Οι αποκρουστικές κατηγορίες που τρέμουν στην παγκόσμια ελίτ! Στις μαρμάρινες αίθουσες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου γίνονται αισθητές οι απόηχοι μιας νέας επανάστασης και στην πρώτη γραμμή δεν είναι άλλη από την ευρωβουλευτή Christine Anderson. Διαβόητη για την έντονη κριτική της σε ηγέτες όπως ο Τζάστιν Τριντό, η Άντερσον ξεχωρίζει ως φάρος, που καθοδηγεί το κοινό στους σκοτεινούς διαδρόμους της εξουσίας. Αλλά τι είναι αυτό που έκανε αυτή τη ευρωπαϊκή εκπρόσωπο να υψώσει τη φωνή της ενάντια στο παγκόσμιο status quo; Η απάντηση, αγαπητέ αναγνώστη, είναι το «Great Reset» του Klaus Schwab.
Ναι, η Άντερσον έχει αναγνωρίσει τον κίνδυνο που διαφαίνεται.. Και είναι μεγάλος. Εν μέσω συζητήσεων για την αντιμετώπιση του COVID-19 και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), εκφώνησε μια φλογερή ομιλία που τάραξε τα θεμέλια του ευρωπαϊκού κατεστημένου. Μια έκκληση που τόνισε, με αδιαμφισβήτητη σαφήνεια, τη διακλάδωση στο δρόμο στον οποίο βρίσκεται η ανθρωπότητα.
Ζωγραφίζει την εικόνα σε καθαρό μαύρο και άσπρο: « Είναι είτε ελευθερία, δημοκρατία, κράτος δικαίου ή σκλαβιά. Δεν υπάρχει καμία επικάλυψη ζάχαρης, καμία διπλωματία, απλώς η ωμή και οδυνηρή αλήθεια. Ο κόσμος σύμφωνα με την Άντερσον είναι πολωμένος, ένα τοπίο όπου οι δυνάμεις του ελέγχου και της ελευθερίας βρίσκονται σε αντιπαράθεση.
Η παθιασμένη έκκλησή της προς τους συναδέλφους της βουλευτές και παγκόσμιους ηγέτες δεν ήταν μόνο μια υπενθύμιση του καθήκοντός τους, αλλά και ένα καυστικό κατηγορητήριο. Αυτούς τους αντιπροσώπους τους εμπιστεύεται ο λαός, για τον λαό. Ωστόσο, πόσοι έχουν ξεφύγει από τον δρόμο τους, έχουν παρεκτραπεί ή προδώσει ευθέως αυτήν την εμπιστοσύνη; Η Άντερσον δεν πτοείται να τους δείξει με το δάχτυλο, υποδηλώνοντας μάλιστα ότι κάποιοι αξίζουν όχι λιγότερο από μια φλογερή καταδίκη.
Τώρα, ας μην είμαστε αφελείς. Όλα αυτά δεν αφορούν απλώς εντολές υγείας ή τον χειρισμό μιας πανδημίας. Πρόκειται για ένα παγκόσμιο κίνημα, το οποίο καθοδηγείται από άπιαστες δυνάμεις, το οποίο επιδιώκει να καθορίσει και να ελέγξει κάθε πτυχή της ζωής μας. Από τις υποχρεωτικές μάσκες έως τις λήψεις mRNA, οι οδηγίες και οι παρεμβάσεις φαίνονται ατελείωτες, σπειροειδείς και ολοένα πιο σφιχτές. Αλλά η Άντερσον προσφέρει μια απλή αλλά βαθιά λύση:
« Απλά πείτε όχι. Είναι ένα κάλεσμα να αντισταθείς, να διεκδικήσεις ξανά την εξουσία σου.
Η Αμερική, η Ευρώπη και το Ισραήλ—έθνη σε όλο τον κόσμο—βρίσκονται στο κατώφλι μνημειωδών αποφάσεων. Αποφάσεις που θα καθορίσουν, όπως προειδοποιεί η Άντερσον, τον ίδιο τον ιστό της κοινωνίας. Εδώ και χρόνια, υπάρχει μια ήσυχη συναίνεση, μια παραιτημένη συμμόρφωση με αυτές τις επιταγές. Αλλά όχι περισσότερο, προτρέπει. Με κάθε πράξη αντίστασης, η ισορροπία δυνάμεων αλλάζει.
Υπάρχει κάτι βαθύτατα συγκινητικό στην απόλυτη ειλικρίνεια των λόγων της Άντερσον. Είναι μια κλήση αφύπνισης. Για να είμαστε σαφείς, δεν προωθεί το χάος ή την αναρχία, αλλά μάλλον μια αφύπνιση του παγκόσμιου πληθυσμού. Είναι καιρός να αναγνωρίσουμε τις αόρατες αλυσίδες που έχουν τυλιχθεί διακριτικά γύρω μας, να νιώσουμε το βάρος του ζυγού που έχει τοποθετηθεί στους ώμους μας.
Ο λόγος της Άντερσον καταλήγει σε ένα οδυνηρό μήνυμα ενδυνάμωσης. « Έχεις το δικαίωμα να υπερασπιστείς τον εαυτό σου », τονίζει. Και πράγματι, το κάνουμε. Οι προκάτοχοί μας πολέμησαν για την ελευθερία, πολλοί έδωσαν τη ζωή τους στη διαδικασία. Τώρα, αντιμετωπίζουμε ένα νέο σύνορο, ένα διαφορετικό είδος μάχης, αλλά η ουσία παραμένει η ίδια.
Καθώς το χειροκρότημα βροντούσε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ένα πράγμα ήταν εμφανές: η Christine Anderson δεν είναι απλώς μια εκπρόσωπος. Είναι μια φωνή, μια κλήση, ένας φάρος σε αυτούς τους καιρούς δοκιμών. Το αν ο κόσμος ακούει το μήνυμά της ή όχι, δεν έχει φανεί ακόμη. Αλλά όσοι την έχουν ακούσει δεν μπορούν ποτέ να ισχυριστούν ξανά άγνοια.
Ενώ η καρδιά του ισχυρού λόγου της Άντερσον εξαρτάται από τις εντολές των μασκών και των εμβολίων, είναι απαραίτητο να απομακρυνθείτε και να δείτε την ευρύτερη ταπετσαρία. Δεν πρόκειται απλώς για ύφασμα πάνω από το στόμα ή βελόνες στα χέρια. Στον πυρήνα του, έχει να κάνει με την κυριαρχία—προσωπική, εθνική και παγκόσμια.
Αυτό που διακυβεύεται δεν είναι μόνο η υγεία μας, αλλά η αυτονομία μας. Ποιος μπορεί να καλέσει τους πυροβολισμούς (λογοπαίγνιο) πάνω από το σώμα μας; Πάνω από τις κοινότητές μας; Πάνω από τα έθνη μας; Όταν ξεδιπλώνονται οι εντολές, χωρίς ανοιχτό διάλογο, χωρίς διαφάνεια, ανακύπτουν φυσικά ερωτήματα. Ποιανού τα συμφέροντα εξυπηρετούνται πραγματικά;
Οι παγκόσμιες ελίτ, όπως τις ονομάζουν ορισμένοι, ήταν πάντα αντικείμενο ίντριγκας, καχυποψίας και, κατά καιρούς, δικαιολογημένης ανησυχίας. Ο χορός της εξουσίας που παίζουν στην παγκόσμια σκηνή έχει πραγματικές προεκτάσεις για τον «μέσο » άνθρωπο. Δεν είναι πια η ουσία των σκιερών αιθουσών συνεδριάσεων και των σιωπηλών διαδρόμων. Με την εποχή της πληροφόρησης, οι πράξεις τους, οι ατζέντες τους και ίσως ακόμη και τα κρυφά κίνητρά τους στέκονται έντονα κάτω από τη δημόσια λάμψη.
Κάποιος μπορεί να υποστηρίξει, όπως κάνει έμμεσα η Άντερσον, ότι αυτό έχει γίνει ένα παιχνίδι σκακιού υψηλού στοιχήματος. Αλλά σε αντίθεση με το κρύο επιτραπέζιο παιχνίδι, σε αυτό διακυβεύονται καρδιές που χτυπούν και αναπνέουν. Οι κινήσεις που γίνονται από αυτούς τους «βασιλιάδες» και «βασίλισσες» καθορίζουν τη μοίρα των αμέτρητων «πιονιών» στο πέρασμά τους.
ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: ΒΌΜΒΑ ΑΠΌ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΠΟΥ
Υπάρχει επίσης ένας συμβολισμός στα λόγια της: « Απλά πες όχι. «Είναι κάτι περισσότερο από απλή περιφρόνηση. Είναι ένα κάλεσμα για συνειδητοποίηση, μια έκκληση για διάκριση και μια επιβεβαίωση της αυτοεκτίμησης. Σε μια εποχή που πνίγεται στα δεδομένα, αλλά συχνά λιμοκτονεί για σοφία, η κλήση της Άντερσον είναι επίκαιρη.
Τα λόγια της δεν είναι μια κραυγή μάχης για εξέγερση, αλλά μια πρόσκληση για προβληματισμό. Καθώς η ομίχλη της αβεβαιότητας συνεχίζει να καλύπτει το παγκόσμιο μας τοπίο, ηγέτες όπως η ευρωβουλευτής Christine Anderson είναι απαραίτητοι. Μας προκαλούν να σκεφτούμε, να αμφισβητήσουμε και, κυρίως, να θυμηθούμε την εγγενή μας αξία ως άτομα.
Η ιστορία που λέει δεν είναι μια απλή αντίσταση, αλλά μια εκ νέου ανακάλυψη. Ανακαλύπτοντας ξανά τα δικαιώματά μας, τις φωνές μας και την κοινή μας ανθρωπιά. Ήρθε η ώρα να ακούσουμε…. nikolaosanaximandros.gr
