Κάθε 2 λεπτά ένα παιδί πωλείται για σεξ στην Αμερική καθώς η παιδοφιλία γίνεται η «γρηγορότερα αναπτυσσόμενη επιχείρηση».. Ένα απίστευτα τρομακτικό γεγονός που δείχνει το σκοτάδι που επικρατεί στον πλανήτη μας.. Γιατί μπορεί όσα διαβάσετε παρακάτω να αναφέρονται στις ΗΠΑ, αλλά να είστε σίγουροι ότι αυτό το πρόβλημα είναι παγκόσμιο…
Εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά στις Ηνωμένες Πολιτείες εξαφανίζονται κάθε χρόνο, με πολλά από αυτά να πέφτουν στα χέρια αρπακτικών που διακινούν τα παιδιά μέσω δικτύων παιδεραστίας, όπου τα παιδιά υφίστανται αφάνταστη φρίκη.
Παιδιά, νεαρά κορίτσια— μερικά μόλις 9 ετών —αγοράζονται και πωλούνται για σεξ στην Αμερική. Ο μέσος όρος ηλικίας για μια νεαρή γυναίκα που πωλείται για σεξ είναι τώρα τα 13 έτη.
Αυτό είναι το βρώμικο μικρό μυστικό της Αμερικής.
Η σεξουαλική διακίνηση —ειδικά όταν πρόκειται για αγοραπωλησίες νεαρών κοριτσιών— έχει γίνει μεγάλη επιχείρηση στην Αμερική. Το 2011, ήταν η ταχύτερα αναπτυσσόμενη επιχείρηση στο οργανωμένο έγκλημα και το δεύτερο πιο προσοδοφόρο εμπόρευμα που εμπορευόταν παράνομα μετά τα ναρκωτικά και τα όπλα.
Όπως σημειώνει η ερευνήτρια δημοσιογράφος Amy Fine Collins, «Έχει γίνει πιο προσοδοφόρο και πολύ πιο ασφαλές να πουλάς εύπλαστους εφήβους από ναρκωτικά ή όπλα . Μια λίβρα ηρωίνης ή ένα AK-47 μπορεί να πωληθεί μία φορά, αλλά ένα νεαρό κορίτσι μπορεί να πωληθεί 10 έως 15 φορές την ημέρα – και ένας «δίκαιος» μαστροπός κατάσχει το 100 τοις εκατό των κερδών της».
Το Rutherford.org αναφέρει : Σκεφτείτε το εξής: κάθε δύο λεπτά, ένα παιδί υφίσταται εκμετάλλευση στη βιομηχανία του σεξ .
Σύμφωνα με το USA Today , οι ενήλικες αγοράζουν παιδιά για σεξ τουλάχιστον 2,5 εκατομμύρια φορές το χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ποιος αγοράζει ένα παιδί για σεξ; Κατά τα άλλα απλοί άντρες από όλα τα κοινωνικά στρώματα.
« Θα μπορούσαν να είναι ο συνάδελφός σας, ο γιατρός, ο πάστορας ή ο σύζυγός σας », γράφει ο δημοσιογράφος Tim Swarens, ο οποίος πέρασε περισσότερο από ένα χρόνο ερευνώντας το εμπόριο του σεξ στην Αμερική.
Μόνο στη Γεωργία, υπολογίζεται ότι 7.200 άνδρες (οι μισοί από αυτούς είναι στα 30 τους) επιδιώκουν να αγοράσουν σεξ με έφηβα κορίτσια κάθε μήνα , κατά μέσο όρο περίπου 300 την ημέρα.
Κατά μέσο όρο, ένα παιδί μπορεί να βιαστεί από 6.000 άνδρες κατά τη διάρκεια μιας πενταετούς περιόδου υποτέλειας .
Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον 100.000 παιδιά —κορίτσια και αγόρια— αγοράζονται και πωλούνται για σεξ στις ΗΠΑ κάθε χρόνο , με έως και 300.000 παιδιά να κινδυνεύουν να πέφτουν θύματα εμπορίας κάθε χρόνο. Μερικά από αυτά τα παιδιά απάγονται βίαια, άλλα είναι δραπέτες και άλλα πωλούνται στο σύστημα από συγγενείς και γνωστούς.
«Η εμπορία ανθρώπων—η εμπορική σεξουαλική εκμετάλλευση Αμερικανών παιδιών και γυναικών, μέσω Διαδικτύου, στριπτιτζάδικων, υπηρεσιών συνοδείας ή πορνείας στο δρόμο—είναι καθ’ οδόν για να γίνει ένα από τα χειρότερα εγκλήματα στις ΗΠΑ », δήλωσε ο εισαγγελέας Κρίσνα Πατέλ.
Αυτή είναι μια βιομηχανία που περιστρέφεται γύρω από το φτηνό σεξ εν κινήσει, με νεαρά κορίτσια και γυναίκες που πωλούνται σε 50 άντρες κάθε μέρα για 25 $ το ένα , ενώ οι χειριστές τους βγάζουν 150.000 έως 200.000 $ ανά παιδί κάθε χρόνο.
Αυτό δεν είναι ένα πρόβλημα που συναντάται μόνο στις μεγάλες πόλεις.
Συμβαίνει παντού, κάτω από τη μύτη μας, σε προάστια, πόλεις και κωμοπόλεις σε όλη τη χώρα.
Όπως επισημαίνει ο Έρνι Άλεν του Εθνικού Κέντρου για τα Εξαφανισμένα και Εκμεταλλευόμενα Παιδιά, « Ο μόνος τρόπος να μην το βρεις σε καμία αμερικανική πόλη είναι απλώς να μην το ψάξεις ».
Μην κοροϊδεύετε τους εαυτούς σας και πιστεύετε ότι αυτό είναι απλώς μια ανησυχία για κοινότητες με χαμηλό εισόδημα ή μετανάστες. Δεν είναι .
Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 100.000 έως 150.000 ανήλικες εργάτριες του σεξ στις ΗΠΑ Αυτά τα κορίτσια δεν προσφέρονται εθελοντικά να γίνουν σκλάβες του σεξ. Παρασύρονται —αναγκάζονται— να διακινούνται σε αυτό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν έχουν άλλη επιλογή.
Προκειμένου να αποφευχθεί ο εντοπισμός (σε ορισμένες περιπτώσεις με τη βοήθεια και την υποβοήθηση της αστυνομίας ) και να καλυφθεί η απαίτηση των ανδρών αγοραστών για σεξ με διαφορετικές γυναίκες, οι μαστροποί και οι συμμορίες και τα εγκληματικά συνδικάτα για τα οποία εργάζονται έχουν μετατρέψει τη σεξουαλική διακίνηση σε μια επιχείρηση υψηλής κινητικότητας, με κορίτσια, αγόρια και γυναίκες που διακινούνται διαρκώς από πόλη σε πόλη, πολιτεία σε πολιτεία και από χώρα σε χώρα.
Για παράδειγμα, η περιοχή Βαλτιμόρη-Ουάσιγκτον, που αναφέρεται ως The Circuit , με τον διάδρομο I-95 διάσπαρτο με στάσεις ανάπαυσης, σταθμούς λεωφορείων και στάσεις φορτηγών, είναι ένας κόμβος για το εμπόριο του σεξ.
Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό: πρόκειται για μια εξαιρετικά κερδοφόρα, εξαιρετικά οργανωμένη και εξαιρετικά εξελιγμένη επιχείρηση σεξουαλικής διακίνησης που δραστηριοποιείται σε πόλεις μεγάλες και μικρές, συγκεντρώνοντας πάνω από 9,5 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως μόνο στις ΗΠΑ, απαγωγώντας και πουλώντας νεαρά κορίτσια για σεξ.
Κάθε χρόνο, τα κορίτσια που αγοράζονται και πωλούνται γίνονται όλο και νεότερα.
Ο μέσος όρος ηλικίας όσων πέφτουν θύματα εμπορίας είναι 13. Ωστόσο, όπως τόνισε ο επικεφαλής μιας ομάδας που καταπολεμά την εμπορία ανθρώπων, «Ας σκεφτούμε τι σημαίνει μέσος όρος. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν παιδιά μικρότερα από 13. Αυτό σημαίνει παιδιά 8, 9, 10 ετών. “
«Για κάθε 10 γυναίκες που διασώζονται, υπάρχουν 50 με 100 περισσότερες γυναίκες που φέρνουν μέσα οι διακινητές. Δυστυχώς, δεν είναι πια 18 ή 20 ετών», σημείωσε ένα 25χρονο θύμα εμπορίας. « Είναι ανήλικοι ηλικίας 13 ετών που πέφτουν θύματα εμπορίας. Είναι κοριτσάκια».
Από πού ήρθε αυτή η όρεξη για νεαρά κορίτσια;
Κοίτα γύρω σου.
Τα νεαρά κορίτσια έχουν σεξουαλοποιηθεί εδώ και χρόνια σε μουσικά βίντεο, σε διαφημιστικές πινακίδες, σε τηλεοπτικές διαφημίσεις και σε καταστήματα ρούχων. Οι έμποροι έχουν δημιουργήσει ζήτηση για νεαρή σάρκα και έτοιμη προσφορά παιδιών με υπερβολική σεξουαλικότητα.
“Το μόνο που χρειάζεται είναι μια ματιά στις φωτογραφίες των εφήβων στο MySpace για να δείτε παραδείγματα – αν δεν μιμούνται πορνό που έχουν δει στην πραγματικότητα, μιμούνται τις εμπνευσμένες από πορνό εικόνες και τις πόζες που έχουν απορροφήσει αλλού”, γράφει η Jessica Bennett . για το Newsweek . «Το λατέξ, οι κορσέδες και οι γόβες στρίπερ, που κάποτε ήταν η μόδα των πορνοστάρ, έχουν φτάσει στο γυμνάσιο και στο γυμνάσιο».
Αυτό είναι που ο Μπένετ αναφέρει ως « πορνογραφία μιας γενιάς ».
«Σε μια αγορά που πουλά ψηλοτάκουνα για μωρά και στρινγκ για tweens, δεν χρειάζεται ιδιοφυΐα για να δούμε ότι το σεξ, αν όχι το πορνό, έχει εισβάλει στη ζωή μας », καταλήγει ο Bennett . «Είτε το καλωσορίζουμε είτε όχι, η τηλεόραση το φέρνει στα σαλόνια μας και ο Ιστός το φέρνει στα υπνοδωμάτιά μας. Σύμφωνα με μια μελέτη του 2007 από το Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα, έως και το 90 τοις εκατό των αγοριών και το 70 τοις εκατό των κοριτσιών ηλικίας 13 έως 14 ετών έχουν πρόσβαση σε σεξουαλικό περιεχόμενο τουλάχιστον μία φορά».
Με άλλα λόγια, η κουλτούρα καλλωπίζει αυτούς τους νέους ανθρώπους για να θυσιαστούν από σεξουαλικά αρπακτικά. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί οι νεαρές γυναίκες μας πέφτουν θήραμα, εμπορία και κακοποίηση;
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα κάνουν πολύ εύκολα. Όπως ανέφερε ένα κέντρο ειδήσεων, «Η εύρεση κοριτσιών είναι εύκολη για τους μαστροπούς. Κοιτάζουν στο MySpace, στο Facebook και σε άλλα κοινωνικά δίκτυα. Αυτοί και οι βοηθοί τους κάνουν κρουαζιέρες σε εμπορικά κέντρα, λύκεια και γυμνάσια. Τους παραλαμβάνουν από στάσεις λεωφορείων. Στο τρόλεϊ. Η στρατολόγηση από κορίτσι σε κορίτσι συμβαίνει μερικές φορές». Οι ανάδοχες κατοικίες και τα καταφύγια νέων έχουν γίνει επίσης πρωταρχικοί στόχοι για τους διακινητές.
Σπάνια αυτά τα κορίτσια μπαίνουν οικειοθελώς στην πορνεία. Πολλοί ξεκινούν ως δραπέτες ή πεταμένοι, μόνο για να τους αρπάξουν μαστροποί ή μεγαλύτερα σεξουαλικά δαχτυλίδια. Άλλοι, που πείθονται να συναντηθούν με έναν άγνωστο μετά από αλληλεπίδραση στο Διαδίκτυο μέσω ενός από τους πολλούς ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης, αρχίζουν να μυούνται γρήγορα στη νέα τους ζωή ως σκλάβοι του σεξ.
Η Debbie , μια στρέιτ φοιτήτρια που ανήκε σε μια δεμένη οικογένεια της Πολεμικής Αεροπορίας που ζούσε στο Φοίνιξ της Αριζ., είναι ένα παράδειγμα αυτού του εμπορίου σάρκας. Η Debbie ήταν 15 όταν την άρπαξε από το δρόμο της ένας γνωστός-φίλος της. Η Debbie μπήκε με το ζόρι σε ένα αυτοκίνητο, δέθηκε και οδηγήθηκε σε άγνωστη τοποθεσία, κρατήθηκε υπό την απειλή όπλου και βιάστηκε από πολλούς άνδρες. Στη συνέχεια την στρίμωξαν σε ένα μικρό ρείθρο και την ανάγκασαν να φάει μπισκότα για σκύλους.
Οι απαγωγείς της Debbie διαφήμιζαν τις υπηρεσίες της στο Craigslist. Όσοι ανταποκρίθηκαν ήταν συχνά παντρεμένοι με παιδιά και τα χρήματα που «κέρδιζε» η Ντέμπι για το σεξ τα έδιναν στους απαγωγείς της. Ο ομαδικός βιασμός συνεχίστηκε. Αφού έψαξαν το διαμέρισμα όπου κρατούνταν αιχμάλωτη η Debbie, η αστυνομία τελικά βρήκε τη Debbie γεμισμένη σε ένα συρτάρι κάτω από ένα κρεβάτι. Η οδυνηρή δοκιμασία της κράτησε 40 ημέρες.
Ενώ η Debbie είχε την τύχη να σωθεί, άλλοι δεν είναι τόσο τυχεροί. Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο για τα Εξαφανισμένα και Εκμεταλλευόμενα Παιδιά, σχεδόν 800.000 παιδιά εξαφανίζονται κάθε χρόνο (περίπου 2.185 παιδιά την ημέρα).
Με την αυξανόμενη ζήτηση για σεξουαλική σκλαβιά και την ατελείωτη προσφορά κοριτσιών και γυναικών που μπορούν να γίνουν στόχος απαγωγής, αυτό δεν είναι ένα πρόβλημα που θα εξαφανιστεί σύντομα.
Για όσους είναι θύματα εμπορίας, είναι ένας εφιάλτης από την αρχή μέχρι το τέλος.
Όσοι πωλούνται για σεξ έχουν μέσο προσδόκιμο ζωής επτά ετών και αυτά τα χρόνια είναι ένας ζωντανός εφιάλτης ατελείωτου βιασμού, εξαναγκαστικής χρήσης ναρκωτικών, εξευτελισμού, εξευτελισμού, απειλών, αρρώστων, εγκυμοσύνων, εκτρώσεων, αποβολών, βασανιστηρίων, πόνου και πάντα ο συνεχής φόβο μήπως σε σκοτώσουν ή, χειρότερα, να πληγώσουν ή να σκοτώσουν αυτούς που αγαπάς.
Ο Peter Landesman σκιαγραφεί τη φρίκη της ζωής για εκείνα τα θύματα του σεξουαλικού εμπορίου στο άρθρο του στους New York Times « The Girls Next Door »:
Η Άντρεα μου είπε ότι εκείνη και τα άλλα παιδιά με τα οποία κρατούνταν χτυπούνταν συχνά για να τα κρατήσουν εκτός ισορροπίας και υπάκουα. Μερικές φορές βιντεοσκοπήθηκαν ενώ αναγκάζονταν να κάνουν σεξ με ενήλικες ή μεταξύ τους. Συχνά, είπε, της ζητούσαν να παίξει ρόλους: τη θεραπευτή ασθενή ή την υπάκουη κόρη. Το κελί των διακινητών σεξουαλικής της πρόσφερε τρεις ηλικίες σε σεξουαλικούς συντρόφους – νήπιο έως ηλικίας 4 ετών, 5 έως 12 ετών και έφηβους – καθώς και αυτό που αποκάλεσε «ομάδα ζημίας». «Στην ομάδα των ζημιών, μπορούν να σε χτυπήσουν ή να κάνουν ό,τι θέλουν», εξήγησε. «Αν και το σεξ πάντα πονάει όταν είσαι μικρός, γι’ αυτό είναι πάντα βίαιο, όλα ήταν πολύ πιο οδυνηρά όταν μπήκες στην ομάδα των ζημιών».
Αυτό που περιέγραψε στη συνέχεια ο Andrea δείχνει πόσο διεφθαρμένα έχουν γίνει ορισμένα τμήματα της αμερικανικής κοινωνίας. «Θα σε πεινάσουν τότε για να σε εκπαιδεύσουν» να κάνεις στοματικό σεξ. «Έβαλαν μέλι σε έναν άντρα. Για τα πιο μικρά παιδιά, έπρεπε να μάθεις να μην φιμώνεις. Και θα έσπρωχναν τα πράγματα μέσα σου για να ανοίξεις καλύτερα. Μάθαμε απαντήσεις. Όπως αν ήθελαν να είμαστε αποπνικτικοί ή σέξι ή φοβισμένοι. Οι περισσότεροι σε ήθελαν να φοβάσαι. Όταν μεγάλωσα, θα μάθαινα στα μικρότερα παιδιά πώς να πετάγονται μακριά για να μην πονάνε τα πράγματα».
Οι πράκτορες μετανάστευσης και τελωνειακής επιβολής στο Κέντρο Εγκλημάτων στον Κυβερνοχώρο στο Fairfax, Va., αναφέρουν ότι όσον αφορά το σεξ, οι ορέξεις πολλών Αμερικανών έχουν πλέον αλλάξει. Αυτό που κάποτε θεωρούνταν μη φυσιολογικό είναι πλέον ο κανόνας. Αυτοί οι πράκτορες παρακολουθούν μια σαφή αύξηση της ζήτησης για πιο σκληρό πυρήνα πορνογραφία στο Διαδίκτυο . Όπως σημείωσε ένας πράκτορας, «Έχουμε απευαισθητοποιηθεί από τα μαλακά πράγματα. τώρα χρειαζόμαστε ένα ολοένα και πιο σκληρό χτύπημα».
Αυτή η τάση αντικατοπτρίζεται στη μεταχείριση που λαμβάνουν πολλά από τα κορίτσια στα χέρια των εμπόρων ναρκωτικών και των ανδρών που τα αγοράζουν. Ο Peter Landesman πήρε συνέντευξη από τη Rosario , μια Μεξικανή που είχε διακινηθεί στη Νέα Υόρκη και κρατήθηκε αιχμάλωτη για πολλά χρόνια. Είπε: «Στην Αμερική, είχαμε «ειδικές δουλειές». Στοματικό σεξ, πρωκτικό σεξ, συχνά με πολλούς άνδρες. Το σεξ είναι πλέον πιο περιπετειώδες, πιο δύσκολο».
Ένα κοινό νήμα που υφαίνεται μέσα από τις εμπειρίες των περισσότερων επιζώντων είναι να αναγκάζονται να μείνουν χωρίς ύπνο ή φαγητό έως ότου εκπληρώσουν το όριο φύλου τους τουλάχιστον 40 ανδρών . Μια γυναίκα αφηγείται πώς ο διακινητής της την έκανε να ξαπλώσει μπρούμυτα στο πάτωμα όταν ήταν έγκυος και μετά πήδηξε κυριολεκτικά ανάσκελα, αναγκάζοντάς την να αποβάλει.
Η Χόλι Όστιν Σμιθ απήχθη όταν ήταν 14 ετών, βιάστηκε και στη συνέχεια αναγκάστηκε να εκπορνευτεί. Ο μαστροπός της, όταν προσήχθη σε δίκη, καταδικάστηκε για να εκτίσει μόνο ένα χρόνο φυλάκιση.
Η Barbara Amaya πουλήθηκε επανειλημμένα μεταξύ διακινητών, κακοποιήθηκε, πυροβολήθηκε, μαχαιρώθηκε, βιάστηκε, απήχθη, διακινήθηκε, ξυλοκοπήθηκε και φυλακίστηκε όλα αυτά πριν γίνει 18 ετών. «Είχα μια ποσόστωση που έπρεπε να καλύπτω κάθε βράδυ. Και αν δεν είχα αυτό το ποσό, θα με χτυπούσαν, θα με πετούσαν από τις σκάλες. Με χτύπησε μια φορά με συρμάτινες κρεμάστρες, όπως κρεμάς ρούχα, τα ίσιωσε και αιμορραγούσε ολόκληρη η πλάτη μου».
Όπως αφηγείται ο Ντέιβιντ ΜακΣουέιν σε ένα ανατριχιαστικό άρθρο για την Herald-Tribune : «Στο Όκλαντ Παρκ, ένα βιομηχανικό προάστιο του Φορτ Λόντερντεϊλ, ομοσπονδιακοί πράκτορες το 2011 συνάντησαν έναν οίκο ανοχής που λειτουργούσε από ένα παντρεμένο ζευγάρι. Μέσα στο «The Boom Boom Room», όπως ήταν γνωστό, οι πελάτες πλήρωναν ένα αντίτιμο και τους έδιναν ένα προφυλακτικό και ένα χρονόμετρο και έμεναν μόνοι με έναν από τους οκτώ εφήβους του οίκου ανοχής, παιδιά έως 13 ετών. Ένα ανάδοχο παιδί 16 ετών κατέθεσε ότι ενήργησε ως ασφάλεια, ενώ μια 17χρονη κοπέλα είπε σε ομοσπονδιακό δικαστή ότι αναγκαζόταν να κάνει σεξ με έως και 20 άντρες τη νύχτα».
Ένα συγκεκριμένο κύκλωμα διακίνησης σεξουαλικής διακίνησης εξυπηρετούσε ειδικά μετανάστες εργάτες που απασχολούνταν εποχιακά σε φάρμες σε όλες τις νοτιοανατολικές πολιτείες, ιδιαίτερα στις Καρολίνες και τη Τζόρτζια , αν και είναι μια ακμάζουσα επιχείρηση σε κάθε πολιτεία της χώρας. Οι διακινητές μεταφέρουν τις γυναίκες από αγρόκτημα σε αγρόκτημα, όπου μετανάστες εργάτες παρατάσσονταν έξω από παράγκες, έως και 30 τη φορά , για να κάνουν σεξ μαζί τους προτού μεταφερθούν σε άλλη φάρμα όπου η διαδικασία θα ξεκινούσε ξανά από την αρχή.
Αυτό το αυξανόμενο κακό είναι, για όλες τις προθέσεις και σκοπούς, στο ύπαιθρο.
Γυναίκες και παιδιά θύματα εμπορίας διαφημίζονται στο διαδίκτυο, μεταφέρονται στο διακρατικό και αγοράζονται και πωλούνται σε πολυτελή ξενοδοχεία.
Πράγματι, όπως διευκρινίζω στο βιβλίο μου Battlefield America: The War on the American People , ο πόλεμος της κυβέρνησης κατά της σεξουαλικής εμπορίας —όπως και ο πόλεμος της κυβέρνησης κατά της τρομοκρατίας, των ναρκωτικών και του εγκλήματος— έχει γίνει μια τέλεια δικαιολογία για την επιβολή περισσότερων αστυνομικών κρατικών τακτικών. σημεία ελέγχου της αστυνομίας, έρευνες, επιτήρηση και αυξημένη ασφάλεια) σε ένα ευάλωτο κοινό , ενώ δεν κάνουν λίγα για να κάνουν τις κοινότητές μας πιο ασφαλείς.
Τι μπορείτε λοιπόν να κάνετε ;
Εκπαιδεύστε τον εαυτό σας και τα παιδιά σας σχετικά με αυτήν την αυξανόμενη απειλή στις κοινότητές μας.
Σταματήστε να ταΐζετε το τέρας: Η σεξουαλική εμπορία είναι μέρος μιας ευρύτερης συνέχειας στην Αμερική που εκτείνεται από την έλλειψη στέγης, τη φτώχεια και τα ζητήματα αυτοεκτίμησης έως τη σεξουαλική τηλεόραση, την εξύμνηση μιας κουλτούρας μαστροπών/ho – αυτό που συχνά αναφέρεται ως πορνογραφία της Αμερικής—και η βιομηχανία του σεξ ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων χτισμένη στην πλάτη της πορνογραφίας, της μουσικής, της ψυχαγωγίας κ.λπ.
Αυτή η επιδημία είναι σε μεγάλο βαθμό δική μας δημιουργία, ειδικά σε μια εταιρική εποχή όπου η αξία που δίνεται στην ανθρώπινη ζωή παίρνει πίσω μέρος για το κέρδος. Εκτιμάται ότι η βιομηχανία πορνό αποφέρει περισσότερα χρήματα από την Amazon, τη Microsoft, την Google, την Apple και τη Yahoo .
Ζητήστε από τα δημοτικά συμβούλια, τους εκλεγμένους αξιωματούχους και τα αστυνομικά τμήματα να θέσουν τη μάχη κατά της σεξουαλικής εμπορίας σε κορυφαία προτεραιότητα, ακόμη και από τον λεγόμενο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και των ναρκωτικών και τη στρατιωτικοποίηση της επιβολής του νόμου.
Σταματήστε να διώκετε ενήλικες για «εγκλήματα» χωρίς θύματα, όπως η καλλιέργεια μαρουλιού στην αυλή τους και επικεντρωθείτε στην απομάκρυνση των μαστροπών και των αγοραστών που θυματοποιούν αυτές τις νεαρές γυναίκες.
Τέλος , η αστυνομία πρέπει να κάνει καλύτερη δουλειά στην εκπαίδευση, τον εντοπισμό και την ανταπόκριση σε αυτά τα ζητήματα. οι κοινότητες και οι κοινωνικές υπηρεσίες πρέπει να κάνουν καλύτερη δουλειά για την προστασία των φυγάδων, οι οποίοι είναι οι πρωταρχικοί στόχοι των διακινητών. Οι νομοθέτες πρέπει να εγκρίνουν νομοθεσία που στοχεύει στη δίωξη των διακινητών και των «Johns», των αγοραστών που οδηγούν τη ζήτηση για σκλάβους του σεξ. και τα ξενοδοχεία πρέπει να σταματήσουν να επιτρέπουν σε αυτούς τους διακινητές, παρέχοντάς τους δωμάτια και κάλυψη για τις βρώμικες πράξεις τους.
Το ότι τόσες πολλές γυναίκες και παιδιά συνεχίζουν να θυματοποιούνται, να υφίστανται βάναυση συμπεριφορά και να αντιμετωπίζονται σαν ανθρώπινο φορτίο οφείλεται σε τρία πράγματα: ένα, σε μια καταναλωτική ζήτηση που είναι όλο και πιο προσοδοφόρα για όλους τους εμπλεκόμενους—εκτός από τα θύματα. Δεύτερον, ένα επίπεδο διαφθοράς τόσο επεμβατικό τόσο σε τοπική όσο και σε διεθνή κλίμακα που υπάρχουν ελάχιστες ελπίδες να εργαστούμε μέσω καθιερωμένων καναλιών για αλλαγή. και τρία, μια απόκοσμη σιωπή από άτομα που αποτυγχάνουν να μιλήσουν ενάντια σε τέτοιες φρικαλεότητες.
Αλλά η αλήθεια είναι ότι όλοι είμαστε ένοχοι που συμβάλλουμε σε αυτό το ανθρώπινο πόνο. Οι διακινητές είναι ένοχοι. Οι καταναλωτές είναι ένοχοι. Οι διεφθαρμένοι αξιωματούχοι επιβολής του νόμου είναι ένοχοι. Φταίνε οι γυναικείες ομάδες που δεν κάνουν τίποτα. Ένοχοι είναι οι ξένοι ειρηνευτές και οι εργαζόμενοι στην ανθρωπιστική βοήθεια που συμβάλλουν στην απαίτηση για σκλάβους του σεξ. Πάνω απ ‘όλα, κάθε άτομο που δεν φωνάζει και δεν κλαίει για τις φρικαλεότητες που διαπράττονται κατά των γυναικών και των παιδιών σχεδόν σε κάθε έθνος σε όλο τον κόσμο – συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών – είναι ένοχο.
