Η γαλλική ωρολογιακή βόμβα: Αποκωδικοποίηση του φρικτού επακόλουθου των αποφάσεων του Μακρόν. Μπορεί η Γαλλία να επιβιώσει από αυτό; Περήφανη και αδάμαστη, η Γαλλία είναι ένα έθνος που σιγοβράζει κάτω από το βάρος μιας καταιγίδας. Ένα σκοτεινό σύννεφο κρέμεται πάνω από τις κομψές λεωφόρους και το ρουστίκ ύπαιθρο, καθώς χιλιάδες ταράζονται ενάντια στα σχέδια του προέδρου τους, Εμανουέλ Μακρόν, να ωθήσει την ηλικία συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64.
Μια απόφαση που οδήγησε σε θορυβώδεις διαφωνίες, βυθίζοντας το έθνος σε κατάσταση αναταραχής, διαταράσσοντας τον ρυθμό της καθημερινής ζωής και αναγκάζοντας τα Ηλύσια να αναβάλουν επισκέψεις αξιωματούχους όπως ο βασιλιάς Κάρολος Γ’.
Οι απεργίες και οι διαμαρτυρίες, όχι μόνο κατά τις προτεινόμενες αναθεωρήσεις των συντάξεων, αλλά και κατά την παράκαμψη της κοινοβουλευτικής ψηφοφορίας από το πρόεδρο, έχουν πυροδοτήσει οργή στο γαλλικό λαό. Οι δρόμοι αντηχούν τις ηχηρές κραυγές των διαδηλωτών, στη δέκατη μαζική διάδοση από την αρχή του έτους, και σημάδια μικρότερων, αυθόρμητων διαδηλώσεων που επιστρέφουν στις μέρες του κινήματος του Κίτρινου Γιλέκου.
Κάποιος μπορεί να μπει στον πειρασμό να αναρωτηθεί εάν τα περίφημα Κίτρινα Μπουφάν αναζωπυρώνονται. Ενώ οι βιαιότητες και οι διαδηλώσεις με βανδαλισμούς ήταν βασικά στοιχεία του κινήματος των Κίτρινων Γιλέκων, υπάρχει μια σαφής διαφορά με τις τρέχουσες διαδηλώσεις. Αυτές οι απεργίες είναι αποτέλεσμα διαμαρτυριών υπό την ηγεσία των συνδικάτων ή διαδηλώσεων μικρής κλίμακας, που συχνά ξέσπασαν σε βία στη συνέχεια.
Ωστόσο, ένα κοινό συναίσθημα μεταξύ αυτών των δύο περιόδων κοινωνικής αναταραχής είναι η ευρεία λαϊκή υποστήριξη, με πάνω από 60 τοις εκατό των Γάλλων πολιτών να τάσσονται υπέρ των ισχυρών διαδηλώσεων σύμφωνα με τη δημοσιοποίηση του Ifop.
Οι γαλλικές αρχές, στοιχειωμένες ίσως από το φάντασμα των Κίτρινων Γιλέκων, βρίσκονται σε επιφυλακή… Από τις φωσφορίζουσες στολές που εμφανίζονται στις διαδρομές μέχρι τις προειδοποιήσεις από αστυνομικούς πράκτορες για κλιμάκωση της βίας, τα σημάδια της επανάληψης της ιστορίας γίνονται πιο εμφανή. Σε συνδυασμό με πολλαπλούς ισχυρισμούς για αστυνομική βία, το κρυφό ρεύμα των διαδηλώσεων γίνεται όλο και πιο φορτισμένο. Ο ίδιος ο Μακρόν έκανε παραλληλισμούς μεταξύ των βίαιων διαδηλώσεων και των ανατρεπτικών ταραχών στις ΗΠΑ και τη Βραζιλία σε μια τηλεοπτική συνέντευξη.
Η αποφασιστικότητα του Μακρόν, ωστόσο, φαίνεται αδιάσπαστη. Παρόλο που ο επικεφαλής του συνδικάτου CFDT πρότεινε εξάμηνη παύση στη μεταρρύθμιση και πρότεινε συναντήσεις με τα συνδικάτα με τη βοήθεια ενός διαμεσολαβητή, ο Μακρόν έμεινε σταθερός. Υπερασπίστηκε τη μεταρρύθμιση και υποστήριξε ότι τα συνδικάτα απέτυχαν να παρουσιάσουν εναλλακτικές προτάσεις για την αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού συστήματος.
Η αντιπολίτευση, φαινομενικά στριμωγμένη, δεν είναι χωρίς τις στρατηγικές της. Παρά την επιβίωση από την κυβέρνηση μιας ψήφου δυσπιστίας και την παράκαμψη από τον Μακρόν της κοινοβουλευτικής ψηφοφορίας για το κείμενο, το τελευταίο εμπόδιο βρίσκεται στα χέρια του Συνταγματικού Συμβουλίου της Γαλλίας. Η μεταρρύθμιση θα θεωρηθεί σύμφωνη με το σύνταγμα; Θα πετύχει το αίτημα της αντιπολίτευσης για δημοψήφισμα; Το έθνος περιμένει με κομμένη την ανάσα.
Σε παγκόσμια προοπτική, υποστηρίζει ο Μακρόν, η ηλικία συνταξιοδότησης στη Γαλλία είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη. Γιατί, λοιπόν, αυτή η αδυσώπητη αντίσταση για την προσαρμογή του συνταξιοδοτικού συστήματος στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής; Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι αυτή η μεταρρύθμιση είναι ιδιαίτερα άδικη για τους φτωχούς και τους ανθρώπους που ξεκίνησαν να εργάζονται νωρίς σε σωματικά απαιτητικές θέσεις εργασίας. Τονίζουν τη σημασία της διερεύνησης άλλων τρόπων για την οικονομική εξισορρόπηση του συνταξιοδοτικού συστήματος.
Η διαφωνία δεν αφορά απλώς τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος. πρόκειται για τη διάβρωση του κοινωνικού συμβολαίου. Ο συνταγματικός ελιγμός που επέτρεψε στον Μακρόν να παρακάμψει μια κοινοβουλευτική ψηφοφορία προσθέτει ένα νέο στρώμα στην επικρατούσα οργή. Η απόφαση αποκάλυψε την πολιτική αδυναμία του Μακρόν και ενέτεινε την αρχή μεταξύ του γαλλικού λαού.
Οι πολίτες δεν διεκδικούν απλώς τα κοινωνικά τους δικαιώματα. Ζητούν αναγνώριση της φωνής τους, της δημοκρατικής τους ισχύος και του ιστορικού πλούτου του κοινωνικού τους μοντέλου.
Πράγματι, όπως είπε ο Υπουργός Μεταφορών της Γαλλίας, Clément Beaune, « Είμαστε μια χώρα όπου η συζήτηση είναι απαιτητική, όπου η ζήτηση για κοινωνικά δικαιώματα είναι υψηλή, και αυτό έχει διαμορφώσει την ιστορία μας, το κοινωνικό μας μοντέλο. Ένα κοινωνικό μοντέλο που ο λαός της Γαλλίας αγαπά και είναι πρόθυμος να βγει στους δρόμους για να υπερασπιστεί.
Καθώς ο κόσμος παρακολουθεί, κανείς δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί: θα καταπνιγούν οι φλόγες της αναταραχής ή θα εξαπλωθούν και θα τυλίξουν το έθνος σε μια επαναστατική φωτιά;
Μόνο ο χρόνος θα δείξει.
Εμείς θα κρατήσουμε το ότι πάνω από το 60% των Γάλλων έχει βγει και διαμαρτύρεται.. Επίσης θα τονίσουμε πως πολλές από τις βιαιότητες που έχουν προκύψει τις τελευταίες ημέρες, προέρχονται από το ισλαμικό στοιχείο και είναι σίγουρα προγραμματισμένες να γίνουν από σκοτεινά κέντρα, τα οποία και γνωρίζει πολύ καλά ο Μακρόν εφόσον είναι τσιράκι τους… Οι Γάλλοι έχουν όλη την καλή θέληση να αντιδράσουν, όμως το καθεστώς παίζει σε δικό του γήπεδο.. Ήδη αποφασίστηκε να κλείνει το ίντερνετ όταν και όπου κρίνεται απαραίτητο και να παρακολουθούνται οι συσκευές όλων των πολιτών, με την πρόφαση ότι η αστυνομία ψάχνει για εγκληματίες…
Μια αστυνομία που για μια ακόμα φορά έδειξε το που ανήκει(εκτός από λίγες εξαιρέσεις αστυνομικών που παραιτήθηκαν)… Και να μην ξεχνάμε κάποιες εταιρίες που αμείβονται για να κτυπούν και να προπηλακίζουν ανθρώπους.. Είναι αυτοί οι μισθοφόροι που έχουν αγοραστεί από όλες τις κυβερνήσεις για να τις προστατεύουν.. Και ναι, για όσους αναρωτιούνται, τους έχουμε και εδώ μέσα στην χώρα μας…
Ακούστε τι έχω να πω στο βίντεο: Ο ΜΥΘΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ
