ΕΙΜΑΙ Ο ΔΊΑΙΟΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΕΤΑΞΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΣΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟ, ΣΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ … ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ. ΕΝΑΣ ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ ΠΟΥ ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ , ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ… ΟΠΟΙΟΣ ΠΡΟΣΠΕΡΝΑΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ, ΟΠΟΙΟΣ ΠΡΟΣΠΕΡΝΑΕΙ ΟΣΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ!!!! ΤΕΛΟΣ!!!
Γράφει η Ελένη Δημητρίου
Έξω από τα τείχη τής Κορίνθου, κοντά στον Ισθμό, δόθηκε η καθοριστική ύστατη Ιστορική μάχη, το 146 π.μ.ε, γνωστή ως: ”Η Μάχη Τής Λευκόπετρας”! Η έκβαση τής μάχης ήταν ορατή από την κορυφή των Ονείων Ορέων, που βρίσκονται επάνω από το σημερινό χωριό τής
Ξυλοκέριζας, καθώς από εκεί πολλοί Κορίνθιοι (κυρίως γυναικό- παιδα) που είχαν καταφύγει, παρακολουθούσαν την εξέλιξη τής σύγκρουσης ώστε σε περίπτωση ήττας, να μπορούν να διαφύγουν. Αντίπαλοι ήσαν οι Έλληνες τής Αχαϊκής Συμπολιτείας – Ο Έσχατος Υπερασπιστής Τής Ελλάδος – με τις Ρωμαϊκές φάλαγγες, με νικητές τελικά τούς Ρωμαίους που μετά από αυτήν την μάχη, έθεσαν υπό τον έλεγχό τους … ολόκληρη την Ελλάδα..
Η τελευταία μάχη που έδωσαν οι Έλληνες κατά τού Ρωμαϊκού ζυγού. Η Αχαϊκή Συμπολιτεία, ήταν η μόνη δύναμη που απόμεινε στην Ελλάδα, ώστε να πολεμήσει τούς Ρωμαίους. Μιλάμε γιά το έτος 148 π.μ.ε., όταν διάλεξαν ως στρατηγούς τον Δίαιο και τον Καλλίμαχο, κάτω από τραγικές γιά τον τότε Ελληνισμό, συνθήκες.
Ο στρατός των Αχαιών διαλύθηκε από τούς Ρωμαίους στα Σκάρφεια τής Φθιώτιδας και ο διοικητής του Κριτόλαος, έπεσε στην μάχη. Μετά τον θάνατό του, την διοίκηση ανέλαβε ο Δίαιος από την Μεγαλόπολη Αρκαδίας! Ο Δίαιος, ενώπιον τής καταστροφής, προχώρησε στην λήψη εκτάκτων μέτρων. Χρειάζονταν άμεσα έναν νέο στρατό γιά να αντικαταστήσει αυτόν που καταστράφηκε στα Σκάρφεια.
Προηγουμένως όμως η Αχαϊκή Συμπολιτεία έπραξε κάτι που εξόργισε την Ρωμαϊκή Σύγκλητο. Απορρόφησαν την Σπάρτη στην Συμπολιτεία, ενώ ήταν ήδη σύμμαχος των Ρωμαίων. Οι Ρωμαίοι περίμεναν από τούς Αχαιούς να ήταν ενδοτικοί. Όμως έσφαλαν!
Ο Δίαιος μαζί με τον Καλλικράτη, άρχισαν να οργανώνουν την χώρα τής Συμπολιτείας γιά πόλεμο. Η απορρόφηση των εδαφών τής Σπάρτης ήταν ευφυής διότι απέφευγαν την κύκλωση. Η Συμμαχία με τον Πυθέα τής Θήβας, έφτανε τα σύνορα τής Συμπολιτείας στον Σπερχειό. Στα σχέδια τού Δίαιου (καθώς ο Καλλίμαχος είχε πεθάνει ξαφνικά) ήταν η επαναφορά τής Φθιωτικής Ηράκλειας, που αποστάτησε από την Συμπολιτεία. Είχε ενοποιήσει Στρατηγικά και Γεωγραφικά το κράτος τής Συμπολιτείας, προσπαθούσε να εξασφαλίσει τον αδύναμο κρίκο πιθανής εισβολής αποκτώντας τον έλεγχο των Θερμοπυλών, όπως είχαν πράξει οι Λακεδαιμόνιοι τού Λεωνίδα και οι Έλληνες όταν τούς επιτέθηκαν οι Κέλτες.
Ο Δίαιος ήταν εχθρός των Ρωμαίων όπως και η λαϊκή διάθεση η οποία ήταν σφόδρα …. αντιρωμαϊκή!!! Κάλεσε όσους Αχαιούς και Αρκάδες ήταν ικανοί να φέρουν όπλα στην Κόρινθο. Μάζεψε ολικά 14.ΟΟΟ πολεμιστές, 2.ΟΟΟ ελαφρά οπλισμένους και 6ΟΟ ιππείς. Γιά να στρατολόγησει πολεμιστές απελευθερώσε ακόμα και δούλους (όπως έπραξε και ο Μιλτιάδης πριν την Μάχη τού Μαραθώνα), που δέχθηκαν να πολεμήσουν στον στρατό του.
Ο Ρωμαίος στρατηγός Λεύκιος Μόμμιος θα έχει απέναντί τους 23.ΟΟΟ πεζούς και 3.5ΟΟ ιππείς. Σε ενίσχυση των Ρωμαίων, άλλοι υποταγμένοι στούς Ρωμαίους ”Έλληνες”, όπως ο Άτταλος, έστειλαν Κρήτες τοξότες και άλλους οπλίτες από την Πέργαμο.Οι Αχαιοί πολεμούσαν ακόμα με τον Μακεδονικό τρόπο, δλδ το πεζικό στηριζόταν κυρίως στούς σαρισοφόρους.
– Να σημειωθεί ότι από τούς 14.ΟΟΟ χιλιάδες πεζικάριους τού Δίαιου, οι 12.ΟΟΟ ήταν απελευθερωμένοι δούλοι. Εν ολίγης, ο Δίαιος πολεμούσε με απελεύθερους δούλους και ο Μόμμιος ΚΑΙ με ”έλληνες” που έστειλαν οι .. ”έλληνες”. Καθώς η Σύγκλητος στην Ρώμη, κατάλαβε πως ο πόλεμος με την Αχαϊκή Συμπολιτεία ήταν προ των θυρών, δίνοντας και την δέουσα προσοχή, εκλέγει τον Μόμμιο νέο Ύπατο, με νέο στρατό, γιά να χτυπήσει τούς Αχαιούς.
Ο Δίαιος, έξω από την αρχαία Κόρινθο παρέταξε τον στρατό του αριστερά καλύπτοντας τα τείχη τής πόλης, με την φάλαγγα των σαρισσοφόρων στο κέντρο και τούς λίγους ιππείς του στα δεξιά, προς την μεριά τής Λευκόπετρας.
Ο Μόμμιος παρέταξε και αυτός τις δυνάμεις του συμβατικά, με τις λεγεώνες στο κέντρο και τούς ιππείς του, έναντι των λιγοστών Ελλήνων ιππέων. Οι δύο στρατοί παρέμειναν παραταγμένοι έτσι ολόκληρη την ημέρα, δίχως να συγκρουστούν.
Μόλις νύχτωσε οι Ρωμαίοι αποσύρθηκαν γιά ν’ αναπαυτούν. Τότε ο Δίαιος εξαπέλυσε μιά άκρως επιτυχημένη νυκτερινή καταδρομή κατά τού Ρωμαϊκού στρατοπέδου, σκοτώνοντας εχθρούς και παίρνοντας τις ασπίδες τους, 5ΟΟ τον αριθμό.
- Ήταν οι τελευταίες ασπίδες εχθρών που έπεφταν στα χέρια ενός αρχαίου Έλληνα στρατηγού, επί Ελληνικού εδάφους. Οι Ρωμαίοι πανικοβλήθηκαν αλλά σύντομα συνήλθαν και απέκρουσαν τούς εισβολείς. Την επομένη ημέρα ο Μόμμιος, οργισμένος, αποφάσισε να πολεμήσει τον ”θρασύ” Έλληνα στρατηγό. Οι δύο στρατοί βρέθηκαν και πάλι αντιμέτωποι.
Οι Ρωμαίοι επιτέθηκαν με το πεζικό τους. 23.ΟΟΟ λεγεωνάριοι βρέθηκαν απέναντι σε 12.ΟΟΟ φαλαγγίτες. Τότε ξεκίνησε η μάχη …. ΑΛΛΑ ΜΑΧΗ!!
Οι Ρωμαίοι εξαπέλυσαν τα βαριά τους ακόντια προκαλώντας απώλειες στούς Έλληνες σαρισσοφόρους, το μεγάλο βάθος τού σχηματισμού των οποίων όμως δεν επέτρεψε την διάσπαση τού σχηματισμού τους. Κάθε απόπειρα των Ρωμαίων να διασπάσουν την φάλαγγα, αντιμετωπίστηκε με επιτυχία και κάθε φορά δεκάδες κουφάρια Ρωμαίων απέμεναν πάνω στις αιχμές των Ελληνικών σαρισών, κατατρυπημένα.
Όσο η φάλαγγα είχε τα πλευρά της καλυμμένα ήταν αδύνατο να διασπαστεί από τούς λεγεωνάριους. Ο Μόμμιος είχε φρενιάσει. Διέταζε νέες επιθέσεις ξανά και ξανά αλλά όλες είχαν πάντα το ίδιο αποτέλεσμα. Ο Δίαιος από την πλευρά του είχε κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένος, κρατώντας τον πολλαπλάσιο εχθρό και προξενώντας του απώλειες.
Τότε ο Μόμμιος αποφάσισε να ρίξει στην μάχη το ιππικό του. Αν και υστερούσαν σε αναλογία 6 προς 1 …. οι Έλληνες ιππείς αγωνίστηκαν Ηρωικά και κατάφεραν αρχικά όχι μόνο να αποκρούσουν ΑΛΛΑ και να υποχρεώσουν σε υποχώρηση τούς Ρωμαίους ιππείς.
Σύντομα όμως βάρυνε η αριθμητική υπεροχή τού εχθρού. Ο ένας μετά τον άλλον οι Έλληνες ιππείς έπεφταν, μέχρι που οι ελάχιστοι που είχαν απομείνει ζωντανοί, τράπηκαν σε φυγή. Το πλευρό τής φάλαγγας έμεινε τώρα ακάλυπτο και ο Μόμμιος διέταξε τις λεγεώνες να αγκιστρώσουν κατά μέτωπο την φάλαγγα και το ιππικό του να την πλαγιοκοπήσει.
Ήταν το τέλος. Ο Ελληνικός στρατός διαλύθηκε. Οι άνδρες πολέμησαν πέφτοντας Ηρωικά στις θέσεις τους. Ο Στρατός τής Αχαϊκής Συμπολιτείας δεν υπήρχε πιά. Η Ελλάδα είχε καταληφθεί.
Όσοι Κορίνθιοι παρέμειναν εντός των τειχών άφησαν ανοικτές τις πύλες τής πόλης ως ένδειξη υποταγής. Ο Μόμμιος αφού περίμενε τρεις ημέρες νομίζοντας ότι πρόκειται γιά ενέδρα, τελικά εισήλθε στην πόλη. Δεν χαρίστηκε σε αυτούς που επέλεξαν να παραμείνουν ή δεν πρόλαβαν να φύγουν. Έσφαξε τούς άντρες και υποδούλωσε τα γυναικόπαιδα και αφαιρώντας ότι έργο τέχνης ή αντικείμενο αξίας βρήκε, έκαψε και ισοπέδωσε την πλούσια πόλη και εμπορικό ανταγωνιστή τής Ρώμης.
Ήταν η υλοποίηση τής απόφασης τής Ρωμαϊκής Συγκλήτου. Η πάλαι ποτέ ένδοξη Κόρινθος, στην κυριολεξία, ερήμωσε. Οι Ρωμαίοι την κηρύσσουν δημόσια γη και απαγορεύουν την ανοικοδόμησή της.
Συνέπεια τής πτώσης τής Κορίνθου και τής Αχαϊκής Συμπολιτείας ήταν όλη η Ελλάδα να γίνει Ρωμαϊκή επαρχία με το όνομα: Αχαΐα. (Γιατί άραγε Αχαΐα;; Διότι οι Ρωμαίοι ως Τρώες που είναι, είδαν τούς Αχαιούς ως την τελευταία άμυνα και επίθεση τής Ελλάδος. Τούς είχαν ξαναδεί στην … Άλωση τής Τροίας. Από εκδίκηση. Η πρώτη επιλογή τού ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ ”Μέγα” Κωνσταντίνου, γιά πρωτεύουσα τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ήταν η Τροία)..
Η αδιαφορία που επέδειξε ο Μόμμιος προς τα έργα τέχνης και η άγνοιά του αναφορικά με την αξία τους, φανερώνεται από την διάσημη ρήση του προς τούς ναυτικούς, που ανέλαβαν την μεταφορά των θησαυρών από την Κόρινθο στην Ρώμη:
– ”Αν τα χάσετε ή τα καταστρέψετε, οφείλετε να τα αντικαταστήσετε”. ΕΙΠΕ ΤΟ ΓΙΔΙ
Υ.Γ: Υπάρχουν κάποιοι που καταλογίζουν όλες τις ευθύνες στον Δίαιο, ”ΛΗΣΜΟΝΩΝΤΑΣ” πως πάρα πολλοί από ➸ τούς Ευγενείς τής Κορίνθου ήταν Ρωμαϊζοντες (όπως και όλοι αυτοί που τα υποστηρίζουν αυτά),(προσέχεις;; Όχι τόσο ο απλός κόσμος όσο οι Ευγενείς οι οποίοι είχαν την τοπική δύναμη και επηρέαζαν τον κόσμο. Τι σημαίνει εν προκειμένω αυτό;; Ότι ο Δίαιος αν όλους αυτούς δεν τούς είχε απέναντί του, θα είχε περισσότερο στρατό στην διάθεσή του. Βέβαια, όλο αυτό θυμίζει κάτι από Λεωνίδα με τούς Λίγους 3ΟΟ του!)… οι οποίοι Ευγενείς και ΔΕΝ ήθελαν καν να δώσουν μάχη αλλά ήθελαν να παραδοθούν, κάτι που είχαν προτείνει με αντιπροσωπεία τους στον Δίαιο αλλά εκείνος ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΕΡΡΙΨΕ. Εκ τού αποτελέσματος … είχε δίκιο.
Είναι δε και πάρα πολύ πιθανόν να είχαν κλείσει τις πύλες τής πόλης (ή να μην τις άνοιξαν), όταν ο Δίαιος το πιθανότερο να θέλησε να μπει εντός των τειχών, γιά να συνεχίσει την αντίσταση με οδομαχίες πλέον ή να διαπραγματευτεί ευνοϊκότερους όρους παράδοσης. Αυτό το τελευταίο όμως είναι απίθανο, καθώς ο Δίαιος είναι από τούς ελάχιστους επιφανείς Έλληνες που επέζησαν γιά να επιστρέψουν από αυτούς που είχαν πάει ως όμηροι στην Ρώμη, λόγω τής ενσωμάτωσης τής Σπάρτης στην Αχαϊκή Συμπολιτεία.
Εκεί, γνώρισε από πρώτο χέρι τούς Ρωμαίους. Τούς γνώριζε τόσο καλά, έμαθε και τούς Ευγενείς επίσης άλλο τόσο καλά, που μετά την Μάχη τής Λευκόπετρας γύρισε στην Μεγαλόπολη, σκότωσε την γυναίκα του γιά να αποτρέψει στο να αιχμαλωτιστεί από τον εχθρό, έκαψε το σπίτι του και τερμάτισε την ζωή του με δηλητήριο. 【μήπως στράβωσες εσύ αποτριχωμένο τού καναπέος με το καφεδάκι στο χέρι;;】Η περιουσία του δημεύτηκε από τούς Ρωμαίους και δημοπρατήθηκε.
Κανείς Έλλην δεν δέχτηκε να αγοράσει τα αιματοβαμμένα υπάρχοντά του. Κανείς εκτός από κάποιους από τούς τότε .. ρωμιούς. Σε τέτοια εξαχρείωση και ηθική κατάπτωση είχαν φθάσει οι ρωμαιόφιλοι ”έλληνες”!
– ΗΤΤΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ;; ΟΥΔΕΠΟΤΕ! ΗΤΤΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΘΕΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΡΩΜΑΙΟΦΙΛΟΥΣ/ΡΩΜΙΟΥΣ. ΙΣΧΥΕΙ ΕΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ. ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΡΩΜΑΙΟΦΙΛΟΙ ΕΥΓΕΝΕΙΣ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ, ΔΕΝ ΑΠΕΦΥΓΑΝ ΕΝ ΤΕΛΕΙ … ΤΗΝ ΣΦΑΓΗ. ΠΡΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΑΙ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ … ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ!!!
Γεννήθηκε η Ρωμαϊκή επαρχία Αχαϊας. Η τύχη τής Κορίνθου ήταν προαποφασισμένη όπως και η τύχη τής Καρχηδόνας την ίδια χρονιά. Την Καρχηδόνα μάλιστα όχι μόνο την έκαναν οικόπεδο αλλά την έσπειραν με αλάτι ούτως ώστε να μην φυτρώνει ούτε χορτάρι.
Οι σφαγές συνεχίστηκαν (396 μ.μ.ε) από τούς Χριστιανούς. Ο Αλάριχος μαζί με στρατό από πλήθος φανατισμένων καλογέρων φτάνουν και στην Κόρινθο, γιά την καταστροφή των Ελληνικών ναών και τον σφαγιασμό των ”μιαρών και δαιμονισμένων Ελλήνων”! Ακολούθησε ο Νίκων ο ”Μετανοείτε”, ο ”άγιος” ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ που προσκυνούν οι σημερινοί ρωμιοί.
Τιμή και Δόξα στούς Αέναους Πολεμιστές Υπέρ τής Ελευθερίας και καταισχύνη στούς ελληνόφωνες τής κάθε εποχής. ΦΤΟΥ ΣΑΣ
ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΔΊΑΙΕ!!! ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΟΛΟΙ ΣΑΣ!!!
• Δίαιος < Δι- (Διός = γενική τού Ζεύς) + -αιος
Κύριο ανδρικό όνομα άκρως Ελληνικό, που χρήζει άμεσης επαναφοράς! Μετά απεριορίστου Τιμής αλλά και Χρέους, στον Ένδοξο, αιματοβαμμένο ακραία, νομό μου! Κ Ο Ρ Ι Ν Θ Ι Α! Και φυσικά ως προς τον ΕΛΛΗΝ, Δ Ι Α Ι Ο!!
– Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ
nikolaosanaximandros.gr – home
