Οι ιοί δεν μπορούν ν’ απομονωθούν, αλλά η απομόνωση είναι περιττή – Άλλος ένας γελοίος ισχυρισμός από εκείνους που επιμένουν να λένε ότι ο SARS-CoV-2 υπάρχει.
γράφει ο Jon Rappoport
Υπάρχουν δύο τύποι ιολόγων.
Πρώτον, αυτοί που ισχυρίζονται ότι απομονώνουν ιούς. Έχω γράψει πολλά άρθρα που καταρρίπτουν την παράλογη στάση τους. Ορίζουν την απομόνωση ως «να κολυμπάς σε μια σούπα πολλών ουσιών και να μην αποχωρίζεσαι ποτέ από τη σούπα». Με άλλα λόγια, αυτοί οι ιολόγοι ορίζουν την απομόνωση ως μη-απομόνωση. Θα μπορούσατε να το αποκαλέσετε αυτό Οργουελικό Επιστημονικό Newspeak*. Καθαρή ανοησία.
*(newspeak = το καθεστώς της απολύτου καταστολής και πλύσεως εγκεφάλου που περιγράφεται στο μυθιστορημα του George Orwell)
Έπειτα υπάρχουν «οι πιο εξελιγμένοι» ιολόγοι που λένε: «Οι ιοί μπορούν να ζήσουν μόνο σε υγρό μέσα σε ένα κύτταρο. Επομένως, δεν μπορούν ποτέ να διαχωριστούν από το κύτταρο ή το υγρό. Η απαίτηση απομόνωσης είναι σαν να ζητάμε το αδύνατο. Μπορούμε να ανακαλύψουμε τις γενετικές αλληλουχίες αυτών των ιών χωρίς να τους απομονώσουμε. Ξεχάστε την απομόνωση. Η ανακάλυψη των γενετικών αλληλουχιών αποδεικνύει ότι οι ιοί υπάρχουν».
Ας εξετάσουμε αυτό το δεύτερο εμπορικό σήμα της ιολογίας.
Ας πάμε πίσω στη στιγμή που οι επιστήμονες αποφάσισαν για πρώτη φορά ότι οι ιοί υπάρχουν. Εξάλλου, ΑΥΤΟΙ έκαναν τον αρχικό ισχυρισμό. Το βάρος της απόδειξης ήταν σε ΑΥΤΟΥΣ. Και έλαβαν αυτή την απόφαση πολύ πριν υπάρξει μια διαδικασία που ονομάζεται γενετική αλληλουχία.
Αν η απομόνωση είναι αδύνατη, αν αυτοί οι ιοί κολυμπούν για πάντα σε υγρό μέσα στα κύτταρα, χωρίς να απομονώνονται, τότε ΠΩΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ ΠΡΩΤΑ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΩΝ ΙΩΝ;
Σε ποια βάση έκαναν τον ισχυρισμό αυτό;
Μέσω άμεσης παρατήρησης; Σίγουρα όχι, αν οι ιοί δεν μπορούν ποτέ να διαχωριστούν από το υγρό στο οποίο κολυμπούν.
«Ανακαλύψαμε για πρώτη φορά την ύπαρξη ιών που δεν μπορούν να απομονωθούν με…»
Με τι;
Τραγουδώντας τραγούδια;
Μιλώντας σε έναν πρόγονο του Antony Fauci;
Ανακαλύπτοντας πόσα χρήματα υπήρχαν στους τραπεζικούς λογαριασμούς της οικογένειας Rockefeller;
«Όχι, κοίτα. Κοίτα πώς δουλεύει. ΤΩΡΑ λέμε ότι η απομόνωση των ιών είναι αδύνατη, επειδή οι άνθρωποι μας κατηγορούν ότι δεν τους απομονώνουμε. Αλλά ΤΟΤΕ, πολύ παλιά, όταν οι επιστήμονες ανακάλυψαν για πρώτη φορά την ύπαρξη των ιών, ήξεραν ότι οι ιοί ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ».
«Πώς το ήξεραν αυτό;»
«Επειδή όλες οι άλλες εξηγήσεις για το γιατί οι άνθρωποι αρρώσταιναν από συγκεκριμένες ασθένειες δεν έπιαναν, έπεφταν έξω».
- «Κατάλαβα. Άρα υπήρχε μόνο ΜΙΑ άλλη πιθανότητα. Οι ιοί.»
- «Ακριβώς.»
- «Αντιλαμβάνεσαι πόσο γελοία είναι αυτή η θέση;»
- «Ουδέν σχόλιο.»
Και αυτό είναι πραγματικά το τέλος της ιστορίας. Δεν υπήρξε καμία «αρχική ανακάλυψη» των ιών. Υπήρχε μόνο μια υπόθεση που δεν υποστηριζόταν από τίποτα.
Και ΤΩΡΑ, όταν οι ιολόγοι ισχυρίζονται ότι δεν χρειάζεται να απομονώσουν τους ιούς επειδή μπορούν να παρουσιάσουν τις γενετικές τους αλληλουχίες, τότε προκύπτει μια άλλη γελοία κατάσταση.
ΠΩΣ ΑΝΑΛΥΕΙΣ ΤΗ ΔΟΜΗ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΣΕΙΣ;
Πώς περιγράφεις τη δομή ενός πράγματος όταν δεν έχεις το πράγμα;
ΔΕΝ περιγράφεις τη δομή. Υποτίθεται ότι την περιγράφεις.
Αναφέρεστε σε άλλες δομές, οι οποίες και οι ίδιες είναι μόνο προσχηματικές, και διαλέγετε κομμάτια από αυτές τις προσχηματικές δομές και τα συναρμολογείτε, και λέτε: «Εδώ είναι. Εδώ είναι η γενετική ακολουθία». Αυτό θα ήταν σαν ένας καταστηματάρχης να απλώνει το άδειο χέρι του στους κακοποιούς της μαφίας που εμφανίστηκαν για να εισπράξουν τα χρήματα προστασίας τους για την εβδομάδα. Ο ιδιοκτήτης λέει: «Ορίστε τα τετρακόσια δολάριά σας. Δεν τα βλέπετε;»
Αφού ένας κακοποιός βγάζει το όπλο του, ο ιδιοκτήτης του καταστήματος ανοίγει το χρηματοκιβώτιο του τοίχου, βγάζει περίεργα χαρτονομίσματα και τα παραδίδει. Τα χαρτονομίσματα είναι κομμάτια χρημάτων από το παιχνίδι που ονομάζεται Μονόπολη. Είναι κομμάτια από αμερικανικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά χρήματα της Μονόπολης, κολλημένα μεταξύ τους.
Και ΑΥΤΟ λέγεται γενετική αλληλουχία ιών. Αστεία χρήματα.
Θα καλύψω δύο ακόμη σημεία. Όπως έχει δηλώσει ο Dr. Tom Cowan, σύμφωνα με τη συμβατική υπόθεση της ιογενούς μόλυνσης, οι ιοί πρέπει να βγαίνουν από τα κύτταρα και να ταξιδεύουν σε άλλα κύτταρα. Διαφορετικά, πώς μπορεί η μόλυνση να εξαπλωθεί σε όλο το σώμα; Αλλά αυτή η περιγραφή προϋποθέτει ότι οι ιοί ΜΠΟΡΟΥΝ να ζουν και να ευδοκιμούν έξω από το υγρό στα κύτταρα.
Επομένως, ο ισχυρισμός ότι οι ιοί δεν μπορούν να απομονωθούν επειδή ζουν πάντα σε υγρό μέσα στα κύτταρα είναι ψευδής.
Πράγμα που μας φέρνει πίσω στον πρώτο τύπο ιολόγου, αυτόν που λέει ότι ΑΠΟΜΟΝΩΝΕΙ ιούς -αλλά δεν μπορεί να το αποδείξει, επειδή ο ορισμός του για την απομόνωση είναι: «ότι κολυμπάει μέσα στη σούπα και δεν διαχωρίζεται ποτέ από τη σούπα».
Και τέλος, τι γίνεται με τις φωτογραφίες του ηλεκτρονικού μικροσκοπίου που υποτίθεται ότι δείχνουν απομονωμένους ιούς; Αυτό είναι ένα θέμα γεμάτο συγκρούσεις και παρεξηγήσεις. Απέχει πολύ από το να είναι σταθερή επιστήμη. Πολλοί λεγόμενοι ιοί σε αυτές τις φωτογραφίες είναι κύτταρα που «εκκολάπτονται«, σαν κάτι να μην έχει ακόμη, αλλά να είναι έτοιμο να ξεφύγει από το κύτταρο. Οι ιολόγοι θα ονομάσουν αυθαίρετα αυτά τα κάτι, «ιούς«, χωρίς οπτική απόδειξη.
Στη συνέχεια, υπάρχουν τα εξωσώματα, «μικροκυψελίδες που απελευθερώνονται από τα κύτταρα τόσο σε φυσιολογικές όσο και σε παθολογικές καταστάσεις«. Τα μπερδεύουν με τους ιούς. Υπάρχει και άλλο γενετικό υλικό που μπορεί να ταυτοποιηθεί λανθασμένα ως ιοί.
Όσοι επιθυμούν να διερευνήσουν αυτό το ακανθώδες πρόβλημα θα πρέπει να διαβάσουν τα έργα του Harold Hillman, ενός από τους σημαντικότερους επικριτές των μεθόδων ηλεκτρονικής μικροσκοπίας, ο οποίος εξορίστηκε από την επιστημονική κοινότητα για τα ευρήματά του. Ο Hillman έγραψε κάποτε: «Οι ηλεκτρονικοί μικροσκόποι αγνόησαν τις επιταγές της στερεάς γεωμετρίας και οι περισσότερες από τις φαινομενικές δομές που εντόπισαν είναι τεχνουργήματα των διαδικασιών προετοιμασίας τους…». Με άλλα λόγια, οι τεχνικές της ηλεκτρονικής μικροσκοπίας (ΕΜ) δημιουργούν τεχνητές οντότητες που στη συνέχεια εκλαμβάνονται λανθασμένα ως φυσικές οντότητες.
Ο Brian Martin, ομότιμος καθηγητής κοινωνικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Wollongong, στην Αυστραλία, γράφει:
«Σε μια περίπτωση, ο Hillman έδωσε μια ομιλία σε ένα μεγάλο ακροατήριο σε αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «ένα γνωστό ουαλικό πανεπιστήμιο». Οι πολλοί προπτυχιακοί φοιτητές στο ακροατήριο φάνηκαν να συμπαθούν την υπόθεσή του. Ένας λέκτορας σηκώθηκε όρθιος και ισχυρίστηκε ότι είχε εικόνες από ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο που έδειχναν ότι ο Hillman έκανε λάθος. Μετά την ομιλία, ο Hillman ζήτησε από τον λέκτορα να δει τις εικόνες. ‘Δεν έχω καμία’, είπε εκείνος γελώντας. ‘Γιατί είπατε ότι έχετε μπροστά σε τόσο μεγάλο ακροατήριο;’
‘Επειδή δεν ήθελα να παραπλανηθούν οι φοιτητές από εσάς’».
Και έτσι ολοκληρώνεται το σημερινό επεισόδιο του «Δύο σχολές ιολογίας, και οι δύο λάθος» (Two Schools of Virology, Both Wrong), που σας παρουσιάζουν οι «Τα σφουγγαρόπανα των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ» (NIH Paper Towels), η μάρκα που σφουγγαρίζει κάθε διαρροή αλλά με κάποιο τρόπο δεν παγιδεύει ποτέ έναν ιό.
Φάκελος Harold Hillman: κάντε κλικ εδώ.
Το άρθρο το βρήκαμε στο https://kanenazori.com/
Αρχική πηγή άρθρου: truthcomestolight
πηγή μεταφρασμένου κειμένου: telegra.ph
ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΧΩ ΠΕΙ ΠΩΣ ΟΤΙ ΞΕΡΑΜΕ ΕΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΔΗ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ ΑΠΩΤΕΡΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΕΠΑΝΩ ΜΑΣ. ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΥΓΚΡΟΥΟΜΕΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ. ΑΥΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΤΕ ΠΟΤΈ. ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΠΟΥ ΦΕΡΝΟΥΝ ΣΕ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΜΕ ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥΣ. ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ. Η ΣΚΕΨΗ ΔΕΝ ΦΟΡΟΛΟΓΕΙΤΑΙ. ΕΡΡΩΣΘΕ. ΟΜΩΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΣΑΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΣΗ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ: ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΧΟΥΝ ΜΑΖΕΥΤΕΙ. ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΕΛΕΓΧΟ. ΜΗΝ ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΚΙΟΛΑΣ.
Φωτογραφία από PublicDomainPictures από το Pixabay
