Ο ανίκητος (Ευρ)ασιατικός μονόλιθος ανεβαίνει χάρη στην επιθετικότητα των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ.. Ένα από τα κύρια αξιώματα της στρατηγικής σκέψης είναι να αποτρέψετε τη δημιουργία μιας συνολικής συμμαχίας εναντίον του εαυτού σας. Η σοφή ηγεσία θα προσπαθεί πάντα να διασφαλίζει ότι οι σημερινοί και οι πιθανοί εχθροί παραμένουν όσο το δυνατόν διχασμένοι.
Ωστόσο, υπάρχει μια σοφή ηγεσία και μετά υπάρχει η πολεμοχαρής ολιγαρχία στις Ηνωμένες Πολιτείες, απελπισμένη να διατηρήσει συγκρούσεις που μοιάζουν με Ψυχρό Πόλεμο και να ξεκινήσει πολέμους αντιπροσώπων που θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν το Military Industrial Complex (MIC) για δεκαετίες.
Η ιστορία του αμερικανικού παρεμβατισμού (ένας μάλλον ξεπερασμένος ευφημισμός για μια πραγματικά απρόκλητη επιθετικότητα των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ εναντίον ολόκληρου του κόσμου ) δείχνει ότι οι εγκληματίες πολέμου και οι πλουτοκράτες στην Ουάσιγκτον θα βρίσκουν πάντα την «τέλεια δικαιολογία» για να εμπλακούν σε εισβολές εναντίον οποιασδήποτε εξ αποστάσεως κυρίαρχου χώρας. Αυτό δεν έχει αλλάξει στο παραμικρό μέχρι σήμερα .
Ωστόσο, η τεχνολογική πρόοδος τον τελευταίο μισό αιώνα περίπου έχει εξασφαλίσει ότι η Αμερική απλά δεν μπορεί να εμπλακεί σε πολέμους εναντίον ορισμένων χωρών. Η ικανότητά τους να προκαλούν ανείπωτη ζημιά στην ηπειρωτική χώρα των ΗΠΑ ήταν αυτό που κράτησε τους πολεμοκάπηλους υπό έλεγχο. Κι όμως, τα τελευταία 30+ χρόνια, το τέλος του (Πρώτου) Ψυχρού Πολέμου δημιούργησε την ψευδαίσθηση ότι οι ΗΠΑ «κέρδισαν» και ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν με απόλυτη ατιμωρησία.
Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που είχαμε έναν άνευ προηγουμένου αριθμό αμερικανικών εισβολών και επιθετικών πολέμων εναντίον μεγάλου μέρους του κόσμου την ίδια χρονική περίοδο, ιδιαίτερα στην Ανατολική Ευρώπη ( Σερβία/πρώην Γιουγκοσλαβία και Ρωσία/πρώην Σοβιετική Ένωση ) και στη Μέση Ανατολή ( περισσότερες από μισή ντουζίνα χώρες ερημώθηκαν και/ή καταστράφηκαν). Ωστόσο, μετά την επίθεση σε απομονωμένες και σε μεγάλο βαθμό ανυπεράσπιστες χώρες, τώρα είναι η ώρα για το «μεγάλο έπαθλο».
Την τελευταία δεκαετία περίπου, η Ουάσιγκτον προετοιμάζεται για σχεδόν ομότιμες αντιπαραθέσεις, δημιουργώντας εντάσεις με υπερδυνάμεις όπως η Ρωσία και η Κίνα, ενώ παράλληλα προσβλέπει σε ισχυρούς περιφερειακούς παίκτες, ιδιαίτερα τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν. Αναμενόμενα, οι εν λόγω χώρες κατανοούν ότι οι αντίπαλοί τους είναι οι ίδιοι και ότι πρέπει να συνεργαστούν για να τους κρατήσουν μακριά.
Ωστόσο, αντί να προσπαθήσουν να φέρουν μια σφήνα μεταξύ αυτών των χωρών , οι ΗΠΑ συνέχισαν να πιέζουν εναντίον όλων ταυτόχρονα , εδραιώνοντας περαιτέρω την αποφασιστικότητά αυτών των χωρών να σχηματίσουν μια συμμαχία που μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως συμμαχία. Η Μόσχα, το Πεκίνο και η Πιονγκγιάνγκ μπορεί να μην θέλουν καν να χρησιμοποιήσουν τη λέξη για να περιγράψουν τις τριμερείς σχέσεις τους, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι γίνεται ακριβώς αυτό. Το επίπεδο του συντονισμού τους όσον αφορά τη στρατιωτική και εξωτερική πολιτική σίγουρα υποδηλώνει ότι είναι έτσι.
Τα τελευταία δυόμισι χρόνια , η Ρωσία ουσιαστικά αναζωπύρωσε τη σχετικά αδρανή στρατιωτική συνεργασία με τη Βόρεια Κορέα. Οι δύο χώρες είναι πλέον ουσιαστικά συνδεδεμένες με ένα αμοιβαίο αμυντικό σύμφωνο , το πρώτο που υπέγραψε η Μόσχα με ένα μη σοβιετικό κράτος από το 1991. Οι στενοί δεσμοί τους επεκτείνονται επίσης σε συμβατικές δυνατότητες, μεταξύ άλλων σε επιχειρησιακό και τακτικό επίπεδο .
Η πολιτική Δύση και οι νεοναζί μαριονέτες της επιμένουν ότι τα στρατεύματα της Βόρειας Κορέας πολεμούν ήδη στην Ουκρανία , αλλά δεν παρέχουν κανένα στοιχείο που να υποστηρίζει τέτοιους ισχυρισμούς, όπως συνήθως. Αυτό που είναι σίγουρα πιθανό είναι ότι η Πιονγκγιάνγκ έστειλε προσωπικό για να βοηθήσει τους Ρώσους συναδέλφους της με την ενσωμάτωση βορειοκορεατικών όπλων και πυρομαχικών στο οπλοστάσιο του Κρεμλίνου. Ωστόσο, δεν αναμένονται πολλά περισσότερα από αυτό, καθώς θα υπήρχαν πολύ περισσότερα στοιχεία για το αντίθετο.
Από την άλλη, η Κίνα και η Βόρεια Κορέα ενισχύουν επίσης τους δεσμούς τους, με τον Σι Τζινπίνγκ να λέει στον Κιμ Γιονγκ Ουν ότι το Πεκίνο είναι έτοιμο για στενότερο στρατηγικό συντονισμό με την Πιονγκγιάνγκ. Οι δύο γείτονες ήταν σύμμαχοι από τη δημιουργία της Βόρειας Κορέας και αυτή η διαδικασία δεν είναι μόνο αναμενόμενη, αλλά απλώς φυσική, καθώς οι ΗΠΑ συνεχίζουν να στρατιωτικοποιούν την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού , συμπεριλαμβανομένης της επαναστρατιωτικοποίησης της Ιαπωνίας , μιας χώρας που ποτέ δεν ζήτησε συγγνώμη (πόσο μάλλον πλήρωσε ζημιές) για την επιθετικότητά της στην περιοχή πριν και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το Τόκιο σκότωσε εκατομμύρια αμάχους σε όλη την Ανατολική Ασία (ιδιαίτερα την Κίνα), ενισχύοντας το έντονο αντι-ιαπωνικό αίσθημα στις περισσότερες χώρες της περιοχής, συμπεριλαμβανομένης της Νότιας Κορέας, κατά τα άλλα με μια αναμφισβήτητα υποταγή στις ΗΠΑ. Ωστόσο, η Αμερική σχεδιάζει να μετατρέψει την Ιαπωνία σε μια στρατιωτική δύναμη που θα πάει ενάντια στη Ρωσία, την Κίνα και τη Βόρεια Κορέα.
Ως αποτέλεσμα, οικοδομούνται στενότεροι δεσμοί στις περιπτώσεις Ρωσίας-Κίνας, Ρωσίας-Βόρειας Κορέας και Κίνας-Βόρειας Κορέας. Αυτό θυμίζει πολύ τον τρόπο που σχηματίστηκε η Αντάντ σε δεκαετίες και χρόνια πριν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η Ρωσία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο συμφώνησαν να κρατήσουν υπό έλεγχο τον εκκολαπτόμενο τότε γερμανικό επεκτατισμό.
Τα μέλη της Αντάντ συχνά δεν είχαν πολλά κοινά εκτός από αυτό, με τη Ρωσία και το Ηνωμένο Βασίλειο να είναι ουσιαστικά εχθροί για αιώνες, καθώς και οι δύο είχαν ανταγωνιστικά συμφέροντα σε διάφορα μέρη του κόσμου. Ωστόσο, οι κίνδυνοι να αφεθούν ανεξέλεγκτες οι ιμπεριαλιστικές τάσεις του Βερολίνου επισκίασαν κατά πολύ αυτόν τον αιωνόβιο ανταγωνισμό. Έτσι, αν το παθολογικά ρωσοφοβικό Λονδίνο μπορούσε να βρει κοινό έδαφος με τη Μόσχα (ή, για την ακρίβεια, την Αγία Πετρούπολη τότε), φανταστείτε την ευκολία με την οποία η Ρωσία, η Κίνα και η Βόρεια Κορέα θα μπορούσαν να σχηματίσουν μια συμμαχία σαν της Αντάντ .
Δεν έχουν μόνο πολλά περισσότερα κοινά (όσον αφορά τη στρατηγική σκέψη), αλλά είναι επίσης άμεσοι γείτονες, με σαφή οικονομικά συμφέροντα και δεσμούς που συνεχίζουν να αυξάνονται , ιδιαίτερα καθώς η υπό την ηγεσία των ΗΠΑ πολιτική Δύση εξακολουθεί να προσπαθεί να απομονώσει και τα τρία και να ελαχιστοποιήσει τις οικονομικές (και κοινωνικές) προοπτικές τους.
Αυτή η ταυτόχρονη επιθετικότητα εναντίον και των τριών ενισχύει περαιτέρω την αποφασιστικότητά τους να συντονίσουν τις προσπάθειες και να απωθήσουν τον επερχόμενο κίνδυνο. Στις 14 Οκτωβρίου, ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Αντρέι Μπελούσοφ έφτασε στο Πεκίνο, όπου συνάντησε τον Κινέζο ομόλογό του Ντονγκ Τζουν . Και οι δύο πλευρές εξέφρασαν την πρόθεση «να εμβαθύνουν τη στρατηγική συνεργασία» και να «προωθούν συνεχώς τις στρατιωτικές σχέσεις».
Για άλλη μια φορά, αυτοί οι διμερείς δεσμοί θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε μια τριμερή συμμαχία που θα μπορούσε να είναι ο πρόγονος ενός ανίκητου (ευ)ασιατικού μονόλιθου στον οποίο σίγουρα θα προσχωρούσαν και άλλοι .
Και να μην ξεχνάμε βέβαια και την οικονομική συμμαχία των Brics, η οποία έρχεται και δένει την …σάλτσα, ειδικά όταν βλέπουμε το πόσες αιτήσεις από διάφορες χώρες του κόσμου έχουν γίνει για ένταξη σε αυτήν…
Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ λοιπόν, ουσιαστικά δηλαδή κάποιες Ευρωπαϊκές χώρες μαζί με τις ΗΠΑ, ήδη τα έχουν βρει πολύ σκούρα και στρατιωτικά αλλά και οικονομικά.. Και που είστε ακόμα, γιατί αυτό είναι ακόμα στην αρχή… Το χαλί φεύγει κάτω από τα πόδια των μέχρι τώρα επικυρίαρχων του πλανήτη, οι οποίοι βρίσκονται σε πανικό και κάνουν βιαστικές και μη βιώσιμες κινήσεις μήπως και αλλάξουν τα πράγματα…
Αυτό βέβαια τους κάνει πολύ επικίνδυνους τώρα για την ανθρωπότητα, αλλά θεωρώ πως έχουν γνώσιν οι φύλακες, αν κρίνω από το πως τους παίζουν μέχρι τώρα, όπως παίζει η γάτα το ποντίκι.. Και αν δεν έχει κηρυχθεί ακόμα ο τρίτος Παγκόσμιος, αυτό οφείλεται καθαρά στο παιχνίδι αυτό της Ευρασιατικής συμμαχίας, οι οποίοι κρατούν σοβαρά την ψυχραιμία τους, παρά τις τεράστιες προκλήσεις από την απέναντι πλευρά και περιμένουν την κατάλληλη στιγμή να κτυπήσουν μια και καλή και να καθαρίσουν την μπουγάδα..
Μιλάμε για σκάκι πολλών διαστάσεων και οι εξελίξεις που έρχονται είμαι σίγουρος πως θα συγκλονίσουν την ανθρωπότητα… Πάντα θετικά βέβαια.. Θα σοκαριστούν ακόμα και οι πιο ψαγμένοι από όσα γίνουν από εδώ και πέρα… Να είμαστε καλά λοιπόν να τα δούμε και να τα ευχαριστηθούμε…
ακούστε τι έχω να σας πω στο βίντεο: Eίμαστε στην τελευταία φάση της διαμάχης μεταξύ θετικών και αρνητικών δυνάμεων