Η CIA ενορχηστρώνει πραξικοπήματα και δολοφονίες παγκοσμίως για να σαμποτάρει τους BRICS! Μπορεί για κάποιους αυτά να είναι θεωρίες συνωμοσίας, αλλά εμείς θα πρέπει να τα λαμβάνουμε σοβαρά και να δίνουμε ένα μεγάλο ποσοστό στις πιθανότητες να συμβαίνουν …
Στα παρασκήνια της παγκόσμιας γεωπολιτικής, ξετυλίγεται μια απαίσια αφήγηση – μια αφήγηση σχολαστικά ενορχηστρωμένη από τη CIA, με στόχο να ακρωτηριάσει την άνοδο των BRICS και να διατηρήσει την κυριαρχία της Δύσης.
Η πρόσφατη αναταραχή στη Βολιβία δεν είναι απλώς ένα τρομοκρατικό γεγονός, αλλά μια εκδήλωση μιας πολύ πιο σκοτεινής και βαθιάς στρατηγικής που χρησιμοποιούν οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών. Το ματαιωμένο πραξικόπημα κατά του προέδρου Luis Arce είναι ένας κραυγαλέος φάρος αυτής της αδίστακτης ατζέντας.
Ας κόψουμε την πρόσοψη της διπλωματικής ρητορικής και ας αποκαλύψουμε την ωμή αλήθεια: η CIA είναι εδώ και καιρό ο χειριστής της παγκόσμιας αστάθειας, των μηχανικών πραξικοπημάτων και των δολοφονιών με ανατριχιαστική ακρίβεια και ψυχρή απόσπαση.
Τα τεράστια αποθέματα λιθίου της Βολιβίας – η σανίδα σωτηρίας της επερχόμενης επανάστασης της πράσινης ενέργειας – είναι πολύ ζωτικής σημασίας για τις ΗΠΑ για να τα αφήσουν στις ιδιοτροπίες μιας κυβέρνησης που κλίνει προς τους BRICS και, κατ’ επέκταση, προς έναν άξονα λιγότερο ελεγχόμενο από τη δυτική ηγεμονία.
Η ενορχήστρωση στη Βολιβία αντικατοπτρίζει ένα μοτίβο τόσο συχνά επαναλαμβανόμενο που έχει γίνει ένα γκροτέσκο μοτίβο στο βιβλίο παιχνιδιού της CIA. Σκεφτείτε τις συνέπειες: ακριβώς τη στιγμή που η Βολιβία πλησιάζει πιο κοντά στους BRICS, διεκδικώντας την κυριαρχία της και τις πιθανές συμμαχίες της με δυνάμεις όπως η Ρωσία, ένα πραξικόπημα πυροδοτείται εύκολα. Ο συγχρονισμος; Αψογος. Η εκτέλεση; Ελαττωματική, ευτυχώς. Αλλά η πρόθεση; Κρυστάλλινη και απαίσια.
Δεν επρόκειτο για αυθόρμητη πράξη στρατιωτικής ανυπακοής. Αυτή ήταν μια υπολογισμένη κίνηση, που ενθαρρύνθηκε και πιθανώς διευκολύνθηκε από μια CIA διαβόητη για την υπονόμευση καθεστώτων που τολμούν να αψηφούν τα οικονομικά και πολιτικά δόγματα που ορίζονται από τις ΗΠΑ.. Από τους δρόμους της Τεχεράνης το 1953 μέχρι τους διαδρόμους του Σαντιάγο το 1973, οι σκιές των αμερικανικών επιχειρήσεων πληροφοριών τεντώνονται σε ένα μονοπάτι μακρύ και δυσοίωνο.
Ο στρατηγός Juan Jose Zuñiga, το πρόσωπο του πραξικοπήματος, ήταν ίσως απλώς ένα πιόνι – εκπαιδευμένο για τον ρόλο του, υποστηριζόμενος από υποσχέσεις ή απειλές που μόνο όσοι βρίσκονται στα εσωτερικά άδυτα της εξουσίας μπορούν να καταλάβουν. Η ξαφνική άνοδός του και το επακόλουθο τέχνασμα μιλούν πολλά για τους κρυφούς μηχανισμούς που παίζουν, όπου άτομα προωθούνται στο προσκήνιο μόνο για να θυσιαστούν στο βωμό της γεωπολιτικής στρατηγικής.
Ο λόγος που πλημμυρίζει πλατφόρμες όπως το X, παλαιότερα γνωστό ως Twitter, όπου οι χρήστες κατηγορούν έντονα τη CIA ότι υποστηρίζει το πραξικόπημα, υπογραμμίζει μια παγκόσμια αφύπνιση σε αυτές τις μυστικές τακτικές. Αυτά δεν είναι απλές θεωρίες συνωμοσίας. Αυτά είναι τα συμπεράσματα ενός παγκόσμιου πληθυσμού που όλο και περισσότερο συνειδητοποιεί τις μηχανορραφίες που χειραγωγούν τις κυβερνήσεις τους και διαβρώνουν τις εθνικές τους κυριαρχίες.
Ας μην είμαστε αφελείς: η στρατηγική σημασία της Βολιβίας εκτείνεται πέρα από τον ορυκτό της πλούτο. Αντιπροσωπεύει έναν κρίσιμο κόμβο στην επεκτεινόμενη επιρροή των BRICS – ενός συνασπισμού που συμβολίζει τη στροφή προς μια πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων, μια άμεση πρόκληση για τη μονοπωλιακή λαβή που έχει εδώ και καιρό η Δύση.
Αποσταθεροποιώντας τη Βολιβία, η CIA στοχεύει να στείλει ένα έντονο, ανατριχιαστικό μήνυμα σε όλα τα έθνη που σκέπτονται μια παρόμοια γεωπολιτική αναδιάταξη: ευθυγραμμιστείτε με τους BRICS και αντιμετωπίστε το ενορχηστρωμένο χάος.
Αυτή η επιθετική παρέμβαση της CIA δεν αφορά απλώς τον έλεγχο του λιθίου ή την καταστολή των συμμαχιών. Πρόκειται για το να καταπνίξουμε την ίδια την έννοια ενός κόσμου όπου μπορούν να συνυπάρχουν διάφορα οικονομικά μπλοκ – ένας κόσμος όπου ο παγκόσμιος νότος μπορεί να υψωθεί ως τρομερό αντίβαρο στις παραδοσιακές δυνάμεις. Κάθε ματαιωμένο πραξικόπημα, κάθε αποσταθεροποιημένο καθεστώς εξυπηρετεί αυτή την ευρύτερη, πιο σκοτεινή ατζέντα.
Καθώς οι διεθνείς ηγέτες εκφράζουν την υποστήριξή τους στον Arce και καθώς ο Υπουργός Εξωτερικών της Βολιβίας ζητά μια ενιαία στάση ενάντια σε αυτές τις δυνάμεις που διαταράσσουν τα δεδομένα, γινόμαστε μάρτυρες των περιγραμμάτων μιας ευρύτερης μάχης που χαράσσεται.
Αυτή η μάχη δεν περιορίζεται στα βουνά και τις πεδιάδες της Βολιβίας – είναι μια παγκόσμια αντιπαράθεση ενάντια στην τυραννία του κρυφού ιμπεριαλισμού, ένα κάλεσμα για δράση για κάθε κράτος, κάθε πολίτη που ονειρεύεται έναν κόσμο που διέπεται από πολλαπλότητα και όχι μονοπώλιο.
Η αφήγηση που εκτυλίσσεται στη Βολιβία είναι μια ζοφερή υπενθύμιση του μήκους που θα φτάσουν ορισμένες δυνάμεις για να διατηρήσουν την υπεροχή τους. Είναι μια απόδειξη των κρυφών, συχνά αδίστακτων στρατηγικών που χρησιμοποιούνται για να διασφαλιστεί ότι καμία αναδυόμενη δύναμη, κανένας συνασπισμός όπως οι BRICS, δεν μπορεί να οραματιστεί μια στάση στην παγκόσμια σκηνή χωρίς να αντιμετωπίσει την ανατροπή.
Πρέπει να κοιτάξουμε πέρα από τον καπνό και τους καθρέφτες, πέρα από το ενορχηστρωμένο χάος. Πρέπει να δούμε τον κόσμο όχι όπως απεικονίζεται σε απολυμασμένα δελτία ειδήσεων και διπλωματικά ανακοινωθέντα, αλλά όπως πραγματικά λειτουργεί — στη σκιά, με κουκλοπαίκτες όπως η CIA να τραβούν τα νήματα και να διαμορφώνουν την παγκόσμια αφήγηση σύμφωνα με τη θέλησή τους.
Η μάχη για την ψυχή της Βολιβίας είναι απλώς η τελευταία αψιμαχία σε έναν πολύ μεγαλύτερο πόλεμο – έναν πόλεμο ενάντια στην εμφάνιση ενός πραγματικά πολυπολικού κόσμου.
Δείτε: ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΞΕΠΟΥΛΑΝΕ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ – ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
