Η Παγκόσμια Συνεργασία Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα είναι μια απάτη που κλέβει τους φτωχούς για να δώσει στους πλουσιότερους…
Η Παγκόσμια Συνεργασία Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (“GPPP” ή “G3P”) είναι ένα παγκόσμιο δίκτυο από ενδιαφερομένους καπιταλιστές και εταίρους, συμπεριλαμβανομένων παγκόσμιων εταιρειών, φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, δεξαμενών σκέψης, κυβερνήσεων, μη κυβερνητικών οργανώσεων (“ΜΚΟ”), ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, παγκόσμιες φιλανθρωπικές οργανώσεις, εργατικά συνδικάτα και επιλεγμένοι «ηγέτες της σκέψης».
Το G3P προωθεί τη συνεργασία δημόσιου-ιδιωτικού τομέα μεταξύ ενός διεθνούς διακυβερνητικού οργανισμού, όπως τα Ηνωμένα Έθνη, και ιδιωτικών εταιρειών.
Το G3P ελέγχει τα παγκόσμια οικονομικά και την παγκόσμια οικονομία. Καθορίζει παγκόσμιες, εθνικές και τοπικές πολιτικές μέσω της παγκόσμιας διακυβέρνησης και στη συνέχεια προωθεί αυτές τις πολιτικές χρησιμοποιώντας εταιρικά μέσα, τα οποία είναι επίσης «εταίροι» στο G3P.
Συχνά αυτές οι πολιτικές επινοούνται από τα think tank πριν υιοθετηθούν από τις κυβερνήσεις, οι οποίες είναι επίσης εταίροι του G3P. Η κυβέρνηση είναι η διαδικασία μετατροπής της παγκόσμιας διακυβέρνησης του G3P σε σκληρή πολιτική, νομοθεσία και νόμο.
Το G3P είναι η πολυμερής διακυβέρνηση, η οποία αποτελεί βασικό στόχο του Στόχου 17 της Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ .
Στη συνέχεια, το Escape Key περιγράφει πώς λειτουργεί το G3P στην πράξη χρησιμοποιώντας ένα απλοποιημένο μοντέλο και το παράδειγμα ενός φανταστικού έργου για την αποκατάσταση των μαγγρόβων στο Σουρινάμ.
«Είναι η μεγαλύτερη απάτη που επινοήθηκε ποτέ και θα αδειάσει τα δημόσια ταμεία και θα στραγγίξει τη μεσαία τάξη της Δύσης, ενώ θα κλέψει πρωταρχικά εδάφη σε χώρες του τρίτου κόσμου», έγραψε ο Escape Key. “Ας δούμε πώς λειτουργεί.”
Η Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα
Με κλειδί διαφυγής (“Esc”)
Ολόκληρο το σχήμα μπορεί να προσεγγιστεί χρησιμοποιώντας το παρακάτω διάγραμμα ροής. Βεβαίως, λείπουν λεπτομέρειες από ορισμένες απόψεις, όπως η δημιουργία της (πολιτικά πρόσφορης) «καλύτερης διαθέσιμης επιστημονικής συναίνεσης», η οποία συνήθως προέρχεται από Πανεπιστήμια και ΜΚΟ, οι οποίες λαμβάνουν γενικά γενναιόδωρες «επιχορηγήσεις έρευνας» από «φιλάνθρωπους» που εκπροσωπούν το «ιδιώτης επενδυτής» τον οποίο ωστόσο μπορείτε να βρείτε παρακάτω. Τονίζω συγκεκριμένα αυτό, καθώς είναι ίσως ο πιο σημαντικός σύνδεσμος που έχει παραλειφθεί.
Αλλά το θέμα εδώ είναι να θέσουμε τη δυναμική με απλά λόγια, και κατά συνέπεια, ορισμένοι κόμβοι θα πρέπει να φύγουν.
Πάμε να δούμε τα είκοσι βήματα με τα οποία γίνεται όλο αυτό…
Βήμα 1 – Δημιουργία έργου
Δεν έχει σημασία τι είναι το εν λόγω έργο, αλλά ας υποθέσουμε ότι πρόκειται για αποκατάσταση μαγγροβίων στο Σουρινάμ, σε μια γεωγραφική περιοχή («τοπίο») όπου κάποια ατυχής ιθαγενής νοτιοαμερικανική φυλή έχει ζήσει για πολλές γενιές.
Βήμα 2 – Συναρμολόγηση της Ομάδας Έργου
Η Ομάδα Έργου είναι υπεύθυνη για τον εντοπισμό των «συμμετεχόντων ενδιαφερόμενων μερών», καθώς και για τη διευθέτηση του σκοπού του ίδιου του έργου και της δομής διαχείρισης του. Τα εν λόγω ενδιαφερόμενα μέρη θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν μια επιλογή ΜΚΟ, κυβερνήσεων, εκπροσώπων του δημόσιου, ιδιωτικού τομέα… ή ακόμα και «ιθαγενών πληθυσμών», εάν το επιτρέπει ο προϋπολογισμός (όχι, πραγματικά).
Βήμα 3 – Εντοπίστε το αρχικό σύνολο «ενδιαφερομένων μερών»
Δεν έχει μεγάλη σημασία σε αυτό το στάδιο εάν κάποιοι είναι «κακοί» (δηλαδή, διαφωνούν με την κατεύθυνση του έργου), αλλά το πρώτο σύνολο «ενδιαφερομένων μερών» συγκεντρώνεται, μετά από αρκετούς γύρους συνεντεύξεων και υποβληθέντων εντύπων, επιτρέποντας το εν λόγω έργο ομάδα να απορρίψει αυτούς που είναι λιγότερο πιθανό να «ταιριάζουν».
Βήμα 4 – Διευκρινίστε ποιοι είναι αυτοί που λαμβάνουν αποφάσεις
Εν ολίγοις, η ομάδα του έργου εδώ μπορεί να αποφασίσει ότι όλοι οι «συμμετέχοντες ενδιαφερόμενοι» είναι εκεί απλώς ως συμβουλευτική ιδιότητα. Αλλά εάν κάποιο σε αυτό το στάδιο δημιουργήσει πρόβλημα, τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για να «επαναλάβουμε», που, εν ολίγοις, σημαίνει αντικατάστασή τους με άλλους που είναι πιο συμμορφωμένοι. Γιατί η «συμφωνία» είναι πολύ, πολύ σημαντική όταν πρόκειται για αυτά τα έργα.
Βήμα 5 – Αντικειμενική διευκρίνιση
Σε αυτό το στάδιο, συζητούνται και διευκρινίζονται οι λεπτομέρειες του έργου – δηλαδή ποια γεωγραφική περιοχή ενδιαφέρει, η διάρκεια του έργου και τι ακριβώς πρέπει να «αποκατασταθεί».
Σε αυτό το στάδιο, εάν περαιτέρω «συμμετέχοντες ενδιαφερόμενοι» διαφωνούν, αυτά μπορούν στη συνέχεια να «επαναληφθούν», διασφαλίζοντας ότι όλοι «συμφωνούν». Και τέλος, εάν η καλύτερη διαθέσιμη επιστημονική συναίνεση διαφωνεί, η ομάδα του έργου μπορεί να παρακάμψει χονδρικά όλα τα στοιχεία των «συμμετεχόντων ενδιαφερομένων» και απλώς να το υιοθετήσει ως πολιτική.
Και φυσικά, η διαχείριση θα πρέπει να είναι «προσαρμοστική», δηλαδή ανεξάρτητα από την κλίμακα της καταστροφής, ή τυχαίες αλλαγές στα μισά του έργου – ρε, απλώς ακολουθούσαν την «καλύτερη διαθέσιμη επιστήμη» και, κατά συνέπεια, δεν χρειάζεται να γίνουν περαιτέρω ενέργειες ληφθεί, και σίγουρα καμία νομική ενέργεια.
Βήμα 6 – Λεπτομέρειες έργου
Με όλους τους «συμμετέχοντες ενδιαφερομένους» στη «συμφωνία» – όπως «επαναλήφθηκαν» όλοι όσοι διαφωνούσαν – λαμβάνονται τρεις πρωταρχικές αποφάσεις. Ποια γεωγραφική περιοχή πρέπει να «αποκατασταθεί» (δηλ. το «τοπίο»), η διάρκεια του έργου και ποιος τύπος «υπηρεσίας οικοσυστήματος» ενδιαφέρει. Στην περίπτωσή μας, το “τοπίο” – ή “θαλασσινό τοπίο” – είναι ένα κομμάτι γης/θάλασσας με μαγγρόβια στο Σουρινάμ, η “υπηρεσία οικοσυστήματος” που μας ενδιαφέρει είναι οι πιστώσεις άνθρακα και η διάρκεια μίσθωσης – ας το θέσουμε σε 10 χρόνια.
Βήμα 7 – Η Μεικτή Συμφωνία Οικονομικών
Αυτές οι τρεις παράμετροι εισροών παραδίδονται στη συνέχεια στο Παγκόσμιο Ταμείο Περιβάλλοντος, το οποίο θα δομήσει μια «συμφωνία μεικτής χρηματοδότησης» και θα αναζητήσει επενδυτές.
Βήμα 8 – Οι Επενδυτές Μικτών Χρηματοοικονομικών
Με την εν λόγω συμφωνία δομημένη, χρειαζόμαστε επενδυτές. Θα αγνοήσουμε τους ισχυρισμούς όλων των άλλων εκτός από δύο, συμπεριλαμβανομένου του «φιλανθρωπικού κεφαλαίου», επειδή, στο μεγάλο σχέδιο των πραγμάτων, αυτά είναι εντελώς άσχετα.
Η συνδυασμένη χρηματοδότηση ονομάζεται έτσι επειδή προσελκύει διαφορετικούς τύπους επενδυτών, που αντιπροσωπεύουν «διαφορετικές προσδοκίες». Εν ολίγοις, ο ιδιωτικός επενδυτής μειοψηφίας και ο πολύ μεγαλύτερος δημόσιος επενδυτής – γενικά, οι Πολυμερείς Αναπτυξιακές Τράπεζες χρηματοδοτούνται μέσω της δημόσιας φορολογίας.
Και ενώ το δημόσιο επωμίζεται τη συντριπτική, συντριπτική πλειοψηφία του κινδύνου, ο ιδιωτικός λαμβάνει πολύ πιο γενναιόδωρη απόδοση. Αυτές οι «συμφωνίες» είναι απίστευτα μονόπλευρες υποθέσεις.
Βήμα 9 – Η μίσθωση
Σε αυτό το στάδιο, έχουμε μια πιστωτική μίσθωση άνθρακα για μαγγρόβια στο Σουρινάμ, με διάρκεια 10 ετών. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι όλο το διοξείδιο του άνθρακα που απορροφάται από τον αέρα από αυτά τα μαγγρόβια στο Σουρινάμ – ή μπορεί εξίσου να είναι π.χ. δάση στην Ινδονησία ή τη Σιβηρία. Εν ολίγοις, οι «καταβόθρες άνθρακα» σύμφωνα με τη συνθήκη πλαίσιο της UNFCCC του 1992 – έχουν μετατραπεί σε άδειες εκπομπών άνθρακα, επειδή η άλλη όψη του νομίσματος άνθρακα ονομάζεται πηγή και αυτές απαιτούν δίχτυ.
Καθαρό μηδέν, να το πω έτσι.
Βήμα 10 – Η Εταιρεία Φυσικών Περιουσιακών Στοιχείων
Για να εξαχθεί η μέγιστη αξία από αυτές τις άδειες εκπομπών άνθρακα, η μίσθωση τοποθετείται σε εταιρεία χαρτοφυλακίου τύπου Natural Asset Company («NAC») και διατίθεται στο χρηματιστήριο. Καθώς αυτές οι άδειες σύντομα θα είναι ελλιπείς –καθώς η προσφορά περιορίζεται σταδιακά σύμφωνα με τη Συμφωνία του Παρισιού καθώς πλησιάζουμε το 2030– η τιμή τους είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αυξηθεί ραγδαία.
Και, σίγουρα, ενώ στα NAC παραδόθηκε μια προσωρινή οπισθοδρόμηση, θα πιέζονται ξανά και ξανά μέχρι να περάσουν. Είναι απλώς θέμα εντοπισμού της σωστής απόσπασης της προσοχής. Ή ακόμη και χρηματιστήριο.
Βήμα 11 – Αντιστάθμιση
Η Συνθήκη Πλαίσιο της UNFCCC του 1992 όχι μόνο έκανε αναφορά σε «καταβόθρες άνθρακα», αλλά και σε «πηγές άνθρακα», όπως η γεωργία ή η ενέργεια (παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, εκπομπές αυτοκινήτων, …). Η έννοια της “αντιστάθμισης” σχετίζεται με οτιδήποτε φέρεται να εκπέμπει μια “πηγή άνθρακα”, αυτό απαιτεί συμψηφισμό με “καταβόθρα άνθρακα”.
Και αυτό σημαίνει ότι ένας αγρότης –ή παραγωγός πετρελαίου– θα πρέπει τώρα να αγοράσει μεγάλες ποσότητες «αδειών εκπομπής άνθρακα» από αυτές τις εταιρείες Φυσικών Περιουσιακών Στοιχείων – ναι, αυτές που τώρα είναι πολύ αυξημένες σε τιμή.
Βήμα 12 – Πληθωρισμός
Καθώς οι αγρότες, οι παραγωγοί ενέργειας και οι μεταφορές αντιμετωπίζουν τεράστιες αυξήσεις στις τιμές των εισροών, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να το πιέσουν στον καταναλωτή, μέσω του πληθωρισμού ώθησης κόστους. Και αυτό οδηγεί σε υψηλότερες τιμές στα σούπερ μάρκετ και ακριβότερα καύσιμα και θέρμανση.
Βήμα 13 – Ο (σε μεγάλο βαθμό) Δυτικός φορολογούμενος
Και οι άνθρωποι που εκπροσωπούνται από τις κυβερνήσεις, πλήρως εγγεγραμμένοι σε αυτό το σχήμα, θα αισθανθούν τώρα το μεγαλύτερο βάρος του εν λόγω πληθωρισμού. Η Δύση θα χτυπηθεί, φουλ.
Βήμα 14 – Φόροι
Παρεμπιπτόντως, δεν είναι η μόνη κατεύθυνση από την οποία θα χτυπηθεί η Δύση. Θυμάστε αυτά τα MDB στο βήμα 8 παραπάνω; Ναι, θα έρθει και η χρηματοδότησή τους, με την ευγένεια του εν λόγω δυτικού φορολογούμενου. Οι φόροι θα αυξηθούν και οι επιδοτήσεις θα ανακατανεμηθούν, οδηγώντας σε ακόμη περαιτέρω αυξήσεις τιμών, καθώς το σχέδιο είναι σε μεγάλο βαθμό να αφαιρεθούν οι «επιβλαβείς» επιδοτήσεις από τη γεωργία και την ενέργεια.
Βήμα 15 – Η Αποκατάσταση της Βιοποικιλότητας
Τώρα, το έργο GEF που περιγράφεται στο βήμα 7, χρησιμοποιώντας το «τοπίο» που περιγράφεται στο βήμα 6 (μαγκρόβια στο Σουρινάμ), απαιτεί «αποκατάσταση» και εδώ είναι που η Σύμβαση για τη Βιοποικιλότητα αναδεικνύει το άσχημο κεφάλι της. Και είπε ότι η «αποκατάσταση της βιοποικιλότητας» θα πληρωθεί επίσης για τη χρήση κεφαλαίων MDB, δηλαδή δυτικών φόρων.
Βήμα 16 – Το απόθεμα βιόσφαιρας της UNESCO
Το ίδιο το «αποκατεστημένο» «τοπίο» τυπικά θα βρίσκεται είτε σε ένα «Απόθεμα Βιόσφαιρας» ή σε ένα «Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς», που και τα δύο είναι έργα της UNESCO. Αλλά από πού προέρχονται οι εν λόγω τοποθεσίες; Ποιος τα υποβάλλει και γιατί;
Βήμα 17 – Η ανταλλαγή χρέους για τη φύση
Λοιπόν, αυτά τα αποθέματα συνήθως προέρχονται από την ευγένεια των υπερχρεωμένων εθνών του τρίτου κόσμου, ή θα έπρεπε να ειπωθεί όχι, ο στόχος είναι να παραδοθούν τα εδαφικά δικαιώματα σε «ιθαγενείς πληθυσμούς», οι οποίοι στη συνέχεια θα πιεστούν ή θα δωροδοκηθούν να αποδεχτούν μια τέτοια ανταλλαγή.
Ο στόχος της ανταλλαγής είναι να προκαλέσει τελικά μια σπείρα χρέους, οδηγώντας τελικά σε συνθήκες πλήρους παράδοσης των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης των εν λόγω εδαφών στα εν λόγω αποθέματα βιόσφαιρας της UNESCO. Και αυτές οι ανταλλαγές, φυσικά, χρηματοδοτούνται επίσης με την ευγένεια αυτών των MDB και, εν τέλει, του δυτικού φορολογούμενου.
Βήμα 18 – Η ανταμοιβή
Ενώ ορισμένες ανταμοιβές θα επιστρέφονται στα MDB μέσω αυτών των μεικτών χρηματοοικονομικών συμφωνιών, το απλό γεγονός είναι ότι ο σχετικός κίνδυνος ξεπερνά εύκολα το κέρδος.
Κατά συνέπεια, το κέρδος στην πραγματικότητα ιδιωτικοποιείται και ορισμένα από αυτά μπορούν στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν για τη χρηματοδότηση περαιτέρω συμφωνιών μικτής χρηματοδότησης του GEF. Αλλά οι περισσότεροι θα επιστρέψουν στο…
Βήμα 19 – Ο ιδιώτης επενδυτής
Το εν λόγω κέρδος θα φιλτράρει πραγματικά πίσω στον ιδιώτη επενδυτή, ο οποίος μπορεί να επιλεγεί ή όχι ως ενδιαφερόμενος για το έργο εξαρχής. Γεια σου, μπορεί ακόμη και να είναι στην ομάδα του έργου ή ακόμη και να κατασκευάσει την πιο πρόσφατη και μεγαλύτερη πολιτικά πρόσφορη «καλύτερη διαθέσιμη επιστημονική συναίνεση».
Βήμα 20 – Το καθαρό αποτέλεσμα
Κατά συνέπεια, το καθαρό αποτέλεσμα αυτής της «νέας οικονομίας» είναι ότι τα έθνη του τρίτου κόσμου θα δουν τα εδάφη τους –ή ίσως πιο σωστά τα δικαιώματα εκμετάλλευσής τους– να κλέβονται, όλα θα χρηματοδοτηθούν από τον δυτικό φορολογούμενο και θα μεταφερθούν στην UNESCO. Biosphere Reserves, από όπου θα «αποκατασταθεί» μέσω του δυτικού φορολογούμενου και θα κερδηθεί για «υπηρεσίες οικοσυστήματος» σε συνδυασμένες χρηματοδοτικές συμφωνίες του GEF χρησιμοποιώντας περισσότερα μετρητά από δυτικούς φορολογούμενους, αν και ουσιαστικά ωφελούν πλήρως οικονομικά τους Ιδιώτες Επενδυτές.
Είναι η μεγαλύτερη απάτη που επινοήθηκε ποτέ και πρέπει να σταματήσει αμέσως.
nikolaosanaximandros.gr – home