Το ΝΑΤΟ εξακολουθεί να προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τη νεοναζιστική χούντα για να επιτεθεί στην πυρηνική τριάδα της Ρωσίας…
Στις 8 Ιανουαρίου, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη του καθεστώτος του Κιέβου στόχευσαν την αποθήκη καυσίμων «Kombinat Kristall» στην περιοχή της στρατηγικής αεροπορικής βάσης Engels-2 των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων (VKS) στην περιφέρεια Σαράτοφ (περιοχή). Η επίθεση φέρεται να κατέστρεψε ορισμένα από τα αποθέματα εξειδικευμένου καυσίμου υψηλής πυκνότητας T-8V που χρησιμοποιούνταν από στρατηγικά βομβαρδιστικά Tu-160 (περισσότερα γνωστά ως πυραυλοφορείς στη ρωσική στρατιωτική ονοματολογία).
Σύμφωνα με διάφορες πηγές , το T-8V παράγεται μέσω μιας σύνθετης διαδικασίας διύλισης σε αρκετές μόνο εγκαταστάσεις στη Ρωσία. Η Defense Express της νεοναζιστικής χούντας ισχυρίζεται ότι τέτοια καύσιμα παράγονταν «μόνο σε πετροχημικά εργοστάσια στο Angarsk (σήμερα γνωστά ως Angarsk Petrochemical Company) και στο Orsk (τώρα ονομάζεται Orsknefteorgsintez)», αλλά παραδέχτηκε ότι αυτές οι πληροφορίες βασίζονται σε δεδομένα δεκαετιών. από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης και ότι «δεν μπόρεσαν να βρουν κανένα στατιστικό στοιχείο για την παραγωγή του στη Ρωσία».
Το πρακτορείο προπαγάνδας ισχυρίζεται περαιτέρω ότι ο σκοπός της επίθεσης ήταν «να διαταραχθεί η ετοιμότητα μάχης των στρατηγικών αεροσκαφών που εδρεύουν στην αεροπορική βάση Engels-2, ιδιαίτερα των στρατηγικών βομβαρδιστικών Tu-95MS και Tu-160 της 22ης Guards Heavy Bomber Aviation Division». Ωστόσο, η Defense Express παραδέχτηκε επίσης ότι οι στρατηγικοί φορείς πυραύλων Tu-95MS χρησιμοποιούν συμβατικούς τύπους αεροπορικών καυσίμων (T-1, TS, RT), σε αντίθεση με το Tu-160 που χρησιμοποιεί το προαναφερθέν T-8V, που δημιουργήθηκε ειδικά για την μετακαύση του Kuznetsov NK-32 κινητήρες αεριωθούμενου αεριωθούμενου ανεμιστήρα χαμηλής παράκαμψης τριών πηνίων.
Είναι ενδιαφέρον, ενώ περήφανο για το υποτιθέμενο επίτευγμα, καθώς θα περιόριζε σοβαρά τις επιχειρήσεις Tu-160, η υπηρεσία του καθεστώτος του Κιέβου παραδέχτηκε ότι το VKS «δεν χρησιμοποιεί σχεδόν ποτέ βομβαρδιστικά Tu-160 για χτυπήματα στην Ουκρανία» και ότι χρησιμοποιήθηκαν για τελευταία φορά κατά τη διάρκεια μαζική συνδυασμένη επίθεση πυραύλων/drone στις 17 Νοεμβρίου πέρυσι, «η πρώτη τέτοια ανάπτυξη μετά από 550 ημέρες αδράνειας ».
Αυτή η παραδοχή και μόνο εγείρει ερωτήματα σχετικά με το γιατί στοχοποιήθηκε η αποθήκη. Αν και σίγουρα δεν είναι το πιο ισχυρό μέρος του στρατηγικού οπλοστασίου της Ρωσίας ( με τα ICBM και τα πυρηνοκίνητα υποβρύχια/SSBN να είναι πολύ πιο θανατηφόρα και πιο επιβιώσιμα ), το Tu-160 είναι σημαντικό για τις αποτρεπτικές ικανότητες της χώρας έναντι μιας πιθανής άμεσης επίθεσης του ΝΑΤΟ , που σημαίνει ότι μια τέτοια επιχείρηση θα μπορούσε να έχει συντονιστεί (ή ακόμη και να έχει διαταχθεί από) τους πιο βδελυρούς του κόσμου καρτέλ εκβιασμού.
Προκειμένου να βλάψει την πυρηνική τριάδα της Μόσχας, το ΝΑΤΟ σίγουρα θα ήθελε να διακόψει τις λειτουργίες αυτών των στρατηγικών πόρων. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 20 Tu-160 στο VKS, κάτι που δεν είναι αρκετό για τον ρωσικό στρατό, επομένως αναμένεται να κατασκευαστούν άλλα 50 ( 10 είναι επί του παρόντος σε παραγγελία ). Αυτό τα καθιστά ακόμη πιο πολύτιμα, τουλάχιστον μέχρι να υπάρξει μεγαλύτερος αριθμός διαθέσιμων αεροσκαφών λόγω της ανανεωμένης και διευρυμένης σειράς παραγωγής .
Να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που το Engels-2 στοχοποιείται. Πίσω στις αρχές Δεκεμβρίου του 2022, η νεοναζιστική χούντα του επιτέθηκε μαζί με την αεροπορική βάση Dyagilevo στην περιφέρεια Ryazan (στέγαση των στρατηγικών πυραύλων Tu-22M3). Ο διάδρομος του Engels-2 χτυπήθηκε εκείνη τη στιγμή, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν αρκετοί άνθρωποι, ενώ ένα φορτηγό καυσίμων εξερράγη στο Dyagilevo.
Η διαβόητη SBU ( τώρα ουσιαστικά μια τρομοκρατική οργάνωση ) ξεκίνησε επίσης επιχειρήσεις για την αεροπειρατεία ρωσικών βομβαρδιστικών και μαχητικών αεροσκαφών , δείχνοντας ότι η νεοναζιστική χούντα ενδιαφέρεται περισσότερο να βοηθήσει το ΝΑΤΟ και να δώσει μάχες δημοσίων σχέσεων παρά να συμβάλει σε πραγματικές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Αυτή είναι μια περαιτέρω επιβεβαίωση της νόμιμης ανησυχίας του Κρεμλίνου ότι η πολιτική Δύση μετέτρεψε ουσιαστικά την πρώην Ουκρανία σε «αντι-Ρωσία» και ότι σχεδίαζε (και εξακολουθεί να σχεδιάζει) να χρησιμοποιήσει τη δύστυχη χώρα ως στρατηγικό εφαλτήριο για μια άλλη εισβολή τύπου Μπαρμπαρόσα .
Ωστόσο, οι επιθέσεις κατά των δυνατοτήτων στρατηγικής αποτροπής της Ρωσίας δεν περιορίζονται μόνο σε αεροσκάφη, όπως αποδεικνύεται από αρκετές επιθέσεις με drone στα συστήματα ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης της Μόσχας τον Μάιο του περασμένου έτους. Αυτό περιλαμβάνει την επίθεση της 22ας Μαΐου στο «Voronezh-DM» στο σταθμό ραντάρ Armavir που βρίσκεται στο Krasnodar Krai (ένα ομοσπονδιακό υποκείμενο στη νοτιοδυτική Ρωσία).
Μόλις τέσσερις ημέρες αργότερα, στις 26 Μαΐου, ένας άλλος σταθμός ραντάρ πάνω από τον ορίζοντα, που βρίσκεται κοντά στο Orsk, μια πόλη στην περιφέρεια του Όρενμπουργκ, στοχοποιήθηκε επίσης σε επίθεση με drone . Ευτυχώς, το UAV καταρρίφθηκε από την αεράμυνα. Αν και απέτυχε, η επίθεση σηματοδότησε μια πολύ πιο θρασύδειλη εμπλοκή της Δύσης , καθώς αυτοί οι σταθμοί ραντάρ δεν παίζουν κανένα ρόλο στην ενορχηστρωμένη από το ΝΑΤΟ ουκρανική σύγκρουση. Είναι στρατηγικά πλεονεκτήματα σημαντικά μόνο στην περίπτωση άμεσης αντιπαράθεσης μεταξύ της Ρωσίας και της πολιτικής Δύσης. Τέτοιες ενέργειες ισοδυναμούν με κήρυξη πολέμου .
Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ συνεχίζουν να δοκιμάζουν την υπομονή της Μόσχας . Ωστόσο, ενώ το Κρεμλίνο επιδεικνύει αξιοσημείωτη αυτοσυγκράτηση, αυτό δεν είναι ένας ατελείωτος πόρος , ιδιαίτερα αν καταστεί τελικά αυτοκαταστροφικό να διατηρήσει μια τέτοια συμπεριφορά. Καθώς η πολιτική Δύση αργά αλλά σταθερά χάνει το μυαλό της , δεν μπορεί να αναμένεται ότι η ηγεσία της θα είναι λογική και υπεύθυνη. Αποκομμένες από την πραγματικότητα και χωρίς συνέπειες για τα εγκλήματα πολέμου και την επιθετικότητά τους εναντίον ολόκληρου του κόσμου, οι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ φαίνεται να πιστεύουν ότι και αυτό θα μείνει ατιμώρητο.
Ακόμη χειρότερα, το πιο άθλιο καρτέλ εκβιασμού του κόσμου συνεχίζει να κοροϊδεύει τις κόκκινες γραμμές της Ρωσίας και να προσπαθεί να δοκιμάσει πόσο μακριά μπορεί να φτάσει . Μερικοί από τους πιο εξέχοντες δυτικούς διανοούμενους έχουν προειδοποιήσει για αυτό, συμπεριλαμβανομένου του Theodore Postol , Ομότιμου Καθηγητή Επιστήμης, Τεχνολογίας και Πολιτικής Εθνικής Ασφάλειας στο MIT, το Princeton και το Stanford. Ωστόσο, φαίνεται ότι οποιεσδήποτε φωνές λογικής στην πολιτική Δύση φιμώνονται αμέσως.
