Το χρήμα είναι το πρόβλημα.. Η λύση είναι να σταματήσετε να το χρησιμοποιείτε. Είναι τόσο απλό. Η μεγαλύτερη απάτη της ανθρωπότητας είναι η χρησιμοποίηση αυτού του χρήματος που έχουμε μάθει να χρησιμοποιούμε τώρα.. Πίσω από αυτό κρύβονται όλα τα δεινά για την ανθρωπότητα και όλα τα εγκλήματα που έχουνε γίνει εις βάρος μας, δυστυχώς με την δική μας σιωπηρή αποδοχή.. Θα μου πει κάποιος τι φταίμε εμείς εφόσον έτσι μας έμαθαν.. Σωστά… Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να το αποδεχτούμε εφόσον έχουμε καταλάβει την εγκληματική του υπόσταση…
Έχω πει πολλές φορές ότι μια εποχή του Φωτός δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει μέσα το χρήμα.. Θα είναι αχρήματη.. Το χρήμα είναι ένα εγκληματικό προϊόν που δεν χωράει σε μια φωτεινή κοινωνία.. Κρατήστε το αυτό και πάμε να διαβάσουμε μαζί το άρθρο που ακολουθεί..
*του Joel Smalley*
Η μεγαλύτερη απάτη στον κόσμο
Για αιώνες, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν χρήμα εμπορευμάτων. Χρήμα εμπορευμάτων είναι κάθε εμπόρευμα που χρησιμοποιείται ως χρήμα (θα φτάσουμε στον ορισμό σύντομα). Οι άνθρωποι θα είναι πιο εξοικειωμένοι με τη χρήση του ασημιού και του χρυσού ως χρήμα, αλλά τα κοχύλια, οι χάντρες, ο καπνός, οι φλούδες και το ρύζι, για να αναφέρουμε μερικά άλλα προϊόντα, έχουν επίσης εξυπηρετήσει τον σκοπό.
Το προφανές πρόβλημα με το χρήμα εμπορευμάτων, ειδικά σήμερα, είναι ότι είναι ογκώδες και μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για προσωπική ανταλλαγή αγαθών και υπηρεσιών.
Έτσι, ήρθαν τα χαρτονομίσματα, με εξασφάλιση πρώτα σε ασήμι και μετά χρυσό (ας τα κρατήσουμε απλά τα πράγματα). Αυτή η εποχή της νομισματικής πολιτικής ήταν γνωστή ως “χρυσός κανόνας”. Ξεκίνησε στις αρχές του 19ου αιώνα στη Βρετανία.
Ο διεθνής κλασικός κανόνας του χρυσού κάλυψε την περίοδο από το 1873, όταν τον υιοθέτησαν η Γερμανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες, έως το 1914, όταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Τα αντιμαχόμενα έθνη κατάφεραν να εξαπατήσουν τους πολίτες τους να μην μετατρέψουν τα χαρτονομίσματα τους στον χρυσό που τα υποστήριζε, επειδή ξόδευαν όλον τον χρυσό στην πολεμική προσπάθεια.
Πολλές χώρες, με επικεφαλής τη Βρετανία, επέστρεψαν στον κανόνα του χρυσού τη δεκαετία του 1920, αλλά τον εγκατέλειψαν ξανά μια δεκαετία αργότερα, λόγω αποπληθωρισμού.
Και τότε ξεκίνησε η απάτη της σύγχρονης εποχής. Οι χώρες συνειδητοποίησαν ότι μπορούσαν να “τυπώσουν” την έξοδό τους από την οικονομική ύφεση, αλλά όχι εάν περιορίζονταν από τον χρυσό που είχαν στο αποθεματικό και έτσι γεννήθηκε η “δημιουργία χρήματος”, όχι προς το συμφέρον του απλού καταναλωτή, αλλά προς το συμφέρον των τραπεζών (κεντρικών και εμπορικών).
Αναγνωρίζοντας ότι δεν μπορούσαν να ελέγξουν την οικονομία (δηλαδή την προσφορά χρήματος) χωρίς τον έλεγχο του χρυσού (που θα μπορούσε ακόμα να χρησιμοποιηθεί αξιόπιστα αντί του πλασματικού χαρτονομίσματος), το 1933, η κυβέρνηση των ΗΠΑ έκλεψε όλον τον χρυσό από τους πολίτες και τον εθνικοποίησε, δίνοντας εντολή στις τράπεζες της Federal Reserve να παραδώσουν την προσφορά τους στο. Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ το 1934.
Στη δεκαετία του 1950, υπήρξε ένα είδος επιστροφής στον κανόνα του χρυσού – το “πρότυπο ανταλλαγής χρυσού”, σύμφωνα με το οποίο τα έθνη καθόρισαν τις συναλλαγματικές τους ισοτιμίες με το Δολάριο των ΗΠΑ, το οποίο μπορούσαν να ανταλλάξουν με χρυσό.
Τη δεκαετία του 1970, για άλλη μια φορά εν μέρει λόγω πολέμου (το Βιετνάμ αυτή τη φορά), ο κανόνας του χρυσού κατέπεσε ξανά και γεννήθηκε η σύγχρονη εποχή του “fiat” (χωρίς μεταλλική βάση, καταπιστευματικού) χρήματος.
Χαρτονόμισμα χωρίς μεταλλική βάση
Το χρήμα fiat είναι ένας τύπος νομίσματος που δεν υποστηρίζεται από ένα εμπόρευμα, όπως ο χρυσός ή το ασήμι. Συνήθως ορίζεται από την κυβέρνηση έκδοσης ως νόμιμο χρήμα. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας, το χρήμα fiat ήταν αρκετά σπάνιο μέχρι τον 20ο αιώνα, αλλά υπήρχαν ορισμένες περιπτώσεις όπου οι τράπεζες ή οι κυβερνήσεις σταμάτησαν να τιμούν τη δυνατότητα εξαγοράς των τραπεζογραμματίων ζήτησης ή των πιστωτικών χαρτονομισμάτων, συνήθως προσωρινά. Στη σύγχρονη εποχή, το χρήμα fiat είναι γενικά εξουσιοδοτημένο από κυβερνητικούς κανονισμούς.
Το χρήμα fiat γενικά δεν έχει εγγενή αξία και δεν έχει αξία χρήσης. Έχει αξία μόνο επειδή τα άτομα που το χρησιμοποιούν ως λογιστική μονάδα – ή, στην περίπτωση του νομίσματος, ως μέσο συναλλαγής – συμφωνούν για την αξία του. Πιστεύουν ότι θα γίνει αποδεκτό από τους εμπόρους και άλλους ανθρώπους.
Το χρήμα fiat είναι μια εναλλακτική λύση στο χρήμα εμπορευμάτων, το οποίο είναι ένα νόμισμα που έχει εγγενή αξία επειδή περιέχει, για παράδειγμα, ένα πολύτιμο μέταλλο, όπως ο χρυσός ή το ασήμι, που είναι ενσωματωμένο στο νόμισμα. Το χρήμα fiat διαφέρει επίσης από το αντιπροσωπευτικό χρήμα, το οποίο είναι χρήμα που έχει εγγενή αξία, επειδή υποστηρίζεται από και μπορεί να μετατραπεί σε πολύτιμο μέταλλο ή σε άλλο εμπόρευμα. Το χρήμα fiat μπορεί να μοιάζει με αντιπροσωπευτικά χρήματα (όπως χαρτονομίσματα), αλλά το πρώτο δεν έχει υποστήριξη, ενώ το δεύτερο αντιπροσωπεύει αξίωση για ένα εμπόρευμα (το οποίο μπορεί να εξαργυρωθεί σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό).
Τα τραπεζογραμμάτια χρήματος fiat που εκδίδονται από την κυβέρνηση χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά τον 11ο αιώνα στην Κίνα. Το χρήμα fiat άρχισε να κυριαρχεί κατά τον 20ό αιώνα. Από την απόφαση του Προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον να αναστείλει τη μετατρεψιμότητα του δολαρίου ΗΠΑ σε χρυσό το 1971, ένα σύστημα εθνικών νομισμάτων fiat έχει χρησιμοποιηθεί παγκοσμίως.
Το χρήμα fiat μπορεί να είναι:
- Οποιαδήποτε χρήματα δεν υποστηρίζονται από ένα εμπόρευμα.
- Χρήματα που δηλώνονται από πρόσωπο, ίδρυμα ή κυβέρνηση ως νόμιμο χρήμα, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να γίνονται δεκτά για πληρωμή χρέους σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.
- Χρήματα που έχουν εκδοθεί από το κράτος, τα οποία δεν είναι ούτε μετατρέψιμα μέσω κεντρικής τράπεζας σε οτιδήποτε άλλο, ούτε έχουν σταθερή αξία σε σχέση με οποιοδήποτε αντικειμενικό πρότυπο.
- Χρήματα που χρησιμοποιήθηκαν λόγω κυβερνητικού διατάγματος.
- Ένα κατά τα άλλα μη πολύτιμο αντικείμενο που χρησιμεύει ως μέσο ανταλλαγής (γνωστό και ως καταπιστευματικό χρήμα).
Ο όρος fiat προέρχεται από τη λατινική λέξη fiat, που σημαίνει “ας γίνει” και χρησιμοποιείται με την έννοια της εντολής, του διατάγματος ή του ψηφίσματος.
Έτσι, έχουμε τον ορισμό μας για το χρήμα, το σύγχρονο fiat money. Είναι χρήματα, απλώς και μόνο επειδή “τo λένε” ότι είναι -με “διαταγή, διάταγμα ή ψήφισμα”.
Αλλά, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να το χρησιμοποιήσετε. Μπορείτε να δεχτείτε οτιδήποτε θέλετε με αντάλλαγμα την παροχή αγαθών και υπηρεσιών στην οικονομία. Οι άνθρωποι μπερδεύονται με τον όρο “νόμιμο χρήμα“, ο οποίος στην πραγματικότητα σχετίζεται μόνο με το χρέος:
Μπορεί να έχετε ακούσει κάποιον σε ένα κατάστημα να λέει: “Μα είναι νόμιμο χρήμα!”. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι αυτό σημαίνει πως το κατάστημα πρέπει να αποδεχθεί τη μορφή πληρωμής. Δεν είναι όμως έτσι.
Ένας ιδιοκτήτης καταστήματος μπορεί να επιλέξει την πληρωμή που δέχεται. Εάν θέλετε να πληρώσετε για ένα πακέτο τσίχλες με ένα χαρτονόμισμα των 50 λιρών, είναι απολύτως νόμιμο να σας απορρίψει. Ομοίως για όλα τα άλλα τραπεζογραμμάτια, είναι θέμα διακριτικής ευχέρειας. Εάν το τοπικό σας κατάστημα αποφάσιζε να δέχεται πληρωμές μόνο σε κάρτες Pokémon, αυτό θα ήταν επίσης μέσα στα δικαιώματά τους. Αλλά μάλλον θα έχαναν πελάτες.
Το νόμιμο χρήμα έχει μια στενή τεχνική έννοια που δεν έχει καμία χρήση στην καθημερινή ζωή. Σημαίνει ότι εάν προσφερθείτε να εξοφλήσετε πλήρως ένα χρέος σε κάποιον με νόμιμο χρήμα, δεν μπορεί να σας κάνει μήνυση για αδυναμία εξόφλησης.
Τι, λοιπόν, είναι πραγματικά τα χρήματα; Αξίζουν κάτι;
Η απάντηση είναι ένα ηχηρό “τίποτα”. Είναι μια υπόσχεση για τίποτα. Δεν θα επιστραφεί, δεν θα μετατραπεί ή θα εξαργυρωθεί σε κάτι χρήσιμο. Αυτό που παίρνετε είναι ο έλεγχος των κεντρικών τραπεζιτών να “τονώνουν” την οικονομία με “δημιουργία χρήματος”, τυπώνοντας κυριολεκτικά περισσότερα χαρτονομίσματα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τον πληθωρισμό (υψηλότερες τιμές για την ίδια παραγωγή), αλλά όχι τη δημιουργία πραγματικού πλούτου (όχι, εκτός κι αν βρίσκεστε ακριβώς δίπλα στην πρέσσα του τυπογραφείου)…
Και γι’ αυτό λέω ότι το χρήμα, το fiat χρήμα, είναι η μεγαλύτερη απάτη που έχει διαπραχθεί ποτέ. Είναι ένα σχήμα Ponzi. Αξίζει μόνο αυτό που είναι διατεθειμένος να πληρώσει ο επόμενος ηλίθιος για αυτό. Θα προσπαθήσουν να σας αποσπάσουν την προσοχή επισημαίνοντας τους κινδύνους άλλων σχημάτων Ponzi, ενώ συνεχίζουν να τρέχουν τα δικά τους, γεγονός που καθιστά όλα τα άλλα άσχετα.
Η λύση
Η λύση σε ένα πρόβλημα είναι συχνά να σταματήσεις να είσαι μέρος του. Επιβεβαιώνω ότι το ίδιο ισχύει και για τα χρήματα. Εάν αναγνωρίζετε ότι το πρόβλημα είναι τα χρήματα, σταματήστε να τα χρησιμοποιείτε. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν πολλές αλλαγές. Μπορείτε ακόμα να ανταλλάξετε τα αγαθά και τις υπηρεσίες σας (την παραγωγικότητά σας, την οικονομική σας απόδοση, τη συνεισφορά σας στην κοινωνία), αλλά να επιμείνετε σε οτιδήποτε άλλο εκτός από χρήματα σε αντάλλαγμα.
Υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις που σας παρέχουν φυσικό ασήμι και χρυσό, εάν θέλετε να επαναλάβετε το χρήμα εμπορευμάτων και με την πρόοδο της σύγχρονης τεχνολογίας, υπάρχουν επίσης πολλές αξιόπιστες ψηφιακές εκδόσεις που ξεπερνούν τα ιστορικά ζητήματα που σχετίζονται με το χρήμα εμπορευμάτων.
Στην πραγματικότητα, η τεχνολογία (ξέρετε αυτή για την οποία μιλάω) είναι τόσο χρήσιμη, που για άλλη μία φορά, ολόκληρη η γκάμα των εμπορευμάτων, ακόμα και ο χρόνος σας, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως χρήμα.
Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να δημιουργήσετε κοινότητες ανθρώπων με όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες που χρειάζονται μεταξύ τους και να υιοθετήσετε ένα εναλλακτικό μέσο ανταλλαγής και αποθήκευσης αξίας.
Οι μόνοι χαμένοι θα είναι οι τράπεζες, οι κυβερνήσεις-μαριονέτες και οι πολύτιμες διεθνείς εμπορικές διευθετήσεις τους, που δεν ωφελούν κανέναν άλλον στην κοινωνία, παρά μόνο τους ίδιους.
