COV-2 ήταν πραγματικά νέος, η καταστροφή θα ήταν πολύ χειρότερη από την επιδημία που σκότωσε τους περισσότερους Αζτέκους μετά την απόβαση του Κολόμβου. Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά τον Αύγουστο του 2021 στο Biznews της Νότιας Αφρικής. Δεν έχω ενημερώσει τα νούμερα, αλλά πιστεύω ότι εξακολουθεί να είναι πολύ σημαντικό για την κατανόηση αυτής της κρίσης.
Ζητώ συγγνώμη από τους αναγνώστες μου. Αυτό είναι ίσως το πιο απόκρυφο άρθρο που έχω γράψει μέχρι σήμερα. Υποστηρίζεται από στέρεη επιστήμη και γεγονότα, αλλά απαιτεί δέσμευση στον χρόνο και τη συγκέντρωση. Γι’ αυτό αποφάσισα να το χωρίσω σε 3 μέρη. Καθώς οι άνθρωποι – ιδίως ο Μπιλ Γκέιτς – συμβιβάζονται με το γεγονός ότι ο SARS-COV-2 δεν ήταν ποτέ πολύ θανατηφόρος, ο χρόνος είναι σωστός για αυτό το άρθρο που περιγράφει τον λόγο για τον οποίο ο SARS-COV-2 δεν θα μπορούσε ποτέ να ήταν ο τερατώδης ιός που περιγράφηκε. στον Τύπο.
Μια άλλη σημαντική πτυχή που πρέπει να λάβουμε υπόψη είναι: Γιατί κακομεταχειριστήκαμε τα παιδιά μας, καταστρέψαμε τις οικονομίες μας, δώσαμε σε δισεκατομμύρια κόσμου αναποτελεσματικά – μερικές φορές επικίνδυνα – εμβόλια, όλα για έναν ιό που είχε τόσο χαμηλή θνησιμότητα; Καλή ανάγνωση.
Μέσα σε λίγα χρόνια από την άφιξη του Κολόμβου στην Αμερική, το 95% των ιθαγενών Αμερικανών αποδεκατίστηκαν από ιούς που εισήχθησαν από την Ευρώπη: 19 στους 20 Αμερικανούς Ινδιάνους πέθαναν. Μη συγκατοικώντας με τα ζώα τόσο έντονα όσο οι Ευρασιάτες για χιλιετίες, οι Αζτέκοι δεν είχαν δημιουργήσει στρώματα ανοσολογικής άμυνας κατά της γρίπης, της ευλογιάς ή της ιλαράς.
Παραδόξως, οι Ισπανοί κατακτητές αντιστάθηκαν καλύτερα απέναντι στους ιούς των Ινδιάνων. Πιθανότατα προστατευμένοι από την ανοσία της αγέλης των Αζτέκων, οι Ισπανοί δεν κατακλύζονταν από τεράστια ιογενή φορτία που προέκυπταν από μια επιδημία σε μια ανυπεράσπιστη κοινότητα.
Αν αυτοί οι “ευγενείς άγριοι” δεν ήταν χωρίς αμαρτία, η πιο φρικιαστική από τις οποίες ήταν η θυσία παιδιών – ήταν χωρίς ιούς, τουλάχιστον ευρωπαϊκούς: οι ιθαγενείς της Αμερικής ήταν ”αφελείς” ανοσολογικά. Αντιμέτωποι με τους ευρωπαϊκούς ιούς, το ανοσοποιητικό τους σύστημα έμοιαζε με νεογέννητο παιδί που έβλεπε για πρώτη φορά: είχε το υλικό, αλλά όχι ακόμα το κατάλληλο λογισμικό για να αντεπιτεθεί.
Κανείς δεν είχε ανοσία, η επιδημική “χιονοστιβάδα” ήταν ασυγκράτητη και ασταμάτητη: όλοι αλληλομολύνονταν επανειλημμένα με υψηλότερες δόσεις ιών. Ο αριθμός των νεκρών από την εισβολή στην Αμερική κατέληξε να είναι καταιγιστικός: 2.000 φορές πιο θανατηφόρος από την Covid-19!
Από τον Ιανουάριο του 2020, ο ΠΟΥ, οι υγειονομικές αρχές, ο ακαδημαϊκός κόσμος και τα κύρια μέσα ενημέρωσης ισχυρίζονταν ότι ο SARS-CoV-2 είναι ένας εντελώς νέος ιός και ότι είναι ιδιαίτερα θανατηφόρος. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ο SARS-CoV-2 μπορεί να είναι ένας άσχημος ιός σε ατομικό επίπεδο. Αλλά, γιατί ο ίδιος κατακλυσμός δεν έχει πλήξει τον πολύ συνδεδεμένο “αφελή” μας κόσμο; Γιατί δεν έχει συμβεί ο ίδιος φαύλος κύκλος επαναλαμβανόμενων μολύνσεων υψηλού ιικού φορτίου; Γιατί “η φωτιά δεν έπιασε και δεν κατανάλωσε αυτή την τεράστια ποσότητα ξερών ξύλων”;
Η μόνη λογική απάντηση είναι ότι ο SARS-CoV-2 δεν ήταν απολύτως νέος. Και, ως εκ τούτου, τα πάντα έχουν γίνει δυσανάλογα με ορισμένες πολύ τρομερές συνέπειες για τη δημόσια υγεία και για τις δημόσιες ελευθερίες.
Έχοντας υποτίθεται σκοτώσει το 0,05% του παγκόσμιου πληθυσμού σε 18 μήνες, ο SARS-CoV-2 προφανώς δεν είναι ιδιαίτερα θανατηφόρος για την κοινότητα. Μια απλή σύγκριση με τις καταστροφές των ιών των Conquistador υποδηλώνει ότι ο SARS-CoV-2 δεν είναι τελικά νέος και ότι οι πληθυσμοί ήταν αρχικά σε μεγάλο βαθμό άνοσοι σε αυτόν από την αρχή.
Στις επόμενες γραμμές, θα απομυθοποιήσω με γεγονότα, δεδομένα και λόγους πέρα αμφιβολίας και θα εξηγήσω γιατί ο SARS-CoV-2 δεν ήταν ποτέ η τερατώδης απειλή που απεικονίστηκε από τα μέσα ενημέρωσης, τον ακαδημαϊκό κόσμο και τις υγειονομικές αρχές.
Σαν μια πυρκαγιά που καίει;
Οι ιογενείς επιδημίες είναι τόσο δύσκολο να μοντελοποιηθούν, όσο και οι πυρκαγιές. Πάρα πολλές μεταβλητές μπορούν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα και την εξέλιξη. Αυτό που γνωρίζουμε εκ πείρας είναι ότι όταν όλες οι συνθήκες είναι κατάλληλες – άφθονα ξερά ξύλα, καυτός ήλιος, δυνατός άνεμος, ξεροί θάμνοι… όλα θα καούν με ένταση και δεν θα σταματούν: προστατευμένο δάσος από φελλοβελανιδιές, πράσινα λιβάδια… όλα θα καούν.
Σύμφωνα με τα μέσα ενημέρωσης, όλες οι συνθήκες ήταν κατάλληλες για την “πυρκαγιά” του SARS-CoV-2: ένας υπερπλήρης πλανήτης, η αστικοποίηση που συνεχώς αυξάνεται, τα ταξίδια και η αλληλεπίδραση όπως ποτέ άλλοτε, ένας μεγάλος γηράσκων πληθυσμός και ένας “νέος” ιός.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, αν όντως δεν είχαμε καμία απολύτως ανοσία έναντι αυτού του ιού, θα είχαν συνδυαστεί όλες οι συνθήκες για μια καταστροφή επικών διαστάσεων. Μια επιδημία που θα έκανε την εξαφάνιση των Αζτέκων να μοιάζει με ανέκδοτο.
Όμως, ως πυρκαγιά χωρίς “ξερά ξύλα”, αυτή η πανδημία δεν είχε καύσιμα. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι είχαν κατά κάποιο τρόπο “ανοσία” και πράγματι πολλοί ήταν ασυμπτωματικοί.
Υπερμεγέθυνση ή φαντασίωση;
Πριν από τον Μάρτιο του 2020, οι γιατροί αντιμετώπιζαν ασθενείς με COVID-19 τόσο καλά, που οι περισσότεροι δεν παρατήρησαν ότι είχε επικρατήσει. Με την ακατανόητη απαγόρευση των θεραπειών οικογενειακού γιατρού, τη συστηματική χρήση διασωλήνωσης, τον πανικό σε νοσοκομεία και οίκους φροντίδας, την υπερβολική χρήση του PCR, μαζί με οικονομικά κίνητρα για τη διάγνωση της COVID, οι αριθμοί θανάτων πιθανότατα διογκώθηκαν τεχνητά.
Τώρα γνωρίζουμε ότι –ακόμη και χωρίς θεραπεία πριν από τη νοσηλεία– η θνησιμότητα από την COVID-19 ήταν πολύ χαμηλότερη από ό,τι είχε αρχικά αναφερθεί. Γνωρίζουμε επίσης ότι θα μπορούσε να ήταν πολύ χαμηλότερη εάν η COVID-19 είχε αντιμετωπιστεί όπως πριν από τον Μάρτιο του 2020 ή σύμφωνα με τις συστάσεις πολλών γιατρών στην πρώτη γραμμή.
Τις πρώτες λίγες ημέρες της κρίσης μεταδόθηκαν δραματικές εικόνες θανάτων σε όλο τον κόσμο, που θύμιζαν τη Μεγάλη Πανούκλα. Οι ειδικοί εκτόξευαν τρομακτικά ποσοστά θνησιμότητας έως και 6%, που θα ισοδυναμούσαν με το να χάσει ο καθένας από εμάς 9 ανθρώπους που αγαπάμε! Ευτυχώς, αυτό το αποκαλυπτικό σενάριο δεν υλοποιήθηκε ποτέ!
Από την αρχή, οι εκτιμήσεις θνησιμότητας ήταν σε μια βόλτα με τρενάκι: από ένα 6% που αναζητούσε πανικό σε μια απότομη πτώση στο 0,6% του Diamond Princess, κάτω πάλι στο 0,36% με τον καθ. Streeck, σε ένα πιο ρεαλιστικό χαμηλό επίπεδο στο 0,1% με τον καθηγητή Giesecke, ξανά στο 0,68% σε μια μελέτη από την Αυστραλία, κάτω πάλι στις αρχές του έτους, όταν ο Καθ. Ιωαννίδης δήλωσε ότι το μέσο ποσοστό θνησιμότητας ήταν 0,15% για το 2020. Τα καλά νέα είναι ότι οι βόλτες με το τρενάκι του λούνα παρκ τελειώνουν πάντα στο χαμηλό σημείο. Μερικοί σκληροπυρηνικοί θαυμαστές θέλουν άλλη μια γύρα, αλλά ειλικρινά η βόλτα έχει τελειώσει.
Μετά από 18 μήνες ταραχής της επιστημονικής ηθικής, ποιος μπορεί ακόμα να εμπιστευτεί τους επιστήμονες; Ας δούμε λοιπόν αν εμείς – οι απλοί θνητοί – μπορούμε να βρούμε αξιόπιστα δεδομένα για να επιβεβαιώσουμε τη θνησιμότητα του SARS-COV-2 χωρίς πολύπλοκα μοντέλα…
Τρεις τρόποι για την εκτίμηση του ποσοστού θνησιμότητας από COVID
Ακολουθούν μερικοί απλοί τρόποι για να εκτιμήσετε την πραγματική θνησιμότητα της COVID χρησιμοποιώντας επαληθεύσιμα δεδομένα:
- Φανταστείτε έναν ντετέκτιβ να ερευνά κάθε θάνατο από COVID-19. Η Σιγκαπούρη –με αυτή τη μέτρηση– είναι απλησίαστη με 423.570 τεστ ανά θάνατο από COVID. Οι ΗΠΑ, η Γαλλία ή η Γερμανία αντίστοιχα έχουν τεστάρει 831, 893 και 716 φορές ανά θάνατο. Με άλλα λόγια, η Σιγκαπούρη έχει τεστάρει 500+ φορές περισσότερο από άλλα κορυφαία έθνη και φυσικά έχει μεγαλύτερη ακρίβεια στα ευρήματά της. Το εκτιμώμενο ποσοστό θνησιμότητας στη Σιγκαπούρη είναι 0,06%, δηλαδή: 100 φορές λιγότερο από την αρχική τρομοκρατική πρόβλεψη…
- Μια άλλη ενδιαφέρουσα πληροφορία προέρχεται από τη φαρμακευτική εταιρεία Regeneron. Τον περασμένο Μάρτιο, ανακοίνωσαν πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα από την κλινική δοκιμή θεραπείας με αντισώματα. Τα σκέλη τους που έλαβαν εικονικό φάρμακο και περιελάμβαναν 2.089 μολυσμένους ασθενείς που δεν είχαν λάβει θεραπεία τράβηξαν την προσοχή μου, επειδή μόνο το 4,1% κατέληξε στο νοσοκομείο. Γνωρίζοντας ότι οι “ασθενείς σε κίνδυνο” αντιπροσωπεύουν κατά το μέγιστο το 25% του πληθυσμού, ότι το 31% των νοσηλευόμενων ασθενών μεταφέρεται συνήθως στη ΜΕΘ και ότι σήμερα –με αξιοπρεπή θεραπεία στο νοσοκομείο– το 19% στη ΜΕΘ πεθαίνει.
Τα δεδομένα της Regeneron υποδεικνύουν ποσοστό θνησιμότητας από μόλυνση (IFR) στις ΗΠΑ 0,06% σήμερα και 0,12% το 2020, δηλαδή 15-30 φορές μικρότερο από το τρέχον ποσοστό θνησιμότητας από κρούσματα (CFR) στις ΗΠΑ.
- Την άνοιξη του 2020, ξεκίνησα να προσομοιώσω την επιδημία της Νέας Υόρκης. Χρησιμοποιώντας μόνο πραγματικά επαληθεύσιμα δεδομένα: μέτρηση θερμοκρασίας από θερμόμετρα συνδεδεμένα με την Kinsa, επίπεδα ασυμπτωματικότητας των φροντιστών σε παιδιά με καρκίνο και γυναικών που γεννούν, ρυθμοί αύξησης θνησιμότητας στη Νέα Υόρκη… Όλα αυτά τα δεδομένα συνδυάστηκαν σε έναν αριθμό μολυσμένων στη Νέα Υόρκη 15,5 εκατομμυρίων (εκτίμηση στις 10 Μαΐου 2020). Τότε, ο επίσημος απολογισμός των νεκρών ήταν 15.217! Άρα δεν υπάρχει διαφυγή: στη Νέα Υόρκη το COVID IFR ήταν ̴ 0,1%.
Ανάλογα με το χρονοδιάγραμμα, με τα δημογραφικά στοιχεία [βλ. Διάγραμμα 2], τις θεραπείες, τη γενική δημόσια υγεία και τα επίπεδα πυκνότητας, το ποσοστό θνησιμότητας από μόλυνση σε έναν γενικό πληθυσμό φαίνεται να κυμαίνεται μεταξύ 0,01% και 0,2%, ουσιαστικά συγκρίσιμο με μία ήπια έως ισχυρή γρίπη, αλλά οι οικογενειακοί γιατροί επιτρέπεται να θεραπεύσουν τη γρίπη…
Η κορυφή του παγόβουνου
Πιθανότατα σκέφτεστε: “Περίμενε αρχηγέ! Λες ότι 15,5+ εκατομμύρια είχαν μολυνθεί στη Νέα Υόρκη την άνοιξη του 2020;” Ναι, αυτό δείχνουν τα δεδομένα. Εάν οι υγειονομικές αρχές δεν είδαν το παλιρροϊκό κύμα των κρουσμάτων, δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν, σημαίνει απλώς ότι ήταν αόρατοι. Πιθανότατα δεν έχουν καν ορομετατραπεί ποτέ.
Οι υγειονομικές αρχές της Νέας Υόρκης δεν ήταν οι μόνες που δεν είδαν τι ακριβώς ήταν μπροστά τους. Εκείνη την εποχή, ο στρατηγός χειρούργος του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ είπε:
“Μαθαίνουμε ότι η απόκρυψη με τη μορφή ασυμπτωματικής μετάδοσης είναι η μυστική δύναμη αυτού του αντιπάλου”.
Ομοίως, όταν το γαλλικό αεροπλανοφόρο Charles-de-Gaulle επέστρεψε στη βάση του, το γαλλικό ναυτικό ήταν πεπεισμένο ότι είχε μόλις 50 μολύνσεις στο πλοίο. Στην πραγματικότητα, είχαν 1.046! Για κάθε 1 εντοπισμένο, έχασαν 20. Οι ειδικοί στον εντοπισμό απειλών κατάφεραν να εντοπίσουν μόνο το 5%. Το υπόλοιπο 95% κρυβόταν σε κοινή θέα, καθώς οι ασυμπτωματικές μολύνσεις δεν αρρωσταίνουν στην πραγματικότητα τους ναυτικούς.
Επομένως, είναι λογικό να πιστεύουμε ότι, στη στεριά με ποσοστό ηλικιωμένων και ασθενών στον πληθυσμό, οι υγειονομικές αρχές θα εντόπιζαν πέντε φορές περισσότερους και θα εξακολουθούσαν να χάνουν 3 στους 4. Αν μόνο 1 στους 5 Νεοϋορκέζους είχε μολυνθεί πέρυσι , ένα άλλο 79-80% θα ήταν ευάλωτο. Μια άλλη αρκετά μεγάλη εποχική αιχμή θα είχε φυσικά συμβεί. Αλλά το δεύτερο τσουνάμι δεν υλοποιήθηκε ποτέ, όπως δείχνει ξεκάθαρα το παρακάτω διάγραμμα [βλ. Διάγραμμα 3].
ΕΝΑΣ ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΙΟΣ
Λοιπόν, γιατί αυτός ο ιός δεν τους αρρωσταίνει όλους; Γιατί δεν έχουμε δει τις καταστροφικές προβλέψεις να υλοποιούνται;
Κατά ειρωνικό τρόπο, οι περισσότεροι ερευνητές επικεντρώνονται στις πολλές ιογενείς και ανοσολογικές περιπλοκές του SARS-CoV-2, αλλά ουσιαστικά, χάνουν το ενδεχόμενο να υιοθετήσουν μια πιο συστημική προοπτική που εξηγεί πολύ απλά τι έχει συμβεί: σχεδόν τίποτα δεν είναι νέο με τον SARS-CoV-2.
Όπως μια διαρροή νερού, όσο πιο γρήγορα σταματήσει τόσο το καλύτερο
Επιτρέψτε μου να δοκιμάσω μια αναλογία για να περιγράψω τη διάδοση του ιού μέσα στο σώμα. Μια ιογενής λοίμωξη είναι σαν μια διαρροή νερού στο σπίτι σας: όσο μεγαλύτερη είναι η διαρροή (γνωστή και ως ιογενής δόση), τόσο μεγαλύτερη είναι η ζημιά. Εάν είστε αρκετά τυχεροί να έχετε ένα αυτοματοποιημένο σύστημα ανίχνευσης (γνωστός και ως Resident memory immunity), η παροχή νερού θα διακοπεί αμέσως χωρίς ζημιά (γνωστή και ως ασυμπτωματική).
Αν όχι, το νερό θα συνεχίσει να ρέει, θα αθροίζεται, θα γίνει αρκετά ορατό (γνωστό και ως πυρετός…) ώστε να το καταλάβετε και να τρέξετε να κόψετε την παροχή του νερού. Θα πρέπει να κάνετε πολύ σφουγγάρισμα και στέγνωμα, αφήνοντας περιστασιακά λεκέδες στους τοίχους και τις οροφές (γνωστό και ως long COVID).
Αλλά αν λείπετε και επιστρέψετε μετά τη δουλειά, με πολύ καθυστερημένο χρόνο απόκρισης (γνωστό και ως ανοσοκατεσταλμένος/η), το σπίτι σας μπορεί να είναι εντελώς ερείπιο. Θα χρειαστεί να τρέξετε παντού, να προσπαθήσετε ενεργά να σώσετε το σπίτι από την πραγματική καταστροφή.
Μία τυπική εξέλιξη
Στην πραγματικότητα, η διάδοση του SARS-CoV-2 στο σώμα εξελίσσεται με την ίδια ακριβώς διαδικασία όπως η γρίπη που διεισδύει στις αναπνευστικές πύλες:
- Μια ιική δόση εισέρχεται στο σώμα μέσω των αεραγωγών, είτε σε ένα διακριτό συμβάν, είτε πιθανώς σε πολλαπλά διαδοχικά συμβάντα.
- Το ανοσοποιητικό σύστημα έχει την ικανότητα να το απορρίψει αμέσως – ή όχι – με βάση το πλαίσιο, την ποσότητα της δόσης και την κατάσταση ανοσίας.
- Εάν δεν μπορεί να την απορρίψει, ο ιός συνεχίζει να διαδίδεται έως ότου “κουδουνίσει” ο ανοσολογικός συναγερμός και ενεργοποιήσει ένα πιο ισχυρό ανοσοποιητικό οπλοστάσιο.
- Το οπλοστάσιο – πυρετός, Τ-κύτταρα, αντισώματα… – στη συνέχεια απαλλάσσει το σώμα από όλα τα ιοσωμάτια και σκοτώνει κάθε μολυσμένο κύτταρο στην ανώτερη αναπνευστική οδό, προκαλώντας μικρή κυτταρική βλάβη (απώλεια γεύσης/όσφρησης…).
- Εάν ο ανοσολογικός συναγερμός ή η αντίδραση καθυστερήσει και/ή εάν η ανοσολογική αντίδραση εξασθενήσει, ο ιός συνεχίζει να διαδίδεται και να αναπτύσσεται εκθετικά, διεισδύοντας βαθύτερα στο σώμα, κατακτώντας και καταστρέφοντας κρίσιμα όργανα όπως ο εγκέφαλος, η καρδιά, οι πνεύμονες…
- Όταν τελικά το ανοσοποιητικό οπλοστάσιο ενεργοποιείται, το πεδίο μάχης δεν βρίσκεται πλέον στο στόμα ή στη μύτη, αλλά σε ολόκληρο το σώμα…
- Τα Τ-κύτταρα καταστρέφουν πολύτιμα μολυσμένα κύτταρα, προκαλώντας μεγάλη βλάβη σε ζωτικά όργανα και δημιουργώντας απειλητική για τη ζωή φλεγμονή και θρόμβωση, σε όλο το σώμα.
- Τέλος, εάν ο ασθενής επιβιώσει, το σώμα-πεδίο μάχης πρέπει να θεραπευτεί όπου μπορεί και να υποστεί περιστασιακά ανεπανόρθωτη βλάβη (ίνωση…), μία μακροχρόνια Covid, με ισόβιες συνέπειες.
Με άλλα λόγια, η ελαχιστοποίηση του κλινικού αντίκτυπου της COVID-19 έχει να κάνει με την έγκαιρη παρέμβαση – είτε θεραπευτική, είτε ανοσολογική – και επίσης με την αποφυγή της μόλυνσης με μεγάλες ιικές δόσεις, όσο το δυνατόν περισσότερο. Αυτό ισχύει για όλους τους κορωνοϊούς και για τη γρίπη και κάθε αξιοπρεπής γιατρός το γνωρίζει αυτό…
Η συνέχεια στο δεύτερο μέρος σύντομα…
Διαβάστε επίσης – Moderna Και CureVac Κατηγορούν Για Απατεωνιά Τους Άλμπερτ Μπουρλά Και Ουγούρ Σαχίν
