Όταν εγκληματεί η Υπηρεσία Δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος… Μέσα στο μαύρο σκοτάδι της εκμετάλλευσης και τη σαπίλα της απελπισίας και της δυστυχίας ελπίζουμε στη ζωή όσο υπάρχουν άνθρωποι σαν τον ήρωα του παρακάτω κειμένου. Μπορεί ένας κούκος να μην φέρνει την άνοιξη, ένας άνθρωπος όμως μπορεί να σώσει δέκα άλλους. Και το παράδειγμά του ας το έχουμε όλες και όλοι στο μυαλό μας. Ειδικά τώρα που έρχεται η τιμωρία όλων όσων εγκλημάτησαν πάνω στους ανθρώπους…
Γράφει η Perlorentzou Isaboo
Πάμε τώρα και στα σοβαρά….τον έλεγαν Παναγιώτη Βήχο και ήταν αγωνιστής. Σας παρακαλώ η ιστορία του μην ξεχαστεί. Να φωνάξουμε να ακουστεί παντού η ιστορία του Παναγιώτη Βήχου, ο οποίος αποκάλυψε πρώτος στην Ελλάδα επώνυμα κύκλωμα trafficking. Διαβάστε την μαρτυρία της ίδιας του της κόρης. Μας την έγραψε πριν λίγο στη σελίδα και την αναδημοσιεύουμε με απεριόριστο σεβασμό για τον πατέρα της:
«Ο πατέρας μου ήταν μαέστρος. Τα δάχτυλα του έπιαναν κεφτεδάκια κι έβγαζαν νότες! Εκπληκτικός πιανίστας. Μαγικός μουσικός. Κάθε καλοκαίρι πηγαίναμε οικογενειακώς σε διάφορα νησιά για σεζόν. Έτσι λοιπόν βρεθήκαμε στην Σαντορίνη! Εγώ με τους γονείς μου και την κολλητή μου φίλη. Θα ήμουν…. 12? 13? Κάπου εκεί…. Ένα βράδυ γυρίζοντας ο πατέρας μου στο δωμάτιο ξενοδοχείου που μας είχε παραχωρηθεί από τον ιδιοκτήτη του νυκτερινού κέντρου , άκουσε φωνές και κλάματα.
Προσπάθησε να εντοπίσει τι γινόταν αλλά μάταια. Μας το είπε. Το προσπεράσαμε. Εμείς. Εκείνος όχι. Έψαχνε μέρες να βρει από που ερχόντουσαν οι φωνές και τα κατάφερε. Σε ένα από τα δωμάτια βρισκόντουσαν κορίτσια στοιβαγμένα , κάποιες ανήλικες ακόμα , και φώναζαν για βοήθεια. Πήγε απέξω και τις ρώτησε τι έχει συμβεί και πώς μπορεί να τος βοηθήσει. Τα κορίτσια αυτά είχαν εξαπατηθεί. Τις έφεραν στην Ελλάδα για δουλειά μα στην πραγματικότητα τις έβαζαν να “κάνουν ποδήλατο”. Αυτός ήταν ο κωδικός για την κονσομασιόν. Τις εξαναγκαζαν. Τις απειλούσαν.
Μια από αυτές του είπε “πες στην μαμά μου να έρθει να με πάρει. Θέλω την μαμά μου, σε παρακαλώ“. Προσπαθώντας να τις βοηθήσει, έψαχνε. Κι όσο έψαχνε τόσο έβρισκε βαθιά σαπίλα. Φύγαμε νύχτα κρυφά από το νησί εκείνο. Σιωπηλά κι αθόρυβα. Ο δικαστικός αγώνας του μόλις είχε ξεκινήσει. Βαθιά πολιτικοποιημένος κίνησε γη και ουρανό. Ο άνθρωπος που είχε στήσει το εμπόριο λευκής σαρκός ήταν ο διοικητής της αστυνομίας της Σαντορίνης. Μαζί του εμπλεκόταν και το μέχρι πρότινος αφεντικό του , ιδιοκτήτης κέντρου διασκέδασης.
Απειλές – τηλεφωνήματα καθημερινά. Η μάνα μου φώναζε. “Σταμάτα το γιατί θα φύγω. Έχουμε μικρό παιδί. Σταμάτα”. Όχι εκείνος. Αύριο θα είναι η κόρη μας στην θέση τους. Ο μπαμπάς μου ήθελε να σώσει τον κόσμο αλλά σώζοντας τον κόσμο πάντα “έριχνε” την οικογένεια του. Στην πρώτη δίκη είχε μαζευτεί το σωματείο των φεμινιστριών με πανό και χειροκροτήματα. Ο δικαστικός αγώνας κράτησε χρόνια. Πήγε ακόμα και στο Τριανταφυλλόπουλο τότε! Συγκάλυψη στην συγκάλυψη…. Δεν ξαναδούλεψε. Κανένας δεν τον έπαιρνε σε δουλειές. Φτώχεια. ΠΟΛΥ ΦΤΩΧΕΙΑ.
Ο διοικητής της Σαντορίνης απλά … Μετατέθηκε σε άλλο νησί. ΑΔΙΚΙΑ! Δεν ήξερε τι άλλο να κάνει ο πατέρας μου. Δεν μπορούσε και να κάνει κάτι άλλο. Έναν χρόνο μετά χτύπησε το κουδούνι ξημερώματα. Μπήκαν σπίτι μας αστυνομικοί και το έκαναν φύλο και φτερό. Πήραν τον σκληρό δίσκο του υπολογιστή του για έλεγχο. Λίγες μέρες μετά τον συνέλαβαν. Ω ναι! Κατηγορήθηκε ότι ήταν παιδεραστής! Ότι οργάνωνε όργια με είσοδο στο στάδιο () με τρία ευρώ το άτομο. Φυσικά ανυπόστατο, φυσικά κανένα στοιχείο δεν βρήκαν , φυσικά την ίδια μέρα τον άφησαν.
Φυσικά συνέχισαν να τον καταδιώκουν. Και φυσικά όλος αυτός ο κόπος να σώσει τον κόσμο τον σκότωσε. Έσκασε. Γέμισε καρκίνο από την στεναχώρια του. Για να μπορέσει να ενώσει εκείνο το κορίτσι που ποτέ δεν είδε το πρόσωπο του με την μαμά του. Ξέρω ποιος τον κυνήγησε, ξέρω ακριβώς ποιοι , πως και γιατί . Αλλά το άφησα εκεί. Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη δυστυχώς. Τους βλέπω συχνά σε τηλεοράσεις και εκπομπές και θυμώνω. Θυμώνω και τους φτύνω. Αλλά…. Αλλά!
Στην κηδεία του ήταν όλοι. Όλων των κομμάτων, κορίτσια που έσωσε, σύλλογοι. Είπαν αθάνατος και είναι αθάνατος. 3/12/2013 έφυγε από αυτόν τον σάπιο κόσμο, ταλαιπωρημένος αλλά χαρούμενος γιατί έστω και λίγο , ελάχιστα κατάφερε να βοηθήσει δέκα κορίτσια να ξεφύγουν από το “ποδήλατο”. Μετά από 13 ολόκληρα χρόνια δικαστικής μάχης. Κατάφερε και η Ελλάδα καταδικάστηκε το 2010 από το ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων!
Μια μέρα πριν φύγει ζήτησε από την μητέρα μου (με νοήματα , ο καρκίνος είχε φράξει τις φωνητικές χορδές) να γράψει στο πολιτικό καφενείο κάτι. Το πολιτικό καφενείο ήταν δικό του βαρύ σάιτ με φόρουμ , με ολόκληρα βιβλία μέσα του που δυστυχώς κανένας δεν ήταν άξιος να το κρατήσει και χάθηκε στον χωροχρόνο ..”Εγώ έφυγα. Εσείς που μείνατε πίσω πολεμήστε όλοι μαζί για ένα καλύτερο αύριο με την ανθρωπιά σας καρφιτσωμένη στο μέτωπο. Γυναίκες καριέρας. Το screenshot είναι από αυτό το άρθρο του 2016 από Το Μωβ.”
Αυτά γράφει η κόρη του Παναγιώτη. Έψαξα την ιστορία και σας παραθέτω ακριβώς ότι έγινε τότε…
Ο Παναγιώτης Βήχος το 1998 καταγγέλλει, μέσα από τις στήλες της Νέας Προοπτικής, τον διοικητή της Αστυνομικής Διεύθυνσης Σαντορίνης και ιδιοκτήτες νυκτερινού κέντρου για εκμετάλλευση και σωματεμπορία αλλοδαπών κοριτσιών, με συνέπεια να διωχθεί ο διοικητής του A.T. και οι ιδιοκτήτες των νυχτερινών κέντρων.
Με διάφορα νομικά τερτίπια η δίκη αναβάλλεται πολλές φορές καθώς οι κατηγορούμενοι αρνούνται να παραστούν.
Πάνω από 350 κάτοικοι του νησιού μαζί και ο Δεσπότης συνυπογράφουν κείμενο καταγγελίας ενάντια στον Αστυνομικό Διευθυντή. Στο πλευρό του Παναγιώτη Βήχου κινητοποιούνται φεμινιστικές οργανώσεις, αριστερές και κοινωνικές οργανώσεις. Ο Διοικητής της Αστυνομικής Διεύθυνσης με εσωτερική EΔE απαλλάσσεται, αλλά διώκεται αυτεπάγγελτα από την εισαγγελία Nάξου. Συγχρόνως προάγεται σε Αστυνομικό Διευθυντή της Σύρου… στην πόλη όπου όλως τυχαίως θα γίνει το δικαστήριο ενάντιά του.
Ο εν λόγω αστυνόμος, υποβάλλει μήνυση και στην Νέα Προοπτική, στον αρχισυντάκτη της Θοδ. Κουτσουμπό και στον Π. Βήχο, ζητώντας 200 εκατομμύρια δρχ. για συκοφαντική δυσφήμηση. Παράλληλα, στη μακρά δικαστική διαδικασία που κράτησε πάνω από 8 χρόνια, στην προσπάθεια να υπονομευθεί η μαρτυρία του Παναγιώτη Βηχου οργανώνεται μια προβοκάτσια εναντίον του από την δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος.
Σε έρευνα στο σπίτι του Π. Βήχου με την αιτιολογία ύπαρξης καταγγελίας ότι τάχα συμμετέχει σε κύκλωμα παιδικής πορνογραφίας κατάσχεται ο σκληρός δίσκος του υπολογιστή του και την επόμενη μέρα η εφημερίδα «Εσπρέσο», με πρωτοσέλιδο άρθρο, γράφει για «εξάρθρωση κυκλώματος παιδικής πορνογραφίας με την συμμετοχή γνωστού αριστερού μουσικού» συνοδευόμενη από φωτο του Βήχου με κόκκινη σημαία από διαδήλωση του ΕΕΚ.
Το δημοσίευμα -αλλά και η έρευνα που δεν είχε περατωθεί- χρησιμοποιήθηκε από τους συνηγόρους του κυκλώματος για να «φαγωθεί το κύρος» του μάρτυρα. Το κατασκευασμένο σενάριο της δήθεν «παιδικής πορνογραφίας» κατέρρευσε αργότερα αφού όμως πρώτα οι ένοχοι της Σαντορίνης έπεσαν στα μαλακά. Η ιστορία αυτή ταλαιπώρησε για πολλά χρόνια τον Παναγιώτη και όπως ο ίδιος έλεγε «μου έβγαλαν τον καρκίνο».
Παναγιώτης Βήχος – Ο ορισμός του Ήρωα. Μόνος εναντίον των κυκλωμάτων και της αδιαφορίας όλων μας. Τέτοιοι άνθρωποι δεν πρέπει να ξεχνιούνται. Να γράψουμε την ιστορία του. Να μείνει στις μνήμες αυτών που θα έρθουν. Χιλιάδες ασυνόδευτα προσφυγόπουλα έχουν χαθεί. Κανείς δεν το έψαξε.
Μέσα στο μαύρο σκοτάδι της εκμετάλλευσης τη σαπίλα της απελπισίας και της δυστυχίας Ελπίζουμε στη ζωή Όσο υπάρχουν άνθρωποι σαν τον Παναγιώτη. Μπορεί ένας κούκος να μην φέρνει την άνοιξη, ένας άνθρωπος όμως μπορεί να σώσει δέκα άλλους. Και το παράδειγμά του ας το έχουμε όλες και όλοι στο μυαλό μας. Αθάνατος!
Δείτε μια συνέντευξη του και ακούστε τι είχε να μας πει!!
ΥΓ. Ξέρετε πόσο κυνηγάω και είμαι αντίθετος σε οποιαδήποτε ιδεολογία, αλλά και σε οποιονδήποτε βρίσκεται εξαρτημένος από κάποια ιδεολογία. Το ότι ο Παναγιώτης ήταν αριστερός δεν θα μπορούσε ποτέ να με αποτρέψει από το αναδείξω την ιστορία του…. Γιατί η ανθρωπιά και η ανδρεία αυτού του ανθρώπου είναι πέρα και πάνω από οτιδήποτε άλλο!!!! Οφείλω να το τονίσω αυτό!!!!! Χρειαζόμαστε τέτοιους ανθρώπους, τώρα περισσότερο από ποτέ!!!!
Διαβάστε – “ΟΛΟΣ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΧΡΩΣΤΑΕΙ”
Ακούστε τι λέω στο βίντεο – Η ανθρώπινη ιστορία ξαναγράφεται στις μέρες μας. Και μπαίνει στις πραγματικές της βάσεις.
