Δικτυακός Πόλεμος… Βρισκόμαστε σε μια εποχή προκλήσεων όπου τα έθνη μας, οι ελεύθερες αγορές, ο πολιτισμός και τα ανθρώπινα δικαιώματα δέχονται επίθεση. Οι απειλές που αντιμετωπίζουμε περιλαμβάνουν σωματικές επιθέσεις όπως ο πόλεμος, καθώς και πιο αφηρημένοι κίνδυνοι όπως η λογοκρισία, η επιτήρηση και ο οικονομικός πόλεμος.
Ο πόλεμος δικτύου έχει αλλάξει πάρα πολύ το παιχνίδι . έχει γίνει παγκόσμιος εμφύλιος πόλεμος. Ο δικτυακός πόλεμος χρησιμοποιεί τεχνολογία πληροφοριών και συστήματα υπολογιστών για να διαταράξει ή να απενεργοποιήσει, καθώς και για τη συλλογή πληροφοριών και τη διεξαγωγή επιχειρήσεων πληροφοριών.
Αυτή η μορφή πολέμου είναι ολοκληρωτική και απεριόριστη, και περιλαμβάνει όλες τις πτυχές της συμμετοχής στην κοινωνία. Η διάκριση μεταξύ στρατιωτικών και πολιτικών στόχων είναι ασαφής και οι άνθρωποι δέχονται όλο και περισσότερες επιθέσεις από διάφορες ισχυρές δυνάμεις, βασικοί παίκτες των οποίων είναι ομάδες πλούσιων «ελίτ» που έχουν συγκεντρώσει πλούτο και δύναμη που ανταγωνίζονται τα έθνη.
Όλοι έχουμε την ικανότητα και μας δίνεται η ευκαιρία είτε να την κλιμακώσουμε είτε να είμαστε «ειρηνοποιοί». Αφού διαβάσετε το παρακάτω άρθρο του Gabriel, επιλέξτε μόνοι σας ποιον ρόλο υποδύεστε και ποιον ρόλο θα θέλατε να παίξετε.
Η ασχήμια του πολέμου και της τεχνοκρατίας
Του Γαβριήλ
Για όσους ενδιαφέρονται να διατηρήσουν τα έθνη μας, τις ελεύθερες αγορές, τον πολιτισμό ή ακόμα και τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, βρισκόμαστε σε μια εντελώς οδυνηρή εποχή.
Πολλές από αυτές τις προκλήσεις είναι άμεσες σωματικές επιθέσεις, όπως ο πόλεμος, αλλά υπάρχει επίσης μια μεγάλη ποικιλία αφηρημένων κινδύνων. Όπως η λογοκρισία, η επιτήρηση, ο οικονομικός πόλεμος ή ο καπιταλισμός της καταστροφής.
Οι κυβερνήσεις μάχονται εναντίον του λαού τους για τον έλεγχο της πολιτικής και ενάντια στις μεγάλες εταιρείες για τον έλεγχο του κοινού.
Οικογένειες, κοινότητες, ακόμη και ολόκληρα έθνη έχουν κολλήσει στη διασταυρούμενη πυρά μεγαλύτερων σχεδίων χωρίς σαφείς συμμάχους από τους οποίους να βασίζονται.
Το απόφθεγμα του Marshall McLuhan έχει γίνει ένα κουρασμένο κλισέ αυτές τις μέρες, καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι αναγνωρίζουν ότι τεράστια τμήματα της ανθρωπότητας δέχονται επίθεση από φαινομενικά κάθε κατεύθυνση.
“Ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος είναι ένας πόλεμος πληροφοριών ανταρτών χωρίς διαχωρισμό μεταξύ στρατιωτικής και πολιτικής συμμετοχής.”Μάρσαλ ΜακΛούχαν
Το απόσπασμα περιγράφει με ακρίβεια αυτό που νιώθουν πολλοί, αλλά ελάχιστα. Αφήνει πίσω του πολλά ερωτήματα για περαιτέρω σκέψη:
- Τι είναι ο πόλεμος;
- Ποιος διεξάγει τον πόλεμο και εναντίον ποιών;
- Ποιος κερδίζει;
- Υπάρχει πλευρά να συμμετάσχει ή να αντιταχθεί;
- Πότε θα τελειώσει;
- Τι μπορούμε να κάνουμε για να προστατευτούμε;
Δεν προσποιούμαι ότι έχω όλες τις απαντήσεις, αλλά υπάρχουν χρήσιμοι οδηγοί που πρέπει να ακολουθήσω. Σύμφωνα με τα λόγια του Σπάρτακου : «Ο πόλεμος ήταν πάντα ένας βολικός καταστροφέας ανθρώπων για την υπερτάξη. Πάντα ήταν έτσι. …Είναι απάτη. Ήταν πάντα μια απάτη . Μας υπενθυμίζεται να αναλογιστούμε ποιος είχε πάντα ρόλο στην ενορχήστρωση και το κέρδος των πολέμων: οι ισχυροί. Δυστυχώς, αυτό δεν είναι άμεσα χρήσιμο. Ακριβώς όπως η ατομική βόμβα άλλαξε την ισορροπία δυνάμεων μεταξύ των εθνών του κόσμου, ο πόλεμος δικτύου, όπου δυναμικές υπερεθνικές δυνάμεις εμπλέκονται σε έναν παγκόσμιο εμφύλιο πόλεμο, το παιχνίδι έχει αλλάξει πάρα πολύ. Καθώς οι υπερπλούσιες κλίκες συγκεντρώνουν πλούτο και δύναμη που ανταγωνίζονται τα έθνη, οι ίδιες οι κυβερνήσεις μπορούν εύκολα να γίνουν απλοί στρατηγικοί στόχοι σε μεγαλύτερα παιχνίδια.
Αναμφισβήτητα, ο δικτυακός πόλεμος ήταν η βασική ρίζα όλου του ανθρώπινου πολέμου σε όλη την ιστορία. Η μόνη διαφορά είναι ότι τόσο οι ίδιοι οι άνθρωποι όσο και τα μέσα διεξαγωγής του πολέμου μας, έχουν τη δυνατότητα να είναι τόσο αποσυνδεδεμένοι από προϋπάρχουσες δομές φυλών, θρησκειών ή εθνών. Ποτέ άλλοτε οι πολεμοκάπηλοι του παρελθόντος δεν είχαν ολόκληρο τον κόσμο δυνητικά στο έλεός τους, καθώς και ολόκληρο τον πληθυσμό. Αυτή η μορφή πολέμου είναι ένας ολοκληρωτικός πόλεμος χωρίς περιορισμούς και περιλαμβάνει όλες τις πτυχές της συμμετοχής στην ανθρώπινη κοινωνία. Έχει ειπωθεί ότι «το άτομο είναι πολιτικό», σε συνδυασμό με την παραδοχή ότι η πολιτική είναι πόλεμος που διεξάγεται με άλλα μέσα, καταλαβαίνουμε τη δύσκολη θέση μας πιο ξεκάθαρα.
Υπάρχει τρόπος να το κρατήσετε απλό, χωρίς να χάσετε τις σημαντικές λεπτομέρειες. Οι άνθρωποι αισθάνονται ότι δέχονται επίθεση, και έχουν δίκιο να αισθάνονται έτσι. Αυτό συμβαίνει γιατί σε αντίθεση με αυτό που θα σας πουν οι ευαγγελιστές της τεχνητής νοημοσύνης («AI») ή το «καθαρό μηδέν» Μαλθουσιανοί. τα ανθρώπινα όντα είναι το έπαθλο. Όχι μόνο το έπαθλο – αλλά το μοναδικό έπαθλο . Οι τύραννοι όλων των στόχων της φιλοδοξίας συνειδητοποιούν ότι η πηγή κάθε γήινης δύναμης πηγάζει από την αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ των ανθρώπων. Αυτό απαιτεί να χρησιμοποιούν όλο και πιο εξελιγμένα μέσα εξαναγκασμού για να μην υπονομεύουν την αξία του απόλυτου ελέγχου.
Το θέμα του να το μοιραστείς αυτό είναι ότι καταλαβαίνεις σε ποια «πλευρά είσαι» είναι μια πολύ πιο περίπλοκη ερώτηση από διάφορα ατυχήματα γέννησης. Οι φυσικές, οικονομικές, ακόμη και ψηφιακές αυτοκρατορίες που διευθύνονται από πολλούς ή και λίγους ανταγωνίζονται για κυριαρχία πάνω σε εσάς και σε άλλους. Το να δανείζετε τη δύναμη ή την πίστη σας σε κάποιον μπορεί να είναι αμοιβαία αποκλειστικό με άλλους. Αυτό φυσικά οδηγεί κάποιον να αναρωτιέται αν μπορούν να εξαιρεθούν εντελώς, να εγκαταλείψουν το παιχνίδι της κατάκτησης και να ζήσουν μια ζωή ειρηνικής. Μπορούμε πάντα να προσευχόμαστε ότι αυτό είναι δυνατό, αλλά είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι κληρονομούμε συνθήκες που το κάνουν αυτό να απαιτεί πολύ πιο έντονη δουλειά από το να μην επιλέγουμε απλώς να διαπράξουμε έκδηλη επιθετικότητα.
Εννοιολογώντας έναν Παγκόσμιο Εμφύλιο Πόλεμο
Ο οικονομικός έλεγχος δεν είναι λιγότερο καταστροφικός από τις βόμβες ή τις σφαίρες. Ακόμη και όταν εμπλέκεται η άμεση βία, υπάρχει μια ευρεία γκάμα εφήμερων μέσων «αργής θανάτωσης». Ο βιοπόλεμος, οι τοξίνες ή ακόμα και η δολιοφθορά σε βασικά είδη είναι όλα μέσα για να προκληθεί μαζική φτώχεια, ταλαιπωρία και θάνατος. Η προκατάληψη της κανονικότητας και η εύλογη άρνηση επιτρέπουν τις φρικαλεότητες να λαμβάνουν χώρα χωρίς αναγνώριση ή προσφυγή. Τα αθόρυβα όπλα που προκαλούν μικρές σωρευτικές ζημιές μπορούν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο παρά το γεγονός ότι δεν ανιχνεύονται και είναι δύσκολο να αποδοθούν. Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, η ευθύνη μπορεί να διαχέεται παρέχοντας μια τεράστια γκάμα αυτοκαταστροφικών μέσων απατηλής ανακούφισης.
Ένα Φράκταλ Βάσανα
Σχεδόν όλοι μπορούν να διαισθανθούν την απλή αιτία και αποτέλεσμα, τις περισσότερες φορές. Αυτό που είναι πολύ πιο δύσκολο για πολλούς ανθρώπους να κατανοήσουν είναι οι «πολλαπλασιαστές δύναμης». Διάφορες τεχνικές όπως η προπαγάνδα, η κατασκοπεία ή ακόμα και η οικονομική μηχανική μπορούν να κάνουν τις σχετικά απλές επιθέσεις να λειτουργήσουν μέσα από έναν ακατανόητο λαβύρινθο πολυπλοκότητας. Σε αυτές τις συνθήκες, οι άνθρωποι εντοπίζουν μόνο τον πόνο, όχι την πηγή του. Αυτό μπορεί συχνά να οδηγήσει όσους δεν θέλουν να αισθάνονται ένοχοι να δικαιολογήσουν την ύπαρξη αυτού του πόνου για τη δική τους άνεση.
Υπερθερμασμένη Επίγνωση Απειλών
Με τις επιθέσεις να προέρχονται φαινομενικά από το πουθενά και παντού, υπάρχει μια φυσική επιθυμία να εντοπιστούν οι απειλές. Αυτή η επιθυμία μπορεί να αξιοποιηθεί τόσο από προπαγανδιστές όσο και από κερδοσκόπους για να προωθήσουν τους δικούς τους σκοπούς, εξαντλώντας το αντανακλαστικό. Καθώς οι άνθρωποι μεταμορφώνονται συνεχώς σε «το αγόρι που έκλαιγε λύκος» ξανά και ξανά, ο κόσμος μουδιάζει στην αίσθηση του κινδύνου. Σε συνθήκες όπου αυτό το μούδιασμα έχει επικρατήσει, οι άνθρωποι δεν είναι πλέον σε θέση να ενεργήσουν με βάση τα ένστικτα αυτοσυντήρησής τους, δημιουργώντας εύκολους στόχους ακόμη και για τα πιο κραυγαλέα σχέδια.
Προπαγάνδα
Το «τοπίο πληροφοριών», που είναι μια αφαίρεση των σκέψεων, των αντιλήψεων και των διαθέσιμων πληροφοριών του καθενός είναι ένας πολύτιμος στρατηγικός στόχος των τυράννων. Η ικανότητα ελέγχου, περιορισμού ή τροποποίησης της ροής πληροφοριών δίνει σε οποιονδήποτε ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων. Ο συνδυασμός αυτού με μια εξελιγμένη κατανόηση των φυσικών επιθυμιών, φόβων και ελπίδων των ανθρώπων είναι ένα απίστευτα ισχυρό όπλο για να το χρησιμοποιήσετε ενάντια σε άτομα και ομάδες. Πέρα από το να είναι απλώς ένα ωμό όργανο για τη συγκέντρωση συμμόρφωσης, η προπαγάνδα μπορεί να οπλιστεί για να στρέψει τους ανθρώπους εναντίον του εαυτού τους, ακόμη και μεμονωμένα. Αυτό το εξαιρετικά τοξικό μοτίβο παράγει μαζικά ανθρώπους που πονάνε και που είναι εύκολα σε θέση να βλάψουν άλλους.
Έμποροι του Θανάτου
Ο πόλεμος μπορεί να είναι μεγάλη υπόθεση για προπαγανδιστές, κερδοσκόπους και ληστές. Παρέχει στο κράτος το πρόσχημα για να κυριαρχήσει πιο φανερά και πιο επιθετικά στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αυτό οδηγεί στη μαζική οικονομική και κοινωνική μηχανική της οικονομικής δομής για την υποστήριξη της πολεμικής προσπάθειας.
Για να δείξετε πώς οι αμερικανικές στρατιωτικές και μυστικές υπηρεσίες έχουν υποστηρίξει startups τεχνολογίας, εξετάστε την περίπτωση της Keyhole, μιας μικρής εταιρείας με έδρα το Σαν Φρανσίσκο που ανέπτυξε λογισμικό για τη δημιουργία τρισδιάστατων μοντέλων της επιφάνειας της Γης. Συνδυάζοντας δορυφορικές εικόνες και αεροφωτογραφίες, το πρόγραμμα θα μπορούσε ουσιαστικά να παράγει έναν χάρτη υψηλής ανάλυσης ολόκληρου του πλανήτη.
Η In-Q-Tel παρείχε χρηματοδότηση εκκίνησης το 2003 και μέσα σε δύο εβδομάδες, στρατιωτικές υπηρεσίες και υπηρεσίες πληροφοριών φέρεται να χρησιμοποιούσαν το λογισμικό της Keyhole για να υποστηρίξουν τον πόλεμο των ΗΠΑ στο Ιράκ. Το επόμενο έτος, η Google εξαγόρασε την Keyhole για ένα άγνωστο ποσό. Μετονομάστηκε σε Google Earth και σήμερα, αξίζει περίπου 4 δισεκατομμύρια δολάρια. Σε αυτή την περίπτωση, η επένδυση της In-Q-Tel απέδωσε σε νομισματικούς όρους, αλλά το μεγαλύτερο τζακ ποτ ήταν το ίδιο το πρόγραμμα Keyhole, το οποίο η CIA και το Πεντάγωνο ανέπτυξαν αμέσως για να υποστηρίξουν στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Όπως πολλές επενδύσεις DIU [Defence Innovation Unit] και In-Q-Tel, το Keyhole-Google Earth είναι μια τεχνολογία διπλής χρήσης που μπορεί να προσαρμοστεί τόσο για στρατιωτικές όσο και για πολιτικές εφαρμογές. Η συντριπτική πλειονότητα των startups που χρηματοδοτούνται από την In-Q-Tel που αποκτήθηκαν από μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας έχουν δημιουργήσει προϊόντα διπλής χρήσης , όπως π.χ. AppThwack και Elemental Technologies (που αποκτήθηκε από την Amazon). Acompli και Αντιληπτικό Pixel (εξαγοράστηκε από τη Microsoft). Το Tacit Software (που αποκτήθηκε από την Oracle). Έξυπνο ασφαλές (εξαγοράστηκε από την IBM). MindMeld (εξαγοράστηκε από τη Cisco) QD Vision (αγοράστηκε από τη Samsung). και Pixim (εξαγοράστηκε από τη Sony).
Πώς η Big Tech και η Silicon Valley μεταμορφώνουν το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα, Watson Institute International & Public Affairs, Brown University, 17 Απριλίου 2024
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τις μακροπρόθεσμες αλλαγές κινήτρων όταν μια ολόκληρη βιομηχανία γίνεται πλάσμα του MIC [στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα]. Όταν τα κράτη και οι υπερεθνικές οντότητες αξιοποιούν μια τέτοια τεράστια οικονομική δύναμη για να εκμεταλλευτούν την εκτεταμένη υπολογιστική ισχύ για να μηχανοποιήσουν τον πόλεμο, υπάρχει έστω και πιθανώς περιθώριο λογοδοσίας; Πώς επηρεάζουν όλες αυτές οι δαπάνες τη δημοσιογραφία, την ακαδημαϊκή κοινότητα ή ακόμα και τη διακυβέρνηση;
Κυβερνοπόλεμος
Όταν οι άνθρωποι φαντάζονται κυβερνοπολέμους, συχνά σκέφτονται συγκλονιστικές ειδήσεις για επιθέσεις ransomware από σκοτεινές ομάδες χάκερ. Αυτή είναι μια πολύ σοβαρή ανησυχία, αλλά μια άλλη αρκετά ανησυχητική εξέλιξη είναι η ψηφιοποίηση του πολέμου που έχει επιταχυνθεί από τότε που οι ίδιες οι ζωές των ανθρώπων έχουν μεταμορφωθεί τεχνολογικά.
Η τεχνολογική διάσταση του πολέμου είναι συγκλονιστική. Υπήρξε μια εποχή που ο πιο τρομακτικός τεχνολογικός τρόμος ήταν η ατομική βόμβα. Αν και δεν επισκιάζει την καταστροφική του δύναμη, διάφορα «εργαλεία ακριβείας», όπως drones, υποδομές επιτήρησης ή αυτόνομα όπλα, μπορούν να αποτελέσουν μέρος της κατασκευής κάθε είδους απάνθρωπης φρίκης. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι ο πόλεμος ήταν γενικά πολύ ανθρώπινος. Πολεμιστές σε όλη την ιστορία, παίρνοντας τα όπλα εναντίον άλλων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, ή ακόμα και εντός των περιοχών τους, έπρεπε πάντα να αντιμετωπίσουν τις φρικαλεότητες από κοντά. Φαίνεται ότι μπορεί να βρισκόμαστε στο κατώφλι να δούμε αυτήν την αλλαγή σε πραγματικό χρόνο.
Επιτήρηση
Τα δεδομένα που συλλέγονται για φαινομενικά αβλαβείς σκοπούς μπορούν γρήγορα να γίνουν στρατιωτικές πληροφορίες. Υπάρχουν πολλές μη διαισθητικές χρήσεις για ακόμη και φαινομενικά ασήμαντα σημεία δεδομένων που συλλέγονται με την πάροδο του χρόνου.
Χρησιμοποιώντας AI από την Palantir, μια αμερικανική εταιρεία, η ουκρανική αντικατασκοπεία ψαρεύει για να φωτίζει συνδέσμους σε ανόμοιες δεξαμενές δεδομένων. Φανταστείτε, για παράδειγμα, έναν χρεωμένο διαζευγμένο που κινδυνεύει να χάσει το διαμέρισμά του και την επιμέλεια των παιδιών του, ο οποίος ανοίγει λογαριασμό σε ξένη τράπεζα και έχει εντοπιστεί με το τηλέφωνό του κοντά σε μια τοποθεσία που αργότερα χτυπήθηκε από βλήματα. Εκτός από μια τέτοια σύνδεση με τελείες, το AI εκτελεί « ανάλυση κοινωνικού δικτύου ». Εάν, ας πούμε, ο υποθετικός διαζευγμένος έχει ισχυρούς προσωπικούς δεσμούς με τη Ρωσία και έχει αρχίσει να δέχεται κλήσεις από κάποιον του οποίου η χρήση τηλεφώνου υποδηλώνει υψηλότερη κοινωνική θέση, τότε η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να αυξήσει τη βαθμολογία κινδύνου του.
Πώς η Ουκρανία χρησιμοποιεί την τεχνητή νοημοσύνη για να πολεμήσει τη Ρωσία, The Economist, 8 Απριλίου 2024
Μια σοβαρή πρόκληση που προκαλείται από την βιομηχανοποιημένη επιτήρηση είναι η «ασυμμετρία πληροφοριών», όπου οι πληροφορίες είναι γνωστές σε λίγους αλλά άγνωστες σε πολλούς. Το πρώτο θύμα του πολέμου είναι η αλήθεια, και αυτό δεν είναι ποτέ πιο ξεκάθαρο όταν συλλέγονται τεράστιες ποσότητες δεδομένων μυστικά για να χρησιμοποιηθούν επιλεκτικά. Ακριβώς όπως οι απειλές στον κυβερνοχώρο θολώνουν τα όρια μεταξύ στρατιωτικών και πολιτικών στόχων, η εγχώρια επιτήρηση γίνεται περισσότερο προτεραιότητα για τα προβληματικά καθεστώτα.
Μηχανική Μάθηση
Θα ήταν αφελές, αν όχι εντελώς επικίνδυνο να υποτιμήσουμε τις συνέπειες της στρατιωτικής χρήσης της μηχανικής μάθησης και πώς μπορεί να κινηθεί για να κυριαρχήσει στη ζωή μας. Η τεχνητή νοημοσύνη είναι το δικό της τσιτάτο, αλλά δεν πρέπει κανείς να πέσει στην παγίδα να πιστεύει ότι όλα αυτά είναι άχρηστα. Όσο περισσότερο ένα πρόβλημα (ή θανάτωση) μπορεί να περιοριστεί με ακρίβεια σε ένα απλό σύνολο μεταβλητών, τόσο πιο αποτελεσματικά μπορούν να γίνουν αυτά τα εργαλεία . Ένας άλλος κίνδυνος είναι ότι πολλά μειονεκτήματα των σύγχρονων εργαλείων AI εξακολουθούν να αποτελούν σοβαρές ανησυχίες. Τα λάθη του μηχανήματος μπορεί να είναι καταστροφικά και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για την υποβάθμιση της ευθύνης.
Το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα («MIC») είναι μια τρομακτική μηχανή. Τα μέσα ενημέρωσης, η βιομηχανία και η οικονομία επηρεάζονται άμεσα ή έμμεσα από αυτό. Μεταξύ 2022 και 2023 οι δαπάνες του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ για συμβάσεις που σχετίζονται με την τεχνητή νοημοσύνη αυξήθηκαν από 269 εκατομμύρια δολάρια σε 4,3 δισεκατομμύρια δολάρια. Είναι τουλάχιστον ανησυχητικό ότι αυτός ο τεράστιος όγκος πόρων στις στρατιωτικές χρήσεις της μηχανικής μάθησης αποστραγγίζει αποτελεσματικά τα ταλέντα από μη μάχιμες χρήσεις, κάτι που θα μπορούσε πραγματικά να βελτιώσει τη ζωή των ανθρώπων και να λύσει σοβαρά προβλήματα. Ενώ είναι αλήθεια ότι οι στρατιωτικές εξελίξεις στην τεχνολογία τελικά «καθηλώνουν» αυτό συμβαίνει μόνο μετά από μια τεράστια ταλαιπωρία που μπορεί να αποφευχθεί, δεν είναι επίσης χωρίς κόστος.
Κυριαρχεί στον Κυβερνοχώρο
Το Διαδίκτυο, παρά τα ελαττώματα του, είναι ένα πολύτιμο εργαλείο για τη μετάδοση κρίσιμων πληροφοριών. Σε περιόδους σύγκρουσης, είναι κοινή τακτική για τις δυνάμεις να διακόπτουν την πρόσβαση ως μέσο περιορισμού των πληροφοριών ή της βοήθειας. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι ο τερματισμός του Διαδικτύου σημαίνει ότι άλλοι δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα δικά τους ιδιωτικά (ή στρατιωτικά) δίκτυα για να διατηρήσουν τη συνδεσιμότητα. Αυτό σημαίνει ότι το κλείσιμο του Διαδικτύου είναι ένα μέτρο που επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τους αμάχους και μπορεί να έχει πολύ μικρότερο κόστος για τον εκκινητή από ό,τι θα υποθέσει κανείς.
Η διακοπή της πρόσβασης στο διαδίκτυο μπορεί επίσης να γίνει τμηματικά. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν εξελιγμένες τεχνικές για την απόρριψη, το φιλτράρισμα και ακόμη και τη χειραγώγηση περιεχομένου με την παροχή αρκετών πόρων. Σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί να είναι προτιμότερο να επιθεωρείτε απλώς την κυκλοφορία του δικτύου αντί να την αποκλείετε. Η παρέμβαση στις επικοινωνίες αλλάζει τη συμπεριφορά, αλλά η σιωπηλή παρακολούθηση γενικά όχι.
Κυβερνοεπιθέσεις
Ακριβώς όπως οι γραμμές μεταξύ της φυσικής και της ψηφιακής πραγματικότητας θολώνουν στη ζωή μας, το ίδιο κάνουν και στον πόλεμο. Όσο πιο κρίσιμα συστήματα εξαρτώνται από διασυνδεδεμένες διαδικτυακές υπηρεσίες, τόσο πιο εύθραυστα και ευάλωτα είναι τα άτομα σε κακόβουλες οντότητες (που υποστηρίζονται από το κράτος ή όχι). Ο αντίκτυπος μπορεί να είναι καταστροφικός με μικρή διάκριση μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών στόχων. Εξαιτίας αυτού, οι μεγάλες επιθέσεις στον κυβερνοχώρο είναι σίγουρα τα πρωτοσέλιδα. Ο αντίκτυπος των διασπαστικών επιθέσεων στην υποδομή δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί, αλλά οι λύσεις διαχείρισης κινδύνου από το καθεστώς μπορεί να είναι εξίσου ανησυχητικές.
Οι κυβερνήσεις έχουν καταστήσει σαφές ότι οι πληροφορίες που έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντά τους που διαδίδονται από μόνες τους δεν θεωρούνται διαφορετικά ως «κυβερνοεπίθεση». Τα τελευταία χρόνια έχει δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στη χειραγώγηση των μυαλών στο όνομα της ασφάλειας και της εθνικής ασφάλειας. Αυτή είναι μια ανησυχητική νέα κατεύθυνση για να δικαιολογήσει την εξάλειψη της ελεύθερης έκφρασης και να δικαιολογήσει τις επιχειρήσεις προπαγάνδας. Ένα καθεστώς που αντιμετωπίζει τους πολίτες του σαν να ήταν οποιοσδήποτε άλλος υπολογιστικός πόρος θα δικαιολογήσει πολύ ανησυχητικά μέσα για την επίτευξη των στόχων του.
Ως μη μάχιμοι, δεν αρκεί απλώς να απαιτούμε ασφαλή συστήματα. Είναι σημαντικό να μην επιτρέψουμε στον φόβο των κυβερνοπολέμων να επιτρέψουμε στα ιδρύματα να κυριαρχήσουν στην ψηφιακή ή πραγματική ζωή μας. Υπάρχει τεράστια πίεση για τους ανθρώπους να παραμερίσουν την ψηφιακή αυτονομία ή ακόμα και τα πολιτικά τους δικαιώματα στο όνομα της ασφάλειας. Πρέπει να προειδοποιηθεί κανείς ότι η παραδοχή τους είναι ένας δρόμος για την υποστήριξη ωμοτήτων χωρίς καν το πρόσχημα της λογοδοσίας. Με το να έλκεται από αγελάδες στην εξάρτηση από το καθεστώς, το κοινό μπορεί κάλλιστα να γίνει άγνωστος συνεργός σε αυτό που διαφορετικά θα αντιστεκόταν με όλη του τη δύναμη.
Μηχανοποιημένη δολοφονία
Καθώς η μηχανοποιημένη δολοφονία έχει γίνει πιο προηγμένη και διάφορες τεχνολογίες εξειδικεύονται σε ευρύτερες δυνατότητες «soft-kill», οι συνθήκες γίνονται ζοφερές με ασύλληπτους τρόπους. Παρά τις συγκρούσεις που φαίνονται πολύ μακρινές για πολλούς Βορειοαμερικανούς, ο πόλεμος είναι τόσο πραγματικός όσο ποτέ. Για δεκαετίες έχουμε δει πόσες τεχνικές και όπλα πολέμου δοκιμάζονται πρώτα σε απομακρυσμένες συγκρούσεις και στη συνέχεια τελικά αφομοιώνονται στη δομή του εσωτερικού ελέγχου.
Αυτό αυξάνει το διακύβευμα όταν πρόκειται για την ηθική μας ενοχή για την υποστήριξη τέτοιων ενεργειών. Ακριβώς όπως τα πιο ισχυρά όπλα διευρύνουν την ικανότητά μας να εξαπολύουμε τρομερές φρικαλεότητες, τα αυτοματοποιημένα όπλα κάνουν κάθε απόφαση να έχει τεράστιο ηθικό βάρος. Αντί να διαχέεται η ευθύνη ανάμεσα σε δεκάδες ανθρώπους, ο καθένας από τους οποίους αντιδρά στη στιγμή, ένα μόνο άτομο επωμίζεται ολόκληρη την ευθύνη για μια ορχήστρα θανάτου και καταστροφής.
Η τεχνολογία που προσφέρεται μπορεί να υπολείπεται πολύ των ρομπότ τύπου Terminator: στην Ουκρανία, η έκκληση για ενασχόληση με έναν δεδομένο στόχο εξακολουθεί να ανήκει σε έναν άνθρωπο που λαμβάνει αποφάσεις. Για πόσο όμως;
«Αν θεωρείτε ότι η τεχνητή νοημοσύνη είναι drones που αυτόνομα και ανεξάρτητα λαμβάνουν κάποιες αποφάσεις να χτυπήσουν ή να μην χτυπήσουν κάτι, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο ακόμη», είπε ο Fedorov. «Αλλά νομίζω ότι υπάρχει ένα συγκεκριμένο μέλλον για αυτό».
«Η στιγμή του Oppenheimer μας» – Στην Ουκρανία, οι πόλεμοι των ρομπότ έχουν ήδη ξεκινήσει, Politico, 16 Μαΐου 2024
Να γίνεις Ειρηνοποιός
Εάν δεν είστε ήδη πεπεισμένοι, ελπίζω ότι θα σκεφτόσασταν να αναλάβετε τον ρόλο του ειρηνοποιού. Οι δυνάμεις που παίζουν είναι ικανές να κάνουν ανεπανόρθωτη ζημιά, όχι μόνο αυτό αλλά και η ευθύνη μας δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερη. Παρά το τι θα ήθελε να πιστέψεις η συντριπτική προπαγάνδα. όλοι έχουμε την ευκαιρία να πιέσουμε για ειρήνη. Συνδεθείτε με τους γύρω σας και εργάζεστε για να κατανοήσετε και να επιλύσετε ακόμη και μικρές διαφορές, μπορεί να δημιουργηθούν μεγαλύτερες επιπτώσεις με την πάροδο του χρόνου. Φέρτε την ειρήνη πρώτα στον εαυτό σας και μετά στους γύρω σας, ώστε να μπορέσετε όλοι να εργαστείτε ενάντια στη σκληρότητα σε όλες τις πολλές μορφές της.
Είναι καλό να είμαστε προορατικοί αναρωτιόμαστε εάν τα λόγια και οι πράξεις μας απανθρωποποιούν τους άλλους ή χτίζουν εμπιστοσύνη και ενσυναίσθηση. Η ανάληψη δράσης στη ζωή σας για να αποσύρετε την υποστήριξη και την παρουσία σας από ιδρύματα και δομές που υποστηρίζουν την παράλογη βία είναι άκρως αξιοθαύμαστη. Είναι δικό σας βάρος να αναλάβετε το τεράστιο εγχείρημα της συνειδητής αξιολόγησης του τρόπου με τον οποίο υποστηρίζετε ή θεωρείτε υπεύθυνους διάφορες ανθρώπινες προσπάθειες χωρίς να χάσετε την πίστη σας.
Διαβάστε περισσότερα: Raise your Shield , Libre Solutions Network, 19 Μαΐου 2023
Όταν βλέπει κανείς πόσο ζοφερά είναι τα πράγματα, γίνεται εύκολο να κρίνει. Όλοι γεννιόμαστε σε κύκλους που πρέπει να σπάσουν. Το να νιώθει κανείς ανώτερος από τους άλλους ή πιο ηθικά δίκαιος είναι ένας περήφανος δρόμος για να μετατραπεί κανείς σε αυτό που θέλει να πολεμήσει. Η γνήσια συμπόνια, η υπομονή και το έλεος είναι αδιαπραγμάτευτα χαρακτηριστικά όταν πρόκειται για την οικοδόμηση διαρκούς ειρήνης. Είναι οδυνηρό να βλέπουμε περαιτέρω πόνο που προκαλείται από άγνοια ή αλαζονεία, αλλά είναι χαρακτηριστικό ότι οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι κάνουν. Το να αφιερώνετε χρόνο για να κατανοήσετε τη νοοτροπία των άλλων και πώς να χτίσετε εμπιστοσύνη και κατανόηση είναι ο μόνος αξιόπιστος δρόμος για να σημειώσετε πρόοδο σε σκοτεινούς καιρούς.
