Τούτος ο Κόσμος ειναι πολύ τρομακτικός… Έχω γνωρίσει “ανθρώπους” που κατέστρεψαν ζωές.
“Ανθρώπους” γεμάτους ζήλια και φθόνο, με φιδίσιες γλώσσες και λέξεις δηλητήριο.
“Ανθρώπους” που σε σχολιάζουν, σε κρίνουν και σε κατακρίνουν χωρίς να έχουν επίγνωση της δικής τους ουσίας.
“Ανθρώπους” που οργώνουν και σπέρνουν την ασχήμια σε κάθε βήμα τους.
“Ανθρώπους” που σε βρίζουν, που ασκούν επάνω σου βία κάθε μορφής και μετά κάνουν το μεγάλο σταυρό της “άφεσης αμαρτιών”.
“Ανθρώπους” που δεν το’ χουν σε τίποτα να σε “πουλήσουν” και μετά να σε “πετάξουν” στην άκρη του δρόμου σαν σκουπίδι.
Έχω γνωρίσει “ανθρώπους” που το μόνο που μπορούν είναι να κομματιάζουν Ψυχές και σώματα.
“Άνθρωποι” κακοί, μικρόψυχοι, σκατόψυχοι, άψυχοι, μοχθηροί, ψεύτες, άρπαγες, συκοφάντες, αγνώμονες, ζηλόφθονοι.
“Άνθρωποι” μιάσματα, γεμάτοι σκιές.
“Άνθρωποι” που το σκοτάδι τους έχει καταπιεί ολόκληρους !
Απάνθρωποι οι “άνθρωποι” που συνάντησα και κλήθηκα να επιβιώσω μέσα σε αυτή τη συνάντηση χωρίς να γίνω ένα με το σκοτάδι τους.
Δεν είστε Άνθρωποι εσείς !!
Είστε ανθρωπόμορφα τέρατα και δεν ανήκετε στο δικό μου Κόσμο.
Ο Άνθρωπος είναι Αξία Ιερή !
Ο Άνθρωπος δε παρασύρεται από τις σκιές, από τοξικότητες και συμπλέγματα μειονεξίας.
Δε χάνεται σε κανένα πυθμένα αλαζονείας, δε προσβάλλει, δε κρίνει, δε μισεί, δεν εκδικείται.
Δε γεμίζει τα κενά του με τον πόνο και το δάκρυ του άλλου.
Άνθρωποι είναι εκείνοι που επιμένουν στην Αγάπη και τη μετουσιώνουν σε Δημιουργία !
Είναι εκείνοι που δε θα πάψουν ποτέ να προσφέρουν, να τσαλακώνονται, να δοκιμάζονται, να γονατίζουν, να ματώνουν και να αποκαλύπτουν ένα καινούργιο Κόσμο γεμάτο ομορφιά.
Επειδή Άνθρωπος σημαίνει ομορφιά !
Μια ομορφιά που δεν κρύβεται από προσωπεία ή άλλου είδους ρόλους.
Στέκεται εκεί ατάραχη σε μια γωνία στο χρόνο, απέναντι σε οποιαδήποτε ασχήμια.
Οι όμορφοι Άνθρωποι ανασαίνουν στη σιωπή και αφήνουν τα έργα τους να κάνουν θόρυβο.
Είναι εκείνοι που αυξάνουν το χαμόγελό σου και χρωματίζουν έστω και λίγο τις δύσκολες στιγμές σου.
Ο Άνθρωπος βρίσκεται πάντα σε εκείνη την Αλήθεια και την αυθεντικότητα που πρεσβεύει.
Βρίσκεται σε εκείνη την Ιερή Ψυχή που κουβαλάει στα σπλάχνα του αιώνες.
Άνθρωπος είναι να μην εγκαταλείπεις τον άλλον στα δύσκολα, να του απλώνεις το χέρι και να ανοίγεις την αγκαλιά σου όταν σε χρειάζεται.
Άνθρωπος είναι να μπορείς να νιώθεις !
Να γελάς δυνατά, να αγγίζεις απαλά, να ερωτεύεσαι με βάθος, να αγαπάς με Αλήθεια και να δακρύζεις από ευγνωμοσύνη.
Άνθρωπος είναι εκείνα τα φωτεινά χαμόγελα με το βαθύ βλέμμα που κλείνει μέσα του γη και ουρανό.
Άνθρωπος είναι εκείνες οι Ψυχές οι καθαρές, οι άγριες, οι ευαίσθητες, οι αδέσποτες, οι πεισματάρες, οι ατίθασες, οι αδάμαστες, οι μοναχικές, οι πληγωμένες, οι σιωπηλές, οι χρωματιστές, που πολεμούν για τον Νόμο της Αγάπης.
Άνθρωποι είναι εκείνοι που ξέρουν να χάνονται μέσα σε ένα βλέμμα, σε ένα δάκρυ, σε ένα σώμα, σε μιαν ελπίδα, σε ένα όνειρο.
Να χάνονται μέσα στο απόλυτο, μέσα στο ολόκληρο της Αγάπης.
Άνθρωποι είναι εκείνοι που σε κοιτούν τόσο βαθιά και είναι λες και θέλουν να καταπιούν τον πόνο σου. Είναι εκείνοι θα εξαϋλωθούν χωρίς σκέψη για σένα.
Άνθρωποι είναι αυτοί που ενώ είναι πεσμένοι θα απλώσουν το χέρι για να σε σηκώσουν.
Είναι αυτοί που ξέρουν να φτιάχνουν τα πιο αληθινά παραμύθια για τα παιδιά !
Άνθρωπος είναι να γεμίζεις την παλέτα της Ψυχής σου με χρώματα και όχι με μουτζούρες και σκιές.
Άνθρωπος είναι εκείνη η δύναμη όταν σε θεωρούν ξεγραμμένο να σε βλέπουν όρθιο μπροστά τους.
Και να ξέρεις κάτι καρδιά μου…
Οι Άνθρωποι είναι που φέγγουν όταν πέσει το σκοτάδι !!
Από Ελενη Ασλανιδου
