Ζώντες βίον πρωτογόνων! Τέλος πάντων, η βρώμα καί οι ψητές γάτες είναι ένα πράγμα· κι όχι το χειρότερο, που μπορεί να μας τύχει. Σκεφθήτε ότι άλλοι συν-Έλληνες έχασαν τη ζωή τους, άλλοι έχασαν την περιουσία τους ολόκληρη, καί σχεδόν χωρίς δυνατότητα να την αναπληρώσουν. Η δέ Ελλάδα ολόκληρη έχασε (γιά πόσο χρόνο, άρα γε;…) το 1/4 της πηγής τροφίμων της· πράγμα που θα διαπιστώσουμε σύντομα, είτε με την έλλειψη τροφίμων, είτε με την ακρίβειά τους, που θα εκτοξευτεί. Ή αμφότερες. (Ήδη τα εμφιαλωμένα νερά τσίμπησαν μιά αύξηση – στη ζούλα.)
Γράφει ο Εργδημεργ
Συμπολίτες μου! (Που λέει κι ο κουκλοχαιρετάκιας.)
Κατ’ αρχήν, ευχαριστώ τον κόσμο που ρώτησε αν είμαι καλά καί πώς περνάω. Από υγεία, καλά είμαστε· ελπίζω κι εσείς. Απλώς, εδώ καί μία εβδομάδα δεν έχουμε νερό βρύσης, καί το πρώτο 30ωρο της καταιγίδας δεν είχαμε ούτε ηλεκτρικό ρεύμα. (Τη βγάλαμε με φαναράκια με κεράκια καί φόρτιση του κινητού στο αυτοκίνητο.)
Η κατάσταση τώρα έχει ως εξής:
- Το ρεύμα επανήλθε, αλλά το μονοφασικό. Το τριφασικό έχει πρόβλημα…
…διότι στον Βόλο εδώ καί χρόνια έχει εφαρμοστεί υπογειοποίηση των δικτύων, καί πολλοί θηριώδεις μετασχηματιστές τριφασικού βρίσκονται σε υπόγεια μεγάλων πολυκατοικιών. Αυτά πλημμύρισαν καί γέμισαν λάσπες (που τις κατέβασαν οι δύο υπερχειλισμένοι χείμαρροι της πόλης), με αποτέλεσμα να δουλεύουν υπερωρία η Πυροσβεστική καί ιδιωτικές εταιρείες (με βοθρατζήδικα βυτιοφόρα κτλ), γιά να τ’ αδειάσουν. Οι δέ γερανοί βγάζουν τους παλιούς μετασχηματιστές καί τοποθετούν καινούργιους, μπλοκάροντας ταυτόχρονα τους (καταλασπωμένους) δρόμους επί πολλές ώρες.
Στο σπίτι μου, επειδή έχουμε μονοφασικό, οκ. Αλλά, όπου έχουν τριφασικό, δεν δουλεύει τίποτε. Φούρνοι, εστίαση, ζαχαροπλαστεία, σουπερμάρκετς, σχολεία, δημόσιες υπηρεσίες εν γένει, είναι εκτός μάχης· παρεκτός κι αν έχουν γεννήτριες. Δεν μπορώ να φανταστώ τί πετάξανε από τρόφιμα… Όπως δεν μπορώ να φανταστώ πότε θ’ αποκατασταθεί η τριφασική παροχή.
- Το νερό της δημοτικής υδρεύσεως.
Έχει πάθει χοντρή ζημιά το κεντρικό αντλιοστάσιο του Βόλου· οπότε, μέσα στο κέντρο της πόλης επανέρχεται το νερό γιά 3-4 ώρες κάθε μέρα, καί μετά πάλι στόπ. (Φυσικά, θολό από χώματα τα πρώτα λεπτά που τρέχει.) Λένε ότι θα πάρει ακόμη αρκετές μέρες να φτιαχτεί. Τα περιφερειακά αντλιοστάσια δεν ξέρω σε τί κατάσταση βρίσκονται, αλλά οι πληροφορίες είναι (σαφώς πιό) αισόδοξες.
Τώρα, γιά καθημερινές μικρές χρήσεις, όπως πχ βούρτσισμα δοντιών ή παρασκευή καφέ, χρησιμοποιούμε εμφιαλωμένο. Γιά τουαλέττα καί πλύσιμο σώματος, χρησιμοποιούμε κουβάδες, που τους γεμίζουμε από την άντληση υπογείων νερών στην αυλή ενός γείτονα (ας είναι καλά ο άνθρωπος!), που δίνει σ’ όλη τη γειτονιά. Όπως διαπίστωσα, αυτή την πρακτική εφαρμόζουν κι άλλοι, σε άλλα σπίτια, που έχουν άντληση υπογείων υδάτων. (Καταστάσεις δεκαετίας 1950, τύπου «Η αυλή των θαυμάτων«!)
Το νερό αυτό είναι υφάλμυρο καί δεν πίνεται, αλλά εν πάσει περιπτώσει μπορεί να χρησιμοποιηθεί γιά όσα είπαμε παραπάνω, καθώς καί γιά πλύσιμο πιάτων. (Συνδυάζεται με το σαπούνι πιάτων σε ικανοποιητικό βαθμό, όπως με το σαμπουάν καί το αφρόλουτρο σώματος.)
Ο δημαρχάρας μας, πάντως, πρωτοστάτησε σε καθημερινή διανομή δωρεάν εμφιαλωμένου νερού· θες προεκλογική στάση, θες ξεπροεκλογική, μπράβο του όπως καί νά ‘χει. Ας το κάναν κι άλλοι δημοτικοί άρχοντες.
- Τα τηλέφωνα.
Όσο δεν υπήρχε ρεύμα, εννοείται πως δεν δούλευε το ρούτερ καί δεν δούλευε το σταθερό τηλέφωνο. Μερικές φορές, όμως (ιδίως στο πρώτο 30ωρο), δεν δούλευε ούτε το κινητό, διότι καί οι κεραίες της κινητής τηλεφωνίας χρειάζονται ηλεκτρικό ρεύμα γιά να λειτουργήσουν. Όπως καί οι κεντρικές εγκαταστάσεις των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας.
Εννοείται, τα ίδια ίσχυσαν καί γιά το Διαδίκτυο· πότε δούλευε, πότε όχι. Άσχετο αν στο κινητό είχαμε δεδομένα καί δεν στηριζόμασταν στο wi-fi.
. . . . . . . . . . .
Όποιος νομίζει (όχι ο γράφων!) πως με τον σημερινό τεχνολογικό πολιτισμό πάνε όλα πρίμα, διαπιστώνει -σε τέτοιες καταστάσεις- ότι αυτό είναι λάθος καί άσχημη αυταπάτη. Αρκεί μία δυσλειτουργία, άρα έλλειψη στην πρόσβαση σε βασικά -καί αυτονόητα σήμερα- αγαθά (ρεύμα / νερό / τηλεφωνία), καί ξαναγυρίζουμε πάραυτα στον πρωτογονισμό.
Αν, δέ, αυτό κρατήσει μερικές μέρες, στο τέλος θα βγάλουμε τις σφεντόνες να κυνηγάμε γάτες, να τις ψήσουμε στα κάρβουνα! 🙂 (Μιά που τα σουβλατζήδικα δεν μπορούν να δουλέψουν.) Καί μάλιστα, ντυμένοι με προβιές (ή ντίπ ξεβράκωτοι), διότι τα ρούχα που φοράμε θα βρωμίσουν, καί πλυντήριο δεν θα μπορεί να μπεί. (Καί στο χέρι, πού να τα πλύνουμε; σε ποτάμια που κατεβάζουν λάσπες; ή στη θάλασσα; ) Καί πόσα καθαρά νά ‘χουμε στις ντουλάπες, πιά;
Βέβαια, θα μου πείς ότι ο πρωτογονισμός έχει καί τα καλά του. Πχ γουστάρεις μιά γυναίκα; δεν τη ρωτάς αν σε θέλει, ή δεν σε θέλει. Μία με το ρόπαλο στο κεφάλι, καί τη σέρνεις στη σπηλιά! 🙂 🙂 Αλλά, καλύτερα ο πολιτισμός – θά ‘λεγα!…
…Διότι, μερικές φορές δεν υπάρχουν γυναίκες! lol!!!
. . . . . . . . . . .
Τέλος πάντων, η βρώμα καί οι ψητές γάτες είναι ένα πράγμα· κι όχι το χειρότερο, που μπορεί να μας τύχει. Σκεφθήτε ότι άλλοι συν-Έλληνες έχασαν τη ζωή τους, άλλοι έχασαν την περιουσία τους ολόκληρη, καί σχεδόν χωρίς δυνατότητα να την αναπληρώσουν. Η δέ Ελλάδα ολόκληρη έχασε (γιά πόσο χρόνο, άρα γε;…) το 1/4 της πηγής τροφίμων της· πράγμα που θα διαπιστώσουμε σύντομα, είτε με την έλλειψη τροφίμων, είτε με την ακρίβειά τους, που θα εκτοξευτεί. Ή αμφότερες. (Ήδη τα εμφιαλωμένα νερά τσίμπησαν μιά αύξηση – στη ζούλα.)
Καλά να είμαστε, επομένως, καί τα υπόλοιπα τα βρίσκουμε!
. . . . . . . . . . .
Υγ 1: Γιά να πάρετε μιά ιδέα τί βρωμιές εξυφαίνονται εις βάρος μας, παρακολουθήστε το ακόλουθο βίντεο:
Υγ 2: Τί λασπουριά, τί αυτοκίνητα κοπανημένα σε τοίχους (από τα ορμητικά νερά την πρώτη μέρα της θύελλας), τί καλυμμένες σιδηροδρομικές γραμμές από χώματα… Αλλά δεν ανεβάζω φωτογραφίες της καταστροφής μέσα στην πόλη μου, διότι από τα νερά της πλημμύρας διαλύθηκε ο κάμπος, έκλεισε η εθνική οδός ΠΑΘΕ, σε κάποια σημεία βούλιαξε καί διαλύθηκε η υποδομή των γραμμών του τραίνου Αθήνας-Θεσσαλονίκης, καί η στεριανή (ανατολική) Ελλάδα κόπηκε στα δύο!
Αντίθετα, μέσα στην πόλη η ζημιά επανορθώνεται πιό εύκολα· καί παρά το κόστος των ζημιών καί την -έστω, προσωρινή- άσχημη χειροτέρευση της ζωής μας, θεωρώ ότι δεν πρέπει να έχουμε (τόσο μεγάλο) παράπονο.
Υγ 3: Να φανταστώ ότι ο επόμενος στόχος του Χάαρπ είναι οι υπόλοιπες μεγάλες πηγές τροφίμων της Ελλάδας; Δηλαδή: Βοιωτία, Μακεδονία, Θράκη. Το φαντάζομαι ήδη…
[Η Κρήτη εξαιρείται, γιά λόγους που δεν είναι του παρόντος. Αλλά γνωστούς από χρόνια σε όσους ερευνούν τα πράγματα. Προειδοποιώ, πάντως: τα σκουλήκια, που συμμετέχουν στο «αυτονομιστικό κίνημα» της Κρήτης, καλύτερα ν’ αλλάξουν πλανήτη από τώρα.]
Υγ 4: Ο τίτλος του παρόντος προέρχεται από το περίφημο ποίημα του Μπόστ: «Η νήσος των Αζορών«, όπου σατιρίζει την καθαρεύουσα καί την ορθογραφία!… που τους έβγαλε τα μάτια αμφοτέρων! 🙂 Σε μελοποίηση Μίκη Θεοδωράκη, καί πρώτη εκτέλεση με Γρηγόρη Μπιθικώτση.
Υγ 5: Είναι σχεδόν αυτονόητο πως θα ετοίμαζα άρθρο γιά τα της Θεσσαλίας, αλλά πρέπει πρώτα να συγκεντρώσω όλες τις απαραίτητες πληροφορίες. Όχι πάντα εύκoλη δουλειά, καί ιδίως γιά τον γράφοντα.
nikolaosanaximandros.gr
