Τέλος τα Πετροδόλαρα … υποδεχτείτε τα πετρογιουάν, ενώ Ευρώπη και ΗΠΑ «κοιμόνται», αναφέρει η Credit Suisse.. Πονάνε οι συστημικές τράπεζες και δεν ξέρουν πως να τον εκφράσουν τον πόνο τους… Βλέπουν την γη να χάνεται κάτω από τα πόδια τους και όλα όσα είχαν στήσει να διαλύονται.. Το αντιανθρώπινο οικονομικό τους σύστημα είναι έτοιμο να πέσει και μάλιστα με πολύ θόρυβο… Και αυτό δεν είναι αναστρέψιμο!!!! Πάμε να δούμε τι ανέβασε με… πόνο η Credit Suisse…
Προκλητική ανάλυση Credit Suisse: Οι ΗΠΑ κοιμούνται, Ρωσία και Κίνα σχεδιάζουν παρασκηνιακώς να αποκαθηλώσουν το δολάριο…
Τα εμπορεύματα θα υπαγορεύσουν τη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Αυτό αναφέρει ο επικεφαλής αναλυτής της Credit Suisse, Zoltan Pozsar, περιγράφοντας πώς ο κόσμος μετατοπίζεται πλέον σε μια πολυπολική τάξη πραγμάτων “που δεν οικοδομείται από τους αρχηγούς των G7 αλλά από τους “G7 της Ανατολής” (τους αρχηγούς των BRICS)”. BRICS σημαίνει την ομάδα πέντε εθνών: Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική.(Και πολλών ακόμα Εθνών που μπαίνουν σιγά σιγά θα προσθέσω εγώ)…
Αλλά ο Pozsar είπε ότι με την προδιαγεγραμμένη επέκταση μέσω φημολογούμενων αιτήσεων για τη Σαουδική Αραβία, την Τουρκία ή την Αίγυπτο, πήρε το θάρρος να στρογγυλοποιήσει το σημερινό “G5”.
Τι μας έχει πει ο Xi Jinping
Ο Pozsar επικεντρώθηκε στην ομιλία του Κινέζου προέδρου Xi Jinping στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής στα αραβικά κράτη, η οποία είναι πολύ αποκαλυπτική για το πώς το Πεκίνο σχεδιάζει να ξεπεράσει τη Δύση στην παγκόσμια οικονομία.
“Οι επενδυτές σταθερού εισοδήματος θα πρέπει να ενδιαφερθούν – όχι μόνο επειδή η τιμολόγηση του πετρελαίου σε ρενμίνμπι (RMB – εξωχώριο γιουάν) θα πλήξει την ισχύ του δολαρίου, αλλά και επειδή η επιβάρυνση στα εμπορεύματα σημαίνει περισσότερο πληθωρισμό για τη Δύση”, δήλωσε ο Pozsar.
Στα επόμενα τρία έως πέντε χρόνια, η Κίνα είναι έτοιμη να συνεργαστεί με τις χώρες του GCC [Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου] στους ακόλουθους τομείς προτεραιότητας:
Πρώτον, τη δημιουργία ενός νέου παραδείγματος πολυδιάστατης ενεργειακής συνεργασίας, όπου η Κίνα θα συνεχίσει να εισάγει μεγάλες ποσότητες αργού πετρελαίου σε μακροπρόθεσμη βάση από τις χώρες του GCC και να αγοράζει περισσότερο LNG.
Επίσης, θα ενισχύσουν τη συνεργασία τους στον εμπορικό τομέα, τις υπηρεσίες μηχανικής, καθώς και την αποθήκευση, τη μεταφορά και το διυλιστήριο.
Η πλατφόρμα του Χρηματιστηρίου Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου της Σαγκάης θα αξιοποιηθεί πλήρως για τον διακανονισμό του RMB στο εμπόριο πετρελαίου και φυσικού αερίου, […] και θα ξεκινήσουν τη συνεργασία ανταλλαγής νομισμάτων και το έργο m-CBDC Bridge.
Το χρονοδιάγραμμα του Xi
Αναλύοντας το χρονοδιάγραμμα του Xi για “τρία έως πέντε χρόνια”, ο Pozsar εξήγησε ότι σε όρους αγοράς, αυτό σημαίνει ότι τα προθεσμιακά συμβόλαια θα πρέπει να προεξοφλήσουν έναν κόσμο στον οποίο το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο τιμολογούνται όχι μόνο σε δολάρια αλλά και σε ρενμίνμπι, και στον οποίο το πετρέλαιο και φυσικό αέριο δεν είναι διαθέσιμα σε χαμηλές τιμές (και σε δολάρια) για τη Δύση επειδή έχουν ξεπεραστεί από την Ανατολή.
“Η αίσθησή μου είναι ότι η αγορά έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι ο κόσμος από μονοπολικός γίνεται πολυπολικός πολιτικά, αλλά η αγορά δεν έχει κάνει ακόμη το άλμα ότι στην αναδυόμενη πολυπολική παγκόσμια τάξη.
Οι νομισματικές βάσεις θα είναι μικρότερες, οι βάσεις για τα εμπορεύματα θα είναι μεγαλύτερες και τα ποσοστά πληθωρισμού στη Δύση θα είναι υψηλότερα”, εξήγησε ο αναλυτής.
Πρόσθεσε ότι οι διαπραγματευτές του πληθωρισμού “θα πρέπει να είναι παρανοϊκοί, όχι εφησυχασμένοι”, λέγοντας ότι “τα breakevens του πληθωρισμού δεν φαίνεται να τιμολογούν κανέναν γεωπολιτικό κίνδυνο”.
Η δύση του πετροδολαρίου, η αυγή του πετρογιουάν
Κάνοντας μια σημαντική σύγκριση μεταξύ της προσέγγισης του Xi και του τότε προέδρου Franklin Roosevelt με τον βασιλιά Abdul Aziz Ibn Saud, ο Pozsar υπογράμμισε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν τότε να κάνουν “με μια Μέση Ανατολή που μόλις είχε αρχίσει να αναπτύσσεται”.
Η Δύση ουσιαστικά εξασφάλιζε τη ροή πετρελαίου από τα αραβικά κράτη με αντάλλαγμα την ασφάλεια μέσω των όπλων και τη σταθερότητα των εσόδων.
Αλλά τώρα, οι σχέσεις ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας είναι τεταμένες, η Αμερική εξαρτάται πλέον λιγότερο από το πετρέλαιο της Μέσης Ανατολής λόγω της επανάστασης του σχιστόλιθου και η Κίνα κατέληξε να είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας πετρελαίου.
“Τότε, η “ρευστότητα και η ασφάλεια” ήταν πιο σημαντικές για μια αναδυόμενη περιοχή- σήμερα η “ισότητα και ο σεβασμός” είναι πιο σημαντικές για μια περιοχή που έχει γίνει μια εξέχουσα περιοχή”, περιέγραψε.
Η Κίνα, πρόσθεσε, προσφέρει τώρα το τελευταίο μέσω αυτού που ο Xi περιέγραψε ως “ένα νέο παράδειγμα μιας πολυδιάστατης ενεργειακής συνεργασίας”.
Η συνέργεια που διατυπώθηκε ως πρόταση από τον Κινέζο ηγέτη “σημαίνει ότι δεν παίρνουμε απλώς πετρέλαιο για μετρητά και όπλα, αλλά επενδύουμε στην περιοχή στον ‘μεταγενέστερο τομέα’ και αξιοποιούμε την περιφερειακή τεχνογνωσία για συνεργασία.
“Για να το θέσουμε διαφορετικά, το “πετρέλαιο για την ανάπτυξη” (εγκαταστάσεις και θέσεις εργασίας) εκτόπισε το “πετρέλαιο για τα όπλα” – η Πρωτοβουλία Belt and Road συναντήθηκε με το Όραμα 2030 της Σαουδικής Αραβίας σε ένα μεγάλο win-win”, κατέληξε ο Pozsar.
Ο ρόλος του νομίσματος
Το κερασάκι στην παροιμιώδη τούρτα; Όλα αυτά θα είναι αποκλειστικά σε ρενμίνμπι, ξεκινώντας από την υπόσχεση του Xi ότι “η πλατφόρμα του Χρηματιστηρίου Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου της Σαγκάης θα αξιοποιηθεί πλήρως για τον διακανονισμό του RMB στο εμπόριο πετρελαίου και φυσικού αερίου”.
“Η Κίνα, που είναι ήδη ο μεγαλύτερος αγοραστής πετρελαίου και φυσικού αερίου από τις χώρες του Κόλπου, θα αγοράσει ακόμη περισσότερα στο μέλλον και θέλει να πληρώσει για όλα αυτά σε ρενμίνμπι τα επόμενα τρία έως πέντε χρόνια”.
Ο Pozsar σημείωσε επίσης ότι ο Κινέζος ηγέτης το ανακοίνωσε αυτό “όχι κατά την πρώτη ημέρα της επίσκεψής του – όταν συναντήθηκε μόνο με την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας- αλλά κατά τη δεύτερη ημέρα της επίσκεψής του – όταν συναντήθηκε με την ηγεσία όλων των χωρών του Κόλπου “.
“Το πετρέλαιο του Κόλπου που ρέει ανατολικά + τιμολόγηση του ρενμίνμπι = η αυγή του πετρογιουάν”, συνόψισε.
Προνόμια του ρενμίνμπι: έργα, χρυσός, CBDC
Θα υπάρξουν πολλές ευκαιρίες για τις χώρες του Κόλπου να αποκομίσουν τα ρενμίνμπι που κερδίζουν από την πώληση πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Κίνα.
Αναφερόμενοι στις παρατηρήσεις του Xi, αυτές θα μπορούσαν να κυμαίνονται από “την πώληση υποδομών καθαρής ενέργειας, κέντρων μεγάλων δεδομένων και υπολογιστικού νέφους, έργων 5G και 6G και συνεργασίας στην έξυπνη κατασκευή και την εξερεύνηση του διαστήματος”.
Η “συνεργασία στον τομέα της παραγωγής” θα μπορούσε ενδεχομένως να περιλαμβάνει επίσης “την από κοινού εξερεύνηση πετρελαίου στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας”.
Ο Pozsar σημείωσε επίσης ότι η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας (PBoC) ανέφερε αύξηση των αποθεμάτων χρυσού της για πρώτη φορά σε περισσότερα από τρία χρόνια.
“Γιατί οι αγορές χρυσού της Κίνας έχουν σημασία στο πλαίσιο του διακανονισμού του ρενμίνμπι;
Επειδή στη Σύνοδο Κορυφής των BRICS το 2018, η Κίνα εγκαινίασε ένα συμβόλαιο μελλοντικής εκπλήρωσης πετρελαίου σε ρενμίνμπι στο Διεθνές Χρηματιστήριο Ενέργειας της Σαγκάης και από το 2016 και το 2017, το ρενμίνμπι είναι μετατρέψιμο σε χρυσό στα Χρηματιστήρια Χρυσού της Σαγκάης και του Χονγκ Κονγκ, αντίστοιχα”, εξήγησε ο Pozsar.
Και πρόσθεσε: “Η μετατρεψιμότητα σε χρυσό νικά τη μετατρεψιμότητα σε δολάρια”.
Στην ομιλία του ο Xi αναφέρθηκε επίσης συγκεκριμένα στο έργο της γέφυρας m-CBDC.
Το σχέδιο ψηφιακού νομίσματος των κεντρικών τραπεζών, “επιτρέπει σε πραγματικό χρόνο, peer-to-peer, διασυνοριακές και συναλλαγματικές συναλλαγές” και αναλαμβάνεται από τις κεντρικές τράπεζες της Κίνας, της Ταϊλάνδης, του Χονγκ Κονγκ και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.
Αυτό θα διεξάγει συναλλαγές “χωρίς να εμπλέκεται το δολάριο ΗΠΑ ή το δίκτυο των δυτικών ανταποκριτριών τραπεζών στο οποίο βασίζεται το σύστημα του δολαρίου ΗΠΑ”.
“Η Κίνα θέλει περισσότερο από το πετρέλαιο του Κόλπου, θέλει να το πληρώνει με ρενμίνμπι και θέλει οι χώρες του Κόλπου να δέχονται το ηλεκτρονικό ρενμίνμπι στην πλατφόρμα m-CBDC Bridge “, δήλωσε ο Pozsar.
Για να κάνει τα πράγματα πιο ελκυστικά για τον Κόλπο, ο Xi τόνισε επίσης την έναρξη της “συνεργασίας ανταλλαγής νομισμάτων”, διευκολύνοντας έναν τρόπο για τις χώρες να αγοράζουν τα πράγματα που χρειάζονται με την Κίνα να επεκτείνει τα δάνεια σε ρενμίνμπι.
Αυτό μπορεί να αποπληρωθεί μέσω των γραμμών ανταλλαγής όταν η Κίνα αγοράζει πετρέλαιο για ρενμίνμπι.
“Κάντε ένα βήμα πίσω και σκεφτείτε… ότι από τις αρχές του τρέχοντος έτους, το 2022, η Ρωσία πουλάει πετρέλαιο στην Κίνα για ρενμίνμπι και στην Ινδία για ντιρχάμ των ΗΑΕ- η Ινδία και τα ΗΑΕ εργάζονται για τον διακανονισμό των συναλλαγών πετρελαίου και φυσικού αερίου σε ντιρχάμ μέχρι το 2023- και η Κίνα ζητά από το GCC να αξιοποιήσει “πλήρως” τα ανταλλακτήρια της Σαγκάης για να διακανονίσει όλες τις πωλήσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Κίνα σε ρενμίνμπι μέχρι το 2025″, έγραψε ο Pozsar.
“Αυτό είναι η δύση για το πετροδολάριο… και η αυγή για το πετρογιουάν”.
Η Κίνα και ο ΟΠΕΚ+
Η άνοδος του πετρογιουάν δεν είναι κάτι που μόλις τώρα θα ξεκινήσει, έχει ήδη τεθεί σε κίνηση.
Μεταξύ των χωρών του ΟΠΕΚ+, η Ρωσία και η Βενεζουέλα δέχονται ήδη πληρωμές για πετρέλαιο σε ρενμίνμπι με μεγάλες εκπτώσεις.
Η Κίνα υπέγραψε επίσης τη Συνολική Στρατηγική Εταιρική Σχέση με το Ιράν – “μια 25ετή “συμφωνία” βάσει της οποίας η Κίνα δεσμεύεται να επενδύσει 400 δισεκατομμύρια δολάρια στην οικονομία του Ιράν με αντάλλαγμα τη σταθερή προμήθεια ιρανικού πετρελαίου με μεγάλη έκπτωση”.
Προβλέπει 280 δισεκατομμύρια δολάρια για την ανάπτυξη των μεταγενέστερων τομέων πετροχημικών προϊόντων (διύλιση και πλαστικά) και 120 δισεκατομμύρια δολάρια για τις υποδομές μεταφορών και μεταποίησης του Ιράν σε αντάλλαγμα για εξαγωγές ενέργειας με ελάχιστη εγγυημένη έκπτωση 12% στην κυλιόμενη μέση τιμή έξι μηνών.
Η συμφωνία Κίνας-Ιράν έχει το ίδιο πνεύμα με αυτό που λέει η ομιλία του Xi στη σύνοδο κορυφής με το GCC: “επενδύσεις σε downstream πετροχημικά έργα, μεταποίηση και υποδομές… [με αντάλλαγμα] διακανονισμό σε ρενμίνμπι”.
“Η Ρωσία, το Ιράν και η Βενεζουέλα αντιπροσωπεύουν περίπου το 40% των παγκόσμιων αποδεδειγμένων αποθεμάτων πετρελαίου… οι χώρες του Κόλπου αντιπροσωπεύουν επίσης το 40% των αποδεδειγμένων αποθεμάτων πετρελαίου (με τη Σαουδική Αραβία να αντιπροσωπεύει τα μισά)… και φλερτάρονται από την Κίνα για να δεχτούν ρενμίνμπι για το πετρέλαιό τους σε αντάλλαγμα για μετασχηματιστικές επενδύσεις”, συνόψισε ο Pozsar.
“Για να το υπογραμμίσουμε, οι ΗΠΑ έχουν επιβάλει κυρώσεις στον μισό ΟΠΕΚ με το 40% των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου και τα έχασαν από την Κίνα, ενώ η Κίνα φλερτάρει το άλλο μισό του ΟΠΕΚ με μια προσφορά που είναι δύσκολο να αρνηθεί”, πρόσθεσε.
Το υπόλοιπο 20% των αποδεδειγμένων αποθεμάτων πετρελαίου βρίσκεται στη Βόρεια και Δυτική Αφρική, καθώς και στην Ινδονησία.
Η Βόρεια Αφρική κυριαρχείται σήμερα από τη Ρωσία, η Δυτική Αφρική από την Κίνα και η Ινδονησία έχει τη δική της ατζέντα με τα μέταλλα μπαταρίας, σύμφωνα με τον Pozsar.
Το βάρος των εμπορευμάτων
Εν ολίγοις, με αυτόν τον τρόπο η Κίνα επιβάλλει απαλά τη χρήση του γουάν στις αγορές πετρελαίου, στα λεγόμενα “τρία έως πέντε χρόνια”.
“Η Κίνα δεν θα πληρώνει μόνο για περισσότερο πετρέλαιο σε ρενμίνμπι (εκτοπίζοντας το δολάριο ΗΠΑ), αλλά οι νέες επενδύσεις σε βιομηχανίες πετροχημικών προϊόντων στα επόμενα στάδια στο Ιράν, τη Σαουδική Αραβία και ευρύτερα στον Κόλπο σημαίνουν ότι στο μέλλον πολύ μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία θα καταλαμβάνεται τοπικά εις βάρος των βιομηχανιών στη Δύση”, δήλωσε ο Pozsar. Αυτό έχει παίξει καλά για την Κίνα σε άλλες χώρες που δεν εξάγουν πετρέλαιο.
Η λεγόμενη “διπλωματία της παγίδας χρέους”, πολλά έθνη αναγκάζονται να υποταχθούν ή να προτιμήσουν την ηπειρωτική Κίνα στο γεωπολιτικό τοπίο, αφού δεν μπορούν να αποπληρώσουν τις δανειακές επενδύσεις από το Πεκίνο για τη χρηματοδότηση των αναπτυξιακών έργων των αντίστοιχων χωρών τους.
Το Forbes ανέφερε ότι 97 χώρες σε όλο τον κόσμο χρωστούν στην Κίνα, χρησιμοποιώντας στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Οι χώρες που χρωστούν πολλά χρήματα στην Κίνα βρίσκονται σε μεγάλο βαθμό στην Αφρική, αν και μπορούν επίσης να βρεθούν στην Κεντρική Ασία, τη Νοτιοανατολική Ασία και τον Ειρηνικό.
Το Πακιστάν χρωστάει στο Πεκίνο τα περισσότερα χρήματα: 77,3 δισ. δολάρια, η Αγκόλα 36,3 δισ. δολάρια, η Αιθιοπία 7,9 δισ. δολάρια, η Κένυα 7,4 δισ. δολάρια και η Σρι Λάνκα 6,8 δισ. δολάρια.
Αλλά, έχει διαφορετικό αποτέλεσμα από αυτό που ουσιαστικά προσφέρει η Κίνα στα πλουσιότερα κράτη του GCC: “χειραφέτηση”, όπως το θέτει ο Pozsar.
“Σκεφτείτε το ως ένα μοντέλο “από τη φάρμα στο τραπέζι”: Συνήθιζα να σας πουλάω το κοτόπουλο και τα λαχανικά μου, και εσείς πουλούσατε σούπα με προσαύξηση στο πεντάστερο εστιατόριό σας, αλλά από εδώ και στο εξής, θα φτιάχνω τη σούπα μόνος μου και εσείς θα την εισάγετε σε κονσέρβα – το πετρέλαιό μου, οι θέσεις εργασίας μου, τα έξοδά σας, ‘το δικό μας εμπόρευμα, το δικό σας πρόβλημα'”, εξηγεί ο Pozsar.
Ο Pozsar αναφέρει ως πρώτο “θύμα” της τακτικής της επιβάρυνσης με εμπορεύματα την απόφαση του μεγαλύτερου ομίλου χημικών στον κόσμο, της BASF, να μειώσει “μόνιμα” τις δραστηριότητές του στην Ευρώπη, αφού εγκαινίασε το πρώτο μέρος της νέας μονάδας πλαστικής μηχανικής ύψους 10 δισ. ευρώ στην Κίνα.
Και όπως οτιδήποτε άλλο, αν μπορεί να ενεχυριαστεί για να επιβαρυνθεί, μπορεί να επανατιτλοποιηθεί.
Ο Pozsar περιγράφει πώς η επαναποθήκευση θα προσθέσει αξία στο εκκολαπτόμενο σύστημα: “το πετρέλαιο με μεγάλη έκπτωση και τα χημικά προϊόντα τοπικής παραγωγής που τιμολογούνται σε ρενμίνμπι σημαίνουν επιβάρυνση από την Ανατολή, και η οριακή επανεξαγωγή πετρελαίου και χημικών προϊόντων επίσης για ρενμίνμπι στη Δύση σημαίνει επανυποθήκευση εμπορευμάτων με κέρδος”.
Αυτό έχει ήδη αρχίσει να εκδηλώνεται.
Για παράδειγμα, η Κίνα έγινε ξαφνικά μεγάλος εξαγωγέας ρωσικού υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Ευρώπη και η Ινδία έγινε μεγάλος εξαγωγέας ρωσικού πετρελαίου και διυλισμένων προϊόντων, όπως ντίζελ, στην Ευρώπη.
Νόμισμα των BRICS
Αλλά η Κίνα δεν είναι το μόνο μέρος που παίζει το παιχνίδι της επιβάρυνσης των εμπορευμάτων.
Στις 22 Ιουνίου 2022, στο επιχειρηματικό φόρουμ των BRICS, ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin σημείωσε ότι “επεξεργάζεται τη δημιουργία ενός διεθνούς αποθεματικού νομίσματος με βάση ένα καλάθι νομισμάτων των χωρών μας”.
Το σχέδιο είναι έτοιμο να αμφισβητήσει τα Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα (SDR) του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου – ένα διεθνές αποθεματικό περιουσιακό στοιχείο που δημιουργήθηκε το 1969 για να συμπληρώσει τα επίσημα αποθέματα των χωρών μελών του.
Το 2016, το ρενμίνμπι εντάχθηκε στο καλάθι των SDR στο δολάριο ΗΠΑ, το ευρώ, το γεν και τη βρετανική λίρα.
Ο Pozsar επικαλέστηκε τον αρμόδιο υπουργό Ολοκλήρωσης και Μακροοικονομίας της Ευρασιατικής Οικονομικής Επιτροπής, Sergei Glazyev, ο οποίος είναι επίσης υπεύθυνος για την ανάπτυξη του “διεθνούς αποθεματικού νομίσματος” των BRICS, για τον καθορισμό του τρόπου μέτρησης του νέου περιουσιακού στοιχείου.
“Σε περίπτωση που ένα έθνος διατηρήσει ένα μέρος των φυσικών πόρων του για τη στήριξη του νέου οικονομικού συστήματος, το αντίστοιχο βάρος του στο καλάθι νομισμάτων της νέας νομισματικής μονάδας θα αυξηθεί αναλόγως, παρέχοντας στο εν λόγω έθνος μεγαλύτερα συναλλαγματικά αποθέματα και πιστωτική ικανότητα”, ανέφερε ο Pozsar τον Glazyev.
“Επιπλέον, οι διμερείς γραμμές swap με τις χώρες εμπορικούς εταίρους θα τους παρείχαν επαρκή χρηματοδότηση για συνεπενδύσεις και χρηματοδότηση του εμπορίου”.
Το σχέδιο είναι παρόμοιο στο πνεύμα με την πρόταση του Xi προς τις χώρες του GCC (και τη διπλωματία της παγίδας χρέους): ανταλλαγή νομισμάτων και ανάπτυξη για διακανονισμό του ρενμίνμπι.
“Οι BRICS και άλλα ενδιαφερόμενα έθνη πρέπει να συζητήσουν για τη δημιουργία του δικού τους ανεξάρτητου παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος – είτε αυτό θα βασίζεται στο κινεζικό νόμισμα είτε θα συμφωνήσουν σε κάτι διαφορετικό.
Πρέπει να το συζητήσουν αυτό”, δήλωσε ο Sergey Storchak, επικεφαλής τραπεζίτης της ρωσικής τράπεζας VEB.RF, σε συνέντευξή του στη σύνοδο κορυφής των BRICS.
Αναμένεται ευρεία συμμετοχή μεταξύ των παγκόσμιων οικονομιών μόλις υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο, καθώς η Σαουδική Αραβία, η Τουρκία και το Ιράν έχουν ξεκινήσει την αίτησή τους στις BRICS.
Επιπλέον, ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) χορήγησε καθεστώς διαλόγου στη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ (το οποίο διαθέτει το ήμισυ των πετρελαϊκών αποθεμάτων του GCC) και ξεκίνησε τις διαδικασίες για να δεχθεί το Ιράν ως μέλος στην τελευταία σύνοδο κορυφής στη Samarkand.
“Η Σύνοδος Κορυφής Κίνας-Κόλπου είναι ένα πράγμα και η στρατηγική εταιρική σχέση της Κίνας με το Ιράν είναι ένα άλλο, αλλά τόσο η Σαουδική Αραβία όσο και το Ιράν που υποβάλλουν αίτηση συμμετοχής σε θεσμούς πυλώνες της πολυπολικής παγκόσμιας τάξης – BRICS+ και SCO – ακριβώς την ίδια στιγμή, καθώς και η ιδέα του “νομίσματος BRICS” ως ουδέτερο αποθεματικό περιουσιακό στοιχείο σταθμισμένο σε εμπορεύματα που ενθαρρύνει τα μέλη να δεσμεύουν τα εμπορεύματά τους για τον “σκοπό” των BRICS, θα πρέπει να προβληματίσει τους επενδυτές ομολόγων της G7, διότι αυτές οι τάσεις μπορεί να εμποδίσουν την επιβράδυνση του πληθωρισμού και την πτώση των επιτοκίων για το υπόλοιπο αυτής της δεκαετίας”, κατέληξε ο Pozsar.
Το νέο παράδειγμα
“Το “νέο παράδειγμα”, συνοδεύεται από το θέμα της “χειραφέτησης””, εξήγησε ο Pozsar.
“Τόσο τα κυρωμένα όσο και τα μη κυρωμένα μέλη του ΟΠΕΚ, με κινεζικά κεφάλαια, πρόκειται να υιοθετήσουν το μοντέλο “από το αγρόκτημα στο τραπέζι”, στο οποίο δεν θα πωλούν απλώς πετρέλαιο, αλλά θα διυλίζουν περισσότερο από αυτό και θα επεξεργάζονται περισσότερο από αυτό σε πετροχημικά προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας”.
Σημείωσε ότι όλη η αύξηση της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου προήλθε από τον σχιστόλιθο των ΗΠΑ και άλλες μη συμβατικές πηγές, όπως οι καναδικές πισσώδεις άμμοι.
Η Σαουδική Αραβία έχει ήδη περιορίσει την αύξηση της παραγωγής μόνο κατά ένα εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως έως το 2025, ενώ η μεγαλύτερη αμερικανική εταιρεία εκμετάλλευσης σχιστολιθικού πετρελαίου Pioneer Natural Resources δήλωσε πρόσφατα ότι η επιτάχυνση των γεωτρήσεων θα έστελνε τους επενδυτές μακριά και θα άφηνε τον τομέα “στον πάτο” του χρηματιστηρίου.
“Αν οι ΗΠΑ δεν εθνικοποιήσουν τα κοιτάσματα σχιστολιθικού πετρελαίου και δεν αρχίσουν οι ίδιες να κάνουν γεωτρήσεις για πετρέλαιο για να αυξήσουν την παραγωγή, τα επόμενα τρία έως πέντε χρόνια, θα έχουμε να κάνουμε με μια ανελαστική προσφορά πετρελαίου και φυσικού αερίου”, σημείωσε ο Pozsar.
Αυτό το σενάριο ανοίγει την παγκόσμια αγορά πετρελαίου και την καθιστά ευάλωτη για την Κίνα να έρθει με την πρόταση “χειραφέτησης” της.
Αυτοί οι περιορισμοί στην προσφορά θα οδηγήσουν, όπως λέει ο Pozsar, σε μια θέση όπου το “νέο παράδειγμα” θα είναι πιθανότατα εις βάρος των διυλιστηρίων και των πετροχημικών εταιρειών στη Δύση, αλλά και της ανάπτυξης στη Δύση – “πολύ λιγότερη εγχώρια παραγωγή και περισσότερος πληθωρισμός, καθώς εισάγονται από την Ανατολή εναλλακτικές λύσεις που αυξάνουν σταθερά τις τιμές”.
Διαβάστε επίσης – «…Oι BRICS είναι των Ρόθτσαϊλντ-Ροκφέλερ…» 🤣 …ΤΗΝ ΆΛΛΗ ΑΡΛΟΎΜΠΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΌ ΤΗΝ ΞΈΡΕΤΕ..?
www.bankingnews.gr
